Jakie są rodzaje i poziomy komunikacji

Ludzie cały czas wchodzą w interakcje. Proces nie zawsze przebiega bezproblemowo z powodu nieporozumień, naruszeń zasad etycznych. W życiu prywatnym dogadywanie się z ludźmi jest łatwiejsze dzięki selektywnej komunikacji. W pracy masz do czynienia z niesympatycznymi postaciami i psują ci humor. Psychologia ekspercka mówi, że jakość rozmowy decyduje o sukcesie zawodowym i mikroklimacie w zespole. Techniki komunikacji mogą pomóc w wyborze właściwych strategii i znalezieniu wspólnej płaszczyzny porozumienia na różnych poziomach.

Funkcje komunikacji

Dwukierunkowy wieloaspektowy proces obejmuje wymianę informacji, tworzenie strategii interakcji w celu zrozumienia. Są ważne:

1. dostosowanie psychiki do warunków stresowych;

2. Kultura miejsca pracy jest kluczowym czynnikiem kształtowania się zachowań kulturowych;

3. zdolności poznawcze;

4. rozwijanie inteligencji emocjonalnej.

Sugeruje to, że komunikacja jest sposobem organizowania wspólnych działań i zaspokajania osobistych potrzeb emocjonalnych. Ma różne funkcje: wiązanie, socjalizacja, komunikacja i inne.

1. Pragmatyczny – jeden z głównych dla zbliżenia ludzi. Przykładem może być epizod z Biblii, gdzie zbudowano wieżę Babel.

2. Kształtujący odpowiada za przekazywanie informacji od rodziców do dzieci w celu rozwoju inteligencji.

3. Potwierdzenie jest niezbędne do poznania siebie. W poznaniu człowiek na podstawie porównania cech i właściwości szuka punktów zaczepienia w sobie, tworzy krytyczną postawę wobec siebie i innych

4. Interpersonalny polega na odnalezieniu komponentów emocjonalnych/wartościowych, nawiązaniu kontaktu. Tworzy wrażenie o osobie podczas jej poznawania i wyraża się w kategoriach „lubię – nie lubię”

5. Intrapersonalne jest postrzegane jako mające potencjał do rozwijania myślenia.

Komunikacja na 7 poziomach

Psychologia definiuje 7 poziomów komunikacji.Jako pierwszy zaproponował rozróżnienie psychiatra A. D. . Dobrovich. Są one postrzegane jako zorganizowany system interakcji.

1. W prymitywny sposób człowiek jest traktowany jak przedmiot i utrzymywany w pozycji „ciekawy – nieciekawy”, „potrzebny – niepotrzebny”. Rozwinięta antypatia nie przeszkadza im w odejściu od rozmowy bez wyjaśnień, ani w wymianie standardowych zwrotów. Ludzie w ogóle o siebie nie dbają.

2. W relacji manipulacyjnej osoba jest postrzegana jako obiekt wpływu psychologicznego. Zdesperowani manipulatorzy zaczynają świadomie i nieświadomie manipulować ofiarą. Typowym przykładem jest dialog pomiędzy klientem a asystentem sprzedaży. Podczas promowania produktu, osoba jest naciskana, aby go kupić.

3. Standaryzacja charakteryzuje się powierzchowną komunikacją. Ludzie angażują się w dialog formalnie, odgrywają określone role społeczne. Stąd nazywany jest również poziomem „maski”, która ukrywa wewnętrzne „ja. Częściej jest to relacja robocza.

4. Konwencjonalne zakłada etyczne zachowanie z obserwacją aspektów moralnych. Obaj rozmówcy wykazują gotowość do komunikacji. Dialog odbywa się na równych prawach w ramach komunikacji kulturowej. Pełna szacunku komunikacja jest charakterystyczna dla krewnych, partnerów biznesowych.

5. Biznes jest zainteresowany kolegami, którzy mają wspólne zainteresowania. Gotowość do podjęcia konstruktywnego dialogu, pomoc, wsparcie psychologiczne stawiamy na pierwszym miejscu. Nie wyklucza się krytyki, przedstawiania subiektywnego punktu widzenia. Ale rozwijają wspólną sprawę i znajdują wspólne zrozumienie.

6. Na poziomie zabawy istnieje wzajemne zainteresowanie, uczucia i emocje. Na ten poziom przechodzą osoby, które dobrze się znają, osoby, które są sobie bardzo bliskie lub zakochane pary.

7. Najwyższy poziom jest duchowy z wolnością wypowiedzi. Na tym etapie ludzie mają poczucie pokrewieństwa i rozumieją swoich partnerów na pierwszy rzut oka. Rozmowa intymna zakłada bliski kontakt z partnerami o wysokim stopniu zrozumienia.

Poziomy mogą zmieniać się z góry na dół i odwrotnie w zależności od kontekstu. W przypadku jednej osoby komunikacja często odbywa się na różnych etapach. Jeśli bliski przyjaciel jest szefem, nie możesz pozwolić na znajomość i przechodzisz od zabawnego/duchowego do konwencjonalnego/standardowego.

Komunikacja werbalna

Zjawisko socjo-psychologiczne ma różne formy. Słowa są używane jako system znaków przed przekazaniem znaczenia. Analizują zdarzenia i zjawiska, określają cechy główne i drugorzędne. Werbalizm opiera się na słownictwie – zbiorze słów i składni tworzących jednostki wyrazowe.Schemat jest następujący:

1. mówca wybiera słowa;

2. zgodnie z zasadami słownictwa i składni, układa wyrazy w zdania i wymawia je

3. Słuchacz koduje informacje i tworzy w umyśle obrazy i skojarzenia.

Ale nawet przy jasnym przekazie informacji, znaczenie jest częściowo zniekształcone. Do kontaktu emocjonalnego potrzebne są inne narzędzia: modulacja głosu, rytm, pauzy. Pokazują, jaki jest stosunek mówiącego do informacji i osoby, z którą rozmawia.

Rodzaje kontaktów interpersonalnych

Komunikacja według equity dzieli się na dialogiczną i monologiczną. Pierwszym z nich jest kontakt podmiotowo-przedmiotowy, który opiera się na równości uczestników interakcji. Na tym poziomie ludzie próbują zrozumieć i wczuć się w sytuację. Przykład: dzielenie się wrażeniami po przeczytaniu książki lub obejrzeniu filmu. Dialog podmiotowo-przedmiotowy zbudowany jest na przywództwie jednego z uczestników. Przykład: nauczyciel upomina ucznia za niewykonanie zadania.

Ten ostatni typ dzieli się na imperatywny i manipulacyjny. Pierwsza to autorytarna (dyrektywna) forma kontaktu. Ma jeden cel – kontrolować zachowanie jednego z uczestników dialogu, wymuszać działania, podejmować decyzje. Drugi rodzaj komunikacji opiera się na jednokierunkowym, otwartym wpływie, aby uzyskać to, czego chcesz.

Klasyfikacja

Wyróżnia się dwie formy komunikacji: Role-based, oparta na starszeństwie, autorytecie, statusie. Obejmuje dialogi między przełożonymi i pracownikami, nauczycielami i uczniami. Jest on regulowany przez zatwierdzone zasady. osobisty bezpośrednio zależy od osobistych relacji i sympatii rozmówców; może być krótkotrwały lub długotrwały.

W zależności od treści, komunikacja jest różna:

1. Materiał – do wymiany produkty działalności;

2. poznawcze z dostarczaniem przydatnych informacji;

3. Warunkowo z przekazaniem stanu psychicznego i fizjologicznego;

4. motywacyjne do inspirowania celów i zadań;

5. Aktywność poprzez wzajemną wymianę działań i umiejętności.

W zakresie celów komunikacyjnych rozróżnia się cele biologiczne i społeczne. Pierwszy rodzaj jest potrzebny do utrzymania równowagi psychicznej; drugi do wzmocnienia interakcji międzyludzkich, rozwoju stosunków międzyludzkich.

Ze względu na sposób komunikacji można wyróżnić 5 rodzajów:

1. Bezpośrednio. Jest to pierwsza forma, która dała początek innym rodzajom komunikacji. Sugeruje prosty kontakt zbudowany na informacji zwrotnej.

2. Pośrednik w przekazywaniu i wymianie informacji za pomocą telefonu, korespondencji.

3. Bezpośredni polega na rozmowie „oko w oko” z wyrażeniem emocji.

4. Pośrednio przez pośredników.

5. Rytuał. Jest to utrwalona forma zachowań symbolicznych o konsekwentnym działaniu.

3 rodzaje rozmów

Sformalizowane występuje w ramach regulacji (negocjacje, seminaria, konferencje). Dla środowisk biznesowych i naukowych z wykładami i prezentacjami, ten społecznie zorientowany typ komunikacji jest idealny

Półformalne nie ma wcześniejszego porozumienia. Przestrzegane są podstawowe normy etyczne (small talk, przyjęcia). Właściwy jest sposób komunikacji zorientowany na temat grupy. Najbardziej skuteczny jest format nieformalny z elastycznymi zasadami, oparty na komunikacji międzyosobowej. Reguluje tylko zasadniczą część rozmowy.

Dlaczego potrzebujemy komunikacji niewerbalnej??

Słowa nie wystarczą, by przekazać emocje i uczucia. Postawy, gesty, mimika twarzy dają nam obraz naszych doświadczeń. Tylko 7% to mowa werbalna, 38% intonacyjna i 55% mowa ciała. Do takiego wniosku doszedł profesor Meyerabian z Uniwersytetu Kalifornijskiego w „The Theory of Silent Message”. Nowsze badania to potwierdzają. Stwierdzono, że ludzie potrafią powiedzieć zdanie w 2,5 sekundy. Gesty słowne stanowią do 35% rozmowy. Informacja jest przekazywana w 65% czasu poprzez gesty.

Psychologowie podzielają opinię, że słowa nadają się do zwięzłego przekazywania informacji; gesty – do „omawiania” relacji międzyludzkich. Jeśli dziewczyna „strzela” oczami i wysyła „sms” wyrażający współczucie w ten sposób, słowa są zbędne.

Elementy niewerbalne

Są to mowa ciała, wizualne i akustyczne postrzeganie komunikujących się obiektów, przekazywanie informacji emocjonalnych. Znaki ciała pomagają zweryfikować, czy komunikat jest prawdziwy czy fałszywy, przewidzieć z góry wrażenie.Przestrzegaj zasad interpretacji gestów:

1. Nie „czytaj” poszczególnych gestów, ale jako całość.

2. Interpretacja ruchów rąk w kontekście. Ramiona skrzyżowane na klatce piersiowej nie zawsze wskazują na chęć nawiązania kontaktu. Podobnie zachowuje się osoba zmarznięta, a także ta, która próbuje się uspokoić nerwowym drżeniem.

3. Bądź wrażliwy na cechy narodowe i temperament. Niektórzy gestykulują cały czas, inni trzymają ręce w kieszeniach i długo formułują swoje myśli…

4. Skanując pozę, nie przypisuj osobistych doświadczeń innej osobie.

Ludzie myślący świadomie kontrolują mimikę i postawę twarzy. Aby zakłócić, upewnij się, że słowa i działania nie są zgodne. Przykładem sprzecznych zachowań są zapewnienia o dobrym nastroju z opadniętą twarzą, zapewnienia o szczerej postawie z odwróceniem oczu.

Rodzaje komunikacji niewerbalnej

Ten rodzaj komunikacji pojawił się wraz z językiem i słowami. Aby otrzymać właściwą informację, ważna jest technika pomiaru czasu. Używanie identycznych słów, kopiowanie gestów, mimiki twarzy, tempo wypowiedzi, ton na poziomie podświadomym budują zaufanie.Znajomość trybów niewerbalnych pozwala:

1. Rozróżniaj udawane uczucia;

2. Usuń bariery komunikacyjne;

3. stworzyć nieformalną atmosferę;

4. dostosowanie się do sposobu komunikacji.

Mimikra

Jeden z głównych składników wyrażających stan emocjonalny i nastawienie. Z twarzy, jak z książki, można odczytać przeżywane uczucia. Mówią nam o tym mimowolne łuki brwiowe, marszczenie czoła, fałdowanie nosa, zaciskanie ust. Podniesione brwi wyrażają zdziwienie i podziw. Opuszczone kąciki ust wskazują na żal lub smutek. Zaciśnięta szczęka wskazuje na obrazę.

Gesty

Trudno sobie wyobrazić angażowanie się w rozmowę z rękami w szwach. Emocjonalne wybuchy towarzyszą ruchom ciała. Są szczere, bo nie są kontrolowane. Nawet uścisk dłoni daje informacje o drugiej osobie. Ręka trzymana dłonią w dół – pokazuje wyższość; skierowana do góry – zgoda na bierną rolę; trzymana pionowo – postawa partnerska. Każdy ruch jest związany z ciągiem myśli i uczuć. Wspólne gesty:

1. Docenianie: dotykanie podbródka, wodzenie palcem wskazującym po policzkach, machanie;

2. samokontrola: złączenie rąk w pasie, zaciśnięcie dłoni, zahaczenie palców o blat stołu lub o podłokietniki.

3. Dominujący: Kciuki w górę, wyciągnięte ręce, energiczne wymachiwanie rękami.

Postawa

Znaczenie ciała. Sposób w jaki stoimy, chodzimy i siedzimy niesie ze sobą wiele dodatkowych informacji. Jeśli osoba siedzi z ciałem pochylonym do przodu, jest to wyraz koncentracji. Pochylanie się do tyłu i zakładanie nogi na nogę pokazują brak zainteresowania. Postawę gotowości można rozpoznać po rękach na biodrach; pochylenie tułowia do przodu, ręce oparte na kolanach.

6 sposobów na udaną komunikację

Każde spotkanie dyktuje styl zachowania. Jeśli nie zachowasz się odpowiednio, komunikacja stanie się trudna. Istnieją ogólne zasady zachęcające do zrozumienia.

1. Nawiąż kontakt wzrokowy.Puste spojrzenie pomaga kierować rozmową. Odwrócenie wzroku w bok budzi podejrzenia i wątpliwości.

2. Porozumiewasz się nawet w chwilach ciszy.Obserwuj zbieżność słów i rąk. Powinny być echem fraz, a nie „żyć” osobno. Równocześnie skanuj język ciała swojego rozmówcy.

3. Obejrzyj swoje wystąpienie.„Ems i Ams”, wtrącenia i zwroty bez sensu psują wrażenie. Wyeliminuj słowne śmieci, aby być bardziej przekonującym. W rozmowach biznesowych bądź precyzyjny i zwięzły.

4. Unikaj niezręczności w przedstawianiu się. Zrób zadanie domowe na częste pytania, żeby nie wpaść w stupor. Sporządzić warianty dla różnych sytuacji. Jednocześnie przygotuj historię, aby wypełnić długie przerwy fabułą, punktem kulminacyjnym i zakończeniem.

5. Słuchaj uważnie i zadawaj pytania, aby nawiązać dialog. Jeśli nie wiesz, o co zapytać, powtarzaj końcówki zdań w formie pytań, zachęcając do kontynuowania opowieści.

6. Nie rozpraszaj sięprzez telefon i rozmawiając z przypadkowymi znajomymi. To pewny sposób na zepsucie wrażenia o sobie.

Eleganckim sposobem na zakończenie rozmowy jest narzekanie na brak czasu lub termin. Poproś o kontynuowanie rozmowy telefonicznej i umówienie się na spotkanie. Opanuj narzędzia komunikacji, aby stać się dobrym rozmówcą i dyplomatą.