15 Najlepsze zabytki Omanu

*Przegląd najlepszych według redaktorów. O kryteriach wyboru. Niniejszy materiał ma charakter subiektywny, nie jest przeznaczony jako reklama i nie stanowi poradnika zakupowego. Przed zakupem należy skonsultować się z profesjonalistą.

Oman jest dość charakterystycznym państwem Zatoki Perskiej. Od innych krajów różni się tutaj większą „otwartością” i wolnością od obyczajów, a także przyrodą, która nie została zniszczona przez rozwój technologiczny. Jego atrakcje to plaże i parki, meczety i forty, muzea i rynki. Istnieje rozbudowana infrastruktura turystyczna – hotele i trasy wycieczkowe dla podróżnych z innych krajów.

Ranking najlepszych zabytków w Omanie

Nominacja	miejsce	Punkt orientacyjny	Ocena
Ranking najlepszych miejsc do zwiedzania w Omanie	1	Meczet Sułtana Qaboosa	5.0
2	Sohar Fort	4.9
3	Twierdza Rustak	4.8
4	Rynek Matracha	4.7
5	Nabrzeże Corniche	4.7
6	Opera Królewska w Muskacie	4.7
7	Meczet Sułtana Taymur-bin-Fayzala	4.6
8	Al Jalali Fort	4.6
9	Jaskinia Al Huta	4.5
10	Muzeum Beit El Zubair	4.5
11	Twierdza Bahla	4.5
12	Pustynia Wahiba	4.4
13	Wadi Nahar	4.4
14	Sur	4.3
15	Musandam	4.3

Meczet Sułtana Qaboosa

Ocena: 5.0

Meczet jest głównym budynkiem religijnym w Sułtanacie Omanu i jednym z najbardziej znanych zabytków kraju. Budynek jest dość nowy – sułtan postanowił wznieść to sanktuarium w 1992 roku, aby uczcić 30-lecie swojego panowania. W 1995 roku rozpoczęto realizację projektu, a 6 lat później zakończono budowę. Qaboos zadbał o wszystkie wydatki.

Materiałem użytym do budowy meczetu był indyjski piaskowiec. Główna sala modlitewna (zwana też musallah) jest imponujących rozmiarów – w środku może się zmieścić 6500 osób. Jest osobna sala dla kobiet dla 750 muzułmanek. Wraz z centralną kopułą wznosi się 50 metrów nad ziemią. Prawie dorównuje mu wysokością z 4 minaretami po 45 metrów każdy i jednym 90-metrowym.

Najciekawszym elementem wnętrza jest ogromny i ciężki dywan wykonany w Iranie. Ma 1,7 mld węzłów i waży 21 ton, całkowicie przykrywając salę modlitewną. Żyrandol Swarovskiego oświetla muzalę, a 34 mniejsze żyrandole wiszą w innych częściach meczetu.

Nie zawsze można zwiedzić imponujący budynek – przez większość czasu meczet jest dostępny tylko dla muzułmanów, którzy przychodzą na modlitwę. Dla turystów innych wyznań wejście jest otwarte od soboty do wtorku w godzinach 8.00 – 11.00. Dzieci poniżej 10 roku życia nie mogą przebywać w środku.

Sohar Fort

Ocena celownika: 4.9

Miasto Sohar jest uważane za miejsce narodzin słynnego Sindbada Mohrera. Położony w północnej części Omanu, 230 km od Muscat. Miasto znane jest z długiej historii żeglarstwa i znajduje się tu duży targ rybny, który miejscowi nazywają „suk”. Mieści się w nim forteca o tej samej nazwie, Sohar. Imię pochodzi od prawnuka biblijnego Noego.

Twierdza Sohar wykonana jest z białego kamienia, który zachowuje swój oryginalny kolor nawet po wielu latach ekspozycji na światło słoneczne. Fort ma czteropoziomowe mury z sześcioma wieżami. Za ogrodzeniem znajduje się prostokątny budynek główny, który jest wyższy od innych części twierdzy. Fasada jest ozdobiona ornamentalnymi rzeźbami.

Twierdza już dawno przestała pełnić funkcje obronne. W głównym budynku mieści się obecnie muzeum z artefaktami związanymi z historią twierdzy i miasta. Przewodnicy mogą opowiedzieć o życiu ludzi, którzy mieszkali tu ponad tysiąc lat temu. Podobnie jak ich współcześni, zajmowali się rybołówstwem i żeglarstwem, handlem i rzemiosłem, przewożeniem towarów drogą morską do odległych krain.

Twierdza Rustaq

ocena krajoznawcza: 4.8

Rustaq Fort, również w Sohar, jest jednym z najstarszych fortów w Omanie. Pochodzi z VI wieku, na długo przed nastaniem ery islamu i Imperium Osmańskiego. Wtedy nazywało się to „Kalat al-Qisra”. Główna część została jednak zbudowana wyraźnie później, w 1250 roku. W tym czasie powstała też nazwa „Rustack” – tłumaczona jako „duża wieś”. Fort uzyskał swój obecny wygląd w XVII wieku.

Teraz Rustac to wysoka, widoczna z daleka, ale niezbyt duża biała forteca. Budynek jest częściowo ukryty w gąszczu drzew. Na jednej z wież powiewa narodowa flaga Omanu. Fort jest trzypiętrowy, a na każdej kondygnacji znajdują się pomieszczenia o różnym przeznaczeniu.

Fort jest zwykle otwarty w dni powszednie i weekendy od 9.00 do 16.00, w piątek tylko do 11.00. Musisz przejść przez wiele drzwi, aby dostać się do centralnego obszaru. Ma małe otwory, przez które obrońcy twierdzy polewali napastników wrzącym olejem. Górny pokład zapewnia wspaniały widok na miasto Sohar.

Rynek Matracha

Ocena celownika: 4.7

Znajdujący się w pobliskim mieście metropolitalnym Matraha, rynek ten jest jednym z największych i najstarszych rynków w kraju. Tutaj, przy porcie Muscat, znajdował się ważny punkt na morskim szlaku do Indii i Chin. Dlatego jeszcze w czasach żaglowców marynarze zatrzymywali się w tym miejscu na handel.

Rynek ma specyficzną atmosferę – ze względu na zbiegające się dachy straganów zawsze jest ciemno, nawet w dzień, a sprzedawcy włączają swoje lampy, aby zapewnić oświetlenie. Miejscowi nazywają to miejsce Al-Dalam – po arabsku „ciemność. Najbardziej zatłoczona część rynku znajduje się pomiędzy meczetem Al Lawatiyah a Kur Bimba.

Al Dalam osiągnął swoją nowoczesną formę w latach 60-tych, kiedy mieszkańcy miasta mieli zapotrzebowanie na tanie towary. Na targu można kupić lokalnie wykonane ubrania i buty, tkaniny i przyprawy, biżuterię i owoce. Sprzedawane są tam nawet bardziej egzotyczne przedmioty, takie jak arabskie muszkiety, omańskie srebro i misternie wykonane sztylety.

Corniche Quay

Ocena atrakcji: 4.7

Oprócz słynnego rynku, Matraha ma również inny punkt orientacyjny, który warto odwiedzić – Corniche Street. Meandruje wzdłuż wybrzeża na dość długim dystansie. Słowo „Corniche” ma podobne znaczenie do naszego „gzymsu”, ponieważ ulica biegnie wzdłuż krawędzi klifu, podążając za jego krzywiznami. Charakteryzuje się piękną dekoracją – latarniami, fontannami i białym chodnikiem.

Na promenadzie znajduje się wiele dzieł sztuki ulicznej. Najładniejsze miejsce w nocy to ulica oświetlona latarniami i reflektorami, z charakterystyczną, przypominającą statek kosmiczny konstrukcją w parku Riyam w oddali. Promenada jest przyjemna także wieczorem, gdy zachodzące słońce oświetla widoczne stąd góry.

O każdej porze dnia i nocy na ulicy panuje szybki i żywy ruch samochodowy. Goście przyjeżdżający samochodem powinni zachować ostrożność i zaparkować poza drogą.

Opera Królewska w Muskacie

Ranking zwiedzania: 4.7

Miłośnicy teatru powinni przede wszystkim odwiedzić główną operę w Muscat. Położony w dzielnicy Shati Al Kourm teatr jest przykładem nowoczesnej architektury w Omanie. Oprócz sali koncertowej i audytorium, w skład kompleksu teatralnego wchodzi rynek z restauracjami i sklepami oraz wspaniały ogród. Sala widowiskowa może pomieścić 1100 osób.

Podobnie jak wiele innych zabytków w Omanie, Opera w Muscat została zbudowana za pieniądze sułtana Qaboosa. Władca Omanu był koneserem sztuki klasycznej. Kazał zbudować teatr w 2001 roku, po ukończeniu słynnego meczetu. Opera została otwarta w 2011 roku, a pierwszym spektaklem była Turandot.

Opera gościła zarówno artystów arabskich, jak i luminarzy Zachodu, takich jak René Fleming czy Andrea Bocelli. Gościła również Hindusów, wiolonczelistę Yo Yo Ma i wiele innych międzynarodowych sław. Występowali tu również ludzie Z Polski – aktorzy Teatru Maryjskiego grali w Jeziorze Łabędzim.

Teatr Muscat słynie również z architektury i wnętrz, łączących autentyczność z nowoczesnością. Wnętrze budynku zdobią wykonane przez rzemieślników ornamenty, oryginalne oświetlenie i inne elementy dekoracyjne. Nie trzeba mieć biletu, aby zobaczyć wszystko, w godzinach porannych oferowane są wycieczki z przewodnikiem.

Meczet Sułtana Taymura bin Fayzala

Ocena atrakcji: 4.7

Ten meczet również został wybudowany z inicjatywy sułtana. Znajduje się on w Muscat, w dzielnicy Al-Mabil. Ukończony w 2012 roku meczet stylem architektonicznym nawiązuje do XVI-wiecznych budynków mongolskich. To nie jest tylko świątynia religijna, ale atrakcja turystyczna – dlatego nie tylko muzułmanie są wpuszczani swobodnie i za darmo.

Zewnętrzna część meczetu zdominowana jest przez trzy cebulaste kopuły, jedną dużą i dwie mniejsze. Kopuły i inne części budynku wyłożone są marmurem. Wewnątrz budynek ozdobiony jest arabskim pismem oraz pięknymi łukami i żyrandolami. Wykazuje pewne podobieństwo do meczetu i opery Qaboosa.

Władca, po którym meczet nosi nazwę, był ojcowskim dziadkiem Kabusa. Sprawował władzę w latach 1913-1932. W Omanie nie wydobywano wtedy ropy naftowej, więc kraj nie był jeszcze tak bogaty i zamożny jak dziś, ale Omańczycy wierzą, że sułtan rządził mądrze i sprawiedliwie.

Al Jalali Fort

Ocena atrakcji: 4.6

Forteca ta znajduje się w porcie Muscat. Fort został założony przez kolonistów z Portugalii w XVI wieku, po tym jak miasto zostało dwukrotnie najechane przez Osmanów. Twierdza została dwukrotnie zajęta przez wojska perskie w XVIII wieku, po czym została gruntownie przebudowana, tak że niewiele pozostało z pierwotnego fortu.

Kiedy Oman stał się niepodległym państwem i zniknęła potrzeba konstrukcji obronnej, twierdza została wykorzystana jako więzienie. Wszystko zmieniło się po dojściu do władzy Qaboosa – w 1970 roku fort został odnowiony, a od 1983 roku mieści się w nim muzeum historii kultury omańskiej. Wstęp mają tylko urzędnicy z innych krajów, turyści nie są jeszcze wpuszczani do środka.

Twierdza składa się z dwóch głównych wież. W łączącej je ścianie znajdują się otwory do ostrzału armatniego. Do dyspozycji gości jest ogród i dziedziniec obsadzony drzewami. W muzeum znajdują się dokumenty historyczne, stare muszkiety, przedmioty gospodarstwa domowego i inne eksponaty.

Jaskinia Al Houta

Ocena celownika: 4.5

Jest to jedyna jaskinia w Omanie z utwardzonymi szlakami turystycznymi. Udostępniony do zwiedzania od 2006 roku, kiedy to ten obiekt przyrodniczy został wyposażony w schody, ścieżki i oświetlenie elektryczne. Choć całkowita długość podziemnych korytarzy Al Hout przekracza 4 kilometry, trasa zwiedzania jest znacznie krótsza – około 500 metrów.

Przejście podziemnymi korytarzami zajmuje około 45 minut. Dwa podziemne jeziora i kilka sal ze stalaktytami i stalagmitami. Dość duża różnorodność biologiczna w jaskini. Zobacz nietoperze, ślimaki i pająki. W zbiorniku żyje endemiczny gatunek ślepej ryby. W pobliskim muzeum można obejrzeć okazy zwierząt jaskiniowych, a także ponad 150 różnych minerałów i skał znalezionych w okolicy.

Muzeum Beit El-Zubayr

Ocena celownika: 4.5

Beit Al Zubair to muzeum etnograficzne znajdujące się w stolicy Omanu. Jest on otwarty od 1998 roku i poświęcony jest tradycyjnemu i nowoczesnemu rzemiosłu Omańczyków. Muzeum zostało otwarte, ponieważ umiejętności rzemieślnicze przekazywane w rodzinach z pokolenia na pokolenie straciły swoje praktyczne znaczenie wraz z industrializacją i rozwojem technologicznym, ale pamięć o tej części omańskiej kultury musi być zachowana.

Kompleks Beit al-Zubair składa się z trzech budynków oraz ogrodu. W muzeum znajdują się eksponaty związane z tradycyjnym rzemiosłem omańskim: ręcznie robione ubrania, broń obrzynana, starożytne monety. Model barasti, chaty z liści palmowych, domu z kamienia, starożytnej łodzi i części starożytnego systemu rur wodnych.

Reprezentowane są również omańskie rzemiosła i zawody, w tym przedmioty z czasów średniowiecza. Jest tam również mały sklepik z pamiątkami, w którym można kupić ręcznie robione przedmioty, szaliki, biżuterię, książki i wiele innych.

Twierdza Bahla

Ocena celownika: 4.5

Fort jest uważany za najstarszy w Omanie i znajduje się na wschodnim skraju Oazy Bahla. Jego czas powstania nie jest znany, przyjmuje się, że został zbudowany w XII-XV wieku. Fort był kiedyś uważany za stolicę państwa omańskiego. Twierdza była rezydencją ówczesnej dynastii Nabkhani.

Twierdza Bahla należy do łańcucha struktur obronnych biegnących wzdłuż podnóża gór Jebel Akhdar – fort Rustaq również należy do tego łańcucha. Budowla została wzniesiona na kamiennym fundamencie, ściany wykonane są z cegły błotnej. Mury twierdzy mają 12 metrów wysokości, a wieże są 4 razy wyższe. Fort stoi na wzgórzu, widocznie górując nad całym miastem.

Do niedawna stan starożytnego fortu był dość opłakany. Odbudowę cytadeli rozpoczęto w 1993 roku i udało się zapobiec jej nieodwracalnemu upadkowi. Ale prace nad konstrukcją wciąż trwają i nie zawsze kończą się sukcesem. Według miejscowych wierzeń specjaliści z wąwozu przeszkadzają genom, którym przeszkadzają.

Przejście przez labirynt utworzony przez zewnętrzne mury zajmuje co najmniej godzinę. Z narożników widać wysokie, okrągłe wieże. W obrębie murów znajdują się domy z błota, duże kwatery sułtana oraz domy żołnierzy, którzy bronili fortu. Niedaleko od tych budowli znajduje się mały rynek z parterowymi sklepami. Znajduje się tu również starożytny meczet, pochodzący z XIV wieku.

Pustynia Wahiba

Ocena celownika: 4.4

Ta pustynia, nazwana na cześć lokalnego plemienia Wahiba, znajduje się 190 kilometrów na południe od Muscat. Pofałdowany piasek rozciąga się na długości 180 km, zajmując 1500 kilometrów kwadratowych. Wydmy są tu naprawdę duże – można znaleźć nawet takie, które mają 200 m wysokości. Niektóre z tych gór piasku mają niezwykłą właściwość zmieniania koloru, przybierając różne tony i odcienie, najczęściej żółte i pomarańczowe.

Pustynia budzi największe zainteresowanie naukowców. Występuje tu ogromna różnorodność biologiczna bezkręgowców – około 16000 gatunków – jak również 200 ssaków i ptaków oraz 150 roślin pustynnych. Dla turystów ciekawy jest spacer po niekończącym się morzu piasku, podziwiając wielobarwne wydmy. Pustynia ma stałą populację beduińskich nomadów gotowych przyjąć podróżników w swoich obozach.

Wadi Nahar

Ocena Landmark: 4.4

Nazywany również Wielkim Kanionem Omanu, wąwóz ma kilometrową głębokość. Leży na wysokości około 2000 metrów, jakby przecinając środek najwyższej góry kraju, Jabal Shams, która ma trzy kilometry wysokości. Obok wąwozu znajduje się duży płaskowyż, z którego roztacza się wspaniały widok.

Góra Jabal Shams jest uważana za świętą w Omanie. Jego szczyt jest nieprzejezdny, gdyż mieści się na nim wojskowa stacja radarowa. Do bramy bazy można dojechać samochodem po nieutwardzonej drodze. ale nie ma spektakularnych widoków. Turyści zazwyczaj pozostają na płaskowyżu w pobliżu kanionu i nie zapuszczają się wyżej.

Kiedyś płaskowyż był zamieszkany: przypominają o tym pozostawione tu ruiny domów. Woda wylewająca się z góry tworzy małe jezioro w pobliżu wąwozu. Ogromne kamienne baldachimy nad płaskowyżem tworzą cień, w którym wędrowcy mogą odpocząć po wspinaczce.

Sur

Ocena atrakcji: 4.3

Sur to miasto portowe we wschodnim Omanie. Zachowało się tu wiele pięknych starych domów z mozaikowymi oknami i misternie wykonanymi drzwiami. Również sposób życia pozostał tu taki sam jak w dawnych czasach – wielu mieszkańców utrzymuje się przede wszystkim z rybołówstwa. Sura ma atmosferę wioski rybackiej.

Oprócz rybołówstwa, od wieków uprawiano tu także budowę statków. Lokalne żaglowce nazywane są „dhows” – w Surze można zobaczyć dziesiątki takich jednostek produkowanych jednocześnie. Teraz oprócz żagla są one zazwyczaj wyposażone w silnik. Statki te są zwykle używane do transportu ludzi i towarów.

Nie należy zapominać o rezerwacie przyrody w pobliżu Sura. Żyją tam olbrzymie żółwie morskie. Czasami można zobaczyć, jak małe delfiny wyłaniają się z jaj i po wykluciu wyruszają w morze.

Musandam

Ocena atrakcji: 4.3

Musandam to półwysep na samej północy Omanu, oddzielony od reszty kraju przez ZEA. Jest on połączony z Muscat za pomocą promu. Jest to miejsce wyjątkowe, zachowujące przyrodę, która została w niewielkim stopniu naruszona przez pracę rąk ludzkich. Niektórzy mieszkańcy Musandamu mówią własnym językiem, Qumzari, który wielu uważa za dialekt języka perskiego.

Odizolowana część Omanu, ten półwysep warto odwiedzić ze względu na wyjątkowe krajobrazy – podwójny horyzont morza i gór, kręte zatoki i wąwozy oraz głębokie wąwozy. Linia brzegowa Musandam przypomina linię brzegową Skandynawii. Plaże nie są zatłoczone, więc można cieszyć się prywatnością.

Musandam jest również dobrym miejscem do nurkowania. Odkryj piękne podwodne labirynty, zatory koralowe i wiele gatunków zwierząt. Można tu również popływać łódką. Delfiny żyją w wodzie morskiej, często towarzyszą statkom. Fani wędkarstwa szczególnie chętnie wybiorą się na wycieczkę, podczas której łowi się w morzu najróżniejsze ryby, w tym tuńczyki.