Film: Co się stanie i jak wybrać?

Większość ludzi powie, że fotografia filmowa w końcu poszła w przeszłość, a tylko krótkotrwałe romans może się urodzić z filmem. Wśród fotografów taka opinia jest daleka od tak popularnych, raczej, wręcz przeciwnie, profesjonaliści i zapalonych miłośników wciąż bardzo doceniają film. Oczywiście nie trzeba kłócić się, że w ogóle nie straciła swojej pozycji, ale nie mówi, że film już w końcu „wszystko”.

Jeśli po prostu zaczynasz swoją drogę na zdjęciu i przegapił erę masowego wykorzystania filmu, ale chciałbym spróbować z tym pracować, pożądane jest dokładnie wyglądać w ten problem.

Osobliwości

Przede wszystkim warto decydować, dlaczego nie obchodzi cię w wieku fotografii cyfrowej.Będziemy musieli mieć z tym znacznie więcej niż w przypadku „cyfry” – albo powinieneś manifestować go samodzielnie (i mieć odpowiednie warunki), lub stale rozdaj filmy na rozwój, gdzieś na tę jazdę, płacić za te pieniądze, czekaj. W końcu liczyć. Z takimi trudnościami, wiele szczerych niespodzianek, dlaczego film dla kamer wciąż „żyje”.

Fotografowanie na filmie to rodzaj sztuki. To jak rysunek – wygląd fotografii po wszystkim nie zabił rysunku ołówka, ani akwareli.

Fotografia filmowa – nie dla wszystkich, jest to dość skomplikowany proces, co oznacza, że ​​autor ramy jest blisko profesjonalistów i zepsuty obraz nie powinien. Jest to jednocześnie hobby i bohemia.

Ponadto jest czysto praktyczny moment. Fakt jest taki Wiele kamer filmowych od znanych producentów zostało wykonanych w wieku, ale wraz z pojawieniem się „numerów” nie musieli być własnością właścicieli. Teraz sprzedają aparat jako niepotrzebny, a zatem dla zapachów. Jednocześnie sama jednostka może być profesjonalnym poziomem – z takimi najlepszymi fotografami planet, których prace zostały wydrukowane na okładkach magazynowych. Ale potomkowie nie chcą się bałagać z filmem i dać aparat na grosz, aby przyniósł przynajmniej pewną korzyść.

Jednocześnie film, w przeciwieństwie do kamer filmowych, nadal intensywnie produkujemy. Dla fotografa jest to gwarancja, że ​​nie pozostanie bez ulubionych zajęć w nadchodzących latach. W zależności od własnych potrzeb, może wybrać nie tylko różne kamery i soczewki, ale także inny film, który różni się w składzie, tekstur, wrażliwości.

Korzystając z obiektu, może uzyskać piękne zdjęcia, które nie będą nałożone przez fakt, że są one nakręcone na aparat cyfrowy, a pod względem ciepła i „Lampy” przekroczą nawet konkurentów.

Historia

Pierwsze zdjęcia – Dougurotypes – pojawiły się bliżej końca pierwszej połowy ubiegłego wieku. w rzeczywistości, Dzięki nowoczesnej fotografii są one łączone tylko, że obraz utworzył samochód, a nie człowieka; Procedura zajmowała kilka godzin, a zamiast filmu używał płytki miedzianej. Wynalazek, bez względu na to, jak „krzywe” nie było ani w obecnym sensie, szybko zdobywali umysły ludzkości, a najlepsi inżynierowie zaczęli szukać sposobów rozwoju technologii. W rezultacie pojawiły się alternatywne opcje materiału fotograficznego i zniknął, dzięki czemu obraz jest coraz lepszy, a proces jest coraz szybszy.

Pierwszy wymyślił walcowaną folię i kamerę do jej poliaka Leona Warenke, ale stało się to w Rosji – w Petersburgu. Technologia reprezentowana przez niego w 1875 r. Zaproponowała użycie emulsji kolodowej osadzonej na papierze i zapisał na jej gumy. Po przejściu emulsji z wynikowym obrazem został przeniesiony do szkła. Zasadniczo ta sama technologia została użyta przez dwie do trzech dziesięcioleci, to po prostu emulsja została zastosowana natychmiast na szklanych rekordach fotograficznych, które pobierano w aparacie.

W 1882 r. Rostów Inventor Ivan Boldyrev zaproponował pewną „rufą wstążkę”, która według niektórych z nich naukowców i dziennikarzy była dobrze nadaje się do zdjęcia. Autor według wynalazku, pomimo jego potencjalnego sukcesu, nie mógł znaleźć pieniędzy na produkcję przemysłową takiej folii, żaden z inwestorów nie interesuje go, a żaden z zachowanych źródeł za wszelką cenę Ribe nie opisuje procedury jego produkcji, aby technologia może liczyć utracone.

W następnych dziesięcioleciach wzrosła liczba opcji filmowych. W 1885 r. George Eastman opatentował emulsję z żelatyny i srebra na papierze – takie zdjęcia nadal są przenoszone do szkła. W 1889 r. Papiery wzięły przejrzystą bazę z celów.

Autor niezwykle popularny format 35 mm dzisiaj był Thomas Edison, który postanowił cięć w połowie słynnego filmu 70 mm, tak że nie zajmuje tak wiele w wersji kinowej.

Pierwsze fotografie oczywiście były czysto ortoochromatyczne – można je nazwać czarno-białe, ale jest to bardziej poprawne, aby powiedzieć, że były one wrażliwe na odcienie niebiesko-fioletowe lub żółto-zielone. Optymalnie reaguj na czerwoną część widma, nawet w warunkowej czarno-białej egzekucji, film „nauczył się” tylko w latach 1905-1907, ale nowy wynalazek początkowo był bardzo drogi, a zatem był rzadko stosowany.

Pomimo swojej historii, która w tym czasie liczyła już kilka dekad, film naprawdę zaczął zamykać Photoflaxes tylko w latach dwudziestych. Tylko w tym momencie zaczął wydawać się stosunkowo kompaktowe kamery, które mogłyby być z nimi nosić bez większej trudności, I to było sądowe dla dziennikarzy.

W tym czasie inżynierowie już rozwiązali główne wady filmu – zatrzymała się niekontrolowany do skręcania i redukcji płyt konkurencyjnych w fototensywności. Film był znacznie łatwiejszy, może być noszony z nim w wielu ilościach, nie bała się uderzeń, a to było prawie natychmiastowe przewinięcie na następnej klatce, podczas gdy wymiana płyty była długa i złożona.

W ZSRR wydanie filmu zaczęło się jednocześnie z uruchomieniem fabryki fabryki filmowej. Tryb potrzebuje własnych gazet dla propagandy komunizmu, ponieważ produkcja filmu szybko myślała, po ustaleniu jej wydania w miastach Szostki i Pereslavl-Zalessky.

Ciekawe jest to, że pierwszy film radziecki w uwalnianiu był nierozerwalnie związany z branżą obronną – podłoże azotanowe zostało wykonane z tego samego koloksyline, co materiały wybuchowe.

Przegląd gatunków

Różnorodność filmów pozwala fotografowi eksperymentować z obrazem na poziomie przekraczającym dostosowywane możliwości najnowocześniejszych kamer cyfrowych. Rozważmy główne odmiany (czarno-białe i kolorowe filmy) Czytaj więcej.

Czarny i biały

Klasyczne filmy CHB dają obraz monochromatyczny – jest opcjonalnie ściśle czarno-białe, i może być prezentowany, pozwalają, w czerwonym widmie, jednak obecność „zagranicznych” kolorów nie pozwala na. Zazwyczaj,Filmy ze specjalnie czarno-białymi zdjęciami nazywane są czarno-białe, a wszyscy inni nazywają się Simochromic – wskazując spektrum, w którym usuwają.

Klasyczna folia CHB naprawia obraz na srebrnej warstwie, monochromatyczne – na warstwie barwnika. Do tej pory folia czarno-biała, z reguły, jest tylko profesjonalni – kochankowie nie cieszyli się tak długo.

Kolorowy

Filmy segmentów kolorów wyróżniają się możliwością rejestrowania wszystkich kolorów fotografowanych obiektów – w rezultacie obraz wygląda w schemacie kolorów o tak samo jak w rzeczywistości. Mogą być globalnie podzielone na 3 główne klasy, które przy okazji są charakterystyczne dla produktów czarno-białych.

• Negatywny. Na takim filmie obraz jest wyświetlany, jakby lustrzane – jasne miejsca wyglądają ciemne przedmioty i odwrotnie. W kolorze fotografowaniu, kolor zmienia również miejsca – niebieski staje się czerwony, zielony fioletowy i odwrotnie. Staje się negatywny w czasie fotografowania, w procesie drukowania zdjęć obraz jest odwrócony.

Taka złożona procedura pozostaje istotna, ponieważ jest to taki typ filmu, który zapewnia maksymalną szerokość fotograficzną, która jest optymalnie przekazuje zakres jasności. Jest to najbardziej popularny i popularny rodzaj filmu, pozwala potwierdzić małe zdjęcie w etapie wyzwalacza i wielokrotnie wydrukować zdjęcie z jednego negatywu.

• Handel lub odwracalny. Jest to tak zwana folia slajdów – służy do tworzenia slajdów i zapalenia diapizacji. Rozmnażanie kolorów odbywa się na materiale fotograficznym, bez rozwijania inwersji. Dzięki odpowiedniemu fotografowaniu obraz uzyskuje się jeszcze lepiej, ale nie będzie możliwe skorygowanie jakiegokolwiek błędu w etapie manifestacji tutaj – nieudana ramka będzie nieudana na zawsze. Możesz kopiować takie zdjęcie tylko przez ponowne strzelanie ramy.

• Pozytywny. Ten typ filmu nie można zignorować, chociaż dzisiaj nie jest praktycznie nie znaleziono. W pewnym momencie wykorzystano do tworzenia mikrofilmów i diapozytorów, ale teraz radykalnie przechodzi z prezentacjami komputerowymi.

Należy również zauważyć, że istnieją specjalne rodzaje folii, że pewien rodzaj niewidocznego promieniowania można przesyłać w taki czy inny sposób. Obejmuje to na przykład fotofill na podczerwień, pokazujący promieniowanie termiczne w żółto-czerwonych odcieniach, a jego nieobecność – w kolorze zielonym.

Formaty

Do tej pory istnieje kilka formatów filmów filmowych przy użyciu różnych stopni popularności.

• Nerko-format, typ 135. Najpopularniejszy format o długości 36 mm o wysokości 24 mm. Taki film jest wyposażony w bokową perforację do dokładniejszego przewijania, najczęściej zaimplementowane przez kasety 36 klatek, chociaż są kasety i mniejsze. Profesjonalne odmiany mogą być sprzedawane przez duże buty, które fotograf ma zastosowanie do kaset na własną rękę.
• Format środkowy jest typu 120 lub Rolefilm. Perforacje nie mają takiego filmu. Jego rozmiar jest standardowy – o długości szerokości 56 mm, ma około 70 cm. Nie ma jasnej definicji liczby ramek, ponieważ nadaje się do różnych standardów komnatów i może robić zdjęcia o wysokości 42.5, 56 lub 70 mm, odpowiednio w różnych numerach. Najczęściej, kwadratowe zdjęcia są wykonane na takim filmie, które są 12 na rolkę.
• Film panoramiczny jest sprzedawany tylko przez arkusze, potrzebne jest do dużych komor. Jest bardzo rzadki. Jeden arkusz jest równy rozmiarowi ramy wynikowej, na przykład, 9 o 12 lub 13 na 18 cm.

Powyższa lista formatów nie jest wyczerpująca – w różnych latach, a inne normy takich produktów zostały wyprodukowane do konkretnych potrzeb. Wśród specjalnych standardów można zapamiętać typ 110 lub określonego typu typu 135 z wielkością ramy 24 przez 32 mm, co było konieczne dla niektórych kamer sowieckich (na przykład „wiosna”). We wszystkich przypadkach konieczne jest ponowne odpychanie nie tylko i nie tyle z wielkości filmu (choć bez tego), ile z dodatkowych cech, takich jak fotoensivity, rozdzielczość, ziarnistość i wiele więcej.

Popularni producenci

Wielu nowych fotoiderów omyłkowo uważa, że ​​możesz wybrać film po prostu nazwą marki – mówią, że rozpoznawalna marka jest znana, co produkuje doskonałe produkty. Z jednej strony jest to prawda, na drugim – Fotografia to kreatywność, a zdecydowanie najlepsza firma nie może być. Wszystko zależy od tego, jaki wynik chcesz uzyskać na wyjście, a błąd wyboru modelu może stać się rozczarowanie, nawet jeśli ufasz dobrze znanym gigancie w branży. Niemniej jednak i tak przydzielaj kilku jasnych przedstawicieli.

Bezwarunkowy modnik ustawodawcy można uznać za Kodak. Amerykańska marka w odpowiednim czasie opierała się na George Eastman, którego wspomniano powyżej w kontekście rozwoju fotografii filmowej. Historia marki ma prawie pół wieku, co już mówi. Firma jest autorem wielu innowacji w świecie sprzętu fotograficznego, a ona znana również z pragnienia kupowania młodych obiecujących startupów w tej samej branży, dzięki której należy do przejściowej liczby patentów.

Kodak Film Asortyment nadal podoba się kibicom klasycznej fotografii.

AGFA to marka europejska, która ma nawet dłuższą historię, niż główny konkurenta, ale nie tylko zaangażowany w sprzęt do zdjęć i wideo. Spalanie w Niemczech firma szybko wspiął się na zewnątrz kraju. Podobnie jak Kodak, ta marka aktywnie spotyka się mniejszą konkurencją z roszczeniem do sukcesu.

TASMA była trzecim w Związku Radzieckim Fabryki Produkcji Film, A dziś jest jedynym na terytorium przestrzeni post-sowieckiej, gdzie pełny cykl produkcyjny jest nadal zachowany. Produkcja filmu, zorganizowanego w Kazaniu, do dziś może zapewnić potrzeby fotografów w materiałach fotograficznych dla każdego gustu.

Co do wyboru?

Jak już rozumiesz, film jest w stanie zapewnić jakość, nie jest gorsza, ale nawet zauważalnie lepsza niż wiele aparatów cyfrowych, ale dla tego musi wybrać poprawnie. Wybierając film dla starej kamery filmowej klasycznego typu lub pola z natychmiastową manifestacją zdjęć, musisz zwrócić uwagę na niektóre kryteria, Który pomoże uniknąć błędów i uzyskać najwyższej jakości zdjęcia.

• Format. Spojrzeliśmy na najpopularniejsze formaty. Format „Notora” jest po prostu odpowiedni do kamery, który nie działa z nim, ponieważ ten kryterium jest podstawowy – rzucisz pieniądze na próżno.

• Wrażliwość. Film, w przeciwieństwie do „cyfr”, nie wie, jak dostosować się do oświetlenia – musisz wziąć ten, który jest wydany pod warunkiem Twojego zdjęcia. Standard wrażliwości jest znany jako ISO. Jeśli planujesz strzelać słoneczny dzień, wskaźnik ten musi w przybliżeniu równy 100. W studio można ustawić oświetlenie, aby spada na obiekt, ponieważ nawet wystarczająco dużo ISO 50. Jeśli fotografujesz w dowolnych pomieszczeniach, skup się na wskaźnikach od 400 do 800. Jednocześnie nie zapominaj, że wzrost ISO został utracony przez szczegóły, a ziarnistość wzrasta.

Jednak ten ostatni jest często postrzegany jako element czeka, nie zawsze jest uważany za minus.

• Czarno-biały, monochromatyczny lub kolor. Jest to już kwestia smaku – wszystko zależy od tego, co robisz zdjęcia i dlaczego. Monochromatyczny może być bardzo skuteczny, jeśli duch starożytności musi zostać przeniesiony, naśladuj pracę długotrwałych lat. Nowoczesne czarno-białe zdjęcie nie jest związane ze starożytnym, ale pozwala na większą uwagę na wypłacenie piękna linii w brakujących kolorach przeciwwagi. Kolorowe zdjęcie jest dobre jako najbardziej realistyczny obraz obrazu.

• Pozwolenie. Wskaźnik ten, uważany za atrybut technologii cyfrowej, jest w tym samym zakresie dostępnym i folii. Najlepszy profesjonalny film „rysuje” obraz z rozdzielczością do 300 linii na milimetr, co oznacza, że ​​nie zostaną pominięte żadne najmniejsze szczegóły obrazu. Jednocześnie taka jakość zależy nie tylko na filmie – odpowiednie powinno być przynajmniej obiektyw i metodę techniki. Dla fotografowania amatorskiego i początkującego, jest wystarczająco dużo dla wskaźników, które są skromne kilka razy.

• Indeksy. Niektóre zdjęcia są produkowane z oznaczeniem wskazującym właściwości specjalne produktu. Na przykład ikona C lub VC oznacza, że ​​film zapewni lepszy kontrast i specjalne nasycenie kolorów. Jeśli obraz powinien okazać się więcej neutralny, zwróć uwagę na oznakowanie S i NC.

Jak przechowywać?

W warunkach, gdy film jest stopniowo kontynuowany w nieistnieniu, wielu z nas jest na wszelki wypadek, aby kupić go o dostawie. Ale ponieważ Ten materiał jest raczej kapryśny – oznacza to, że konieczne jest przechowywanie go w pewnych warunkach, w żadnym przypadku bez odrzucenia. Rozważ, jaki film wymaga dobra własnego długiego życia.

Po pierwsze, W filmie potrzebujesz odpowiedniego opakowania – niektóre lekkie obudowy lub pojemnik. Zwykle film jest sprzedawany w kasecie lub cewce – są one właśnie zaprojektowane do długotrwałego przechowywania produktu w magazynie lub w sklepie.

Po prostu nie usuwaj rolki bez potrzeby, a jego szanse na długoterminowe przechowywanie wzrośnie. Przynajmniej opakowanie ochroni przed przenikaniem światła, a film nie zapali się.

Ale istnieją inne obowiązkowe warunki, dzięki którym film będzie dłużej.

• Temperatura. Oraz proces fotografowania i oświetlania, i manifestacji oraz uszkodzenie filmu – wszystkie te procesy chemiczne. Prawie każdy proces chemiczny ma wolniejszą właściwość, gdy temperatura jest zmniejszona. Chcesz przechowywać film przez miesiące – zrób to w temperaturze nie wyższej niż 10-13 stopni ciepła, co jest normą dla głównej komory lodówki. Giants Kodak Eurus bezpośrednio wskazują, że przechowywanie jest możliwe nawet ponad sześć miesięcy, ale wtedy musisz umieścić kasetę w zamrażarce, gdzie będzie co najmniej -18.

Folia wyodrębniona z zimna nie może być natychmiast ładowana w aparacie – niech najpierw przejdzie do temperatury pokojowej.

• Wilgotność. W żaden sposób nie powinien być wysoki – z tego filmu wystaje i arkusze, ponieważ emulsja zawiera ciekawą żelatynę dla grzybów. Normalny jest uważany za wilgotność do 50-60%, jest to dość dostarczane przez fabryczne opakowania i nowoczesne zip na podwójnym zapięciu. Jednocześnie powietrze nie powinno być zbyt suche, w przeciwnym razie film utraci elastyczność i zaczyna się rozpadać, oznacza to, że żel krzemionkowy również usuwa.

• Wpływ chemiczny. Photoemussia boi się lotnych związków, kwasów, niektórych gazów. Na pierwszy rzut oka, w lodówce domu nie może być, ale lepiej sprawdzić, czy nie ma leków lub chemikaliów domowych. Ponadto niebezpieczny sąsiad jest zamarznięty ciastem – ma kwas i drożdże, przyczyniając się do pleśni.

• Promieniowanie. Cząstki gamma nieuchronnie zepsuć film – są wszędzie i chronią przed nimi prawie niemożliwe. Z tego powodu bardzo stary film nadal będzie miał więcej zniekształceń, a ziarno wzrośnie. Niemniej jednak X-ray jest jeszcze bardziej niebezpieczny, więc na lotnisku nie powinien być wyrwany z filmu w bagażu, który krzyczał z potężnymi skanerami. Teoretycznie, jeśli nie boisz się dodatkowej uwagi, możesz użyć specjalnych worków z tkanin ołowiowych, które nie mogą być przekształcane za pomocą X-ray.

Rodzaje fotografii przedstawiono w następującym filmie.