Szczepienie jabłoni: właściwy sposób, kiedy i jak

Sad z różnymi odmianami jabłek – nie marzenie, lecz rzeczywistość. Każdy ogrodnik może to zrobić – wystarczy opanować technikę szczepienia.

Co to jest inokulacja

Szczepienie jest metodą rozmnażania wegetatywnego, która polega na łączeniu kilku części rośliny. Podczas szczepienia jabłoni sadownik przenosi kawałek drewna, zwykle zraza, zwanego zrazem, na podkładkę – dolną część innego drzewa. Po zaszczepieniu obie części stają się jedną rośliną.

Dlaczego szczepienie

Przyczyn takiego stanu rzeczy może być kilka:

1. odmiana wyszła z mody i chcesz zaszczepić nową na dojrzałym drzewie;

2. Nie można uzyskać sadzonki pożądanej odmiany, dostępna jest tylko sadzonka;

3. Niewielkie rozmiary ogrodu nie pozwalają na posadzenie dużej ilości jabłoni, a przecież zależy Ci na różnorodności odmian;

4. Na działce wyrósł świerk, który wymaga przycięcia;

5. drzewo ma pierścień uszkodzenia kory lub dużą dziuplę;

6. wątpliwa jest zimotrwałość odmiany, w tym przypadku sadzonki są zaszczepione na już rosnącej jabłoni odpornej na mróz

7. chcesz mieć odmianę kolumnową lub karłową.

We wszystkich tych przypadkach niezbędne jest wykonanie przeszczepu.

Przycinanie i szczepienie

Skuteczność szczepienia zależy nie tylko od subtelności i umiejętności ogrodnika, ale także od właściwego doboru zraza i podkładki.

Podkładka

System korzeniowy podkładki będzie w przyszłości zasilał szczepioną jabłoń, będzie odpowiadał za jej zdrowie i częściowo za mrozoodporność. Sadownik często pracuje z drzewem, które już rośnie na działce.W przypadku konieczności wyboru podkładki należy przestrzegać następujących zasad:

1. Drzewo potrzebuje dobrego systemu korzeniowego z dużą ilością korzeni ssących;

2. ważnym wskaźnikiem jest mrozoodporność;

3. Podkładka musi być dostosowana do warunków uprawy na danym stanowisku;

4. Aby dobrze połączyć się z wybranym zrazem.

Gdzie można dostać takie drzewo?

Najłatwiej i najrozsądniej jest kupić zrazy w szkółce. Ale nie każdy ma taką możliwość. Podkładkę można wyprodukować samemu, wysiewając nasiona z jabłek drzewa odpornego na mróz w tym regionie. Najlepszą odmianą jabłek do tego celu jest „Antonówka”, starożytna ludowa odmiana jabłek i jej liczne klony. Wykazuje wysoką mrozoodporność w różnych warunkach uprawy i jest kompatybilny z wieloma odmianami jabłoni.

Algorytm uprawy:

1. Do dobrego kiełkowania nasiona potrzebują stratyfikacji, która może być naturalna – wysiewana pod zimę na grządce zaraz po zbiorze – lub sztuczna – w lodówce;

2. W tym celu nasiona umieszcza się w pojemniku z odrobiną wilgotnego piasku i małymi kawałkami węgla aktywnego;

3. stratyfikacja rozpoczyna się w połowie stycznia i może trwać nawet do trzech miesięcy;

4. Nasiona przed umieszczeniem w pojemniku dobrze umyć w zimnej wodzie – na ich powierzchni znajduje się naturalny inhibitor kiełkowania;

5. Gdy tylko pogoda na to pozwala, wykiełkowane nasiona wysiewa się do rozsadników, jeszcze w fazie siewki, szczypie się je – centralny korzeń;

6. Można je trzymać na grządce lub posadzić bezpośrednio w 0,5 litrowej doniczce, a następnie przesadzić do większej doniczki – w ten sposób otrzymamy sadzonki o zamkniętym korzeniu.

Przy dobrej pielęgnacji – motyczeniu, nawożeniu (dwa razy w sezonie saletrą amonową lub naparem z grochu), podlewaniu, w ciągu jednego lata wyrasta silna sadzonka, gotowa do szczepienia.

Jeśli szczepienie wymaga pojedynczego drzewa, łatwiej jest szukać gotowej brzozy. Najczęściej rosną w lasach lub wzdłuż poboczy dróg. Takie drzewo jest początkowo mrozoodporne i dobrze przystosowane do wszelkich kaprysów pogody i warunków uprawy. Lepiej jest zaszczepić jednoroczną jabłoń, ale najpierw należy ją przesadzić na swoją działkę. Nie należy łączyć przesadzania i szczepienia: każda operacja jest stresująca dla rośliny i może ona nie przetrwać. szczepienie w następnym roku po przesadzeniu.

Przycinanie pączków

Sadzonki służą jako szczepy, a w szczepieniu – pąki drzewa wybranej odmiany. Sadzonki mogą być przechowywane przez długi czas w odpowiednich warunkach, ale pąki powinny być tylko świeże. Sadzonki można wyciąć z własnej jabłoni, kupić na targu owocowym, otrzymać ze szkółki lub od sadownika amatora drogą pocztową, albo od sąsiada. Pąk może być ścięty tylko w ogrodzie własnym lub sąsiada i nie może wyschnąć przed szczepieniem.

Kiedy zbierać sadzonki:

1. do szczepienia zimą i wiosną, należy je przyciąć po opadnięciu liści, ale zanim temperatura spadnie poniżej 15°, małe przymrozki pomagają drewnu ostatecznie dojrzeć i zahartować się, sadzonki, które są w stanie całkowitego spoczynku, nie obudzą się przed szczepieniem, jeśli są prawidłowo przechowywane;

2. można to zrobić późną zimą lub wczesną wiosną, gdy miną silne mrozy, ale pąki nie są jeszcze nabrzmiałe, ale w tym przypadku istnieje niebezpieczeństwo, że pędy zostaną przemrożone w zimie;

3. W lecie przygotować sadzonki bezpośrednio przed szczepieniem.

Zasady przygotowania sadzonek:

1. Przeszczepia się tylko z młodych drzew, o których wiadomo, że dają dobre owoce;

2. Gałęzie przycina się ze środkowego piętra w południowej części korony;

3. Drewno powinno być w pełni dojrzałe z letniego przyrostu, co najwyżej z pędów z poprzedniego roku;

4. Gałęzie powinny być nienaruszone i pozbawione śladów chorób;

5. Sadzonki mają grubość około 8 mm i długość od 30 do 50 cm;

6. jeśli chcesz rozmnożyć starą jabłoń, która nie daje wielkiego wzrostu, dopuszczalne jest cięcie krótkich sadzonek, ale będą one trudniejsze do szczepienia;

7. Gałęzie powinny mieć krótkie międzywęźla i dobrze rozwinięte pąki wzrostu;

8. Sadzonka z kawałkiem dwuletniego drewna o długości co najmniej 1-2 cm będzie lepiej przechowywana i ukorzeni się;

9. Jeśli drzewo będzie regularnie przycinane, będzie rosło silne i pełne wigoru;

10. U bardzo młodych jabłoni z niekompletnie uformowaną koroną, sadzonki pobiera się z gałęzi, które będą przycinane wiosną.

Doświadczeni hodowcy przygotowują sadzonki o różnej grubości; są one wtedy łatwiejsze do połączenia z podkładką.

Aby szczepienie było udane, sadzonki przed szczepieniem nie powinny być zwiędnięte, suche i przemarznięte, muszą być zabezpieczone przed uszkodzeniami przez gryzonie.

Temperatura przechowywania powinna wynosić około 0°C, ale w przypadku jabłoni może być nieco wyższa, nawet do +5°C, dzięki czemu pąki nie będą się budzić. Sadzonki mogą być przechowywane na różne sposoby.

1. W suchym, niezalewowym miejscu wykopać rów o głębokości 35 cm, zanim ziemia zamarznie, trzymać go na miejscu aż do czasu, gdy sadzonki będą gotowe do cięcia, przykryć dno chrustem. Na wierzch lapnika wyłożyć ziemię, trociny, słomę, liście. Przykryj konstrukcję warstwą śniegu o grubości nie mniejszej niż pół metra. Do przechowywania sadzonek lepiej wybrać miejsce po północnej stronie budynku, gdzie śnieg nie będzie topniał przez dłuższy czas. Możesz się obejść bez okopu. Sadzonki będą się dobrze trzymały pod grubą warstwą śniegu, jeśli będą przykryte trocinami lub słomą.

2. Aby zapobiec gryzieniu materiału do szczepienia przez myszy, należy go owinąć starymi pończochami lub rajstopami, siatkami z włókna szklanego lub metalu.

3. W miejscach, gdzie często występują odwilże, należy przechowywać sadzonki w wilgotnych wiórach lub trocinach; preferowane są te pierwsze – istnieje mniejsze ryzyko gnicia. Przykryj glebę warstwą mokrych trocin, zwiąż sadzonki i przykryj je tym samym materiałem, o grubości 20 cm. pozostawić do zamarznięcia, następnie zaizolować suchymi trocinami, ich warstwa nie powinna być mniejsza niż 40 cm, z wierzchu przykryć konstrukcję folią. Przed szczepieniem sadzonki są przenoszone do pomieszczeń i pozostawiane do rozmrożenia przez dwa do trzech dni. Aby zabezpieczyć je przed gryzoniami, do trocin dodaje się ostry, pachnący płyn (karbole lub kreolinę) – 50 g na wiadro wody do moczenia.

4. Sadzonki będą dobrze trzymać w piwnicy, jeśli umieszczone w wilgotnych trocinach lub piasku, torfu lub mchu sphagnum, a nawet burlap zrobi; główną rzeczą jest utrzymanie podłoża wilgotne. Jeśli ściśniesz go w pięści, powinieneś poczuć wilgoć, ale nie powinna z niego kapać woda. W przypadku przechowywania w trocinach, należy umieścić sadzonki w worku polietylenowym, stroną ciętą do dołu, pionowo i całkowicie przykryte. W mokrym piasku należy je przechowywać poziomo bez worka.

5. Sadzonki z metkami zawiń w miękką, wilgotną szmatkę, umieść w plastikowej torbie i przechowuj w lodówce; nie pozwól im wyschnąć i wymieniaj je od czasu do czasu. Nie należy szczelnie zamykać worka – konieczna jest wentylacja.

Aby zapobiec wysychaniu sadzonek, pokrywa się je parafiną lub wbija w ziemniaka, umieszcza w torbie i przechowuje w lodówce. Co jakiś czas sprawdzaj stan materiału do szczepienia i jednocześnie wietrz go.

Termin szczepienia

Nie ma ograniczeń czasowych dla szczepienia: można szczepić wiosną, latem, jesienią, a nawet zimą.Ale metody w każdym przypadku są inne, podobnie jak subtelności działania:

1. Szczepienie wiosenne daje najwyższy procent ukorzenienia, najważniejsze jest to, że sadzonki były w stanie spoczynku, można je rozpocząć już w marcu i spędzić do końca maja, warto poczekać na plusowe temperatury, aby szczepienie nie zamarzło, ale nie doprowadzać do upałów – sadzonki wyschną, nie mając czasu na ukorzenienie;

2. pod koniec lipca u drzew owocowych rozpoczyna się druga fala pączkowania – kora dobrze się rozdziela i jest to najlepszy czas na szczepienie z uśpionym oczkiem;

3. Jesień nie jest najlepszą porą na szczepienie, ale w razie potrzeby można to zrobić, jeśli pogoda jest ciepła i miną co najmniej dwa tygodnie zanim nadejdą mrozy;

4. Od stycznia do marca szczepienie powinno odbywać się w pomieszczeniach, nie tylko przy użyciu sadzonek, ale także przy użyciu przygotowanych wcześniej podkładek.

Doświadczeni ogrodnicy określali termin rozpoczęcia szczepienia na podstawie stanu gleby: powinna rozmarznąć do dwóch bagnetów szpadla. W tym przypadku podkładka będzie miała czym karmić szczep – korzenie będą aktywnie pracować. Ale ta metoda jest odpowiednia tylko w miejscach, gdzie zimą gleba zamarza na dużą głębokość.

Co jest potrzebne do szczepienia

Wynik operacji zależy w dużej mierze od jakości instrumentu. Dlatego też liścienie inóż do szczepienia powinien być bardzo dobrze naostrzony. Oprócz nich potrzebne będą:

1. Sekatory do małych gałęzi, sekatory normalne i sekatory do szczepienia – dają czyste cięcie i bardzo dobre ukorzenienie;

2. Piła do cięcia grubych gałęzi i pni;

3. odmiana ogrodowa do pokrywania ran;

4. materiał opakowaniowy – paski różnej szerokości folii polietylenowej lub polipropylenowej, paski taśmy lub sznurka papierowego, który służy do zabezpieczenia miejsca szczepienia.

Konieczna jest szklanka z zimną, przegotowaną wodą, w którym rozpuszczono miód – h. . za 200 ml. Służy do zanurzania w nim sadzonek, aby się ukorzeniły, ale to nie jedyna rzecz, która sprawia, że miód jest przydatny:

1. Jeśli sadzonki zostaną zanurzone w wodzie z miodem, to po około kwadransie okaże się, czy nadają się do szczepienia, czy nie;

2. Przeszczep zdrowy i żywy nie będzie ciemniał, przeszczep uszkodzony będzie miał przebarwiony martwy naskórek i należy go wyrzucić;

3. Sadzonki mogą być trzymane w roztworze przez kilka godzin, nie wpłynie to negatywnie na przeżywalność. Dla początkujących hodowców, którzy nie nauczyli się jeszcze jak robić wszystko szybko, ta metoda jest prawdziwym wybawieniem;

4. plastry można przygotować nawet w domu;

5. Miód zapewnia dopływ substancji odżywczych do komórek podczas procesu fuzji podkładek i sadzonek, kiedy uszkodzona tkanka przewodząca nie została jeszcze naprawiona;

6. miód jest bakteriobójczy, więc rany po szczepieniach nie ulegną zakażeniu, a ich gojenie będzie szybsze.

7. sadzonki, które zostały całkowicie pokryte miodem, mogą być przechowywane do 18 miesięcy bez uszkodzenia lub pogorszenia jakości.

Narzędzia i sadzonki najlepiej umieścić na stole do szczepienia – szczepienie powinno być wykonane szybko i wszystko powinno być pod ręką.

Podstawowe zasady szczepienia

W tym przypadku nie ma żadnego szczegółu, każde odstępstwo od zasad zmniejsza engraftment.

1. Sadzonka powinna być w stanie uśpienia, jeśli pąki na niej obudzą się przed szczepieniem, będzie im elementarnie brakowało odżywienia.

2. Najważniejszą rzeczą w każdej metodzie jest to, aby podkładka i korzeń pasowały do siebie. Warstwa kambialna znajduje się bezpośrednio za korą, która ma jasnozielony kolor.

3. Cięcie wykonuje się jedną ręką przy użyciu bardzo ostrego narzędzia.

4. Nie należy pozostawiać go na zewnątrz dłużej niż 10 sekund.

5. Sadzonki nie powinny być dotykane niczym innym niż nożem.

6. Po zaszczepieniu pąki są skracane, pozostawiając nie więcej niż 3 pąki. Jeśli nie ma wystarczającej ilości materiału do szczepienia, sadzonki można od razu przyciąć na 2-3 pąki, ale w tym przypadku sadzonki nie będą powielane.

7. Wszystkie rany powinny być zabezpieczone lakierem ogrodniczym. Niektórzy ogrodnicy stosują go również do paskowania.

8. Niezbędna jest sterylizacja rąk i narzędzi do szczepienia.

9. zdezynfekować narzędzia po każdym przeszczepie.

10. Zaciśnij pasek folii jak najmocniej w spiralę, z węzłem na końcu, aby ją zabezpieczyć. W przypadku użycia taśmy klejącej, pierwsze kilka rund wykonuje się lepką stroną na zewnątrz, następnie taśmę odwraca się lepką stroną do wewnątrz.

11. Szczepienie odbywa się najlepiej wczesnym rankiem lub wieczorem po godzinie 19.00.

12. Usuń sznur w odpowiednim czasie, po tym jak szczep się zakorzeni, ale zanim pień ulegnie deformacji.

Rodzaje szczepień

Sposób szczepienia zależy od wielkości zraza, terminu szczepienia i doświadczenia hodowcy.

Kopulacja prosta

Metoda ta jest odpowiednia do szczepienia sadzonek o grubości od 0,7 do 1,5 cm. Grubość podkładki powinna być taka sama. szczepienie wiosną, gdy temperatura w nocy nie spadnie poniżej 0°C, a temperatura w ciągu dnia nie przekroczy 10°C. W czasie upałów bardzo trudno jest zapobiec wysychaniu sadzonek.

Technika:

1. Wykonać około 3 cm ukośne cięcie na podkładce;

2. Stosunek długości sadzonek do grubości podkładki wynosi od 4:1 do 6:1;

3. to samo cięcie wykonuje się na podkładce;

4. Połącz je tak, aby warstwy kambium były wyrównane;

5. Zabezpiecz miejsce szczepienia spoiwem, zaczynając od dołu – jedna ręka trzyma związaną sadzonkę w miejscu, a druga ją wiąże;

6. aby zapobiec zerwaniu szczepu przez wiatr, mocuje się go za pomocą szyn – dwa patyki po obu stronach, są one przywiązane powyżej i poniżej miejsca szczepienia.

Jeśli używa się nożyc do szczepienia, proces jest znacznie łatwiejszy – połączenie podkładki z warzywem jest bardzo mocne i dobrze się trzyma.

Lepsza kopulacja

Wykonuje się ją również wiosną. Przeżywalność tych szczepów jest wyższa niż w poprzednim przypadku, ponieważ zraz i podkładka łączą się ze sobą mocniej.

Technika stosowania:

1. Wykonaj takie same cięcia jak poprzednio;

2. z 1/3 długości od cienkiego końca sadzonki zrobić rozcięcie o długości około 1 cm;

3. Przygotować również zrazy;

4. zrazy i podkładki połączyć ze sobą tak, aby języki tworzyły rozcięcie;

5. robić wiązanie.

Przeszczepienie do tyłka

Jest to praktykowane, jeśli sadzonki są dwa lub trzy razy cieńsze od zraza.

Technika:

1. Górną część zraza należy przyciąć na pniaku ze skosem pod kątem 60-70 stopni;

2. Na wysokiej części pniaka drzewa, od dołu do góry, usuwa się część kory i niewielką warstwę drewna;

3. Taki sam kształt i wielkość cięcia na pniaku;

4. można po prostu wyrównać cięcia i zamocować je, ale dla dobrego dopasowania lepiej zrobić podziały jak w poprzednim przypadku i połączyć zraz z zrazem.

Istnieją bardziej złożone warianty tego szczepienia, dostępne tylko dla doświadczonych ogrodników:

1. cięcie szalikowe – podczas przycinania kory i drewna wykonuje się u dołu cięcie poprzeczne, które tworzy szalę. Cięcia te są również lekko skracane, a podczas szczepienia podkładkę mocuje się na szaliku;

2. z siodełkiem – cięcie na podkładce jest zwykłe, na zrazie jest wykonane nie do końca, tak że w górnej części powstaje półka – siodełko, podczas wyrównywania zraza i podkładki półka ta będzie spoczywała na końcu zraza.

Szczepienie pod korą

Metoda ta jest stosowana od 3 roku życia dla drzew dojrzałych. Szczepią na początku biegu soków, gdy kora jest dobrze odspojona od drewna. Podkładka ma grubość od 2 do 20 cm, a średnica sadzonek wynosi od 0,7 do 1,5 cm.

Technika:

1. Podkładkę przycina się na wysokości około 70 cm;

2. cięcie jest czyszczone nożem;

3. Wykonać 4 cm podłużne cięcie w górnej części podkładki i unieść korę po obu stronach cięcia;

4. wykonać 3-4 cm ukośne cięcie na zrazie;

5. naciąć zraz z sadzonką wewnątrz kieszonki w korze (pąk wychodzi na zewnątrz), która utworzyła się na zrazie, około 2 mm nacięcia zraza powinno wystawać ponad listwę zraza;

6. zamocować przeszczep.

Są też inne możliwości szczepienia za korą:

1. cięcie można pominąć – należy użyć drewnianego klina, aby oddzielić część kory od drewna przy podkładce, wykonać pojedyncze cięcie przy sadzonce i ostrożnie usunąć korę z drugiej strony aż do warstwy kambialnej;

2. Wprowadzić sadzonki pod korę na pełną głębokość cięcia;

3. Możliwe jest również szczepienie z siodełkiem na podkładce lub bez, z nacięciem kory lub bez – siodełko będzie spoczywało na końcu podkładki.

Przeszczepy pomostowe

Jest to wymagane, jeśli kora na podkładce ma uszkodzenia obwodowe. Cięcie powinno być dłuższe niż wysokość uszkodzonej kory, ponieważ będzie ona jeszcze cięta. Na młode drzewko o grubości pnia do 3 cm wystarczą do 2 sadzonek; jeśli pień jest gruby, wystarczy do 8 sadzonek.

Technika przeszczepu:

1. odciąć uszkodzoną część pnia lub rusztowania i wygładzić krawędzie kory;

2. górne i dolne t-cięcia wykonuje się w ilości jak w poprzednim przypadku;

3. wykonać ukośne cięcia w sadzonkach, tej samej wielkości po obu stronach;

4. włóż je do kieszonek na korze – poniżej i powyżej (pąki powinny patrzeć w górę);

5. Przymocować szczepy;

6. W okresie letnim usuwać liście, które się pojawiły.

Przeszczepy dzielone

Ścina się je zanim zaczną pojawiać się soki i obudzą się pąki. Podkładka do szczepienia dzielonego może mieć różną grubość, dopasowaną lub nie do grubości sadzonek.

technika szczepienia:

1. zraz odcina się na pniu, a jego koniec wyskrobuje się nożem;

2. Górną część rozłupuje się klinem lub siekierą na głębokość od 5 do 10 cm;

3. odciąć sadzonki z obu stron, tworząc klin; długość sadzonek powinna być mniej więcej taka sama jak głębokość rozpadliny;

4. Sadzonki wprowadza się w szczelinę, wyrównując warstwy kambium zraza i zraza;

5. Jeśli średnica podkładki jest znacznie większa niż sadzonki, pobierze się dwie, a nawet trzy – jeśli rozszczepienie zostanie całkowicie wypełnione, szczepienie będzie rosło szybciej i zmniejszy się ryzyko gnicia;

6. Po ukorzenieniu się sadzonek (po 1-3 latach) wybiera się tylko jedną najsilniejszą, a pozostałe usuwa się sekatorem tak, aby nie przeszkadzały sobie nawzajem.

Przeszczep do rozszczepu bocznego

Wykonywane w celu poprawy wyglądu pąka lub regeneracji korony drzewa. Są różne pory szczepienia – zimą, w pomieszczeniach, latem ze świeżymi zielonymi sadzonkami. Ale szczepienie najlepiej sprawdza się wiosną, zanim rozpocznie się proces pączkowania. Optymalna grubość podkładki to 1,5-2,5 cm, ale może być znacznie grubsza, ale nie cieńsza.

Technika przeszczepu:

1. W bocznej powierzchni podkładki wykonuje się poziome cięcie o długości około 1,5 cm w głąb drewna, tworząc „kieszeń”;

2. Sadzonki odcina się w klin;

3. Włożyć klin do kieszeni;

4. wiązanie.

szczepienie

Szczepienie to może być wykonane tylko w czasie odpływu soków, wiosną lub w drugiej połowie lata. Nie potrzebuje sadzonki, wystarczy pąk, który jest uśpiony. Podkładką powinna być jednoroczna lub dwuletnia gałąź o grubości około 1,5 cm.

Technika:

1. dobrze podlać drzewko dwa dni przed szczepieniem;

2. wykonać nacięcie w kształcie litery T na korze podkładki po stronie północnej, o długości nacięcia poprzecznego 10 mm i długości nacięcia wzdłużnego 25 mm;

3. Cięcie sadzonek do szczepienia rano, usunąć liście, umieścić sadzonki w szklance wody, która jest ustawiona w cieniu;

4. wieczorem wybrać dobrze ukształtowany pąk ze środkowej części cięcia i zrobić pod nim poziome nacięcie o długości 1,3 cm;

5. Wprowadzić nóż w nacięcie, prowadząc go pionowo do góry, odcinając pąk z bardzo cienką warstwą kory w kształcie tarczy o długości 2,5 cm;

6. zraz jest trzymany za ogonek liściowy i włożony w nacięcie na podkładce, dobrze dociśnięty przez korę, pąk powinien być na zewnątrz;

7. Przywiąż drzewo na miejscu.

Pielęgnacja drzewa szczepionego

O tym, czy szczepienie się przyjęło, można się przekonać już po 2 do 2,5 tygodnia: otworzą się pąki i pojawią się młode liście. Bardzo ważne jest, aby w tym czasie szczepienie nie zamarzło ani nie wyschło. Chronić przed mrozem torbą foliową lub włókniną, chronić przed wysychaniem papierową osłoną i folią.Jak dbać o szczepione jabłonie:

1. Po około miesiącu wiązanie jest rozluźniane, ale nie usuwane całkowicie; w tym samym czasie usuwane są szyny, jeśli były stosowane w miejscu przeszczepu;

2. Należy pamiętać o usunięciu wszystkich pędów poniżej szczepu;

3. W razie potrzeby odnowić warstwę lakieru na ranach;

4. Zapewnij drzewu dobry trening – odżywianie, podlewanie, motyczenie – aby odzyskało siły po zabiegu;

5. Jeśli istnieje ryzyko wystąpienia chorób grzybowych, to traktując drzewko środkami grzybobójczymi, nie należy zapominać o miejscu szczepienia;

6. Jeśli proces kiełkowania przebiega dobrze, szczepienie można usunąć po ok. 2 miesiącach, aby zapobiec zaplątaniu się szczepu w pień;

7. przez pierwszy rok lub dwa drzewo potrzebuje podpory w postaci dwóch kołków, do których jest przymocowane, aby wiatr nie zerwał miejsca szczepienia.

Jeśli ogrodnik ma zamiar szczepić jabłonie po raz pierwszy, nie jest bezzasadne, aby najpierw poćwiczyć na gałęziach mało wartościowego drzewa.