Jaki rodzaj gleby jest potrzebny dla Zamiculkas?

Do tej pory istnieje wiele bardzo różnorodnych kształtów i wielkości roślin domowych. Niektóre gatunki są znane tylko do wąskiego kręgu wody kwiatowej, podczas gdy inni, przeciwnie, są popularne i kochane przez wielu. Jednym z tych znanych roślin jest Zamiculkas lub, jak nazywa się również drzewo dolara.

Funkcje przeszczepu

Roślina należąca do Rosji w połowie lat 90. odnosi się do rodziny ARAID (ARACEAE), do której tylko jeden rodzaj Zamioculcas Zamiifolia lub Zamioculcas Zamifolia. Bezpretensjonalny, z natury, roślina, różniących się grubymi łodygami i raczej pięknymi liśćmi, przypominającą w kształcie palmy, ma własne cechy przeszczepu.

Rozważ, co składają się z tego, jak często roślina musi się przenieść, a jakie czynniki wpływają na przeszczep.

Przede wszystkim konieczne jest zapamiętanie jednego „Złotej” zasady: Kupiłem Zamokulkas – Nie przeszczepiaj go natychmiast, pozwól mu dostosować się do środowiska.

Najlepiej jest w tym przypadku odpowiednie z innych kwiatów krajowych. Przymusowa kwarantanna jest kluczem do wczesnego wykrywania, co oznacza, że ​​leczenie chorób, ponadto taka ostrożność pomoże chronić zdrowe rośliny przed infekcją. Wystarczy, aby wytrzymać Zamiculkas po zakupie w izolacji 12-14 dni.

Wydaje się, że nie ma potrzeby przeszczepienia, ponieważ podlega podkreśleniu rośliny. Jednakże podłoże, w którym kwiat jest dostarczany do sklepów, nie gorsze, to tylko specjalne, a na wzrost i rozwój roślina nadal będzie musiała przeszczepić.

Większość roślin domowych dostarczana z różnych części globu, a Zamokulkas nie jest wyjątkiem. Dostarczona roślina znajduje się w drodze przez długi czas i dostawców w celu zachowania systemu korzenia w należnej do dalszego rozwoju formularza go w specjalnym podłożu. Ten podkład ma przeznaczony wyłącznie do transportu, ale absolutnie nie nadaje się do długotrwałego wzrostu „drzewa dolara”. Ponadto, z dalszym wzrostem, system korzeniowy rośnie do otworów zbiornika, a ze wzrostem jego objętości będzie dość trudny do wyodrębnienia Zamiooculków z puli, bez tłumienia korzeni.

Jeśli oceniasz częstotliwość przeszczepu, są to nasze własne zasady. Przesiedlenie lub transmentowanie jest wymagane przez roślinę z powodu intensywnego wzrostu kłączy. Im więcej staje się system korzenia, tym bardziej odbywa się w garnku.

Młode próbki potrzebują rocznego przeszczepu, a dla dorosłych roślin z bardziej powolnym wzrostem systemu korzenia przeszczepu wymaganego 1 raz w ciągu 3-4 lat. Najbardziej odpowiedni czas przesiedlenia zakładu w nowym garnku jest wiosna (marca, kwiecień).

Wielkość nowego puli musi być większa w objętości w porównaniu z poprzedniej pojemności kilku centymetrów. Wybór kształtu, jak również garnek materiałowy zależy od preferencji. Plastikowe pojemniki są płucami, aw innej roślinie dość potężny system korzenia, który może prowadzić do przechylania. Jednocześnie łatwiej jest przesłanie z kontenerów plastikowych, zarówno młodych i dojrzałych próbek, ponieważ tworzywo sztuczne jest elastyczne, a zatem, gdy religijne prawdopodobieństwo obrażeń korzeni jest zminimalizowane.

Technologia przeładunku lub przeszczepu Zamioculków jest prosta, najważniejsza rzecz, zgodna z zasadami i nie spiesz się do procedury. Aby usunąć zakład, konieczne jest delikatne obrócenie go wraz z pojemnością boku. Jeśli pojemność jest tworzywa sztucznego, a roślina wzrosła wiele, to będzie musiał wyciąć ścianę w kilku miejscach do usunięcia. Jeśli garnek ceramiki, roślina może zostać usunięta przez stuknięcie przez ściany, przyciągając do góry do góry.

Wyodrębnione zamioculkas jest czyszczony z podłoża, starannie włączyć COM i sprawdź swój system korzenia. Usunięte i mocno zarośnięte obszary są usuwane, cięcie, a następnie wykończenie węglem w odpowiednich miejscach. Dno wybranego pojemnika jest pokryte warstwą gliny i posypać glebą.

Przygotowany zakład jest sadzony w większym puli w taki sposób, że górna część korzenia wznosi się nad powierzchnią co najmniej 1-1.5 cm, a sam zakład był ściśle w centrum. Trzymając Zamoculkas na szczyt, zasypiaj pozostałą pustkę Ziemi i lekko sabotaż.

Skład gleby

Widok z Wild-Cipting Zamokulkas rośnie w Afryce, gdzie skalista piaszczysta gleba. Dlatego gleba do lądowania powinna być tak blisko, jak to możliwe w składzie naturalnego podłoża. Potężny system Root Zamiculkas jest systemem bulwy, dzięki czemu roślina nie potrzebuje długiego czasu w nawilżaniu, Woda gromadzi się w bulwach. Gęste gleby podłożeniowe trzymają wilgoć przez długi czas, co nie przyczyniają się do rozwoju zakładu, ale prowadzi tylko do obrotu systemu korzenia. Dlatego dla dobrego rozwoju roślina potrzebuje lekkich luźnych podłoży, których spójność przyczynia się do penetracji powietrza do korzeni.

W kompozycji gleby piasek, klamzy, węgiel drzewny i odrobinę gruntów murawy muszą być obecne. Każdy komponent ma swój własny cel.

Piasek sprawia, że ​​substrat luźny i powietrze, pozwala systemowi korzeniowi rosnąć w sposób bez przeszkód.

Najlepszą opcją jest duży piasek rzeczny.

Przyjazny dla środowiska, wykonany z gliny i Ceramzit Ceramzyit radzi sobie dobrze z rolą systemu drenażu roślinnego. Ze względu na jego porowatość, nie tylko szybko pochłania wilgoć, ale także trzyma go przez długi czas, przyczyniając się do rozporządzenia bilansu wodnego Zamiculkas.

Moss węglowy i torfowy (sphagnum) doskonale chronić roślinę przed chorobami spowodowanymi przez bakterie. Mech, który jest jego naturalną gąbką, promuje cyrkulację powietrza.

Wermikulis dodano do podłoża jako dodatkowego składnika zapobiega reprodukcji różnych rodzajów grzyb pleśni, a także ze względu na zdolność do przechowywania wody wykonuje funkcję drenażową.

Dobry drenaż jest perlite. Te białe kamyki nie są gorsze niż klamzyt trzyma wilgoć wewnątrz siebie, a górna warstwa podłoża zdziwiona jest niezawodnie zabezpieczona przed suszeniem.

Gotowa gleba dla Zamiculków jest zawsze na sprzedaż. Niezbędne składniki we właściwych proporcjach są obecne w glebie.

Jak wybrać?

Wybierz odpowiednią glebę dla rośliny jest dość proste, jeśli wiesz, które elementy powinny być w jego kompozycji. Najbardziej akceptowalne opcje dla Zamiculkas to gleby ze znakiem „dla sukulencji”, a także substraty używane do lądowania kaktusów.

Kupowanie gotowej gleby konieczne jest zwrócenie uwagi przede wszystkim do kompozycji. W nim składniki w terminach ilościowych lub w procentach w odniesieniu do całkowitej masy muszą być w niej wymienione. Wybierając glebę, konieczne jest zwrócenie uwagi na datę pakietu i jego okresu trwałego. Z inspekcją wzrokową nie powinno być żadne folie formierskie na powierzchni, a jednocześnie dotykając pakiet nie powinien być słomkami.

Gotowa substancja żyzna jest bardzo wygodna. Nie ma potrzeby obliczania niezależnej głośności, na pakiecie, producent wskazuje te dane. Opcjonalnie kupuj duże opakowania, z reguły producenci produkują podłoża w różnych opakowaniach. Oprócz niezbędnych składników, w gotowej ziemi są obecne w odpowiednich dawkach i nawozach, nie musisz dodatkowo kupić karmienia.

Jak przygotować glebę w domu?

Gotowe podłoże jest oczywiście nie jest złe i oszczędza czas, ale można przygotować glebę dla Zamokulków i zrób to sam, co najważniejsze, wymieszać wszystkie komponenty w równych częściach.

Istnieje minimum 3 typy mieszaniny, której kompozycja zależy od składników wykonanych:

• W pierwszym przykładzie wykonania weźmie arkusz, utwardzanie i torfę, w celu uzyskania pożywnego podłoża, a także świętego piasku (1: 1: 1: 1);
• W drugim przykładzie wykonania kilka innych składników musi mieszać, pozostawiając relację w równych akcjach – twarde grunty miesza się z piaskiem, gliny i małym gruzem;
• W trzeciej wersji część murawy i części lądu liści mieszano z podobną frakcją piasku i wermikulitu.

Podłoże przygotowane w domu podlega sterylizować, aby zniszczyć bakterie, zarodniki grzybów i owadów. Sposób sterylizacji zależy od możliwości i preferencji. Ktoś bardziej jak metoda przy użyciu kuchenki mikrofalowej, gdzie do sterylizacji konieczne jest zainstalowanie średniej mocy i po pomieszczeniu wewnątrz, aby wytrzymać mieszaninę około 20 minut. Dla kogoś łatwiej jest stosować mosiężną szafę, umieszczając tam mieszaninę 90 minut, ustawiając temperaturę ogrzewania w 150c.

Późniejsza opieka

Zamiculkas – roślina, choć bezpretensjonalna, ale nadal wymaga właściwej opieki. Czynniki takie jak oświetlenie, reżim temperaturowy, dodatki mineralne i podlewanie, wpływają na wzrost, ogólny rozwój i zdolność do reprodukcji.

Dla korzystnego rozwoju roślin w okresie wiosennym letnim wystarczy, aby jeść raz w tygodniu. Zimą może również raz w miesiącu, woda powinna być ciepła i uratowana.

Ilość nawadniania bezpośrednio zależy od temperatury otoczenia. W temperaturach powyżej + 25C, gdy powietrze staje się zbyt suche, można rozpylać lub po prostu wytrzeć liście rośliny.

Oświetlenie nie powinno być zbyt jasne, lekko ukształtowane od słońca na parapecie lub obok okna zapewni mu dość wygodne istnienie. Jeśli jest loggia, w okresie letnim można tam umieścić, ale nie na szkicu.

Feed The Zamokulkas lepiej tylko w okresie aktywnego wzrostu, a mianowicie: w okresie wiosenno-letnim. Zimą nie ma sensu przeprowadzać procedurę – roślina nie wchłania podajnika. Dawkowanie nawozów mineralnych należy przestrzegać ściśle, w przeciwnym razie nie uniknie oparzenia narzenia.

Pod uszkodzeniami rośliny z różnymi owadami, takimi jak fala, kleszcza internetowa, tarcza, nie spiesz się, żeby go wyrzucić, spróbuj traktować jego gałęzie ze specjalnymi narkotykami owadobójczymi. Rozwiązanie tytoniowo-mydło pomaga przeciwko kleszczu z dodatkiem alkoholu, a Tru może być wyjście przy użyciu natryskiwania siarczanowego.

Pamiętaj, że potrzebne są tylko łodygi i liście, bez wpływu na podłoże, a po zabiegu należy zmyć pozostałości chemikaliów z zakładu.

Mnożenie roślin na trzy sposoby. Najbardziej przystępne dla początkujących jest oddział bulw z późniejszym przeszczepem. Bardziej kompleks należy do reprodukcji ulotki i łodygi. Są one cięte i utrzymywane w otwartej przestrzeni, lekko zawietrzne części są traktowane stymulantami, pchając roślinę do intensywnego rozwoju, a rośliny w ziemi, pre-kołnierz przez folię lub szkło. Po czterech miesiącach pojawia się bulwa, a po sześciu miesiącach – i liści.