Bugenwilla: uprawa i pielęgnacja w domu, rozmnażanie, przycinanie

Popularne gatunki

Chociaż w naturze rodzaj ten obejmuje około 20 gatunków, tylko kilka z nich uprawia się na parapetach. Najpopularniejsze:

1. Bougainvillea ssp. Liana pochodząca z Brazylii, rośnie na terenach górskich. Eleganckie pędy pokryte łuskami. Do niej liście o zaostrzonych brzegach są przytwierdzone krótkimi ogonkami. Podczas kwitnienia obserwuje się piękne soliterowe lub złożone kwiatostany złożone z kilku kwiatów.

2. Nagie lub gładkie. Pnący krzew winorośli ma rozgałęzioną łodygę bez pubowych włosów. Ta cecha biologiczna nadaje jej nazwę. Kwitnie obficie i długo. W tej fazie na pędach zakwitają ozdobne kwiatostany. Cenne są przylistki w różnych kolorach od cytrynowego do łososiowego.

3. Peruwiańska.Najtrwalsze gatunki. Jej pędy nie mają tendencji do tworzenia pędów bocznych. Jest jednak ceniona nie tyle za swoją zieloną koronę, co za zdolność do kwitnienia dwa razy w roku. Przylistki mogą być lekko pomarszczone. Różowy lub fioletowy.

Warunki konserwacji

Aby uzyskać dobry efekt dekoracyjny, należy trzymać roślinę w komfortowych warunkach. Zawierają one 3 ważne parametry:

Światło i lokalizacja	Egzotyczna roślina – doskonała do mieszkań z oknami wychodzącymi na południe. Palące słońce nie tylko nie zaszkodzi przedstawicielowi tropikalnej flory, ale także powinno dotrzeć do pędów, aby wytworzyć chlorofil. Aby fotosynteza przebiegała prawidłowo, a winorośl szybko rosła, słońce musi świecić na roślinę przez co najmniej 5 godzin dziennie. Optymalny czas trwania światła w fazie aktywnego wzrostu wynosi 12 godzin. Zimą, gdy kwitnąca roślina jest narażona na chłodniejsze temperatury, sugerujemy skrócenie czasu trwania dodatkowego światła. Wraz z nadejściem lata, kwiat można wynieść na zewnątrz. Jeśli jednak uprawa nie wymaga ochrony przed bezpośrednimi promieniami, należy ją chronić przed przeciągami. Podczas kwitnienia najlepiej nie zmieniać miejsca, aby uniknąć zrzucenia pąków. Kwiat reaguje negatywnie na nagłe zmiany warunków utrzymania. W efekcie całą swoją energię włoży w regenerację
Temperatura	Uprawa rozwija się aktywnie w zakresie temperatur 22-25 °C. Zimą obniżamy temperaturę spoczynku do 12-16°C, pilnując krytycznego minimum. Okres chłodny jest korzystny dla wartości ozdobnej uprawy, która dzięki niemu nabiera sił i składa pąki kwiatowe. Jeśli w pomieszczeniu jest ciepło, zapewnij roślinie długi dzień światła
Wilgotność	Przedstawiciel wilgotnego lasu deszczowego nie lubi suchego powietrza. Na czas przed kwitnieniem spryskujemy pędy opryskiwaczem z drobną mgiełką. Po pojawieniu się kwiatów najlepiej zmienić oprysk, gdyż nie może on kapać na kwiatostany. Jedną z technik jest postawienie obok rośliny pojemnika z wodą. Alternatywą jest zainstalowanie nawilżacza stacjonarnego, który pozwoli Ci dokładnie kontrolować poziom wilgotności

Słowo porady!Do dodatkowego oświetlenia zalecamy stosowanie zwykłych świetlówek. Są one dostępne w szerokim zakresie i swobodnie dostępne.

Sadzenie i przesadzanie bugenwilli

Nie należy przesadzać roślin kwitnących, aby nie zrzuciły pąków. Młody okaz zakupiony z pojemnika transportowego do stałej donicy powinien być posadzony po kwitnieniu. Wybierz donicę przed rozpoczęciem pracy. Ponieważ roślina ma szybkie tempo wzrostu, poradzi sobie również z dużą ilością gleby. Należy jednak pamiętać, że im większy pojemnik, tym wyższe będą pędy – nie zawsze jest to konieczne przy sadzeniu małych pomieszczeń.

W naturze roślina ta rośnie na terenie kamienistym – lubi gleby przewiewne, ale nie za lekkie. Brak wymagań dotyczących składu plonu. Glebę do doniczek można kupić w centrach ogrodniczych lub wykonać ją samodzielnie. W tej ostatniej metodzie stosuje się mieszankę ziemi liściowej i bagiennej, piasku i torfu – 3:3:1:2. Przed użyciem zawsze należy zdezynfekować glebę:

Hartowanie w piekarniku	Umieścić w piekarniku w temperaturze 200 °C na 20 minut
Steeping	Ustaw roślinę na łaźni parowej i pozwól jej stać przez 25-30 minut
Wkładanie do kuchenki mikrofalowej	Odstawić na 10 minut w celu uzyskania maksymalnej siły działania

Podczas sadzenia pracy na dnie naczyń koniecznie położyć warstwę drenażową, która będzie zapobiegać stagnacji wilgoci w korzeniach. Drenaż jest przykryty odżywczą mieszanką gleby i kwiat jest przesadzany. Wypełnij pozostałą przestrzeń świeżą ziemią. Jest ona lekko zagęszczona i podlewana.

Następnie przesadzane corocznie po okresie spoczynku – dla młodych okazów. Starsze rośliny muszą być rzadziej przesadzane. Należy jednak co roku wymieniać wierzchnią warstwę gleby na nową. Wysokość – 2-3 cm. Usuń starą powłokę i równomiernie rozprowadź świeżą.

Jak o nią dbać

Jeśli nie są odpowiednio pielęgnowane, nie będą długo kwitły – nawet w optymalnych warunkach. Nie można zrezygnować z substancji odżywczych, jeśli np. jest wysoka temperatura i dużo światła, ponieważ rośliny bugenwilli podczas intensywnego wzrostu bardzo szybko zużywają substancje odżywcze.

Jak podlewać

W naturze bugenwilla rośnie na obszarze o niskich opadach deszczu. Na poziomie genetycznym kwiat nie potrzebuje obfitego i częstego podlewania. Dopiero gdy powierzchnia bryły korzeniowej wyschnie, czas ją nawilżyć. W miesiącach zimowych aplikacja wody jest zmniejszona w fazie spoczynku. Ale nie należy całkowicie przerywać podlewania, w zależności od stanu podłoża. Nadmiernie sucha ziemia w doniczce również powoduje silny stres. Naszym zdaniem konieczne jest zachowanie równowagi.

Aby zapobiec nadmiernemu podlewaniu, które może prowadzić do gnicia korzeni, należy po zmoczeniu rośliny spuścić z niej resztę cieczy. Płyn do podlewania powinien być ciepły i wolny od chloru i metali ciężkich – najpierw należy go odstawić lub przefiltrować, a następnie podgrzać, aby nie dopuścić do zbytniego wychłodzenia korzeni.

Nawożenie

Aby zachować dekoracyjny wygląd rośliny, bryła korzeniowa musi pozostać żyzna. Termin stosowania nawozów, który pozwala to osiągnąć, przypada na fazy aktywnego wzrostu. Składniki odżywcze stosować dwa razy w miesiącu od wiosny do drugiej połowy jesieni. W przypadku stosowania nawozu wieloskładnikowego dla roślin kwitnących, dawkę zmniejsza się o współczynnik 2. Pomocny jest nawóz organiczny w postaci popiołu drzewnego o dużej zawartości fosforu i potasu.

Elementy te są wymagane do bujnego kwitnienia, ale azot należy stosować ostrożnie. Podaje się ją tylko wiosną, aby wytworzyć piękną zieleń. W późniejszym okresie makroelement ten jest wykluczany z receptury nawozu, gdyż w przeciwnym razie szkodzi on kwitnieniu.

Przycinanie

Przycinanie – podstawowa czynność ogrodnicza.Jego odmiany różnią się w zależności od pory roku:

1. W okresie zimowym należy co roku skracać pędy o połowę, aby pobudzić je do rozgałęziania się.

2. Wiosną przycinanie w celach higienicznych. Podczas zabiegu wycina się chore i połamane pędy, które nie rosną prawidłowo.

3. Latem usuwać pędy z kwiatostanami, pobudzając do tworzenia nowych pąków.

Dla Państwa informacji!Na 3-letnich pędach jest niewiele budzących się pąków. Nie należy przycinać gałęzi, ponieważ nie ma możliwości obfitego rozgałęzienia bocznego.

Ochrona przed szkodnikami

Przy uprawie w wilgotnym pomieszczeniu występowanie mszyc i przędziorków jest rzadkie – tylko z innej rośliny, która po zakupie przeszła kwarantannę. Suche powietrze jest pożywką dla wspomnianych wyżej szkodników.

Zwalczaj je za pomocą wody z mydłem. Jest ona skuteczna tylko w początkowym stadium. W przypadku masowego porażenia opryskać roślinę środkiem owadobójczym zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Rozwój chorób jest również związany z niewłaściwymi praktykami uprawowymi. W przypadku stagnacji korzeni dochodzi do szarej zgnilizny.Uratowanie chorego okazu:

1. Sprawdzić korzenie.

2. Usuń zarażone obszary.

3. Zaopatrz się w nową doniczkę i świeże podłoże.

4. Korzeń rośliny traktuje się fungicydem systemicznym.

5. Zakład.

Propagacja

Chociaż ta tropikalna roślina uprawna jest również rozmnażana przez nasiona, preferowane są metody wegetatywne. Zachowują one cechy odmianowe, są bardziej wydajne i łatwiejsze w użyciu.

Ścinki

Zabieg wykonuje się po wyjściu rośliny ze stanu spoczynku.Sekwencja działań:

1. Sadzonki pobiera się z jednego pąka.

2. Usunąć najniższą parę blaszek liściowych.

3. Przygotować podłoże z piasku i torfu pobranego w równych częściach.

4. Zwilżyć ziemię doniczkową i posadzić sadzonki.

5. Sadzić w dobrze oświetlonym miejscu i utrzymywać stałą temperaturę co najmniej 25°C.

6. Aby przyspieszyć ukorzenianie, szklane słoiki umieszcza się na górze i wyjmuje w regularnych odstępach czasu, aby umożliwić przewietrzenie i nawilżenie podłoża.

7. Po ukorzenieniu młode rośliny sadzi się do pojedynczych, wcześniej przygotowanych doniczek ze specjalnym podłożem.

Przez szczepienie z powietrza

W razie potrzeby powtórzyć leczenie przez rok.Instrukcja krok po kroku:

1. Weź mały pojemnik i wypełnij go zwilżoną ziemią doniczkową i umieść go obok macierzystego okazu.

2. Zerwać młode, nie przywiędłe pędy z rośliny macierzystej,

3. Zrób na nim nacięcia, którymi i przybij go do zwilżonego podłoża w innym pojemniku.

4. Gdy rozmnóżki mają już własne korzenie, oddziela się je i sadzi w indywidualnej doniczce.

Problemy z kwitnieniem

Bugenwilla jest ceniona za długi okres kwitnienia, którego może nie mieć.Istnieje wiele powodów, dla których faza nie pojawia się:

1. W glebie jest zbyt dużo azotu, który sprzyja wzrostowi pędów ze szkodą dla tworzenia pąków;

2. Zbyt duże donice: przyzwyczajenie się rośliny do bryły korzeniowej może zająć dużo czasu;

3. Brak okresu spoczynku, podczas którego egzotyk musi odzyskać siły;

4. brak światła w okresie wegetacji;

5. przechłodzenie;

6. Regularne nadmierne podlewanie i rozwój chorób.

Najlepszym sposobem na uzyskanie efektu kwitnienia jest dostosowanie środków uprawowych i odpowiedniego mikroklimatu. Wbrew swojemu pochodzeniu bugenwilla nie jest bardzo wymagająca.