Cechy i uprawa Tataru Klonowego

Rosnąć przez uprawę bezpretensjonalnej Tataru Klonowego, jest w stanie każdemu ogrodnikowi. Kultura nie wymaga szczególnej ostrożności i dobrze czuje się w większości regionów Rosji.

Opis

Maple Tatar ma kilka nazw: roślina jest również znana jako Islane, Nonken i Ginnala. Kultura wygląda jak małe drzewo lub krzew, którego łodygi rosną do 2-12 metrów. Dość cienka kora szaro-brązowego lub prawie czarnego cienia w pierwszym rosnącym gładkim i małym rowkom, a następnie objęta pęknięciami. Eleganckie żebrowane gałęzie czerwonawego koloru można lekko zasiane. Krótkie i szerokie, praktycznie sferyczne nerki rośliny mają również nasycony odcień, reprezentujący mieszaninę czerwonego i brązowego. Ich wymiary osiągają 4 milimetry.

Oval lub Deltoid pozostawia o długości od 5 do 11 centymetrów i szerokość od 3 do 7 centymetrów rosną albo stałe lub z 2-5 ostrzami. Zielony na wiosnę jesienią nabywa jasny czerwony kolor, a potem upaść. Różowe frezy nie przekraczają 2-5 centymetrów. Gdy klon kwitnie, jest pokryte światłem nasyconym boutonami, której średnica, której nie wykracza poza granice 5-8 milimetrów. Białe i żółte kwiaty z czerwonawym próbkowaniem zbierają się w gęstej zamieci na końcu gałązki. Płód zużyty jest cruisefront, składający się z dwóch połówek o długości około 2 centymetrów, rozbieżnych pod ostrym kątem.

Nasiona roślin dojrzewają późnym latem lub wczesną jesienią, posiadają brązowo-czerwony odcień. Wypukłe nakrętki charakteryzuje się małym rozszerzeniem.

Średnica grubego jaja lub sferyczna korona drzewa może wynosić 6 metrów. System korzeniowy silnie gałęzie w górnych warstwach gleby. Nie można powiedzieć, że przedstawiciel klonu rośnie szybko, ale nie boi się suszy, miasto smogu i zasolenia gleby. Wysokość roślina może osiągnąć 10 metrów. W dorosłości jest również bardzo odporny na silny mróz. Średnia długość życia zakładu w korzystnych warunkach wynosi średnio 100 lat, chociaż niektóre kopie żyją do 300. Czas kultury kwitnącej nie wykracza poza granice tygodni pary-trojki W drugiej połowie maja po rozpuszczeniu liści.

Co ciekawe, płyty arkuszowe nonsensem pojawiają się kilka tygodni wcześniej niż jego „krewni”, ale kwitnie, wręcz przeciwnie, zaczyna się znacznie później.

Pomimo faktu, że kultura jest owocem we wrześniu, zimy mogą pozostać na drzewie prawie przed rozpoczęciem mrozów. W naturze roślina jest pomnożona przez nasiona, aw gospodarstwie, piglery korzeniowe i rowki są coraz częściej używane.

Rozpościerający się

Nonlen jest szeroko rozpowszechniony w Rosji, głównie w jego europejskiej części. Możesz spotkać się z zakładem z Kursk do Saratowa, a także na Kaukazie Północnym i w Syberii Zachodniej. Ponadto Tatar Klon rośnie w Europie Środkowej i Wschodniej, na półwyspie Bałkańskiej, w Malaya Asia, Iran, góry Turcji i Grecji, innych części świata. Główne miejsca jego siedliska są lasy szerokim, a także terytoria wzdłuż wąwozów i banków. Preferowane mokre miejsca w północnej części świata, podnosi się do tajgi.

Lądowanie

Sadzenie klonu do otwartej ziemi jest zalecane albo na początku wiosny, aż nerka nie była jeszcze przystąpiona, ani późną jesienią, czekając na chłodzenie i liście liści. Obszar lądowania powinien być dobrze pokryty i suchy. Zasadniczo kultura będzie mogła rozwijać się w cieniach, ale odcień rejestrów liściastych, a następnie blady. Konieczne jest, aby wilgotność nie jest przechowywana na wybranym terytorium, więc jeśli wód gruntowych znajduje się blisko powierzchni, konieczne będzie zorganizowanie systemu drenażowego. Możesz użyć kruszonego kamienia, kamyków lub fragmentów cegieł, układane tak, aby utworzyć warstwę 10-20 centymetrów na dole wgłębienia.

Optymalna gleba na blacz jest mieszaniną murawy, wilgotnego i piasku wykonanego w stosunku od 2 do 3 do 1. Optymalna kwasowość ziemi waha się od 6,0 ​​do 7,5 poziomu pH. Każdemu studnia w przypadku wydechów gleby jest natychmiast wzbogacony o 120-150 gramów kompozycji azotanowej, na przykład nitroamsofos. Saplings są starannie umieszczone w dołach w głębokości 50-70 centymetrów i w przybliżeniu tej samej szerokości, dzięki czemu szyja korzenia nie jest pijana. Lądowanie jest ukończone ciężkim nawadnianiem i mulczaniem okręgu walcowym cienką warstwą torfu.

Należy wspomnieć, że w przypadku lądowania sprężyny gleba jest przygotowana przez poprzedniej jesieni.

Jeśli klon Tatarski ma stać się częścią żywego żywopłotu Między poszczególnymi kopiami konieczne będzie wytrzymać odstęp 1,5-2 metrów. Z pojedynczą odległością do lądowania między poszczególnymi drzewami jest zapisywana do 1,5-2 metra.

Opieka

Pomimo faktu, że dorosły szacuje się przez kulturę bezpretensjonalnej, Początkowo po lądowaniu potrzebuje regularnego nawadniania. Każdego dnia ogrodnik będzie musiał wlać około 20 litrów wody pod każdą sadzonką i ostrożnie monitorować stan gleby. Procedura musi towarzyszyć gleba i orzechy. W przyszłości, podlewanie drewna jest ułożone, gdy ziemia będzie sucha. Zazwyczaj, Pakowanie młodych kopii potrzebuje raz w tygodniu, a Dorosłe drzewa – co miesiąc. Podczas instalowania gorącej i suchej pogody zmienia się tryb konewki, stając się częstsze, I dla każdej rośliny, do 10-20 litrów płynu płynął raz w tygodniu. Podczas normalnych deszczów te same 10-20 litrów są dostarczane raz w miesiącu.

Jeśli kultura nie otrzymała niezbędnych nawozów podczas lądowania, suplementy żywieniowe są wymienione później podczas nawadniania. Na przykład, na wiosnę, Tatarski proponuje się do filtrowania mocznika w wysokości 40 gramów, soli potasów w ilości 15-25 gramów i 30-50 gramów superfosfatu. Ta ilość powinna wystarczyć na 1 metr kwadratowy ogrodu. W czasie letniej kultury Wezmę kompleksowy nawóz „Kemira Universal”, 100 gramów są dystrybuowane w metrze kwadratowej witryny. Nie możesz zapomnieć o mulczowaniu priorytetowego kręgu torfu lub ziemi tworzącej warstwę wysokości 3-5 centymetrów.

Przycinanie suszonych gałęzi i tworzenie korony jest przeprowadzane na początku sprężyny, albo na końcu jesieni. Należy pamiętać, że nie tylko starzejące się lub uszkodzone pędy podlegają eliminacji, ale także tych, którzy rosną w drugiej stronie, naruszając integralność „zdjęć”. Ponieważ zimowa wytrzymałość młodych roślin jest niewielka, przed zimnym sezonem, są one koniecznie zakryte w pobliżu gałęzi jodły szyjnej korzenia. Rośliny stambal należy również przestrzegać pierwszych kilku lat, aby chronić burlap (1-2 warstwy w obszarze lufy).

Choroby i szkodniki

Najczęściej Wornoklin cierpi Koralowe plamienie. Choroba głównie wpływa na pędy drzewa. Pomimo faktu, że może to być tylko plamy, najczęściej klon jest pozbawiony ich gałęzi, a nawet umiera. Uszkodzone części są natychmiastowe, a wynikające z nich rany są pokryte węglem aktywnym lub boranem ogrodowym.

Aby zapobiec chorobie pomocy przychodzi siarczan miedzi, natryskiwanie, które prowadzi się na wiosnę przed objawieniem nerków.

Dość często kultura jest poddawana posiłku rosy. Głównym objawem choroby jest zmiana stanu płyt blachy, które wyschły i pokryte białym łańcuchem. Aby zapobiec rozmnażaniu rosy sproszkowanej, przeprowadza się rozpylanie roztworu sodowego, a arkusze są koniecznie przetwarzane po obu stronach. Wszystkie przygotowane kompozycja spędza się na raz, aby nie zniknąć jego użytecznych właściwości. Jeśli choroba uderzyła już kulturę, pozostaje tylko w celu wykorzystania fungicydów chemicznych.

Na Tatarie Klonowym Wiele rodzaje może działaćgrzyby, powodując odkształcenie płytek lub rozwój procesów obrotowych. Ze względu na szybowy rak kora drzewa jest pokryta liczne rany, a ze względu na mozaikę, liście po raz pierwszy zauważone, a po skręcie. Wreszcie, charakteryzując się kulturą i martwicą, często prowadząc do śmierci drzewa. Walka ze wszystkimi tymi chorobami jest przeprowadzana stosując odpowiednie fungicydy, I zapobieganie koniecznie obejmuje regularne badanie ogrodu i terminowej eliminacji zakażonych części roślin.

Okresowo Wornokin staje się celem szkodników. Takie ssanie owady, takie jak TLL, Blacks and Cervets, „Wyciągnij” z arkuszy, beczek i oddziałów wszystkich soków.Obcęgi Rozbijanie rozwoju płytek arkuszy, a nakrętki larwowe uszkadzają korzenie. Gęstko oraz Pilliers Wymienione liście, a niektóre z nich również niszczą nasiona. Walka ze wszystkimi owadami jest przeprowadzana Z pomocą owadobójczych.

Podanie

Tatar klonowy nie jest szczególnie często używany w konstrukcji krajobrazowej, choć nadal zarządza spotkać się w europejskich ogrodach i parkach, czasami nawet w formie bon. Często jego kopie stają się częścią żywego żywopłotu, w tym wieloosobowego. Znacznie więcej proliferacji, kultura otrzymana jako źródło przydatne minerały i witaminy. Tak więc drzewo kory jest aktywowane w medycynie, a sok działa jako podstawa do syropu. Otrzymany odżywczy wlew dość z powodzeniem wzmacnia układ odpornościowy, zapobiega rozwojowi periodontalizmu, wzmacnia naczynia krwionośne i nie pozwala na rozwój otyłości.

Suszone surowce z kory i liści pomaga sobie radzić z wieloma chorobami, w tym gruźlicą i płucami i lecznymi ranami.

Przedstawiciel rodziny Klonów jest umieszczony jako miód. Miód, „Utworzono” drewno, ma ogromne właściwości, a zatem doskonale wspiera ciało w wersji poza sezonem i wzmacnia układ nerwowy. Miód i syrop Tatar Maple są również aktywnie stosowane w kosmetologii. Drewno tego zakładu jest często stosowane w przemyśle do produkcji mebli, dekoracji, instrumentów muzycznych i małych części gospodarczych. Ponieważ ma właściwości antybakteryjne i jest w stanie uleczyć rany, jest zaangażowany w tworzenie miotły do ​​kąpieli i sauny. Trwałe i elastyczne akcesoria do relaksujących procedur ma przyjemny aromat, prowadzi skuteczne zatrucie i rozluźnia organizm.

Interesujące fakty

Jego drugie imię – „Chernoklen” – Roślina otrzymana ze względu na wygląd jego kory: gładka i pomalowana w prawie czarnym cieniu. Jeśli chodzi o „Nelen”, wszystko jest tutaj wyjaśnione przez formę liściastych płyt. Całość, podobnie jak jajko, nieprzekraczająca 6-10 centymetrów, ozdobiona na krawędzi dużej tkaniny – nie są bardzo typowe dla rodziny klonowej.