*Przegląd najlepszych według redakcji. O kryteriach wyboru. Niniejszy materiał ma charakter subiektywny, nie jest reklamą i nie stanowi oferty sprzedaży. Przed dokonaniem zakupu należy skonsultować się ze specjalistą.
Co jest łatwiejsze: przytyć czy schudnąć? Oczywiście jest trudniej, a czasem wręcz niemożliwe, aby stać się lepszym. Łatwiej jest przytyć po ciężkiej chorobie, np. po zapaleniu płuc czy gruźlicy. Organizm posiada pamięć genetyczną. Ale jeśli dana osoba jest szczupła od początku i wszyscy jej krewni też są szczupli, to może być jej bardzo trudno przybrać na wadze. Ciało, zgodnie z drugim prawem termodynamiki, jako układ otwarty ma tendencję do zmierzania w kierunku najniższego stanu energetycznego. Stara się więc pozbyć nadmiaru energii bez zamieniania jej w masę i bez wydatkowania własnej energii. Można to zrobić poprzez zwiększenie metabolizmu, nieznaczne podniesienie temperatury ciała, aktywację hormonów tarczycy i wreszcie poprzez zmniejszenie wchłaniania w jelitach.
Tak więc w porównaniu z tymi, którzy chcą przytyć, ci którzy chcą schudnąć i wyleczyć otyłość, w ogóle, z punktu widzenia fizyki, nie muszą robić nic. Utrata wagi jest o wiele łatwiejsza niż przybieranie na wadze. Jest jedna bardzo ważna, ale prosta zasada, której należy przestrzegać.Dzienne spożycie energii powinno być nieco mniejsze niż wydatek energetyczny.
Ale, niestety, otyłość jest plagą społeczną. Otyłość to nie tylko choroba czy skłonność, ale globalna epidemia. Około 1,5 miliarda dorosłych miało nadwagę w 2010 roku. Ponad 200 milionów mężczyzn i 300 milionów kobiet doświadczyło klinicznych form otyłości i istnieje spójna i niepokojąca tendencja do wzrostu tego stanu w cywilizowanych populacjach.
Leczenie otyłości jest konieczne, ale podobnie jak w wielu chorobach metabolicznych, stosowanie leków i tabletek powinno nastąpić jako ostatnie, po wypróbowaniu wszystkich metod niefarmakologicznych. Oczywiście powinniśmy zacząć od modyfikacji diety i stylu życia, następnie zwrócić się ku zwiększeniu aktywności fizycznej, a dopiero potem sięgnąć po środki i leki przeciw otyłości.
W rzeczywistości naturalny, fizjologiczny sposób przekształcania nadmiernej masy ciała w energię w całej historii ludzkiej cywilizacji. Jednak rozwój nauk medycznych nieustannie proponuje coraz lepsze sposoby walki z otyłością, ponieważ naturą ludzką jest nie pracować nad sobą, nie sprawdzać swojej siły woli, ale po prostu zastosować dany lek, obierając drogę „najmniejszego oporu.Dlatego lekarze wyszli z siebie, aby, stopniowo pojawiły się środki przeczyszczające, a następnie hormony tarczycy.
Leczenie to było bardzo prymitywne i polegało na podniesieniu podstawowej przemiany materii, ale wystąpiły znaczne objawy uboczne związane z wystąpieniem kliniki nadczynności tarczycy. W latach trzydziestych pojawiły się amfetaminy, które w naszym kraju są zakazane, ale hamują apetyt i zwiększają aktywność fizyczną, powodując euforię. Stosowanie amfetaminy jest jednak obarczone poważnymi problemami zdrowotnymi, które objawiają się przede wszystkim spadkiem energii, depresją i rozwojem uzależnienia.
Badania nad wpływem różnych leków na metabolizm lipidów w celu znalezienia bezpiecznego i skutecznego leku odchudzającego są ciągłym wysiłkiem. Istnieją już leki, które mogą zwiększyć metabolizm, zapobiegać wchłanianiu tłuszczu, stymulować produkcję insuliny i poprawiać nastrój. Ale jak na razie wszystkie te leki pozwalają nam ograniczyć spożycie pokarmu lub sprawiają, że jedzenie staje się mniej opłacalne. Ale kamieniem węgielnym jest nadal opracowanie substancji, która kontroluje wagę poprzez zmniejszenie apetytu i nie powoduje metabolicznych skutków ubocznych.
Apetyt to nie tylko uczucie czy pragnienie.Zaspokojenie głodu jest głębokim i starożytnym instynktem, który wraz z zaspokojeniem pragnienia zajmuje pierwsze miejsce wśród wszystkich popędów i interesów, z wyjątkiem tego, który dotyczy samozachowania. Aby się nasycić i przeżyć, człowiek musi podjąć pewne działania. Mechanizm nerwowy leżący u podstaw apetytu i jego zaspokojenia jest więc niezwykle złożony. Leki, które tłumiły, a nawet całkowicie tłumiły apetyt, były testowane i stosowane w praktyce klinicznej, ale wszystkie obarczone były dużym ryzykiem, a nawet śmiertelnym, i nie mogły być stosowane w leczeniu otyłości.
Sytuację dodatkowo pogarsza fakt, że ciężko wypracowane zapasy tłuszczu w ludzkim ciele są chronione przed niewłaściwym wykorzystaniem i odkładane. Hormony, enzymy, modyfikacja zachowań – to wszystko stoi na drodze naszym rezerwom tłuszczu.
Dlatego obecnie nadal nie ma jednego, kompletnego środka, który gwarantowałby utratę wagi bez zmiany stylu życia czy diety i nie miałby przeciwwskazań do stosowania. Najbliższy temu jest chyba RDT, czyli post terapeutyczny. Istnieje jednak szereg leków, które można stosować w krótkich kursach, ściśle według zaleceń lekarza, wraz z ćwiczeniami, dietą, zwiększoną aktywnością fizyczną i innymi znanymi metodami redukcji wagi. bardzo niewiele leków może być bezpiecznie stosowanych przez długi czas, przez rok lub dłużej. Rozważmy kilka grup leków stosowanych w naszym kraju, a także za granicą na odchudzanie.
Leki stosowane w leczeniu otyłości
Takich leków jest bardzo mało, a prawie każdy lek jest jedynym przedstawicielem swojej grupy. Wśród leków stosowanych w leczeniu otyłości, a raczej w celu nieznacznego zmniejszenia masy ciała, nie spotykamy się z wielką obfitością leków. Jeśli spojrzymy na farmakologię, to istnieją całe serie i generacje leków, takich jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NSAIDs). Są to meloksykam i nimesulid, ketoprofen i celekoksyb, paracetamol i diklofenak. Wszystkie są skuteczne, ale bardzo różne.
Taką samą różnorodność można znaleźć wśród leków hormonalnych, leków na kaszel, leków przeciwwrzodowych i leków na ból głowy. Ale w leczeniu otyłości, niestety, nie znaleźliśmy jeszcze pożądanej obfitości. W przypadku leku stosowanego w Rosji podawane są jego nazwy handlowe, a także przedział cenowy, który dotyczy jesieni 2019 r.
Wszystkie leki są klasyfikowane zgodnie z ich mechanizmem działania. W oferowanej liście nie ma żadnego rankingu, żadnego uporządkowania według możliwej skuteczności. Kolejność jest dowolna.
Zanim opiszemy leki, warto pamiętać, że samoleczenie jest niebezpieczne, a próba stosowania tych produktów bez recepty może zakończyć się poważną chorobą. Ponadto nawet lekarz, i to specjalista od dietetyki i leczenia nadwagi, na pewno przed zastosowaniem leków spróbuje metod nielekowych. Dopiero wtedy, przy braku efektów, można przepisać określone leki, jak np.
Jak wiele leków, mają szereg skutków ubocznych, takich jak pobudzenie, bezsenność, wysokie ciśnienie krwi i skłonność do przewlekłych biegunek.
Przegląd popularnych leków stosowanych w leczeniu otyłości
| Nominacja | miejsce | nazwa produktu | cena |
| Leki stosowane w leczeniu otyłości | 1 | Blokery trawienia – orlistat (Xenical, Xenalten, Orsothen) | 759€ |
| 2 | Hormonalne leki pobudzające wydzielanie insuliny: liraglutyd (Victoza, Saxenda) | 9 200€ | |
| 3 | Metformina (Gliformin, Glucofage, Siofor, Formitin) | 168€ | |
| 4 | Baeta, Baeta-Long (Exenatide) | 3 450€ | |
| Leki przeciwdepresyjne | 1 | Sibutramina (Meridia, Reduxin, Slimia, Goldline Plus) | 2 035€ |
| O perspektywie i zagranicznych narkotykach | 1 | Rimonabat (Acomplia, Zimulti) | – |
| 2 | Lorcaserin (Belvik) | 18 240€ | |
| 3 | Xymia (fentermina + topiramat) | – |
Blokery trawienia – orlistat (Xenical, Xenalten, Orsothen)
Ocena: 4.9
Lek, który pogarsza wchłanianie tłuszczu w jelitach – jest prawdopodobnie najbardziej nieszkodliwy ze wszystkich leków stosowanych w leczeniu otyłości. Na przykład w USA można dostać ten lek bez recepty od lekarza, podczas gdy wszystkie inne leki na otyłość będą na receptę. Jakie leki? Jest to Xenical lub Orlistat.
Wiadomo, że normalnie trzustka produkuje specjalny enzym, który rozkłada tłuszcze (lipaza trzustkowa), a żółć, która jest produkowana przez wątrobę, pomaga emulgować te tłuszcze i przekładać na dogodną fazę dla działania lipazy. Dlatego jeśli lipaza ta jest w jakikolwiek sposób inaktywowana, tłuszcze z pożywienia nie są rozkładane w jelicie, lecz wydalane w postaci niezmienionej z kałem.
Jeśli Xenical jest stosowany w terapeutycznych, zalecanych dawkach, to wchłanianie tłuszczu w jelicie jest zmniejszone o jedną trzecią, a metabolizm nie jest zmieniony w tym przypadku. W wyniku zmniejszonego poboru tłuszczu do krwiobiegu zmniejsza się również zdolność organizmu do magazynowania go jako rezerwy w tkance tłuszczowej. Istnieje wiele badań klinicznych, które wykazały, że stosowanie tego leku bez zmiany diety i bez ćwiczeń fizycznych pozwoliło pacjentom na utratę średnio około 6 kg wagi w ciągu 4 lat. Oczywiście, to pokazuje, że lek działa, ale jeśli osoba utrzymuje dietę i zwiększa swoją aktywność fizyczną, ta sama ilość kilogramów można stracić nie w 4 lata, ale w 4 miesiące, ja lub nawet szybciej, bez szkody dla zdrowia.
Xenical, czyli orlistat, ma niepokojący, ale nieprzyjemny efekt uboczny. Jeśli tłuszcz nie jest wchłaniany, musi być wydalany z kałem. Jeśli kał zawiera nadmierną ilość tłuszczu, tłuszcz będzie gromadził się na ścianach jelita grubego i powodował mechaniczne podrażnienie, a tłusty stolec dosłownie wysuwał się. To zjawisko steatorrhea jest dobrze znane u pacjentów z przewlekłym zapaleniem trzustki. Z powodu niedoborów enzymów ich stolce są często bardzo tłuste, co powoduje konieczność używania szczotki toaletowej, gdyż tłuszcz nie jest łatwo wypłukiwany wodą.
Ale istnieje dodatkowy pozytywny efekt stosowania Xenical, niezwiązany z utratą wagi. Zmniejszenie ilości wchłanianego tłuszczu prowadzi do spadku poziomu cholesterolu całkowitego, a także zmniejsza ryzyko rozwoju miażdżycy. Ale znowu, znacznie skuteczniejsze jest zmniejszenie ryzyka miażdżycy i obniżenie stężenia cholesterolu w osoczu poprzez dietę i zwiększenie aktywności fizycznej.
Xenical jest dostępny na rynku Polskam od włoskiej firmy Roche, a opakowanie 21 tabletek będzie kosztować średnio 950 Zlotykh. Lek Orsoten firmy KRKA będzie kosztował nieco mniej, około 800 Zlotykhli. Jedną kapsułkę należy przyjmować z każdym posiłkiem. Jeśli zatem założymy, że osoba spożywa trzy posiłki dziennie, jedno opakowanie wystarczy na tydzień, a miesięczny kurs kosztowałby 4000 Zlotykhli.
Hormonalne środki pobudzające produkcję insuliny: liraglutyd (Victoza, Saxenda)
Ocena: 4.8
Ściśle rzecz biorąc, wśród oficjalnych wskazań liraglutydu nie ma zalecenia stosowania go w celu utraty wagi. Jest przepisywany osobom z cukrzycą typu 2 w celu normalizacji poziomu cukru we krwi, gdy inne leki nie są skuteczne. Drugim wskazaniem jest zmniejszenie ryzyka zawału serca i udaru mózgu u pacjentów z tą samą cukrzycą typu 2, na tle pewnej patologii kardiologicznej, jako leczenie wspomagające. Ale w USA liraglutyd jest nadal stosowany do utraty wagi, choć także u pacjentów z cukrzycą typu 2. W przeciwieństwie do innych leków, nie jest to tabletka ani kapsułka, nawet nie kropla, ale zastrzyk podskórny.
Liraglutyd jest podobny do ludzkiego peptydu glukagonopodobnego. Jego stworzenie wymagało pomocy inżynierii genetycznej i biotechnologii. Odpowiedni region ludzkiego DNA, który koduje syntezę tego peptydu, został włączony do materiału dziedzicznego, zwykłych drożdży, następnie drożdże te rozmnożyły się i zaczęły produkować tę ludzką substancję w warunkach fabrycznych. W rezultacie otrzymano liraglutyd, który po oczyszczeniu jest w 97% podobny do ludzkiego peptydu. Wiąże się z jej receptorami, pobudzając wydzielanie insuliny i przełamując barierę insulinooporności. Lek należy stosować podskórnie. Samodzielnie podawany w domu, wstrzykiwany w ramię, brzuch lub udo raz dziennie w zależności od potrzeb, niezależnie od posiłków. Mimo to, najlepiej wkładać je o tej samej porze dnia.
Ile można stracić na wadze? Zgodnie z istniejącymi badaniami, potrzeba było ponad roku, pełnych 14 miesięcy, czyli odstępu 56 tygodni, aby wiarygodnie wykryć średnią utratę wagi u pacjentów z cukrzycą wynoszącą maksymalnie 8,5 kg. Z jednej strony ta postać może naprawdę zadziwić i zafascynować. Ale z drugiej strony warto wcześniej zapytać o koszt tego środka. Na przykład Victoza firmy Novo Nordisk z Danii kosztuje średnio 10 tys. Zlotykhli za tabletkę. Jest to koszt dwudniowego leczenia. Ten sam lek Saxenda, produkowany przez tę samą firmę, będzie kosztował średnio 25000 rbl. Za pięć piór strzykawkowych, czyli za koszt pięciodniowej kuracji. Odpowiednio, koszt leczenia liraglutydem przez 56 tygodni będzie kosztował pacjenta prawie 2 miliony Zlotykhli. Dlatego zdrowym ludziom znacznie łatwiej jest zmniejszyć masę ciała na siłowni lub na basenie, albo po prostu ograniczyć ilość spożywanego tłuszczu, niż płacić takie pieniądze.
Jest jeszcze jeden bardzo ważny fakt. Ten produkt jest przeznaczony tylko dla osób z cukrzycą. Jeśli jednak liraglutyd jest stosowany przez osoby z prawidłowym poziomem cukru we krwi, indukcja insuliny może prowadzić do spadku cukru, rozwoju hipoglikemii, a nawet śpiączki. Istnieje duża liczba przeciwwskazań, interakcji lekowych z innymi lekami i nawet endokrynolog powinien być przeszkolony i doświadczony w stosowaniu tego leku.
Metformina (Gliformin, Glucofazh, Siofor, Formitin)
Ocena: 4.7
Metformina jest drugim lekiem przeznaczonym do leczenia cukrzycy typu 2, który, co podkreślamy, prowadzi do utraty masy ciała u pacjentów jako efektu ubocznego. Ale, podobnie jak w poprzednim przypadku, nie można jej stosować w leczeniu otyłości u osób bez cukrzycy typu 2, a ponadto: jeśli pacjent będzie przyjmował metforminę, ale zostanie u niego zdiagnozowana cukrzyca typu 1, to przyjmowanie tego leku jest po prostu niebezpieczne.
Jeśli jednak pacjent z cukrzycą typu 2 ma nadwagę, metformina, przyjmowana prawidłowo, zaczyna działać na rzecz redukcji masy ciała, przy niewielkim ryzyku hipoglikemii, czyli spadku cukru we krwi. Metformina jest przeciwwskazana w wyraźnej patologii nerek i przewlekłej niewydolności nerek, w niewydolności serca, wątroby i układu oddechowego, odwodnieniu, przewlekłym alkoholizmie. Siofor 850 mg w tabletkach, 60 tabletek (firma Berlin Chemi) będzie niedrogi, od 260 do 370 Zlotykhli., Krajowy Glyformin, produkowany przez firmę Akrichin, będzie kosztował jeszcze taniej – maksymalnie 120 Zlotykhli. za opakowanie (500 mg #60).
Baeta, Baeta-Long (eksenatyd)
Ocena: 4.6
Innym analogiem peptydu glukagonopodobnego może być lek o nazwie Baeta-Long, eksenatyd. Różnica między lekiem Baeta Long a liraglutydem polega na tym, że należy go podawać raz w tygodniu zamiast codziennie. Eksenatyd nie może być również stosowany samodzielnie, ale jako uzupełnienie metforminy. Zapewnia to lepszą kontrolę cukru we krwi. Baeta-Long, produkowany przez firmę Astra Zeneca, jest stosowany w Europie od 2011 roku, ale na rynku Polskam pojawił się dopiero 2 lata temu, w 2017 roku.
Lek, choć podawany podskórnie, znajduje się w mikrosferach, które po umieszczeniu pod skórą stopniowo rozpuszczają się, a lek jest stopniowo usuwany z miejsca wstrzyknięcia. Niemniej jednak istnieje ryzyko wytworzenia specjalnych przeciwciał na ten lek, a zgodnie z prawami układu odpornościowego im rzadziej podaje się lek, tym większe jest ryzyko powstania tych neutralizujących przeciwciał, które zmniejszają cały efekt kliniczny. W przypadku regularnego stosowania krótkodziałającego liraglutydu raz dziennie, to ryzyko wystąpienia przeciwciał jest znacznie mniejsze. Ile kosztuje Baeta-Long?? W moskiewskich aptekach można kupić opakowanie 4 sztuk na jeden miesiąc za 11000 Zlotykhli.
Leki przeciwdepresyjne
Po przeczytaniu o lekach hormonalnych, osoby z nadwagą, ale bez obecności cukrzycy, mogą się zasmucić. Więc jak powinny być? Bardzo proste. Na zalecenie lekarza można stosować leki przeciwdepresyjne, choć bardzo ostrożnie, ściśle według wskazań i jeśli nie ma przeciwwskazań. Od dawna wiadomo, że leki na nastrój z grupy szczególnie selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), takie jak fluoksetyna, paroksetyna i inne, mają jako działanie niepożądane zmniejszenie apetytu. Efekt ten jest bardziej wyraźny dla jednych, a mniej dla innych. Jednym z liderów pod względem nasilenia hamowania apetytu przez leki przeciwdepresyjne jest lek sibutramina.
Sibutramina (Meridia, Reduxin, Slimia, Goldline plus)
Ocena: 4.9
Choć lek ten działa bezpośrednio na ośrodek regulacji apetytu w mózgu, jest to lek przeciwdepresyjny, a nie anorektyczny. To znaczy, że za główne uważa się jego działanie przeciwdepresyjne, ponieważ blokuje wychwyt neuroprzekaźników.
Spójrzmy prawdzie w oczy, od 9 lat jest zakazany w Europie, ze względu na wysokie ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych. Jest dopuszczony do stosowania w Stanach Zjednoczonych, ale z obowiązkowym zastrzeżeniem producenta w instrukcji, że jeśli pacjent ma chorobę układu krążenia, nie może być stosowany. W naszym kraju jest sprzedawany, choć nie można go kupić na wolnym rynku, a jedynie na receptę, i wchodzi w skład silnie działających leków. Ale jeśli chcesz, możesz go dostać.
Niektórzy fanatycy odchudzania łączą stosowanie sibutraminy z wyżej opisaną metforminą w leczeniu cukrzycy typu 2. Jest to kategorycznie przeciwwskazane i szkodliwe połączenie. Sibutramina ma działania niepożądane związane z ryzykiem wystąpienia wysokiego ciśnienia krwi. Mogą wystąpić zaparcia, bezsenność, drażliwość i bóle głowy. Znana jest duża liczba nawet śmiertelnych skutków, zwykle związanych z samoleczeniem i niewłaściwym przepisywaniem leku.
Sibutramina może być zawarta w różnych suplementach diety sprzedawanych w celu utraty wagi, a dawka w tych suplementach może być wielokrotnie większa niż maksymalna dopuszczalna, ale obecność sibutraminy może być ukryta. Dlatego trzeba zachować szczególną ostrożność przy wyborze preparatu odchudzającego, zwłaszcza gdy jest on na rynku, kupiony w internecie lub importowany z Chin.
Jednym z najbardziej oczyszczonych leków jest Meridia, która jest produkowana przez Abbott i sprzedawana w kapsułkach 15 mg, w opakowaniu 28 kapsułek. Powinien być podawany, gdy wskaźnik masy ciała przekracza 27. Efektem jest spadek wagi o 10% po 6 miesiącach.
Wymieńmy pokrótce główne oficjalne przeciwwskazania do stosowania sibutraminy:
- Otyłość organiczna, gdy jej przyczyna związana jest z chorobą;
- obecność zaburzeń apetytu i odżywiania – wychudzenie spowodowane anoreksją lub obecność bulimii;
- problemy ze zdrowiem psychicznym;
- przyjmowanie inhibitorów MAO;
- choroby układu sercowo-naczyniowego lub obecność nadciśnienia tętniczego;
- Podwyższona funkcja tarczycy;
- Przewlekła niewydolność nerek i wątroby;
- gruczolak prostaty, guzy nadnerczy, jaskra;
- Dzieciństwo, ciąża i karmienie piersią;
- Przewlekły alkoholizm i uzależnienie od narkotyków.
Dlatego nie każda otyłość może być leczona sibutraminą.
Polskae leki sibutramina na rynku – Reduxin i Goldline Plus w składzie, oprócz sibutraminy mają celulozę mikrokrystaliczną. Nie jest przyswajany przez organizm, nie ma działania leczniczego, ale pęcznieje i stwarza fałszywe poczucie pełności, jak otręby czy zwykły błonnik. Dlatego, jeśli jesteś zdesperowany, aby schudnąć, ale uzasadniony strach przed skutkami ubocznymi sibutraminy, po prostu jeść zwykłe otręby. Jest przydatna i niedroga, a w końcu doprowadzi do utraty wagi.
Należy dodać, że nawet krajowe i nie najlepsze na świecie leki typu sibutramina, takie jak Reduxin czy Goldline Plus nie są tanie. Minimalny koszt za opakowanie Reduxin, produkowane przez krajową firmę Ozon w 30 kapsułek będzie kosztować od 1400 Zlotykhli.
Oczywiście są też inne leki z grupy antydepresyjnej, jak Prozac (fluoksetyna), Velafax (wenlafaksyna) chorwackiej firmy Pliva czy Rexetine vel paroksetyna węgierskiej firmy Gedeon Richter. Są to leki przeciwdepresyjne, które stosuje się w odpowiednich wskazaniach, w leczeniu lęku i depresji. Zmniejszony apetyt i utrata wagi byłyby powiązanymi działaniami niepożądanymi. Nie można ich kupić na wolnym rynku bez recepty, i słusznie. Jednak nawet gdy leki te są przepisywane zgodnie ze wskazaniami, istnieją specyficzne działania niepożądane wspólne dla grupy SSRI. Na przykład suchość w ustach, niespokojne nogi w nocy, zaburzenia wytrysku u mężczyzn.
Na horyzoncie i zagraniczne narkotyki
W krajach o zaawansowanej opiece zdrowotnej stale testuje się i bada nowe leki, a także różne kombinacje starszych leków, które mogą być stosowane w leczeniu otyłości. Przykładem może być lek Contraive. W Federacji Polskaej nie jest on zarejestrowany i nie jest sprzedawany, ale jest używany za granicą. Jest to połączenie blokera receptorów opioidowych – naltreksonu i inhibitora wychwytu zwrotnego serotoniny – bupropionu. W podobnie długim okresie 56 tygodni ochotnicy stracili około 5% masy ciała.
Rimonabat (Acomplia, Zimulti)
Ocena: 4.9
Obiecującym kierunkiem jest zastosowanie blokerów receptorów kannabinoidowych, które mogą być stosowane jako leki anorektyczne lub hamujące apetyt. Ale jak na razie, niestety, „pierwszy naleśnik to trochę dużo”. Opracowano już lek Acomplia, czyli rimonabat. Jest to czysty antagonista receptorów kannabinoidowych i działa wyłącznie na ośrodek apetytu. Ponownie nie obyło się bez skutków ubocznych, z których za główny uznano zwiększoną termogenezę. Był on sprzedawany w Rosji do 2010 roku pod nazwą Zimulti, ale potem został wycofany najpierw w Europie, a następnie w Rosji, ponieważ podczas jego przyjmowania wystąpiły jeszcze poważniejsze skutki uboczne związane z zaburzeniami neuropsychiatrycznymi.
Lorcaserin (Belvik)
Ocena: 4.7
Spośród środków stosowanych za granicą w celu zmniejszenia apetytu, lorkaseryna, czyli Belvik, jest obecnie najczęściej stosowana. W swojej budowie jest łagodnym krewnym amfetaminy, a jego działanie jest najlepsze w pierwszych miesiącach stosowania, natomiast przy dłuższym stosowaniu (rok lub dłużej) jego skuteczność maleje. Wiadomo również, że pacjenci z cukrzycą i otyłością tracą około 5% masy ciała w ciągu roku. Lorkaseryna to jedyny lek anorektyczny, czyli zmniejszający apetyt, który może być stosowany przez długi czas i nie uzależnia.
Istnieją inne leki, takie jak Tenuate, Bontril, Régimex – prawdziwi krewni amfetaminy. Mogą już powodować realne uzależnienie fizyczne i psychiczne, zwłaszcza przy długotrwałym stosowaniu. Dlatego nawet w Stanach Zjednoczonych Ameryki obrót tymi lekami jest ściśle kontrolowany.
Xymia (fentermina+topiramat)
Ocena: 4.6
Istnieje lek o nazwie Xymia. Jest to połączenie leku przeciwpadaczkowego topiramatu, który również jest nowym lekiem na rynku, z fenterminą. Jest mało prawdopodobne, że kiedykolwiek będzie używany w naszym kraju, ponieważ phentermine jest ujęty w wykazie 2 substancji odurzających i psychotropowych oraz ich prekursorów. Phentermine jest silnym psychostymulant, substancja podobna do amfetaminy z silnym tłumienia apetytu.
Dlaczego jest on zatwierdzony w niektórych krajach? Ponieważ nie wywołuje euforii, w przeciwieństwie do amfetaminy, i dlatego nie prowadzi do uzależnienia. Jest stosowany w postaci Adipexu, a przedłużone formy leku są dostępne w Australii i Nowej Zelandii. Połączenie go z topiromanem pozwala na zwiększenie aktywności hamującej kwasu gamma-aminomasłowego, a tym samym sprawia, że nie ma przecież uzależnienia.
W ciągu podobnie długiego okresu 56 tygodni pacjenci zredukowali masę ciała nawet o 10 kg i jak dotąd jest to jednoznaczny rekord. Ale Xymia i jej analogi mają też skutki uboczne. Na przykład, stężenie estrogenów w osoczu spada i złożony doustny środek antykoncepcyjny nie jest już tak skuteczny, a ryzyko krwawienia wzrasta. Częstość występowania epizodów lękowych i depresyjnych znacznie wzrasta przy długotrwałym stosowaniu, dlatego przed zastosowaniem tego środka konieczne jest przeprowadzenie pełnego badania lekarskiego.
Na zakończenie chcielibyśmy przestrzec czytelników przed samodzielnym leczeniem otyłości za pomocą leków oraz różnych niezarejestrowanych wątpliwych suplementów diety i produktów dostępnych bez recepty, które można łatwo nabyć w sklepach internetowych. Jest niebezpieczny dla zdrowia. liczne badania kliniczne wykazują, że 85% pacjentów i ogólnie osób z uporczywymi myślami o odchudzaniu nie musi przyjmować leków. Mogą samodzielnie zredukować masę ciała do idealnej wagi w ciągu roku lub dwóch lat z pomocą metod nielekowych – diety, aktywności fizycznej i zmiany stylu życia.
Czy leki na otyłość, które są popularne, są skuteczne i bezpieczne? Czy mają jakiekolwiek skutki uboczne? Czy istnieją również inne, mniej znane leki, które mogą być bardziej efektywne? Jakiego rodzaju diagnostykę i konsultacje medyczną należy przeprowadzić przed rozpoczęciem terapii farmakologicznej na otyłość?
Czy te 8 popularnych leków na otyłość jest dostępnych bez recepty czy wymagają specjalnego zezwolenia od lekarza? Czy są skuteczne i bezpieczne? Jakie są główne działania uboczne tych leków? Czy istnieją inne metody leczenia otyłości, które warto rozważyć?