Krym jest słusznie uważany za jeden z najpiękniejszych i najbardziej starożytnych zakątków naszej planety. Tutejsza przyroda i miejsca kultury były wielokrotnie przedstawiane przez wielkich artystów. Ale żadne zdjęcie nie jest w stanie oddać wspaniałości i bogactwa kolorów półwyspu. Fascynujące, magiczne i kolorowe – Krym jest pełen zatoczek, wodospadów, tajemniczych jaskiń, wspaniałych pałaców i wielu innych naturalnych i architektonicznych klejnotów. Wybór 20 pięknych miejsc z wielu wspaniałych.
Magiczne piękno Krymu: Top 20 najbardziej imponujących miejsc
| Nominacja | miejsce | Zwiedzanie | ranking |
| Magiczne piękno Krymu: top 20 najbardziej imponujących miejsc | 1 | Pałac Woroncowa | 5.0 |
| 2 | Przylądek Ai-Todor | 4.9 | |
| 3 | Cufut Qale | 4.8 | |
| 4 | Szlak Taraktash | 4.8 | |
| 5 | Wodospad Uchan-Su | 4.7 | |
| 6 | Pałac Massandra | 4.7 | |
| 7 | Ai-Petri | 4.7 | |
| 8 | jezioro Koyash | 4.6 | |
| 9 | Pola Lawendy | 4.5 | |
| 10 | Jaskinia marmurowa | 4.5 | |
| 11 | Jur-Jur Falls | 4.5 | |
| 12 | Dolina Baidar | 4.4 | |
| 13 | Kościół w Foros | 4.4 | |
| 14 | Tarkhankut | 4.3 | |
| 15 | Ak-Kaya (White Rock) | 4.3 | |
| 16 | Pałac Jusupowskich | 4.2 | |
| 17 | Świątynia Słońca | 4.1 | |
| 18 | Jezioro Panagia | 4.1 | |
| 19 | Kameleon przylądkowy | 4.0 | |
| 20 | Góra Roman-Kosz | 4.0 |
Pałac Woroncowa
Ocena widoków (Krym): 5.0
Znajdująca się w Ałupce masywna budowla należała niegdyś do Polskaego księcia Woroncowa. Kompleks, zaprojektowany przez brytyjskiego architekta, jest wielowarstwowym dziełem sztuki: przy budowie wykorzystano kilka stylów. Północna fasada jest w stylu Tudorów, fasada od strony morza w stylu mauretańskim. Marmurowe lwy strzegą południowego wejścia. Ogólnie architekturę pałacu można nazwać neogotycką.
Pięć połączonych budynków składających się z 150 pokoi. Jest tu także sala bilardowa, biblioteka, kaplica, jadalnia, a nawet ogród zimowy. Pałac Woroncowa jest uważany za jeden z najbardziej kolorowych i historycznie znaczących pałaców na półwyspie: w jego salach znajdują się bogate kolekcje obrazów, porcelany i wykwintnych mebli.
Cały ten splendor potęguje park rozciągający się na ponad 40 hektarach wokół pałacu. Nad stworzeniem tego zielonego raju pracował niemiecki ogrodnik Karl Kebah. Stworzył prawdziwy naturalny amfiteatr, z ponad 200 gatunkami flory z każdego zakątka świata.
Znajduje się tu również uderzająca i niezwykła struktura, nazwana „Chaos”. Ten 10-metrowy obiekt, składający się z ogromnych kawałków diabazu, znajduje się w górnej części parku. Jest bardziej niedopowiedziana, może nawet surowa. Dolna część parku to istna kolekcja wspaniałych fontann, smukłych cyprysów, magnolii i małych jezior. To niesamowite połączenie niestworzonych rzeczy czyni ten park wyjątkowym i wartym zobaczenia nawet przez wytrawnego turystę.
Przylądek Ai-Todor
Ocena celownika (Krym): 4.9
Zasłużenie uznany za jedno z najbardziej spektakularnych i niezapomnianych piękności przyrody na Krymie. Jest to ogromny masyw skalny, praktycznie nie do zdobycia od strony morza. Chroniony krajobraz dla większości turystów wygląda jak Trójząb Neptuna rozbijający się o słup wody. Ten uderzający obraz tworzą skalne ostrogi, jak głazy wychodzące w morze. Centralnym i największym z nich jest „Klasztor Burun”. W czasach średniowiecznych znajdował się tu klasztor św. Teodora.
Środkowa ostroga (a dokładniej jej wschodnia część) od ponad stu lat znana jest jako miejsce, w którym znajduje się jeden z najsłynniejszych zabytków architektonicznych półwyspu – Jaskółcze Gniazdo. Czterdziestometrowy zamek w stylu gotyckim został zaprojektowany przez nieznanego Polskaego oficera, który odważył się zbudować unikalną strukturę unoszącą się między morzem a niebem. Dziś Jaskółcze Gniazdo przyciąga co roku tysiące turystów i stało się wizytówką półwyspu.
Trzeci, najbardziej wysunięty na południe i najwyższy wśród nich, próg Ai-Todorski, jest nie mniej znany. Przez wieki służył jako niezawodny punkt orientacyjny dla marynarzy. Już w 1835 roku wybudowano tu latarnię morską, która nie tylko przetrwała do dziś, ale jest nadal sprawna.
Cufut Qale
Ocena krajoznawcza (Krym): 4.8
To starożytne miasto jaskiniowe, położone w pobliżu Bachczysaraju, zaczęło istnieć jeszcze przed Chrystusem. A w V wieku n.e. (przypuszczalnie) stała się jedną z najsilniej ufortyfikowanych twierdz Krymu. Historycy uważają, że twierdza ma swoje początki w małej osadzie o nazwie Foulli, o której wzmianki można znaleźć w kronikach bizantyjskich. W tych dawnych czasach Cufut Qale aktywnie się rozwijało: kwitło tu rzemiosło, monety i drukarstwo.
Dziesięć wieków później (w latach 1500) niedaleko miasta zaczęło szybko rozwijać się słynne miasto Bachczysaraj, przyszła siedziba chanów krymskich. Z czasem Cufut Qale stopniowo zaczął odchodzić w cień: stał się więzieniem, ale nie zwykłym. Niegdyś było to miejsce, gdzie przetrzymywano szlachetnych więźniów, których można było wykupić za sowity okup.
Po przyłączeniu Półwyspu Krymskiego do Imperium Polskaego, Cufut Qale stopniowo zaczął wymierać. Pod koniec XIX wieku ostatni mieszkańcy opuścili miasto. Obecnie jest to jeden z najbardziej znaczących i dobrze zachowanych starożytnych zabytków, przyciągający wielu turystów.
Szlak Taraktash
Ocena atrakcji (Krym): 4.8
Jest to najbardziej znana i wygodna droga z Jałty do Ai-Petri. Jest to dość strome zbocze, więc zejście szlakiem jest wspaniałe, ale wejście na górę jest znacznie trudniejsze. A jednak widok jest tak wspaniały, że zapomina się o trudach podróży. Jedno z najbardziej imponujących miejsc przyrodniczych na Krymie – trakt Tarakasz – wzbudza dziki entuzjazm wśród turystów wędrujących szlakiem.
Szlak o tej samej nazwie jest jedną z jego głównych atrakcji. Szlak pochodzi z początku XIX wieku. I choć trudno nazwać ją łatwą, to właśnie ona zyskała największą popularność zarówno wśród mieszkańców, jak i odwiedzających półwysep.
Skała w kształcie łuku wznosi się kilkadziesiąt metrów nad terenem, co czyni ją najwyższym punktem i klejnotem pasma Taraktash na wysokości 1.160 metrów nad poziomem morza. Ścieżka prowadzi przez wąwóz, a następnie przez dość wąskie przejście w skałach, z którego można się wydostać. Przełęcz ta często nazywana jest klifami Taraktash i wrażenia są czasem nieco przerażające, ale radość z dotarcia do upragnionego miejsca i jego niesamowite piękno sprawiają, że zapomina się o wszystkim.
Samotna skała jest wielowarstwową formacją o dość cienkich ścianach i imponującej wysokości. O dziwo, jest tak, jakby czas nie miał na nią wpływu: nie wykazuje absolutnie żadnych oznak erozji. Ci, którzy dotrą na klif w porze lunchu, kiedy słońce jest wysoko, będą mieli szczęście zobaczyć ściany klifu mieniące się różnymi odcieniami żółci. Turyści schodzący ze szlaku niespodziewanie trafiają na inną, nie mniej imponującą atrakcję – Latający Wodospad.
Wodospad Uchan-Su
Ocena atrakcji (Krym): 4.7
Największy wodospad Półwyspu Krymskiego otrzymał prawdziwie poetycką nazwę, gdyż „Uchan-Su” tłumaczy się z języka tureckiego jako „Latająca woda”. Właśnie takie wrażenie odnosi się po potężnym strumieniu wody, rozpryskującym się spektakularnie na skały z wysokości prawie 100 m (98,5 m). Ten piękny widok przyrody jest tworem rzeki o tej samej nazwie, która płynie po zboczach Jałty Jaila na wysokości prawie 400 metrów.
Górska rzeka w spektakularny sposób spotyka się ze stromym masywem, tworząc niesamowite widowisko. Zobaczenie wodospadu w całej jego okazałości jest możliwe, gdy pada deszcz lub topnieje śnieg… W upalne lato wodospad wysycha prawie całkowicie… O tym niesamowitym tworze natury opowiedziano niejedną legendę. Opowieść o pięknej Zainab, która ze względu na swoją zręczność otrzymała imię Uchan, uważana jest za jedną z najbardziej uderzających. Została porwana przez ducha gór, który wysłuchawszy jej błagań pozwolił jej zamienić się w górski strumień, ratując jej rodzinę przed suszą. Od tego czasu Zeinab pędzi z szumnym strumieniem z wyżyn, pokonując ogromną skalną barierę.
Pałac Massandra
Ocena widoków (Krym): 4.7
Pałac uważany jest za jeden z najpiękniejszych na półwyspie, choć w swojej krótkiej historii cieszył się niewielkim zainteresowaniem właścicieli. Budynek został zaprojektowany przez francuskiego architekta, a jego budowa rozpoczęła się w 1881 roku. Właścicielem pałacu był pierwotnie książę Woroncow, który nie doczekał się jego ukończenia. Następnie pałac został zakupiony przez cesarza Aleksandra III, po czym budowa została zakończona z pewnymi poprawkami. Jednak Polska władca zmarł, zanim zdążył zamieszkać w Massandrze.
Po pałacu poszedł do Mikołaja II, ale wolał wakacje w Livadii. Pałac Massandra jest uderzającym przykładem francuskiego renesansu. Wiele otwartych galerii, krętych schodów i pięknych balkonów jest wbudowanych wewnątrz. Wnętrze pałacu jest dość powściągliwe, ale nie da się nie zauważyć odrobiny luksusu. Obecnie w pałacu Massandra można korzystać z bezpłatnych i darmowych usług.
Ai-Petri
Ocena widoków (Krym): 4.7
Imponujące pasmo górskie należące do głównego pasma Gór Krymskich rozciąga się na długości 25 kilometrów ze wschodu na zachód. Najwyższym punktem Ai-Petri jest góra Rroka, która majestatycznie wznosi się na wysokość 1347 metrów nad poziomem morza. Jednak to nie góra Ai-Petri jest najbardziej znana wśród gości półwyspu, a jej mniejsza siostra – góra Ai-Petri. Jest to niewiarygodnie malowniczy płaskowyż o wysokości 1234 metrów i wygląda jak naturalna formacja skalna, wyglądająca jak na wpół zrujnowany zamek z potężnymi stromymi ścianami. Spektakularnie ukształtowane wierzchołki szczytu powstawały przez tysiące lat. Ai-Petri była kiedyś ogromną rafą koralową, położoną na dnie starożytnego morza. Góra uzyskała swój obecny wygląd dzięki wysiłkom wiatru, który wydmuchiwał wapienne skały z dawnej rafy.
Łatwo jest dotrzeć do słynnego masywu górskiego: w najbliższej osadzie (Koreiz), która słynie również jako najdłuższa w Europie, znajduje się zbudowana specjalnie dla turystów bezosobowa kolejka linowa. Ci, którzy odważą się wejść na górę Ai-Petri, zostaną nagrodzeni spektakularnymi widokami na południowe wybrzeże.
Jezioro Koyash
Ocena atrakcji (Krym): 4.6
Jezioro Koyash jest powodem do dumy dla mieszkańców Półwyspu Kerczeńskiego. Znajduje się w rezerwacie Opuk, gdzie surowy step spotyka się z dzikim i rozszalałym morzem. W pobliżu cypel i góra, które noszą tę samą nazwę co rezerwat, znajdują się. Jezioro Kojaskie należy do bezodpływowych akwenów pochodzenia limanowskiego. To prawda, ten słony akwen nie może pochwalić się dużą powierzchnią – zaledwie 5 km kw.Maksymalna głębokość jest jeszcze skromniejsza i wynosi zaledwie 1 m.
Ale jest jedna rzecz, która czyni jezioro Koyash naprawdę wspaniałym – kolor jego wody. Przez cały rok zaskakuje różnorodnością niesamowitych odcieni, od bladego różu po bogatą czerwień. Oprócz wody zabarwione są również kryształki soli, które od czasu do czasu nabierają fioletowego zapachu. Przyczyna tak zaskakującego zjawiska leży w mikrocząsteczkach produkowanych przez algi żyjące na dnie zbiornika. Nie każdy mikroorganizm może przetrwać w tak słonej wodzie, a Duna
Wiosna jest uważana za najlepszy czas na odwiedzenie tego miejsca: w tym czasie różowe jezioro jest dosłownie pochowane w bujnej zieleni stepu. Ale w lecie woda z jeziora wyparowuje, pozostawiając całe góry lodowe soli.
Pola lawendy
Ocena widoków (Krym): 4.5
Osoby planujące wyjazd na Półwysep Krymski w okresie od czerwca do lipca powinny zadbać o to, by wygospodarować czas na odwiedzenie tamtejszych pól lawendowych. Wykwintny wiecznie zielony krzew pochodzący z basenu Morza Śródziemnego jest również dobrze zadomowiony na Krymie. Po raz pierwszy uprawiano ją tutaj na skalę przemysłową (do produkcji olejku eterycznego) w 1928 roku.
Chociaż w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat wiele plantacji zostało opuszczonych. Ale jest jeszcze kilka tak dużych i pięknych, że można je porównać do słynnej francuskiej Prowansji. Turyści odkrywają cudowne pola w pobliżu Bachczysaraju (wieś Turgieniewka), w pobliżu wsi Rastuschee i Zavetnoye (w górach), w pobliżu przedmieść Ałuszty (wieś Lavanda), itd.
Niekończące się fioletowe morze, którego zapach i kolor zmienia się w zależności od pory dnia, to cudowny widok. To, co zobaczysz, zapamiętasz na całe życie.
Jaskinia marmurowa
Ocena celownika (Krym): 4.5
Nie tak dawno (w 1987 roku) odkryto ogromną formację podziemną z całym systemem skomplikowanych, zawiłych korytarzy: speleolodzy natknęli się na niesamowitą jaskinię znajdującą się na niższym płaskowyżu masywu Czatyr-Dag. Wkrótce pojawiło się tu kilka szlaków turystycznych i dziś tysiące turystów co roku odwiedza te tajemnicze marmurowe sale.
Jaskinia leży prawie na wysokości jednego kilometra, jej głębokość wynosi 60 m, a długość jej korytarzy przekracza 2 km. Każda z wielu sal jaskini jest oszałamiająco piękna, a nazwy wielu z nich mówią same za siebie: są tu Sala Pałacowa, Sala Żyrandolowa, Galeria Bajek, Galeria Czekoladowa itd. Najbardziej uderzająca (dosłownie) jest Hala Pierestrojki, uważana za największą na półwyspie, o długości 100 metrów i wysokości 28 metrów.
Niesamowity podziemny zamek składa się z misternych, nieopisanych kompozycji przypominających kolumny, żyrandole. Są tam ażurowe wanny z wodą, a nawet wodospady. Jego niezwykła kompozycja, nietypowa „dekoracja” i ogrom sprawiają, że jest to jedna z najpiękniejszych jaskiń nie tylko na Krymie, ale na całym świecie.
Wodospad Jur-Jur
Ocena widoków (Krym): 4.5
Najpełniej płynący ze wszystkich krymskich wodospadów, Dżur-Dżur ukryty jest w jednym z wysokich wąwozów półwyspu (Khapkhal, s… Kurort Solnechnogorskoje), porośnięte gęstymi lasami. Wodospad otrzymał swoją bezpretensjonalną nazwę od imitacji szemrzącej wody. Rzeka Ulu Uzen Vostochny, płynąca wąwozem na wysokości 470 m n.p.m., dała początek tej niezwykłej formacji przyrodniczej.
Jego nazwa Dzhur-Dzhur nie została przyjęta na próżno: ogromne strumienie wody o kolosalnej mocy hałaśliwie spadają z wysokości 15 m do ogromnej misy, a nawet w porze suchej wodospad nie ustępuje ani na chwilę. Często w dół schodzą też skały, więc nie zaleca się zbytniego zbliżania do wodospadu. Lepiej jest podziwiać jego wspaniały widok z daleka. Przy okazji, niedaleko wodospadu znajduje się jaskinia o tej samej nazwie, ukryta w leśnym zagłębieniu.
Dolina Baidar
Ocena krajoznawcza (Krym): 4.4
Dolina obfituje w niesamowite piękno przyrody. Rozległa jaskinia położona na południowym wschodzie otoczona jest ze wszystkich stron kolorowymi, zielonymi górami. Liczne małe rzeki spływają tu zewsząd, tworząc niewielkie, ale bardzo efektowne wodospady.
Odwiedzający dolinę mogą znaleźć scenerię odpowiadającą wszystkim gustom. W jego centrum znajduje się zbiornik wodny Czarnorejskoje, największy na półwyspie. Krystalicznie czysta górska rzeka Chyornaya wypełnia go wodą. Na północnym zachodzie znajduje się kilka dużych kanionów, a na południowym wschodzie (ku uciesze speleologów) kilka jaskiń. Łąki pełne słońca i bogate w aromatyczne górskie kwiaty dostarczą Państwu przyjemnych wrażeń estetycznych. W dolinie występuje około 50 gatunków roślin. Wśród nich są zioła lecznicze, drzewa reliktowe i wiele innych.
Ze względu na swoje niesamowite piękno i bardzo łagodny klimat dolina Baidar otrzymała inną nazwę – Krymska Szwajcaria. Jej piękna sceneria jest piękna o każdej porze roku, więc dolina może być odwiedzana przez cały rok.
Kościół Foros
Ocena widoków (Krym): 4.4
Czerwona Skała to jasny punkt, który w przenośni łączy Jałtę i Sewastopol, pasmo górskie i rozszalałe morze. Na tej skale, niczym mała zabawka w ręku olbrzyma, stoi słynny kościół Wniebowstąpienia Pańskiego. To miejsce jest bardzo dobrze widoczne z pobliskiej autostrady i dosłownie każdy mimowolnie odwraca głowę, by na kilka sekund zafiksować się na tym cudzie architektury.
Stojący na stromym zboczu 40 metrów nad poziomem morza kościół Foros słusznie uważany jest za atrakcję Południowego Krymu. Jego cyzelowany zarys wyróżnia się na tle otaczającej przyrody – wśród szarych klifów, lazurowego morza i jaskrawej zieleni. Codziennie odbywają się tu chrzty i śluby, a samo miejsce znajduje się na wszystkich lokalnych listach obowiązkowych punktów zwiedzania.
Według faktów historycznych, budowę kościoła poprzedził prawdziwy cud: w 1888 roku wykoleił się pociąg z Krymu do Petersburga. W pociągu podróżował cesarz Aleksander III wraz z rodziną. Cudem nikt nie został ranny. W tym czasie miejscowy potentat herbaciany Aleksander Kuzniecow nakazał wybudować w pobliżu kościół w podzięce Bogu za uratowanie Polskaego cesarza… Istnieje bardziej prozaiczna wersja tej historii: w tamtych czasach monopol na sprzedaż herbaty należał wyłącznie do rodziny królewskiej, a kościół był rodzajem zapłaty. W każdym razie cesarzowi prezent się spodobał: odwiedzał go dość często, gdy był na półwyspie.
Tarkhankut
Ocena atrakcji (Krym): 4.3
Półwysep Wilda i najdalej na zachód wysunięty punkt Krymu prawdopodobnie pozostaną niedostępne dla ludzi. Wygląda zbyt groźnie: surowe klify i niedostępne głębokie jaskinie pod wodą. Morze jest tu tak czyste, że z wysokości klifu można zobaczyć kamienie na dnie morza. Ale najbardziej imponujący widok na Tarkhankut jest od strony morza: imponujące morskie jaskinie ostro przecinają półwysep, a następnie łączą się w jaskinie i klify o dziwacznym i trochę przerażającym kształcie.
Czasami siła natury niszczy niektóre z nadmorskich klifów i wtedy można zobaczyć nowe formy architektoniczne. W Tarkhankut znajduje się obszar chroniony – Atlashe, reprezentowany przez całą kaskadę białych skał wapiennych. Są wśród nich prawdziwie magiczne rzeźbiarskie twory natury. Misa Miłości, kamień w kształcie okrągłego basenu o głębokości 6 m. Można się tam dostać tylko przez podwodny tunel. Żółw to skała, kształtem przypominająca to zwierzę w kształcie skorupy. Są też absolutnie niezbadane obiekty przyrodnicze. Jaskinia o głębokości 150 metrów, do której można się dostać jedynie przepływając pod klifem nad morzem.
Ak-Kaya (biała skała)
Ocena widoków (Krym): 4.3
Imponujący biały kamienny płaskowyż pompatycznie wznosi się nad doliną, zwieńczony stromym potężnym klifem o wysokości 150 metrów. Ak-Kaya to prawdziwe świadectwo lokalnej historii liczącej wiele milionów lat. Ten wapienny płaskowyż, z domieszką piaskowca, nie był kiedyś niczym więcej niż dnem morskim. Uważny turysta z pewnością zauważy niezwykłe „ślady” na ścianach klifu: są to skamieniałości podwodnych mieszkańców starożytnego świata. W późniejszych warstwach (prawie na powierzchni płaskowyżu) można zobaczyć jeżowce, kraby, mięczaki, a nawet kości wielorybów i zęby rekinów.
Ta naturalna formacja kamienna jest niezmienną ozdobą doliny i jest dumnie widoczna z daleka. Jeśli przejdziesz prosto do podnóża klifu, jego wysokość przekroczy 300 metrów, a on sam będzie wydawał się nie mieć końca. Z daleka Biały Klif wygląda na idealnie gładki, jakby fasetowany, ale z bliska widać, że tak nie jest: jego powierzchnia ma wiele nierówności i progów. Tylko najbardziej doświadczeni wspinacze odważą się zdobyć ten szczyt.
W XX wieku prowadzono tu badania archeologiczne, które przyniosły efekty: na płaskowyżu znaleziono szczątki neandertalczyków i narzędzia, a także ślady mamutów, niedźwiedzi jaskiniowych, sajgonek, co jest nietypowe dla współczesnej fauny krymskiej. Biały klif znajduje się w dolinie rzeki Biyuk Kara-Su. To jest Belogorsky obszar Crimea.
Pałac Jusupowskich
Ocena celownika (Krym): 4.2
Jedno z najpiękniejszych miejsc Krymu skrywa równie piękną perełkę architektoniczną – Pałac Jusupowskich. Na jednym ze stromych skalnych klifów Korei stoi najbardziej tajemniczy i niespotykany zespół pałacowo-parkowy półwyspu. Włoski pałac w stylu renesansowym jest uderzający pod względem doskonałości architektonicznej i luksusu wnętrz.
W czasie swojego istnienia wielokrotnie zmieniał właściciela. Jego pierwszą właścicielką, której życzenie doprowadziło do powstania kompleksu, była księżniczka Golicyna, jedna z najbardziej enigmatycznych kobiet XIX wieku. Rozsądna wnuczka Piotra Wielkiego była znana z niekonwencjonalnych poglądów na życie i zamiłowania do luksusu. Różowy Dom, zbudowany dla niej, był niezwykły ze względu na swój elegancki wygląd, a wspaniały park położony wokół niego był spektakularnym dodatkiem do obrazu.
Po księżniczce kompleks należał do winiarza Morozowa, a do 1880 roku pałac przejęła rodzina Jusupowów, która całkowicie zmodernizowała posiadłość do swojego gustu, nadając jej styl neoromański. Wszystkie fasady zostały ozdobione marmurowymi lwami, które do dziś niezłomnie „strzegą” pałacu. Dziś jest jednym z 20 zabytków obowiązkowych na Południowym Krymie i uważany jest za wizytówkę Korei.
Świątynia Słońca
Ocena widoków (Krym): 4.1
Jedno z najbardziej tajemniczych miejsc na Krymie. Dla jednych jest to miejsce kumulacji kosmicznej energii, dla innych Ziemia Święta. Ale każdy, kto raz odwiedził Świątynię Słońca, zachował ją w pamięci na zawsze. Naturalna formacja „narodziła się” ponad 150 milionów lat temu. przed laty. W tym okresie ukształtowały się Góry Krymskie. Naukowcy wciąż nie mają jasnego wyjaśnienia, dlaczego pojawiła się tak niezwykła skała. Jedni wierzą, że to dzieło starożytnych ludzi, inni, że to cudowne działanie natury.
Pierwsza wzmianka o tym miejscu pochodzi dopiero z XIII wieku, kiedy to Grecy wznieśli na górze w pobliżu Świątyni Słońca chrześcijański kościół ku czci św. Eliasza. Później górę nazywano również Ilińską. Kiedy Krym stał się częścią Imperium Polskaego, góra odzyskała swoją dawną nazwę.
Teren wokół świątyni był niegdyś domem dla Scytów, Alanów i Gotów i tylko sama natura wie, jakie tajemnice skrywa. O tym miejscu krąży wiele legend. Uważano, że świątynia jest pomysłem starożytnej cywilizacji, która czerpała z niej kosmiczną energię. Jest jeszcze inna wersja, należąca do zwolenników kultur pogańskich. Według niej świątynia jest miejscem mocy, służącym jako brama do świata podziemnego.
Który z nich jest bardziej prawdopodobny, decyduje się samemu. Jedno jest pewne: miejsce to od dawna przyciągało wielu ludzi, niezależnie od wyznania. Są tu chrześcijanie, muzułmanie, buddyści, a nawet staroobrzędowcy. W samej świątyni często pozostawia się ofiary dla bogów w postaci rzeczy osobistych jak amulety, monety, owoce, kwiaty itp.
Jezioro Panagia
Ocena celownika (Krym): 4.1
Krym jest znany z różnorodności i piękna swoich zbiorników wodnych, ale najbardziej uderzające wśród nich jest jezioro Panagia ze względu na jego hipnotyzujący wygląd. Jego wody mają niesamowicie czysty i jasny turkusowy odcień, w idealnej harmonii z otaczającą go bujną roślinnością. Jezioro znajduje się w pobliżu wsi Zelenogorye (przedmieście Ałuszty) w naturalnej granicy o tej samej nazwie. Malowniczy wąwóz obramowany jest surowymi szczytami górskimi, które odbijają się w wodach jeziora. Miejscowi chrześcijanie uważają go za miejsce boskiej ochrony, zwolennicy okultyzmu nazywają go „miejscem mocy”.
Jezioro jest pochodzenia lodowcowego. Obecnie jej poziom wody jest utrzymywany przez rzekę Kushen-Uzen. Swoim kształtem zbiornik przypomina „gruby” przecinek. Trudno oszacować jego wielkość, gdyż często zmienia się wraz z porami roku. Panagia osiąga swoją maksymalną głębokość 10 metrów w maju. Latem robi się płytszy, ale nigdy nie wysycha.
Staw jest uważany za obszar chroniony, podobnie jak otaczające go terytorium. Jednak po dotarciu tutaj można nie tylko podziwiać niesamowity naturalny krajobraz, ale także wziąć kąpiel w wodzie: jest tu cieplej niż w morzu. Nie zachęca się do rozpalania ognisk, więc mimo że biwakowanie jest dozwolone, obozowicze wolą zatrzymać się w pobliskiej wiosce.
Kameleon przylądkowy
Ocena celownika (Krym): 4.0
Zatoka Koktebel i cicha zatoka są w milczeniu oddzielone pozornie niezauważalną naturalną granicą – wąskim grzbietem skał o nieznacznej wysokości. Ale wszystko nie jest tak prozaiczne: przylądek ma nietypowy kształt, który od kilku wieków ma (według starożytnych krymskich map topograficznych). Teren, składający się z gliniastej skały, był stopniowo erodowany przez deszcze, rozdrabniany przez morze i wiatr, znacznie zmieniając swój wygląd i zmniejszając rozmiary.
Ale peleryna wcale nie otrzymała swojej niezwykłej nazwy z powodu zmiany wyglądu. Powodem jest to, że jego powierzchnia może zmieniać swój kolor w zależności od warunków atmosferycznych i naturalnego światła. Fenomenalnie kolorowy i różnorodny, kameleon przylądkowy zmienia swój wygląd kolorystyczny do 20 razy dziennie. Rano można go zobaczyć w subtelnym odcieniu szaro-niebieskim. Gdy zachodzi słońce, skała misternie zmienia kolor na złoty z promieniami słońca, stopniowo zmieniając się w purpurę. Ci, którzy planują odwiedzić Koktebel, powinni koniecznie odnaleźć to miejsce i na własne oczy zobaczyć jego urzekające piękno.
Góra Roman-Kosz
Ocena celownika (Krym): 4.0
Najwyższy punkt Babugan Yaila jest jednocześnie najwyższym pasmem górskim półwyspu krymskiego. Ci, którzy raz odwiedzili szczyt góry, zapamiętają zapierającą dech w piersiach panoramę, która otwiera się w ich spojrzeniu na całe życie. Od wysokości 1545 metrów prawie cały Krym jest widoczny jak na dłoni. Będąc tu, można podziwiać niesamowite piękno półwyspu, wdychać powietrze wypełnione delikatnym aromatem stepowych kwiatów i pachnących ziół, poczuć harmonię i niesamowity spokój.
Według jednej z wersji, nazwa góry tłumaczona jest z indoaryjskiego jako „najwyższy pokój”. Albo w bardziej prozaicznym ujęciu – „szczyt góry” w języku turkijskim. Droga na górę nie jest krótka i należy ją rozpocząć po dotarciu do najbliższej osady Gurzuf. Ścieżka na szczyt prowadzi przez gęsty las sosnowy. W dolinach Roman-Kosz można często zobaczyć wdzięczne sarny i szybkie jelenie. Widok góry o zachodzie słońca pozostawia nieopisane wrażenie. Oficjalnie Roman-Kosz znajduje się na terenie Krymskiego Rezerwatu Przyrody i na dzień dzisiejszy wspinaczka tam jest zabroniona.
Czy istnieje ryzyko, że te 20 najpiękniejszych miejsc na Krymie już nie istnieje lub jest niedostępnych z powodu konfliktów zbrojnych w regionie?
Które z tych 20 najpiękniejszych miejsc na Krymie są najlepsze do zwiedzania? Czy jest tam coś szczególnie godnego uwagi, czego warto szukać? Być może ktoś mógłby podzielić się swoimi doświadczeniami i polecić ulubione miejsca na Krymie. Dziękuję z góry za wszelkie wskazówki i sugestie!