Mieszanka Bordeaux – instrukcja przygotowania i stosowania środka grzybobójczego

Fungicyd to słowo składające się z dwóch słów – fungus i cide- niszczyć. Mieszanka bordowa to mieszanina środków chemicznych do traktowania roślin w celu zapobiegania chorobom. Mieszanka Bordeaux, bo o niej mowa, została po raz pierwszy wyprodukowana przez chemika Josepha Louisa Prousta w prowincji Bordeaux. Płyn Prousta był pierwotnie przeznaczony do leczenia winogron przed złodziejami. Na jagodach pozostaje nalot przypominający pleśń. Dopiero kilkadziesiąt lat później botanik Pierre Migliardet odkrył, że winogrona z prowincji Bordeaux nie chorują w porównaniu z innymi regionami Francji, dzięki leczeniu płynem Prousta.

Ciecz z Bordeaux – opis

Niebieski mleczny płyn, który ma konsystencję podobną do bardzo płynnego kisielu, zawiera drobno rozproszoną mieszaninę siarczanu miedzi w zasadowym medium mleka wapiennego. Środek grzybobójczy to niedrogi, dwuskładnikowy preparat, który dobrze wpływa na rozwój rośliny.

Jest to jednak mieszanina dwóch aktywnych związków chemicznych. W pewnych warunkach jest stabilny przez krótki czas. Odstępstwo od technologii określonej w instrukcji wykonania prowadzi do negatywnych rezultatów – przypalenia liści, lub wytrącenia kryształów.

Dobrej jakości płyn Bordeaux jest jednorodną, niebieskawą zawiesiną. Gwóźdź nie zardzewieje, jeśli zostanie zanurzony na krótką chwilę.

Ciecz nadaje się tylko do oprysku, gleba nie wymaga obróbki.Mieszankę przygotowuje się w różnych stężeniach:

1. 1 % – do stosowania dolistnego.

2. 3-5% – leczenie drzew i krzewów w stanie spoczynku zimą lub wczesną wiosną.

3. 20 % – jako środek chwastobójczy przeciwko chwastom, do dezynfekcji konstrukcji szklarniowych.

Ogólne zasady przygotowania likieru Bordeaux w dowolnym stężeniu

Pakowane w 2 hermetycznie zamknięte torebki. Jeden zawiera niebieskie krystaliczne hydraty siarczanu miedzi CuSO4*5

O, inne wapno palone lub wapno palone. Ważne jest, aby preparat był świeży, a wapno zachowało swoją aktywność. Worek mieszanki Bordeaux Bordeaux oblicza się dla mieszanki 1% w ilości 10 litrów. Dla mieszanki 3% weź trzy opakowania, pięć dla mieszanki 5%, rozcieńcz je również w 10 litrach.

Odczynniki można zakupić pojedynczo. Ponieważ siarczan kumarolu w postaci krystalicznego hydratu zawiera wodę, do każdego procentowego rozcieńczenia potrzeba 100 g soli niebieskiej i 75 g wapna palonego Ca(OH)2 lub 150 g Cao.

W wapnie paczkowanym jest więcej wapna – niewielka alkaliczność sprawia, że mieszanka jest bardziej odporna i zapewnia pożądaną aktywność już kilka miesięcy po wyprodukowaniu.

Woda musi być miękka – po ugotowaniu na ścianach garnka nie pozostaje osad. Nadaje się do tego roztopiony śnieg, deszczówka lub przegotowana i ostudzona woda.

Do przygotowania mieszanki wapna w proszku potrzebne są dwa grube plastikowe wiadra. Użyj naczynia emaliowanego lub szklanego. Nie należy stosować żelaza ani galwanizowanych.

Potrzebne będzie sito z przędzy polipropylenowej, kawałek moskitiery i gaza do filtracji.

Do badania gotowego roztworu używa się czystego paznokcia, papierka lakmusowego, fenoloftaleinowego lub wskaźnikowego kurkumy.

Odzież ochronna – fartuch i rękawice gumowe, gogle i aparat oddechowy. Obszar, w którym prowadzone są prace, musi być utrzymywany w miejscu niedostępnym dla dzieci i zwierząt.

Jeśli wapno CaO trzeba wcześniej zahartować, to naczynia szklane muszą być emaliowane – reakcja jest gwałtowna i egzotermiczna. Wymaganą ilość grudek zalać niewielką ilością ciepłej wody i przykryć, aby zapobiec rozpryskiwaniu się wody. Gdy grudki uformują się w ciasto, odczynnik jest bezpieczny i można go przenieść do plastikowego wiaderka.

Wcześniej rozpuść siarczan miedzi w niewielkiej ilości ciepłej wody. Kryształki mają dobrą rozpuszczalność, mieszanie drewnianą szpatułką przyspieszy proces. Roztwór wlewamy do wiadra o łącznej objętości 5 litrów wody.

W innym wiadrze:

1. Dolewamy niewielką ilość wody i mieszamy puch, jakby to była mąka. Ciasto musi mieć jednolitą konsystencję, bez grudek.

2. Wlać przygotowane ciasto limonkowe, które może być lekko ciepłe.

Zwiększyć objętość mieszaniny do 5 litrów, przefiltrować ją.

Oba rozcieńczenia muszą być zimne. Niebieski roztwór wapna wlewać powoli do wiadra z wapnem, mieszając drewnianą szpatułką. Od razu pojawia się mleko o niebieskim zabarwieniu, w miarę dopływu płynu konsystencja gęstnieje, jest więcej zawiesiny, nie osiada. Jednolite stężenie można uzyskać przez ciągłe mieszanie i powolne wlewanie witriolu cienkim strumieniem.

Uwaga!Do przygotowania 10 litrów mieszaniny bordowej o dowolnym stężeniu, 100 g witriolu miedziowego i 75 g wapna kaustycznego Ca(OH)2 proc. Roztwory przygotowuje się jednocześnie, łącząc świeże i schłodzone kryształy. Stosować jak najszybciej w dniu przygotowania.

Jeśli potrzeba mniej niż 10 litrów roztworu, ilość pobranych składników zmniejsza się proporcjonalnie. Można użyć wagi ludowej – pudełko zapałek soli niebieskiej waży 25 g, wapna w proszku 12 g. Tak więc, dla 5 litrów kompozycji trzeba rozcieńczyć 2,5 litra roztworu, z 2 pudełek zapałek siarczanu miedzi i 4 sproszkowanego wapna.

Płyn jest prawidłowo przygotowany, jeżeli

1. bez białych płatków;

2. Papierki wskaźnikowe pokazują lekko zasadowe środowisko, paznokieć nie jest pokryty czerwonymi plamami;

3. Zawieszenie nie rozwarstwia się.

Do gotowej mieszanki nie należy dodawać wody – psuje to wartość pH i powoduje wytrącanie się osadu.

Jakie błędy uniemożliwiają uzyskanie mieszanki bordowej

Równowaga chemiczna w zawiesinie jest osiągana tylko wtedy, gdy spełnione są wszystkie warunki reakcji. Substancją czynną środka grzybobójczego jest ruchomy jon miedzi. Opryskiwanie jest bezużyteczne, jeśli sól wytrąciła się.

Roztwór siarczanu miedzi ma samodzielnie pH 4,2; kwaśne środowisko jest fototoksyczne i powoduje korozję liści. Aby dostarczyć roślinom Cu++, utrwalić je na liściu, stosuje się alkaliczny roztwór wapna. Dlatego zawsze należy wlewać niebieski roztwór do białego po trochu, aby miał czas się rozpuścić. Miedź następnie ulega reakcji wymiany z Ca(OH)2 tworząc rozpuszczalną Cu(OH)2. Równowaga jest ruchoma, w mieszaninie znajdują się jony SO4–, Cu++, OH-, Ca++, ogólny wzór chemiczny mieszaniny bordowej to CuSO4*3Ca(OH)2.

Zawiesina charakteryzuje się niskim stężeniem, znajduje się na granicy przejścia fazowego w środowisku lekko zasadowym. Zmiana z jednej formy na drugą w celu utworzenia drobnej mieszanki o grubości 3-4 µm, a medium alkaliczne zapewnia gwarantowaną przyczepność.

Ale jeśli zmienimy warunki, w jakich łączy się te dwie ciecze, otrzymamy inne wyniki:

1. Szybko dodajemy niebieski roztwór do białego – otrzymujemy duże zielone kryształy zasadowego siarczanu miedzi 3Cu(OH)2-CuSO4, które są nierozpuszczalne w wodzie. Kryształki nie pozostają na liściach po oprysku.

2. Wlać biały roztwór do niebieskiego – pojawiają się grube cząstki, roztwór szybko się rozdziela, przyczepność jest niska.

3. Mieszanie gorących lub stężonych roztworów da również duże kryształy, rozwarstwienie.

4. Jeśli podczas przygotowywania mieszanki pH roztworu jest zbyt kwaśne, należy dodać mleko wapienne w ilości około połowy pierwotnej dawki. Oznacza to, że aktywność wapna jest słaba, nie zapewnia ono niezbędnego środowiska alkalicznego.

Uważamy, że producenci mieszanki celowo umieścili worek z wapnem w ilości przekraczającej wyliczoną wagę. Gwarantuje to stworzenie odpowiedniego medium. Jeśli kupujemy chemię osobno, warto rozważyć możliwość dodania mleka wapiennego i przygotować je na zapas.

Wyjaśnienie skuteczności działania mieszaniny Bordeaux na rośliny

Bordeaux płyn – środek grzybobójczy o działaniu kontaktowym. Oznacza to, że zabieg przeciwko tej chorobie musi być przeprowadzony z wyprzedzeniem, tak aby jony miedzi były obecne na liściach, zanim zarodniki lub strzępki zajmą. Wtedy zakażony patogen staje się bezbronny, miedź wnika i działa na cytoplazmę. Kiedy zarodniki kiełkują w kropli wody, chętnie wchłaniają miedź. Stężenie Cu++ w komórce grzyba jest 100 razy większe niż w komórce roślinnej. Zatruty mikroorganizm umiera. Raz zastosowany związek, nie zmyty przez opady deszczu, chroni roślinę przez 10-30 dni. Ale jeśli roślina jest już zainfekowana, konieczne jest zastosowanie systemiczne, a nie kontaktowe.

Tabela zastosowań cieczy bordowej w uprawach

Prawidłowe zastosowanie produktu na uprawach zapewnia:

1. Chroni przed zdecydowaną większością chorób grzybowych, z wyjątkiem mączniaka prawdziwego i peronosporozy tytoniu lub porostów.

2. działa owadobójczo na chrząszcze liściowe i wiele owadów, ale jest nieszkodliwy wobec drapieżnych roztoczy, lakownic, drapieżnych lizawek – pożytecznych entomofagów.

3. Jako pierwiastek śladowy ma działanie stymulujące podczas rozwoju roślin.

4. Długotrwały efekt ochronny.

Roślina traktowana cieczą Bordeaux otrzymuje jednocześnie aplikację dolistną, ale liczba aplikacji jest ograniczona i jej przekroczenie może prowadzić do fitotoksyczności rośliny i owoców.

Dlatego w przypadku chorób grzybiczych należy stosować latem inne, mniej toksyczne produkty.

Warunki traktowania roślin cieczą Bordeaux

Pestycyd charakteryzuje się wyłącznie działaniem kontaktowym. Każdy milimetr części naziemnej rośliny musi być więc starannie traktowany. Ale lek nie jest nieszkodliwy, wmywa się w glebę, gromadzi się tam i zaczyna działać nie jako wybawca, ale jako trucizna. W związku z tym wprowadza się ograniczenia dotyczące jego całkowitego zastosowania w danym sezonie. Jeśli zabieg zwalczania przeprowadzono jesienią z użyciem środka Bordeaux, wczesną wiosną należy zastosować preparat bezkoperowy.

Traktować rośliny o suchych liściach i przy suchej pogodzie. Opady deszczu w ciągu pierwszych 3 godzin po zabiegu mogą spowodować oparzenia – zmienia się pH, substancja chemiczna staje się żrąca.

Opryskiwanie od góry do dołu, bez suchych miejsc na korze, leczenie pęknięć i dziupli drzew. Nie jest konieczne zwilżanie gleby. Ruchomy pierwiastek z liści w końcu się zmyje, a nadmiar nagromadzonego metalu ciężkiego dostanie się do warzyw, które wyrosną w przyszłym roku.

Po obróbce naczynia muszą być umyte z pozostałości chemicznych. Nie wylewa się go na ziemię ani na pryzmę kompostową.

Wymagany przez rośliny pierwiastek śladowy miedź

Badania naukowca V. Kowalskiego.. wykazały wpływ miedzi na rozwój roślin. Około 0,002 % zawartości miedzi w glebie, z czego tylko 1 % jest rozpuszczalne.

Kuproksat występuje w różnych formach, o różnym stopniu strawności:

1. Forma wymienna z nawozami organicznymi i mineralnymi.

2. Minerały, w tym związki trudno rozpuszczalne.

3. Kompleksy organometaliczne.

4. Sole miedzi rozpuszczalne w wodzie.

Mikroelement jest częścią składu enzymatycznego, pomaga zwiększyć odporność na klęski klimatyczne, na choroby. Naukowiec ustalił, że całkowita zawartość miedzi w glebie dla zbóż wynosi optymalnie 15-16 mg na kg gleby.

Zbyt duża kumulacja jest niebezpieczna – jony miedzi wędrują przez organy wegetatywne rośliny i kumulują się w części produkcyjnej. Nadmierne ilości związków miedzi mogą być wymywane z gleby i zanieczyszczać zbiorniki wodne.