Forsycja – sadzenie i pielęgnacja na Uralu, opis odmian

Forsycja jest bardzo ozdobną rośliną. Jego eleganckie pędy pokrywają się złotożółtymi kwiatami, gdy przyroda dopiero zaczyna budzić się po długiej zimie. Członek rodziny oliwek rośnie w różnych regionach kraju, a nawet na Uralu, gdzie zdobi podmiejskie i przydomowe działki. Najważniejsze to wybrać odpowiedni rodzaj, biorąc pod uwagę jego zimotrwałość.

Charakterystyka roślin

Wieloletnie krzewy lub małe drzewa. Wysokość waha się od 1 do 3 m, a korona ma 2 m szerokości. Kwitnienie, które trwa około 20 dni, tuż po stopnieniu śniegu. Kwitnące pędy ostatniego roku rozwoju. Gdy kwiaty opadną, z pędów powstają pąki liściowe. Owalne z ząbkowanymi liśćmi ułożonymi w przeciwległych liniach.

Do rodzaju należy 13 gatunków. Do chłodniejszego regionu nadają się następujące:

1. Forsycja lodgepole.Znane również jako „dyndające” lub „płaczące”. Koronę tworzą łukowate pędy w kolorze oliwkowym. Pokryte są po opadnięciu śniegu żółtymi kwiatostanami o średnicy około 2,5 cm. Liście trójlistkowe u młodych pędów zmieniają się na proste, owalne z ząbkowaniem.

2. Owalny.Cenione wdzięczne krzewy do wczesnego kwitnienia. Ale nie tak długo: maksymalny czas kwitnienia wynosi 18 dni. Po zaschnięciu kwiatów pędy pokrywają się zielonymi liśćmi, które do jesieni zmieniają kolor na żółty i karmazynowy i zdobią ogród aż do przymrozków.

3. Pośrednik. Gatunek mieszańca najbardziej odpowiedni dla Uralu. Jej powstanie, naszym zdaniem, jest wynikiem udanej pracy hodowlanej nad odporną na suszę i mróz Forsycją. Kwiaty są charakterystycznie żółte. A liście występują zarówno w formie prostej jak i trójlistnej.

4. Europejska.Koronę półkolistego kształtu tworzą sprężyste i wdzięczne pędy. Sięga do 3 m średnicy. Wysokość – 1,5-2m. Wiosną pędy pokryte są dzwonkowatymi kwiatami o cytrynowej barwie. Blaszki liściowe wydłużone mają owalny kształt.

5. Ciemna zieleń.Nazwa mówi sama za siebie. Odmiana charakteryzująca się kontrastującymi liśćmi i żywymi, sałatowymi kwiatami, pojedynczymi lub skupionymi w grupach po 3 sztuki. Owalne listki są ząbkowane tylko na górze. Nie tak odporny na zimno jak na suszę.

Słowo ostrożności!Na Uralu Forsycja europejska i Forsycja ciemnozielona są obowiązkowo okrywane na zimę, gdyż gatunki te są ciepłolubne.

Wiele odmian zostało uzyskanych przez hodowców na podstawie gatunków typowych. Na Uralu polecane są m.in:

Nazwa	Opis
„Beatrix Farrand	Odmiana wysoka, osiągająca wysokość do 4 m. Żółte kwiaty są wyróżnione ciemniejszym paskiem u podstawy
„Linwood	Krzew o wysokości do 3 m, o dużych żółtych kwiatach, średnicy ok. 3,5 cm. Kolor liści zmienia się z zielonego na purpurowy w miarę rozwoju
Drezno Forfrühling	Odporna odmiana forsycji owalnej o dużych kwiatach do 4 cm. Jego kwiaty są wybujałe
„Tetragold	Najmniejszy okaz do 1m. Interesujące, bardzo wczesne kwitnienie
’Spring Glory’	Podczas gdy wiosną ogród zdobią jaskrawożółte kwiaty o średnicy do 3 cm, jesienią doskonałą funkcję dekoracyjną pełnią liście – bladofioletowe lub bladożółte

Sadzenie

Wybierz dobrze oświetlone miejsce dla Forsycji. W lekkim cieniu może rosnąć, ale kwitnienie będzie mniej obfite, korona jest uformowana skośnie. Roślina ta lubi lekkie, dobrze zdrenowane gleby o odczynie zasadowym.

Jest mniej wymagający w stosunku do struktury gleby. Jednak aby szybko się ukorzenić nie warto sadzić w słabej glebie. Naszym zdaniem należy wcześniej przygotować teren, a przed kopaniem zastosować humus – nie tylko uzupełni on składniki odżywcze, ale także spulchni ziemię.

Czas sadzenia

Sadzenie krzewów w różnych terminach. Na termin wpływają aktualne warunki pogodowe oraz stan systemu korzeniowego sadzonek. Na przykład, jeśli roślina ma zamknięte korzenie w pojemniku, może być uprawiana przez cały sezon. W przypadku otwartego systemu korzeniowego preferowanym terminem sadzenia jest wiosna, ale dopiero po ustąpieniu zagrożenia przymrozkami powrotnymi.

Ponieważ Ural jest dużym regionem, należy uważnie śledzić pogodę. Na południu warunki są łagodniejsze niż na północy – nierzadko sadzi się tam Forsycję jesienią na zewnątrz. Każdy sezon wegetacyjny niesie ze sobą pewne zagrożenia:

1. Na wiosnę.Jeśli zostaną posadzone zbyt wcześnie, mogą zostać uszkodzone przez mróz.

2. Jesienią.Nie wolno zwlekać z sadzeniem, ponieważ w tym regionie szybko pojawiają się mrozy, a drzewo musi mieć czas na ukorzenienie się przed śmiercią. Najlepszy czas na sadzenie to 1 miesiąc przed nadejściem zimy.

Technologia do wykonania pracy

Z wyprzedzeniem wykopać dołki do sadzenia. Głębokość wynosi 60 cm, a szerokość 50 cm. Ta ostatnia wartość może ulec niewielkiej zmianie, w zależności od bryły korzeniowej sadzonki (przeniesienie do pojemnika). Wtedy kolejność czynności wygląda następująco

1. Na dnie ułożyć grubą warstwę pokruszonych cegieł, które będą pełnić rolę drenażu i zapobiegną stagnacji wilgoci w korzeniach.

2. Zbudować kopiec z substratu wykonanego przez zmieszanie ziemi liściowej, torfu i piasku w proporcji 2:1:1.

3. Posadzić sadzonkę i starannie wyprostować korzenie (otwarty system korzeniowy), aby zapobiec zgnieceniu.

4. Przykryć mieszanką ziemi doniczkowej.

5. Gleba w grządce uprawowej musi być zagęszczona i podlewana. Dawka wynosi 10-15 litrów na sadzonkę.

6. Przykryć warstwą ściółki, aby zatrzymać wilgoć i chronić korzenie przed przechłodzeniem (przy sadzeniu jesiennym) lub przegrzaniem (przy sadzeniu wiosennym).

Opieka

Forsycja nie jest rośliną wymagającą. Krzew dobrze się rozwija przy normalnej pielęgnacji, obejmującej podlewanie, nawożenie i pielęgnację gleby. Ale każda akcja ma swoje specyficzne wymagania.

Podlewanie

Ponieważ roślina jest odporna na suszę, wystarczą naturalne opady deszczu. Jeśli lato jest bardzo suche, roślinę podlewa się raz lub dwa razy w miesiącu. Stosować wodę o odczynie alkalicznym lub obojętnym. Najlepiej zaopatrzyć się w nią wcześniej i parzyć, żeby nie miała w sobie chloru.

Obróbka gleby

Po obfitych opadach deszczu lub podlewaniu spulchnić glebę i usunąć chwasty. Aby zahamować parowanie wilgoci i wzrost chwastów, glebę w kręgu korzeniowym pokrywa się mulczem. Jako glebę stosuje się torf, trociny i humus.

Karmienie

Aby utrzymać żyzną glebę i zapewnić bujne kwitnienie każdego roku, należy ją nawozić trzy razy w ciągu sezonu wegetacyjnego. Stosować zarówno organiczne jak i mineralne składniki odżywcze. Azot, fosfor i potas stosuje się wiosną, aby pobudzić wzrost pędów i kwitnienie. Wtedy z nawozów należy usunąć azot, gdyż nie pozwala on uprawom nabrać sił i energii przed hibernacją.

Wśród nawozów mineralnych dobry wynik wykazuje nitroamfoska. Jeśli preferowane są substancje organiczne, należy wybrać popiół drzewny bogaty w fosfor i potas. Źródło azotu – humus stosowany w mulczowaniu.

Przycinanie

Ważnym działaniem, którego nie należy zaniedbywać, jest przycinanie. Można to zrobić w różnym czasie, w zależności od celu:

1. Przycinanie.Przycinanie na wiosnę. Jest on potrzebny do usunięcia suchych, uszkodzonych gałęzi, które nie rosną prawidłowo.

2. Kształtowanie.Po kwitnieniu pędy są przepołowione. Bardziej dojrzałe pędy mogą zostać odcięte.

3. Odmładzający. Stare krzewy przycina się praktycznie do podstawy, pozostawiając 3-4 cm. Forsycja jest łatwa do przycinania i szybko rośnie.

Kontrola szkodników

Uprawa jest odporna, ale może zostać zaatakowana przez mszyce, jeśli metody uprawy nie są prawidłowo przestrzegane. Na początku infestacji koronę spryskuje się roztworem mydła, a następnie zmywa zwykłą wodą. Jeśli są liczne kolonie, pomóc mogą środki owadobójcze. Stosować je ściśle według instrukcji, zwracając uwagę na ochronę osobistą.

Do groźnych chorób na pędach forsycji należą bakterioza. Ponieważ choroba jest wirusowa, nie można jej wyleczyć. Infekcja dotyczy najpierw brzegów liści, następnie infekcja przenika do łodyg (na cięciu widoczne jest ciemnienie naczyń). Chore rośliny są wyrywane i palone. Gleba jest opryskiwana środkiem grzybobójczym.

Okrycie na zimę

Odmiany mrozoodporne bardzo dobrze przeżywają chłód bez ochrony. Ale jeśli gatunek jest ciepłolubny, w regionie są niskie okresy śniegowe w zimach, to lepiej zadbać o pokrycie kultury:

1. Wraz z nadejściem chłodów gleba w kręgach pniaków zostaje spulchniona, ściółkowana grubą warstwą torfu, chroniącą korzenie przed negatywnym wpływem mrozu.

2. Wygiąć gałęzie do ziemi.

3. Przykryć chrustem.

Metody propagacji

Aby zachować cechy rośliny macierzystej, do których należy zwiększona odporność na mróz, bujne i długotrwałe kwitnienie, uprawę rozmnaża się wegetatywnie. Są one stosowane w różnych okresach.

Rozszczepianie krzewów

Wiosną wykopujemy dojrzałą podkładkę i dzielimy ją na kilka części. Każda działka powinna mieć porcję pędów i dobrze rozwinięte korzenie. Cięcie odbywa się za pomocą ostrych, wcześniej zdezynfekowanych narzędzi. Natychmiastowe sadzenie sadzonek w doły przygotowane w stałym miejscu.

Rozmnażanie przez podkładkę

Najlepszym czasem na wykonanie zabiegu jest jesień. Wybiera się najsilniejszy korzeń i oddziela go od drzewa matecznego ostrym szpadlem. Zalesianie, podlewanie i przycinanie, pozostawienie 3 pąków. Metoda ta pozwala na szybki wzrost korzeni Forsycji.

Ścinki

Naszym zdaniem jest to najbardziej pracochłonny sposób hodowli. Materiał przygotowuje się przez przycinanie; przycinanie wykonuje się po przekwitnięciu rośliny. Stosować młode pędy, których pąki są lekko oddalone od siebie. Cięcie powinno znajdować się ok. 1 cm poniżej węzła.

Jest traktowany z root formerem, aby stymulować wzrost korzeni, a następnie sadzonka jest sadzona w piasku. Tylko około 2 cm głębokości. Zachowaj odległość 5 cm między sadzonkami. Inkubować sadzonki w mini szklarni, aby zapewnić stałe znaczenie i temperaturę. Zdejmuj folię w regularnych odstępach czasu, aby przewietrzyć i nawilżyć glebę. Korzenie pojawią się po 1 miesiącu. Sadzenie sadzonek po 1 roku. I może być sadzony na stałe po 3 do 4 latach.

Do stosowania w architekturze krajobrazu

Forsycja to pięknie kwitnący krzew o wdzięcznych pędach i jasnych liściach. Ozdobi ogród od wczesnej wiosny aż do mrozów. Może być stosowany jako nasadzenie solowe lub grupowe z krzewami zimozielonymi lub liściastymi oraz małymi drzewami.

Forsycja jest wieloletnią, zielną rośliną kwitnącą i wygląda bardzo ładnie w ogrodzie ziołowym z średnio wysoką pokrywą z trawy lub jako dominujące tło dla bujnego, zielonego trawnika. Różnorodność gatunków i odmian pozwala na wybór najbardziej odpowiednich roślin do tworzenia żywopłotu.

Forsycja jest byliną. Jeśli jest prawidłowo posadzony i pielęgnowany, może rosnąć w jednym miejscu przez około 70 lat i co roku zdobić ogród swoimi kolorowymi kwiatami i liśćmi.