Co to jest kawałek obsisura i jak to działa?

Nie można wyobrazić sobie życia w świecie informacyjnym i technologicznym bez zdjęć. Jednocześnie niewielu ludzi pomyśleli o tym, że bez kamery nowoczesne kamery nie pojawiłyby się i pojawi się inny sprzęt. Z materiału tego artykułu dowiesz się, że reprezentuje, kiedy został stworzony, jaka jest zasada jego pracy i tego, kto go wynalazł.

Co to jest?

Aparat-obscura jest uważany za prototyp nowoczesnej kamery. Przetłumaczone z języka łacińskiego oznacza to „ciemny pokój”. Reprezentuje proste urządzenie optyczne, z którym obrazy wyświetlanych obiektów są uzyskiwane na ekranie. Zewnętrznie jest to ciemne pudełko, które nie przesyłają światła, z otworem i ekranem pokryte drobnym papierem białego koloru lub szkła matowego.

Jednocześnie otwór znajduje się z jednej strony, a ekran znajduje się na drugim przeciwnym. Efekt urządzenia jest dość niezwykły. Gdy wiązka przechodzi przez otwór światła, obiekt jest wyświetlany na przeciwnej ścianie w stosunku do otworu w formie odwróconej i obniżonej. Ta zasada jest dzisiaj zachowana w niektórych kamerach.

Historia stworzenia

Duże pudełka i ciemne pokoje z malutkimi lumenami na jednej z 4 ścian są uważane za pierwsze operacje zaciemniające. Dokładna data stworzenia nieznanego kamery-obscuras. Zasada jego stworzenia po raz pierwszy przypisuje Roger Bacon, który mieszkał w 1214-1294. Jednak to odchodzi książkę „Historia fotografii”, napisana przez Chutarary Guernsheim.

Wskazuje to Zasada ta była znana w środku XI wieku arabski naukowiec Khasan-Ibn Hassana. W tym czasie znany naukowiec, fizyka i matematyk wcześniej myślał o liniowej zasadzie dystrybucji światła. Jego wnioski opierały się na efekcie aparatu-obscura.

ale Niektóre dane sugerują, że sprzęt optyczny używany już w V-IV. do N. Ns. Wielki Chiński filozof MO Tzu (Mo Di) dokonał opisu wyglądu obrazu na ścianie ciemnego pokoju. Wymień na urządzeniu optycznym jest zarówno Arystoteles. W pewnym momencie był bardzo zainteresowany zasadą pojawienia się okrągłego obrazu słońca z luminescencją przez małe otwarcie kształtu kwadratowego.

Pierwszy wyposażenie optyczne do tworzenia tkanin artystycznych stworzył Wielki Mistrz Leonardo da Vinci, który mieszkał w 1452-1519. Jego opis można znaleźć w „Traktat na malarstwa”, gdzie autor rozmawiał o zasadzie działania urządzenia optycznego. Leonardo da Vinci napisał, że obiekty wyświetlane na arkuszu papieru nie tylko w ich prawdziwych formach, ale także w tych samych kolorach.

Refleksja fascynowana prostota efektu wraz z kolorem.

Cameras-obscuras zaczęły aktywnie ubiegać się o pisanie krajobrazów i portretów. Wtedy nadal byli wielcy i wyposażone w lustra odchylające światło. Często soczewki wkładano do otworu niż osiągnięto wzrost jasności i ostrości. W epoce średniowiecza kamery były stosowane w astronomii (na przykład, zmierzono średnicę kątową słońca).

Ponadto, różni naukowcy pisali o nich. Na przykład, Z pomocą komory, w 1544 r. Gemm Frizius był w stanie obserwować zaćmienie słońca. Szczegółowe opisy takich kamer zostało podane przez Daniele Barbaro (w 1568 r.) I Benedetti (w 1585 r.). Byli nie tylko świetnie, ale także ciężkie, płaskie wypukłe, płaskie soczewki w nich były w nich stosowane.

W 1611 r. Camera-obscura była w stanie poprawić Keplera, jej kąt widzenia został zwiększony. Później, w 1686 r. Yoganesy mogą być w stanie wykonać wersję przenośną, wyposażenie go z lustrem. Znajdował się pod kątem 45 stopni i zaprojektował obiekt na matowej płycie umieszczonej poziomo. Wyświetlany obraz został odwrócony do góry nogami.

W przyszłości umożliwiło przeniesienie obiektów do papieru. Ze względu na zmniejszenie rozmiaru możliwe jest zmianę kierunku kamery, a także sprawia, że ​​szkice z natury.

W tym przypadku perspektywa została przekazana bezbłędnie, stała się możliwa do skopiowania części, które są charakterystyczne dla zdjęć fotograficznych.

W XVIII wieku w Rosji, takie kamery zwane „Mahina, aby strzelać do perspektyw”. Przypuszczalnie przypominali namioty turystyczne. Zostały one używane do przechwytywania gatunków różnych rosyjskich miast. Możesz przenieść obrazy na papierze z ołówkami, szczotkami. Jednak w tym czasie było aktywne wyszukiwanie prostszego transferu i przechwytywania wyświetlanych obiektów.

Pierwsze zdjęcia pojawiły się wraz z rozwojem chemii. Zanim komora, obscura była już małymi szufladami z likonopodobnym obiektywem na przedniej ścianie, a także z lekko dławiącą papieru po przeciwnej stronie. W istocie były to urządzenia do mechanicznego szkicowania obiektów.

Ich zasada była niezwykle prosta: użytkownik wypił obraz na arkuszu papieru.

Efekt takich kamer zaczął być stosowany w przenośnych urządzeniach, które przypominają nowoczesne kamery pawilonów. Pragnienie uproszczenia pracy szuflad umożliwiło, że proces rysowania całkowicie zmechanizowany. Wyświetlane obiekty zaczęły się pojawiać i naprawić na płaszczyźnie metodą chemiczną.

Była potrzeba żmudnego stojącego za kamerą, a obraz tłumaczy przez szkicowanie. Obecnie kamery obscura są używane tylko czasami. Zasada ich pracy jest nadal używana w produkcji sprzętu fotograficznego.

Fotografowie twierdzą, że zdjęcia wykonane przez niego mają większą miękkość i głębokość pola w porównaniu z kamerami obiektywami. Nie mają zniekształceń związanych z innymi urządzeniami optycznymi. Jeśli chodzi o ostrość, obiektyw służy do zwiększenia go.

Urządzenie i zasada działania

Zasada działania aparatu-obscerema i jego właściwości przypominają pracę oczu. Podobnie jak do nich wyświetlane obiekty obracają się i przetworzone. Rozmiar średnicy otworu waha się od 0,5 do 5 mm. Wymiary wyświetlanych obiektów są powiązane z odległością między otworem a ścianą z obiektywem. Wymiary wyświetlanych obiektów wzrastają ze wzrostem.

W którym Jakość obrazu zależy bezpośrednio od rozmiaru otworu. Mniejsza o średnicy, tym wyższa ostrość i ciemny obiekt. Wraz z jego powiększeniem ostrość jest zauważalnie pogarszająca się, ale jasność wyświetlanego obiektu wzrasta. Jednak nie ma wysokiej ostrości charakterystycznej technologii cyfrowej.

Ostrość obrazów wzrasta do pewnego limitu, odbywa się to dzięki zmniejszeniu średnicy otworu. Jeśli limit zostanie przekroczony, ostrość obrazu jest znacznie gorsza. Schemat pracy z wcześniejszymi urządzeniami nie był dostępny. Aby przenieść obraz do góry nogami był trudny.

Gdy do urządzenia dodano lustra, działanie urządzeń optycznych zostało uproszczone.

Aplikacja w malarstwie

Wiele w średniowieczu uderzyło o jakość i realizację obrazów różnych artystów. Sekretem było użycie urządzeń optycznych. Podczas Aparat-obscura z jego wklęsłymi soczewkami stała się prawdziwą pomocą w malowaniu.

Zastosowanie aparatu w malarstwie nie jest reklamowane. Wykorzystanie takich przedmiotów pozostawiono do osiągnięcia wysokiej dokładności transmisji obrazu. Badanie renesansowych obrazów w sposób renesansowy umożliwił zakładanie, że artyści stosuje pudełka z otworami mniej niż 5 mm. Szczegółowe obrazy na płótnach uderzone przez realizm.

Jednym z najbardziej znanych obrazów, w których rozważane są specjaliści, które zauważyli użycie aparatu-obscurasa lub wklęsła lustro Portret małżonków Arnolphin, napisane przez Flamandzkiego Yana Van Eyka w 1434. Różniła prawie doskonałe szczegóły rysunku.

Na korzystaniu z aparatu mówią, że nie tylko bezbłędnie rysowane żyrandol z dużą ilością blasku i kompleksu świecznika. Szczególna uwaga zasługuje na lustro na tylnej ścianie, w której odbicie całej sytuacji w pokoju, a nawet cieni. Dokumentalna dokładność nie mogła przyciągnąć uwagi naukowców.

Bez dodatkowego sprzętu, aby uniemożliwić.

Jednak to samo Badania wykazały, że artysta i wcześniej używał kamery wielbłąda do pisania jego sieci. Jasne świadectwo tego jest jego obraz „Mężczyzna w czerwonym Tübban”. Wydawało się, że jest fotografowany, a profesjonalizm rysunku wskazuje, że nie jest to pierwsze użycie urządzenia optycznego.

Niezależnie od talentu i depozytu umiejętności rysowania słynnych mistrzów, nie można było szczegółowo osiągnąć oszałamiającą dokładność. Stopniowo ulepszono technikę stosowania sprzętu optycznego. Na początku XVI stało się jednak bardziej przystępne, jednak dodanie soczewek nie rozwiązało jeszcze problemu odwróconego obrazu.

Dlatego Na płótnach wielkich artystów było jeszcze dużo leworęcznych. Przykładem takiego zadania można nazwać obrazem Francji Hals, która przedstawia kilka leworęcznych natychmiastowych. Mężczyzna i kobieta Lehsh śpiewają na nim, 1 leworęczny w oknie. A nawet małpa dotyka leczenia sukienki kobiety z lewą łapą.

Z czasem wada ekranu została wyeliminowana. W XVII wieku pojawiły się nie tylko lusterki na urządzeniu optycznym, ale także pryzmat optyczny. Dlatego problem obracania obrazu został wyeliminowany. Takie kamery zaczęły nazywać lucidowe kamery. Użyli słynnych artystów.

Malowanie fotograficzne można śledzić w płótnie Jana Vermeera. Przykładem tego jest obraz „drozda”. Zrozumieć, że Vermeer użył ulepszonego aparatu-obscura. W swojej sieci są te same wady charakterystyczne dla niektórych nowoczesnych kamer (na przykład bocznych stron i utraty obiektów).

Interesujące fakty

Znaczenie Izby-Obsunura w rozwoju malarstwa i nauki jest oczywiste. Jest to świadczy o różnych interesujących faktach.

• Dzięki nią pojawili się artystów dokumentalnych (na przykład wielki Cantelto, który napisał „Westminster Bridge”, mistrzów szczotki L. DO. Carbonten, Belotto, F. W. Perroi). Ponadto przyczyniła się do rozwoju fotografii.

• Obckers Kamery używane w animacji. Z ich pomocą opisali kontury artystów, osiągając najbardziej naturalne kontury, ruchy i proporcje. Jasne przykłady tego są takie kreskówki, takie jak „Scarlet Flower”, „Tsarevna Frog”, stworzona w minionym wieku.

• Artyści renesansowego używanych urządzeń optycznych, które prezentowały ciemne pokoje z otworem, które mogą znajdować się nie tylko w ścianie, ale także na suficie. Uwaga fakt, że musieli je przyciągnąć w całkowitą ciemność.

• Pomimo tego, że dziś aparat-obscura podnosi istotność, używa początkujących artystów. Na przykład, z jego pomocy ściany farby, dekorowanie ich z realistycznymi krajobrazami lub innymi obrazami.

• Ponadto, ten sprzęt optyczny służy do uzyskania niezwykłych zdjęć i demonstracji, na których młodsza generacja pokazuje, jak działa to urządzenie, jak to było, jak go używać poprawnie.

• Godne uwagi jest fakt, że optyczna kamera w formie czterostronnej piramidy została wykonana w poszukiwaniu ulepszeń. W przeciwieństwie do pudełek, urządzenie opierało się na 4 szynach, które podłączone w górnych sprzęgłach. Ekran aparatu stał się białym tłem, który w przyszłych specjalnych odczynnikach ustalających zaczęły być stosowane.

• Sposób uzyskania obrazów w niejasnej kamienicy (Dengentypia) opracowano do 1839 roku. Silver-sadzona płyta metalowa umieszczono w ciemności i wylano pary jodu, a następnie umieszczone w komorze długoterminowej na jasnym świetle. Potem płyta została pokazana w parach rtęciowych przed otrzymaniem amalgamatu. Następnie naprawiono Dalotyp z lustrem. Dzięki wynalezieniu materiałów eksploatacyjnych komorowych-obscura stało się kamerami.

O tym, co jest fragmentem obscura, spójrz w następujący film.