Kamery „Kijów”

Kamery „Kijów” zostały wyprodukowane w ZSRR po wojnie. Pierwsze modele zostały wykonane na niemieckim sprzęcie, a następnie rozpoczęła się produkcja W zakładzie Kijowa „Arsenal”.

Historia stworzenia

Zeiss IKon w 1936 r. Rozpoczął wydanie kamer kamer Contax. Modele te zostały uznane za jedno z najlepszych urządzeń ich czasu. Rozważono tę zaletę tej komory:

• DAGEFINDER z szeroką nominalną bazą danych;
• poprawa żaluzji;
• Oświetlenie;
• T-Shock Connections of Light Optics.

Po zakończeniu wojny w Niemczech, prawa do własnych znaków towarowych zostały odwołane, kopiowanie niemieckich zmian występujących w przedwojennym czasie. Wiele krajów skorzystało z tej okazji. Kilka lat później Japonia wydała serię kamer Nikon, Na wiele sposobów podobnych do modelu Contax.

Niemiecka fabryka, gdzie pierwotnie dokonano inżynierii fotograficznej, podczas traktatu Jałty musiał przestać pracować i zdemontować. Technika, sprzęt i dokumentacja zostały przekierowane do USSR. Po pierwsze, produkcja sprzętu fotograficznego chciał biegać w Kazaniu, dla nowego modelu kamer, nazwę „Volga” zostały wymyślone.

Ale w rezultacie sprzęt został dostarczony i zamontowany w fabryce arsenalnej w Kijowie. Kamery, które poszły z niemieckich szczegółów, mają nazwę „Kijów”. Akcesoria Szczegóły Nadal wyznaczony Contax. Modele wyprodukowane w fabryce, dokładnie powtarzane kamery niemieckie, jednak nie reklamowały. Modele radzieckie zachowały wszystkie zalety komory importu:

• Przewiń filmu, po prostu naciskając;
• wygoda przycisku spustu;
• Cichy dźwięk pracy.

Dla piękna i statusu aparatu obudowa była pokryta prawdziwą skórą. Jednakże była nieopłacalna, w przypadku problemów technicznych, padźniacza skóra musiała zostać usunięta.

Z biegiem czasu, zamiast prawdziwej skóry zaczął stosować skórę, która sprawiła, że ​​kamera dostępna dla większej liczby konsumentów. Dzięki tej zmianie zmniejszyła się cena kamer.

Ponad 4000 kamer linii „Kijowa” zebrano ze szczegółów dostarczanych przez Niemcy, od 1946 do 1949 roku. Pod koniec 1949 r. Rozpoczął korzystanie ze szczegółów produkowanych w regionie Moskwy. Soczewki zebrano w zakładzie mechanicznym w mieście Krasnogorsk, dostarczanie bloków Lenzowa w Niemczech. Od 1954 r. Rozpoczął się produkcję radzieckich okularów na nowych obliczeniach.

W ciągu długich lat kamery produkcyjne zmieniane tylko w formularzu i nieznacznie zmienił ich cechy kosmetyczne, kluczowe ustawienia techniczne zostały niezmienione. Zachowali nawet minus oryginalnych kamer – niewygodne umieszczenie zakresu dalmierza, którego główną wadą było nakładanie się okna z palcami, które uniemożliwiły kompletny uchwyt. W czasie, sprzęt zaczął się zużywać, całkowita kultura produkcyjna poszła do spadku, a kamery „Kijów” straciło status bardzo niezawodnej technologii – W 1987 r. Ich wydanie przestało.

Model serii kamer

Podczas produkcji kamer był Wydano kilka serii „Kijów”. Wydajność czcionek i etykietowanie projektowania zmieniły się kilka razy w całym czasie produkcji. Model nie został wskazany na samym urządzeniu, możliwe było rozróżnienie, polegając na znakach zewnętrznych i roku. Wyświetlono pierwsze dwie cyfry na numerze fabrycznym.

Wytworzono dwie główne zakresy kamer:

1. Z ekspozycją. Ten skład jest podobny do parametrów technicznych z modelu Contax III. Analogi produkowane w fabryce Arsenal – modele „Kijów-III” i inne zaawansowane urządzenia tej linii.
2. Bez licznika ekspozycji. Modele te zaczęły produkować, polegają na charakterystyce technicznej niemieckiej kamery II Contax II. Są to modele „Kijów-II” i inne zaawansowane urządzenia tej linii. Linia II i III w nowoczesnej literaturze jest oznaczone jako liczby arabskie, jednak w latach produkcji był zwyczajowy, aby użyć Romana. Seria liniowa II i III, w końcu, którego dodano symbol „A”, różniło się w ich cechach z oryginałami Contax – mieli funkcję synchroncetacji.

Całkowita linia opublikowanych kamer z 1940 r. Do lat 80. miała niewielkie różnice. W 1976 r. Wydano model „M”, który miał szereg charakterystyk nieodłącznych tylko jej:

• ulepszony uchwyt plutonu bramki;
• ulepszony przewód filmowy;
• Najkrótszy fragment ma 1/1000 sekund.;
• odwrócić przewijanie za pomocą głowicy na zawiasach;
• Cewka odbierająca jest wbudowana i nie usunięta;
• Obudowa jest wykonana z wkładkami z tworzyw sztucznych.

Kamery Modele „Kijów-30” różniły się od większości modeli wyprodukowanego władcy. Miniaturowe kamery zostały dostosowane do zastosowania szerokości folii w 16 mm. Model został wyprodukowany od 1975 roku. Fotografia filmowa ma szereg charakterystycznych cech:

• Rozmiar ramki tej komory 13 × 17 mm;
• Pomimo wielkości miniatury, membrana była obecna z możliwością przywracania parametrów F3.5 do F11;
• Rozmiar dopasowanej folii 45 lub 65 cm, na której można wykonać 17 lub 25 klatek;
• Metalowy wał migawki, z możliwością wybierania 3 parametrów ekspozycji 1/30, 1/60, 1/200, przy użyciu dowolnego parametru ekspozycji, okno dokonuje pełnego odkrycia.

Model posiadał i minusy:

• brak odwrotnego tyłu;
• Obecność synchronizatora na miniaturowej komorze, której ilość nie odpowiada większości epidemii produkowanych w ZSRR;
• Brak lampy błyskowej.

Przypadek aparatu wykonano z dwóch działów. Większość obudowy znajduje się w zewnętrznym twardym przypadku. Wymiary komory były szerokości 8 centymetrów. Przed strzelaniem aparat potrzebny do przygotowania. Kolejną zaletą modelu jest wizjerem. Możliwość wyboru fotoryfikacji filmu:

• jasne słońce;
• słoneczny;
• słońce za chmurą;
• Pochmurny.

„Kijów 30” – miniaturowa wygodna maszyna. Ma pełne funkcje, koncentruje się i ekspozycja. Kadłub wygląda solidnie zarówno w stanie rozkładanym, jak i złożonym. „Kijów-19” – Ten model zaczął wydawać w 1985 roku. Kamera była ulepszoną wersją Modele „Kijów-20”.

Charakterystyka charakterystyczna:

• Mocowanie obiektywu – Bayonet N;
• jest próba;
• Obiektyw stacji – MS Helios-81n;
• Mechaniczna migawka z pionowym ruchem dwóch parych lameli metalowych;
• Zdolność do pracy bez baterii;
• migawka nieulotna;
• Synchronizacja flash 1/60;
• Syncontacts przewodowe;
• Wizjer rozmiar 23 × 35 mm;
• Vizier pokrywa do 93% obszaru ramy.

Projekt modelu był właściwie identyczny model „Kijów-20”, który był dość naturalny. Zmieniono boczne części obudowy, zaczęły umieścić trochę niższe, w związku z którym pojawiły się pionowe miejsca na bokach. Po lewej głowie ekspozycji i pedał zamku Bayonet zaczął być umieszczony poniżej. Po prawej stronie nie ma zmian. W modelach nie ma przycisku ekspozycji. Włączenie jest połączone z próbą membrany, pomiar jest wykonany w czasie pracy.

Pierwsza inżynieria fotograficzna „Kijów” odziedziczyła niemiecką niezawodność, ale miał złożoną migawkę i system Rangeder.

Naprawa kamery była procesem czasochłonnym, że kwalifikujące się mistrzowie były zaangażowane. Różne komór i wysoki koszt, prosty model „Kijów” bez metra ekspozycji sprzedawane na 135 rubli.

W połowie lat 70. inżynieria fotograficzna „Kijów” zaczęła brać swoją pozycję w nowym lustrze. Kamery były popytami wśród fotografów gospodarstwa domowego. W środowisku profesjonalnym, w których potrzebne były szybkie i wysokiej jakości ankiety, komory jednorazowe lustro zaczęły się stosować. W latach 80. Arsenal zaczął produkować modele lusterko i średniego formatu. Kamery ponownie zyskały popularność po restrukturyzacji, gdy stała się znana, że ​​modele są prototypem niemieckiego sprzętu fotograficznego.

Jak używać?

Kamery Linia „Kijów” nie została wyróżniona przez złożoność użytkowania, jednak miała pewne działania algorytm. Film został oskarżony o kasecie, gdzie były 2 rolki: karmienie i odbieranie, nie można ich rozdzielić. Aby wstawić folię do komory, musisz naprawić uchwyt na dole obudowy, pociągnij wewnętrzne i zewnętrzne części w różnych kierunkach. Następnie otwórz metalową pokrywę i uzyskaj kasetę, do której jest zainstalowany film.

Przed strzelaniem aparat przygotowuje się, najpierw obudowa została przedstawiona w prawo do wystającej krawędzi, tak że aparat został ułożony i stał się nieco szerszy. W tym momencie rama została przetransportowana, migawka. Następnie możesz użyć dysku fokusowego dysku i haka. Wizjer jest używany w stanie rozłożonym. W stanie zamkniętym nic można zobaczyć z wyjątkiem metalu wewnętrznej sprawy.

Z przodu komnaty są dwie oczy. Duży – wizjer, mała ochrona obiektywu. Aby uzyskać wygodę określania położenia migawki w oknie obiektywu, czerwona kropka jest wyświetlana w trybie migawki, gdy brakuje demontażu – brakuje. Ekspozycja ramy regulowana przez dwa dyski po prawej stronie obudowy. Wagi odległości znajdują się na kole.

Ekspozycja zmienia się zarówno za pomocą migawki, jak i opuszczonej. Hak zejścia jest dogodnie zlokalizowany, zejść do miary Tuga. Na dole modelu znajduje się samokrzępujący miernik ramek. Lewa strona obudowy jest pusta. Zarządzanie narażeniem jest ustawione na panelu czułości. W wizjerze znajdują się 2 żarówki, górne zapala się z nadmiarem światła, niższym z brakiem.

Z odpowiednio wybranym światłem żarówki muszą migotać naprzemiennie. Ilość światła zmienia się, ustawiając czas otwarcia migawki i przez pierścień membrany.

Poniższy film prezentuje przegląd kamer „Kijów”.