Domowa uprawa wierzby energetycznej: sadzenie i pielęgnacja, zbiór i przechowywanie

Dziurawiec lub wierzbówka to rodzaj wieloletnich roślin zielnych. Należy do rodziny Cypressaceae. Jest ceniona przez wielbicieli zdrowego stylu życia za swoje wyjątkowe właściwości, pozwalające zastąpić herbatę lub kawę. Swoje właściwości zawdzięcza innej popularnej nazwie – „herbata z kory”.

Cechy roślin

Utrzymując ją w dobrej kondycji, wierzba wąskolistna rośnie na terenie całego kraju, preferując miejsca dobrze oświetlone, z glebą bogatą w azot i popiół. Ze względu na zamiłowanie do takich gleb zyskała popularny przydomek „ognistego chwastu”.

Gatunek typu reprezentowany jest przez rośliny o wysokości od 0,5 do 2 m. Część podziemna to pełzające kłącze z licznymi poziomymi i pionowymi korzeniami. Część nadziemna składa się z prostej, wyprostowanej łodygi, która jest pusta w środku z gęsto ułożonymi blaszkami liściowymi. Niektóre są bezogonkowe, a niektóre przyczepione do pędu ogonkami.

Lancetowate, linearne liście ułożone są w rzędach i osiągają długość 12 cm. Kapilara zaostrzona ku górze, choć podstawa ma kształt klina. Kolor błyszczącej twarzy jest ciemnozielony. Spód barwiony jest na czerwono-fioletowo, różowo lub zielonkawo-niebiesko. Podczas kwitnienia, które przypada na drugą połowę lata, rozwija kwiatostany o długości od 10 do 45 m. Tworzy kwiaty z białymi lub różowymi pierścieniami nektaru. Czas trwania kwitnienia – około 1 miesiąca. Późnym latem/wczesną jesienią dojrzewają nagie, wydłużone nasiona. Są one ukryte w owocu przypominającym strąk.

Na marginesie!Ziele wierzby ma szerokie zastosowanie: w medycynie tradycyjnej, w rolnictwie, w przemyśle i handlu. Dziurawiec jest doskonałą rośliną melisowatą.

Uprawa z nasion

Dziurawiec na skalę handlową rośnie tylko jako roślina pastewna. Jednak uprawa wierzby wąskolistnej w celu produkcji herbaty jeszcze się nie powiodła. Przyczyna leży w osobliwościach kiełkowania nasion. Kiełkują w ekstremalnych warunkach – po pożarze. Ale to, naszym zdaniem, nie przeszkadza w uprawie herbaty z kory na wsi, zapewniając niezbędne wymagania na miejscu.

Ponieważ ma zdolność uzdrawiania gleb, potrzebuje gleb ubogich w próchnicę. Miejsce powinno być dobrze oświetlone. Jednak w godzinach południowych lepiej, aby wierzba była zacieniona, ponieważ takie obszary są mniej suche. Doświadczalnie wykazano, że na terenach suchych roślina rozwija się, ale krzew jest płytki i niezbyt wysoki.

Wcześniejsze przygotowanie działki przed siewem. Instrukcja krok po kroku:

1. Obwód wybranego miejsca okopuje się wokół krawędzi, tworząc rodzaj przerwy ogniowej o szerokości ok. 1 m.
2. Na obszarze wykopu ułożyć stertę resztek roślinnych (gałęzie, resztki chwastów, opadłe liście).
3. Podpalanie przy spalaniu śmieci; żar rozchodzi się równomiernie po okolicy.
4. Przykrywa się je warstwą suchej słomy. Tli się, a wszystkie korzenie i nasiona chwastów pod nim są wypalone. W efekcie otrzymujemy glebę popielatą, którą tak uwielbia wierzba wiciowa.

Nie należy siać wierzby na zimę. Jest bardzo lekko wysiewany. Jeśli zimy są śnieżne, uważamy, że jest bardziej prawdopodobne, że nasiona zostaną wymyte, gdy śnieg stopnieje. Najlepszym terminem na wysiew jest wiosna. Praca bezpośrednio po roztopieniu śniegu.Sekwencja nasion:

1. Nasiona miesza się z piaskiem lub przykleja do pasków papieru.
2. Wykonać bruzdy w odległości 65-90 cm, w zależności od wielkości działki i oświetlenia miejsca.
3. Osadzić w luźnej glebie na głębokość 1,5 cm.

Nasiona do siewu powinny być dobrze nawilżone. Jednak z powodu płytkiego osadzenia uważamy za wskazane użycie konewki ze zraszaczem. Jeśli siewki wydają się gęste, po wysianiu należy je przerzedzić i zachować odległość 30-50 cm między roślinami.

Sadzenie

Nasiona wierzbówki mają niską zdolność kiełkowania. Nowo wschodzące siewki rosną bardzo powoli: roślina kwitnąca pojawi się dopiero w następnym sezonie. Bardziej efektywnym sposobem jest wykorzystanie materiału sadzeniowego. Otrzymuje się go przez podział kłącza. Termin wykonania zabiegu:

1. W połowie wiosny;
2. wczesna jesień.

Procedura nie jest skomplikowana. Składa się on z następujących etapów:

1. Wykopanie krzewu z korzeniami.
2. Pokrój kłącze na części, tak aby długość korzenia wynosiła co najmniej 50 cm.
3. Przygotować dołki o głębokości 10-15 cm. Wzór jest podobny do tego, jaki stosuje się przy wysiewie nasion – 65-90 cm x 30-50 cm.
4. Posadź w nich części korzeniowe.
5. Po pojawieniu się siewek, poletko jest ściółkowane materiałem organicznym. Odpowiednia jest słoma, ścinki traw. Grubość warstwy mulczu powinna wynosić 10 cm.

Pielęgnacja wierzby wąskolistnej

Chociaż został nazwany „ognistym chwastem”, nadal wymaga opieki. Nie jest on skomplikowany i obejmuje kilka standardowych działań:

Woda	Nasiona wierzby energetycznej najbardziej potrzebują wilgoci podczas kiełkowania. W tym okresie gleba jest utrzymywana w stałej wilgotności. Gdy rośliny osiągną wysokość 10-12 cm, odstęp między podlewaniem można wydłużyć do 7 dni. Jeśli pogoda jest gorąca i sucha, naszym zdaniem krzewy należy podlewać dwa razy w tygodniu, aby zapewnić im prawidłowy rozwój
Obróbka podłoża	Dziurawiec szybko rośnie w dobrze wentylowanych glebach. W tym celu nie należy dopuszczać do tworzenia się skorupy na powierzchni gleby. Regularne motyczenie – połączone z odchwaszczaniem – pomaga osiągnąć cel. Częstotliwość wykonywania zabiegów na glebie powinna być miesięczna. Można jednak przedłużyć ten okres, przykrywając glebę pod krzewami ściółką. Dodatkowo zapobiega parowaniu i zmniejsza ilość podlewania. Jako materiału do ściółkowania używaj tylko materiałów organicznych
Nawożenie	Podlewanie w miesiąc po pojawieniu się pędów. Stosuje się obornik kurzy. Wcześniej rozcieńczyć koncentrat z wodą w stosunku 1:10. Aby zwiększyć odporność i zimotrwałość roślin, przed nastaniem chłodów stosuje się do gleby napar z popiołu drzewnego. Przygotuj go z 10 litrów wody i 1 łyżki wody. organika. Stać przez 2-3 dni przed użyciem
Przygotowanie do zimy	Przed nadejściem chłodów skróć pędy do 15 cm, aby dobrze przezimować. Przykryj grządki opadłymi liśćmi lub sosnowym igliwiem.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami	wierzba ma bardzo wysoką tolerancję na choroby. Nie będzie atakowana przez szkodniki, jeśli nie będzie uprawiana w tym samym miejscu przez ponad 5 lat. Po upływie tego czasu krzewy należy wykopać, oddzielić i posadzić w innym, wcześniej przygotowanym miejscu

Dla Państwa informacji!Wraz z nadejściem wiosny, po usunięciu opadłych liści z rabat, wierzbę-herbę przycinamy aż do ziemi. Metoda ta stymuluje wzrost pędów w bieżącym sezonie.

Zbiory na herbatę

Zbiór w czasie kwitnienia, które przypada na drugą połowę lata. Jeśli przegapisz termin i poczekasz do obłuskiwania, lecznicze właściwości wierzbówki stracisz. Dzień powinien być słoneczny i bez deszczu. Jeśli lato w danym regionie nie jest zbyt gorące – najlepszą porą na zbiór jest poranek po wyschnięciu rosy, kiedy cała trawa jest sucha. Na terenach suchych, gdzie latem panują upały, lepiej zbierać je wieczorem.

Surowiec dla przyszłej herbaty jest zbierany tylko z czystych i zdrowych roślin. Przejrzyj je dokładnie, aby upewnić się, że żadne pluskwy nie dostały się do pojemnika razem z liśćmi. Ten ostatni nie jest groźny dla rośliny, ale surowiec może być bardzo skażony jego zapachem. Jak ją zebrać, krok po kroku:

1. Trzymaj łodygi kwiatowe jedną ręką.
2. Drugie objęcie łodygi.
3. Przeciągnij od góry do środka pędu, aby cały liść pozostał w dłoni.

Pozostałych pod spodem liści nie trzeba skubać: są grube – surowiec słabej jakości. Pod kwiatami należy pozostawić 3-4 poziomy blaszek liściowych, ponieważ zawierają one składniki odżywcze potrzebne do kontynuowania wegetacji rośliny.

Suszenie ziela wierzby

Aby uzyskać herbatę, surowiec jest fermentowany. Ale zanim będzie musiał być wysuszony. Najpierw zbiera się zebrane liście. W przypadku stwierdzenia chorych lub uszkodzonych liści, są one usuwane. W ciemnym pomieszczeniu rozłóż lniany lub bawełniany ręcznik i zwilż go. Rozłóż na niej równą warstwą liście wierzbówki. Jego grubość – 3-5 cm. Pozostawić surowiec do utwardzenia w zwykłej temperaturze pokojowej 20-24 °C. Wiadomo, że potrzeba około 12 godzin, aby liście zwiędły. Przez cały czas surowiec jest nieustannie odwracany do góry nogami. Dzięki tej metodzie uzyskuje się równomiernie wysuszony liść.

Nie ma się jednak co spieszyć z przystąpieniem do fermentacji ziół wierzbowych. Najpierw trzeba sprawdzić, czy etap suszenia został zakończony. Sprawdzona metoda polega na ściśnięciu liścia w kulkę.Jeśli jest zwiędnięta, nie powinna:

1. wyprostować się;
2. Wydają trzeszczący dźwięk, gdy pęka żyła centralna.

Zasady fermentacji

Produkt niesfermentowany to po prostu suszone ziele wierzby, choć i ono ma swoich wielbicieli. Nie zachowuje jednak pełnej gamy pożytecznych właściwości wierzbówki, znanej już w czasach plemion ugrofińskich – 600 lat temu.

Aby uruchomić procesy fermentacyjne, należy uwolnić soki poprzez zniszczenie struktury blaszek liściowych. Jeśli soku jest mało, fermentacja zostanie zakłócona. W rezultacie produkt końcowy będzie miał zły smak i odpychający aromat.Aby tego uniknąć, należy wykonać czynności w następującej kolejności:

1. Aby zniszczyć strukturę liści, więdnie się je i rozciera między dłońmi, dokładnie ugniatając surowiec.
2. Liście przenosi się do trzylitrowych szklanych słoików i starannie ubija.
3. Przykryj pojemnik wilgotną ściereczką na 36 godzin.
4. Słoiki przenieść do pomieszczenia, w którym nie ma jasnego światła, a temperatura wynosi 20-24 ° C.

Mimo zniszczenia struktury, fermentacja nie jest jeszcze zakończona. Aby uzyskać dobrej jakości surową herbatę, liście ze słoików są starannie rozdrabniane i suszone w piecu w temperaturze 95-100 °C. Zostaw drzwi uchylone. Podczas suszenia liście są okresowo mieszane.

Szklane słoiki służą do przechowywania. Można też gotowy produkt umieścić w plastikowych pojemnikach. Jednak każdy wybrany pojemnik musi być szczelnie zamknięty. Umieścić w ciemnym pomieszczeniu. W tych warunkach produkt zachowuje swoje właściwości lecznicze przez 3 lata.

Dziurawiec jest rośliną leczniczą. Jeśli przestrzega się wymagań, można ją uprawiać w domu na wsi i uzyskać surowiec na zdrową herbatę.