Jak uprawiać gruszę w środku wsi: właściwy wybór odmiany i pielęgnacja

Warunki klimatyczne środkowego pasa Rosji są najbardziej korzystne dla ogrodnictwa – wystarczająco dużo czasu na wegetację. Uprawę drzew – w tym drzew owocowych i grusz ozdobnych – komplikują przymrozki i nagłe odwilże w połowie zimy. Dobór odmian strefowych i ścisłe przestrzeganie agrotechniki pozwalają uzyskać dobry plon smacznych owoców w warunkach przedmieść Moskwy.

Charakterystyka europejskiej strefy klimatycznej

Obszar Rosji ograniczony Białorusią, regionem Wołgi, Kaukazem, Uralem i regionem północno-zachodnim, obejmujący 13 regionów, m.in.. Obszary w pobliżu Moskwy, które pokrywają się z cechami klimatycznymi sąsiednich regionów, określa się mianem Midlands. Region ten charakteryzuje się umiarkowanym klimatem kontynentalnym.

Mroźne zimy, dużo śniegu, ekstremalne temperatury z odwilżami w zimie są rzadkie, ale możliwe. Średnie temperatury stycznia to (8-13)

0 C, pokrywa śnieżna jest stała. Latem zachmurzenie, opady deszczu, +(17-20) w lipcu 0 . Sumy temperatur dodatnich 1800-2200 stopni sprzyjają rozwojowi ogrodnictwa. Czas trwania aktywnej wegetacji roślin wynosi 110-150 dni.

W szerszym regionie klimat jest jednak kształtowany przez ukształtowanie terenu i położenie geograficzne. Dlatego można dokładnie określić możliwość uprawy gruszy na podstawie czynników agrometeorologicznych mierzonych przez wiele lat na danym stanowisku. Dane fenologiczne są porównywane z biologicznymi cechami odmiany.

W Europie istnieje różnica między sezonem kalendarzowym a sezonem astronomicznym. Określone przez nasłonecznienie i godziny dzienne.

Sezon	Wiosna	Lato	Jesień	Zima
Kalendarz	Marzec-maj	Czerwiec-sierpień	Wrzesień – listopad	Grudzień-luty
Astronomiczny	21 maja -20 czerwca	21 czerwca -22 września	23 września -20 grudnia	21 grudnia – 20 marca

Dla ogrodnika istnieje 14 podsezonów związanych z tworzeniem plonu przez rośliny.

Wiosna składa się z:

1. Roztopy, ich koniec charakteryzuje się kwitnieniem wierzby.

2. Wiosenne odrodzenie – pęka lód, kwitnie lilia macierzysta, liście brzozy w „kopczyku”, pojawiają się pierwsze burze, dżdżownice.

3. Wiosna – wszystko kwitnące i zielone

4. Preletie – pojawiły się nowe jajniki, kwitną bzy.

Lato dzieli się na początek, szczyt i schyłek.

1. Jesień – początek, złoty, głęboki, przedwiośnie.

2. Zima – wczesna zima, korzeń i przerwa zimowa.

Dokładny czas trwania każdego okresu zależy od szerokości geograficznej i topografii terenu.

Hodowcy wyhodowali setki odmian owoców gruszy, prace trwają. Można wybrać właściwą sadzonkę do odpowiednich warunków glebowych.

Warunki wpływające na wybór grusz

W strefie klimatu kontynentalnego duże znaczenie ma odporność na zimno, mrozoodporność i zimotrwałość. Różne koncepcje. W opisach odmian tolerancja na mróz to najniższa temperatura zimowa, jaką może wytrzymać zawiązek owocu.

Zimotrwałość– Zdolność do wytrzymania wszystkich niekorzystnych czynników, które towarzyszą zimie. Roślina wymaga hartowania i dobrze zbilansowanej diety. Przygotowanie rozpoczyna się w drugiej połowie lata.

Tolerancja na zimno– zdolność do długotrwałego wytrzymywania zimna.

Przy wyborze sadzonki gruszy ważne są również inne cechy:

1. Wysokość dojrzałego drzewa.

2. Rodzaj zapylenia. Jeśli sadzonka nie jest samopłodna, do zapylenia potrzebny jest partner.

3. Kształt korony – szeroki, wąski, piramidalny.

4. Okresy dojrzewania – lato, późne lato, jesień, zima.

5. Odporność na parcha ziemniaka.

6. Smak owoców o przeznaczeniu stołowym lub uniwersalnym.

Opracowując nowe odmiany, hodowcy biorą pod uwagę wszystkie czynniki, które mogą osłabić owocowanie drzewa. Najbardziej odporne na zimę odmiany gruszy, zwane Lukashin lub Shuranovka. Uwieczniają one nazwiska hodowców Łukashina i Shuranova. Odmiany S.T. Chizhov smakują identycznie jak gruszki południowe i są bardziej odporne na mróz niż jabłko Melba. Informacje o nowych odmianach dla Midlandu, o podobnym smaku do „południowców” podaje Kandydat Nauk Rolniczych N. N. Efimova.

Nie sposób opisać ich wszystkich,podają nazwy i selektywne informacje o poszczególnych odmianach, z których każda ma swoje cechy charakterystyczne:

1. Letnie odmiany Łady, Katedra, Seweryjanka, Narynaja Jefimowa, Widnaja.

2. Odmiany wczesnego dojrzewania – Cziżowska, Moskwiczka, Weleza.

3. Jesień – Otradnenskaja, Pamięć o Żigałowie, Alonuszka, Marmur, Bergamotka, Pamięć o Jakowlewie, Calineczka.

4. Odmiany jesienno-zimowe Verna, Yurievskaya, Belorusskaya późne.

Grusze uważa się za wczesnopłodne, jeśli szkółka po ukorzenieniu wypuszcza pierwsze pąki w ciągu 2-4 lat. Wczesne owocowanie odbiera siłę młodej siewce, zmniejsza zimotrwałość. Pierwsze pąki zwykle olśniewają. Odmiany bylin to: Chizhovskaya, Yurievskaya, Pamyat’ Zhegalova, Petrovskaya, Severyanka, Pamyat’ Yakovleva.

Oznaczyć jako odporne na parcha odmiany Veleza, Avgustovskaya Rosa, Belorusskaya Late, Otradnenskaya, Thumbelina i wszystkie poprzednio wymienione wczesne owocujące z wyjątkiem Chizhovskaya.

Są też inne cechy szczególne. W ten sposób gruszki Naryadnaya Efimova, Ilyinka, Rovesnitsa są przycinane do zieleni. Pozostawione na gałęziach stają się skrobiowe i tracą smak.

Gruszka Vidnaya, tylko dojrzała. Może pozostać na drzewie przez 2 tygodnie, zachowując swoją soczystość i smak. Veles, przeciwnie, w miarę dojrzewania zaczynają się kruszyć. Powinny być dojrzałe, ale można je przechowywać w lodówce do 2-3 miesięcy. Białoruska gruszka późna może być przechowywana w chłodzie do kwietnia.

Biorąc pod uwagę, że wszystkie powyższe odmiany są przystosowane do warunków regionu moskiewskiego, w lokalnych szkółkach można kupić sadzonki odpowiadające wszystkim gustom.Sadzonki w wieku 1-3 lat, z OCS i ZKS wybieramy uwzględniając wzrost przyszłego drzewa:

1. Niski wzrost – 4m, posadzony w układzie 3,5*5m;

2. Średni wzrost – 6-8 m odległość 4-5*6-7 m;

3. Silnie rosnące 10-15 m wcięcie 6-7*7-8 m.

Wybór lokalizacji dla gruszek

Drzewo należy umieścić na otwartej przestrzeni, najlepiej na szczycie łagodnego zbocza. Gruszka lubi światło, w cieniu nie owocuje. Największa aktywność fotosyntetyczna występuje na stokach wschodnich i południowo-wschodnich. Nawet trwała zła pogoda powoduje niskie plony w następnym roku – nie powstały pąki kwiatowe.

Na wysokim miejscu w porównaniu do niskiego miejsca temperatura zimą różni się o około 10 stopni. Drzewa położone wysoko są więc w korzystnej sytuacji. Gruszy nie należy umieszczać w niskich gruntach, poziom wód gruntowych musi być niższy niż 3 m, w przeciwnym razie drzewo zamarza na śmierć. Mrozoodporność systemu korzeniowego -13

0 C, co oznacza, że na zimę zawsze muszą być ocieplone.

Wymagania dotyczące gleby

Gleba powinna być przepuszczalna dla powietrza i wody, żyzna. Grusza nie toleruje gleb kamienistych, torfowisk. Przed sadzeniem należy poprawić strukturę gleby i wyrównać kwasowość do pH 6,5-6,8.

Dodatkowo grusze otrzymują podłoże z kompostu, popiołu i kompletnego nawozu granulowanego do głębokiego kopania. Wykop przygotowuje się od jesieni. Powinien stać przez co najmniej 2 tygodnie, jeśli jest sadzony na zimę.

Gniazdo powinno mieć 80 cm głębokości, 100 cm średnicy. Na dnie umieszcza się 20 cm drenaż z pokruszonego kamienia, fragmentów cegieł, ceramiki.

Podłoże:

1. Wypełnij otwór 2 2 wiadrami humusu.

2. Torf – 2 wiadra.

3. Siarczan potasu -400 g.

4. Superfosfat – 200 g.

Poluzować dno, wypełnić je podłożem i pozostawić do czasu sadzenia. Do prac wiosennych należy usunąć połowę ziemi, a resztę wsypać do gniazda, spulchnić przed sadzeniem. Jeśli gleba pod sadzenie grusz jest zasolona, należy przygotować dołek o przekroju do 3 metrów i wypełnić go żyzną ziemią strukturalną. Wymagane 12-25 wiaderek substratu.

Czas sadzenia

Sadzonkę można ukorzenić jesienią i wiosną. W cieplejszych regionach zaleca się sadzenie jesienne – drzewo ukorzeni się jesienią, wzmocni się zimą i nie ucierpi z powodu upałów latem. Jesienne sadzenie przeprowadza się na 2-3 tygodnie przed nadejściem ujemnych temperatur. Sadzonki ukorzenione bez liści. Nie powinna rozpocząć wzrostu przed nastaniem chłodów. Zabezpiecz szkółkę przed gryzoniami i zaizoluj korzenie na zimę. W zimie rozsypać zaspę śnieżną.

Sadzenie na północy wiosną, zanim zaczną płynąć soki, gdy temperatura na zewnątrz wynosi +5

0 . Na moskiewskich przedmieściach jest to połowa kwietnia.

Oznaki zdrowej sadzonki

Sadzonki należy kupić albo w szkółce, albo w specjalistycznym sklepie, a nie z pobocza drogi, w drodze do domku. Jeśli system korzeniowy jest otwarty, 2-letnie drzewo powinno być ulistnione, o gładkim pniu i bez uszkodzeń. Nic nie może wykiełkować poniżej szczepu. Pień jest prosty, jasny – ciemny mówi, że korzenie są zamrożone. Pień powinien mieć około 1,5 cm grubości u nasady.

Drzewko w pojemniku sprzedawane jest w wieku do 3 lat. Może być ukorzeniony w każdym momencie, więc obecność liści nie jest oznaką odrzucenia. Odwrotnie, można zadbać o to, by sadzonka dobrze się rozwijała.

Przygotowanie sadzonki do sadzenia, ukorzenianie

Wiosną korzenie OKZ nie wymagają cięcia ani przycinania. W płatach znajdują się już włoski, które produkują substancje odżywcze. Tylko niewielka część nagiego korzenia szkieletowego może zostać usunięta.

Przed sadzeniem zanurzyć dolną część sadzonki w roztworze z Heteroauxin, Cornevinus na 2 godziny. Na taką samą długość zanurz pojemnik w ciepłej wodzie.

Sadzenie:

1. W środek otworu wbić drewniany kołek o średnicy 4 cm.

2. Dołek do 2/3 wysokości zasypać żyzną ziemią, tworząc kopiec.

3. Umieść sadzonkę w pozycji pionowej, zabezpieczając ją elastyczną, przesuwaną „ósemką” na podpórce.

4. Korzenie rozłożyć w stożek, zasypać stopniowo, potrząsając drzewem, zagęszczając pustą przestrzeń.

5. Rozłóż resztę ziemi, ubijając ją od boków dołu w kierunku środka.

6. Upewnij się, że bryła korzeniowa znajduje się 5-7 cm nad ziemią.

7. Uformować kopiec z ziemi wokół krawędzi dołu, tworząc wodopój.

8. Dodawać stopniowo 3-5 wiader wody, całkowicie namaczając kępę.

9. Ściółkuj bryłę korzeniową, pozostawiając kilkucentymetrową przestrzeń między pędami.

Wystarczy umieścić drzewo na środku dołu na wymaganej wysokości. Na dnie powstaje poduszka z żyznej ziemi, po bokach jest ona wyściełana, aby nie było pęcherzyków powietrza.

W ciągu 2 lat drzewo jest podlewane 2-3 razy w miesiącu, odchwaszczane, ściółkowane.

Kształtowanie drzewa owocowego

Grusza wymaga kształtowania, aby rozjaśnić każdy liść i zoptymalizować plon.

Kształtuj sadzonki wiosną i jesienią, aby za jednym razem mniej urazić drzewko. Im starsze drzewo, tym szybciej będzie rosła korona, co spowoduje jej skurczenie.

Kolejność tworzenia:

1. Przycinać jednoroczne pędy wiosną, w roku sadzenia, aby uzyskać efekt rozgałęzienia.

2. Długie gałęzie przecinamy na pół i przycinamy resztę; środkową gałąź pozostawiamy nietkniętą.

3. Skróć gałęzie zastępcze, aby pobudzić rozgałęzienia.

4. Wiosną trzeciego roku ponownie skrócić pędy jednoroczne, Jesienią na trzyletnich gałęziach pojawią się pierwsze owoce.

5. Wiosną owocujące gałęzie ścinamy w pierścień i pozostawiamy pęd zastępczy.

6. Z pędów zastępczych uformować nowe pędy, zgodnie ze schematem.

Jest to schemat przycinania pojedynczej gałęzi bocznej, ale w tym samym czasie pień rośnie w górę i pojawiają się nowe gałęzie. Należy je pozostawić co 10 cm, sprzyjając powstawaniu 4-5 owocujących gałęzi do 4 lat. Wysokość dolnej gałęzi zależy od rodzaju drzewa. Przed nią pień jest goły.

Coroczne przycinanie dojrzałego drzewa może być zabiegiem regeneracyjnym, odmładzającym lub odnawiającym. Ze względu na naprzemienne spoczywanie gałęzi owocujących, plon jest jednolity. Grusza nigdy nie wydaje się odpoczywać.

Odżywianie

Wypełnienie dołu owocowego wystarcza na 2 lata rozwoju drzewa. Gruszka potrzebuje organicznego i mineralnego odżywiania w każdym sezonie. Sproszkowany materiał organiczny nanosi się na korzeń drzewa. Po zastosowaniu spulchnić glebę widłami – korzenie wychodzą daleko poza koronę.

Pierwsze wiosenne dokarmianie uśpionych pąków przeprowadza się w połączeniu z dezynfekcją – opryskiem mocznikiem (5%), witkami miedziowymi lub żelazowymi (3%). Krąg korzeniowy spulchniamy kompostem, dodajemy nawóz granulowany, podlewamy ciepłą wodą, aby wszystko się rozpuściło.

Ogród jest w pełnym rozkwicie i płodzi – potrzebny jest nawóz. Kompletny nawóz Plantafol, 25 g w 10 litrach wody, ma zrównoważoną formułę. Stosuje się go jako składnik mieszaniny zbiornikowej, w której znajdują się Angio (3,6 ml), Skor (2 ml), mydło w płynie, mikroelementy. Kompleksowa mieszanka stanowi uzupełnienie i zapobiega szkodnikom i chorobom. Użyj 2 litrów dla młodej rośliny i 5 litrów dla dorosłej.

Lipiec – czas dojrzewania owoców, zastosować ekologiczny opatrunek na dojrzewanie. Przygotowuje się zacierkę z rozłożonego w wodzie obornika i wlewa pod drzewo raz na 2 tygodnie.

Sierpień – czas na zimotrwałość. W 10 litrach wody rozpuścić 300 g superfosfatu + 20 g azotanu potasu. Stosować 10 l mieszaniny na jedno drzewo.

Do mieszanki dodać od 3 do 5 litrów zawiesiny z 2 łyżek (2 ml) wody.. Ammofoska + 1 szklanka popiołu na 10 litrów, wymieszać. Zastosuj oba w pierwszych dziesięciu dniach.

Po zastosowaniu dolistnym opryskać drzewa 1 % roztworem siarczanu żelaza. Zastosować opatrunek wierzchni. Po podlaniu przy granicy korzeni wykopać dołki o głębokości 40 cm, po 10-12 sztuk, położyć suchy superfosfat i siarczan potasu po 0,5 kg, garść mikroelementów, zamknąć dołek uszczelką. Odżywianie trwa przez kilka lat.

Pod korzeniami umieścić 1,5 wiadra kompostu lub humusu i przykryć każdy pień materiałem organicznym na zimę. Umieszcza się je płytko w glebie, tworząc wypełnioną powietrzem warstwę zwaną „płaszczem”.

Wniosek

Owoc gruszki jest bardziej użyteczny niż jabłko i jest hipoalergiczny. W lokalnej szkółce można kupić sadzonkę odmiany samokończącej. Wiesz już jak sadzić i pielęgnować. Można wybrać różne. Powodzenia.