Debian jest jednym z najstarszych projektów w rodzinie systemów operacyjnych
Uzyskanie ISO
Dziewiąta wersja Debiana nie jest najnowszą w momencie pisania tego tekstu. Dystrybucja Stretch została zastąpiona przez Buster, ale będzie wspierana przez społeczność do 2022 roku.
Przejdź do oficjalnej strony projektu, repozytorium obrazów archiwalnych. Aby zainstalować na komputerze z nieograniczonym dostępem do Internetu, wystarczy pobrać plik ISO zaznaczony na zielono. Pozostałe dwa będą potrzebne, jeśli komputer nie jest na stałe podłączony do sieci. Oprócz klienta torrentów, pliki ISO można zdobyć za pomocą jigdo lub systemowego Download Managera.
Nagraj obraz na płytę DVD lub klucz USB za pomocą dowolnej odpowiedniej metody. Skonfiguruj komputer tak, aby uruchamiał się z nośnika zewnętrznego i ponownie uruchamiał się.
Rozpocznij instalację i lokalizację
Uruchom komputer i zostaniesz przekierowany do menu startowego mediów instalacyjnych. Upewnij się, że kursor jest ustawiony na linii strzałki. Naciśnij Enter na klawiaturze fizycznej, aby aktywować instalację graficzną.
Na początku wybierz język, który ma być używany w oknach dialogowych instalatora. Znajdź „Polska” na liście ogólnej. Wybierz go i naciśnij przycisk „Kontynuuj”.
Dialog lokalizacji użytkownika jest już wyświetlany w wybranym języku. Kliknij na jeden z proponowanych krajów lub użyj opcji „inne”, aby wybrać je ręcznie.
Po wybraniu kraju i języka układ klawiatury jest proponowany automatycznie.
Pełna lokalizacja poprzez wybór skrótu klawiszowego do zmiany układu klawiatury. Domyślnie sugerowany układ klawiatury to strzałka oznaczona jako „Alt+Shift”.
Sieć i konta
W polu wskazanym przez strzałkę wpisz nazwę, która będzie używana dla komputera w sieci lokalnej.
Następnym krokiem jest skonfigurowanie domeny. Dla sieci domowej możemy pozostawić to bez zmian.
Określenie hasła dla konta systemowego „root”.
Załóż codzienne konto, pod którym będziesz pracował przez cały czas. W polu oznaczonym strzałką wpisz swoje dane osobowe. Wprowadzone tu informacje będą wykorzystywane jako informacje o nadawcy, np. w programach pocztowych.
W ostatnim kroku podaj swoją nazwę użytkownika. Będzie to nazwa katalogu do przechowywania plików osobistych. Login, w przeciwieństwie do nazwy konta, nie będzie wyświetlany w innych programach i powinien zawierać tylko jedno słowo pisane małymi literami łacińskimi.
Ustawienie hasła dla użytkownika standardowego. Wykonuje tę samą operację, co powyżej. Podobnie jak w przypadku „root”, wprowadź kombinację kluczy dostępu w podświetlonych polach. Zaznacz pola wyboru w miejscach wskazanych przez strzałkę i sprawdź wizualnie dokładność podziału.
Zakończ konfigurację sieci i kont wybierając swoją strefę czasową.
Podziel dysk na partycje
Partycjonowanie dysku jest ważnym krokiem w instalacji systemu operacyjnego. Jeśli nie zamierzasz ręcznie kompilować swoich programów ze źródeł, możesz poprzestać na automatycznym tworzeniu struktury. Przesuń kursor na pozycję oznaczoną strzałką i naciśnij „Kontynuuj”.
Kolejny krok, polegający na potwierdzeniu poprawności wyboru nośnika, można pominąć, jeśli cała przestrzeń dyskowa zostanie przeznaczona na system.
Najprostszy schemat partycjonowania jest wystarczający dla większości użytkowników. Pozostawienie kursora w pozycji domyślnej.
W podświetlonym znaczniku instalator wyświetli teraz proponowany układ dostępnego miejsca na dysku. Domyślnie będziesz miał dwie partycje: główną, oznaczoną jako „/”, oraz swap, zarezerwowaną dla pliku swap. W tym momencie nie wykonaliśmy żadnej realnej operacji na dysku. Wszystkie zmiany są nadal wirtualne i można je cofnąć. Naciskając klawisz „D”, przejdź do następnego kroku.
Przesuń przycisk radiowy na pozycję „Tak”, wskazaną przez strzałkę. Kliknij „Kontynuuj”, aby pozwolić instalatorowi na wykonanie opóźnionych operacji na dysku twardym.
Konfiguracja źródła pakietów
Lokalna baza pakietów zostanie utworzona po zaznaczeniu. W tym momencie użytkownik otrzymuje propozycję zeskanowania dostępnych płyt DVD. Jeśli pobrałeś plik ISO inny niż dysk instalacyjny, umieszczony w archiwum projektu Debian, instalator oceni jego zawartość. W przyszłości przy wyborze oprogramowania w pierwszej kolejności będą wykorzystywane źródła lokalne. Jeśli nie ma dostępnych innych napędów, przesuń przycisk radiowy na pozycję „Brak” wskazaną przez strzałkę na zrzucie ekranu.
Jeśli użytkownik posiada stałe połączenie z Internetem może skonfigurować źródło sieciowe do odbierania pakietów. Przesuń przycisk radiowy na pozycję oznaczoną strzałką i naciśnij przycisk kontynuuj.
Domyślnie instalator proponuje użycie najbliższego lustra, w oparciu o kraj, w którym mieszkasz.
Wybierz najszybsze lustro. Zalecaną opcją jest zlokalizowany społecznościowy serwer FTP. Na poniższym zrzucie ekranu widać linię ze strzałką.
Operacje końcowe
Po zainstalowaniu podstawowych pakietów niezbędnych do prawidłowego działania systemu, wybierzmy środowisko graficzne. Na poniższym zrzucie ekranu preferowanym środowiskiem graficznym jest powłoka KDE.
Zakończenie instalacji systemu operacyjnego poprzez umieszczenie bootloadera na dysku twardym
Komputer wystartuje z dysku twardego i wyświetli inspirowane Debianem menu GRUB. Wybierz tam górną linię lub poczekaj, aż zainstalowany system uruchomi się automatycznie, co nastąpi po dziesięciu sekundach.
Podsumowując
Instrukcje krok po kroku dostarczone przez naszych ekspertów poprowadzą Cię przez instalację Debiana 9 na Twoim komputerze.
Jak zainstalować Debiana 9? Czy istnieje jakiś prosty przewodnik krok po kroku dla początkujących? Chciałbym wiedzieć, jak przejść przez cały proces instalacji i skonfigurować system na swoim komputerze. Jakie są minimalne wymagania sprzętowe? Dziękuję!
Czy instalacja Debiana 9 jest skomplikowana dla początkujących? Jakie są najważniejsze kroki, których powinniśmy się wystrzegać, aby uniknąć problemów? Czy istnieją jakieś ważne informacje, którymi powinniśmy się zapoznać przed przystąpieniem do instalacji? Dziękuję za wszelką pomoc i wskazówki!