11 najbardziej przyjaznych ras psów

*Przegląd najlepszych. O kryteriach wyboru. Niniejszy materiał ma charakter subiektywny, nie jest reklamą i nie jest przeznaczony jako poradnik zakupowy. Przed zakupem należy skonsultować się z ekspertem.

Pies jest przyjacielem człowieka, jak mówi stare powiedzenie. A wiele ras ilustruje ten punkt. Są niezawodnymi i wiernymi towarzyszami, którzy dołączą do nich w zabawie i pomogą w trudnościach, a nawet pocieszą w smutku.

A dla tych, którzy szukają dobrego towarzysza i wiernego kompana, oceniliśmy 11 najbardziej przyjaznych ras psów. Warto zauważyć, że rankingi są losowe, więc nie należy odnosić wrażenia, że corgisy są bardziej agresywne niż golden retrievery (lub odwrotnie).

Najbardziej przyjazne rasy psów

Nominacja	miejsce	rasa	ranking
Najbardziej przyjazne rasy	11	Buldog francuski	4.0
10	Corgi (Welsh Corgi Cardigan)	4.1
9	Akita	4.2
8	collie długowłosy	4.3
7	Samoyed (Samoyed Spitz)	4.4
6	Święty Bernard	4.5
5	Sheltie (owczarek szetlandzki)	4.6
4	Aussie (owczarek australijski)	4.7
3	Cavalier King Charles Spaniel	4.8
2	Bobtail (owczarek staroangielski)	4.9
1	Golden Retriever	5.0

Ranga 11: Buldog francuski

Ocena: 4.0

Pomimo tego, że nazwa rasy zawiera słowo „buldog”, psy te wcale nie są agresywne. Są żywe, figlarne i przyjazne dla wszystkich ludzi, także obcych. Goście będą więc bardziej skłonni do polizania i powalenia przez skaczącego buldoga francuskiego niż przestraszeni przez warczącego.

Buldogi francuskie są szczególnie popularne wśród mieszkańców miast. Pomimo aktywnej, zabawowej natury psa, nie potrzebuje on wiele miejsca do wygodnego życia. Będzie jej dobrze w małym mieszkaniu. A spacer z buldogiem francuskim nie wymaga pokonywania kilometrów wokół bloku.

Buldog francuski jest odpowiedni dla rodzin z dziećmi. Wspaniały z dziećmi i świetny towarzysz zabaw. A co najlepsze, jest łatwy w utrzymaniu, więc nie musisz się rozdrabniać między robieniem obiadu dla dzieci a wyczesywaniem sierści zwierzaka.

Warto jednak zauważyć, że buldogi francuskie mają dość słabe zdrowie. Psy te często chorują, mają wrażliwy układ oddechowy (m.in. z powodu płaskiej kufy), a czasami mają problemy z oczami. Ponadto pies wymaga szkolenia od najmłodszych lat – inaczej będzie uparty i nieposłuszny.

Ranga 10: The Corgi (Welsh Corgi Cardigan)

Ocena: 4.1

Corgi jest królewskim psem. I nie jest to żadna przesada. Corgi jest adorowany przez królową Anglii. Rasa ta jest kochanym, figlarnym i przyjaznym psem, ale zachowuje pewien stoicyzm, charakterystyczny dla królewskich psów. Corgi jest towarzyszem, nie zwierzęciem domowym.

Ze względu na uroczy, pociągający wygląd oraz charakterystyczne bladoczerwone umaszczenie i stale uśmiechniętą mordkę, piesek ten okazuje się obecnie niesamowicie popularny. Nie jest wadą. Akita jest łatwy w pielęgnacji, dobry dla początkujących właścicieli i dobrze nadaje się do małych mieszkań.

Warto jednak pamiętać o ich zabawowym usposobieniu i pasterskim pochodzeniu. Pies jest aktywny. Wymaga długich spacerów, a zwykłe spacery wokół bloku okażą się zbyt nudne dla tych czworonożnych pupili. Najlepiej zabrać do parku, aby bawić się parkami, Frisbees lub innymi poręcznymi przedmiotami.

Corgi jest łatwy w szkoleniu. Szkolenie nie trwa długo, a do rutyny łatwo się przyzwyczaja i nie wciąga skarpetek pod kanapę. Rasa ta również dobrze dogaduje się z dziećmi, ale będzie bardziej towarzyszem zabaw niż opiekunem. Więc dziecko z corgi jest w stanie spowodować większe spustoszenie niż bez niego.

Ważną wadą rasy jest jej gremialność. Dużo szczeka, więc nie nadaje się dla miłośników ciszy. A sąsiedzi nie będą zadowoleni, gdy przez cały dzień będą słuchać jego wycia za ścianą.

9 miejsce: Akita

Ocena: 4.2

Akita jest duży, majestatyczny i bardzo spokojny. Pomimo dużych rozmiarów może żyć w stosunkowo małych mieszkaniach, nie powodując żadnych problemów z temperamentem i zdrowiem. Lojalne i nieco flegmatyczne usposobienie psa czyni go dobrym towarzyszem.

Jednak największą zaletą Akity jest to, że kocha dzieci. To pies, który będzie uczestniczył w wychowaniu dziecka, pomoże mu dorastać i ochroni przed kłopotami. Nawet stosunkowo małe dzieci mogą być zabierane na spacery z Akitą: inteligentne i spokojne, nie rozerwą smyczy, będą się z Tobą bawić i trzymać Cię z dala od kłopotów.

Warto zaznaczyć, że Akita to pies z charakterem. Jest towarzyszem, nie zwierzakiem. Uparty i trudny do wyszkolenia, często jest postrzegany jako pies, który chce być na równi ze swoim właścicielem. Dlatego Akita słabo nadaje się dla początkujących hodowców. Ale mimo swojej upartej natury nie będzie warczał ani się złościł. Jednak szkolenie od najmłodszych lat pomaga jej stać się przyjacielem.

Inne wady tej rasy to bycie konfrontacyjnym z innymi zwierzętami i słabe zdrowie. Akity często cierpią na choroby autoimmunologiczne, które wymagają dożywotniej opieki i leków.

8 miejsce: collie długowłosy

Ocena: 4.3

Długowłose collie, vel owczarki, to inteligentne, przyjazne psy, które są dużej budowy i mają atrakcyjną wielobarwną sierść. Szczególną popularność zyskały po filmach i serialu „Lassie”, które w zasadzie były dość naturalistycznym pokazaniem charakteru rasy.

Warto od razu zaznaczyć, że collie długowłosy, mimo wszystkich swoich zalet, nie nadaje się do życia w mieście. Jest to bardzo aktywny pies, który potrzebuje regularnych i znacznych ćwiczeń. Nawet codzienne ćwiczenia powinny trwać co najmniej 1,5 do 2 godzin! W przeciwnym razie zwierzę po prostu zacznie tupać.

Collies są doskonałymi stróżami domu. Jako psy pasterskie regularnie sprawdzają, czy rodzina ma się dobrze, czy nikt nie jest chory lub smutny, jak się mają sprawy z otoczeniem i terenem. Nie wpuszczają obcych na swoje terytorium, ale są na tyle inteligentne, że nie warczą na gości. Raczej będą nieufne wobec gości, ale zachowanie ich właścicieli pokaże, że nie stanowią zagrożenia.

Collies są również świetnymi rodzicami. Dlatego nadają się dla rodzin z dzieckiem, pełniąc rolę prawdziwej opiekunki i towarzyszki zabaw dla malucha. Collies będą pilnować, by dziecku nic się nie stało, a jeśli coś będzie nie tak, to albo go ochronią, albo głośnym szczekaniem wezwą pomoc.

Rasa ta nie nadaje się również dla początkujących hodowców. Nawet biorąc pod uwagę jego dobre zdrowie i konstytucję, pies potrzebuje dużo opieki. Na przykład regularne szczotkowanie i czesanie długich włosów, które w dodatku często się zrzucają.

7.: Samoyed (Samoyed Spitz)

Ocena: 4.4

Samoyed – rasa, w której zakochujesz się od pierwszego wejrzenia. Harmonijna budowa, średnia wielkość, śnieżnobiałe puszyste futro i charakterystyczny kształt uśmiechu, który ma nawet swoją nazwę „uśmiech Sammy’ego”, przyciągają wzrok. A przyjazne usposobienie i duża aktywność tylko potęgują ten wizerunek.

Samoyed łączy w sobie niezależność i uczuciowość w charakterze. Jest czworonożnym partnerem, nie zwierzakiem. Podobnie jak inne nordyckie rasy psów, charakteryzuje się pewnym uporem. Z inteligentnym usposobieniem i pewną inteligencją, Samoyed jest trudny do szkolenia, więc robi to, co lubi.

Samoyed Spitz nie nadaje się do trzymania w mieście. Chyba, że właściciel jest gotów poświęcić od 1,5 do 3 godzin swojego czasu na spacer z psem. Rasa ta jest bardzo aktywna i energiczna, potrzebuje ciągłego ruchu. I nie należy się spodziewać, że będzie chodził niezauważony na zewnątrz, bo Samoyed znajdzie dziwne krzaki w środku miasta, potem równie dziwną kałużę błota, która nie chce wyschnąć i wsiąknie w nią cały.

Ale opłaca się poświęcić bezgraniczną energię psa. Znudzony Samoyed może zacząć coś psuć, a potem szczekać i wyć.

Poza tym Samoyed jest tak przyjazny, że mało kto go pilnuje. Będzie grał i bawił się z obcymi ludźmi. W rodzinie z dziećmi pies jest również partnerem dla dziecka i chętnie pomoże mu zrywać tapety ze ściany.

Ranga 6: Bernardyn

Ocena: 4.5

Charakter bernardyna można opisać tylko jednym słowem: easy-going. Bardzo spokojny, pokojowy pies, który mimo swoich rozmiarów nigdy nie wykaże oznak agresji wobec właścicieli. Jednocześnie ma tak zwane poczucie terytorium, które naraża obcych na ryzyko bycia oszczekiwanym lub przewróconym.

Bernardyn jest uważany za najlepszego na świecie psa dla rodzin z dziećmi. Ta rasa jest nie tylko dobra z dziećmi, ale gotowa poświęcić swoje życie, aby uratować lub po prostu chronić małego właściciela. Bernardyn jest nie tylko opiekunem i stróżem, ale także towarzyszem zabaw o wielkiej cierpliwości. Nawet jeśli maluch będzie próbował go osiodłać lub szarpać za ogon, pies nie kiwnie palcem.

To także rasa o rzadkiej inteligencji. Potrafią analizować stopień zagrożenia i obliczać kroki w celu ratowania lub ochrony swoich właścicieli, robiąc niewiarygodnie inteligentne rzeczy. Jednocześnie nie zapominaj, że to zwierzę.

W szczególności należy je socjalizować od szczenięctwa. Kiedy są młode, bernardyny potrzebują uwagi ze strony swoich właścicieli – i tak nawiązują nie tylko kontakt, ale i hierarchię. Pozostawione same sobie przez długi czas, Shelties wyrosną na niezależne i nietowarzyskie – ale także 90 kg i umięśnione – więc będą zdruzgotane. Bernardyn musi być szkolony, trenowany i uczony od najmłodszych lat – na szczęście nie jest szczególnie uparty.

Na piątym miejscu: Sheltie (owczarek szetlandzki)

Ocena: 4.6

Mały pasterski pies, który wygląda trochę jak collie, Sheltie jest przyjaznym, aktywnym i opiekuńczym psem. Jest dobrym towarzyszem, kompanem i partnerem.

Charakter Sheltie jest niemal typowy dla ras pasterskich. Przyjazny i troskliwy, dba o to, by być dobrze wychowanym. Będzie monitorować stan wszystkich osób w rodzinie. Jeśli ktoś czuje się źle, pies będzie się bawił i próbował go pocieszyć. Jeśli jest dobry, przyłączy się do zabawy i gier.

Sheltie uwielbia dzieci. Dla nich jest nie tylko pielęgniarką, ale i towarzyszką zabaw. Jednocześnie, jeśli dziecko jest w niebezpieczeństwie, Sheltie zrobi wszystko, aby je chronić.

Sheltie ma jedną cechę, której nie mają inne rasy pasterskie. Psy potrzebują uwagi ze strony swoich właścicieli. Uwielbiają długie spacery i spotkania towarzyskie. Nie będzie jednak chciało narzucić swojej obecności – ale bez odpowiedniej uwagi po prostu zwiędnie, chorując i smucąc się. Nie nadaje się więc dla osób, które w pracy „śpią bez sensu”.

Ze względu na swoje niewielkie rozmiary nadaje się do mieszkania. Choć i tak spacer z psem zajmie dużo czasu. Może wymagać więcej opieki niż inne rasy, ale jest niewymagający i dlatego nadaje się dla właścicieli bez doświadczenia w hodowli lub trzymaniu.

Możesz też dać Sheltie swojej babci. Delikatne podszycie tego psa sprawia, że powstaje wspaniała włóczka, a z niej ubranka – ciepłe, lekkie i miękkie. I oczywiście o leczniczym działaniu rozgrzewającym.

4 miejsce: Aussie (owczarek australijski)

Ocena: 4.7

Aussie nie jest najpopularniejszą rasą psów „w naszych szerokościach geograficznych”. Ich standard i wygląd nie są po prostu zbyt niezwykłe. Na ulicach nie ma zbyt wielu trójkolorowych (biało-czarno-czerwonych) psów o półdługiej sierści, które kupiłyby go tylko dla pieniędzy?

Ale to właśnie charakter Aussie, który przekupuje, jest naprawdę wyjątkowy. Są przyjazne, czułe i inteligentne – ale są też dobrymi strażnikami. Będzie towarzyszem, kompanem zabaw i obrońcą w domu. Po swoich przodkach rasy pasterskiej aussie odziedziczył kochający i opiekuńczy stosunek do dzieci, natomiast owczarek w rodowodzie charakteryzuje się ponadprzeciętną inteligencją i łatwością w szkoleniu. Szkolenie Aussie nie potrwa długo, ale każda zainwestowana godzina się opłaci.

Stosunkowo średniej wielkości Aussie jest dobrze przystosowany do życia w mieście. Jest to jednak bardzo aktywny pies, więc spacery z nim będą dość czasochłonne. I znów lepiej nie chodzić z nim po bloku, ale do parków, gdzie zwierzak może się bawić i miło spędzać czas. Trzeba je ćwiczyć dwa razy dziennie, w przeciwnym razie hałaśliwa aktywność aussie może doprowadzić do zniszczenia ich ukochanych wiedeńskich nóżek.

Należy pamiętać, że Aussie nie nadaje się dla początkujących właścicieli. Te psy są hodowane do pracy w trudnych warunkach. Nie reagują na ból, zimno czy ciepło. To dlatego można z nim chodzić cały dzień, a potem przypadkowo zauważyć skaleczenie na jego łapie. Aussie to pies dla ostrożnych i odpowiedzialnych właścicieli.

3 miejsce: Cavalier King Charles Spaniel

Ocena: 4.8

Cavalier King Charles Spaniel jest jednym z najmniejszych członków rodziny spanieli. Mimo swojej „orientacji halowej” nie zatracił cech przodka psa myśliwskiego. Rasa ta pozostaje aktywna i zabawna do późnej starości, czym zachwyca swoich właścicieli.

Cavalier King Charles Spaniel jest niezwykle przyjazny! Są wierne i lojalne wobec swoich właścicieli przez całe życie, podchodzą do ludzi w pozytywny sposób i witają gości radosnym merdaniem ogona. Oczywiście, nie czyni to z niego bardzo dobrego sąsiada, ale warto wyprowadzić kolejną rasę, by chronić swój dom.

Również przedstawiciele tej rasy są przyjaźnie nastawieni do innych zwierząt. Napotkane na ulicy psy, Cavalier King Charles Spaniel przywitają się z nimi, ale kot tylko na chwilę rzuci na nie okiem. Rasa ta łatwo dogaduje się ze zwierzętami domowymi. Odpowiednie również dla rodzin z dziećmi. Ale widzą dziecko jako towarzysza zabaw.

Kolejna ważna zaleta rasy – psy te nie wymagają długich spacerów. Nadmiar energii rozładują w grach, ale o bezpieczeństwo swojego dobytku nie muszą się obawiać.

Swoją drogą, nazwa rasy ma dość ciekawą historię. Cavalier King Charles Spaniel został wyhodowany w epoce renesansu i od razu zyskał przychylność szlachty ze względu na swój zabawkowy wygląd i żywe, aktywne zachowanie. A szczególnie podziwiał je król Anglii Karol II pod koniec XVII wieku. Tak bardzo je polubił, że pozwolił psom tej rasy wchodzić bez ograniczeń do każdego budynku, nawet do siedziby Parlamentu! W rzeczywistości nazwa rasy tłumaczy się jako „Spaniel, nagrodzony przez króla Karola”.

2 miejsce: The Bobtail (owczarek staroangielski)

Ocena: 4.9

Bobtail jest uroczym psem. Trudno nie uśmiechnąć się do jej długiego, lekko karbowanego i przez to niechlujnie wyglądającego płaszcza. Jednak psy są duże i wydają się nieco niezdarne, częściowo z powodu ich pozornie dużych stóp.

Jedna z ras pasterskich, Bobtail to pies, który zaopiekuje się całą rodziną. Nie przestrzegają hierarchii i są równie dobre dla wszystkich domowników. Bobtail jest idealnym towarzyszem dla całej rodziny, a nie tylko jednej osoby.

Warto pamiętać, że bobtail należy do rasy pasterskiej. Dlatego jest aktywny i wytrzymały, i wymaga ciągłego ćwiczenia. I nie powinny one ograniczać się tylko do długich spacerów. Pies musi biegać, przenosić patyki i inne przedmioty. Inaczej będzie chora i słaba.

Jak wiele innych angielskich ras, Bobtail ma pewną upartość i niezależność. Słabo podatny na szkolenie, wymaga ogólnego treningu i może nadal ignorować polecenia swojego pana, jeśli uzna je za zbyt głupie lub bezsensowne.

Warto zauważyć, że długie włosy bobtaila wymagają pielęgnacji. Musi być wyczesywany co 2-3 dni, w przeciwnym razie powstają plątaniny. Ponadto psu stale rosną bardzo długie grzywki, które zasłaniają mu oczy – i trzeba je przycinać. Brud i zanieczyszczenia mogą zbierać się na sierści, dlatego należy ją szczotkować i po każdym spacerze.

1 miejsce: Golden Retriever

Ocena: 5.0

Chyba najbardziej znany wśród psów towarzyszących. Ich aktywne i przyjazne usposobienie czyni je dobrymi przyjaciółmi i towarzyszami, a ich kochające maniery sprawiły, że Golden Retrievery są przydatne w ośrodkach rehabilitacyjnych, centrach socjalizacyjnych, psach przewodnikach itp.

Golden Retrievery są bardzo inteligentne. Wielu badaczy porównuje ich inteligencję do inteligencji dziecka. Mogą się też pochwalić dobrą pamięcią. Te cechy sprawiają, że Golden Retrievery są łatwe w szkoleniu, potulne, szybko się uczą i potrafią wykonać dużą liczbę poleceń.

Golden Retrievery są odpowiednie dla rodzin z dziećmi. Psy pełnią rolę towarzyszy zabaw i opiekunów dla maluchów w domu. Chętnie przyniosą kij i zadbają o to, by dziecko nie uderzyło się nim w głowę. Psy są również wysoce empatyczne, więc jeśli dziecko jest nieszczęśliwe lub smutne, są tam dla niego. I, jeśli to konieczne, będzie pilnował ich snu.

Warto zauważyć, że golden retrievery potrzebują dużej aktywności fizycznej. Wymagają długich spacerów – i nie czują się zmęczone nawet po nich. Dlatego nie nadają się do trzymania w małych mieszkaniach. Najlepiej, aby ten pies mieszkał w domu na wsi z terenem, na którym będzie mógł być aktywny i zabawny.

Chociaż golden retrievery są odpowiednie dla początkujących właścicieli, psy te wymagają regularnej pielęgnacji. Fakt, że zrzucają sierść prawie na stałe. Musi być pielęgnowana co najmniej raz w tygodniu, a w okresie linienia codziennie. Dodatkowo psu wyrosną też pazury, więc konieczne będzie zabieranie go do groomera.

Ale poza tym golden retriever jest idealnym towarzyszem. Lojalny, towarzyski, zabawny i przyjazny.