Dlaczego chodzik dla dzieci | plusy i minusy

Dziecko ludzkie zaczyna szybciej i samodzielniej poruszać się w swoim środowisku niż zdecydowana większość stworzeń. Człowiek, będąc istotą inteligentną i przedsiębiorczą, zawsze starał się ułatwiać sobie życie i ułatwiać swojemu potomstwu zdobywanie umiejętności i wiedzy.

W ten sposób narodziły się chodziki dla dzieci, które są używane od co najmniej 50 lat. Czasu wystarczająco dużo, aby poznać statystyki plusów i minusów tego urządzenia. O tym właśnie będziemy rozmawiać.

Badania statystyczne

Przyjrzyjmy się badaniom z amerykańskiego Narodowego Szpitala Dziecięcego. Opublikowane w Pediatrii, Harry Smith kierował badaniem. Jest lekarzem specjalistą w zakresie epidemiologii urazów. Badanie obejmowało lata 1990 – 2010. W tym czasie ponad 230 000 dzieci trafiło do szpitala z różnego rodzaju urazami spowodowanymi przez chodzik.

.Smith precyzuje, że w ciągu ostatnich 25 lat liczba poważnych obrażeń spowodowanych przez chodziki stale spada, a spadek ten jest znaczący. Choć, jak podsumowuje swoje ustalenia Smith, ich stosowanie wciąż jest ryzykowne i nie należy ich stosować.

Zespół ekspertów pod kierownictwem Smitha stwierdził, że do 90% dzieci przyjętych do klinik, które doznały obrażeń podczas używania chodzika, miało wstrząśnienie mózgu, urazowe uszkodzenie mózgu i stłuczenia.

W 1997 r. w USA ustanowiono referencyjny standard bezpieczeństwa z wykorzystaniem specyfikacji technicznych i parametrów dla chodzików. Zgodnie z ich przepisami szerokość chodzika powinna być większa niż standardowy otwór drzwiowy lub powinien on posiadać mechanizm hamulcowy, który blokuje koło w przypadku zawieszenia się na drabinie (większość poważnych urazów miała miejsce przy upadkach ze stopni drabiny). W 2010 roku wymagania te stały się obowiązkowe i zostały rozszerzone na importowane produkty tego typu, a mechanizm hamowania również poddawany jest serii testów.

Podjęte działania spowodowały zmniejszenie liczby skierowań do poradni. Poprzez zmniejszenie liczby przypadków spadania ze schodów od 1990 do 2003 roku o 91%. Po zaczarowaniu standardów, z dostępnej liczby urazów w ciągu 4 lat, liczba ta spadła o kolejne 22%. W ujęciu ilościowym wyglądało to tak: w 1990 roku – 20 650, w 2014 roku – 2001.

Oprócz rosnących standardów bezpieczeństwa, u dorosłych widać także wyraźny spadek stosowania chodzików na rzecz kojców z zabawkami i wysokich krzesełek z grami rozwojowymi. Jednak 32% rodziców w USA nadal używa chodzika, nawet po tym jak ich dziecko doznało urazu.

Na podstawie badań amerykańska Akademia Pediatrii wzywa do wprowadzenia prawnego zakazu używania chodzików, powołując się na doświadczenia sąsiedniej Kanady w tej kwestii. Tam od 2004 roku obowiązuje zakaz importu, produkcji i sprzedaży chodzików, a rodzice, którzy je mają, są oficjalnie przekonywani, by ich nie używać. Przeczytaj częściowe tłumaczenie badania w artykule Gazety. Ru /science/2018/09/19_a_11974735.shtml

W Rosji nie przeprowadzono podobnych badań. Należy oczekiwać, że jeżeli rynek w jednym lub kilku krajach zmniejszy się lub zostanie całkowicie zamknięty, produkt znajdzie swoich konsumentów na rynkach krajów wolnych od zakazu.

Argumenty przeciwko

Powyższe statystyki wymownie wskazują na niebezpieczeństwa związane z używaniem chodzików. Jakie inne wady mają te urządzenia?.

W zakresie ortopedii i fizjologii ogólnej:

1. Nietypowe ułożenie stóp dziecka na palcach, podczas chodzenia, może wytworzyć trudny do przełamania nawyk chodzenia.

2. Mięśnie nóg i kręgosłupa nie są wystarczająco silne, a obciążenie ich podczas używania chodzika może spowodować deformacje lub opóźnienie rozwoju fizycznego dziecka, w szczególności opóźnienie umiejętności motorycznych.

3. Jeśli „przeskoczysz” umiejętności motoryczne dziecka (nauka siadania, raczkowania, wstawania, chodzenia trzymając się dorosłego) za pomocą chodzika, możesz mieć problemy z plecami w wieku 20, 30, a nawet 40 lat

4. W obszarze poznawczych działań psychologicznych:

5. Oprócz opóźnień w rozwoju fizycznym, mogą wystąpić opóźnienia w rozwoju myślenia. Dzieci zabezpieczone i chronione w chodziku są w stanie osiągnąć na kołach prędkość do 1,2 m/s. Po pierwsze, mózg nie jest gotowy do odpowiedniego postrzegania tej prędkości w tym wieku.

6. Po drugie, ochrona całkowicie usuwa poczucie strachu i „wyłącza” podstawowy instynkt samozachowawczy. Dziecko rozpoczynając samodzielne chodzenie może pozwolić sobie na zderzenie z pełną prędkością ze ścianami, narożnikami, ościeżnicami drzwi i nie rozumieć niebezpieczeństwa sytuacji.

7. Rozwój aparatu przedsionkowego, który jest również połączony z systemami mózgowymi odpowiedzialnymi za równowagę i pozycjonowanie przestrzenne, jest znacznie opóźniony. Poczucie równowagi można kształtować tylko w naturalnym środowisku, metodą prób i błędów, czego nie może zrobić spacerowicz. Poprzez upadek „regulowane” są i kształtowane połączenia neuronowe w mózgu, które w przyszłości będą odpowiedzialne za koordynację ruchów i orientację przestrzenną.

Dobrze jest być specjalistą i ekspertem w dziedzinie medycyny i pediatrii. Robisz badania, zestawiasz statystyki, podejmujesz decyzję i idziesz do swojego biznesu. Natomiast młodzi rodzice z małym dzieckiem muszą jakoś żyć, bo 100500 zadań nie zostało zdjęte z matki, a do spaceru już się przyzwyczaili. Czy jest to takie zło, czy może jest w tym przedmiocie jakaś korzyść??! Idąc dalej..

Niewątpliwą zaletą tego akcesorium, mimo ryzyka, jest to, że pozwala ono dziecku na swobodne poruszanie się po domu. To źródło nowej wiedzy, motywacji do nauki samodzielnego chodzenia, doświadczenia i wielu pozytywnych emocji. Najważniejszą rzeczą dla rodziców jest dozowanie ilości czasu spędzanego na wózku. Wtedy może czynić dobro i nie prowadzić do opisanych wyżej nieprzyjemności.

Jako zalety można odnotować następujące elementy:

1. Dodatkowy wysiłek fizyczny pod nieprzyzwyczajonym, na razie, ciałem dziecka w pozycji pionowej, na mięśnie nóg i pleców, bez przeciążania, pomaga je wzmocnić, ponadto restrukturyzuje aktywność organów wewnętrznych.

2. Ćwiczenia są dla dziecka przyjemnym doświadczeniem emocjonalnym i fizycznym, które pozytywnie wpływa na jakość i długość snu oraz apetyt.

3. Mama może zyskać cenne chwile wolnego czasu, kiedy jej ręce nie są zajęte przez dziecko, natomiast dziecko pozostaje bezpieczne, nie mogąc samodzielnie opuścić chodzika i chronione przez specjalny stelaż, zapobiegający jego zranieniu w wyniku interakcji z potencjalnie niebezpiecznym otoczeniem.

Wszystko wymaga praktyki, szkolenia i coachingu..

Każdy przedmiot powinien być używany rozsądnie, zgodnie z możliwościami i ograniczeniami wiekowymi. Stosowanie chodzików nie jest wyjątkiem. Jeśli więc zapadnie decyzja o nabyciu tego akcesorium dla dziecka, należy pamiętać o następujących prostych zasadach.

Nie należy ufać liczbom w instrukcji obsługi o używaniu chodzika w wieku 8-10 miesięcy. Głównym kryterium są własne umiejętności i rzeczywisty rozwój dziecka. Dziecko powinno umieć szybko raczkować, pewnie siedzieć i nauczyć się wstawać z podparciem.

Chodzik powinien być tak ustawiony, aby ułożenie stóp było na pełnej stopie, dziecko powinno być włożone w buty, kolana powinny być lekko zgięte.

Zacznij od 3 minut siedzenia i chodzenia w nich, zwiększając czas do maksymalnie 20 minut nieprzerwanego siedzenia. Twoje dziecko może chodzić w chodziku tylko dwa razy dziennie.

Uwaga!Mogą istnieć przeciwwskazania, dlatego przed podjęciem decyzji o wyborze chodzika należy skonsultować się z ortopedą lub lekarzem pediatrą.

Artykuł powstał na podstawie informacji zawartych na stronach internetowych i w publikacjach Pediatrii oraz praktyki edukacyjnej pracowników Domu Dziecka „Słoneczko”