Lasix i furosemid | Co wybrać i jaka jest różnica?

Diuretyki są aktywnie stosowane w praktyce klinicznej. Są one wykorzystywane w nefrologii i kardiologii oraz wielu innych pokrewnych dziedzinach. Diuretyki są rzadko stosowane jako główny nurt leczenia. Diuretyki są zwykle przepisywane w schemacie kompleksowego leczenia chorób narządów wewnętrznych.

Skupimy się dziś na dwóch diuretykach – Lasixie i Furosemidzie. Są one szybko działające, skuteczne, ale krótkotrwałe i stosuje się je w leczeniu różnych rodzajów obrzęków. Preparaty te są podobne pod względem składu i formulacji oraz mają wspólne wskazania i przeciwwskazania. Szczegółowy przegląd każdego leku można znaleźć w tym artykule.

Ważne, aby pamiętać: diuretyki poważnie obciążają organizm. Samoleczenie jest niedopuszczalne! Tylko lekarz może dobrać odpowiednią dawkę, określić czas trwania terapii i monitorować odpowiedź organizmu na podanie leku.

Co kryje się w środku: skład i postać uwalniania leków

Furosemid i Lasix mają ze sobą wiele wspólnego:

1. Należą do tej samej grupy leków – diuretyków.

2. Zawierają jedną substancję czynną: furosemid.

3. Oba są dostępne w formie tabletek. Lasix jest również dostępny w postaci roztworu domięśniowego i dożylnego.

4. Leki na receptę dostępne w aptece.

Koszt leku jest zróżnicowany. Francuski Lasix kosztuje 50-100 Zlotykhli za opakowanie. Polska Furosemid jest tańszy – jedno opakowanie leku kosztuje 20-30 Zlotykhli.

Jak działają diuretyki

Substancja czynna obu leków, furosemid, należy do grupy diuretyków pętlowych. Działa w całym proksymalnym i dystalnym kanaliku nerkowym oraz w grubszym odcinku pętli wstępującej Genle. Ale szczegóły pozostawimy ekspertom. Chodzi tu przede wszystkim o to, że furosemid jest silnym diuretykiem. Jest silny i ma zauważalny efekt wkrótce po użyciu.

Działanie leku związane jest z jego wpływem na wymianę jonową. Furosemid blokuje reabsorpcję jonów sodu i chloru. W rezultacie jony sodu są aktywnie uwalniane z organizmu, pociągając za sobą wodę. Jednocześnie zwiększa się produkcja jonów potasu oraz wydalanie jonów wapnia i magnezu. Prowadzi do zmniejszenia objętości płynu w tkankach.

Głównym działaniem furosemidu jest działanie moczopędne. Zwiększa wydalanie wody, łagodzi obrzęki i zwiększa diurezę. Osoba częściej oddaje mocz, odczuwa pragnienie i ma zmniejszone obrzęki. Działanie to jest wykorzystywane w leczeniu wielu chorób związanych z gromadzeniem się płynu w tkankach.

Działanie diuretyczne furosemidu jest aktywnie wykorzystywane w kardiologii. Lek rozszerza żyły i tym samym zmniejsza obciążenie wstępne serca, zmniejsza ciśnienie w tętnicy płucnej i wypełnienie lewej komory krwią. Zwiększa również szybkość wydalania chlorku sodu i tłumi odpowiedź naczyń krwionośnych na czynniki przyczyniające się do skurczu naczyń. Wszystko to obniża ciśnienie krwi.

Furosemid działa szybciej niż wiele diuretyków. Po podaniu doustnym efekt występuje po 15-30 minutach, osiąga maksimum po godzinie i utrzymuje się do 6 godzin. U osób z chorobami nerek ma opóźnione działanie, trwające do 8 godzin.

Jeszcze szybciej działa po podaniu dożylnym lub domięśniowym. Korzyści są odczuwalne już po 5 minutach, ale nie dłużej niż przez 2 godziny. Wstrzykiwana postać leku jest stosowana w celu zapewnienia doraźnego leczenia niektórych ciężkich stanów chorobowych – takich jak obrzęk mózgu.

Nie przeprowadzono badań porównawczych dotyczących niuansów działania, wchłaniania i wydalania leków Furosemid i Lasix. W literaturze medycznej nie ma jeszcze dowodów na to, która z nich działa najlepiej.

Ocena skuteczności działania leków

Baza danych PubMed zawiera ponad 300 artykułów dotyczących furosemidu. Lek od dawna jest uznawany za szybki i skuteczny środek moczopędny. Działanie leku było badane w różnych sytuacjach klinicznych:

1. W 2017 r. rozpoczęto podwójnie ślepe, kontrolowane placebo badanie dotyczące działania furosemidu w zdekompensowanej niewydolności serca. Autorzy nie spieszą się jeszcze z wnioskami, ale mają nadzieję, że badanie wpłynie na przyszłe strategie leczenia.

2. Wcześniejsze badanie z 2015 roku wykazało skuteczność furosemidu w ostrej zatorowości płucnej z uszkodzeniem prawej komory serca.

3. W badaniu z 2005 roku stwierdzono skuteczność kliniczną furosemidu w zespole ostrej niewydolności oddechowej u dorosłych.

4. W praktyce pediatrycznej wyniki stosowania furosemidu są nadal wątpliwe. Autorzy studium przypadku nie znaleźli wiarygodnych dowodów na skuteczność w zespole zaburzeń oddychania z zapaleniem oskrzeli u dzieci.

5. Wykazano klinicznie skuteczność furosemidu w zespole nerczycowym u dorosłych.

6. Nie przeprowadzono żadnych poważnych badań porównujących dwa podobne leki, Lasix i Furosemide. Nie możemy jeszcze stwierdzić, że któraś z tych terapii działa lepiej lub ma krótszy efekt.

Schemat wykorzystania

Furosemid i Lasix są przepisywane, gdy trzeba odprowadzić nadmiar płynów z organizmu i złagodzić obrzęki:

1. przewlekła niewydolność serca;

2. Przewlekła niewydolność nerek;

3. zespół nerczycowy;

4. niektóre choroby wątroby;

5. nadciśnienie tętnicze.

Diuretyki są zwykle przepisywane w połączeniu z innymi lekami, aby pomóc w leczeniu podstawowych przyczyn i objawów.

Zastrzyki powinny być podawane jako leczenie szpitalne pod ścisłym nadzorem lekarskim. Ta postać leku jest stosowana jako środek leczniczy w niektórych poważnych chorobach.

Tabletki Furosemide i Lasix mogą być przyjmowane w domu – po konsultacji z pracownikiem służby zdrowia. Tabletki należy przyjmować na pusty żołądek, bez żucia, popijając wodą. Dawkowanie do ustalenia przez lekarza. Zazwyczaj wybiera się najmniejszą tolerowaną dawkę leku. Czas trwania terapii zależy od stopnia zaawansowania choroby.

Środki ostrożności

Diuretyk pętlowy jest lekiem kontrowersyjnym. Jego zalety są więcej niż przeważone przez możliwe skutki uboczne. Nie przeprowadzono badań porównawczych dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku Lasix i furosemidu. Dlatego domyślnie zakładamy, że częstość występowania działań niepożądanych jest taka sama dla tych leków.

Działania niepożądane

Wystąpienie tych niepożądanych objawów może wystąpić w trakcie leczenia:

1. Układ krążenia: spadek ciśnienia krwi do zapaści ortostatycznej, arytmia, tachykardia.

2. Gospodarka wodno-elektrolitowa: obniżony poziom składników mineralnych (potas, sód, magnez, wapń) z wystąpieniem objawów niedoboru, podwyższony poziom glukozy i cholesterolu we krwi, odwodnienie z ryzykiem zakrzepicy.

3. GI: zmniejszony apetyt, suchość w ustach, pragnienie, nudności, wymioty, zaparcia.

4. Układ nerwowy: zawroty głowy, ból głowy, apatia, senność, osłabienie mięśni, dezorientacja, zaburzenia widzenia i słuchu.

5. Układ moczowo-płciowy: ostre zatrzymanie moczu, zmniejszenie potencji.

6. Reakcje alergiczne: pokrzywka, rumień, świąd skóry, wstrząs anafilaktyczny.

W trakcie leczenia mogą wystąpić objawy związane z nadmierną utratą płynów. Najczęściej występuje niedociśnienie ortostatyczne – spadek ciśnienia krwi przy nagłych zmianach pozycji ciała. Dlatego podczas leczenia nie należy gwałtownie wstawać, ćwiczyć, podnosić ciężarów.

Podczas leczenia regularnie kontrolować ciśnienie krwi, monitorować stężenie glukozy we krwi, cholesterolu i elektrolitów. Konieczna jest każda znacząca zmiana dawki leku lub inny schemat postępowania.

Furosemid powoduje osłabienie, senność, zaburzenia uwagi i pamięci. Leku nie powinny przyjmować osoby prowadzące samochód oraz osoby, których praca wymaga zwiększonej koncentracji

Szczególne środki ostrożności

Furosemid ma zjawisko rykoszetu. W czasie jego działania wydalanie sodu i wody znacznie wzrasta, ale po wycofaniu leku szybkość wydalania tych jonów gwałtownie maleje. W czasie przyjmowania leku zwiększa się oddawanie moczu i ustępują obrzęki. Nagłe zaprzestanie przyjmowania leku – i następuje reakcja ochronna układu angiotensyna-aldosteron. W efekcie zmniejsza się wydalanie moczu, zwiększa się obrzęk, wzrasta skurcz naczyń krwionośnych i podnosi się ciśnienie krwi. Dlatego odstawianie diuretyku pętlowego powinno odbywać się stopniowo – bez wprowadzania drastycznych zmian w dawkowaniu leku.

furosemid może być rakotwórczy. Badania kliniczne na myszach i szczurach wykazały 17,5-krotny wzrost zachorowań na raka piersi. Rzadkie nowotwory u samców szczurów obserwowano w przypadku stosowania małej dawki furosemidu (15 mg/kg). To nieco więcej niż maksymalna zatwierdzona dawka dla ludzi.

Nie przeprowadzono badań na ludziach, a furosemid nie wydaje się być niebezpieczny w dopuszczalnych dawkach. Ale nie zawsze jest stosowany zgodnie z zaleceniami. Furosemid jest znany z leczenia obrzęków i utraty wagi. Nie ma tego w oficjalnej instrukcji, ale na forach tematycznych można znaleźć zalecenia dotyczące niewłaściwego stosowania leku. Próbując schudnąć lub pozbyć się obrzęków, ludzie biorą całe opakowania furosemidu – i dostają wiązkę działań niepożądanych, niebezpiecznych dla zdrowia i życia.

Istnieją sprzeczne doniesienia na temat jego mutagenności. Niektóre badania wykazały, że przyjmowanie furosemidu prowadzi do mutacji chromosomalnych; inne wykazały bezpieczeństwo. Uwaga: wszystkie takie próby przeprowadzono jedynie in vitro lub na zwierzętach laboratoryjnych. Nie przeprowadzono badań na ludziach i pozostaje to kwestią otwartą.

Stosowanie w okresie ciąży i laktacji

Furosemid jest niebezpieczny dla kobiet w ciąży. FDA zaliczyła go do kategorii C leków. Oznacza to, że badania na zwierzętach wykazały możliwość wystąpienia wad rozwojowych płodu. Działanie leku było badane u myszy laboratoryjnych. Wykazano, że stosowanie furosemidu u ciężarnych samic myszy powoduje wodonercze (powiększenie miedniczki nerkowej i moczowodu) u płodu. Brak badań na ludziach.

Stosowanie diuretyku w ciąży powinno być uzasadnione. Powinien być przepisywany tylko wtedy, gdy spodziewane korzyści znacznie przewyższają możliwe szkody. W praktyce furosemid nie jest zwykle przepisywany kobietom w ciąży. Stosowanie leku jest zabronione w okresie karmienia piersią.

Przeciwwskazania

Furosemid i Lasix nie są stosowane w tych warunkach:

1. ostra niewydolność nerek;

2. Niewydolność wątroby;

3. Ostre kłębuszkowe zapalenie nerek;

4. wypływ moczu jakiegokolwiek pochodzenia (np. guzy, kamienie w moczowodach);

5. zdekompensowane wady zastawek serca;

6. wyraźne zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej z obniżonym poziomem składników mineralnych;

7. Nietolerancja indywidualna.

Wnioski

Oto ważne rzeczy:

1. Furosemid i Lasix są lekami moczopędnymi. Są one przepisywane, aby pomóc organizmowi wyeliminować płyn z ciała, w przypadku obrzęków różnego pochodzenia. Diuretyki stosowane są również w kardiologii w leczeniu nadciśnienia tętniczego.

2. Furosemid i Lasix mają taki sam skład, postać, wskazania i przeciwwskazania. Nie przeprowadzono poważnych badań klinicznych, które wykazałyby różnicę między lekami.

3. Furosemid i Lasix należy przyjmować wyłącznie zgodnie z zaleceniami i pod kontrolą lekarza. Diuretyki mają wiele skutków ubocznych i mogą prowadzić do niebezpiecznych powikłań.