Sadzenie i pielęgnacja żonkili jesienią: terminy i cechy szczególne

Żonkile są zaskakująco mało wymagające: raz zasadzone, mogą rosnąć i kwitnąć przez lata bez żadnej opieki. Ale jeśli są dobrze pielęgnowane, będą stanowiły ładny dodatek do wiosennej rabaty. Wymagania stawiane roślinom są proste i łatwe do spełnienia.

Trochę biologii

Jest to wieloletnia roślina cebulowa o długich, niezbyt szerokich liściach. Wczesną wiosną na bezlistnych pędach zakwitają lejkowate kwiaty. Zwykle rosną jako pojedyncze egzemplarze, ale są też odmiany wielokwiatowe. Każdy kwiat składa się z okwiatu podzielonego na 6 płatów; liczba podzielonych okwiatu jest znacznie większa u odmian dużych. Wewnątrz okwiatu znajduje się korona z sześcioma pręcikami. Wysokość rośliny może wynosić od 15 do 60 cm, łącznie z łodygą kwiatową. Obecnie w uprawie jest około 2000 odmian.

W zależności od kształtu kwiatu dzieli się je na kilka gatunków:

1. żonkile rurkowe są jednokwiatowe i nie rosną wyżej niż 45 cm, długość rurki i płatków jest taka sama, kolor jest biały lub żółty;

2. u żonkili wielkokoronkowych korona może być pofałdowana, jej długość wynosi 1/3 płatków, kolor jest bardzo zróżnicowany;

3. Żonkile drobnokoronkowe mają krótką koronę, o zróżnicowanej barwie, najczęściej żółto-pomarańczowej lub różowej; płatki są przeważnie białe;

4. Perianth i korona majorette narcissus składa się z kilku rzędów tego samego lub różnych kolorów;

5. u Triandrus narcissus łodygi kwiatowe nie dorastają do 25 cm wysokości; rodzą kwiaty 2-płatkowe z płatkami okwiatu lekko wygiętymi na zewnątrz; są białe, złote, żółte;

6. Żonkile cyklamenowe mają wąską i długą koronę, płatki okwiatu są mocno wygięte, kwiaty są pojedyncze i lekko opadające na szypułki, a kolor jest żółty, cytrynowy lub biały;

7. Narcissus zonkilii może rodzić do 6 kwiatów na jednej łodydze kwiatowej o wysokości 15-30 cm; w przeciwieństwie do innych gatunków ich płatki są zaokrąglone, a korona ma kształt miseczki;

8. żonkile wielokwiatowe, inaczej tace mają mocną, grubą łodygę kwiatową, na której tworzy się do 8 kwiatów o okrągłych płatkach koloru białego, korona jest miseczkowata, pomarańczowa lub żółta, zapach bardzo intensywny;

9. Żonkile poetyckie są również bardzo pachnące; na łodygach kwiatowych o wysokości do 45 cm mają jeden lekko opadający kwiat z białym okwiatem i krótką koronę zabarwioną na żółto z jaskrawą pomarańczową obwódką;

10. żonkile z dzieloną koroną mają charakterystyczny kształt korony, jakby podzielonej na kilka segmentów; korony dzielone mają je dociśnięte do płatków; odmiany papillon mają kwiat w kształcie motyla.

Żonkile są bezpretensjonalne, alemają też swoje własne wymagania co do warunków uprawy:

1. Lubią dobre światło, ale dość dobrze znoszą penumbrę;

2. wymagają regularnego podlewania przed, w trakcie i przez miesiąc po kwitnieniu;

3. wymagają luźnej, dobrze zdrenowanej i żyznej gleby, ale nie tolerują świeżego obornika;

4. kwiat może rosnąć do 5 lat w jednym miejscu, potem trzeba go podzielić i przesadzić.

Termin sadzenia żonkili

Jak wiele roślin cebulowych, żonkile sadzi się jesienią. Korzystnie zadomawiają się, gdy temperatura gleby wynosi od 8 do 10 stopni Celsjusza. Ale nie pozwól im wykiełkować: wszystko, co znajduje się na ziemi, zamarznie na śmierć w zimie. Roślina będzie musiała ponownie wydatkować swoją energię, aby uformować kiełek, a zapasy składników odżywczych w cebulce nie są nieograniczone, może ona po prostu umrzeć.

Najlepszym terminem sadzenia jest połowa września lub nieco później przy ciepłej jesieni. Cebulki będą miały co najmniej 3 tygodnie ciepłej pogody, aby się ukorzenić.

Jak wybrać materiał do sadzenia

W przypadku rozmnażania żonkili rosnących już na rabacie, cebulki są ostrożnie oddzielane bez naruszania zewnętrznej okrywy. Przed sadzeniem są trzymane w roztworze fungicydu, „Maxim”, „Fundazol” zrobi, czas moczenia i stężenie – w instrukcji leku. Podobnie postępujemy z zakupionym materiałem roślinnym, ale najpierw dokonujemy jego oględzin i oczyszczamy uszkodzone miejsca do zdrowej tkanki.

Kryteria wyboru:

1. opakowanie powinno być perforowane;

2. same cebulki nie są ani suche, ani miękkie;

3. Nie ma zewnętrznych obrażeń ani śladów chorób.

Materiał roślinny najlepiej kupować latem – jest większy wybór. Cebulki należy przechowywać w suchym pomieszczeniu w temperaturze 17 stopni do momentu sadzenia.

Jak sadzić

Geometria nasadzeń zależy od kompozycji kwietnika. Jeśli jest wiosłowany, łatwiej jest wykopać rowki. W przypadku sadzenia punktowego, dla każdej cebulki wykopuje się indywidualny dołek. Głębokość sadzenia jest zawsze standardowa, 3 cebulki wysokości od podstawy cebulki. Ale i tu są niuanse: jeśli chce się, aby kwitnienie nastąpiło wcześniej i aby powstało więcej pąków, cebulki sadzi się mniejsze i odwrotnie. Ale płytkie sadzenie oznacza ryzyko przemarznięcia przez zimę.

Algorytm sadzenia:

1. Nawozy organiczne robi się z rocznym wyprzedzeniem, humus lepiej przynieść wiosną;

2. Jednocześnie uprawia się grządki, dodając 1 metr kwadratowy ziemi na grządkę. M 15 g azotanu amonu oraz po 30 g siarczanu potasu i superfosfatu podwójnego;

3. Przy sadzeniu w rzędzie dno wykopu wypełniamy 2 cm warstwą piasku i pudrujemy popiołem; duże cebulki umieszczamy w odległości 20 cm od siebie, te mniejsze bliżej siebie;

4. Przy umieszczaniu punktowym na dnie usypuje się niewielki kopczyk z piasku i na nim umieszcza się żarówkę;

5. w obu przypadkach przysypać je ziemią do poziomu gruntu.

Jeśli cebulki zostały niedawno wykopane i mają jeszcze korzenie, należy je lekko skrócić, tak aby tworzyły szczotkę. Podczas sadzenia nie należy chować korzeni do góry, lecz delikatnie wcisnąć podstawę w glebę.

Jeśli w miejscu, w którym latem posadzono żonkile, wyrosły inne kwiaty i nie można przygotować gleby zgodnie z wszystkimi zasadami, podczas sadzenia należy postępować w następujący sposób:

1. po umieszczeniu cebulki w otworze, posypać ją popiołem;

2. W połowie przykryj cebulki ziemią;

3. Na wierzch wysypać warstwę ziemi wzbogaconą nawozami mineralnymi, zmniejszając ich dawkę o połowę standardowej.

W czasie suchej jesieni podlewamy rośliny. Przed nadejściem mrozów ściółkuje się je torfem lub suchymi liśćmi w warstwie 15 cm. Wiosną usuń mulcz zaraz po stopieniu śniegu, aby gleba szybciej się nagrzała.