Elektrofy: Funkcje, zasada działania, użyj

Systemy muzyczne były popularne i na żądanie przez cały czas. Tak więc, aby uzyskać wysokiej jakości odtwarzanie Gramzapsy, takie urządzenie zostało opracowane jako elektrofony. Składał się z 3 głównych bloków i najczęściej został wykonany z dostępnych szczegółów. W czasach Związku Radzieckiego urządzenie wykorzystało popularność Rabid.

W tym artykule zbliżamy się do funkcji elektrofonów i dowiemy się, jaka jest zasada ich pracy.

Jaki jest telefon elektryczny?

Przed głębokim opóźnieniem w cechy urządzenia tego interesującego urządzenia technicznego należy rozumieć, że reprezentuje. Więc, elektrofon (skrócona nazwa z „elektropathyphone”) jest sprzętem zaprojektowanym do odtwarzania dźwięku od razu wspólnych płyt winylowych.

W życiu codziennym urządzenie było często nazywane po prostu – „graczem”.

Takie interesujące i popyt podczas techniki Związku Radzieckiego może odtwarzać mono-, stereo, a nawet kwadrofoniczne nagrania audio. To urządzenie zostało wyróżnione przez wysoką jakość odtwarzania niż przyciągnęła wielu konsumentów.

Ponieważ urządzenie zostało wymyślone, nie został zmodyfikowany i uzupełniony przez przydatnych konfiguracji.

Historia stworzenia

I pianki elektryczne i elektryczne są wymagane przez ich wygląd na rynku jednym z pierwszych dźwiękowych systemów kinowych „Waitafon”. Fonogram folii odtwarzano bezpośrednio z grammplastine za pomocą napędu flash, którego napęd obrotowy został zsynchronizowany z wałem przełomu folii projektora. Świeży w tym czasie i zaawansowaną technologię odtwarzania dźwięku elektromechanicznego dał publiczność Doskonałe. Jakość dźwięku była wyższa niż w przypadku prostych stacji „gramofon” wyrafinowania folii (takich jak Chronik „Gomon”).

Pierwszy model dysku flash został opracowany w ZSRR w odległym 1932. Następnie to urządzenie otrzymało nazwę – „ERG” („Electroeradiogramphone”). Wtedy przyjęto, że zakład elektrotechniczny Moskwa „Moselektryczny” będzie miała wytworzyć takie urządzenia, ale plany nie zostały wdrożone, a to się nie stało. Przemysł radziecki w okresie przed wojną został wyprodukowany więcej niż standardowe płytki gramofonowe, w których nie zapewniono dodatkowych wzmacniaczy mocy.

Pierwszy elektrofon powszechnej produkcji został zwolniony tylko w 1953 roku. Został nazywany „Up-2” (rozszyfrowany jako „uniwersalny gracz”). Pod warunkiem tego modelu Vilnius Plant „Elf”. Nowy aparat został zmontowany na 3 radiologów.

Mógł grać nie tylko standardowe płytki z prędkością 78 obr./min, ale także długotrwałe odmiany płytek z prędkością 33 obr./min.

W elektrofie „Up-2” zastąpiono igły, które zostały wykonane z wysokiej jakości i odpornej na zużycie stali.

W 1957 r. Uwalnili pierwszy radziecki elektrofon, który można użyć do odtwarzania dźwięku przestrzennego. Ten model „jubilee-stereo”. Był to najwyższej jakości aparat, w którym dostarczono 3 prędkości obrotowych, wbudowany wzmacniacz na 7 lampach i 2 zewnętrznych systemach akustycznych akustycznych.

W sumie w ZSRR wykonano około 40 modeli klap. Przez lata niektóre kopie zostały wyposażone w importowane szczegóły. Rozwój i poprawa takiego sprzętu został zawieszony z upadkiem ZSRR. PRAWDA, małe imprezy części zamiennych nadal wydawane do 1994 roku. Działanie grammptynu jako nośniki dźwięku gwałtownie spadły w latach 90-tych. Wiele latarki zostało po prostu wyrzucone, ponieważ nie byli nikomym.

Urządzenie

Głównym składnikiem elektrofonów jest Gracz Electro (lub EPPA). Jest on wdrażany w formie funkcjonalnego i zakończonego bloku.

W konfiguracji tego ważnego składnika są obecne:

• Elektryczny silnik;
• Masowy dysk;
• Tonarstwo z głową wzmacniacza;
• Różnorodność dodatkowych części, takich jak specjalny rowek na płytkę, mikrololift używany do schludnego i wygładzania lub podnoszenia głowicy odbioru.

Electrophone może być reprezentowany jako EPPA, umieszczony w bazie obudowy z zasilaczem, częściami zamiennymi, wzmacniaczami i systemem akustycznym.

Zasada działania

Schemat pracy rozważanego urządzenia nie można nazwać zbyt skomplikowaną. Konieczne jest tylko wziąć pod uwagę fakt, że taka technika różni się od innych takich jak ja, która została wyprodukowana wcześniej.

Elektrofon nie powinien być mylony z konwencjonalnym gramofonem lub gramofonem. Różni się od tych urządzeń przez fakt, że w nim mechaniczne oscylacje igły o odbiorze są przekształcane w elektrochils przechodzące przez specjalny wzmacniacz.

Następnie istnieje bezpośrednia konwersja na dźwięk za pomocą systemu elektroakustycznego. Ten ostatni obejmuje od 1 do 4 głośników elektrodynamicznych. Ich liczba zależała tylko na cechach konkretnego modelu urządzenia.

Elektrofy są z pasem lub napędem bezpośrednim. W najnowszych opcjach transmisja momentu obrotu z silnika elektrycznego przychodzi bezpośrednio do wału aparatu.

Transmisja elektrycznie odtwarzanych jednostek obejmujących wiele prędkości może zawierać mechanizm ratingu przekładni za pomocą szybowego wału należącego do silnika i pośredniego gumowego koła. Standardowy wskaźnik prędkości płyt był 33 i 1/3 obr./min.

Aby dokonać zgodności ze starymi płytkami gramofonowymi, w wielu modelach możliwe było niezależne dostosowanie prędkości obrotowej od 45 do 78 obr./min.

Za to, co jest używane?

Na Zachodzie, a mianowicie na terytorium Stanów Zjednoczonych Elektryfony zostały opublikowane nawet przed rozpoczęciem II wojny światowej. Ale w ZSRR, jak opisano powyżej, ich produkcja została umieszczona na przepływ później – tylko w latach 50. XX wieku. Do dziś, urządzenia te są stosowane do codziennego życia, a także w muzyce elektronicznej w połączeniu z innymi instrumentami funkcjonalnymi.

W domu elektrofony praktycznie nie są używane dzisiaj. Płyty winylowe przestały również korzystać z własnej popularności, ponieważ więcej funkcjonalnych i nowoczesnych urządzeń przyszedł do miejsca tych rzeczy, do których można podłączyć inne urządzenia, takie jak słuchawki, karty flash, smartfony.

Electrophone w domu niedawno spotyka się bardzo ciężko.

Z reguły ta maszyna woli ustanowić ludzi, którzy mają analogowy dźwięk. Wydaje się więcej „żywy”, nasycony, soczysty i przyjemny do percepcji.

Oczywiście są to tylko subiektywne doznania niektórych osób. Niemożliwe jest naciskowe epitets do przypisywania dokładnych cech rozpatrzonych agregatów.

Najlepsze modele

Zapoznamy się bliżej z najbardziej popularnymi modeli elektrofów.

• Zabawka elektroniczna „Elektronika”. Model został wyprodukowany przez fabrykę PSKOV komponentów radia od 1975 roku. Urządzenie może odtwarzać płytki, której średnica nie przekracza 25 cm markerów z prędkością 33 obrotów na minutę. Do 1982 r. Elektryczna szybkość tego popularnego modelu został zebrany na specjalnych tranzystorach Niemiec, ale z czasem postanowiono przełączyć się na opcje silikonowe i żetony.

• Aparat Quadrofoniczny „Phoenix-002-Quadro”. Model został wyprodukowany przez roślinę Lwowa. „Phoenix” był pierwszym sowieckim aparatem kwadrapalnym najwyższej klasy.

Wyrównane z wysokiej jakości odtwarzaniem i wyposażonym w 4-kanałowy wzmacniacz przedwzmacniacz.

• Aparatura lampy „Volga”. Wydany od 1957 r., Miał kompaktowe wymiary. Jest to jednostka lampy, która została wyprodukowana w owalnym pudełku kartonów, szacowanej dermatyny i panelu. W urządzeniu zapewniono ulepszony silnik elektryczny. Aparatura wagi 6 kg.

• Stereo radiogramphone „jubilee rg-4c”. Urządzenie zostało wykonane przez Radę Leningrad. Początek wydania dat do 1959 roku.

• Ulepszony, ale zredukowany model, po którym roślina zaczęła produkować i produkować Aparatura z indeksem „rg-5c”. Model „RG-4C” stał się pierwszym urządzeniem stereo z obecnością dwukanałowego wzmacniacza wysokiej jakości. Było specjalne odbiór, co może płynnie wchodzić w interakcje z klasycznymi płytkami i ich odmianami długoterminowymi.

Rośliny Związku Radzieckiego mogą zaoferować każdy elektrole lub magnetoelektrofon różnych typów i konfiguracji. Dziś uważany technika nie jest tak powszechna, ale nadal przyciąga wielu miłośników muzyki.

Poniżej znajduje się przegląd elektrofonu „Volga”.