15 najlepszych niedrogich płyt kuchennych

*Przegląd najlepszych według redaktorów. Kryteria wyboru. Niniejszy materiał ma charakter subiektywny, nie jest reklamą i nie służy jako wskazówka do zakupu. Przed zakupem należy skonsultować się z ekspertem.

Zakup płyty grzewczej do zabudowy przemawia do wielu osób. Po co wydawać pieniądze na wystawną płytę gazową, skoro można zastąpić piekarnik mikrofalówką, a jak to często bywa, Twoja kuchnia nie jest prawie wystarczająco duża, by ją pomieścić?? Ponadto, kompaktowa płyta grzewcza jest łatwiejsza do dekoracji, łatwiejsza w utrzymaniu i, co nie mniej ważne, tańsza w zakupie.

Dlatego zarówno wybór modeli, jak i wybór wzorów płyt grzewczych jest duży. Płyty gazowe – oczywisty wybór dla zgazowanego domu: ich obsługa jest niedroga, jak również konserwacja, po wyłączeniu palnika stygnie wystarczająco szybko i jest bezpieczna. Nie należy jednak zapominać o zagrożeniu wybuchem gazu ziemnego, jak również o niebezpieczeństwie związanym z otwartym płomieniem. Płyty elektryczne z elementami żarowymi są pod tym względem o wiele bezpieczniejsze. Powierzchnia płyty elektrycznej może być całkowicie płaska, co czyni ją niezwykle łatwą w pielęgnacji. Wymagają one jednak potężnej mocy wejściowej (linia musi być wyciągnięta bezpośrednio z licznika i drutu o dużym przekroju), nie stygną po wyłączeniu. Płyty indukcyjne są łatwiejsze i bezpieczniejsze w użyciu: podgrzewają dno garnka, a nie palnik. Tak więc płyta indukcyjna jest całkowicie bezpieczna, jeśli pozostanie włączona – można bezpiecznie dotykać jej powierzchni, a jedzenie, które wydostało się z garnka nie przywiera do płyty. Własne wady w takich panelach, oczywiście, również mają – mogą tylko podgrzewać naczynia z wyraźnymi właściwościami magnetycznymi, czyli nawet nie wszystkie ze stali nierdzewnej do tego będą pasować, nie mówiąc już o szkle żaroodpornym i ceramice. Jednak w porównaniu z zyskami w zakresie wygody i bezpieczeństwa, nie są to największe wyrzeczenia, prawda?? Inna częsta wada modeli budżetowych jest bardziej delikatna: zamiast płynnie zmieniać moc, strefa gotowania sama się wyłącza, a następnie włącza z powrotem po ostygnięciu potraw – co oznacza, że np. wrzątek jest wizualnie widoczny, nawet jeśli widzimy go z przerwami. Bardziej zaawansowane modele indukcyjne z kontrolą mocy PWM eliminują to wąskie gardło – ale kosztują też znacznie więcej.

Najlepsze dostępne tanie płyty grzewcze

Nominacja	miejsce	nazwa produktu	cena
Najlepsze niedrogie płyty indukcyjne	1	Indesit VIA 640 0 C	24 200€
2	Weissgauff HI 640 BS	15 990€
3	Beko HII 64400 ATX	20 790€
Najlepsze tanie płyty elektryczne	1	Electrolux EHF 96547 FK	20 990€
2	Indesit RI 260 C	17 400€
3	Bosch PKE645B17	22 990€
4	Hotpoint-Ariston HR 622 C	16 590€
5	Weissgauff HV 641 BS	12 990€
6	Samsung CTR432NB02	13 990€
Najlepsze tanie płyty gazowe	1	Weissgauff HGG 641 WGH	13 490€
2	Indesit PR 642 (BK)	16 690€
3	MAUNFELD EGHG 64.1CB/G	16 490€
4	Fornel PGA 60 Grazia Ivory	19 390€
Najlepsze niedrogie płyty grzewcze kombi	1	Gorenje K 6N20 IX	14 000€
2	Simfer H60V31O512	15 000€

Najlepsze niedrogie płyty indukcyjne

Indesit VIA 640 0 C

Ocena: 4.9

Minimalistyczny design na płycie grzewczej – zarówno czarna ceramiczna powierzchnia górna, jak i przyciski sterujące są w tym samym kolorze. Jedyne co się wyróżnia to logo Indesit w rogu. Płyta jest instalowana niezależnie, co oznacza, że można ją zainstalować bez ograniczeń i bez łączenia z piekarnikiem. Elementy sterujące są wrażliwe na dotyk i bardzo poręczne: na przykład na strefie sterowania można regulować moc w prawo (większa moc) lub w lewo (mniejsza moc): w dobie smartfonów nie trzeba czytać instrukcji obsługi, aby wiedzieć, jak z nich korzystać. Można ustawić własny timer dla każdej strefy gotowania.

Strefy grzewcze w trzech rozmiarach: jedna o średnicy 145 mm, dwie po 180 mm, ostatnia 210 mm. Kontrola dostępności naczyń na płycie grzewczej oraz automatyczne wyłączenie danej strefy gotowania po zdjęciu naczyń. Dla bezpieczeństwa płyta ma tryb „child lock”, który blokuje wszystkie przyciski dotykowe z wyjątkiem przycisku wyłączania – ale trzeba go przytrzymać przez około 20 sekund. Producent nie zapomniał o śledzeniu temperatury końcowej – wyjęcie gorącego garnka spowoduje wyświetlenie na ekranie symbolu H, informującego, że płyta nadal zachowuje ciepło z naczynia. Ta sama lampka natychmiast informuje o umieszczeniu na płycie grzewczej niewłaściwego rodzaju naczynia.

Warto zwrócić uwagę na cechę płyty grzewczej, która została zauważona przez właścicieli. jest bardzo wrażliwa na przerwy w dostawie prądu (palniki przestają grzać, pojawia się błąd F02, F04 lub C84) – jeśli okablowanie elektryczne jest niewystarczające lub występują problemy z zasilaniem z podstacji, płyta nie może być prawidłowo użytkowana. Aby rozwiązać ten problem, możemy polecić zainstalowanie stabilizatora o odpowiedniej mocy: należy pamiętać, że płyta grzewcza może zużywać do 7,2 kW, co oznacza, że stabilizator nie jest tani.

Zalety

• Intuicyjne sterowanie dotykowe;
• Wzór, który wtapia się we wnętrze;
• Szybkie ogrzewanie.

Wady

• Wymagający w stosunku do zasilania;
• Brak regulacji PWM (po zagotowaniu palniki nagrzewają się i wyłączają z zauważalnymi przerwami, gotowanie nie jest utrzymywane stale).

Weissgauff HI 640 BS

Ocena: 4.8

Z wyjątkiem tego, że strefy gotowania są oznaczone krzyżykami zamiast okręgów, design Weissgaufa ściśle przypomina ten z Indesit. Regulacja mocy palnika odbywa się w ten sam sposób – za pomocą dotykowego suwaka. Podobna jest również liczba palników i ich łączna moc – 4 palniki pobierają łącznie do 7,2 kW mocy. Wszystkie cztery krzyżyki są jednak tej samej wielkości, mimo różnych mocy palników – pod tym względem znacznie wygodniejsze są okręgi o różnych średnicach, np. Indesit. Należy pamiętać, że prawy górny i lewy dolny palnik mają większą moc i są przeznaczone do większych garnków i patelni (należy zauważyć, że palnik HV 640 BS podobnego modelu ma dokładnie takie same pierścienie).

Elementy sterujące i wyświetlacze Weissgauf są prostsze i łatwiejsze do zrozumienia niż w przypadku Indesit. Powyżej długiego suwaka regulacji mocy znajdują się wskaźniki mocy dla każdej strefy gotowania, obok ikon oznaczających daną strefę gotowania. Nawet bez ikonek nie da się tego wyjaśnić – wyświetlacze są w tej samej kolejności, co strefy gotowania: 2×2. Piktogramy są jednocześnie elementami sterowania dotykowego – służą do włączania i wyłączania stref gotowania (nie jest konieczne zerowanie suwaka), wyboru strefy gotowania i ustawiania timera. Kontrolka timera jest osobnym wskaźnikiem po prawej stronie. Timer można ustawić dla każdej strefy gotowania na maks. 99 minut. Przewidziano czujnik naczynia, a co za tym idzie, wskaźnik ciepła resztkowego po wyjęciu naczynia (liczba oznaczająca ustawiony poziom mocy zmienia się na symbol H).

W porównaniu z płytą Indesit, ta płyta jest głośniejsza – głównie z powodu wentylatora chłodzącego. Nie ma też automatycznego zagotowania przy regulacji mocy PWM, po zagotowaniu wody kuchenka zaczyna wyłączać palnik całkowicie w granicach progu histerezy temperatury, po czym włącza go ponownie z ustawioną mocą aż do zagotowania.

Korzyści z

• Niezwykle prosta i intuicyjna obsługa;
• Łatwy do czyszczenia;
• Wysoka prędkość ogrzewania.

Wady

• Hałas;
• Przerywana siła wrzenia;
• Z oznaczenia palników nie wynika jasno, jaką moc mają poszczególne palniki.

Beko HII 64400 ATX

Ocena: 4.7

Na płycie Beko poszczególne strefy grzewcze są oznaczone okręgami o różnych średnicach, co jest wygodniejsze niż „krzyżyki” Weissgauf, ale najmniejszy okrąg z jakiegoś powodu jest przeniesiony na prawą stronę płyty: to również uniemożliwia włożenie garnka, a sama wizualna asymetria psuje design. Podobnie jak w przypadku konkurencyjnych modeli, mamy cztery palniki, oba o tej samej średnicy (180 mm), ale o tej samej mocy, co największy (210 mm) u góry po prawej stronie, zmniejszona moc tylko na palniku 145 mm. Moc całkowita – 7,2 kW, dzięki czemu pod względem możliwości grzewczych wszystkie trzy kuchenki w naszym rankingu można uznać za praktycznie identyczne.

Brak suwaka do regulacji mocy. Aby dokonać regulacji, wystarczy wybrać przycisk dotykowy z ikoną dla wymaganej strefy gotowania, a następnie za pomocą przycisków plus i minus zwiększyć lub zmniejszyć liczbę, która pojawia się na wyświetlaczu obok ikony. Dlatego pod względem wygody ta płyta przegrywa z Weissgaufem, a Indesit. Wszystkie palniki zwiększają moc dla jak najszybszego ogrzewania (od 1,6 do 1,8 kW dla najmniejszego palnika i od 2 kW do 2,3 kW dla pozostałych) – w tym celu należy najpierw ustawić wybrany palnik na maksymalny poziom mocy („9”), a następnie ponownie nacisnąć przycisk „plus”.

Podobnie jak w innych budżetowych płytach kuchennych, nie ma regulacji mocy PWM. Ale to właśnie do tego modelu właściciele wielokrotnie zgłaszają, że przy poziomie mocy mniejszym niż 3, przerwy między włączeniem a wyłączeniem są nadmiernie długie.

Zalety

• Możliwość zastosowania funkcji „dopalacza” palnika;
• Wystarczająco łatwy w użyciu.

Wady

• Mała strefa ciepła przesunięta do krawędzi;
• Brak suwaka regulacyjnego;
• Nadmierne przerwy podczas pracy z niską mocą.

Najlepsze niedrogie płyty elektryczne

Electrolux EHF 96547 FK

Ocena: 4.9

Wizualnie płyta ta nie różni się od płyt indukcyjnych – ta sama minimalistyczna czarna płaszczyzna. Ale od razu widać po układzie płyty, że producent nie zapomniał o możliwości umieszczenia podłużnych naczyń kuchennych, jak garnki i patelnie (prawy górny palnik), a w lewym dolnym rogu dodał strefę grzewczą „multi-size”. Obie strefy gotowania można włączyć i wyłączyć za pomocą oddzielnego przycisku. Moc łączna 7,1 kW. Zwróć uwagę, że jest to dalekie od porównywalnych płyt indukcyjnych o mocy 7,2 kW w naszym rankingu: płyty indukcyjne mają wyższą sprawność.

Obsługa panelu jest bardzo prosta i wygodna – możemy ją nazwać referencyjną: każda strefa gotowania ma dedykowany suwak na touchpadzie, więc nie trzeba wstępnie wybierać strefy gotowania, aby dokonać regulacji. Kolejną przydatną funkcją jest „Eco-timer”, który podczas ustawiania czasu gotowania bierze pod uwagę ciepło resztkowe strefy gotowania i wyłącza zasilanie przed upływem ustawionego czasu, oszczędzając w ten sposób energię i pozwalając na zdejmowanie naczyń z chłodniejszej powierzchni, której schłodzenie zajmie mniej czasu. Czuły na dotyk przycisk StopGo umożliwia szybkie „zwolnienie” gotowania w danej strefie i równie szybkie wznowienie gotowania.

Ponieważ bezwładność cieplna płyt elektrycznych jest znacznie większa niż płyt indukcyjnych, „stopniowa” regulacja mocy nie jest zauważalna. Ponieważ schładzanie trwa również dłużej, wskazanie ciepła resztkowego przebiega w trzech etapach: pasek natychmiast informuje, czy jest on jeszcze zbyt gorący, czy też jest już prawie schłodzony.

Warto zauważyć, że zastosowane tutaj 14 poziomów regulacji mocy jest praktycznie bezużyteczne w praktyce: właściciele zwrócili uwagę, że w rzeczywistości tylko poziomy 10-11 muszą być używane do „powolnego ogrzewania”, niższe poziomy są w zasadzie bezużyteczne. Najwygodniejsza jest funkcja „automatycznego nagrzewania”, która włącza strefę gotowania z maksymalną mocą, a następnie nagrzewa ją do trybu ustawionego za pomocą suwaka: tak jest szybciej. Należy również pamiętać, że sterowanie dotykowe jest wrażliwe na rozpryski, co może być niebezpieczne, jeśli kropla spowoduje włączenie się wolno pracującego palnika, na którym może stać np. prawie pusty czajnik. Nie zapominajmy więc o „trybie dziecięcym”, w którym zablokowane są przyciski dotykowe.

Zalety

• Dwie rozszerzalne strefy grzewcze;
• Trójstopniowy wskaźnik ciepła resztkowego;
• „Energooszczędny eco-timer.

Wady

• Powolne ogrzewanie;
• Praktycznie bezużyteczne tryby niskiej mocy;
• Panel dotykowy jest zbyt czuły.

Indesit RI 260 C

Ocena: 4.8

Ta płyta ma cztery palniki, a wszystkie są umieszczone bez większej symetrii, co wizualnie wygląda nieprzyjemnie. Właściciele zwracają uwagę, że układ nie jest też najbardziej logiczny. Tylko jedna rozszerzalna strefa. Rozszerza się tylko w zakresie średnicy (120/210 mm) – nie ma specjalnej długiej strefy gotowania, jak w przypadku modelu Electrolux EHF 96547 FK. Jest to strefa, która jest zwykle najczęściej używana, ale z jakiegoś powodu znajduje się w tylnym rzędzie. Mniej wygodne są też elementy sterujące (trzeba najpierw wybrać palnik do regulacji, a następnie ustawić poziom mocy przyciskami „plus i minus”, osobne suwaki sensorowe Electroluxa są znacznie bardziej ergonomiczne).

Przeniesienie przycisków sterujących w prawy dolny róg, które wymagało tak dziwnego rozmieszczenia palników, ma swoje logiczne wytłumaczenie: podczas pracy tego typu płyt, które mają wspólną szklano-ceramiczną powierzchnię, robi się wszędzie bardzo gorąco – dlatego przyciski zostały przeniesione w „najchłodniejszy” róg obok palników małej mocy.

Zasługi

• Wystarczająco szybkie nagrzewanie;
• Łatwe czyszczenie.

Wady

• Tylko jedna strefa rozszerzalna, nie ma w ogóle stref rozszerzalnych;
• Nieestetyczny wygląd.

Bosch PKE645B17

Ocena: 4.7

Również płyta ramowa Bosch ma nieco asymetryczny design, ale wygląda bardziej atrakcyjnie niż Indesit. Największa strefa gotowania znajduje się w zwykłym miejscu, na dole po prawej stronie – ale z tego powodu przyciski sterujące, które znajdują się na środku, stają się bardzo gorące przy dłuższym korzystaniu z tej strefy. Niestety, nie ma tu w ogóle rozszerzalnych stref grzewczych, ani w średnicy, ani w długości.

Podobnie jak w przypadku modelu Indesit RI 260 C – w podobny sposób wybiera się strefę gotowania, a następnie za pomocą przycisków Plus/Minus ustawia się poziom mocy. Przyciski regulacji wizualnie przypominają suwak. Regulacja mocy jest siedemnastostopniowa, ale podobnie jak w przypadku Electrolux EHF 96547 FK, w praktyce taka ilość stopni nie jest potrzebna. Płyta grzewcza 145 mm ma moc grzewczą 1,2 kW, płyta 180 mm ma moc 2 kW. Najmocniejsza jest płyta grzewcza 210 mm – 2,1 kW. Dwustopniowy wskaźnik ciepła resztkowego.

Zalety

• Wygodna lokalizacja palników.

Wady

• Brak możliwości rozbudowy stref;
• Niewielkich rozmiarów palnik 145 mm.

Hotpoint-Ariston HR 622 C

Ocena: 4.6

Największa średnica strefy grzewczej jest rozszerzalna (120/210 mm) i znajduje się w tylnym rzędzie, co nie zawsze jest wygodne. Dla mniejszej ilości ciepła, przyciski sterujące zostały przeniesione w prawy dolny róg, jak w przypadku Indesit RI 260 C, ale same palniki są rozmieszczone bardziej symetrycznie, wizualnie wygrywa Hotpoint-Ariston. Regulacja mocy – za pomocą przycisków plus i minus, bez suwaka.

Wskaźnik ciepła resztkowego jest jednostopniowy, co nie jest zbyt wygodne w przypadku kuchenek o takiej bezwładności cieplnej. Dotykowe elementy sterujące są raczej „matowe”, a ich reakcja nie jest tak szybka i ostra jak w przypadku tego samego Electroluxa, ale w praktyce ma to swoje zalety: zgodnie z opiniami klientów, kuchenka nie cierpi z powodu fałszywych wyzwalaczy z powodu rozbryzgów wody lub oleju uderzających w elementy sterujące.

Zalety

• Możliwość rozszerzenia strefy gotowania;
• Umiarkowane ciepło w obszarze przycisków.

Wady

• Brak rozszerzalności podłużnej;
• Głośne ćwierkanie przekaźnika po wyłączeniu zasilania.

Weissgauff HV 641 BS

Ocena: 4.5

W tej płycie grzewczej strefy grzewcze są rozmieszczone nie na środku, ale na krawędziach konturu, co sprawia, że mniej wygodnie jest umieszczać na nich patelnie (a krawędzie nagrzewają się bardziej, co potencjalnie zwiększa prawdopodobieństwo pęknięcia). Natomiast same palniki są rozmieszczone logicznie – te najczęściej używane znajdują się w dolnym rzędzie (średnia średnica i mała, która rozciąga się do maksymalnej średnicy 23 cm – większej niż w wielu modelach płyt kuchennych). Zwróć uwagę, że wszystkie strefy są tu większe niż zwykle u wielu producentów – 165 mm zamiast 145 mm, 200 mm zamiast 180 mm, 230 zamiast 210. Brak przedłużenia „wzdłużnego”.

Sterowanie jest takie samo jak w przypadku płyt indukcyjnych Weissgauf – za pomocą wspólnego suwaka dotykowego, który wymaga wyboru żądanej strefy gotowania za pomocą odpowiedniej ikony. 9 kroków regulacji – rozsądne optimum, suwak i wyświetlacze nie są przeciążone dużą ilością kroków pośrednich, które, jak pokazuje przykład innych paneli w dzisiejszym rankingu, są bezużyteczne: w tym zarówno właściciele, jak i nasi eksperci są jednogłośnie zgodni. Połowa skali jest tu już możliwa do wykorzystania, w przeciwieństwie do modeli z większą ilością stopni, gdzie dopiero ostatnia trzecia część jest faktycznie wykorzystywana przez właścicieli.

Moc łączna palników wynosi nieco mniej niż 7 kW, pozwala to na szybkie nagrzewanie się płyty – zwłaszcza przy zastosowaniu palnika rozprężnego.

Zalety

• Wygodnie rozmieszczone palniki (ale należało je przenieść z krawędzi obwodu na środek).
• Sterowanie suwakiem;
• Większa powierzchnia strefy gotowania niż u wielu konkurentów.

Wady

• Strefy gotowania montowane na krawędziach.

Samsung CTR432NB02

Ocena: 4.4

Ta kompaktowa płyta ma tylko dwa palniki, więc jest idealna dla małych rodzin, które mieszkają w ciasnych pomieszczeniach. Mocniejszy palnik po zamontowaniu znajduje się bliżej ściany, ale ze względu na niewielkie rozmiary nie jest daleko dostępny. Ustawienie mocy jest proste – za pomocą przycisków plus i minus dla każdej strefy gotowania osobno.

Umiarkowana moc palników – 1,2 kW dla palnika 145 mm i 1,8 kW dla palnika 180 mm. Dlatego nagrzewanie się ich trwa dość długo, ale ogólna powierzchnia płyty ze względu na małą powierzchnię nagrzewa się podczas długotrwałego gotowania. Rozbudowa nie jest przewidziana dla żadnego z nich.

Zalety

• Możliwość instalacji w najciaśniejszych miejscach;
• Dobra niezawodność.

Wady

• Tylko dwa palniki (a wielu właścicieli twierdzi, że mały palnik należało zrobić większy i mocniejszy);
• Zbyt czuły czujnik.

Najlepsze niedrogie kuchenki gazowe

Weissgauff HGG 641 WGH

Ocena: 4.9

Przydatną funkcją tego modelu jest „podwójny” wok na dole-lewym, który pozwala równomiernie podgrzewać masywne garnki o dużej średnicy. Jego moc grzewcza wynosi aż 3,4 kW, dzięki czemu może sprostać zadaniom, z którymi nie poradziłyby sobie konkurencyjne kuchenki elektryczne lub indukcyjne – docenią to na przykład miłośnicy domowego piwowarstwa.

Automatyczny zapłon elektryczny i sterowanie gazem dla wszystkich czterech palników. Solidny żeliwny ruszt jest łatwy w czyszczeniu, ale właściciele zauważają jedną wadę – centralne wycięcie jest tej samej wielkości dla wszystkich czterech palników, co sprawia, że umieszczenie przeciętnego ekspresu do kawy na małym palniku jest kłopotliwe.

Zalety

• Zapłon automatyczny;
• Regulacja gazu na wszystkich palnikach;
• Palnik do woka z podwójnym obiegiem.

Wady

• Wycięcie na grillu z małym palnikiem powinno być mniejsze.

Indesit PR 642 (BK)

Ocena: 4.8

Ta płyta kuchenna ma minimalistyczny design – zamiast typowego żeliwnego rusztu płyty, każdy palnik ma krzyżową konstrukcję. Największy palnik jest odsunięty od ściany, co nie zawsze jest wygodne. Elektryczny zapłon i sterowanie gazem są zapewnione.

Główną wadą, według właścicieli, jest właśnie konstrukcja rusztów, która nie pozwala bezpiecznie postawić na panelu dużych patelni. Sprawę dodatkowo komplikuje bliskość palników – dwie patelnie obok siebie przeszkadzają. A absolutnie płaska powierzchnia nieuchronnie spowoduje, że woda lub mleko będzie „uciekać” i kapać na podłogę we wszystkich kierunkach.

Zalety

• Stylowy design;
• Łatwy do czyszczenia.

Wady

• Bliskie sąsiedztwo palników.

MAUNFELD EGHG 64.1CB/G

Ocena: 4.7

Ergonomia płyty jest dobrze zaprojektowana – największy (moc cieplna – 2,6 kW) i najmniejszy (1 kW) palnik są umieszczone w rzędzie najbliżej właściciela, natomiast dwa „średnie” palniki o mocy 1,7 kW są oddalone. Pokrętła są przesunięte w stronę małego palnika, więc podczas gotowania z dużym płomieniem duży palnik nie nagrzewa się tak bardzo, jak palnik umieszczony centralnie. Ruszty są indywidualne jak w Indesit PR 642 (BK).

Sam panel jest produkowany w Turcji, ale wykorzystuje europejskie komponenty – gazowe odrzutowce Sourdil

na (Francja), palniki SABAF (Włochy). W zestawie znajdują się dysze uzupełniające do pracy w cylindrach. Niestety, właściciele zauważają, że zarówno ruszty, jak i powierzchnia palnika nie posiadają wystarczająco skutecznej powłoki antykorozyjnej, przez co ich czyszczenie jest częstsze i dłuższe.

Zalety

• Niezawodna kontrola gazu;
• Wygodna lokalizacja palników i uchwytów.

Wady

• Słabe zabezpieczenie antykorozyjne palników i rusztów.

Fornel

PGA 60 Grazia Ivory

Ocena: 4.6

Panel jest wykonany ze stali nierdzewnej, więc nie musisz się martwić o odpryski – emalii po prostu nie ma. Są cztery palniki, z czego prawe to gazowe (oba są małe, 46mm i 94mm), a lewe to elektryczne (145mm i 180mm). Płyta 94 mm jest najmocniejsza i zapewnia do 3kW mocy grzewczej, płyty elektryczne mają odpowiednio 1,5kW i 2kW. Dzięki takiemu wyborowi średnic i mocy płyta jest na tyle uniwersalna, że może być używana także w przypadku awarii zasilania. Płytki palników elektrycznych są żeliwne.

Płyta wykonana jest kompaktowo, co ma swoją wadę – właściciele zauważają niedogodności związane z instalacją dużego naczynia na najbliższym palniku elektrycznym, uchwyty są zbyt blisko niego.

Zalety

• Dobry wybór rozmiarów i mocy wyjściowych;
• Wykończenie ze stali nierdzewnej sprawia, że jest łatwy w czyszczeniu;
• Listwa antykapotażowa.

Wady

• Ciasno zazębiające się palniki i uchwyty.

Simfer H60V31O512

Ocena: 4.8

Na tej płycie jest tylko jeden palnik elektryczny (u góry po lewej), pozostałe to palniki gazowe. Żeliwne ruszty osłaniają dwa palniki (dokładniej, lewy palnik tylko otacza palnik elektryczny dla stabilności, nie ma w tym miejscu żeberek). Powierzchnia jest pokryta emalią i ma mały otwór do zbierania płynów.

Palniki są rozmieszczone na tyle daleko od siebie, że nie przeszkadzają sobie nawzajem podczas umieszczania dużych rozmiarów naczyń – pod tym względem układ jest lepszy niż w przypadku Gorenje. Najmocniejszy palnik ma moc 3 kW, najmniejszy – 1 kW, więc panel możemy nazwać dość uniwersalnym.

Zalety

• Wygodny układ;
• Regulacja gazu na wszystkich palnikach.

Wady

• Tylko jeden palnik elektryczny.