Jak zostać dobrym mówcą publicznym

Ludzie, którzy umieją kontrolować siebie i swoją mowę, przewodzą całym narodom. Retoryka, jako nauka, wywodzi się ze starożytnej Grecji i jest aktualna do dziś. Sformułowanie spójnego, zwięzłego lub ozdobnego, emocjonalnego przekazu jest możliwe tylko dzięki zestawowi cech umiejętnego mówcy publicznego. Mistrzowie słowa tworzyli historię ludzkości, a teraz tworzą spuściznę dla naszych potomków.

Na przykład Adolf Hitler został wymieniony jako jeden z „najlepszych oratorów XX i XXI wieku”. Za co otrzymał ten zaszczyt:

1. Umiejętnie używał języka ciała.Emocjonalna gestykulacja podczas jego płomiennych przemówień świadczyła o zaufaniu do jego słów.

2. Stosował specjalne techniki monologu, Trzymanie uwagi i pomoc w prawidłowym rozłożeniu akcentów. Hitler mówił w szybkim tempie, potem zwolnił. dysonansowy ton głosu: od głosu spokojnego do donośnego, rozkazującego. Te techniki pomogły utrzymać uwagę publiczności i sprawiły, że jego pomysły zostały usłyszane. w swoich monologach stosował pauzy, aby podkreślić wagę wypowiadanego fragmentu i przejść od jednej myśli do drugiej.

3. Szczerze wierzył w swoje pomysły.Gdyby wygłosił mowę o „pokoju na świecie”, nie zyskałby tylu zwolenników i nie rozpoczął krwawej wojny. Był wierny swoim zasadom, widząc w nich przyszłość swojego narodu. Umiejętność przedstawienia idei w atrakcyjnej formie oraz pewność siebie uczyniły z Adolfa Hitlera jednego z najgenialniejszych oratorów.

Osiągnął ten sukces nie będąc człowiekiem dobrze wykształconym czy oczytanym. Odrobina szczęścia, radykalne pomysły i sprytny sposób przedstawienia idei zapisały kartę w historii ludzkości. Nie wszystkie przykłady zdolnych oratorów są tak krwiożercze i okrutne. Na przykład, płomienny angielski polityk i pisarz Winston Churchill używał oratorstwa, aby zmienić porządek społeczny swojego kraju i zainspirować współobywateli. Odniósł sukces jako orator mimo wady wymowy. Churchill miał seplenienie, ale jego chęć, pewność siebie i talent uczyniły z niego inspirującego myśliciela.Jakie techniki pomogły uczynić jego przemówienia przekonującymi:

1. Staranne planowanie wystąpień.Z wyprzedzeniem przygotował treść wystąpienia, przemyślał ustawienie akcentów. Dzięki temu, że wcześniej przemyślał materiał, jego przemówienia trafiały do słuchaczy i były cytowane.

2. Dowcipne żarty, przykłady, uwagi.Nadały one wypowiedzi emocjonalne zabarwienie, pomagając wyrazić myśl przewodnią monologu. Churchill był obdarzony niezwykle dowcipnym poczuciem humoru oraz płomienną, charyzmatyczną osobowością.

3. Wykorzystanie środków literackich: metafory, hiperbole, porównania itp..

4. Pewność siebie, opanowanie, naturalność.W swoich monologach zachowywał się jak najbardziej naturalnie. Gdy wygłaszał emocjonalne, głęboko poruszające przemówienie, gestykulował energicznie, ale nigdy w szybkim tempie. Wyrażanie myśli wielkiego człowieka było jak najbardziej naturalne i to uwodziło jego słuchaczy.

Demostenes jest uważany za jednego z pierwszych i największych oratorów. W drodze do zostania oratorem pokonał wiele braków, które uniemożliwiały mu wejście na podium. Miał słaby głos, którego ludzie nie słuchali. Krótki oddech, co utrudniało prawidłowe rozłożenie akcentów. Drgające ramię, które nie pozwala Ci mówić z pewnością siebie. Dzięki dużemu wysiłkowi, zrzucił swoje wady i stał się wpływowym oratorem swoich czasów. Te przykłady pokazują, że każdy może być świetnym mówcą, jeśli tylko włoży w to ciężką pracę. A wskazówki zawarte w tym artykule pomogą Ci zdobyć pożądaną umiejętność dotarcia ze swoim przekazem do ludzi.

Cechy skutecznego mówcy

Istnieje podstawowa lista cech, które muszą posiadać osoby z talentem do wystąpień publicznych. Ale nawet posiadanie tych cech nie czyni automatycznie kogoś mistrzem wystąpień publicznych. Ich obecność przyspieszy tempo opanowania wystąpień publicznych i pomoże osiągnąć sukces w tym przedsięwzięciu:

1. Umiejętności przywódcze.Ludzie przesiąknięci pomysłami z wystąpienia będą chcieli podążać za swoim inspiratorem pomysłów. I znów ważna jest umiejętność przewodzenia zwolennikom, umiejętnego kierowania i organizowania procesów interakcji między ludźmi. Silni, inspirujący liderzy tworzą udane wydarzenia, zmieniają historię.

2. Pewność siebie, determinacja.Strach, zażenowanie, nieśmiałość sprawią, że dokładna, serdeczna mowa stanie się bezużyteczna. Słuchacze nie zobaczą „sedna” przemówienia, jeśli mówca czuje się niepewnie na scenie. Ludzie potrafią wyczuć nastroje mówcy i nie wybaczają słabości.

3. Doskonała świadomość teoretyczna własnego tematu. Opanowanie danych tematycznych z perspektywy różnych podejść – teorii, statystyki, filozofii, psychologii (czasem nauk ścisłych) itp.. – są ważne dla stworzenia dobrej jakości materiału monologowego. Jeśli zostaniesz poproszony o wyjaśnienie tego, co zostało powiedziane, warto odpowiedzieć ciekawym faktem historycznym lub procentem oficjalnych statystyk. Szeroka świadomość zwiększy zaufanie słuchaczy i pomoże Ci poczuć się pewniej na podium.

4. Umiejętność czytania i pisania.Trudno jest słuchać wypowiedzi osoby, która nie potrafi wyrazić swoich myśli w zgrabnej konstrukcji słownej. Równie ważna jest umiejętność dostosowania monologu do docelowej grupy odbiorców. Na przykład, prezentowanie dzieciom wymaga doboru materiału odpowiedniego do ich poziomu zrozumienia i myślenia. Przemawianie przed młodzieżą może być mniej formalne, z uwzględnieniem idei współczesnych trendów kulturowych. Oznacza to, że mówca musi być w stanie szybko przeanalizować sytuację i dostosować się do niej.

5. Zdolność do działania w nieplanowanych warunkach.Nieprzewidziane okoliczności mogą wytrącić każdego z równowagi. Przemawianie wymaga masy czynników sukcesu tkwiących nie tylko w mówcy, ale także np. w sali. Prawidłowe usadzenie publiczności, dobra akustyka, logistyka (mikrofon, podium itp.)..). Gdy sprawy nie idą zgodnie z planem, ważne jest, aby mistrz mowy dostosował się do trudności i przedstawił monolog w równie skuteczny sposób.

6. Tolerancja na stres. Właśnie wtedy, gdy wszystko nie idzie zgodnie z planem, ważne jest, by wykazać się zaskakującą odpornością na stres. Naucz się akceptować warunki odbiegające od wcześniej ustalonych oraz wygłaszać zaplanowane przemówienie z pewnością siebie i godnością.

7. poczucie humoru. Liryczne dygresje od suchej teorii i statystyki zwiększają lojalność słuchaczy. Umiejętność wprowadzenia do monologu dowcipnej uwagi, która wywołuje uśmiech na twarzy słuchaczy, tworzy atmosferę zrozumienia i komfortu między dużą publicznością a zręcznym mówcą publicznym.

8. Umiejętność przekonującej struktury wypowiedzi i dopasowania jej do wskazówek niewerbalnych. Badania Richardsona i Streeta, opublikowane w Journal of Experimental Psychology: App

9. Odkryto, że język ciała ujawnia kłamców lub tych, którzy nie wierzą w to, co mówią, w 30-40% przypadków. Pozostały procent (60-70) wykrywania kłamstw pochodzi z analizy treści mowy. Mówca publiczny musi połączyć perswazyjne przemówienie z odpowiednimi sygnałami cielesnymi, aby w pełni zdobyć zaufanie swoich słuchaczy.

10. Charyzma, urok.Umiejętność przyciągania i skupiania uwagi, pozytywnego wpływania na ludzi, zwiększa sukces. Te cechy nie są wrodzone, rozwija się je poprzez pewność siebie, przekonanie do swoich idei i poczucie własnej wartości.

Sposoby na rozwijanie umiejętności wystąpień publicznych

Trudno zebrać w jednym artykule wiele sposobów na poprawienie swoich umiejętności oratorskich. Oto więc kilka podstawowych technik, które dodadzą Ci pewności siebie i zapewnią odpowiednią motywację do samodoskonalenia.

Rozwijanie pewności siebie

Nie ma znaczenia, jak wiele wiesz lub jak bardzo chcesz wnieść wkład w społeczeństwo, gdy niepewność tłumi głęboką wiedzę tematyczną i przekonania. Pewność siebie w sobie i na scenie rozwija się poprzez długą praktykę. Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że Twoje pierwsze doświadczenie z mówieniem może pozostawić Cię niezadowolonym z wyniku.

Dale Carnegie w swojej książce „Self Confidence and Influence in Public Speaking” podał przykład dr Curtisa, który miał ogromne doświadczenie praktyczne w zakresie higieny i udzielił wielu przydatnych rad. Ale kiedy został zaproszony do wygłoszenia przemówienia na małej imprezie, był naprawdę przerażony. Ku aplauzowi tłumu na scenie, odwrócił się plecami i bez słowa zszedł ze sceny. Ale trening z grupą innych, podobnych mu osób, wszystkich zmagających się z pokonaniem strachu przed wystąpieniami publicznymi, zmienił go w mówcę publicznego. Po kilku udanych wystąpieniach został zaproszony do wygłoszenia mowy w imieniu Partii Republikańskiej (co jest bardzo prestiżowe). Praktyczny element opanowania umiejętności wystąpień publicznych jest niezbędny, więc trzeba być odważnym i stawić czoła wyzwaniom.

Techniki budowania słownictwa

Bogate słownictwo pomoże wzbogacić treść wypowiedzi, uczynić występ dosłownym i ciekawym. Dzięki poniższym ćwiczeniom wzbogacisz swoje słownictwo i nauczysz się używać więcej słów w wypowiedzi:

1. Rozmieść wyrazy synonimiczne według ich zabarwienia stylistycznego. Na przykład zestaw słów marsz-walk-walk (wiele, wiele, wiele; uczyć się, studiować, szlifować; być upartym, opornym, wytrwałym itp..). Chodzenie ma styl książkowy, chodzenie ma styl neutralny, chodzenie jest konwersacyjne.

2. Zrób listę przymiotników jakościowych i dopasuj do nich synonimy, antonimy, paronimy.

3. Napisz rozszerzoną odpowiedź, dlaczego „back” i „again” nie są synonimami. Przeczytaj to na głos.

Ćwiczenia mające na celu rozwijanie treści wypowiedzi

Aby zjednać sobie publiczność, przemówienie powinno być ciekawe, istotne, uporządkowane i nieść główne przesłanie przez cały tekst. Aby skomponować monolog, który odniesie sukces, ważne jest, aby wziąć pod uwagę następujące punkty:

1. Określenie tematu tekstu. Podziel ją na jedną dużą skalę i kilka towarzyszących.

2. Wyznacz cel, na którym skupi się wystąpienie.

3. Znajdź statystyki, ilustracje, fakty historyczne, które wspierają Twój punkt widzenia i włącz je do swojej wypowiedzi.

4. Wybierz źródła literackie, które mają ciekawe myśli, stanowiące solidną podstawę tekstu.

5. W razie potrzeby znajdź ciekawe zwroty frazeologiczne, techniki porównawcze, aby ubarwić tekst, wywołać emocje.

6. Określenie stylu wypowiedzi (formalny, nieformalny, naukowy itp.)..)

7. Poprawianie tekstu pisanego, sprawdzanie błędów gramatycznych.

8. Sformatuj ostateczny tekst z dodatkowym materiałem (wykresy, ilustracje) jako prezentację.

Wniosek

Nauka retoryki pomaga dotrzeć z przekazem do szerszej publiczności i zaangażować ją. Strach przed wystąpieniami publicznymi, a nawet nieumiejętność poprawnego formułowania zdań nie są przeszkodami w zostaniu wielkim mówcą. Jak powiedział William Jennings Bryan: „Umiejętność skutecznego wygłaszania przemówień nie jest czymś, z czym się rodzisz, to coś, co nabywasz”.