Przegląd socjalnych soczewek

Obecnie obserwuje się ciekawe zjawisko: popyt na optykę radziecką, taką jak obiektywy fotograficzne i teleobiektywowe wydane w ZSRR, rośnie dzień w dzień. A nie tylko wśród kolektorów urządzeń rzadkości, ale także wśród zwykłych fotografów. Jaki jest powód takiej popularności socjalnych soczewek i może naprawdę wykorzystać podobną optykę w naszym czasie – ten artykuł pomoże odpowiedzieć na ten artykuł.

Osobliwości

Dla wielu nadal pozostaje niezrozumiałe, dlaczego potrzebujesz obiektywów fotograficznych, gdy istnieje ogromna różnorodność smartfonów z kamerami zdolnymi do wykonania zdjęć kolorowych z wielką jasnością i bogatą gamą kolorów. ale Nie wszyscy rozumieją, że obecność takich smartfonów, jak również najnowocześniejszy sprzęt fotograficzny, nie tworzy fotografa osoby, ale tylko właściciela tych urządzeń.

Dosłowne tłumaczenie słowa „zdjęcie” – rysunek ze światłem, a rysunek jest sztuką. Obrazy uzyskane przez soviet soczewki wyróżniają się plastycznością i objętością, przekazują nastrój i mają własny rozpoznawalny styl. Oczywiście, tylko prawdziwych artystów fotograficznych ta optyka ujawnia pełny sposób.

Niemniej jednak jest sowieci soczewki, które wyróżniają się doskonałą jakością. Wykonane w środku ubiegłego wieku zachowali swoje pierwsze właściwości i doskonale służą do tej pory ich właścicieli.

Soczewki sożych socjalnych zostały wykonane ze szkła najwyższej jakości, a ich felgi są wykonane z wysokiej jakości metalu, bez tworzywa sztucznego, co jest podstawą większości nowoczesnej techniki.

Soviet soczewki wyróżniają się dość przystępną ceną. Nowoczesne modele budżetowe, które są instalowane na komorach amatorskich, tracąc silnie jako obiektywy zawodowe, tak wielu powraca do starego, w szczególności radzieckiej, optyce.

Soviet soczewki są pozbawione elektroniki, nie mają autofokusa.

Wszystko taką ręczną optykę, czyli fotograf będzie musiał ręcznie ustawić ustawienia. Ale z jej pomocą, prawdziwy mistrz będzie mógł stworzyć prawdziwie artystyczny obraz, który przenosi odcisk jego uczuć i nastrój.

Inną cechą optyki radzieckiej jest stałą długość ogniskową, więc takie soczewki mają dużą liplay. Poprawki wymyśliły bezwzględną większość wśród obiektywu fotograficznego czasu, mimo to produkowano w ZSRR i Zonfocatorach – rodzaj optyki, zaprojektowany w taki sposób, aby móc zmienić odległość od środka obiektywu do czujnika.

Nie można powiedzieć jednoznacznie, że optyka radziecka pod wieloma względami przekracza nowoczesne. Obiektywy zawodowe z zaawansowanych nowoczesnych marek mają kompleks przydatnych parametrów, podczas gdy ich producenci stale rozwijają nowe materiały i elementy optyczne ich produktów.

Optyka wydana podczas ZSRR, dla wielu wskaźników nie lepiej, ale nie gorsza niż dobra nowoczesna, Jednocześnie ma bardziej demokratyczną cenę, za którą PhotoFer otrzymuje doskonałe bonusy: wysokiej jakości montaż, szkło i metal, a także przetestowane czasowe schematy optyczne.

Przegląd najlepszych producentów

W Związku Radzieckim wytwarzał kamery i soczewki, które znacznie różniły się w jakości montażu. Najlepsza optyka radziecka nie była gorsza od obcych, otrzymujących główne nagrody w międzynarodowych konkursach. Jakość soczewek zależała od fabryki producenta. Produkcja obiektywu fotograficznego była podzielona na masę i specjalne potrzeby, na specjalne zamówienie.

W masowej produkcji były takie soczewki, takie jak „Helios”, „Industare”, „Treplet” i inna technika optyczna, którą każdy może kupić za grosza i niezależnie angażować się w fotografię, manifestację zdjęć filmowych i drukowania.

Soczewki te, w produkcji, której skupienie nie zostały wykonane przez ilość, ale na jakość, sprzedawana daleko od wszędzie i kosztuje więcej. Na przykład, Ulepszona wersja Jupiter obiektywu 37A kosztuje 120 rubli radzieckich, a najdroższe obiektyw fotograficzny koszt 2-3 razy droższy.

W zależności od rodzaju zamocowania obiektywu do aparatu, wszystkie optyki sowieckie są podzielone na kilka typów. Adaptery M42 i M39 otrzymały największą dystrybucję jednocześnie. Za pomocą takich pierścieni przejściowych staje się możliwe, aby zainstalować obiektyw w aparacie z urządzenia posiadającego inny typ mocowania.

Wątek M42 jest standardowym typem mocowania do lustrzanych czasów sowieckich. Dzięki temu rzeźbieniu, największa liczba sowieckich kamer i soczewek, a adaptery są obecnie produkowane do wszystkich nowoczesnych kamer systemowych.

Jak już wspomniano, optyka o stałej długości ogniskowej jest bardziej światła niż Zuma. Najpopularniejsze soczewki mają ogniskowe długości 35 mm, 50 mm, 85 mm i 100/105 mm.

Soczewki o długości ogniskowej 200 mm, a także 14 i 24 mm są mniej pożądane wśród fotografów ze względu na ich wysokie koszty i zbyt określone parametry.

Spójrzmy na szczyt najpopularniejszych obiektywów ostatniego stulecia wydanego w ZSRR.

Radziecka optyka, która ma dziś najniższą cenę, jest „Helios 44-2” z długością ogniskową do 58 mm, membrana 2.0 i umiejętność blefu pięknie tło. Odnosi się do tak zwanej delikatnie optyki rysunkowej, niezbędnej w tworzeniu portretów ze względu na zdolność do wykonywania niedostosnych niedoborów skóry. W czasach sowieckich był zalecany producent obiektywu dla kilku modeli „Zenith”.

Zenitar-16 ma ogniskową 16 mm i membrany 2.osiem. Jest to soczewka szerokokątna, inaczej nazywana rybą oczu (ryby), która jest używana głównie w ankiecie krajobrazu lub ulicy, aby uzyskać duży panoramiczny widok z jednego punktu.

Otrzymany obraz charakteryzuje się dobrą ostrością i głębokością.

„Mir 1b” – obiektyw o ogniskowej 35 mm i membrany 2.8, otrzymał Grand Prix na wystawie międzynarodowej. Obraz uzyskany przez zastosowanie takiej optyki uzyskuje się bardzo wyraźną i wysoką jakość.

Soviet Long-Focus Obiektyw portretowy „Jupiter 37a” Z odległości 135 mm, stosowany obecnie na niektórych komorach cyfrowych jako telegraf. Jego metalowy obudowy charakteryzuje się dużą niezawodnością i trwałością, umożliwia strzelanie w temperaturach od -15 do +45 stopni Celsjusza.

Na takiej soczewce można zainstalować specjalny adapter, który umożliwia zmianę części tylnej części, po czym można go zamontować do lustra z wątkiem M42.

Jupiter-9 jest jedną z najbardziej znanych socjalniczych soczewek, Służy do tworzenia portretów, ma ogniskową 85 mm i świateł 2.0. Taka optyka została wyprodukowana w dwóch wersjach kolorowych – białe i czarne, a białe soczewki różniły się mniej niż wadliwe produkty i lepsze właściwości. Czarna wersja daje bardziej zamazany obraz, więc eksperci radzą sobie z preferencją dla białych odmian „Jowisza” lub tych obiektywów, których nazwa jest napisana w listach łacińskich – ta optyka była przeznaczona do eksportu za granicę.

Ale bardzo Long-Focus Soviet Lens – „MTO-1000A”, Ogólnośna długość jest więcej niż 1000 mm, została użyta do fotografowania zdalnych obiektów – w strzale Astro i zsyp z ptakami i zwierzętami.

Ta optyka była przeznaczona jako wymienna do małych kamer lustrzanych.

Soczewki zom były używane głównie w kinematografii i telewizji Aby nie poruszać się, zmień skalę przedstawionej obiektu. Później, lenityki – zoomy zaczęły być używane na zdjęciu jako wymienne do aparatów lustrzanych jednoosobowych i projektorów wąskopolowych. Tak więc soviet Zoom Obiektyw PF-1 z zakresem odległości od 15 do 25 mm został specjalnie opracowany przez inżynierów radzieckich dla amatorskiego procesora filmowego „Kvant”.

Soczewki wątku M42 Nadaje się do filmowania wideo, taką ręczną optykę bez autofokusa może proszę nie tylko jakości obrazu, ale także w pełni ekonomiczna cena.

Soczewki gwintowe M39 Były w kursie, zanim rosyjscy inżynierowie przekazali cały park optyki krajowej na wątku M42.

Obecnie istnieją adaptery dla takich soczewek, w ten sposób do ustalenia takiej optyki dla nowoczesnych kamer nie wykonuje problemów.

„Jupiter-12” – Obiektyw o ogniskowej 35 mm i membrany 2.8, był uważany za najbardziej popularny szeroki wał w czasie ZSRR. Niestety, nie jest kompatybilny z najnowocześniejszymi kamerami z powodu funkcji projektowych.

Czy można użyć w naszym czasie?

Eksperci twierdzą, że prawie każda radziecka optyka może być zainstalowana na nowoczesnym sprzęcie fotograficznym, powinieneś kupić tylko specjalny adapter. Niektóre stare soczewki są przymocowane do nowoczesnych kamer Nikon w ogóle bez dodatkowych adapterów i wszelkiego rodzaju zmian, Ponieważ wszystkie Nikona są wyposażone w Nikon F Bayonet, w projekcie, którego nie dokonano żadnych zmian od 1961 roku.

Sożyczki charakteryzowały się dobrą jakością, podczas gdy ich cena jest znacznie niższa niż nowoczesne odpowiedniki, więc fotofoldery często używają takiej optyki wraz z bieżącymi znakami kamerami.

Jednak w przypadku badania profesjonalnego eksperci wolą nabywać droższe sprzęt optyczny od nowoczesnych producentów.

Przegląd socjalnych soczewek w filmie poniżej.