Dlaczego liście kapusty żółkną i co robić

Zmiany w kolorze liści na każdej roślinie mogą mieć różne przyczyny. Może to wynikać z faktu skrócenia godzin dziennych. Jest z nim związana „złota jesień”. Podobne skutki wywołuje brak składników odżywczych w glebie. Bardzo często liście zmieniają kolor z powodu chorób lub szkodników. W niektórych przypadkach niewłaściwe nawożenie chemiczne może powodować żółknięcie. Żółknięcie liści w kapuście najczęściej występuje z dwóch powodów: problemy żywieniowe lub choroba. W pierwszym przypadku wyeliminowanie problemu pozwala liściom w pełni odzyskać normalny kolor i funkcje. Leczenie choroby, nawet skuteczne, nie przywróci zaatakowanych liści.

Czegoś tu brakuje

Wszystkie liście kapusty żółkną, jeśli w glebie brakuje azotu lub magnezu. Oba są niezbędne do prawidłowego tworzenia chlorofilu. O ile jednak brak azotu powoduje jednolite przebarwienia na całej powierzchni liścia, o tyle brak magnezu skutkuje mozaikowatymi przebarwieniami. To znaczy, że żółte plamy są rozmieszczone na liściu w postaci plamek. Brak tych pierwiastków w glebie najlepiej uzupełnić nawozami mineralnymi. Bardzo szybko uzupełniają braki, ale są też szybko przyswajane przez rośliny.Najbardziej dostępne nawozy azotowe to:

1. Mocznik;

2. Azotan amonu.

z tych zawierających magnez:

1. Azotan magnezu;

2. Siarczan magnezu.

Dla długotrwałego uzupełnienia gleby w te pierwiastki konieczne jest zastosowanie nawozów organicznych: obornika, kompostu, humusu. Nawóz ten najlepiej stosować w uprawie jesiennej.

Zdiagnozuj

Żółknięcie liści występuje w większości chorób kapusty, ale na różnych etapach i w różnych sekwencjach. Jedna z najgroźniejszych chorób kapusty – skala nadaje liściom początkowo fioletowy odcień. Następnie liście żółkną, a potem zasychają. Ogólne osłabienie liści, niezależnie od wilgotności gleby, jest pewnym znakiem kiełków kapusty. Liście na ogonkach wydają się skręcać, często odłamują się na końcu ogonka. Najczęstszą konsekwencją jest śmierć. Nie ma sensu leczyć zarażonych roślin. Patogen to pasożytniczy grzyb, który poraża system korzeniowy wielu roślin krzyżowych. Tak więc płodozmian jest istotną częścią działań mających na celu zwalczanie choroby raka. Najczęściej rozsiewana jest za pomocą zakupionych sadzonek. Należy dokładnie zbadać system korzeniowy kilku losowo wybranych roślin. Obecność nawet niewielkich zgrubień lub wyrostków, zarówno na korzeniu głównym, jak i na korzonkach bocznych, wskazuje na konieczność eliminacji całej partii siewek. Zabiegi glebowe po porażeniu kiełkami ziemniaka są bardzo pracochłonne i czasochłonne. Uprawy warzyw z innych rodzin mogą i powinny być uprawiane na obszarach zaatakowanych przez kiełki. Kapustę można zwrócić za 7-8 lat.

Bakterioza naczyniowa kapusty

Choroba bakteryjna kapusty. Patogen utrzymuje się na resztkach roślinnych z upraw krzyżowych oraz w glebie. Do porażenia może dojść na każdym etapie uprawy. Bakterie atakują układ naczyniowy rośliny. Zaburza to obieg składników odżywczych i wody przez roślinę. Znaczne wahania temperatury w dzień i w nocy oraz wysoka wilgotność powietrza przyczyniają się do rozwoju choroby. Przy porażeniu siewek najpierw żółkną liście liście liścieni. U starszych roślin żółknięcie zaczyna się na brzegu liścia. Żyłki liści ciemnieją, tworząc ciemną siatkę. Na wycinku ogonka liściowego wyraźnie widać poczerniały pierścień naczyniowy. Liść stopniowo brązowieje i usycha. Infekcja zaczyna się na dolnych liściach i rozprzestrzenia się na górne liście. Główki kiełkują zbyt małe i luźne. Łodyga staje się krzywa.

W celu zwalczania choroby leczenie preparatami biologicznymi:

1. Trichodermin;

2. Choroba plantatorów;

3. Phytolavin;

4. Alirin-B.

Należy przestrzegać zaleceń dotyczących stosowania, ponieważ biopreparaty są bardziej wymagające. Środki profilaktyczne obejmują płodozmian, odchwaszczanie, odkażanie nasion i ziemi doniczkowej.

Peronosporoza lub mączniak rzekomy

Szeroko rozpowszechniona choroba grzybowa, która atakuje wiele upraw warzywnych. Częstsze uszkodzenia siewek. Patogeny pozostają na resztkach roślinnych i w nasionach chorych roślin. Chłodna i wilgotna pogoda sprzyja jej rozwojowi. W czasie upałów następuje zahamowanie rozwoju choroby. Pojawia się jako bezkształtne żółte plamy na spodniej stronie liści. Na spodniej stronie liścia pojawia się szara plamka. Liść stopniowo staje się całkowicie żółty i obumiera. Peronosporoza silnie poraża nasiona kapusty. W początkowych fazach wzrostumożliwe są zabiegi fungicydowe:

1. HOM;

2. Ordan;

3. Topaz.

Podczas formowania i wypełniania bułek preferuje się stosowanie preparatów biologicznych: Trichodermin, Gamair. Jako środek ostrożności dezynfekujemy nasiona roztworem manganu. Roztworem tym można skropić glebę przy pierwszych oznakach choroby. Konieczne jest stosowanie płodozmianu i usuwanie pozostałości roślinnych jesienią.

Fusariasis

Choroba grzybowa atakująca system korzeniowy kapusty. Patogen może przetrwać w glebie i na szczątkach roślinnych do 3-5 lat. Zakażenie następuje poprzez mikrourazy systemu korzeniowego. Rozprzestrzeniając się po naczyniach krwionośnych, utrudniając przemieszczanie się przez nie substancji odżywczych… Na liściach pojawiają się żółto-zielone plamy. Powoduje deformację liści, ponieważ zielone liście rosną szybciej niż żółte. Liście więdną i odpadają. Na przekroju ogonka liściowego widać brązowe plamy uszkodzonych naczyń. Na koniec pozostaje goła łodyga z płytkim kiełkiem. Silnie porażone rośliny najlepiej usunąć i zniszczyć. W przypadku niewielkich objawów zaleca się posypywanie gleby w strefie korzeniowej środkiem grzybobójczym Previcur-Energy lub Maxim raz na 10 dni. Należy unikać sytuacji, w których gleba wysycha, a następnie jest zbyt obficie podlewana. Przyczynia się to do rozwoju fusarium. Równomierne nawilżenie kapusty sprzyja odporności na chorobę.Istnieją odmiany, które są odporne na Fusarium:

1. Tacoma;

2. Cramon;

3. Kiełki;

4. Podłoże.

Kupując sadzonki kapusty, staraj się unikać przypadkowych, niezweryfikowanych sprzedawców. Zdecydowana większość chorób kapusty jest przenoszona przez sadzonki z zewnątrz.