Przegląd gatunków i popularnych klas jodły

Dekoracyjne zalety jodły zostały ocenione przez ogrodników i projektantów. Często jest używany do dekoracji obszarów miejskich i działek gospodarstwa domowego z powodu licznych rodzajów i odmian.

Ogólne cechy

Jodła, będąc względnym zjadaniem, odnosi się do rodziny głosowanych z rodziny sosnowej. Jest to wiecznie zielona roślina monocoa. Jej obszarze rosnące jest niezwykle szerokie: umiarkowane, subtropikalne i tropikalne strefy klimatyczne półkuli północnej, które obejmują niektóre kraje Ameryki Środkowej.

Jodła jest potężnym i długim drzewem z koroną w postaci piramidy, który jest utworzony przez horyzontalne gałęzie szkieletowe. Krone zaczyna się bardzo niski – u podstawy. Ma linię prostą i wysoką, osiągając 60-80 m, a jej średnica może wynosić 3,5 m.

Młode drzewa mają gładką i cienką szarą korę, która jest cięta przez fragmenty żywicy, co prowadzi do tworzenia zagęszczenia i wygląd zagęszania na jego powierzchni.

Wraz z wiekiem korama jodła staje się grubsza i pękania, tworzy głębokie pęknięcia.

Gałęzie są bardzo grube, a rosnące spiralne pędy rocznie tworzą 1 obrotów. Igły ma formę płaskich igieł, które u podstawy stają się wąskie, tworzące małe zwierzę domowe. On, wyginający się na 2 płaszczyznach, rozprzestrzenia jego Cheva na gałęziach i daje mu grzebień.

Życie igły i nie wypadnie przez wiele lat. Znajduje się na gałęziach również spirali. Igły z głupim końcem o długości 5-8 cm i szerokość około 3 mm rosną jedna i mają bogaty zielony, sporadycznie niebieskawy kolor, a na dolnej stronie – dwie białe paski.

Układ igieł na gałęziach może być 3 typy:

• Sprzęgła rosną w górę (jak włosie na szczotce);
• Igły znajdują się w okręgu (według rodzaju wysypki);
• Igły rosną symetrycznie – zwykle takie igły są w procesie bocznym. Nawet na jednej jodły może spełnić różne typy igieł.

Ponieważ jodła jest rośliną Monocoa, a następnie kwitnie 2 kwiaty gatunków – mężczyzn i kobiet. Mężczyzna rośnie kilka kawałków, tworząc grupę stożków, przypominający kolczyki. Zawierają wiele pyłku, dlaczego mieli żółtawy lub czerwonawy odcień. Na wiosnę po ujawnieniu produkują pyłek, a następnie spadają.

Kwiaty są kobietą, długość od 3 do 11 cm, mają kształt w kształcie jaja lub cylindryczny i rosną ściśle pionowo, przypominając świece. Składają się z pręta z łuskami, siedzącymi na nim, wewnątrz, które są płatki owocowe z 2 nasionami. Najpierw mają odcienie fioletowo-różowe, ale jako skale twarde dojrzewają brązowe.

Nasiona kopalni ze skrzydłami dojrzewają jesienią. Po ich dojrzewania skal, Obieszkards znikają, nasiona zostają zwolnione i rozprzestrzenione. Tylko pręty pozostają na gałęziach.

Kwitnąca jodła przychodzi około 30 wieku. W środku jodły żyje od 300 do 500 lat.

Opis gatunków

Ponieważ jodła ma szeroką dystrybucję geograficzną, istnieje wiele jej gatunków. Są ponad 50, a 8 jego odmian rośnie w Rosji in vivo.

SAKHALIN PIHTA

Jej obszar dystrybucji – Wyspy Sakhalin Południowy i Kuril, gdzie rośnie w obszarach górskich drzewnych. Drzewo charakteryzuje się dekoracyjnym wyglądem: Krone ma formę właściwego stożka z miękkim serem, który ma tępe igły. Kora gładka.

Stożki elipsy osiąga 7 cm. Nasiona są brązowe lub żółte z fioletowymi skrzydłami.

Jodła syberyjska (północna)

Tylko ten rodzaj jodły rośnie w Uralach, więc nazywane jest również Ural. Jednak jego spread jest znacznie szerszy i obejmuje terytoria północno-wschodnie i syberyjskie Rosji, Dalekim Wschodzie. Syberyjski – najbardziej wysunięty na północ jodły rosnący nawet za krąg polarny.

Jego maksymalna wysokość wynosi około 30 m. Pień jest pokryty gładką korą ciemnoszarą, która nie pęka z wiekiem. Na skorupie widać pogrubienie z przezroczystą żywicą (Zhivitsa).

Korona w postaci wąskiej piramidy, prawie kształtu kolonum, jodła oszczędza całe życie. Gałęzie na bagażniku rosną bardzo niskie. Niepoprawne płaskie błyszczące bogate igły mają 2 białawe paski po wewnętrznej stronie igieł. Ich długość wynosi około 3,5 cm. Ma charakterystyczny smak.

Kwitnienie jodła zaczyna się, osiągając tylko 70 wieku. Kwitnie na wiosnę, a nasiona wzrosły na początek jesieni. Żyje długo, prawie do 200 lat. Ma wysoki odporność na wiatr i mróz, ale negatywnie odpowiada na poczęłość i nabycie gazu, co sprawia, że ​​nie nadaje się do uprawy w środowiskach miejskich.

Jodła koreańska

W Rosji gatunek ten jest również zwany chińskim lub Karelian jodłą. Chińczycy – Ze względu na bliskich Korei (ojczyzna gatunku) z Chinami. I koreańczyk to zadzwonić poza sosną Karelian.

Drzewo charakteryzuje się wolnym wzrostem. Często zdarza się, że szerokość korony przekracza jego wysokość. Może osiągnąć tylko 30-letni wiek, a maksymalna wysokość wynosi około 15 m.

Ciasny krótki (1-1,5 cm) igieł soczysty zielony odcień z dołu malowanych w kolorze białym. Wyróżnia się jego puff, sztywność powierzchniową i formę w kształcie szabla.

Szorstka kora na młodym drzewie jest pomalowana na jasnoszarym, z czasem, nabywa brązowo-czerwony, a nawet szkarłatny cień.

Charakterystyczną cechą drzewa są jego stożki: jodła dzieje się na niebiesko, z niebieskimi uderzeniami, które jako fioletowo-punzowa, a następnie brązowo. Stożki mają formę cylindra około 5-7 cm. Mogą nawet pojawić się na 7-8-letniej jodery.

Jodła Vicha

Miejsce narodzin tego gatunku jest uważane za Japonię. Charakterystyczną cechą drzewa jest jego dekoracyjna korona utworzona przez niezwykle suche gałęzie pokryte miękką wygiętą igłami.

W Rosji, w przyrodzie rośnie na Dalekim Wschodzie w postaci lasów jodłowych lub wraz z innymi drzewami iglanami.

W młodym roku rośnie szybko i do 30 lat może osiągnąć 8 m. Maksymalna wysokość jodła – do 35 m, obwód bagażnika – od 0,3 do 0,5 m.

Ta jodła nad latami wzrostu zmienia kształt korony. W pierwszych latach ma formę w postaci wąskiej piramidy, która w przyszłości rozwijająca się, tworzy szeroki filar.

Igły igły rosną pionowo z lekką skłonnością, co pozwala zobaczyć ich wewnętrzną powierzchnię z białawym nalotem. Wspaniałe i miękkie igły. Gładka kora jest szara, która na młodym procesie może być z zielonkawym odcieniem.

Cylindryczne stożki i długie długie 4-7 cm są nieco zwężone na górę. Namalowany w purpurowych odcieniach z fioletowym potem, aby dojrzewać nabywać brąz.

Jodła – długotrwała: może żyć do 300 lat. Ze wszystkich innych gatunków drzew, ten typ jest podświetlony przez wysoką odporność na niekorzystne warunki.

Biała jodła

W naszym kraju gatunek ten rośnie w regionie Amur, w Primorsky i w południowych regionach Terytorium Khabarowskiego. Biała różnorodność rośnie do 30 m wysokości. Charakteryzuje się wąską koroną symetryczną w postaci stożka.

Gładka kora na gałęziach ma szarość ze srebrnym kolorem odcieniowym, który odzwierciedlał w swojej nazwie. Pień jest wyraźnie widoczne uszczelki z przezroczystą żywicą. Kora w dorosłym drzewie stopniowo ciemnieje.

Miękkie niezamierzone (od 1 do 3 cm) o szerokości 1,5 mm szerokości 1,5-2 mm ma lekkie skręcone spiczaste wskazówki i pomalowane w gruby zielony kolor z białymi paskami u podstawy. W cylindrycznych stożkach długości 4,5-5,5 cm First Fioletowy, a następnie ciemnobrązowy cień.

Drzewo osiąga 30 m, humorowanie bagażnika może wynosić od 35 do 50 cm. Jodła charakteryzuje się szybkim wzrostem i mieszka około 150-180 lat.

Biała jodła wspólna lub europejska

Dystrybuowane w krajach Europy Południowej i Środkowej. Średnia mieszka do 350-400 lat. Jest to dość potężne drzewo, którego wysokość osiąga 50-60 m, szerokość korony do 8m, średnica lufy do 1,9 m.

Gładka kora malowane w jasnoszarach, czasami z czerwonym odcieniem. Z biegiem czasu daje pęknięcia na dnie pnia. Krótkie igły (do 2,5 cm) ma bogaty kolor z 2 białymi paskami na wewnętrznej powierzchni.

Stożki pojawiają się w wieku 25-30 lat. Mają cylindryczny kształt z zaokrąglonym górą, ich wielkością – od 10 do 16 cm, podkreślają żywicę. Najpierw uderzenia są zielone, a następnie stają się ciemnobrązowe.

hiszpański

W naturze jest szeroko rozpowszechniona w południowej Hiszpanii. Drzewo iglasty, osiągając wysokość 25 metrów, charakteryzuje się niską rosnącą koroną w postaci piramidy. Pień pokryty szorstką skorupą, średnicy może wynosić 1 m.

Igły sztywne i grube igły mogą być ostre lub głupie. Ich długość wynosi 1-1,5 cm i rosną równomiernie w różnych kierunkach. Igły Zewnętrzna powierzchnia jest lekko wypukła, a na wewnętrznym widocznym 2 nieodporne białawe paski, które dają całą igłę szaro-zielony odcień.

Krone ma szeroki kształt stożka i obniżony niski. Młoda jodła kora jest gładka, a u dorosłych – z pęknięciami i pomalowanymi w ciemnoszarym cieniu.

Blossom jest w środku wiosny (w kwietniu). Stożki o długości około 15 cm i grubość do 5 cm ma cylindryczny z zaokrągloną formą jazdy. Młodzi stożki malowane w kolorze fioletowym lub zielonym z różowym lub białawym nalotem.

Dojrzenie ciemnobrązowych nasion z beżowymi skrzydłami występuje w październiku.

Numidian

Ojczyzna ta jodła to algierskie góry. Masywne drzewo o grubej koronie w postaci prawidłowego stożka osiąga 15-20 m wysokości. Igły igieł z zewnątrz są pomalowane na zielono, a na dolnej stronie znajdują się 2 srebrne paski. Krótkie i płaskie igły twarde, ale nie kolczaste, grube i ściśle rośnie wzdłuż całej długości gałęzi.

Rozmiar igieł wynosi 1,5-2,5 cm długości i około 2,5 mm szerokości. Smondiest szaro-brązowy cień mają wydłużony cylindryczny z tępym kształtem końcowym i długości od 12 do 20 cm.

W młodych roślinach kora jest gładka, szara. Stara kora staje się ciemnobrązowa, wybuchowa, tworząc pęknięcia wzdłużne w postaci rowków. Nagie i grube młode pędy po raz pierwszy pomalowane na zielono z żółtawym odcieniem, później stają się brązowe lub czerwone brązowe.

kanadyjski

Ameryka Północna jest uważana za miejsce narodzin. Jodła charakteryzuje się piękną grubą symetryczną koroną w postaci stożka, a czasami w postaci wąskiej piramidy. Gałęzie w roślinie rosną pojedynczo i niskie przechylone do gleby.

Młode drzewa mają jasną szarą korę, która z wiekiem staje się brązowa z czerwonym potem. Na młodej kory widać pogrubienie zawierające żywicę, która w czasie wybuchu i postaci pęknięć i pęknięć. Z nich żywica wyróżnia się.

Ta funkcja spowodowała inną nazwę – jodła balsamiczna.

Mieszkanie z zaokrąglonymi wskazówkami z igłami wrodzoną miękkość. Sąsiad 2-3,5 cm długość, szerokość – 2 mm. Na zewnątrz igły są nasycone zielone, a dolna powierzchnia ma niebieskawy odcień i 2 białe paski. Igły skierowane pionowo i rośnie na gałęziach spiralnych.

W młodych opublikowanych procesach, zielony kolor, nabywający brązowy odcień w czasie. Długość stożków wynosi od 5 do 10 cm, najpierw są malowane w ciemnym kolorze liliowym, a następnie przechodząc do brązu.

Pierwsze 10 lat roślina charakteryzuje się wolnym wzrostem, a po rozpoczęciu szybciej. Maksymalna wysokość – 20-25 m, szerokość lufy – około 70 cm.

Oprócz tych gatunków są inne.

• Fish Solvent (Black Manchurskaya). Charakterystyczną cechą tego gatunku jest kolor kory: Młoda jodła jest ciemnoszarą, a u dorosłego – czarny.
• Wysoka jodła, osiągając wysokość 100 m.
• Miloid, którego igła ma zapach pomarańczy.

Istnieją również takie typy: jodła Vetchova, fraza, kaukaski, subalpy, greckie i inne.

Przegląd popularnych odmian

Fichts różnych gatunków mają wiele różnych odmian hodowlanych, z kolorowymi igłami, formą korony i wymiary. Do projektowania krajobrazu, najniższe i dwarfowe odmiany są największym zainteresowaniem. Najczęściej używaj odmian z takimi nazwami.

„Nana”

„Nana” odnosi się do kanadyjskiego (balsamiczne). Jest to mały niski krzew o wyciągniętych gałęziach i charakteryzuje się powolnym wzrostem. Przez 10 lat życia, wysokość, a także szerokość, osiąga tylko 0,5 m. Maksymalne wymiary rośliny dorosłych stanowią 0,8-1 m wysokości i około 2,5 m szerokości.

„Nana” charakteryzuje się oryginalną koroną: Ma kształt zaokrąglonego samolotu utworzonego przez krótkie poziome gałęzie, rosnące chaotyczne i grube. Bardzo krótki (nie więcej niż 1 cm) bujne igły niezwykłego jasnozielonego szmaragdowego koloru rośnie na pędy z odchyleniem.

Na młodych procesach coofing jest dobro, a na starym jest czesana z wyraźnym podziałem. Na spodzie igieł, 2 białe i niebieskie paski są wyraźnie widoczne.

Różnorodność wymaga gleby i preferuje żyzne ziemie, kocha wilgoć i bierze złe do ogrzewania i suszy.

„Pikolo”

Piccolo – także jodła balsamiczna. Odnosi się do odmian karłowatych, ma piękną runską koronę. Charakteryzuje się powolnym wzrostem, a wzrost daje głównie szerokość: Do 10 lat wysokość korony osiąga około 0,3 m, a szerokość może wynosić 1,5 m.

Kusota nie jest wyrażona przez głównego łodygi, pochyla się na ziemię, a także pokutowane obniżone gałęzie. Krótki, gruby i bujny. Charakterystyczną cechą odmiany jest kontrast igieł malarskich: Młody – delikatny odcień sałatkowy, a stare igły kolor jest grubym nasyconym zielenią. Igły iglastych z głupimi wskazówkami siedzą na gałęziach z lekkim przechyleniem, blisko siebie.

Preferuje płodna ziemia, negatywnie reaguje na stagnację wody, ciepła i suszy.

„Pendula”

„Pendula” jest przedstawicielem jodły Vicha. Klasa dekoracyjna z fioletowymi guzkami, które najpierw pomalowane w niebieski kolor z czerwonawym odcieniem, stopniowo obracając się w fioletowy. Miękkie, ale ciasne igły błyszczące odkryte bok gruby zielony kolor i wewnętrzny – srebrny z powodu 2 białawych pasków.

Jodła ma elegancką formę korony utworzone niskie obniżone gałęzie. Do 10 lat może wzrosnąć do 2,5 m.

„Zielony dywan”

„Zielony dywan” odnosi się do gatunków koreańskich. Jest to wysoka różnorodność półklasu. Bush nie ma centralnego pnia, a gałęzie są szeroko rozciągnięte na boki. Młode drzewa mają koronę w postaci szerokiej piramidy, która z czasem nabywa bardziej jednolity i poprawny formularz.

Sztywne i błyszczące igły o długości do 2 cm ma jasny zielony kolor ze srebrnym w środku. Wzrost roku wynosi około 10 cm, a o 10 lat jodły może osiągnąć 1 m z szerokością korony 2 m.

„Lodołamacz”

„Icebreaker” – kolejna różnorodność koreańskiej jodły, która wyróżnia się jego miniaturową rozmiary. Ale jego charakterystyczną cechą jest igły, które są rozmieszczone poza dolną stroną srebra. W tym samym czasie wydaje się, że korona jest pokryta małymi lodami.

Rośnie powoli, dodając co roku tylko 3 cm. W ciągu 10 lat rozmiary mogą być takie: wysokość – 25-30 cm, szerokość korony wynosi do 50 cm, a maksymalne wymiary – odpowiednio 80 cm i 1,2 m, odpowiednio.

„Oberon”

Oberon – koreańska jodła. Miniaturowy krzew, który ma koronę zaokrąglonego kształtu, przytłaczając kontur niewłaściwego stożka. Krótkie i gładkie błyszczące igły rosnące na spirali, malowane w bogatym zielonym cieniu. Wiosna jodła jest ozdobiona fioletowymi szyszkami.

Rośnie powoli, dodając nie więcej niż 5-7 cm rocznie. W 10 wieku osiągnie wysokość 0,3-0,4 m.

Wskazówki dotyczące wyboru

Wybierając pierwszą, przede wszystkim, należy pamiętać, że nie toleruje zanieczyszczonej atmosfery miejskiej i rozwija ją lepiej do miasta. Dla miasta wysokie odmiany monochromatycznej jodły są bardziej odpowiednie dla miasta.

W przypadku dekoracji działek domowych najczęściej wybierają najniższe odmiany. Przy wyborze jodły konieczne jest również uwzględnienie funkcji, którą wykonuje: udekoruj wspólne tło terytorium, wizualnie podkreślać inne rośliny lub zrób ogrodzenie na żywo. Kształt i rozmiar drzewa zależy od niego.

Wysokiej jakości jodła Wybierz do etykietowania, niskie oceny – stworzyć tło z roślinami kwitnącymi i krasnoludem – udekorować kompozycje z wieloletnimi roślinami i wystrojem małych ogrodów i dużych obszarów.

Kolor igieł jest wybrany w zależności od kombinacji jego koloru z innymi kwitnących bylin lub z preferencji ogrodnika.

Wysokie drzewa wyglądają dobrze, jeśli rosną na białym tle, a obniżona – w lądowaniu grupowym. Do projektowania slajdów alpejskich lepiej jest wybrać odmiany karłowatego, a nisko porywani z spadającymi gałęziami wyglądają idealnie w japońskich ogrodach. Zaokrąglone Ficht Formy często używają dekoracji Rociory. W wyładunkach grupowych jodła jest idealnie przylegająca do dekoracyjnych krzewów liściastych i jasnych roślin kwitnących.

O tym, jak roślina i opiekować się jodłą, spójrz na wideo poniżej.