3 sposoby na zainstalowanie aktualizacji systemu Windows 10

Premiera Windows 10 oznaczała przejście Microsoftu na nową strategię rozwoju. Bezpieczeństwo stało się jednym z głównych priorytetów. Windows as a Service (WaaS), czyli skrót od Windows as a Service, zakłada nowy sposób dystrybucji i utrzymania systemu operacyjnego. Zmieniona umowa licencyjna przewiduje obowiązkową instalację aktualizacji, której nie można odmówić. Z jednej strony wygląda to jak narzucona usługa bez żadnej alternatywy, ale z drugiej strony użytkownik otrzymuje aktualną i zabezpieczoną przed zagrożeniami wersję systemu operacyjnego. Nasi eksperci pokazują, jak można zainstalować aktualizacje systemu Windows 10, aby proces ten był jak najbardziej bezproblemowy i wygodny.

Weryfikacja i opóźniona instalacja

System operacyjny automatycznie, regularnie sonduje serwery firmy Microsoft. Pierwszą rzeczą, którą należy sprawdzić, jest to, czy masz najnowsze definicje antywirusowe wymagane dla Windows Protector i wszelkie krytyczne poprawki. Następnym krokiem jest wyszukiwanie mniej pilnych aktualizacji. Jeśli nie musisz restartować komputera, aby zastosować zmiany w systemie, wszystko odbędzie się w tle. Jeśli chcesz, możesz ręcznie sprawdzić dostępność aktualizacji.

Uruchomić panel opcji nowego systemu operacyjnego za pomocą skrótu „Win+i”. Przejdź do sekcji wskazanej na zrzucie ekranu.

Pierwszy element, który otworzysz, nosi nazwę Centrum aktualizacji systemu Windows. Zielona ikona w miejscu strzałki oznacza, że system operacyjny jest aktualny. Kliknij przycisk w polu, aby ręcznie sprawdzić najnowsze aktualizacje.

Gdy Windows wykryje, że dostępna jest nowa aktualizacja, pobiera ją i instaluje od razu, jeśli to możliwe. Podczas procesu wyświetlana jest nazwa pobieranego pakietu, krótki opis oraz numer identyfikacyjny. Poniżej znajduje się pasek stanu z procentem aktualnej operacji.

Gdy wymagana jest interwencja użytkownika, na ikonie Centrum aktualizacji pojawia się wykrzyknik. Obok wyświetlany jest opis wymaganego działania. W tym przypadku, pokazanym na zrzucie ekranu, system wymaga ponownego uruchomienia, aby zastosować wszystkie opcje aktualizacji. Możesz wykonać czynność natychmiast lub przełożyć ją na dogodny termin. W przypadku wybrania opcji opóźnionej instalacji należy kliknąć hiperłącze oznaczone jako „3.

W nowym oknie można włączyć Scheduler poprzez zmianę stanu przycisku radiowego oznaczonego cyfrą „1”. Po tym ustawienia daty i godziny stają się aktywne. Można wybrać dowolny dzień w tygodniu z bieżącego. Czas ponownego uruchomienia można ustawić z dokładnością do minuty.

Ustawienia zaawansowane

Oprócz opóźnienia instalacji można edytować szereg innych parametrów, które określają zachowanie systemu operacyjnego.

Poniżej przycisku testu ręcznego znajdują się trzy linki do sekcji konfiguracyjnych.

Pierwszy z nich pozwala na ustawienie limitów czasu pracy. W tym okresie system Windows nie wykona automatycznego ponownego uruchomienia, nawet jeśli zostanie otrzymana łatka, która zastosuje zmiany. Zakres aktywności nie może przekroczyć 18 godzin od wartości początkowej.

W dzienniku wszystkie otrzymane i zainstalowane na komputerze poprawki są podzielone na pięć grup. Obok każdego numeru wyświetlana jest liczba pozycji. Po rozwinięciu grupy można zobaczyć krótki opis każdego pakietu i datę jego instalacji.

Dodatkowe ustawienia pozwalają włączyć powiadamianie o konieczności interwencji użytkownika i koordynować instalację powiązanych komponentów. Można na przykład włączyć sprawdzanie i odbieranie poprawek dla pakietu Microsoft Office. Strzałkowy przełącznik służy do ograniczania pobierania w przypadku korzystania z ograniczonego połączenia internetowego.

W opcjach zaawansowanych można wstrzymać otrzymywanie aktualizacji na okres do 35 dni. Liczba „2” oznacza menu rozwijane z dwoma opcjami. Ten zaznaczony na zrzucie ekranu jest używany domyślnie. Łaty i kompilacje komponentów są dostarczane do komputera użytkownika w miarę ich udostępniania. Wybranie opcji Semi-Annual Channel daje możliwość otrzymania ich po przejściu dodatkowej serii testów w celu uznania ich za odpowiednie do instalacji na korporacyjnych wersjach systemu operacyjnego. Cyfra „3” oznacza liczniki dzienne. Testowanie i otrzymywanie aktualizacji zostanie opóźnione na wybrany czas. W przypadku komponentów systemu operacyjnego wynosi on jeden rok, a w przypadku łatek bezpieczeństwa 30 dni. Ustawienia te nie mają wpływu na definicje antywirusowe dla programu Windows Protector.

Optymalizacja dostaw

Funkcja optymalizacji dostaw tworzy rozproszoną sieć aktualizacji. Wykorzystuje on nie tylko serwery Microsoftu, ale także komputery użytkowników z systemem Windows 10.

Kończąc ustawienia automatyki schodzimy do jeszcze jednego punktu w sekcji przejść. Przekręć pole wyboru na „On” i wybierz dostawę z innych komputerów w Internecie. Kliknij na poniższy link w celu dokładnego dostrojenia.

W sekcji opcji zaawansowanych możesz ustawić procentowe wykorzystanie pasma. Skonfiguruj osobno pobieranie i przesyłanie łatek i komponentów.

Montaż ręczny

Jeśli nie masz stałego dostępu do Internetu, możesz skorzystać z opcji ręcznego pobierania aktualizacji z Microsoft Update Center.

Aby szybko znaleźć łatę, musisz znać jej numer identyfikacyjny. Weźmy za przykład ostatnią skumulowaną aktualizację wydaną dla systemu Windows 10. Jego pełny numer to KB4493509, ale aby go wyszukać wystarczy wpisać cyfry w pole oznaczone strzałką. Wyświetlane są cztery opcje: dla serwerów (Server), platformy mobilnej (ARM), systemów 32-bitowych (x86) i 64-bitowych (x64). Wybierz odpowiednią opcję i naciśnij przycisk „Pobierz”.

Zostanie otwarte okno wyskakujące z linkiem do wybranej aktualizacji.

Domyślną opcją jest natychmiastowe otwarcie otrzymanego pliku w instalatorze offline. Przełączenie na opcję zapisu lokalnego.

Otrzymany pakiet aktualizacji ma rozszerzenie MSU. Znajdź go w swoim folderze startowym i uruchom jak zwykle. Samodzielny instalator najpierw sprawdza, czy jest zainstalowany na komputerze.

Upewnij się, że wybrana aktualizacja nie została odebrana automatycznie. System zaproponuje Ci rozpoczęcie instalacji pakietu.

Poczekaj na zakończenie procesu. Jeśli pakiet zawiera kilka aktualizacji, okno informacyjne pokaże numeryczną kolejność operacji.

Jeśli do zastosowania zmian wymagane jest ponowne uruchomienie komputera, instalator poprosi o.

Aktualizacje zainstalowane w ten sposób będą wyświetlane w dzienniku ogólnym w taki sam sposób, jak te otrzymane w trybie automatycznym.

Mini narzędzie do aktualizacji systemu Windows

Małe narzędzie, które nie wymaga instalacji, gdy jest używane, uważane za wygodną alternatywę dla Windows Update. Można go pobrać z tej strony, poprzez bezpośrednie linki od dewelopera.

Windows Update Mini Tool jest rozpowszechniany na wolnej licencji jako archiwum ZIP. Wewnątrz znajdują się dwa pliki wykonywalne. Wybrać odpowiedni typ bitu i uruchomić.

Kliknij na ikonę oznaczoną „1”, aby sprawdzić aktualizacje. Połączy się z serwerami Windows Update i w głównym oknie wyświetli listę dostępnych poprawek. Numer „3” na zrzucie ekranu pokazuje rozwijane menu do ustawienia trybu pracy narzędzia. Schemat systemu z automatycznym sprawdzaniem jest domyślnie włączony.

Wybierz wybrane aktualizacje, zaznaczając pole wyboru, aby je zainstalować. Kliknij ikonę oznaczoną „2”, aby rozpocząć proces pobierania i instalacji.

Narzędzie jest bardzo proste, ale funkcjonalnością nie ustępuje wbudowanym narzędziom systemu operacyjnego.

W podsumowaniu

Kierując się wskazówkami naszych ekspertów w tym materiale można skonfigurować Windows z aktualizacjami tak, aby ich otrzymanie nie przeszkadzało w pracy, a instalacja odbywała się w dogodnym czasie.