10 najlepszych odmian moreli dla pasa środkowego

*Przegląd najlepszych według opinii redakcji. O kryteriach wyboru. Niniejszy materiał ma charakter subiektywny, nie stanowi reklamy i nie powinien być interpretowany jako rekomendacja zakupu. Przed zakupem należy skonsultować się ze specjalistą.

Morela (Armeniaca), przedstawiciel drzew i krzewów owocowych z rodziny śliwowatych, rodzina różowatych (Rosaceae). Drzewo ma wysokość do 8 m i obwód korony 5-8 metrów. Liście są jajowate z ostrymi, jasnozielonymi końcówkami. Kwiaty po 1 w pąku, białe lub różowe, otwierają się przed liśćmi. Owoce są jasnopomarańczowe w kształcie śliwki. W zależności od warunków uprawy i pielęgnacji drzewo żyje od 30 do 40 lat, a zaczyna owocować w wieku 5-6 lat.

Wśród drzew owocowych jest głównym źródłem witaminy A, a także witamin z grupy D, B, C i E. Owoc moreli jest bardzo smaczny i zdrowy, ponieważ zapobiega występowaniu wielu chorób, w tym nowotworów.

Morela w środkowym pasie Rosji, w ostatnich latach, jest popularny i od dawna nie był egzotyczny owoc, a przy odpowiednim sadzeniu i pielęgnacji, rośnie i przynosi dobre owoce. Redakcja Expertology przestudiowała opinie ogrodników i agronomów i doszła do następujących odmian, które są szczególnie popularne w naszym rankingu.

Sugestie dotyczące wyboru

Przy wyborze odmiany moreli należy wziąć pod uwagę następujące cechy, szczególnie w odniesieniu do uprawy tych drzew:

1. Odmiany moreli przeznaczone dla tych obszarów powinny być zaszczepione na lokalnych podkładkach. Odmiany sadzenia moreli dobrze owocują;
2. do uprawy drzew morelowych w tym pasie Rosji, konieczne jest, aby wziąć odmiany, które są bardzo odporne na mróz i mrozoodporne;
3. należy wziąć pod uwagę termin dojrzewania owoców;
4. Odporność na różne choroby i szkodniki;
5. Wskazane jest kupowanie odmian samopylnych;
6. koniecznie należy wziąć pod uwagę, na jakich odmianach są szczepione.

Jak sadzić i pielęgnować?

Ponieważ morela jest rośliną światłolubną, sadzonki moreli należy sadzić w najjaśniejszych miejscach działki.

Aby zapobiec zalaniu korzeni sadzonek wodą, należy je sadzić na gałązce lub na rabacie, co zapobiega problemom z zalewaniem wodą.

pamiętaj: rabaty przygotowujemy jesienią, a drzewa sadzimy wczesną wiosną.

Sadzenie odbywa się w następujący sposób:

1. wykopać dół o głębokości 0,7 m i szerokości 0,7 m;
2. Dno dołu wypełnij 10 cm piasku i drobnego żwiru (w stosunku 1:10), przykryj tę warstwę 1 cm popiołu drzewnego, a następnie dodaj kolejne 30 cm rozłożonego obornika i ziemi urodzajnej wraz z siarczanem potasu (25 g na 1 m²) i superfosfatem (50 g na 1 m²);
3. umieścić sadzonkę w dołku, przysypać ziemią, wbić drewniany kołek, do którego drzewko nie jest mocno przywiązane;
4. Podczas sadzenia korzenie rozkładamy równomiernie i delikatnie przykrywamy warstwą żyznej ziemi, a ziemię wokół pnia udeptujemy;
5. wygodniej jest sadzić drzewka parami: jeden ogrodnik umieszcza sadzonkę, przytrzymuje ją, rozpościera korzenie, potrząsa drzewkiem w miarę wypełniania go ziemią, tak aby ziemia między korzeniami była ubita, a drugi zasypuje dołek. W przypadku pracy w parach, po posadzeniu i zagęszczeniu gleby sadzonkę przywiązuje się do kołka;
6. Przy sadzeniu pamiętajmy, że szyjka korzeniowa musi być całkowicie przykryta ziemią, ale musi znajdować się 7 cm powyżej górnej krawędzi gleby;
7. sadzonkę zrasza się 2 wiadrami wody, a następnie mokrą glebę przykrywa się 5-7 cm mulczem (warstwą humusu i torfu);
8. Koronę sadzonki przycina się mniej więcej o połowę przed (lub ewentualnie po) posadzeniem. Ma to na celu zapewnienie, że korzenie będą miały siłę, aby po raz pierwszy dostarczyć sadzonce składniki odżywcze.

Późniejsza pielęgnacja polega na terminowym podlewaniu, przycinaniu oraz leczeniu przeciwko szkodnikom i chorobom:

1. podlewać obficie, zwłaszcza latem (dwa razy w tygodniu), ale nie aż do stagnacji;
2. Nawóz stosuje się 2 lata po posadzeniu, najlepszy jest mocznik, gdyż nasyci glebę azotem;
3. Morele są podatne na 2 główne choroby: moniliozę i clusterosporiozę, które powodują uszkodzenia kwiatów, liści, pędów i owoców. Dlatego zapobieganie chorobom i szkodnikom powinno odbywać się w odpowiednim czasie. Jeszcze przed kwitnieniem należy opryskać drzewa środkiem odstraszającym szkodniki, np. Agravertin;
4. Przycinać po wiosennym sadzeniu w 2 roku, wczesną wiosną, zanim zaczną wypływać soki. W przypadku zagęszczenia korony należy przyciąć gałęzie, zwłaszcza że morele mają tendencję do wytwarzania większości owoców na jednorocznych pędach i gałęziach, dlatego w celu uzyskania wyższego plonu należy je skrócić o połowę. Takie przycinanie sprzyja powstawaniu większej ilości pąków kwiatowych na pozostałych gałęziach. Przerost może prowadzić do strat w plonie. Wskazane jest również wykonanie prac związanych z cięciem odmładzającym po zbiorach. Ogólne zasady przycinania drzew morelowych są następujące: powinny one mieć małą koronę, o wysokości i szerokości 3-4 metrów; jednocześnie należy pobielić pień w celu zapobiegania szkodnikom;
5. Jesienią – po zakończeniu opadania liści, należy spalić zebrane, opadłe liście, gdyż szkodniki doskonale w nich zimują i wiosną ponownie zaatakują drzewa;
6. w regionach o mroźnych zimach młode rośliny moreli w wieku poniżej 3 lat należy izolować (lapnikiem lub innymi improwizowanymi materiałami), a dolną część pnia owinąć.

Wybraliśmy 10 najlepszych odmian do sadzenia, biorąc pod uwagę ich główne cechy i zalety. W szczególności za: smak, wielkość, utrzymanie jakości i możliwość transportu. wyboru dokonano na podstawie zimotrwałości oraz odporności na choroby i szkodniki, a także na podstawie plonu, rocznej zdolności owocowania i wyglądu owoców.

10 najlepszych odmian moreli dla Midlands

Oznaczone	Lokalizacja	Nazwa	Ocena
Top 10 odmian moreli dla Midlands	1	Syn czerwonoskórego	5.0
2	Góra lodowa	4.9
3	Snowbird	4.8
4	Lel	4.7
5	Triumf Północy	4.6
6	Klasztor.	4.5
7	Carski	4.4
8	Polska	4.3
9	Manitoba	4.2
10	Elitarna hybryda I-05-6.	4.1

Syn Czerwonoskórego

Ocena: 5.0

Pierwszą odmianą w naszym przeglądzie jest Son of Red-cheeked. Krzyżówka Red-Cheeked i Golden-Summer, jest to hybryda. Son Krasnoshchekogo jest ulepszoną wersją radzieckiej odmiany, która znana jest od lat 50. XX wieku. Odziedziczył swoje pozytywne cechy po pierwszym rodzicu.

Dojrzałe drzewo moreli, dorasta do 4 m wysokości i ma szeroką, eliptyczną koronę; jedno drzewo daje do 30 kg owoców. Son of Red Cheek jest samozapylaczem, więc każda inna odmiana moreli, śliwy wiśniowej lub śliwy, która zakwitnie w tym samym okresie, wystarczy do zapylenia.

Masa dojrzałej moreli wynosi 40 g, a przy racjonowaniu (odrywaniu) jajników można uzyskać owoce o masie do 55-60 g. Miąższ jest soczysty i zwarty. Jest uważana za odmianę dość łatwą do transportu.

Hodując syna Red-cheeked ogrodnicy byli mile zaskoczeni tym, że owocuje on regularnie, a owoce są piękne, smaczne i duże. Pielęgnacja drzewa jest standardowa, ale potrzebuje ono dużo miejsca, ponieważ jego korona jest nieporęczna i rozłożysta.

Zalety

• wczesne owocowanie;
• duże owoce;
• wysoka wydajność;
• odporne na choroby i uszkodzenia przez szkodniki;
• odporny na suszę;
• odporny na mróz;
• duże i dość potężne drzewo.

Wady

• dojrzałe owoce mają tendencję do rozpadania się;
• odmiana samopłodna.

Góra lodowa

Ocena: 4.9

Kontynuując przegląd najlepszych odmian moreli – Iceberg. Wyhodowane przez hodowców-agronomów Kramarenko L.. i Skvortsov A.. około 30 lat temu.

Góra lodowa jest też jedną z pierwszych, które dojrzewają. Pierwszy zbiór następuje 2-3 lata po posadzeniu. Drzewo dorasta do wysokości 3,5-4 metrów i może rodzić do 30 kg owoców. Ponieważ Aisberg jest częściowo zapylany, w celu uzyskania pełnego plonu należy go sadzić w sąsiedztwie innych odmian moreli. Odmiany Lel i Alesha są uważane za jedne z najlepszych zapylaczy.

Owoce są pomarańczowe z lekkim odcieniem czerwieni, masa owocu osiąga 20 g. Miąższ jest zwarty, ale soczysty, o słodko-kwaśnym smaku, a pestka doskonale oddziela się od miąższu.

Według opinii naukowców i agronomów-ogrodników, odmianę tę najlepiej uprawiać na zdrenowanych, żyznych glebach. Rośliny w wieku 5-8 lat stale wymagają corocznego przycinania.

Zalety

• Wysoka odporność na mróz;
• owoce o delikatnym smaku i aromacie;
• wysokie plony;
• wczesne zbiory.

Wady

• odporne na choroby grzybowe;
• Nie toleruje dużej wilgotności i zaciemnienia;
• Odmiana ta wymaga regularnego nawożenia.

Snowbird

Ocena: 4.8

Kolejną odmianą w naszym przeglądzie jest Snegirek. Odmiana nieznana, opracowana przez nieznanego specjalistę i nie zarejestrowana w Rejestrze Federalnym. Ale bardzo popularny wśród właścicieli podwórek.

według relacji ogrodników: nie przemarza w temperaturze -40°C, dobrze rośnie i owocuje. Nie cierpi na wiosenne przymrozki. Drzewo jest niewielkich rozmiarów, zwarte, o wysokości 2 m z gęstą koroną, daje plon do 15 kg. Owocowanie odbywa się 3-4 lata po posadzeniu; zbiór rozpoczyna się 15 sierpnia.

Owoce, średniej wielkości, nieduże, do 20 g, okrągłe, ciemnokremowe z czerwonym rumieńcem na bokach. Zawartość cukru w nich wynosi 9%, więc smakują słodko i aromatycznie, ale ze względu na grubą skórkę wyczuwalna jest lekka goryczka owoców. Możliwość swobodnego transportu, możliwość przechowywania bez lodówki przez ponad 1 miesiąc. Polecany do świeżych owoców, soków, przecierów i innych przetworów.

Zalety

• wysoka odporność na mróz;
• drzewo nie jest dużych rozmiarów;
• słodkie i smaczne owoce;
• bezpretensjonalny;
• coroczne owocowanie.

Wady

• nie toleruje wysokiej wilgotności;
• Nie jest podatny na choroby;
• odmiana średnio późna.

Lel

Ocena: 4.7

Odmiana moreli Lel często nie rośnie wyżej niż 3 m. Stanowi to przewagę nad innymi odmianami i pozwala drzewu lepiej znosić mrozy zimy. Lel – odmiana mieszańcowa, która zaczyna owocować po około 3 latach od posadzenia.

Owoce dojrzewają w tym samym czasie, ale nie są duże – 10-12 g, mają żółty kolor i cienką skórkę. Nadaje się do form świeżych i konserwowanych (soki, przeciery i kompoty).

Przypomina: to doskonała odmiana dla ogrodników amatorów, o wspaniałym smaku, łatwa w pielęgnacji i nie pozostawi właściciela bez plonów.

Zalety

• zwarte drzewo
• niewymagający;
• dobra odporność na mróz nawet w czasie kwitnienia;
• Szybko zakorzeniają się w nowym miejscu;
• tolerancja na suszę;
• wczesne dojrzewanie.

wady

• Plony są niskie, a raczej średnie;
• Owoce mają dużą pestkę.

Triumf Północy

Ocena: 4.6

Nasz wielki rodak naukowiec, agronom i hodowca I. . Michurin rozpoczął pracę nad rozwojem mrozoodpornych odmian moreli, zdolnych do aklimatyzacji w środkowym pasie Rosji. jeden z nich, Północny Triumf. Potężne drzewo o wysokiej, bujnej koronie. Zaczyna owocować w 4 roku po posadzeniu, w kolejnych latach jej plon osiąga 60 kg.

Owoce dojrzewają 15 lipca, są owalne, o masie do 55g, lekko puchate, o przyjemnym jasnopomarańczowym kolorze, z boku czerwonawy rumieniec. Miąższ jest miękki, soczysty i słodki.

Ogrodnicy i agronomowie – sadownicy, bardzo dobrze reagują na tę odmianę, która ma wysoką odporność na różne choroby grzybowe i dobrze przeżywa surowe zimy w Rosji.

Zalety

• przyjemny smak
• wczesne owocowanie;
• samozapylenie;
• Odporny na choroby i szkodniki;
• hardy.

Wady

• okresowość owocowania.

Monastyczny.

Ocena: 4.5

Średnia wysokość drzewa (do 4 m), korona moreli Monastyrsky jest kulista, nie gęsta, owoce zaczynają się zbierać w sierpniu. Pierwszy zbiór następuje w 4 roku po zasadzeniu.

Owoce są okrągłe, o wydłużonym kształcie, o wadze 30g, koloru cytrynowego z czerwonym opalem. Miąższ – soczysty, o intensywnym słodkim smaku. Dobra zdolność transportowa. Używane zarówno na świeżo, jak i do przetworów.

Według recenzji ta odmiana moreli jest uwielbiana przez ogrodników i właścicieli działek przydomowych za mrozoodporność, odporność na różne choroby i szkodniki oraz duże, smaczne i pachnące owoce.

Zalety

• samopłodny;
• wysoki plon
• wysoka odporność na mróz;
• bezpretensjonalny;
• odporny na choroby.

Wady

• odmiana późno dojrzewająca.

Tsarskiy

Ocena: 4.4

Carska odmiana moreli została opracowana w 1986 roku przez naukowców z L.. . Kramarenko i A. . Skvortsovym. 2004 r. wpisany do rejestru federalnego. Carska odmiana moreli jest drzewem średniej wielkości, a jej niewielka wysokość (do 4 metrów) sprawia, że jest dogodna do zbioru owoców. Owocuje w 3. roku po posadzeniu; od innych odmian różni się powolnym wzrostem, niezbyt gęstą koroną. W zależności od warunków uprawy, pielęgnacji i pogody, dobre lata przeplatają się z gorszymi. Plon waży 40 kg z drzewa, dopiero po 6-7 latach od posadzenia.

Owoce w kolorze ciemnopomarańczowym, lekko porośnięte, dojrzewające wcześnie. Miąższ owocu jasnopomarańczowy, bardzo soczysty, smak kwaśno-słodki, wielkość średnia, waga ok. 15 gr. dietetycy zalecają, by jeść świeże. Ale nadają się również do puszkowania. Ze względu na dobre możliwości transportowe, wielu ogrodników uprawia tę odmianę na sprzedaż.

Biorąc pod uwagę opinie, odmiana Tsarskiy żyje zgodnie ze swoją nazwą, dobrze znosi mróz, ale lepiej sadzić ją po południowej stronie ogrodu.

Zalety

• Samozapylenie;
• wysoka wydajność;
• stabilne owocowanie;
• owoce wcześnie dojrzewające.

Wady

• nie toleruje wiosennych przymrozków.

Rossiyanin

Ocena: 4.3

Odmiana moreli Rossiyanin powstała na Północnym Kaukazie, ale jest doskonała i owocuje w centralnej części Rosji. Wytrzymuje mrozy nawet do -30 stopni. Drzewo dorasta do 4-4,5 m wysokości; korona jest bujna, nie przeszkadza w zbiorze.

Pierwsze owoce dojrzewają w 4. roku po posadzeniu, a w 5. roku plon zaczyna znacznie wzrastać. Odmiana średnio wczesna, dojrzewająca w połowie lata. Przy sadzeniu powinni wziąć pod uwagę, że ma bardzo silne korzenie, które sięgają daleko od korony i dlatego trzeba go sadzić dalej od innych drzew.. Biorąc pod uwagę tę osobliwość.

Owoce – okrągłe, lekko spłaszczone, duże (60-65 g), ciemnożółte z lekkim rumieńcem, pachnące, soczyste i słodkie. Zaleca się spożywanie na świeżo, gdyż przetwarzanie owoców traci smak i słodycz.

Według recenzji zamieszczonych na różnych stronach, odmiana ta dobrze rośnie i znosi niestabilny i zimny klimat środkowego regionu Rosji. Cieszy swoich właścicieli doskonałym plonem (do 70 kg) oraz smacznymi i soczystymi owocami.

Zalety

• odporny na mróz;
• Słodkie i soczyste owoce;
• wysoka wydajność;
• odporne na choroby i szkodniki.

Wady

• nie do długotrwałego przechowywania.

Manitoba

Ocena: 4.2

odmiana moreli Manitoba, kanadyjska selekcja, ostatnio aktywnie zyskuje na popularności. Szeroko stosowany w środkowym pasie Rosji. Drzewo dorasta do 5 m wysokości, korona drzewa jest duża i gęsta, dlatego wymaga dodatkowego przycinania.

Owocowanie rozpoczyna się 4-5 lat po posadzeniu; dojrzewanie moreli rozpoczyna się od 15-20 lipca. Owoce o wadze 40-50 gramów – duże, o wydłużonym kształcie, jaskrawo pomarańczowe.

Używane do suszenia, gotowania kompotu, dżemu, konfitur.

Jak donoszą ogrodnicy, aby zapobiec chorobom, warto wczesną wiosną posypać drzewa preparatami miedziowymi, a przed pęknięciem pąków wykonać oprysk nitrofenem.

Zalety

• mrozoodporność;
• Wysoka odporność na choroby;
• duże owoce;
• wczesne dojrzewanie;
• Dobrze znosi niekorzystne warunki pogodowe.

Wady

• Wymaga kształtowania i przerzedzania.

Elitarna hybryda I-05-6.

Ocena: 4.1

Zaokrągleniem naszego przeglądu jest Elite Hybrid I-05-6, wybrany przez Golubev P.. – Ta morela jest krzyżówką Original i Northern Triumph. Drzewo jest niewielkich rozmiarów, ale o silnych, mocnych pędach i dużych liściach, zwarte, o wysokości 3-4 m. Owoce dojrzewające jednocześnie. Stopy zwrotu są wysokie i stabilne.

Owoce soczyste, gęste i słodkie – stosunkowo duże (35-40 g), równomiernie zaokrąglone, o barwie żółtopomarańczowej i aromacie brzoskwiniowym. Pestka jest mała, gładka, ale słabo oddzielona od miąższu. Owoce nadają się do transportu, są odporne na pękanie i jak wiele innych odmian nadają się do spożycia, zarówno w stanie świeżym, jak i do przetworzenia.

Właściciele działek przydomowych zgłaszają tę odmianę jako jedną z najlepszych pod względem jakości owoców.

Zalety

• wysoka odporność na mróz;
• odporność na choroby;
• odmiana wysokoplenna;
• coroczne owocowanie.

Wady

• odmiana jest częściowo samopłodna.