15 najlepszych książek Agathy Christie

*Przegląd najlepszych według redakcji. O kryteriach wyboru. Ten materiał jest subiektywny i nie ma na celu reklamy ani przewodnika po zakupach. Przed zakupem należy skonsultować się z ekspertem.

Nie na darmo najczęściej wydawana pisarka wszech czasów uznawana jest za królową detektywów Agathę Mary Clarissę Miller, znaną czytelnikom pod nazwiskiem męża – Christie. Nie jest to jedyny, który pobił rekord. „Pułapka na myszy” stała się najczęściej wystawianym dziełem w teatrze. Kariera pisarska nowelisty rozpoczęła się w wieku 18 lat. Te nowelki również nie przeszły niezauważone i zostały wydane nieco później. Głównym wyróżnikiem twórczości Christie jest to, że jej książki nie zawierają makabrycznych scen przemocy, brutalności, okrucieństwa czy morza krwi. Wszyscy jej detektywi to symbioza tajemniczej fabuły, moralności i etyki, która sprawia, że empatyzujesz z bohaterami, a przede wszystkim czerpiesz przyjemność z czytania dzieł napisanych w wykwintny sposób przez autorkę.

Agatha Christie napisała w swoim życiu ponad dwieście opowiadań, sztuk i powieści. Wybraliśmy najlepsze z nich, które zostały okrzyknięte klasykami gatunku detektywistycznego. Kto tego nie wie, niech wie. Jeśli przeczytałeś ją więcej niż raz i znasz tekst niemal na pamięć, sięgnij po swoją ulubioną książkę i ciesz się jej żywymi wersami i typowym dla Agathy Christie stylem pisania.

Ranking najlepszych książek Agathy Christie

Nominacja	Miejsce	Nazwa	Ocena
Najlepsze książki Agathy Christie w rankingu	1	Morderstwo Rogera Ackroyda	5.0
2	„Morderstwo na polu golfowym”, 1923 r.	4.9
3	Dziesięciu Murzynów	4.8
4	Alfabetyczne morderstwa	4.8
5	Śmierć w chmurach	4.7
6	Morderstwo ogłoszone	4.7
7	Trup w bibliotece, 1942 r.	4.7
8	Randka ze śmiercią	4.6
9	Morderstwo w Orient Expressie	4.5
10	Mały, rozpadający się domek	4.5
11	Po pogrzebie	4.4
12	Śmierć na Nilu	4.4
13	Zło pod słońcem	4.4
14	Na skraju	4.4
15	Jego dom marzeń	4.3

Morderstwo Rogera Ackroyda

Ocena: 5.0

Praca ta po raz pierwszy została opublikowana w 1926 roku. Po raz pierwszy Agatha Christie zastosowała literacki zabieg zamiany narratora w samego przestępcę, dzięki czemu historia jest nie tylko ciekawa, jak we wszystkich innych książkach autorki, ale fascynująca i nieprzewidywalna. Tutaj w pełni ujawnia się natura mordercy, który sam na końcu jest zaskoczony swoją dwulicowością i podłością. Sprawą zajmuje się uwielbiany przez wszystkich Herkules Poirot. Narratorem jest doktor Sheppard, który zostaje asystentem słynnego detektywa, zastępując w tej książce kapitana Hastingsa.

W fikcyjnej wiosce zostaje zamordowana bogata wdowa. Ale wszyscy są przekonani, że to ona odebrała sobie życie. Dopiero gdy umiera Ackroyd, który miał poślubić panią Ferrar, nikt nie ma wątpliwości, że doszło do zbrodni. Podejrzanymi jest osiem osób, których charaktery tak żywo opisuje autorka.

W powieści występuje jednocześnie kilka wydarzeń, które rozpraszają i dezorientują czytelnika. Ale kiedy zostaje znaleziony prawdziwy morderca, staje się jasne, że wszyscy zostali opisani z jakiegoś powodu. 'Zabójstwo Rogera Ackroyda’ wzbudziło mieszane reakcje. Krytycy negatywnie zareagowali na książkę. Koledzy pisarze zarzucali jej stosowanie niedopuszczalnych technik detektywistycznych. Jednak dopiero czas odłożył wszystko na swoje miejsce. A dziś jest to jedno z najwspanialszych dzieł gatunku i dorobku Christie.

„Morderstwo na polu golfowym”, 1923 r.

Ocena: 4.9

Poirot jest znowu w tym samym miejscu. Tym razem zostaje wezwany przez francuskiego milionera Pierre’a Renaulta. Pisze do niego list, ale nie udaje mu się spotkać, gdy na polu golfowym znajduje ciało bogacza. Żona zamordowanego mężczyzny składa zeznania, mówiąc, że w nocy ona i jej mąż zostali zaatakowani przez dwóch nieznanych napastników, którzy zabrali Pierre’a w nieznane miejsce. Herkules Poirot i jego partner Hastings podejmują się sprawy. Dołączają do nich śledczy Monsieur Haute i detektyw Giraud.

Książka Agathy Christie jak zawsze ma zagmatwaną, pokręconą fabułę i grę postaci – autorka początkowo obsadza bohaterów jako kogoś innego niż są, co tylko dodaje stopnie zainteresowania czytelnika. Nawiasem mówiąc, w tej powieści znalazło się miejsce na miłość, co nie jest typowe dla gatunku detektywistycznego czy serii Poirot.

Dziesięć murzyńskich dzieci

Ocena: 4.8

Drugie miejsce zajmuje ulubione dzieło autorki, które stało się bestsellerową powieścią Agathy Christie. Powieść została wydana w 1939 roku., a cztery lata później powstała na jej podstawie sztuka teatralna. Rymowanka o czarnuchach nabiera strasznego, przerażającego znaczenia i przewija się przez całą fabułę. Akcja rozgrywa się na skalistej wyspie, której pierwowzorem jest brytyjska wyspa Burgh.

Na zaproszenie Owensów przybywa dziesięciu zupełnie obcych ludzi, ale nie ma ich tam. Goście odkrywają tacę z 10 porcelanowymi figurkami, a każdy ma w pokoju powieszony plakat z wyliczanką. Lokaj włącza gramofon, z którego rozbrzmiewa męski głos i oskarża wszystkich o zbrodnie. I wtedy zaczyna się mordowanie gości, po którym porcelanowe Murzynki znikają z salonu jedna po drugiej. Nie ma wyjścia, łódź odpłynęła, a oni zostali sami ze złoczyńcą na wyspie odciętej od ludzi. Jedyną szansą jest odkrycie, która z obecnych tu osób jest prawdziwym mordercą i powstrzymanie go.

Warto zauważyć, że tytuł autorki został zmieniony ze względu na współczesne zasady poprawności politycznej, a książka jest obecnie prezentowana na półkach księgarń używanych jako And No One Is Gone.

Alfabetyczne morderstwa

Ocena: 4.8

Kryminał został po raz pierwszy opublikowany w styczniu 1936 roku. Pierwsza adaptacja ukazała się 29 lat później, a kolejne 27 lat później ujrzało światło dzienne z Davidem Souché w roli Herkulesa Poirota. Oprócz słynnego detektywa głównymi bohaterami są jego wierny asystent kapitan Hastings i inspektor Japp. Co znamienne, narracja opowiadana jest najpierw w pierwszej osobie, a potem w trzeciej.

Akcja książki rozpoczyna się od morderstw osób, których nazwiska są w kolejności alfabetycznej. Pierwszą ofiarą była Alice Asher z Andover. Nieznany mężczyzna przed każdą zbrodnią wysyła do Poirota wskazówki, informując go o miejscu i czasie rzekomego morderstwa oraz podpisując wiadomości trzema pierwszymi literami alfabetu. Ale policja za każdym razem się spóźnia i znajduje podręcznik ABC obok ofiar.

Przestępca przyznaje się i oddaje w ręce policji. Choć Kast jest zawsze w pobliżu ciał, nie pamięta najmniejszych szczegółów i cierpi na zaniki pamięci. Dokładne śledztwo ujawnia, że sprzedawca ma 100% alibi na jedno z morderstw. Detektyw nie tylko udowadnia swoją niewinność, ale także odnajduje prawdziwego sprawcę i uniemożliwia mu popełnienie 26 morderstw zgodnie z liczbą liter w angielskim alfabecie.

Śmierć w chmurach

Ocena: 4.7

Oceniana powieść została wydana w 1935 roku. i początkowo miała inną nazwę, a mianowicie Death in the Air. Śledztwo prowadzą belgijski detektyw Herkules Poirot i londyński policjant Japp. Akcja rozgrywa się na pokładzie samolotu, w którym tuż przed lądowaniem zostaje odkryta martwa kobieta. Pierwszą wersją było użądlenie osy, gdyż na ciele znaleziono małe nakłucie. Jednak detektyw szybko odkrywa, że stara Francuzka została otruta, a przyczyną jest zatruta rzutka z fajki.

Mogły to zrobić tylko osoby znajdujące się w samolocie, więc każdy staje się podejrzanym, łącznie z Poirotem. Detektyw będzie miał wszystko: trzymającą w napięciu fabułę, barwne opisy postaci, nieprzewidywalne zakończenie i mordercę, który mógł być ostatnią osobą, która myślała.

Agatha Christie w swojej twórczości często wykorzystuje zamknięte przestrzenie. Namiętność rozbłyskuje za każdym razem, czytelnik do samego końca nie może ustalić, kto z wąskiego grona podejrzanych jest prawdziwym mordercą, a pisarz za każdym razem krąży wokół nawet najbardziej uważnych miłośników książek. W 1992 roku powieść została wykorzystana w serialu telewizyjnym o Herkulesie Poirot z Davidem Souché w roli głównej.

Morderstwo jest ogłoszone

Ocena: 4.7

Wydane w 1950 roku. Powieść kryminalna opowiada o śledztwach słodkiej, starej panny Marple. Akcja rozgrywa się w małej angielskiej wiosce. Dziwne ogłoszenie o zbliżającym się morderstwie wydrukowane w lokalnej gazecie przynosi same uśmiechy, bo mieszkańcy myślą, że to tylko jakiś kiepski żart albo zaproszenie na wakacje w tak oryginalny sposób. Dworek jest miejscem spotkań dla ciekawskich. Mimo, że właściciele nie złożyli żadnego oświadczenia, są zmuszeni do spotkania.

Dokładnie o 18.30, jak podano w artykule, do salonu wchodzi nieznajomy z latarnią, gasną światła i słychać strzały z pistoletu. Okazuje się jednak, że wszyscy goście żyją, tylko drobna rysa na pannie Blacklock, gospodyni, a w rzeczywistości zamordowany jest sam sprawca, który zostaje rozpoznany jako drobny oszust Rudy Schertz. Na prośbę policji panna Marple angażuje się w śledztwo i zakłada, że starsza kobieta naprawdę miała zostać zamordowana, a intruz został po prostu opłacony, by zainscenizować zbrodnię.

Starsza pani zaczyna rozplątywać splot wydarzeń, w którym intryga o spadek, relacje międzyludzkie i żądza zysku łączą się, by z szanowanego człowieka zrobić bezwzględnego mordercę.

Trup w bibliotece”, 1942 r.

Ocena: 4.7

W pokoju rodzinnej biblioteki zostaje znalezione ciało młodej dziewczyny, Zlotykhy Keane, profesjonalnej tancerki w hotelu Majestic w Gossington Hall, domu Dolly Bantry. Jak trafiła do domu zamożnej rodziny? Lekarz, który badał ofiarę, twierdzi, że została ona uduszona na śmierć krótko przed północą ubiegłej nocy. Mąż Dolly, emerytowany pułkownik z reputacją przeciągania spraw, jest pierwszym, na którego padają podejrzenia. Twierdzi jednak, że nigdy w życiu nie widział tej dziewczyny. W tym samym czasie, gdy w tej samej okolicy zaginęła Zlotykhy, harcerka w jej wieku, jej zwęglone zwłoki zostają znalezione w samochodzie skradzionym z parkingu tego samego hotelu. Dolly Bantry zaprasza swoją przyjaciółkę pannę Marple do pomocy w rozwiązaniu tajemniczej sprawy. I może uda jej się odkryć prawdę o emerytowanym pułkowniku?

Randka ze śmiercią

Ocena: 4.6

Powieść wydana w maju 1938 roku zasługuje na ocenę., który opowiada o bliskowschodnich przygodach Herkulesa Poirota. Zarówno krytycy, jak i czytelnicy byli zachwyceni tym dziełem, a ono samo zostało okrzyknięte jednym z najlepszych dzieł wielkiego autora. Siedem lat później Agatha Christie napisała sztukę bez detektywa i z inną fabułą niż ta, którą zaproponowano czytelnikom.

Akcja rozgrywa się w Jerozolimie. Detektyw niechcący staje się świadkiem rozmowy brata i siostry, w której planują oni zamordować swoją matkę. Trójka dzieci pani Boynton jest w rzeczywistości adoptowana, a ona sama, która pracowała kiedyś jako funkcjonariusz więzienny, była sadystyczną tyranką, która nie dawała spokoju swojej rodzinie. I nawet ludzie wokół nich czują nieprzyjemności już przy pierwszym spotkaniu z bogatą Amerykanką.

Poirot nie ma najmniejszego pojęcia o morderstwie. Ma jednak tylko 48 godzin na zbadanie sprawy, więc szybko zabiera się do pracy. Po przesłuchaniu świadków detektyw z najwyższą starannością analizuje sytuację, mistrzowsko rekonstruuje łańcuch zdarzeń i znajduje prawdziwego sprawcę.

Morderstwo w Orient Expressie

Ocena: 4.5

Kolejny hermetyczny kryminał ukazał się pierwszego dnia nowego roku, 1934. Uznana za klasykę gatunku, jest uwielbiana przez wielbicieli talentu A. Christie. Podróż fantazyjnym pociągiem naturalnie nie jest pozbawiona morderstwa. A to śledztwo będzie jednym z ekscytujących i nieprzewidywalnych wielkich intelektualistów Herkulesa Poirota. Po awaryjnym zatrzymaniu z powodu zasp śnieżnych na torach, w wagonie zostaje odkryte ciało bogatego Amerykanina.

Przeszłość Ratchetta nie jest tak niezamglona. W rzeczywistości nazywa się Cassety i udało mu się uciec przed brutalnym morderstwem małej dziewczynki lata temu. W śledztwie Poirotowi pomagają jego przyjaciel Monsieur Bouc z Belgii oraz lekarz z Grecji Stavros Constantine. Podejrzenia padają na pasażerów wagonu, z których każdy mógł popełnić przestępstwo. Ale nie ma żadnych motywów, a wskazówki obfitują, ale tylko odwracają uwagę i nie pozwalają znaleźć prawdziwego sprawcy.

Jednak detektyw nie daje się łatwo udaremnić. Wychwytuje najdrobniejsze szczegóły i analizuje je, by poskładać wskazówki i zagadki. Autorowi szczególnie udało się opisać luksusowy pociąg ekspresowy, przepych jego wyposażenia i to właśnie tej pracy pociąg Paryż-Istambuł zawdzięcza swoją zwiększoną popularność.

Mały, rozpadający się domek

Ocena: 4.5

Oceniana powieść ukazała się również pod innymi tytułami: „Domek na opak” i „Krzywy domek”. Wielu krytyków i czytelników uważa, że jest to najbardziej udana książka Agathy Christie ze względu na jej nieprzewidywalne i niespodziewane zakończenie. Akcja rozpoczyna się w domu Three Gables, który z czasem obrósł dodatkami, zwiększył liczbę swoich mieszkańców i to, co wydawałoby się potrzebne do zwykłego szczęścia dla licznej, zaprzyjaźnionej rodziny. Jednak szczęśliwe życie zostaje zakłócone przez serię morderstw popełnionych w dworku.

Dom zamieszkuje głowa rodziny, milioner Leonidis, oraz jego krewni, którzy z niecierpliwością czekają na śmierć starszego właściciela. Syn policjanta, Charles Hayward, który przyjechał, by zbałamucić wnuczkę ofiary, rozpoczyna własne śledztwo. Podejrzenie o wielką rodzinę pada na młodszą o prawie pół wieku żonę starca, ale każdy z nich mógł też życzyć śmierci zamożnemu krewnemu.

Fabuła trzyma w napięciu od pierwszej linijki. Autor podrzuca kilka wskazówek, ale raz po raz bawi się z czytelnikiem… Myślisz, że to on jest prawdziwym sprawcą, ale Christie nadal intryguje. A kiedy dochodzisz do finału, to jest to prawdziwy szok.

Po pogrzebie

Ocena: 4.4

Zagadka kryminalna została napisana w 1952 roku. Dziesięć lat po publikacji doczekała się adaptacji, ale z panną Marple, a nie Poirotem w roli detektywa. Akcja rozgrywa się po pogrzebie pana Ebernathy’ego, gdy powiększona rodzina oczekuje na odczytanie testamentu. Jego śmierć była całkowicie spodziewana, ale po tym jak jedna z dziedziczek zakłada morderstwo, prawniczka rozpoczyna własne śledztwo. Ale kiedy ta sama Cora, która wątpiła w swój naturalny upadek, zostaje zamordowana, postanawia zwrócić się do detektywa, by rozwiązać zagadkę śmierci milionera.

Poirot przybywa do rezydencji, by schwytać mordercę. Christie, jak zawsze, potrafi zaskoczyć opisami postaci. Są tu chciwi, żądni spadku bohaterowie i inne sympatyczne postacie. Rodzinny dramat zamieniony w zbrodnię sprytnie rozwiązaną przez uwielbianego detektywa.

Zbierając obecnych w salonie, zaczyna demaskować prawdziwego mordercę. Zakończenie jest nieprzewidywalne, jak w przypadku wszystkich dzieł Agathy Christie. Jednoznaczna opinia eksperta: książka nie jest po prostu polecana do czytania, a powinna stać na półce obok innych bestsellerów królowej detektywów.

Śmierć na Nilu

Ocena: 4.4

Nie mogliśmy nie uwzględnić w naszym rankingu jednego ze znaczących dzieł, z Herkulesem Poirotem jako bohaterem, prowadzącym śledztwo w tandemie ze swoim przyjacielem, pułkownikiem brytyjskiego wywiadu Reisem. Fabuła obraca się wokół trójkąta miłosnego, w którym dwoje jest szczęśliwych, a trzeci jest zły i szuka zemsty. Porzucona Jackie grozi, że zabije rozwódkę, ale po kolejnym pijaństwie rani Simona. Świadkami spartaczonego zamachu są współpasażerowie i personel medyczny.

Lynnette zostaje znaleziona rano w swojej kabinie z rozwaloną głową. Pułkownik Reis, na prośbę kapitana statku, kieruje oficjalnym śledztwem, a Poirot pomaga mu w tym. Prawie każdy z pasażerów miał motyw, ale wszystkie dowody wskazują na Jackie, a świadkowie potwierdzają jej alibi. Śledztwo odkrywa inne przestępstwa popełnione na statku.

Agatha Christie, jak zawsze, zręcznie fałszuje fakty, a czytelnik nigdy nie dowiaduje się, kto jest prawdziwym mordercą. Zakończenie jest nieprzewidywalne, bo jest to człowiek najmniej podejrzany i jego udział w makabrycznej zbrodni wydaje się nierealny.

Zło w słońcu

Ocena: 4.4

Powieść została wydana w 1941 roku., W której po raz kolejny belgijski detektyw mistrzowsko rozwiązuje skomplikowaną sprawę i nie przestaje zadziwiać czytelnika swoimi umiejętnościami analitycznymi i metodami śledczymi. Herkules Poirot wyjeżdża do nadmorskiego kurortu, aby odetchnąć, a po powrocie przechodzi w spokoju na emeryturę. Melduje się w hotelu, który kiedyś należał do starego, nieuczciwego poszukiwacza przygód. Obecną właścicielką jest pani Castle, zazdrosna strażniczka nie tylko reputacji zakładu, ale i swojej własnej.

W hotelu gromadzi się tłum ludzi i naturalnie dochodzi do sprzeczek, skandali i trójkąta miłosnego, które autorka opisuje tak zajmująco i barwnie. Następnego dnia frywolna Arlena Marshall, która spowodowała wszystkie kłopoty, zostaje znaleziona martwa na wybrzeżu, a każdy z gości ma swój motyw zbrodni.

Poirot, który przez cały czas przebywał w hotelu, sam bierze udział w wielu wydarzeniach i widzi je od środka. Także i tutaj skomplikowana zagadka nie przedstawia detektywowi żadnych trudności i w typowy dla siebie sposób odkrywa on prawdziwego sprawcę.

Na krawędzi

Ocena: 4.4

Nasz najwyżej oceniany klasyk, napisany w 1927 roku., jest częścią zbioru zatytułowanego „Aż do końca świata”, który zawiera zarówno mało znane, jak i bardzo popularne opowiadania. Claire Holywell dołącza do wikariusza w Vicarage, aby pomóc potrzebującym i biednym, i próbuje przywrócić do normalnego życia niektórych pijaków, którzy popadli w ruinę. Słodka i skromna dziewczyna cierpi z powodu nieodwzajemnionych uczuć i nie może znieść spotkania z nową wybranką swojego kochanka. Gerald mieszkał obok i spędził z nim całe swoje dzieciństwo i dorastanie.

Osoby z jego otoczenia były pewne, że ta przyjaźń zakończy się zaręczynami. Z czasem również Claire. Jakież jest zdziwienie, gdy młody człowiek żeni się z dziewczyną, która nie pochodzi z sąsiedztwa. Cierpienie głównego bohatera pogłębiał fakt, że żona Geralda była bardzo piękna, a za każdym razem, gdy się spotykali, zniżała się do rozmowy z porzuconą przez męża kochanką.

Pewnego dnia Clare ma brudy na awanturnika. Ale co zrobi dziewczyna, która żyje zgodnie ze swoim sumieniem i nie łamie ani praw Bożych, ani ludzkich?? Finał pokazuje, jak trudno jest pozostać na krawędzi i czy można iść dalej, gdy pogodzenie się z własnym sumieniem jest wystarczająco trudne.

Jego dom marzeń

Ocena: 4.3

Sentymentalne dzieło, napisane w 1926 roku., nie należy do typowych klasycznych detektywów. Tutaj mistycyzm, psychologia, romans łączą się. Książka porusza wrażliwość każdego czytelnika, a Agatha Christie przedstawiona jest w nieco innym świetle. Smutna historia o człowieku szukającym swojego miejsca w świecie. Jego idealny obraz inspirowany jest marzeniami, ale czy w prawdziwym życiu istnieje miejsce, w którym mężczyzna mógłby być szczęśliwy??

Bohaterem utworu jest John Segrave. Pochodząc z zamożnej rodziny, która w końcu zbankrutowała, nauczył się zarabiać pieniądze, choć nie było to jego marzeniem. Ale od dłuższego czasu nie był w stanie poczynić większych postępów także w tej dziedzinie. John budzi się pewnego ranka oszołomiony, a wszystko przez sen Dom. Był piękny, stał na wzgórzu i był pochowany w zieleni i kwiatach.

Czy John znajdzie w nim szczęście, gdy spotka go w prawdziwym życiu?? Autorka zastanawia się, czy zawsze dobrze jest, gdy marzenia się spełniają i czy może fantazje powinny pozostać w naszych głowach, aby rzeczywistość nas nie zawiodła.