Mączniak rzekomy na różach: metody zwalczania choroby

Królowa kwiatów ma wiele chorób. Ale mączniak rzekomy jest prawdopodobnie najbardziej powszechnym. Obecnie nie ma odmian róż całkowicie odpornych na tę chorobę. Ważne jest więc poznanie biologii infekcji i przyczyn jej powstawania.

Poznaj swojego wroga

Mączniaka na różach wywołuje gatunek niedoskonałego grzyba pasożytniczego o nazwie Sphaerotheca pannosa (Spherotheca pannosa). Grzybnia tych mikroskopijnych grzybów rozwija się na liściach, pędach i pączkach róży. Pojawiające się początkowo jako małe, pudrowe plamy. Liście później ulegają deformacji, ciemnieją i zamierają. Końcówki chorych pędów zwijają się, a także usychają. Pąki tracą przydatność rynkową, wyginają się pędy kwiatowe. Jeśli choroba nie zostanie opanowana, roślina nieuchronnie obumrze.

Grzyb zimuje na resztkach roślinnych, opadłych chorych liściach, w spękaniach kory. Wraz z nadejściem lata dochodzi do ataku na żywą tkankę. Najlepszymi warunkami do rozwoju patogenów są wahania temperatury i wysoka wilgotność względna. Infekcja zaczyna się na dolnych łodygach i liściach i stopniowo rozprzestrzenia się na całą roślinę. W sprzyjających warunkach wskaźnik reprodukcji jest bardzo wysoki. Zakażenia są powodowane przez wiatr, deszcz, owady oraz rozproszenie zarodników za pomocą narzędzi i odzieży hodowcy.

Prewencja

Silne, dobrze uformowane rośliny są znane z mniejszej ilości chorób i szkodników. Dotyczy to również mączniaka rzekomego. Osłabione rośliny jako pierwsze ulegają chorobie i są znacznie mniej odporne na jej rozprzestrzenianie się. W tym samym duchu, nie daj się ponieść drastycznemu przycinaniu, które osłabia roślinę. Utrzymanie krzewu w dobrej kondycji sprawi, że będzie on bardziej odporny na mączniaka. Nie należy jednak obalać nasadzeń. Krzewy powinny być dobrze wentylowane i w miarę możliwości w miejscach dobrze nasłonecznionych. Nie należy przekarmić róż nawozem azotowym. Nadmiar azotu prowadzi do osłabienia ścian komórkowych i ułatwia wnikanie infekcji do wnętrza komórek. Należy uważać, aby podczas podlewania nie kapało na liście i łodygi. Staraj się podlewać w cieplejszej części dnia. Należy dokładnie sprawdzić rośliny, zwłaszcza po zimnych okresach, silnej rosie i deszczu. Wczesne wykrycie zmian chorobowych może poprawić kontrolę choroby. Staranne usunięcie bez posypywania pudrem może zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby. Porażone liście i łodygi odcina się ostrożnie i wkłada do plastikowej torby, którą trzeba spalić.

Chemiczne leczenie fungicydami

Stosowanie chemicznych fungicydów do zwalczania mączniaka w różach jest podstawową i najskuteczniejszą metodą. Istnieją fungicydy systemiczne i kontaktowe. systemiczne, wnikające w tkanki roślinne, zapobiegają porażeniu w dłuższym okresie czasu. Kontakt – oddziaływanie na patogen przez bezpośredni kontakt z nim. Jednak patogeny tej choroby szybko rozwijają oporność (habituację) na substancje czynne tych preparatów. Dlatego stale opracowywane są nowe, skuteczniejsze fungicydy.Dobre są takie produkty jak np:

1. Przechył;

2. Quadris;

3. Topaz;

4. Scor.

W związku z powyższym należy stosować różne produkty naprzemiennie, unikając więcej niż 3 zabiegów tym samym fungicydem w jednym sezonie. Należy ściśle przestrzegać stężeń zalecanych przez producenta do przygotowania roztworów. Opryski najlepiej wykonywać przy spokojnej, chłodnej pogodzie. Nie należy niepotrzebnie zwilżać roślin produktem. Należy uzyskać całkowite zwilżenie powierzchni, ale bez nadmiernego kapania roztworu z liści. Im mniejsza wielkość kropli w rozpylaczu, tym skuteczniejszy zabieg. Dla lepszego efektu można dodać Adiuwant, czyli związek, który zmniejsza napięcie powierzchniowe wody. Każde mydło w płynie jest odpowiednie. Roztwór ten pokryje traktowaną powierzchnię cienką warstwą, bez kapania.

Biologiczne środki grzybobójcze

Naukowcy opracowali również biologiczne fungicydy do zwalczania mączniaka rzekomego. Są one jednak mniej skuteczne niż chemiczne. Są one bardziej odpowiednie w początkowych etapach kontroli i jako środek zapobiegawczy. Należą do nich:

1. Trichodermin;

2. Planriz;

3. Phytosporin.

Wybierając biologiczny środek grzybobójczy należy zwrócić uwagę na termin ważności preparatu. Zwykle znacznie krótszy niż w przypadku fungicydów chemicznych. Należy bardzo ściśle przestrzegać zaleceń dotyczących przechowywania, stosowania i spójności rozwiązania. Po zastosowaniu biofungicydu nie należy stosować żadnych środków chemicznych, gdyż mogą one osłabić lub nawet zanegować jego działanie.

Jeśli przestrzega się tych wskazówek, można zminimalizować szkody wyrządzone różom przez mączniaka.