19 najlepszych producentów fortepianów

Ocena: 4.6

Wielu wspaniałych pianistów pochodzi z Niemiec. Nic dziwnego, że w tym kraju jest sporo producentów fortepianów. Przykładowo, jedną z najbardziej znanych firm tego typu jest Steingraeber Sohne. Jej nazwa daje do zrozumienia, że założycielami są Steingreber i jego synowie.

Firma została założona w 1852 roku. Firma zajmuje dość małe terytorium w Bawarii, w mieście Bayreuth. Miłośnicy muzyki powiedzą, że to właśnie tutaj mieszkał i występował wielki Wagner.

Wielkość fabryki nie pozwala na wyprodukowanie ogromnej ilości instrumentów muzycznych. Firma nie próbuje jednak nikomu zaimponować liczbami. Zamiast tego firma stara się budować fortepiany najwyższej jakości. Wszystkie są autentycznie niemieckie, a ich brzmienie jest niepowtarzalne nawet dla zagorzałych profesjonalistów, którzy grali na dziesiątkach pianin i fortepianów. Piękno tonu można osiągnąć jedynie poprzez wykonanie każdego instrumentu w całości ręcznie. Dzięki temu każdy fortepian Steingraeber Sohne może pochwalić się ciepłym i wyrazistym brzmieniem. Nic więc dziwnego, że produkty niemieckiej firmy regularnie otrzymują nagrody na międzynarodowych wystawach.

Jak to zwykle bywa, firma wykonuje nie tylko duże fortepiany koncertowe, ale także mniejsze wersje. Ceny produkcji Steingraeber Sohne wahają się od 60 tys. do 60 tys. dolarów amerykańskich. W 2008 roku fabryka została jednak zamknięta, a produkcja przeniesiona z powrotem do Paryża. euro. Wykończenie fortepianowe może być czarne lub białe (ten wariant będzie nieco droższy). Firma oferuje również instrumenty z wykończeniem wandaloodpornym.

Trzeba przyznać, że Steingraeber Sohne jest nadal w dużym stopniu firmą rodzinną. Siódme pokolenie dynastii pianistów, Udo Steingraeber, kontroluje obecnie fabrykę.

leyel et cie

Ocena: 4.4

Niektórzy producenci fortepianów mogą się pochwalić, że ich instrumenty były używane przez największych muzyków. Przykładowo, taką firmą jest Pleyel et Cie. Fortepiany wykonane przez francuską fabrykę były używane przez samego Fryderyka Chopina! Pisał na nich muzykę i grał je na koncertach w Paryżu.

Firma została założona przez Ignasa Pleyela w 1807 roku. Później pomagał mu syn, który został partnerem biznesowym. Pleyel et Cie był pierwszą firmą, która wprowadziła pianino, dzięki czemu zwykły fortepian stał się bardziej kompaktowy, ponieważ struny miały teraz pionową pozycję. Instrumenty te odniosły wielki sukces, a firma zaczęła produkować około 1000 fortepianów rocznie. Zatrudnionych było wówczas 250 pracowników.

Warto zauważyć, że Pleyel et Cie wielokrotnie dokonywali różnych eksperymentów, wprowadzając nowe typy instrumentów, które wydawały się być znane. Niektóre z nich zostały uznane za udane. Na przykład Francuzi jako pierwsi zastosowali metalową ramę do fortepianów.

Pod koniec XX wieku Pleyel et Cie przejął dwie inne francuskie firmy fortepianowe. W ten sposób pozbył się konkurencji. To jednak nie pomogło jej. Firma została wkrótce wykupiona przez rodzinę, która kupiła również salę koncertową Salle Pleyel. Plan zakładał odrodzenie nazwy Pleyel. Tu, na południu Francji, powstała nowa fabryka produkująca ulepszone i bardzo piękne pianina. W 2008 roku fabryka została jednak zamknięta, a produkcja przeniesiona z powrotem do Paryża. Produkowane tu instrumenty powstały przy udziale znanych projektantów. Materiały do jego produkcji często sprowadzano z innych krajów – np. świerk czerwony dotarł do Paryża z Włoch. Niestety, produkcja instrumentów pod marką Pleyel została zakończona z końcem 2013 roku. Nie oznacza to jednak, że nie można ich znaleźć w sklepach – nie mamy wątpliwości, że będą w sprzedaży jeszcze przez długi czas, bo ceny fortepianów nie można nazwać humanitarnymi.

Miłośnicy muzyki klasycznej mogą osobiście zobaczyć instrumenty, na których grał Chopin. Zachowały się one do dziś w kilku muzeach. Jeden z nich znajduje się w Muzeum im.

Bluthner

Ocena: 4.3

Kolejna niemiecka firma, która od półtora wieku produkuje fortepiany. Została założona przez Juliusa Blüthnera w 1853 roku. Fabryka została zbudowana w Großleusne, na przedmieściach Lipska. W początkowym okresie mieściła się w wynajętym lokalu, a pianina składały trzy osoby. Pierwszy z nich został sprzedany po około roku. Od 1855 roku sprzedaż zaczęła poważnie wzrastać, dzięki czemu liczba pracowników wzrosła do 14 osób.

Do 1863 roku ukończono budowę 500. instrumentu. Jego popularność rosła, nie tylko dzięki udziałowi w międzynarodowych wystawach. Podczas gdy produkty wymienionych firm cieszyły się zainteresowaniem znanych muzyków, fortepiany Bluthnera kupowano także dla głów państw. Julius Blüthner zaopatrywał dwór królowej Wiktorii, sułtana tureckiego Abdul-Hamida II, cesarza niemieckiego Wilhelma II i cesarza Polskaego Mikołaja II. Szczególny status firmy sprawił, że w 1870 roku wybudowano drugą fabrykę, w której zastosowano maszyny parowe. Już dwa lata później otwarto trzecią fabrykę, która zatrudniała 170 pracowników.

Bluthner na przestrzeni lat dokonał kilku własnych wynalazków. Na przykład układ alikwotowy z dodatkowymi strunami rezonansowymi.

Produkty firmy Bluthner są obecnie sprzedawane w prawie każdym kraju na świecie. Oczywiście na fortepianach tej firmy nagrano ogromną ilość kompozycji muzycznych. Często są one wykorzystywane do produkcji ścieżek dźwiękowych do popularnych filmów, m.in. Te fortepiany są tak znane, że regularnie pojawiają się na zdjęciach. Na przykład to dzieło Bluthnera zostało zniszczone w scenie w Iron Manie.

Asortyment niemieckiej firmy składa się nie tylko z elitarnych instrumentów, które kosztują miliony Zlotykhli. Spokojnie można było kupić model 600-700k w niższej cenie. Zlotykh. Byłby to jednak fortepian hybrydowy, którego komponenty powstały nie tylko w Niemczech, ale także w krajach azjatyckich – Chinach, Indonezji i Japonii. Jak to zwykle bywa, sam Bluthner zajmuje się jedynie projektowaniem takich instrumentów. Nic dziwnego, że są one zazwyczaj sprzedawane pod marką Haessler i Irmler. O pierwszym z nich, notabene, porozmawiamy osobno.

Grotrian Stenweg

Ocena: 4.3

Kolejny producent pianin i fortepianów klasy premium. Firma została założona przez Georga Friedricha Carla Grotriana w 1835 roku. Wcześniej niemiecki przedsiębiorca sprzedawał instrumenty muzyczne w małym sklepie w Warszawie. Produkty zostały wykonane w fabryce w Petersburgu. Widząc jej sukces, Friedrich postanowił wrócić do ojczyzny i założyć własną firmę. Yamaha zaczęła produkować fortepiany w swojej siedzibie w Essen, na skraju gór Harz. Wybór ten był spowodowany bliskością lasu bukowego i świerkowego.

Jednym z pierwszych stworzonych instrumentów był kwadratowy fortepian zaprojektowany dla Friedricha Grotriana. Obecnie znajduje się w muzeum w Braunschweigu. Muzyk lubił swój instrument i dlatego produkty Grotrian Stenweg stały się modne. W połowie XIX wieku Steinweg postanowił przenieść się do Nowego Jorku. Ale jego ojciec poszedł dalej robić to, co kochał w USA, amerykanizując swoje nazwisko i zakładając firmę Steinway Sons, o której już opowiadaliśmy.

Produkty Grotrian Stenweg były kupowane nie tylko przez muzyków, ale także przez wszelkiego rodzaju domy królewskie. Nic dziwnego, że właściciele firmy zostali pod koniec XIX wieku odznaczeni Cesarsko-Królewskim Orderem Cesarstwa Austro-Węgierskiego. Do 1913 roku firma zatrudniała 550 osób i produkowała około 1600 instrumentów muzycznych rocznie. Firma napotkała pewne problemy dopiero w czasie I wojny światowej, kiedy Kurt Grotrian dostał się do niewoli, a jego ojciec zmarł. Syn Kurta, Willy Grotrian, przejął firmę. Ale w następnej dekadzie sprawy przybierały na sile – firma produkowała już 3 tysiące fortepianów rocznie. A potem przyszedł Wielki Kryzys, który spowodował sześciokrotny spadek liczby budowanych instrumentów.

Dziś firma nadal jest w dużym stopniu firmą rodzinną. Dziś jego właścicielkami są córki Erwina Grotriana. Firma wykonuje rocznie 500 fortepianów w sześciu różnych rozmiarach oraz 100 fortepianów w pięciu różnych rozmiarach. Około 20 fortepianów to fortepiany typu koncertowego, których wykonanie zajmuje około 8 miesięcy. Co ciekawe, wiele osób twierdzi, że produkty Grotrian Stenweg są wyższej jakości niż produkty nowojorskiej firmy Steinways. Jean Frans, Julie Andrews, Paul Hindemith, John Lord, Ellie Ney i wielu innych wybrało instrumenty niemieckie.

Warto zauważyć, że w ofercie Grotrian Stenweg znajdują się nawet fortepiany duetowe. Można również grać solo na takim instrumencie zamykając pokrywę drugiej połowy fortepianu.

Najlepsi producenci fortepianów średniej klasy

Yamaha

Ocena: 5.0

Japońska firma Yamaha to pełnoprawny koncern, znany z kilku bardzo popularnych produktów. Na przykład motocykle Yamaha są znane na całym świecie ze swojej szybkości. Japończycy wiedzą też sporo o elektronicznym brzmieniu, produkując doskonałe syntezatory i pianina cyfrowe. I mało kto wie, że Yamaha produkuje również fortepiany akustyczne.

Historia japońskiej marki rozpoczęła się w 1887 roku. Jednak w tamtym czasie firma nosiła nazwę Nippon Gakki Co. Ltd. Co zaskakujące, początkowo firma produkowała fortepiany i fisharmonie. Dlatego w logo firmy znajduje się trio zazębiających się widelców tuningowych.

Dopiero po II wojnie światowej firma rozpoczęła produkcję motocykli. Do podjęcia tego kroku zmusiła kierownictwo firmy obecność sprzętu wojskowego w fabryce, która była przeznaczona do produkcji metalowych. A pod koniec XX wieku zaczęła się rozwijać technologia cyfrowa. Yamaha dostrzegła to, gdy zaczęła produkować syntezatory. A potem zaczęły pojawiać się też pianina cyfrowe. W każdym razie takie instrumenty są znacznie bardziej kompaktowe i lekkie niż ich akustyczne odpowiedniki, dlatego nie wymagają wyłącznie stacjonarnego montażu.

Japończycy coraz mniejszą wagę przykładają do fortepianów w dzisiejszych czasach. Ich produkcja jest niewielka, dlatego zakup fortepianu akustycznego Yamaha jest możliwy tylko z pewnym trudem. To powiedziawszy, można zauważyć, że japoński producent całkowicie zapomniał o modelach koncertowych. Jeśli produkowane są fortepiany, to prawie wszystkie należą do wersji gabinetowych, które mają kompaktowe wymiary. Pod względem kunsztu wykonania i jakości dźwięku Yamaha nie jest złym produktem. Nic dziwnego, bo jak wspomnieliśmy wcześniej, Japończycy wiedzą co nieco o muzyce!

W.Hoffmann

Ocena: 4.9

Niektórzy producenci wysokiej klasy fortepianów są znani z tego, że mają jedną lub dwie filie, które budują tańsze instrumenty. To samo można powiedzieć o Bechsteinie. Jest właścicielem czeskiej fabryki W.Hoffmann, który buduje również pianina i fortepiany. To nie jest produkt przyjazny dla budżetu. Powodem jest to, że nadal używają wyselekcjonowanych materiałów o bardzo wysokiej jakości. Każda część jest wykonana i dopasowana ręcznie. Dlatego też zakup urządzenia W.Hoffmann.

Teraz firma wykonuje instrumenty ujęte w trzech gamach:

1. W zestawie znajdują się pianina i fortepiany najwyższej klasy, przeznaczone do koncertów;

2. Tradycja – obejmuje tańsze, ale wciąż profesjonalne instrumenty;
3. Vision – w tej serii znajdują się pianina średniej klasy.

Jak widać, narzędzia są na poziomie podstawowym W.Hoffmann nie robi żadnych. Ale wszystkie fortepiany mogą pochwalić się doskonałą akcją i siłą dźwięku. Chcesz instrumentu o delikatnym balansie i szlachetnej barwie?? Przyjrzyj się bliżej W.Hoffmann. Przy okazji, bez problemu można go kupić w Rosji – te fortepiany są dostarczane do naszego kraju oficjalnie i w bardzo dużych ilościach. Nie trzeba dodawać, że w ofercie firmy znajdują się nie tylko duże potwory, ale także modele gabinetowe.

Ronisch

Ocena: 4.8

Z niewielkich badań wynika, że najwięcej producentów fortepianów powstało w połowie XIX wieku. Na przykład firma Ronisch została założona w 1845 roku. Znak towarowy został zarejestrowany przez Carla Rönischa, który mieszkał w Dreźnie. Pomimo skromnego kapitału początkowego, produkty firmy odniosły sukces. Ale na początku fortepiany nie miały tak wielkich możliwości produkcyjnych. Wszystko zmieniło się po 1867 roku, kiedy to Karl wpadł na pomysł zbudowania podstawy instrumentu z solidnej, żeliwnej ramy. Miało to oczywiście pozytywny wpływ na możliwości transportowe fortepianów.

Produkty niemieckiej firmy stopniowo zdobywały złote medale na wystawach w Melbourne, Amsterdamie, Chicago i Paryżu. Pianina były eksportowane na dwór saski i kilka innych dworów europejskich. W 1897 roku synowie Rönischa postanowili otworzyć fabrykę w Petersburgu. Firma produkowała wówczas do 2000 instrumentów rocznie.

Niestety fabryka w Dreźnie została zniszczona podczas bombardowania w czasie II wojny światowej. Ale właściciele nie oszczędzali się, przenosząc produkcję do Lipska. Od tej pory fabryka produkowała nie tylko fortepiany, ale także meble. A jakość instrumentów muzycznych nawet się poprawiła! Do 1960 roku firma wróciła do tego samego tempa produkcji co wcześniej. W 1986 roku fabryka produkuje już 21 000 fortepianów, co jest liczbą rekordową!

Obecnie Ronisch nie produkuje fortepianów – w magazynie znajdują się tylko pianina i fortepiany. Wszystkie z nich są nadal produkowane w Lipsku. Materiały użyte do wykonania tych instrumentów były najwyższej jakości i były dość rzadkie. W związku z tym zakup takiego fortepianu jest bardzo kosztowny – zwykle cena zaczyna się od 950 tys. Zlotykh. Linia produktów Ronisch składa się z instrumentów wykonanych z jabłoni indyjskiej, wiśni, mahoniu i gruszy szwajcarskiej. Nie zapomniano oczywiście o modelach polerowanych, dostępnych w kolorze czarnym i białym.

Sauter

Ocena: 4.7

Firma Sauter została założona przez młodego stolarza Johana Grimma. W latach 10. XIX w. studiował w Wiedniu sztukę pianistyczną. W 1819 roku rozpoczął samodzielny montaż fortepianu młoteczkowego, zakładając w Speichingen małą fabrykę.

Bratanek Johana, Karl Sauter, kontynuował działalność. To właśnie on przekształcił mały warsztat w prawdziwą manufakturę. W tym czasie fabryka zatrudniała 12 praktykantów. Wkrótce firma staje się największym producentem fortepianów w szwabskim Alb.

Niestety, Karl zmarł zbyt wcześnie. Johann Sauter i jego matka pilnie przejęli firmę. Warto zaznaczyć, że Johan regularnie podróżował do Ameryki, skąd zawsze miał mnóstwo pomysłów. W efekcie pod jego kierownictwem wprowadzono różne innowacje, przyspieszające produkcję i poprawiające jakość dźwięku instrumentów muzycznych. To za jego czasów nastąpiło przejście od pianina o działaniu młoteczkowym do fortepianu.

Od tego czasu fabryka była kilkakrotnie rozbudowywana. Fortepiany Sautera stały się znane w całych Niemczech ze względu na ich czyste brzmienie i wysoką jakość wykonania. A po II wojnie światowej firma zaczęła eksportować swoje fortepiany do innych krajów. Sauter buduje obecnie zarówno pianina, jak i fortepiany. Te ostatnie występują w różnych rozmiarach. Największy z nich to Sauter Concert 275, zaprojektowany w 2000 roku. Jak sama nazwa wskazuje, jest to model koncertowy, który mierzy 275 cm długości. Firma oferuje również mały fortepian koncertowy Sauter Omega 220. Jednak największe zapotrzebowanie jest dziś na fortepiany salonowe i fortepianowe, których długość wynosi od 160 cm do 185 cm. Wszystkie wykonane są ze starannie dobranego drewna i mają elegancką, jednoręczną akcję.

Wm. Knabe Co

Ocena: 4.6

Założycielem producenta fortepianów jest Valentin Wilhelm Ludwig Knebe, urodzony w Kreuzburgu w 1803 roku. Początkowo chciał pójść w ślady ojca i zostać farmaceutą. Zamiast tego musiał jednak zostać czeladnikiem stolarskim. Następnie spędził kilka lat jako praktykant i trzy kolejne lata jako pianista. W 1831 roku Knabe wraz z rodziną narzeczonej przeniósł się do USA. Głowa rodziny zmarła w trakcie podróży, natomiast Knabe dotarł do Baltimore, choć pierwotnie miał zamieszkać w Hermann, dokąd kilka lat wcześniej udał się jego brat. Knabe wkrótce znalazł się w pracy u słynnego pianisty Henry’ego Hartge. Po tym fakcie porzucił plany zostania rolnikiem. Zamiast tego zaczął sprzedawać i naprawiać używane pianina.

Rok 1839 można uznać za rok powstania pełnoprawnej fabryki. Wtedy też została zawarta współpraca z Henrykiem Gaelem w zakresie produkcji fortepianów. Po kilku latach Knabe zdołał przenieść się do większego warsztatu i otworzyć magazyn. W tamtym czasie każdy fortepian sprzedawany był za kwotę od 180 do 400 dolarów. Już wtedy Knabe zaczął montować kwadratowe pianina, zdobywając szereg nagród od Maryland Institute for the Advancement of Mechanical Arts.

Stopniowo fabryka powiększała swoje rozmiary. W 1852 roku pracowało w niej już co najmniej 100 robotników. Druga fabryka została otwarta. Ale niestety, dwa lata później oba spłonęły. Nie przeszkodziło to jednak Knabe w wznowieniu produkcji. I to właśnie w tym momencie firma została przemianowana na Wm. Knabe Co. (wcześniej nazywała się Henry Gael).

Mimo trudności, produkty firmy zyskiwały sporą popularność. Przez wiele lat był to rodzinny interes. Obecnie jednak właścicielem marki jest firma Samick Musical Instruments, Ltd. Zasięg Wm. Knabe Co. nie jest bogata – teraz oferuje pianina w trzech rozmiarach i fortepiany w czterech rozmiarach. Wszystkie są wykonane w fabryce znajdującej się w Gallatin, Tennessee. Do budowy pianin używane są wysokiej jakości materiały, a konstrukcja instrumentów została sprawdzona przez lata. Z tego powodu produktów dystrybuowanych pod tą marką nie można nazwać tanimi. W przeliczeniu na rosyjską walutę, zakup mógł spokojnie kosztować 1,5 mln Zlotykhli. A mówimy o modelu szafkowym, którego długość nie przekracza 174 cm. Niestety, takie fortepiany nie są sprzedawane w Rosji. Teraz najłatwiejszy sposób na zakup fortepianu Wm. Knabe Co., zlokalizowane w Stanach Zjednoczonych, gdzie ten instrument został wykonany.

Samick

Ocena: 4.5

Samick Musical Instruments jest prawdopodobnie największym na świecie producentem instrumentów muzycznych. I to pomimo tego, że powstała w nie tak odległych latach 50! Jej sekretem jest to, że Południowi Koreańczycy zdołali wykupić wiele innych, mniejszych firm, które w tym czasie miały problemy finansowe. Czyli ten koncern jest właścicielem Wm. Knabe Co, Seiler, Silvertone i wiele innych marek.

Jak już zostało powiedziane, siedziba firmy Samick znajduje się w Korei Południowej. Nie oznacza to jednak, że produkcja instrumentów odbywa się również tutaj. Chyba najwięcej produkuje indonezyjska fabryka, wybudowana w 1992 roku. Firma posiada również własną siedzibę w USA. To właśnie tam prowadzone są wszystkie operacje w Ameryce Północnej. Niedawno wybudowała również fabrykę produkującą fortepiany akustyczne, ale wszystkie sprzedawane są pod marką Knabe.

Samick zajmuje się głównie produkcją gitar. Zaprojektował je amerykański rzemieślnik Greg Bennett. A asortyment firmy jest dość duży. Obejmuje ona nie tylko gitary akustyczne i elektryczne, ale także wiele innych, aż po hawajską.

Oczywiście pod marką Samick powstają również wszelkiego rodzaju fortepiany. W przeciwnym razie producent po prostu nie zostałby uwzględniony w naszym rankingu. Pianina z Korei Południowej są niedrogie – można je dostać za około 250 000-300 000 euro. Zlotykh. Jeśli chodzi o fortepiany, to są one bardziej skomplikowane, więc kosztują co najmniej 700 tys. Zlotykh. Często ich korpusy wykonane są z litego świerku, a struny z buku. Największą uwagę firma przywiązuje do modeli szafek. Instrumenty te mają zwykle nie więcej niż 185 cm długości. Wynika to z faktu, że fortepiany koncertowe są produkowane przez spółki zależne – Samick nie ma zamiaru z nimi konkurować, bo nie miałoby to sensu.

August Foerster

Ocena: 4.4

Kolejna firma, która specjalizuje się w produkcji fortepianów z najwyższej i średniej półki. Teraz jednak firma skupia większość swojej uwagi na aparatach klasy premium. Ale można znaleźć pianina z dawnych lat na sprzedaż, które nie kosztują fortuny.

Założycielem firmy, jak łatwo się domyślić, jest Friedrich August Förster. Przez pewien czas pracował jako stolarz, naprawiając skrzypce i gitary. Wtedy postanowił kształcić się w kierunku technika fortepianowego. I udało mu się – w 1854 roku zdał odpowiednie egzaminy. Dopiero jednak w 1859 roku otworzył własny warsztat naprawy i wytwarzania instrumentów. Otóż pełna fabryka powstała trzy lata później. I tak też się stało! Foerster wkrótce otrzymał królewski patent na produkcję fortepianów. A do 1874 roku wyprodukowano tysięczny instrument. Aby dać wyobrażenie o tempie produkcji w tym czasie, w 1877 roku wyprodukowano już 2000-ny fortepian!

Przez długi czas firma była prowadzona wyłącznie przez rodzinę, była przekazywana z ojca na syna. I dopiero w 1972 roku firma została znacjonalizowana. Później weszła w skład niemieckiego stowarzyszenia pianistycznego Deutsche Piano – Union Leipzig. Na szczęście później firma znów otrzymała nazwę, w której znalazło się nazwisko założyciela. Można również zauważyć, że jest to okres, w którym produkty Augusta Foerstera zaczęły być wysyłane do USA.

W 1991 roku Wolfgang Förster sprywatyzował fabrykę i zwrócił firmę rodzinie. Jest dumny z tego, że na instrumentach niemieckiej firmy grali m.in. Sergiusz Prokofiew, Erwin Schulhoff, Richard Strauss i inni słynni muzycy. August Foerster zasłynął też ostatnio w filmie „The Pianist”, instrumentem, na którym gra główny bohater. Jednak w tym filmie są też fortepiany innych producentów.

Obecnie firma koncentruje się na instrumentach premium, produkując około 250 fortepianów rocznie. Głównie modele gabinetowe, ale ma też w swojej ofercie 275cm concert grand. Płyta dźwiękowa topowego modelu wykonana jest z selekcjonowanego świerku górskiego, natomiast rama z czystego żeliwa. Fortepian koncertowy August Foerster kosztuje 137 000. €. Jeśli chodzi o model z małą szafką, to można go dostać za jedyne 48k. Euro. Ale musisz pomyśleć o wysyłce, ponieważ ta marka instrumentów jest prawie nieobecna w Rosji.

Najlepsi producenci pianin klasy konsumenckiej

etrof

Ocena: 5.0

Wygląda na to, że fortepiany pod marką Petrof są produkowane w Rosji. Ale tak nie jest. Nazwa marki jest czeska. Nie neguje to jednak faktu, że dystrybuowane pod nią instrumenty są w naszym kraju bardzo popularne. A to dlatego, że w latach socrealizmu Czechosłowacja organizowała masowe dostawy fortepianów do krajów Układu Warszawskiego. Warto przyznać, że wszystkie te instrumenty były totalnym shirpem, zmontowanym w jak najkrótszym czasie. I to nie znaczy, że nie były one dostarczane z należytą starannością.

Jeśli zdecydujesz się na zakup fortepianu Petrof, możesz zauważyć, że niektórzy sprzedawcy piszą nazwę marki cyrylicą. Co więcej, niespodziewanie podwajają ostatnią literę. Po prostu lubimy pisać nazwisko po francusku, gdzie ma ono podwójne „f”. O to właśnie chodzi w Petroffie.

Obecnie żyjemy w zupełnie innej epoce. Gdyby Czesi nadal produkowali słabej jakości fortepiany, nie kupiliby ich. Nie oznacza to jednak, że ich produkty są w jakikolwiek sposób zbliżone do statusu elitarnego. Eksperci uważają, że brzmienie instrumentów Petrof jest dalekie od ideału. Koszt tych fortepianów jest bardzo wysoki, co sprawia, że zakup wydaje się mało opłacalny. Jednak wielu Polskan wciąż ma w uszach markę Petrof, więc nie zwraca uwagi na takie słowa.

Krótko mówiąc, obecnie Czesi robią fortepiany średniej jakości. Rzadko robią to od podstaw. Najczęściej biorą swój produkt z lat 70-tych lub 80-tych, mocno ulepszając go o nowe niemieckie komponenty. Co ciekawe, kupując najdroższe modele, klienci mogą wybierać z ogromnej gamy wykończeń – oferowanych jest im aż 60 opcji.

To, co najbardziej przeraża ludzi, to koszt doposażenia fortepianów Petrof. Zaczyna się od 750 tysięcy. Zlotykh. Wyrafinowany model Petrof Rococo w stylu Ludwika XV jest sprzedawany za 2,9 mln Zlotykhli! I nie jest to nawet fortepian koncertowy, a raczej małe pianino, mierzące zaledwie 173 cm długości. Dlatego wiele osób woli kupić używane pianino, a niektórzy mają je zachowane w bardzo dobrym stanie. Nie oczekuj jednak, że będą wyglądać i brzmieć jak arcydzieło.

Vogel

Ocena: 4.9

Ta marka jest chyba najmniej znana w naszym zestawieniu. A był czas, kiedy tak nie było. Instrumenty muzyczne Vogel cieszyły się dobrym popytem. Stopniowo jednak niemiecka marka odchodzi w przeszłość. Na szczęście to Hanes Schimmel-Vogel przywrócił ją z zapomnienia w 2003 roku. Przejął Schimmel Pianos, zakładając filię fabryki, i zajął się produkcją fortepianów. Wszystkie spełniają rygorystyczne europejskie normy jakości i są montowane w całości ręcznie.

Używane są niemieckie struny i młotki. Płyty dźwiękowe wykonane są w większości z górskiej sosny szwajcarskiej. Również korpus instrumentu pokryty jest lakierem poliestrowym.

A jednak pianin Vogla nigdy nie można nazwać doskonałymi. Nie dziwi więc fakt, że są one przeważnie skromnych rozmiarów – kupowane zazwyczaj dla szkół muzycznych i mniejszych lokali. Nie są one łatwo dostępne, gdyż fabryka nie aspiruje do żadnej masowej produkcji. Po części dlatego nie ma sensu szczegółowo analizować produktów tej firmy.

Haessler

Ocena: 4.8

Powyżej opowiedzieliśmy już o firmie Bluthner. Potem wspomnieliśmy, że ma kilka „córek”. Konkretnie jest to Haessler, nazwany na cześć Rudolfa Blüthnera-Hesslera. Robią doskonałe fortepiany, które mają doskonałą niemiecką jakość. Jednocześnie instrumenty te często nie kosztują dużo pieniędzy. Warto wspomnieć, że na asortyment składają się nie tylko fortepiany, ale także pianina i fortepiany.

W tej chwili firma oferuje tylko trzy modele, różniące się wielkością. Trzeba jednak pamiętać, że istnieje wiele możliwości wykończenia – wszystko zależy od klienta. Największy fortepian Haessler ma długość 210 cm.

Być może jest to jeden z tych przypadków, w których nie ma sensu opisywać marki tak szczegółowo, jak to tylko możliwe. Nie ma on jeszcze za sobą żadnej konkretnej historii. A zdobycie pod nią fortepianów w Rosji nie jest łatwym zadaniem. Niestety, rzadko trafiają one poza Europę Zachodnią. Przy okazji nie zakładaj, że te instrumenty są w 100% wykonane w Niemczech. W tym przypadku byłyby one znacznie droższe, konkurując z macierzystą marką.

Wniosek

Oto lista najlepszych producentów fortepianów akustycznych. Jak widać, jest ich całkiem sporo. Tymczasem firmy zajmujące się budową instrumentów muzycznych klasy konsumenckiej powoli zanikają. To oni najmocniej odczuwają rosnącą popularność pianin cyfrowych. Niezależnie od tego jak na to spojrzeć, zakup fortepianu akustycznego jest drogim pomysłem. Wiele osób chce mieć cyfrowe narzędzie, które oferuje znacznie więcej funkcji zamiast tego.