Porównaj farbę wodną i wodorozcieńczalną | Wybierz najlepszą

Każdy chce, aby jego dom był przytulny i piękny. A właściwy wybór materiałów wykończeniowych może naprawdę pomóc w uczynieniu z domu gniazda. I szczególnie ważne jest, aby korzystać z nich odpowiedzialnie, jeśli masz ograniczony budżet na naprawy.

Jednymi z najtańszych farb na rynku są farby wodne i wodno-dyspersyjne. Przy niskiej cenie mają dobrą siłę krycia, trwałość i szeroką gamę kolorów. Ale który z nich wybrać do instalacji?

W tym artykule wyjaśnimy różnicę między farbą wodorozcieńczalną a wodno-dyspersyjną – i którą lepiej wybrać.

Farba emulsyjna na bazie wody

Farba emulsyjna na bazie wody jest emulsją różnych żywic w wodzie. To te, które mają właściwości pigmentowe. Mikroskopijne kropelki żywicy, mineralnej, silikonowej lub akrylowej, nadają powierzchni kolor po wyschnięciu bazy wodnej.

Istnieje co najmniej kilka różnych rodzajów farb „wodnych”. Wyróżniają się one przede wszystkim dodatkiem. Rozróżnia się żywice krzemianowe, żywice silikonowe, żywice mineralne i żywice akrylowe. Różnice są widoczne zarówno w ich właściwościach użytkowych, jak i w obszarze zastosowania.

akrylowa farba emulsyjna na bazie wody, na przykład najtańsza wersja, przeznaczona jest do stosowania na drewno, cegły, beton i inne materiały. Może być natryskiwany na powierzchnię w równomiernej, ale paroszczelnej warstwie. Ponadto nie nadają się do prania i czyszczenia na wilgotno.

Ale silikonowa farba emulsyjna na bazie wody – droższy wariant – zapewnia zarówno paroprzepuszczalność, jak i odporność na wilgoć. Dlatego nadaje się do stosowania na tynki i podobne „lekkie” tynki.

Ogólnie rzecz biorąc, wodorozcieńczalna farba emulsyjna charakteryzuje się następująco:

1. jak najłatwiejsze do zastosowania i użytkowania. Nadaje się do stosowania przy użyciu wałka, pędzla i opryskiwacza. Do zmniejszenia lepkości można użyć specjalistycznych rozpuszczalników, a także benzyny lakowej;

2. Brak zapachu po wysuszeniu. Są też praktycznie niewidoczne po nałożeniu;

3. Dość szybki czas schnięcia, od 2 do 6 godzin. Pełną twardość osiąga się w ciągu 2 dni.

Warto też wspomnieć, że „wodorozcieńczalna farba emulsyjna” może być początkowo dostępna w różnych kolorach. Dodatkowe przyciemnianie nie jest zasadniczo wymagane.

Podsumujmy więc.

Zalety

• Nie wymaga barwienia i może być dostarczona w różnych kolorach;

• Wysoce przyjazny dla środowiska, bezpieczny i łatwy w użyciu;

• Przepuszczalność pary, odporność na temperaturę, szeroka kompatybilność z różnymi powierzchniami.

Wady

• Wielkość emulsji i rodzaj żywicy decyduje o jej właściwościach;

• Rozcieńczenie wymaga użycia rozpuszczalników organicznych, a nie wody;

• Istnieją dość drogie warianty.

Farba emulsyjna na bazie wody jest zazwyczaj stosowana do prac wewnątrz pomieszczeń. Można nim malować sufity i ściany. Może być również stosowany do mebli, a w niektórych wariantach – nawet do prac elewacyjnych.

Farba zewnętrzna na bazie wody najlepiej nadaje się do stosowania na powierzchniach drewnianych. Są bezpieczne pod względem pożarowym i przepuszczają parę wodną. Nie tworzą one jednak stabilnej powłoki (tak jak akryle), dlatego przed nałożeniem zaleca się zaimpregnowanie drewna środkiem zabezpieczającym przed pleśnią i szkodnikami.

Farba na bazie wody

Farby wodne to wodne roztwory różnych pigmentów. Ponadto zawierają one octan winylu i polimery akrylowe. „Wiąże” wodę, która jest podstawą materiału, oraz składniki barwiące.

Farby wodorozcieńczalne charakteryzują się doskonałą przyczepnością. Dlatego można je stosować praktycznie na każdej powierzchni. Nawet wcześniej powlekane materiały mogą być nimi pokryte w sposób łatwy i trwały. Siła krycia farb wodno-dyspersyjnych jest bardzo niska, dlatego zużycie.

Ważną cechą farb wodno-dyspersyjnych jest ich trwałość. Ich żywotność wynosi do 20 lat przy odpowiednim przygotowaniu podłoża. Zawdzięczają to nie tylko polimerom zawartym w bazie, ale także odporności na promieniowanie UV i bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Kolory zachowują nie tylko jakość i stopień krycia, ale także odcień – nie „wpalają się” i nie „żółkną.

Dobra przepuszczalność pary wodnej farb wodorozcieńczalnych sprawia, że można je stosować zarówno na płyty gipsowo-kartonowe, jak i na tynki gipsowe oraz inne „lekkie” materiały. Wilgoć nie jest zatrzymywana w podłożu, odparowuje w sposób naturalny zapewniając długowieczność i ochronę przed szkodliwymi czynnikami biologicznymi (grzyb, pleśń, gnicie bakteryjne).

Farby wodno-dyspersyjne nie zawierają organicznych rozpuszczalników lotnych. Z tego powodu nadają się do stosowania w pokojach dziecięcych oraz w placówkach służby zdrowia i gastronomii. Niektóre farby zawierają również zmywalne polimery, dzięki którym są odporne na codzienne czyszczenie na mokro, nawet przy użyciu środków dezynfekujących.

Ogólnie rzecz biorąc, farby wodno-dyspersyjne charakteryzują się następującymi cechami:

1. Nadaje się do nakładania za pomocą wałka lub natrysku. Jego płynna konsystencja sprawia, że nie jest zbyt użyteczny przy użyciu pędzla. Można rozcieńczać – w tym przypadku rozpuszczalnikiem jest zwykła woda;

2. Bezwonny, nie wysychający i nie nakładany;

3. Wysycha tak szybko, jak to możliwe. Nakładany warstwowo, schnięcie trwa 30 minut, dostatecznie utwardzony jest po ok. 2 godzinach, a całkowicie utwardzony po jednym dniu, w zależności od temperatury i wilgotności pomieszczenia.

Farby wodno-dyspersyjne dostępne są jednak tylko w kolorze białym. Konieczne jest zatem przyciemnianie. Najwięksi sprzedawcy oferują usługę doboru i mieszania kolorów.

Podsumowując.

Zalety

• odporny na światło słoneczne i promieniowanie UV;

• Są one paroprzepuszczalne i przepuszczają powietrze;

• Istnieją warianty, które można stosować w pokojach dziecięcych, placówkach medycznych i gastronomicznych, w tym takie, które wspomagają codzienne sprzątanie na mokro.

Wady

• Siła ukrywania jest zbyt mała, co prowadzi do zwiększenia zużycia materiału;

• Drogie w porównaniu z wodnymi farbami emulsyjnymi;

• Podłoże musi być odpowiednio przygotowane;

• Same farby wodno-dyspersyjne występują w trzech wariantach – polioctan winylu, lateks i akryl.

Polioctan winylu (PVA) jest tanim. Nie wspierają jednak czyszczenia na mokro, nie nadają się do łazienek i kuchni oraz nie są plamoodporne.

Lateks i akryl wytrzymują czyszczenie na mokro, nadają się do łazienek i kuchni. Ale są też drogie.

Co jest lepsze – farba wodorozcieńczalna czy wodorozcieńczalna?

Tak więc wodorozcieńczalna nadaje się do wszystkich zastosowań, w tym do prac elewacyjnych, ale nie jest szczególnie trwała. Dyspersja wodna w niektórych wariantach może być nawet myta, ale cena jest wyższa, a powierzchnia powinna być przygotowana.

Ale różnica między tymi dwoma materiałami wykończeniowymi nie ogranicza się do. Porównajmy je.

Charakterystyka	Na bazie wody	Dyspersja wody
Różnorodność	Krzemian, silikon, minerał, akryl	Lateks, octan poliwinylu, akryl
Odpowiednie dla pokoi dziecięcych?	Nie za	Tak
Nadaje się do budynków szpitalnych lub gastronomicznych?	Nie za bardzo	Tak
Odporny na czyszczenie na mokro?	Nie w większości przypadków	W większości przypadków tak
Rozpuszczalnik	Benzyna lakowa, inne materiały organiczne	Woda
Barwienie	Zazwyczaj nie jest to konieczne	Obowiązkowo
Przepuszczalność pary wodnej	High	High
Odporność na światło słoneczne i ultrafioletowe	Mała	High

Więc. Jeśli chcesz osiągnąć maksymalne bezpieczeństwo pomieszczenia, do pracy w łazience lub kuchni, lepiej nie oszczędzać i kupić lateks lub akryl „dyspersja wody”. A jeśli budżet jest bardzo ograniczony, także taki, który nie pozwala na normalne przygotowanie bazy, można ograniczyć się do „wodnego bursztynu”.