Raport IMD o globalnej konkurencyjności

*Przegląd najlepszych według redakcji. O kryteriach wyboru. Ten materiał jest subiektywny i nie jest reklamą, ani nie jest sprzedażą. Konsultacja ze specjalistą przed zakupem.

Global Competitiveness Index to wskaźnik obliczany corocznie przez Institute of Management Development (IDM – Instytut Rozwoju Zarządzania) w Lozannie w Szwajcarii. Jego ranking pokazuje, w jakim stopniu poszczególne kraje potrafią stworzyć warunki do rozwoju biznesu, który jest konkurencyjny na arenie międzynarodowej.

Istnieją 333 kryteria, które opisują gospodarkę kraju, efektywność rządu, środowisko biznesowe i infrastrukturę. Do oceny wykorzystywane są zarówno dane statystyczne, jak i opinie ekspertów oraz opinie przedsiębiorców. Rankingi zmieniają się co roku – uzasadnienie jest szczegółowe.

Raport IMD o globalnej konkurencyjności

Nominacja	siedzenie	Kraj	ranking
IMD World Competitiveness Report	1	Singapur	5.0
2	US	4.9
3	Hongkong	4.8
4	Holandia	4.7
5	Szwajcaria	4.6
6	Japonia	4.5
7	Niemcy	4.4
8	Szwecja	4.3
9	Zjednoczone Królestwo	4.2
10	Dania	4.1
11	Finlandia	4.0
12	Tajwan	3.9
13	Korea Południowa	3.8
14	Kanada	3.7
15	Francja	3.6

1 miejsce: Singapur

Ranking: 5.0

Singapur, małe państwo wyspiarskie w Azji Południowo-Wschodniej, znajduje się na szczycie listy. Jest to kraj o rozwiniętej gospodarce rynkowej i wysokim – ok. 26 tys. dolarów – PKB na mieszkańca. Bogactwo jest wspierane przez eksport elektroniki, technologii informacyjnych, usług finansowych i farmaceutyków.

W 1965 roku, po uzyskaniu niepodległości od federacji malajskiej, Singapur był bardzo biednym i skorumpowanym krajem. Kraj nie miał własnych zakładów produkcyjnych; nawet słodką wodę i piasek budowlany sprowadzano z Malezji. Pierwszy prezydent wyspiarskiego kraju, Lee Kuan Yew, rozpoczął aktywną rekrutację inwestorów, przekonując osoby zainteresowane Singapurem do założenia tam swoich firm.

Wolność gospodarcza, brak protekcjonizmu chroniącego nieefektywne przedsiębiorstwa, pozwoliły Singapurowi osiągnąć wysokie stopy wzrostu bogactwa narodowego – w różnych okresach wahające się od 2-7% rocznie. Republika zalicza się do „Azjatyckich Tygrysów”, narodów azjatyckich, które dokonały skoku z biednego, rozwijającego się do rozwiniętego kraju.

2 miejsce: USA

Wynik : 4.9

Stany Zjednoczone Ameryki to najbogatszy kraj świata, którego gospodarka stanowi prawie jedną czwartą światowego PKB. Struktura gospodarcza jest typowo postindustrialna, a większość produktu powstaje w sektorze usług – przede wszystkim w edukacji i nauce, medycynie, transporcie, usługach rządowych i innych. Prawie 80% PKB jest skoncentrowane w tych obszarach, 20% w przemyśle i mniej niż 1% w rolnictwie.

Pewne znaczenie dla dobrobytu gospodarczego Stanów Zjednoczonych ma fakt, że dolar amerykański jest główną walutą rezerwową świata. Dzięki temu kraj może zaoszczędzić na wymienialności, a także pożyczać pieniądze na rynkach kapitałowych po niskich stawkach ze względu na dużą płynność dolara. z drugiej strony występują negatywne skutki – konkurencyjność amerykańskich eksporterów zmniejsza się z powodu wysokich kursów walutowych.

Istotną przewagą konkurencyjną gospodarki amerykańskiej jest jej przejrzystość. Rząd USA publikuje wiele ogólnodostępnych raportów na temat swoich różnych wskaźników. Otwartość danych o różnych spółkach pozwala inwestorom podejmować lepsze decyzje gospodarcze.

3 miejsce: Hongkong

Ocena: 4.8

Hongkong jest autonomicznym regionem w obrębie Chin. Od 1841 roku jest kolonią brytyjską, która ogłosiła ją strefą wolnego handlu – sprzyja jej korzystne położenie geograficzne. W 1997 roku Hongkong został zwrócony Chinom, ale zachował wysoki stopień autonomii zgodnie z polityką „jeden kraj, dwa systemy”. Posiada własną walutę, dolara hongkońskiego.

Gospodarka Hongkongu jest jedną z najbardziej liberalno-rynkowych gospodarek na świecie. Państwo bardzo mało ingeruje w działalność gospodarczą, nie ma kontroli walutowych, nie ma barier dla inwestycji zagranicznych. Banki działają swobodnie – w całym regionie działa ponad 250 instytucji bankowych.

Zarówno usługi, jak i przemysł są dobrze rozwinięte w Hongkongu. Przemysł odzieżowy i tekstylny odgrywa ważną rolę i stanowi 30 % eksportu. Elektronika jest drugim co do wielkości partnerem w handlu zagranicznym. Hongkong jest jednym z największych centrów finansowych na świecie. Duże znaczenie ma również turystyka – region odwiedza ponad 10 mln osób rocznie.

4. miejsce: Holandia

Ranking: 4.7

Holandia jest najbardziej konkurencyjnym krajem europejskim. Gospodarka jest zorientowana międzynarodowo, a transport i handel są bardzo ważne – przyczynia się do tego centralne położenie w Europie.

Wysokie wskaźniki wolności gospodarczej, pozytywny klimat dla biznesu i duży zasób wysoko wykwalifikowanych specjalistów skłoniły wiele europejskich firm do ulokowania swoich zakładów produkcyjnych w Holandii. Wiodące sektory to produkcja ropy i gazu, metalurgia, elektrotechnika i chemia gospodarcza.

Turystyka ma ogromne znaczenie dla gospodarki holenderskiej: ponad 10 milionów turystów odwiedza kraj każdego roku. Dwie z jej dwunastu prowincji – Holandia Północna i Południowa – są najpopularniejszymi celami podróży. Nazwa Holandia była również stosowana w odniesieniu do całego kraju, ale ostatnio została porzucona, aby zmniejszyć tłok turystyczny w tych prowincjach i dać ludziom znać, że są inne części kraju do odwiedzenia.

5. miejsce: Szwajcaria

Ranking: 4.6

Konfederacja Szwajcarska, bankowe serce Europy, ma gospodarkę opartą w dużej mierze na obrotach zagranicznego kapitału finansowego. Holandia jest jednym z najbardziej stabilnych państw na świecie, od wieków nie brała udziału w żadnych wojnach.

W Konfederacji panuje korzystny klimat dla małej i dużej przedsiębiorczości. Państwo nie wtrąca się do przedsiębiorstw, a potrzeby ludzi zaspokaja wolny rynek. Prawie nie ma bezrobocia. Oprócz bankowości, szwajcarski przemysł zegarkowy ma znaczenie globalne.

Trzy czwarte zatrudnionych Szwajcarów pracuje w usługach turystycznych. Wakacje w tym kraju są dość drogie, ale tych, którzy chcą odwiedzić alpejskie kurorty jest jeszcze sporo. Biznes turystyczny jest jednym z kluczowych czynników wzbogacających kraj i zapewniających wysoki standard życia jego mieszkańców.

6. miejsce: Japonia

Ocena: 4.5

Japonia to jeden z „azjatyckich tygrysów”, kraj, który od lat 60. XX wieku zwiększył swój PKB ponad 60-krotnie. Dokonała tego poprzez zwiększenie eksportu – tanie japońskie towary, podobnie jak dziś chińskie, zalały zachodni rynek kilkadziesiąt lat temu. Aby zatrzymać ten proces, USA i kraje europejskie namówiły Japonię do podniesienia jena, a ceny jej marek wyraźnie wzrosły.

Główne towary eksportowe to pojazdy i elektronika. Szczególnie cenione są samochody japońskie, które stanowią 40% całej sprzedaży zagranicznej. Japonia jest zmuszona do importu zasobów naturalnych, których na własnym terytorium ma bardzo niewiele. Szacunek dla przyrody jest cechą Japończyków od dawnych wieków.

Japonia skupia się teraz na produktach wysokiej jakości, a nie na masowej sprzedaży tanich rzeczy podczas eksportu. Kraj stawia na rynek high-tech – roboty, optyka, elektronika. Japonia planuje również zwiększyć zagraniczną sprzedaż żywności wysokowartościowej i dietetycznej – wartościowych ryb, specyficznych deserów.

7. miejsce: Niemcy

Wynik : 4.4

Szczególną cechą Niemiec jest społeczna rynkowa organizacja gospodarki. Oznacza to, że zachowuje wysoki poziom swobody przedsiębiorczości, ale jednocześnie troszczy się o dobrobyt społeczny – koszty tego obejmują stosunkowo wysokie obciążenia podatkowe. Związki zawodowe i pracodawcy postrzegają siebie nawzajem jako partnerów, a nie jako przeciwstawne siły.

Niemcy charakteryzuje „kapitalizm reński”, w którym banki są udziałowcami firm i mają znaczący wpływ na decyzje biznesowe. Duża część gospodarki oparta jest na przemyśle, który odgrywa większą rolę niż w innych dojrzałych gospodarkach, gdzie dominuje sektor usługowy.

Niemcy są gospodarką silnie zorientowaną na eksport. Najważniejszymi partnerami handlowymi są Francja, inne kraje UE, Wielka Brytania, USA, Chiny i Polska. Kraj ten systematycznie zwiększa swój udział w rynku globalnym w tempie kilkunastu procent rocznie.

Do wyzwań Niemiec należy integracja gospodarcza wschodniej części kraju, byłej NRD. Rząd federalny przeznaczył 100 milionów dolarów rocznie na walkę z wąskimi gardłami.

Ranking 8: Szwecja

Ranking: 4.3

Szwecja przez wielu postrzegana jest jako gospodarka socjalistyczna, ale przez innych jako przykład „kapitalizmu z ludzką twarzą”. Kraj ma niski dług publiczny i niską inflację, a także stabilny system bankowy.

Na początku lat 90. Szwecję dotknął kryzys, podczas którego nastąpiła gwałtowna dewaluacja waluty krajowej, wzrost wydatków rządowych i wzrost liczby bezrobotnych. Aby zaradzić tej sytuacji ustalono „pułap” wydatków rządowych, co pozwala na utrzymanie nadwyżki budżetowej. Dzięki temu obniżono podatki dla przedsiębiorstw i osób fizycznych, nie rezygnując jednocześnie z programów socjalnych.

Szwecja ma liberalne podejście do handlu międzynarodowego. Kraj eksportuje szeroką gamę towarów i utrzymuje nadwyżkę handlową. Informatyka i telekomunikacja odgrywają obecnie dużą rolę gospodarczą. W Szwecji zajmują się tym nie tylko duże firmy – wręcz przeciwnie, stwarza się tu dobre warunki dla małych startupów IT.

Chociaż Sztokholm jest ważnym ośrodkiem gospodarczym, poziom dobrobytu nie różni się zbytnio między centrum kraju a jego peryferiami. Nawet najbiedniejsze części Szwecji mają wyższy standard życia niż średnia europejska.

9. miejsce: Wielka Brytania

Ranking: 4.2

Wielka Brytania, która od czasów II wojny światowej znajdowała się w głębokim kryzysie, od lat 80. ubiegłego wieku przeżywa okres szybkiego wzrostu gospodarczego. Masowe prywatyzacje i wejście kraju do UE pomogły. Jakość edukacji i kwalifikacje siły roboczej były promowane przez państwo.

Sektor usług jest liderem w zatrudnieniu w Wielkiej Brytanii, stanowiąc dwie trzecie siły roboczej. Jedna piąta pracuje w przemyśle. Reszta prowadzi działalność gospodarczą, albo jest zatrudniona w sektorze rządowym lub wojskowym.

W przeciwieństwie do wielu innych krajów zachodnich, Wielka Brytania jest samowystarczalna w zakresie ropy i węgla. Skamieniałości te odgrywają również pewną rolę w eksporcie. Jednak ogólnie bogactwo zasobów naturalnych jest niewielkie, a ich wkład w dobrobyt Brytyjczyków znikomy. Na przykład ruda żelaza nie jest już w ogóle wydobywana, aby zachować pozostałe rezerwy.

Brexit, który trwa od 2016 roku, nie ma jeszcze poważnych konsekwencji dla brytyjskiej gospodarki. Strefa wolnego handlu ma obowiązywać jeszcze przez kilka lat po wyjściu Wielkiej Brytanii z UE.

10. miejsce: Dania

Ocena: 4.1

Dania jest krajem, który utrzymuje gospodarkę przemysłowo-agrarną. Na początku tego stulecia w rolnictwie zatrudniona była jedna piąta ludności pracującej – obecnie, z powodu powiększania się gospodarstw, w sektorze tym pozostaje jedynie 6%. Przemysł stanowi 40% dochodu narodowego. Kraj ten ma jedną z najbardziej stabilnych gospodarek w Europie i jedną z najbardziej stabilnych walut – koronę duńską.

Dania jest światowym liderem w handlu zagranicznym per capita. Wpływy z eksportu stanowią 50% PKB. Eksportuje żywność – ryby morskie, duńskie produkty hodowlane (mięso i mleko), a także urządzenia przemysłowe i rolnicze, narzędzia, meble, leki. Ciekawą pozycją eksportową są choinki, które rosną w sztucznie nasadzonych lasach.

Istnieje porozumienie między pracodawcami a związkami zawodowymi dotyczące rynku pracy. Duńskie podejście charakteryzuje tu słowo „flexicurity” – od połączenia flexibi

Przemysł jest największym czynnikiem wpływającym na dobrobyt. System ten nazywany jest złotym trójkątem. Pierwsza część to możliwość zwalniania i zatrudniania pracowników przez pracodawców w zależności od potrzeb, druga część to pomoc pieniężna dla osób, które straciły pracę, a trzecia to szkolenia i pomoc w znalezieniu pracy przez bezrobotnych.

Wady duńskiego systemu gospodarczego – wysokie podatki, utrata konkurencyjności na rynkach zagranicznych ze względu na wysoki kurs korony, wysokie koszty podstawowych towarów i mieszkań. Szczególnie drogie są tu samochody – kilkakrotnie droższe niż w sąsiednich krajach europejskich.

Pozycja 11: Finlandia

Ocena: 4.0

Finlandia to gospodarka w dużej mierze postindustrialna, w której 70% ludności zatrudnione jest w sektorze usług. Kraj ten charakteryzuje się stabilnością gospodarczą i polityczną. Przewagą konkurencyjną jest ścisła współpraca pomiędzy instytucjami edukacyjnymi, ośrodkami naukowo-technicznymi i przedsiębiorstwami.

Jednym z wiodących sektorów jest leśnictwo. Finlandia uzyskuje znaczne dochody ze sprzedaży drewna za granicę, papier jest również wysyłany do innych krajów. Elektronika cyfrowa, w tym telefony Nokia, to kolejna pozycja eksportowa. Ogólnie rzecz biorąc, handel zagraniczny stanowi około 40% fińskiego PKB. Przemysł turystyczny przyczynia się również do dobrobytu.

Do wad fińskiego systemu gospodarczego należą wysokie podatki. Na przykład, podatek dochodowy od osób fizycznych może wynosić nawet 35%. W zamian jednak Finowie korzystają z bezpłatnej edukacji, dzięki której nawet najbiedniejsi mogą zdobyć wysokie kwalifikacje, a także z bezpłatnej opieki zdrowotnej i innych świadczeń socjalnych.

12 miejsce: Tajwan

Ranking: 3.9

Tajwan jest dynamiczną gospodarką kapitalistyczną. Charakteryzuje się stopniowym rozluźnianiem kontroli rządowej, prywatyzacją banków i przemysłu. Tajwan był kiedyś krajem w dużej mierze rolniczym, a następnie sektor rolniczy podupadł i nastąpiło gwałtowne uprzemysłowienie.

Do gałęzi przemysłu przynoszących duże dochody z eksportu należy przemysł bawełniany, który w połowie ubiegłego wieku był największym źródłem dochodów z eksportu, oraz produkcja materiałów budowlanych, aluminium, stali i szkła. Przemysł spożywczy jest dobrze rozwinięty – produkowane i eksportowane są konserwy rybne i owoce morza. Eksport rolniczy obejmuje owoce i warzywa, które dobrze rosną w cieplejszym klimacie.

Jak wiele innych krajów odnoszących sukcesy gospodarcze, Tajwan eksportuje elektronikę za granicę. Części komputerowe są tu produkowane, podobnie jak drukarki – pod koniec ubiegłego wieku większość tych urządzeń pochodziła właśnie stąd. Rośnie rola inżynierii.

Słabą stroną Tajwanu jest uzależnienie od dostaw surowców naturalnych, przede wszystkim energii – ropy i gazu. Kraj stara się przestawić na energię wodną, ale nie zaspokaja ona wszystkich jego potrzeb obecnie i raczej nie stanie się tak w przyszłości.

13 miejsce: Korea Południowa

Ranking: 3.8

Republika Korei to kraj, który w ciągu zaledwie kilku dekad przeszedł od skrajnego ubóstwa do wielkiego bogactwa. Kiedy w 1953 r. Korea Południowa rozpoczęła działalność, była jednym z najbiedniejszych krajów świata, pozostając w tyle nawet za wieloma krajami afrykańskimi pod względem PKB. Obecnie jeden z najbogatszych i najlepiej prosperujących narodów w Azji Wschodniej.

Korea Południowa od kilku lat zajmuje pierwsze miejsce w rankingu Bloomberg Innovation Index, który jest wskaźnikiem roli, jaką innowacje odgrywają w gospodarce. Działalność patentowa jest tu bardzo aktywna, zwłaszcza w dziedzinie elektroniki i innych wysokich technologii. Eksport tych technologii za granicę jest jednym z głównych źródeł dochodów kraju.

Otwartość Korei na handel międzynarodowy i nastawienie na eksport uważa się za główną przyczynę jej szybkiego wzrostu gospodarczego. Oprócz elektroniki, Korea eksportuje również kosmetyki i leki oraz zachęca do turystyki medycznej – przyjazdów do kraju w celu wykonania określonych zabiegów i operacji, w tym operacji plastycznych. Cudzoziemcy odwiedzają republikę również z innych powodów, a liczba turystów wzrasta każdego roku.

Na 14 miejscu: Kanada

Ranking: 3.7

Jednym z głównych czynników sprzyjających gospodarce Kanady jest jej bliskość do USA. Kraj ten posiada wiele traktatów ze Stanami Zjednoczonymi, ułatwiających handel i podróżowanie. Stany Zjednoczone odpowiadają za trzy czwarte kanadyjskiego eksportu.

Podobnie jak Ameryka, Kanada ma gospodarkę wolnorynkową. Sektor usługowy jest liderem w zatrudnieniu – 70% populacji pracuje w tym sektorze. Jedna czwarta zatrudniona jest w przemyśle – produkcja samolotów, pociągów, innych pojazdów, elektroniki. Terytorium Kanady jest bogate w minerały, wystarczające do zaspokojenia nie tylko potrzeb krajowych, ale także do zaopatrzenia rynków zagranicznych. Dotyczy to zwłaszcza surowców energetycznych – gazu, ropy, węgla – które są eksportowane do USA.

Kanada jest drugim co do wielkości krajem na świecie, ale z powodu jej ogromnych rozmiarów rozwój gospodarczy jest nierównomiernie rozłożony w całym kraju. Większość miast i ludności znajduje się na południu, wzdłuż granicy amerykańskiej. Na północy są obszary, które nadal są zamieszkiwane głównie przez Aborygenów, a nie Europejczyków, i gdzie prowadzą oni tradycyjny sposób życia, utrzymując się głównie z rybołówstwa.

15. miejsce: Francja

Ocena: 3.6

Francja jest położona w sercu Europy Zachodniej. Dostęp do atlantyckich i śródziemnomorskich szlaków handlowych jest bardzo ważny dla gospodarki kraju. Znaczenie gospodarcze pozwala państwu francuskiemu odgrywać kluczową rolę w polityce unijnej i światowej.

Francja przechodzi obecnie proces przejścia od nacjonalizacji do prywatyzacji, ale obecność państwa w gospodarce jest nadal dość widoczna. Kraj ten łączy cechy kapitalistyczne z prawami wspierającymi sferę socjalną i zmniejszającymi nierówności dochodowe.

Turystyka jest jednym z głównych źródeł bogactwa we Francji. Jest to najczęściej odwiedzany kraj na świecie, goszczący ponad 75 milionów turystów każdego roku. Europa posiada najbardziej rozbudowaną sieć kolejową w kraju, z której korzystają zarówno Francuzi, jak i osoby i firmy z krajów sąsiednich.

Interwencja państwa w gospodarkę polega na planowaniu. Jednak w przeciwieństwie do krajów socjalistycznych, służyła ona bardziej jako przewodnik i wskaźnik rozwoju niż jako wiążąca regulacja. Polityka ta jest czasami nazywana „ekonomicznym dirigisme”: państwo działa jako „dyrygent” „orkiestry” prywatnych firm.

Brak powiązanych postów