Lilia domowa: pielęgnacja i uprawa

W domu można uprawiać mieszańce azjatyckie i orientalne, lilie karłowate, złote, królewskie i longiflorum. Hypeastrum i amarylis są również popularnie znane jako lilie wewnętrzne, dwa różne rodzaje roślin w rodzinie amarylis, ponieważ ich kwiaty są podobne do lilii ogrodowych.

Wybór odmiany, przygotowanie i sadzenie cebulek

Dzięki żmudnej pracy hodowców roślin, wśród lilii pokojowych można znaleźć odmiany o kwiatach lejkowatych, szeroko otwartych, miseczkowatych i z wygiętymi płatkami. Biała lilia wewnętrzna jest uważana za najpopularniejszą roślinę doniczkową. Ich kwiaty osiągają do 15 cm średnicy i są przyjemnie pachnące.

Oprócz rzadkich gatunków: złotej, pięknej, królewskiej, uprawianej w pomieszczeniach cebul lilii tygrysiej oraz form mieszańcowych o czerwonych, białych kwiatach, na których płatkach chaotycznie rozrzucone są ciemne inkluzje.

FYI! Na szczególną uwagę zasługuje biała lilia Apollo. Średnica jej pachnących, śnieżnobiałych błękitków wynosi 12 cm. Wszystkie kwiaty w bukiecie 10 w bukiecie kwiatów.

Zakup żarówek

Przed posadzeniem należy wybrać dobrej jakości materiał – cebulki, które powinny:

1. zdrowy;

2. mięsisty;

3. nieuszkodzony;

4. Z soczystymi, nie przesadnie suchymi łuskami.

Tylko materiał wysokiej jakości pozwoli uzyskać bujną, zdrową, obficie kwitnącą roślinę.

Wybór cebulek ogrodowych do uprawy w pomieszczeniach

Jeśli masz kolekcję cebulek lilii, nie chcesz kupować ich od nieznanego dostawcy. Jeśli odpowiednio przygotujesz swój materiał, możesz uprawiać lilie w domu.

Najlepszym terminem na wykopanie cebulek jest przełom września i października. Po wyjęciu z ziemi umieszcza się je w skrzynce z uprzednio nawilżonym, wilgotnym mchem. Przechowywać w chłodnym miejscu.

Przez 2 miesiące zwilżać materiał roślinny opryskiwaczem, ale nie fanatycznie. Nadmierna wilgoć może powodować gnicie. W ten sposób cebulki przechodzą okres spoczynku, bez którego kwitnienie jest niemożliwe.

Sadzenie

Do sadzenia lilii nadają się duże, głębokie donice. Przygotowaną mieszankę glebową wsypujemy tuż nad połową doniczki, następnie warstwę grubego piasku – 4 cm. Na wierzchu umieścić cebulkę i zasypać piaskiem i popiołem w stosunku 3:1. Mieszanka powinna pokrywać materiał roślinny do wysokości 1,5 cm. Po pojawieniu się pierwszych pędów pozostałą przestrzeń wypełnij odżywczą ziemią – ziemią darniową wzbogaconą o próchnicę z liści.

Zob!

Aby utrzymać roślinę w dobrej kondycji i zapobiec jej gniciu, na dnie doniczki należy umieścić 4 cm keramzytu.

Uprawa i pielęgnacja lilii domowych

Poszczególne odmiany różnią się nieco sposobem uprawy i pielęgnacji, co należy wyjaśnić przy zakupie lubianej odmiany. Ogólnie rzecz biorąc, dobre praktyki uprawowe są możliwe dla wszystkich odmian. Przy niewłaściwej pielęgnacji lilie mogą nabrać odporności.

Poziom światła

Dobre światło spowoduje większe kwitnienie wybranej odmiany. Nie należy umieszczać donicy w pobliżu okna wychodzącego na południe, ponieważ bezpośrednie promienie słoneczne spowodują poparzenia liści. 10 godzin rozproszonego światła dziennie.

Temperatura i wilgotność

Po posadzeniu i do czasu, gdy pędy lilii osiągną 10 cm, roślina doniczkowa powinna być przechowywana w chłodnym miejscu. W tym okresie należy obficie podlewać i unikać nadmiernego nawadniania gleby – woda z kuwety powinna być wylewana.

Gdy lilia urośnie do wysokości 10 cm, umieść doniczkę w dobrze oświetlonym miejscu i utrzymuj ją w temperaturze +16°C. Gdy rosną, można zwiększyć temperaturę. Od posadzenia do kwitnienia w ciągu 18 do 22 tygodni.

Uwaga!

Jeśli temperatura w pomieszczeniu jest niższa niż +10°C, kwitnienie będzie słabe lub nie będzie go wcale.

Regularne nawilżanie jest istotną częścią konserwacji. Rozpylanie może odbywać się za pomocą opryskiwacza lub poprzez ustawienie własnoręcznie wykonanego systemu nawilżania. W tym celu należy wypełnić tackę keramzytem, wlać wodę i ustawić wazon bliżej światła i źródła ciepła. Ciecz będzie się nagrzewać, odparowywać i nawilżać powietrze. Stałe wycieranie kurzu z liści pozwoli roślinie na wchłanianie wilgoci z powietrza.

Podlewanie i nawożenie

Podlewać umiarkowanie przefiltrowaną wodą o temperaturze pokojowej raz na 7 dni. Twarda woda krystalizuje się i tworzy osad w postaci soli, który hamuje normalny rozwój korzeni. Dlatego nie nadaje się do podlewania.

Organika powinna być stosowana zaraz po wykiełkowaniu. Po tygodniu nawożenie potasem i fosforem. Można dodać produkty stymulujące wzrost i kwitnienie.

W okresie spoczynku po kwitnieniu nie należy nawozić lilii wewnętrznych.

Uwaga!

Sporządzenie roztworu roboczego do nawożenia roślin ozdobnych w połowie ilości. Nadmierne nawożenie może mieć negatywny wpływ na kwiat: liście żółkną, roślina rozrasta się w zieloną masę ze szkodą dla kwitnienia lub będzie krótko żyła.

Przygotowanie zimowe

Okres spoczynku rozpoczyna się po zakończeniu kwitnienia kwiatu. W tym czasie cebulka odpoczywa i nabiera sił do późniejszego kwitnienia. Zimą doniczka z cebulką powinna być przechowywana w chłodnym miejscu i podlewana, gdy ziemia wyschnie. Do przechowywania można użyć innej metody: po całkowitym wyschnięciu zielonej masy, cebulę wykopuje się, oczyszcza z ziemi, suszy, umieszcza w worku Ziploc z trocinami i wysyła w chłodne miejsce.

Pielęgnacja lilii pokojowych: hippeastrum i amarylisa

Wielu florystów myli te dwie rzeczy. A różnią się wyglądem, czasem kwitnienia, okresem spoczynku i zasadami pielęgnacji.

Amarylis kwitnie latem i jesienią, a na zimę przechodzi w stan spoczynku. W przypadku hippeastrum jest odwrotnie: zimą kwitnie, a latem odpoczywa.

Ciepłe, dobrze oświetlone pomieszczenia są odpowiednie do uprawy amarylisów i hippeastrum, ale należy unikać bezpośredniego światła słonecznego. Obie wymagają nawożenia dwa razy w miesiącu, tylko amarylis potrzebuje nawozu mineralnego, a hippeastrum – naprzemiennego stosowania nawozów organicznych i mineralnych.

Aby zapobiec chorobom, warto przetrzeć liście mokrą gąbką. Rośliny amarylisa nie tolerują nadmiernego podlewania gleby, dlatego podlewanie powinno być umiarkowane, po przeschnięciu grudek ziemi, a w okresie spoczynku – rzadkie.

Szkodniki i choroby

Niska wilgotność powietrza, brak dobrej odporności powodują, że na liliach pokojowych pojawiają się szkodniki: przędziorki, mączniki, mszyce.

Pająk. Szkodniki można rozpoznać po delikatnych pajęczynach, które tkają między liśćmi. Aby wyeliminować szkodnika, należy usunąć pajęczyny, namydlić gąbkę mydłem do prania i spryskać liście z obu stron i pozostawić roślinę w spokoju na 20 minut. Następnie podaj lilii prysznic.

Chrząszcz mączniak rzekomy.Małe ciała szkodników pokryte są białym płaszczem. Pozostawiają one na liściach cukrową wydzielinę, w której rozwija się grzyb cukrowy. Zbieranie owadów za pomocą wacika i wody z mydłem. Przetrzyj wszystkie liście czystą watą i spryskaj roślinę zielonym mydłem.

Mszyce. Owady pozostawiają po sobie lepki, błyszczący osad. Roztwór mydła i napar z czosnku mogą pomóc w zwalczaniu szkodnika.

Lilie doniczkowe masowo tracą swoje żywe kolory, a następnie odpadają. Oprócz szkodników, rośliny cierpią również z powodu chorób wirusowych i grzybowych.

Choroby wirusowe. Aby stwierdzić, czy roślina jest zainfekowana wirusem, wystarczy przyjrzeć się barwie samych liści i kwiatów – kolor staje się cętkowany, traci się czystość. Choroby wirusowe są nieuleczalne, kwiat będzie musiał być wyrzucony razem z doniczką lub pojemnik musi być dobrze zdezynfekowany.

Choroby grzybicze.Pojawiają się w wyniku niewłaściwej pielęgnacji, dlatego ważnym warunkiem jest przestrzeganie agronomicznych technik uprawy.

Szara zgnilizna– jest najczęstszą chorobą. Powstały w wyniku niewłaściwego nawadniania. Jest to choroba o szybkim początku, która natychmiast atakuje wszystkie części rośliny, nie oszczędzając ani liści, ani kwiatów. W leczeniu skuteczne są produkty Oksihom, Hom. Opryski powinny być wykonywane na terenie niezamieszkałym, aby członkowie rodziny i zwierzęta domowe nie doznały uszczerbku. Aby wykluczyć groźną chorobę, lilie należy podlewać ciepłą wodą, uważając, by nie dostała się ona na liście.

Zgnilizna korzeni.Chora roślina przestaje rosnąć, jej wierzchołki żółkną, liście stają się małe, a korzenie pokrywają się brązowymi plamami. Jeśli zauważymy zgniliznę, należy wyjąć cebulkę z ziemi, usunąć uszkodzone łuski, potraktować ją środkiem dezynfekującym, np. nadmanganianem potasu i posadzić w nowej ziemi.

Lilia wewnętrzna cierpi na mniejszą ilość szkodników i chorób oraz ma zdrowy wygląd. Podlewanie i nadlewanie powoduje, że liście stają się matowe i blade, zimne powietrze powoduje ciemnienie masy zielonej, słońce powoduje przebarwienia. Aby lilia pokojowa ozdobiła dom lub mieszkanie kwiatami, należy ściśle monitorować jej stan i odpowiednio pielęgnować.