Dzisiejsze telewizory z funkcją 3D oferują dwie technologie „trójwymiarowej wizualizacji” treści – aktywną i pasywną. A różnica między nimi jest spora, nie tylko w cenie, ale i w jakości wyświetlacza.
Aby jednak zrozumieć różnicę między aktywnym a pasywnym 3D, trzeba wiedzieć, jak w zasadzie działa „obrazowanie 3D”.
Jak działa technologia 3D?
Jest tylko jeden sposób, aby uzyskać trójwymiarowy (3D) obraz z płaskiego ekranu – poprzez przekazywanie oddzielnego obrazu do lewego i prawego oka. Mózg jest wtedy „oszukiwany”, aby samodzielnie uzupełnić wizualizacje, czyniąc je trójwymiarowymi.
Ale jak podać osobny obraz do lewego i prawego oka, jeśli ekran telewizora jest taki sam?? Uzyskuje się to poprzez lekkie „nakładanie się” strumienia wideo. Przy oglądaniu gołym okiem wideo 3D wydaje się zbyt rozmyte.
Wideo nie jest w rzeczywistości zamazane, tylko składa się z dwóch strumieni wideo – jeden dla lewego oka, drugi dla prawego. A specjalne okulary pozwalają je rozdzielić.
Akcesoria te występują w trzech odmianach:
-
Pasywny anaglif.To jedne z pierwszych okularów 3D. W nich jedno szkło jest zabarwione na niebiesko, a drugie na czerwono. Z tego powodu każde oko widzi inną część obrazu (z przesunięciem niebieskim lub czerwonym);
-
Pasywna polaryzacja. Okulary takie jak te są używane w kinach do filmów 3D. Ale do użytku domowego są równie dobre. Okulary czy folie mają różną polaryzację, co powoduje, że każde oko widzi inną połowę „obrazu”;
-
Aktywna migawka.Najbardziej zaawansowana technologia wizualizacji dla wideo 3D. Każda szyba w okularach to mały wyświetlacz LCD, który albo zasłania oko na wideo, albo otwiera.
Każdy z nich ma swoje wady i zalety.
Jak działa anaglifowe pasywne 3D
Technologia Anaglyph to jedna z pierwszych mechanik renderingu 3D. Będziesz potrzebował specjalnych niebiesko-czerwonych okularów, aby oglądać z nim filmy.
Oglądanie anaglifowego wideo 3D gołym okiem daje „podwójny obraz”. Za każdym obiektem pojawiają się niebieskie i czerwone pióropusze. Ale wystarczy założyć to niezbędne akcesorium i przekształca ono „obraz” z ekranu w trójwymiarowy.
Chodzi o to, że filtr światła niebieskiego zatrzymuje pętlę niebieską, a czerwonego odpowiednio. Z tego powodu każde oko otrzymuje swój własny obraz, w którym pozycje obiektów są różne. Dlatego właśnie pojawia się efekt 3D.
Anaglifowe pasywne 3D było najbardziej rozpowszechnione w latach 80. Jednak z powodu ogromnej ilości wad szybko o niej zapomniano. Została ona zastąpiona przez pasywną mechanikę 3D z polaryzacją.
Zalety
-
Niska cena niezbędnego sprzętu;
-
Zachowuje wysoki poziom szczegółowości obrazu;
-
Działa na każdym ekranie TV (nawet tym starym, lampowym).
Wady
-
Nienaturalne odwzorowanie kolorów;
-
Filtry niebiesko-czerwone „zjadają” jasność, barwę i nasycenie obrazu wideo.
Czy warto kupić telewizor z anaglifowym pasywnym 3D w 2019 r?
Anaglifowe pasywne 3D nie wymaga żadnych specjalnych właściwości ekranu. Dzięki temu film może być odtwarzany na absolutnie każdym ekranie telewizora. Nawet jeśli Twój telewizor nie obsługuje 3D – nadal możesz kupić czerwono-niebieskie okulary i obejrzeć „trójwymiarowy” film.
Jak działa pasywne 3D z polaryzacją?
Pasywne 3D wykorzystuje technologię polaryzacji. W istocie na soczewkach okularów umieszcza się cienkie poziome, pionowe i okrągłe paski, które nie przepuszczają żadnej części obrazu. W ten sposób każde oko otrzymuje swój własny „obraz”, a mózg już „buduje” go do pełnego 3D.
Istnieje kilka opcji polaryzacji dla pasywnego 3D. Najprostszą i najtańszą metodą jest zastosowanie pasków poziomo na jednej szybie i pionowo na drugiej. Każde oko otrzymuje swoją własną połowę obrazu, ponieważ dzięki temu.
Główną wadą tej metody wizualizacji 3D jest spadek jakości 3D przy pochylaniu głowy. Takie filmy lub wideo należy oglądać tylko bezpośrednio przed telewizorem, nie pochylając się nad nim. Polaryzacja również „zjada” szczegóły z powodu utraty rozdzielczości.
Załóżmy, że oglądasz pasywne 3D na ekranie F
- l HD – 1920×1080 pikseli. Następnie po polaryzacji poziomej obraz jawi się dla oka jako 1920×540 pikseli; po polaryzacji pionowej obraz jawi się dla oka jako 960×1080 pikseli. Z tego powodu zmniejsza się ilość szczegółów.
-
Niski koszt niezbędnych akcesoriów;
-
Telewizor jest w stanie „wyrenderować” zwykłe wideo w 3D.
-
Utrata szczegółów;
-
Utrata jakości podczas używania okularów polaryzacyjnych w poziomie i w pionie podczas oglądania z pochyloną głową.
-
Wysokiej jakości obrazy 3D;
-
Nie wymaga, aby osoba siedziała bezpośrednio przed ekranem;
-
Niektóre modele telewizorów mogą „dokończyć” zwykłe wideo 2D do 3D;
-
Utrzymanie wysokiej szczegółowości grafiki.
-
Cena niezbędnego sprzętu jest wysoka;
-
Nie można po prostu pójść i kupić dodatkowej pary okularów dla znajomych – wymaga to ich kompatybilności z telewizorem, ponieważ do „poleceń” z telewizora wykorzystywane są różne interfejsy;
-
U niektórych osób występują bóle głowy – zarówno bezpośrednio po obejrzeniu filmu, jak i po jego zakończeniu;
-
Zauważalne zmniejszenie jasności w grafice.
Zmniejszona jasność. I to też wynika z polaryzacji.
Okulary z polaryzacją kołową nie mają obu tych wad. Dzięki nim można bezpiecznie odchylić głowę, oglądać filmy na leżąco i w innych pozycjach. Również utrata szczegółów jest nieco mniejsza, choć nadal tylko połowa obrazu jest podawana do każdego oka.
Zalety
Wady
Czy warto kupić telewizor z pasywnym 3D w 2019 r?
Jeśli masz ograniczony budżet, ale chcesz 3D, możesz kupić taki telewizor. Lepiej jednak zwrócić uwagę na modele z polaryzacją kołową zamiast poziomo-pionowej.
Jak działa Active 3D
Active 3D to najbardziej zaawansowana technologia obrazowania trójwymiarowego. Wynika z tego, że film trzeba oglądać w specjalnych okularach migawkowych. Okulary w nich są wyposażone w małe wyświetlacze LCD, które stają się przezroczyste lub nieprzezroczyste w zależności od polecenia telewizora.
Tak długo jak jedno szkło jest przezroczyste, a drugie nieprzezroczyste. Potem się zmieniają. Częstotliwość przełączania wynosi do 30 Hz (raz na sekundę) w zależności od konkretnego modelu telewizora i częstotliwości odświeżania filmu.
W konsekwencji podczas oglądania filmu 3D jedno oko jest otwarte, drugie zamknięte i to się ciągle zmienia. A umysł sam ją buduje.
Aktywne 3D wymaga obsługi zarówno przez telewizor, jak i okulary. Te ostatnie, nawiasem mówiąc, są zasilane bateriami i komunikują się z telewizorem za pomocą podczerwieni.
Zalety
Wady
Czy warto kupić telewizor z aktywnym 3D w 2019 r?
Tak, zdecydowanie warto, jeśli chcesz oglądać dużo filmów 3D z rodziną lub przyjaciółmi. Ale należy być gotowym na zapłacenie kilograma za dodatkowe okulary dla reszty widzów.
Aktywne lub pasywne 3D?
Jeśli chodzi o jakość i szczegółowość obrazu, chodząc po pokoju lub leżąc na kanapie podczas oglądania filmu, telewizor z aktywnym 3D jest zdecydowanie strzałem w dziesiątkę. Ale jest cena, którą trzeba zapłacić. Zarówno dosłownie – okulary kompatybilne z aktywnym 3D są bardzo drogie; jak i w przenośni – oczy bardzo się męczą, pojawiają się bóle głowy.
Jeśli chcesz zaoszczędzić, a planujesz oglądać film w najlepszym wypadku raz na kilka tygodni, to pasywne 3D wystarczy. Niestety ta technologia zmniejsza ilość szczegółów, ale można poświęcić widoczność każdego elementu w tle dla uzyskania efektu „wow”.
Jaka jest rzeczywista różnica między aktywnym a pasywnym 3D? Czy warto inwestować więcej w technologię aktywną?
Jaka jest różnica między aktywnym a pasywnym 3D? Czy aktywny 3D oznacza, że muszę mieć specjalne okulary, podczas gdy pasywny 3D nie? Czy możesz wyjaśnić, jak działają oba rodzaje technologii i jakie są ich zalety i wady? Dziękuję!