Kiedy i jak noworodek zaczyna dobrze widzieć

Od urodzenia dziecko reaguje na światło. Jednak jego wzrok nie jest jeszcze ukształtowany, proces ten zachodzi stopniowo w pierwszym roku życia. Z naszego artykułu dowiesz się, jak dzieci widzą świat, podając proste wskazówki, które pomogą rozwinąć ich funkcje wzrokowe.

Wzrok dziecka przed urodzeniem

Udowodniono, że płód, będąc w łonie matki, reaguje na bodźce świetlne. Podczas fetoskopii wewnątrzmacicznej dziecko mruży oczy, odwraca się od jasnego promienia światła. W trzecim trymestrze ciąży, przez zamknięte oczy, identyfikuje i rozróżnia ciemność i światło poza brzuchem matki. Niemowlęta podczas narodzin mają budowę oka, która jest podobna do oka osoby dorosłej. Natomiast jego wzrok jest zauważalnie opóźniony w stosunku do wzroku osób dorosłych.

Wzrok dziecka tuż po urodzeniu

Jest takie popularne wyrażenie „wyłonić się. To nie jest przypadkowe. Pierwszym czynnikiem drażniącym, z którym dziecko musi się zmierzyć na sali porodowej, jest jasne światło. Przejście przez kanał rodny, opuchnięte powieki, zaczerwienione oczy – wszystko to wpływa na percepcję wzrokową.

Noworodek widzi niewyraźnie, niewyraźnie, jakby przez mgłę. Jego oczy nie skupiają się na jednym obiekcie, ponieważ mięśnie oka są jeszcze słabe i nie zdążyły się ukształtować. Na tym etapie rodzice nie muszą się martwić, że uczniowie błądzą, lekko mrużą oczy. Jest normalny. Noworodek nie rozróżnia kolorów. Postrzega świat jako zbiór kolorowych plam, w półtonach.

Wcześniej powszechnie uważano, że noworodek widzi wszystko do góry nogami. Jest to błędne rozumowanie. Dziecko postrzega świat w prawidłowej projekcji, ale bardzo niewyraźnie. To co widzą dorośli jest dla niego patchworkową kołdrą, bez wyraźnych granic.

Dziecko w pierwszym miesiącu życia

Proces powstawania narządu wzroku jest stopniowy, ale jednocześnie ciągły i intensywny. Mięśnie wzrokowe odpowiedzialne za fiksację i ruch gałek ocznych są nadal słabe. Cechy widzenia niemowlęcia w pierwszym miesiącu życia:

1. Potrafi z grubsza rozróżniać kształty przedmiotów, gdy są trzymane blisko oczu.

2. Krótko, przez kilka sekund, podąża za obiektem.

3. Uzyskuje informacje o wielkości obiektu.

4. Widzi obraz bez objętości, płaski.

5. Wrażliwy na kolory, jak dotąd widzi tylko w półtonach. Nie zauważa jasnych kolorów.

6. Niska ostrość widzenia.

7. Rozpoznaje twarz z odległości 30 cm.

8. Pole widzenia wynosi nie więcej niż 30 stopni.

W pierwszym miesiącu dziecko wyraźnie dostrzega twarz matki podczas karmienia, jej uśmiech. W tym okresie ważne jest, aby sprawdzić, jak reaguje na światło. Radzimy ćwiczyć dziecko, rozwieszając w odległości 90 cm jaskrawo kolorowe przedmioty., Śpiewająca karuzela. Ważne jest, aby nosić go w kolumnie, aby stopniowo przyzwyczajał się do otoczenia,

Dziecko w drugim miesiącu

W drugim miesiącu życia dziecko rozwija widzenie obuoczne. Zaczyna widzieć świat dwoma oczami. Prawda, ostrość jest jeszcze słaba, a oczy niemowlęcia ślizgają się. Cechy charakterystyczne dwumiesięcznego dziecka:

1. Poprawia się ostrość widzenia.

2. Pole widzenia zwiększa się.

3. Skupia swój wzrok dłużej na dużej zabawce.

4. Rozpoznaje bliskie twarze mamy i taty.

5. Nie potrafi jeszcze naśladować zabawki.

6. Zaczyna dostrzegać kolor czerwony.

Na tym etapie ćwiczymy wzrok dziecka, zmieniamy zabawki na kolorowe, jasne, uczymy je podążania za powoli poruszającą się zabawką. Pokaż nowe kolory nie każdego dnia. Daj dziecku czas na zapoznanie się z jednym kolorem. Najlepiej zacząć od czerwonych zabawek, następnie połączyć żółte i zielone tony.

Trzeci miesiąc życia dziecka

W trzecim miesiącu życia niemowlęcia nadal kształtuje się fiksacja obuoczna oka. Cechy widzenia w tym okresie:

1. Dziecko skupia się na obiekcie przez dłuższy czas.

2. Widzi czerwony, żółty.

3. Zatrzymuje wzrok na powoli poruszającym się obiekcie.

Pomimo tego, że niemowlę nie rozróżnia żadnych kolorów poza czerwonym i żółtym, radzimy używać zabawek niebieskich i zielonych. Możesz udekorować pokój jasnymi kolorowymi obrazkami lub powiesić ozdoby nad łóżeczkiem. Twoje dziecko będzie na nie patrzeć, trenując w ten sposób swój wzrok. Wszystkie dekoracje należy trzymać w odległości 40 centymetrów. Lepiej od czasu do czasu całkowicie zmienić zabawki.

Czwarty miesiąc życia dziecka

W czwartym miesiącu życia mięśnie oczu są już wystarczająco silne i zez powinien ustąpić. W tym okresie dziecko może:

1. Sięgnij po zabawkę;

2. Rozpoznaj swoich rodziców;

3. śledzić obiekty obojgiem oczu;

4. skupić swój wzrok na zabawce;

5. Rozróżniaj kolory żółty, czerwony i niebieski.

Twoje dziecko ma zwiększone pole widzenia do 160 stopni i może widzieć obiekty w pełnej objętości. Zabawki powinny być zawieszone na wysokości ramion, a ramię dziecka. Dla rozwoju oczu, stopniowo przechodzić na inne kolory, delikatnie poruszać zabawką w górę i w dół, w prawo i w lewo, rozwijając mięśnie oczu.

Dziecko w piątym miesiącu życia

Do piątego miesiąca życia wzrok dziecka jest ostrzejszy. Całkowity zanik zeza. Twoje dziecko dobrze widzi w różnych odległościach. Potrafi rozróżnić dwa odcienie czerwieni i żółci. Zaczyna widzieć zielone kolory. Jego oczy dobrze skupiają się na przedmiotach, sięga po zabawkę, towarzyszy jej spojrzeniem, wyraźnie widzi otoczenie. Radzimy rodzicom, aby nadal rozwijali wzrok dziecka, stopniowo podając mu nowe kolory i odcienie.

Sześciomiesięczne dziecko

Sześciomiesięczne niemowlę jest już w stanie rozpoznać twarze wszystkich krewnych i znajomych, może długo patrzeć na małe przedmioty. W tym okresie dziecko może:

1. – Potrafi rozróżnić wielkość przedmiotów;

2. – rozpoznaje wszystkie główne kolory;

3. – Rozpoznawanie odcieni niebieskiego, żółtego, czerwonego i zielonego

4. – postrzega przestrzeń;

5. – Skup się na obiektach dalekich i bliskich;

6. – patrząc na skomplikowane wzory.

W wieku 6 miesięcy dziecko ma ostrość widzenia na poziomie 0,1 dioptrii, a wrażliwość na światło wynosi 2/3 wrażliwości osoby dorosłej. Radzimy rodzicom, aby kontynuowali zajęcia z dziećmi. Pokaż dziecku złożone wzory, symetryczne i asymetryczne kształty. Można mu zaproponować dwa różne obrazki w tym samym czasie, aby mógł patrzeć na jeden i drugi na przemian.

Dziecko w wieku 7-8 miesięcy

Siedmio- lub ośmiomiesięczne dziecko wciąż uczy się. Może poruszać się samodzielnie. To właśnie ten ruch przyczynia się do powstawania mięśni oka. Dziecko określa odległość, na jaką może się poruszać, rozróżnia podstawowe figury geometryczne: stożek, kulę, ostrosłup, sześcian. Widzi różowy i fioletowy. Jest w stanie odróżnić obiekty w oddali lepiej niż w bliskości, ale jego dalekowzroczność nadal pozostaje. Twój maluch może zacząć skupiać się na przedmiotach znajdujących się blisko i przenosić wzrok na odległe obiekty i odwrotnie. Radzimy rodzicom, aby w tym okresie rozwijali koncentrację dziecka. Baw się zabawką blisko dziecka, a następnie przenieś ją na odległość.

Roczne dziecko

Roczne dziecko ma w pełni rozwinięty wzrok. Jest w stanie postrzegać cały obiekt, a nie jego część. Tęczówka nabiera koloru, który pozostanie z nią na całe życie. Rozwój układu wzrokowego związany jest z tym, jak rozwinięte są zdolności poznawcze dziecka. Widzi już wyraźnie na odległość 6 metrów, jest doskonale zorientowany w przestrzeni. Widzenie umożliwia rozwój aparatu przedsionkowego.

Dalekowzroczność u dziecka mija, wyrównuje się stopień widzenia przedmiotów w dali i z bliska. Na tym etapie ważny jest ogólny rozwój Twojego dziecka. Radzimy wybrać odpowiednią lampkę nocną, aby nie drażniła dziecka. Nadal silniej odbiera bodźce świetlne. Ważne jest, aby rozwijać widzenie barwne, uczyć je rozpoznawania kolorów, a także odcieni.

Powody do niepokoju

Dziecko jest indywidualnością. Niektóre dzieci zaczynają reagować dokładnie w tym samym czasie, inne mogą reagować kilka dni lub nawet tygodni później. ✅ Nie jest to powód do paniki.Rodzice muszą jednak zwrócić uwagę na następujące kwestie:

1. W wieku sześciu miesięcy ich oczy nadal są mocno zmrużone.

2. W wieku trzech miesięcy Twoje dziecko nie reaguje na zabawki, nie patrzy i nie obserwuje twarzy.

3. W czwartym miesiącu nie potrafi utrzymać spojrzenia.

4. Jego źrenice mają różną średnicę.

5. Źrenice nie zwężają się w jasnym świetle.

Wymienione objawy mogą wskazywać na problemy z narządami wzroku. Jeśli zostaną wykryte jak najwcześniej, większość problemów udaje się rozwiązać w pierwszych latach życia dziecka.

Dziecko widzi od urodzenia, na pewno nie w taki sposób jak dorosły. Niedojrzały aparat wzrokowy rozwija się stopniowo w miarę wzrostu dziecka. Aby w porę zauważyć problemy z widzeniem, konieczna jest wizyta u okulisty po miesiącu, po roku i w razie pytań rodziców.