*Przegląd najlepszych według redaktorów. O kryteriach wyboru. Niniejszy materiał ma charakter subiektywny, nie jest reklamą i nie służy jako wskazówka do zakupu. Przed zakupem należy skonsultować się z pracownikiem służby zdrowia.
Materiał ten ma charakter wyłącznie informacyjny i przeznaczony jest dla osób, które nie posiadają wykształcenia medycznego. Ten artykuł jest przeznaczony dla pacjentów, którzy mają umówioną wizytę u laryngologa, ponieważ cierpią na ból ucha i chcą się dowiedzieć, czy mają zapalenie ucha środkowego, jak leczy się zapalenie ucha środkowego, czy zapalenie ucha środkowego jest potrzebne, jakie antybiotyki są dostępne, jak się je wstrzykuje oraz jakie są ich zalety i wady. Krótko mówiąc, ten artykuł jest dla tych, którzy chcą iść do laryngologa uzbrojeni w wiedzę i mówią tym samym językiem.
Wiedza uzyskana z tego artykułu nie powinna być wykorzystywana do samodzielnego leczenia. Faktem jest, że każdy proces leczenia musi być zaplanowany z wyprzedzeniem jako ofensywa na kilku flankach, a stosowanie antybiotyków i innych środków przeciwbakteryjnych jest jednym z obszarów zainteresowania. Ale jeśli nie jest wspierany, efekt antybiotyków na zapalenie ucha środkowego może być krótkotrwały, działanie antybiotyku jest wyczerpane. Najgorsze jest jednak to, że proces zapalny może tylko chwilowo ustąpić, a następnie uaktywnić się ponownie i zapalenie ucha środkowego przechodzi w stan przewlekły. Ponadto nierozważne stosowanie antybiotyków może wzmocnić oporność patogenu, a leczenie może być tylko szkodliwe.
Zanim przedstawimy czytelnikom najskuteczniejsze popularne antybiotyki w leczeniu zapalenia ucha środkowego, przypomnijmy sobie, czym jest zapalenie ucha środkowego i na czym polega.
Co to jest zapalenie ucha środkowego i jak działa??
Podobnie jak w innych miejscach medycyny, nazwa diagnozy z końcówką „-it” oznacza stan zapalny. Przykłady: zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie mózgu, zapalenie ucha środkowego. Po rosyjsku otitis to zapalenie ucha, ale to zbyt ogólne określenie. Istnieją co najmniej trzy sekcje ucha. Ucho środkowe to ucho zewnętrzne, do którego można włożyć palec; ucho środkowe jest ograniczone od ucha zewnętrznego błoną bębenkową z jednej strony i ślimakiem z drugiej. Wreszcie ucho wewnętrzne, w którym znajduje się narząd równowagi i główne receptory słuchowe odbierające dźwięk, czyli ślimak.
Ślimak jest w rzeczywistości zwinięty i różne receptory reagują na różne dźwięki, czyli tony, poprzez zmianę ciśnienia płynu wewnątrz ślimaka. Ogólny nacisk płynu na ślimak ze strony błony bębenkowej jest przenoszony przez łańcuch kosteczek słuchowych, które leżą w jamie ucha środkowego. Po przetworzeniu ciśnienia akustycznego na sygnał elektryczny powstaje impuls słuchowy lub przedsionkowy (przy zmianie położenia ciała w przestrzeni), który wędruje w górę przez struktury VIII pary nerwów czaszkowych (nerw przedślimakowy) do odpowiednich podkorowych odcinków słuchowych, a następnie do kory mózgowej w celu analizy i odbicia.
Teraz, zapalenie ucha środkowego może obejmować wszystkie te obszary. Zarówno przewód słuchowy zewnętrzny z jego tkankami miękkimi, jak i jama bębenkowa (zapalenie ucha środkowego), mimo że objętość tej jamy u człowieka wynosi tylko 1 cm
W niektórych przypadkach długotrwałe, ciężkie zapalenie ucha środkowego dotyka również komórek wyrostka sutkowatego. Wyrostek sutkowy to wystająca, półokrągła część czaszki za uchem, którą można łatwo dotknąć zgiętym palcem. Proces ten jest tak nazwany, ponieważ jego kształt przypomina gruczoł sutkowy. A zapalenie gruczołu mlekowego nazywane jest mastitis. W odniesieniu do zapalenia struktur wyrostka sutkowatego, proces ten nazywany jest ostrym lub przewlekłym zapaleniem wyrostka sutkowatego.
Jeśli zapalenie rozprzestrzenia się zbyt głęboko, do obszaru wargowego i ślimakowego, jest to zwykle nazywane zapaleniem labiryntu.
Drogi słuchowe i przyczyny zapalenia ucha
Najczęstszą drogą przedostawania się flory ropnej do ucha środkowego jest droga nosogardzieli, czyli z nosogardzieli w górę przez przewód Eustachiusza lub przewód słuchowy. Najczęściej występuje to przy długotrwałym, przewlekłym nieżycie nosa, czyli zapaleniu błony śluzowej nosa i jam nosowych. Zapalenie ucha pochodzi z jamy nosowej z polipami przegrody, w wyniku zabiegów chirurgicznych. W przypadku krwawienia z nosa stosuje się tamponadę przednią lub tamponadę tylną. W przypadku tamponady tylnej części nosa sporadycznie dochodzi do powikłania w postaci zatkania krwią dolnej części przewodu słuchowego z następowym zapaleniem i aspiracją zakażenia w górę.
Nieco rzadziej ropne zapalenie ucha rozwija się po urazie błony bębenkowej, takim jak barotrauma po nagłym wynurzeniu się z głębin w trakcie pływania, w chorobach zakaźnych. Zakażenie początkowo dostaje się do jamy ucha środkowego drogą hematogenną, czyli rozprzestrzeniając się przez krew. Szkarlatyna, wywoływana przez paciorkowce hemolizujące grupy A, jest najbardziej podatna ze wszystkich chorób bakteryjnych na zapalenie ucha. Ale choroby wirusowe również mogą wywołać pierwotne zapalenie. To jest odra i grypa, a nawet wtórny akces flory bakteryjnej.
Najrzadszą drogą wejścia do ucha środkowego jest droga wsteczna, czyli przez nerwy czaszkowe od góry do dołu, z jamy czaszki. Są to nerw przedsionkowy, czyli vestibulocochlear, oraz nerw twarzowy. W tym przypadku zapalenie ucha środkowego może być powikłaniem ropnego zapalenia mózgu. Zakażenie może rozprzestrzeniać się do jamy ucha środkowego z komórek mastoidu w pierwotnym zapaleniu mastoidu.
Po rozprzestrzenieniu się zarazków na błonę śluzową ucha środkowego rozwija się powierzchowny stan zapalny. Błona śluzowa i błona podśluzowa reagują na to zapalenie w postaci fazy wysiękowej. Gromadzi się płyn, najpierw surowiczy, a następnie ropny lub krwotoczny (w wirusowym zapaleniu ucha środkowego).
Zwiększa się ilość płynu, wzrasta ciśnienie w jamie bębenkowej, pojawia się silny ból i miejscowe zaburzenia krążenia. Wysokie ciśnienie wywierane wewnętrznie na błonę bębenkową powoduje, że zaczyna ona pękać i powstaje perforacja, czyli otwór w błonie bębenkowej. W tym momencie ciśnienie zostaje zmniejszone i osoba odczuwa ulgę, a z ucha spływa ropa.
Ale to wszystko nie jest takie proste. Hematogenne zapalenie ucha środkowego w chorobach zakaźnych może być obustronne, mogą w nim dominować procesy martwicze zamiast wysiękowych, z destrukcją kosteczek słuchowych i rozwojem głuchoty. Może wystąpić martwica labiryntu, z całkowitą utratą słuchu po jednej stronie i upośledzeniem funkcji przedsionkowej. W przeszłości odra i szkarlatyna u małych dzieci, przy obustronnym zakażeniu, prowadziły do głuchoty.
Grypowe zapalenie ucha charakteryzuje się gromadzeniem, naturalnie, nie ropy, ale krwawego, krwotocznego wysięku zawierającego liczne cząstki wirusowe. Powodują one rozszerzenie naczyń krwionośnych w jamie ucha środkowego, z pękaniem ścian naczyń. Takie krwawienie występuje w błonie śluzowej, na powierzchni błony bębenkowej. Można go zobaczyć w badaniu w pobliżu skóry części kostnej przewodu słuchowego zewnętrznego podczas otoskopii.
Zapalenie ucha może mieć charakter ostry lub przewlekły, ale we wszystkich przypadkach tego rozpoznania dochodzi do zapalenia tylko najbardziej zewnętrznej (w stosunku do jam wewnętrznych) błony śluzowej struktur ucha, która ma kontakt z powietrzem. Zapalenie ucha może mieć charakter kataralny (lub surowiczy), może być ropne, może mu towarzyszyć perforacja (przedziurawienie) błony bębenkowej, zwłaszcza w przewlekłym zapaleniu ucha środkowego. Jakie oznaki i objawy powinny skłonić pacjenta do konsultacji z laryngologiem, a co może świadczyć o rozwoju jakiejś postaci zapalenia ucha środkowego??
Objawy i oznaki zapalenia ucha
Po pierwsze, nie każdy ból ucha to zapalenie ucha środkowego i powód do wizyty u laryngologa. Co prawda ostry ból może świadczyć o zapaleniu ucha środkowego, ale w niektórych przypadkach może wskazywać na rozwój migreny, neuralgii trójdzielnej i innych procesów. Choć wizyta u laryngologa nigdy nie jest złym pomysłem, zapoznaj się z jasnymi kryteriami diagnostycznymi, na podstawie których możesz nie tylko „z sukcesem” udać się do lekarza, ale także otrzymać diagnozę zapalenia ucha środkowego.
Jak wspomniano wyżej, zapalenie ucha środkowego ma przede wszystkim charakter zapalny. Istnieją wspólne objawy zapalenia, niezależnie od lokalizacji, znane od starożytności. Dla przykładu weźmy pod uwagę czyrak na skórze, który dojrzewa.
Chory ewidentnie odczuwa ból, przy dotyku na skórze pojawia się uczucie ciepła, a także obrzęk lub obrzęk gruczołowy. Wyraźnie widoczne jest zaczerwienienie spowodowane hiperemią i zapalnym przepływem krwi. Wreszcie dochodzi do dysfunkcji tkanki lub narządu w obszarze objętym zapaleniem. Jeśli jest to staw, to z powodu obrzęku występuje ograniczona ruchomość, a jeśli jest to ucho, to dochodzi do utraty słuchu. Może rozwinąć się jako konsekwencja obrzęku i zwężenia jamy bębenkowej i przewodu słuchowego, a także w wyniku zaburzenia integralności błony bębenkowej (perforacja). Ponieważ w zapaleniu ucha środkowego proces zachodzi wewnątrz jamy bębenkowej, a na zewnątrz nie widać zaczerwienienia i obrzęku, można zaobserwować inne objawy.
Etapy zapalenia ucha środkowego
Ostre ropne zapalenie ucha środkowego w swoim klasycznym przebiegu ma trzy etapy:
-
Etap preperforacji to postęp procesu zapalnego, narastanie dolegliwości, złe samopoczucie, wchłanianie toksyn mikrobiologicznych i gromadzenie się wysięku w jamie ucha środkowego, gdy nie znalazł on jeszcze drogi na zewnątrz, czyli etap rozwoju objawów. Lekarz może zaobserwować, wprowadzając do ucha lejek otoskopowy, wstrzyknięcie naczyniowe, przekrwienie, a następnie wypukłość błony bębenkowej na zewnątrz. Wiadomo, że błona bębenkowa ma różne znaki rozpoznawcze, ale po napięciu stają się one słabo widoczne;
-
Drugi etap, czyli etap perforacji, to pęknięcie błony bębenkowej, wypływ płynu lub ropy z ucha w zakażeniach bakteryjnych, lub wysięku krwotocznego, np. z grypy. Po spadku ciśnienia objawy ogólne i miejscowe ustępują, a pacjent czuje się lepiej.
-
Trzeci etap to reparacyjny, w którym stan zapalny ustępuje.
Jeśli jednak zapalenie ucha środkowego pozostaje nieleczone, często dochodzi do nawrotów. Wiadomo, że u pacjentów z pierwotnymi niedoborami odporności (zespół DiGeorge’a, zespół Brutona) nawracające ostre ropne zapalenie ucha środkowego może występować z częstością 8- 10-12 razy w roku.
Tak więc w przypadku ostrego zapalenia ucha środkowego występuje ból w jednym uchu, ból jest pulsujący i promieniuje do skroni lub okolicy ciemieniowej. Pacjenci prawie zawsze wskazują, że mieli ostatnio ostrą infekcję wirusową układu oddechowego lub że byli narażeni na zwykłe przeziębienie, po którym może wybuchnąć katar na ustach. Pływanie, zwłaszcza zanurzanie głowy w wodzie, często poprzedza zapalenie ucha środkowego w lecie.
Nierzadko zdarza się, że podczas rozwoju ostrego bólu ucha przez kilka dni mamy duszny nos i ból gardła. Słuch po stronie dotkniętej chorobą jest obniżony, co można bardzo łatwo sprawdzić za pomocą testu szeptów. Jeśli zapalenie ucha wystąpi z następowym stwardnieniem i perforacją lub pęknięciem błony bębenkowej, w uchu może pojawić się ropna wydzielina, czasem o nieprzyjemnym zapachu, a także ból i dyskomfort. Proces ten może trwać nawet do tygodnia. w miarę jak ropa znajdzie drogę na zewnątrz, ciśnienie wewnątrz jamy ucha środkowego, które jest przyczyną bólu, znacznie się zmniejszy, ból w uchu ustąpi, a pacjent poczuje się lepiej.
W ostrym kataralnym i ropnym zapaleniu ucha środkowego, w fazie przedperforacyjnej, występuje ogólne złe samopoczucie, temperatura ciała wzrasta, czasem do wartości gorączkowych, mogą wystąpić epizody zawrotów głowy. Jeśli z ucha wypływa ropna wydzielina, oznacza to, że pękła błona bębenkowa. Ponieważ struktura ta jest podstawową membraną dla odbioru i transmisji dźwięku, jakość dźwięku analizowanego następnie przez ślimak jest obniżona.
Dlatego u pacjentów z długotrwałym, przewlekłym, perforującym zapaleniem ucha środkowego dochodzi do znacznego ubytku słuchu, a wraz z rozwojem zaostrzeń z chorego ucha sączy się ropa, zwykle w połączeniu z przeziębieniami i grypą.
W przypadkach ostrego zapalenia ucha środkowego, gdy nie tworzy się ropa, tzn. gdy leczenie jest rozpoczęte prawidłowo i w terminie, nie ma erupcji przez błonę, nie rozwija się ropa, objawy cofają się i nie cierpi słuch pacjenta.
Co się dzieje, gdy zapalenie ucha środkowego jest nieleczone, jeśli z jakiegoś powodu ropa nie może się wydostać, pęknie błona bębenkowa? Może to nastąpić np. w przypadku wystąpienia blizny po wewnętrznej stronie błony ze zgrubieniami i tympanosklerozą lub gdy przewód słuchowy zwęża się i ropa przedostaje się do gardła?
Powikłania zapalenia ucha środkowego
W przypadku nieleczonego pierwotnego, jak również długotrwałego, przewlekłego zapalenia ucha środkowego mogą wystąpić następujące powikłania. W drugim przypadku częstość występowania jest znacznie większa, ponieważ pacjent przyzwyczaja się do przerywanego wypływu ropy z ucha i lekceważy możliwość leczenia. Dodatkowo, taki pacjent ma stałą, niemalże uciskającą czaszkę, minę czasu.
Ostatecznie jednak regularna przemienność suppuration i remission prowadzi do powstania zrostów i uniemożliwia wypływanie ropy podczas kolejnego zaostrzenia. Co się dzieje dalej? W pełnej zgodzie z przysłowiem „gdzie cienkie, tam podarte”. Ropa pędzi wówczas do wnętrza struktur ślimaka, rozwijając ropne zapalenie labiryntu i uszkadzając receptory słuchowe i przedsionkowe. Może to prowadzić do trwałej utraty słuchu.
Jeśli zapalenie rozprzestrzenia się na tkanki wyrostka sutkowatego, dochodzi do ostrego ropnego zapalenia wyrostka sutkowatego, które wymaga leczenia operacyjnego, ponieważ dochodzi do zapalenia błony śluzowej i tkanki kostnej.
Niezwykle groźne są tzw. otogenne powikłania wewnątrzczaszkowe, takie jak ostre uszkodzenie opon mózgowych lub ropne otogenne zapalenie opon mózgowych oraz powstawanie wypełnionych ropą zamkniętych jam w mózgu, czyli ropni otogennych. Zakrzepica zatoki esowatej, spowodowana ropną skrzepliną lub zatorami, jest uważana za bardzo poważne powikłanie. W tym przypadku u pacjenta dochodzi do ostrego zaburzenia odpływu żylnego ze struktur wewnętrznych czaszki, jednoczesnego przenikania ropy do krwi i rozwoju sepsy otogennej, która charakteryzuje się wysoką śmiertelnością.
W końcu u pacjenta może rozwinąć się otogenne zapalenie nerwu twarzowego lub porażenie Bella, w którym cała muskulatura twarzy po jednej stronie jest sparaliżowana, a także inne powikłania, takie jak przewlekłe adhezyjne zapalenie pajęczynówki tylnego dołu czaszki.
Oczywiście tak ciężkie powikłania będą wymagały podawania leków przeciwbakteryjnych, nie tylko domięśniowo, ale i dożylnie, w dużych stężeniach. Nie jest naszym celem recenzowanie leczenia powikłań, ale dokonanie tego w szpitalu, na oddziale laryngologicznym i na oddziale intensywnej terapii. Powiedzmy, że skrajny alarm i pilną konsultację z lekarzem powinno wywołać nasilenie objawów ogólnego upojenia, wzrost temperatury, gwałtowny wzrost bólu głowy, aż do pojawienia się nudności i wymiotów lub wymiotów mózgowych bez nudności, przystąpienia do fotofobii i bezsenności jako objawów ropnego zapalenia opon mózgowych. Stopniowo rozwija się oszołomienie, zasypianie, senność z upośledzeniem umysłowym i inne niepokojące objawy.
Cechy charakterystyczne zapalenia ucha środkowego u dzieci
Jeśli zapalenie ucha występuje częściej u dziecka, zanim poprosisz lekarza o antybiotyki, powinieneś wiedzieć, dlaczego zapalenie ucha występuje częściej u dzieci niż u dorosłych. To może być klucz do zapobiegania. Możemy najpierw zwrócić uwagę na cechy anatomiczne ucha dziecka:
-
U dziecka przewód słuchowy, czyli przewód Eustachiusza łączący nosogardło z uchem środkowym, jest krótki, szeroki i ułożony poziomo. Odpowiednio, może łatwiej przeniknąć do infekcji;
-
U dorosłych jama ucha środkowego wyścielona jest cienką, gładką błoną śluzową; u niemowląt i małych dzieci błona śluzowa jest luźna i galaretowata, tzw. tkanka śluzowa. W tkance kostnej jest mało naczyń krwionośnych, więc jest to słabo rozwinięta humoralna odpowiedź immunologiczna i bardzo sprzyjająca rozwojowi różnych zarazków;
-
W przypadku noworodków w jamie bębenkowej może gromadzić się płyn owodniowy, co zdecydowanie należy sprawdzić po porodzie.
Istnieją również osobliwości w przebiegu i rozwoju choroby u dzieci:
-
Dzieci nie mają jeszcze odporności nabytej i istnieje okres krytyczny, w którym przeciwciała matki zanikają do 12 miesiąca życia, a ich własne przeciwciała nie są jeszcze rozwinięte. W tym momencie dziecko jest szczególnie narażone na niebezpieczeństwo;
-
Nie mogą utrzymać głowy w górze ani wstać i będą cały czas leżeć, więc jeśli będą dużo regurgitować, mleko przejdzie przez szeroki i krótki przewód słuchowy do jamy bębenkowej jako dodatkowe źródło pożywienia dla zarazków. Dlatego należy walczyć z regurgitacją w każdy możliwy sposób;
-
Pamiętajmy też o migdałkach, przeroście migdałków, obfitej tkance limfoidalnej w gardle u dzieci. Przyczynia się to do wydłużonego przebiegu zapalenia ucha środkowego.
-
Mięsaki i szkarlatyna są czasami powikłane ostrym zapaleniem ucha środkowego i nadal nie są rzadkością u dzieci. Dlatego musimy starać się zaszczepić maluchy w każdy możliwy sposób.
Zgodnie z aktualnym Narodowym Kalendarzem Szczepień Profilaktycznych (National Preventive Immunization Calendar), Szczepienia przeciwko odrze (wraz z różyczką i świnką) wykonuje się dwukrotnie: w 12. miesiącu życia, kiedy to przeciwciała matczyne u niemowląt zwykle się wyczerpują, oraz w 6. roku życia (przed rozpoczęciem nauki w szkole). Nie ma jeszcze szczepionki na szkarlatynę.
U dzieci zapalenie ucha środkowego ma zwykle ostry początek, z gorączką do 40 stopni. U niemowląt mogą wystąpić objawy oponowe, które łatwo pomylić z zapaleniem opon mózgowych. Jest to pojawienie się wymiotów, przechylenie głowy. Wybrzuszają się ciemiączka, wzrasta ciśnienie w jamie czaszki, pojawia się sztywność kończyn, a nawet skurcze. U młodszych dzieci może wystąpić biegunka, wymioty, a przy przewlekłym przebiegu zapalenia ucha środkowego może dojść do utraty masy ciała.
Dzieci są niespokojne i nie reagują dobrze na mleko matki, nie śpią dobrze i dużo płaczą. Ponieważ niemowlęta do szóstego miesiąca życia nie potrafią nawet wskazać palcem, gdzie je boli, tylko kręcą głową, będąc zupełnie bezradne.
Ponadto należy pamiętać, że grubość błony bębenkowej u dzieci jest większa niż u dorosłych, ponieważ posiada ona rezerwę wzrostową. Więc bardzo trudno jest im przebić się przez ropę i mieć fazę perforacji. Dlatego mają dłuższy czas trwania objawów i wyraźną bolesność oraz kłucie w uszach.
Trudno jest laryngologowi badać dzieci z przyczyn obiektywnych, anatomicznych. Im młodsze dziecko, tym trudniej jest. Przewód słuchowy zewnętrzny u dzieci jest węższy niż u dorosłych, a błona bębenkowa leży bardziej poziomo. A ponieważ jest bardzo gruba, nie ma tak jaskrawej hiperemii, czyli zaczerwienienia i obrzęku, jak u dorosłych na błonie bębenkowej. I nie ma wyraźnej wypukłości. Wszystko to sprawia, że trudno jest zdiagnozować.
Współczesne zapalenie ucha środkowego
Jakie leki przyjmować i jak leczyć ostre zapalenie ucha środkowego?? Wraz z przepisaniem antybiotyków i kropli do uszu należy zadbać o to:
-
Nosa i kilkukrotne, codzienne oczyszczanie dróg nosowych wodą morską lub specjalnymi preparatami;
-
Pacjentom z zapaleniem ucha przepisuje się adrenomimetyki lub leki obkurczające naczynia krwionośne nosa, aby ułatwić oddychanie przez nos;
- W razie wskazań można stosować donosowe preparaty hormonalne;
-
terapia mukolityczna i sekretomotoryczna w celu rozrzedzenia wydzieliny śluzowej. Wydzielina śluzowa może zatkać otwory przewodu usznego i przyczynić się do perforacji błony bębenkowej;
-
Leki łagodzące ból i objawy zapalenia, np. paracetamol i ibuprofen;
-
zawsze przepisywane są leki w postaci łagodzących ból kropli do uszu, np. zawierających lidokainę.
Antybiotykoterapia, podawanie antybiotyków dzieli się na dwa rodzaje: miejscowe i ogólne. W leczeniu miejscowym stosuje się różne krople do uszu zawierające preparaty przeciwbakteryjne i antybiotyki. Antybiotykoterapia może być również systemowa, z lekami podawanymi doustnie lub domięśniowo. Antybiotykoterapia w zapaleniu ucha środkowego to nie tylko leczenie infekcji ucha, ale także zabezpieczenie przed zapaleniem wyrostka sutkowatego, ostrym ropnym zapaleniem labiryntu i innymi powikłaniami, w tym wewnątrzczaszkowymi. Antybiotyki są zawsze zalecane u dzieci poniżej 2 roku życia oraz u pacjentów z zaburzeniami odporności.
Przepisując antybiotyki na zapalenie ucha środkowego, należy w miarę możliwości stosować zasady racjonalnej antybiotykoterapii. Oto one:
- Wczesne rozpoczęcie leczenia;
-
Ocena skuteczności po 2 dniach, nie później (na podstawie wywiadu klinicznego);
-
Wystarczający czas trwania leczenia, brak nieuprawnionego zakończenia leczenia „jak tylko się poprawi”;
- monitorowanie działań niepożądanych (kliniczne, laboratoryjne);
-
Monitorowanie antybiotykooporności, rotacja leków (badanie bakteriologiczne osadu z ucha z izolacją czystej kultury patogenu i określeniem wrażliwości na antybiotyki).
W tym przeglądzie przyjrzymy się również kroplom do uszu zawierającym antybiotyki i środki przeciwbakteryjne, jak również lekom doustnym. Wiele leków jest złożonych, składających się z kilku różnych składników. W takim przypadku dla każdego z nich podaje się inną INN, czyli międzynarodową nazwę rodzajową. W nawiasach podano różne odpowiedniki handlowe lub nazwy handlowe i ceny dla najbardziej znanych i najczęściej przepisywanych leków. Cena obowiązuje dla aptek wszystkich form własności w Federacji Polskaej na początek 2021 roku. Wymienienie leków nie jest zaproszeniem do sprzedaży ani reklamą; wszystkie leki są uwzględnione w krajowych i międzynarodowych wytycznych klinicznych i protokołach dotyczących leczenia różnych typów zapalenia ucha środkowego.
Ocena antybiotyków w leczeniu zapalenia ucha środkowego
| Nominacja | Lokalizacja | Nazwa | Cena |
| Krople do uszu | 1 | Rifamycyna (Otofa) | 160 € |
| 2 | Ciprofloksacyna (Cipromed) | 125 € | |
| 3 | Lidocaine+Neomycin+PolymyxinB (Anauran) | 338 € | |
| 4 | Beklometazon+Chloramphenicol+Clotrimazol+Lidokaina(Candidiotic) | 355 € | |
| Antybiotyki doustne w zapaleniu ucha środkowego | 1 | Ampicylina | 25 € |
| 2 | Ko-trimoksazol (Biseptol) | 25 € | |
| 3 | Amoxicillin (Flemoxin Solutab) | 307 € | |
| 4 | Azytromycyna (Sumamed) | 420 € | |
| 5 | Clarithromycin (Fromlid) | 576 € | |
| 6 | Amoksycylina+kwas klawulanowy (Augmentin, Amoxiclav, Arlet, Betaclav, Rapidclav, Ecoclav) | 182 € | |
| 7 | Josamycin (Wilpafen Solutab) | 715 € |
Krople do uszu
Listę nowoczesnych, skutecznych antybiotyków na zapalenie ucha środkowego rozpoczynamy od kropli do uszu, które stosuje się miejscowo. Ale antybiotykoterapia jest skuteczniejsza, jeśli jednocześnie powstanie niezbędne stężenie leku, które zatrzyma namnażanie lub zabije patogen w określonej tkance i we krwi. Dlatego równocześnie z kroplami przepisuje się również tabletki, które zostaną opisane w dalszej części rozdziału Jako przykłady kropli antybakteryjnych wybraliśmy produkty zawierające jeden antybiotyk, jak również ich kombinację. Są to Anauran (3 składniki) i przede wszystkim Candibiotic, który ma 4 składniki.
Bez wyjątku krople mogą być aplikowane na gazę turundową i wszystkie krople powinny być ogrzane do temperatury ciała lub przynajmniej do temperatury pokojowej, aby uniknąć dyskomfortu podczas umieszczania kropli w uchu dotkniętym chorobą.
Rifamycyna (Otofa)
Ocena: 4.9
Krople Otofa są produkowane we Francji, w laboratorium Bouchard Ricordati. Jest to klarowny pomarańczowo-czerwony roztwór, który zawiera tylko jeden antybiotyk, rifamycynę. Zabija zarazki i hamuje ich wzrost, działając na szeroki zakres zarówno Gram-dodatnich, jak i Gram-ujemnych bakterii normalnie rozmnażających się w jamie ucha środkowego.
Krople Otofa są wskazane w ostrym zapaleniu ucha środkowego, ostrym zaostrzeniu przewlekłego zapalenia ucha środkowego, w tym w uporczywej perforacji błony bębenkowej. Otofa może być również stosowana profilaktycznie po zabiegu chirurgicznym na uchu. Dorośli mogą umieścić pięć kropli w uchu trzy razy dziennie lub włożyć pętlę z gazy do zewnętrznego kanału słuchowego zwilżoną lekiem dwa razy dziennie. Dzieciom należy podać po trzy krople do każdego ucha i leczyć nie dłużej niż 7 dni.
Zalety i wady
Lek jest zwykle dobrze tolerowany, a działania niepożądane, takie jak świąd i pokrzywka, występują rzadko. Jedynym przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na ryfampicynę. Jest bezpieczny u dzieci, ale najlepiej unikać go u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Niewielką wadą może być jej pomarańczowy kolor, a rifamycyna może plamić tkaniny, jeśli przypadkowo zostanie rozlana na odzież. Jest to prosty, znany od dawna antybiotyk i stosunkowo niedrogi. Może być zalecany jako lek pierwszego rzutu w niepowikłanym ostrym kataralnym zapaleniu ucha środkowego, przy gruźliczym zapaleniu ucha, ponieważ ryfamycyna jest znanym antybiotykiem przeciwgruźliczym.
Ciprofloksacyna (Cipromed)
Ocena: 4.8
Cipromed to krople do uszu zawierające cyprofloksacynę, antybiotyk z serii fluorochinolonów. Produkowany jest przez znaną firmę Sentiss Pharma z Indii.Jest to dość lepki, może żółtawy, klarowny roztwór. Lek zabija mikroorganizmy, czyli jest antybiotykiem bakteriobójczym. Ważne jest, że Cipromed działa nie tylko na namnażające się bakterie, ale także na bakterie spoczynkowe, których metabolizm jest zmniejszony. Szczególnie aktywny wobec różnorodnej flory Gram-ujemnej. Są to Escherichia coli, Salmonella, Klebsiella, Citrobacter i Enterobacter, Haemophilus influenzae. Działa również na gronkowce i paciorkowce, które dość często powodują ropne zapalenie ucha środkowego.
Wskazany jest zarówno w ostrym, jak i przewlekłym zapaleniu ucha środkowego, a także w zapaleniu ucha zewnętrznego. Tsipromed może być stosowany profilaktycznie w przypadku urazu ucha, ekstrakcji ciała obcego lub uszkodzenia tkanek ucha. Ważne jest, aby kanał słuchowy był odkażony przed użyciem leku. Należy go przepłukać, a następnie spuścić wodę. Lek należy wprowadzić do niezbędnego ucha pięć kropli trzy razy dziennie. Po ustąpieniu objawów kontynuować leczenie przez 2 dni. Możesz użyć wacika.
Zalety i wady
Lek ma zarówno zalety, jak i wady. Jest przeciwwskazany w przypadku nadwrażliwości na fluorochinolony, nie może być stosowany w leczeniu zapalenia ucha środkowego u dzieci i młodzieży poniżej 15 roku życia, nie może być stosowany u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Podobnie jak w poprzednim przypadku, lek może być stosowany w leczeniu niepowikłanych postaci ostrego i przewlekłego ropnego zapalenia ucha środkowego, zarówno samodzielnie, jak i w połączeniu z innymi doustnymi i pozajelitowymi środkami przeciwbakteryjnymi i antybiotykami.
Względną wadą jest to, że kanał słuchowy zewnętrzny musi być wcześniej przygotowany i nie tylko przepłukany, ale również osuszony, co może zająć znaczną ilość czasu. Z drugiej strony lek jest tani i dobrze tolerowany. Tylko pamiętaj: Tsipromed występuje nie tylko jako krople do uszu, ale także jako krople do oczu. Chociaż nie zaszkodzi Ci, jeśli je zmieszasz, powinieneś dokładnie powiedzieć w aptece, które krople potrzebujesz: do oczu czy do nosa.
Lidocaine+Neomycin+Polymyxin B (Anauran)
Ocena: 4.8
Anauran jest przykładem droższych kropli. Ich cena waha się od 300 do 500 Zlotykhli. Co prawda butelka jest 2,5 raza większa, 25ml, w porównaniu do 10ml w poprzednich przypadkach, i to jest fajne. Krople Anauran produkowane są przez znaną włoską firmę Zambon. Najważniejszy jest jednak potrójny skład. Anauran zawiera dwa antybiotyki, które są doskonałe w leczeniu zapalenia ucha środkowego i bardzo dobrze ze sobą współpracują. Jest to neomycyna i polimyksyna B. Trzecim składnikiem jest lidokaina. A jak pamiętamy, krople zawierające lidokainę są bardzo dobre w uśmierzaniu bólu i chronią pacjenta przed strzelającym bólem w uszach. Oba antybiotyki uzupełniają się wzajemnie wobec większości członków flory zarówno Gram-dodatniej, jak i Gram-ujemnej. Jeśli chodzi o lidokainę, to szybko likwiduje nie tylko ból, ale także swędzenie i dyskomfort w bolącym uchu.
Anauran jest z powodzeniem stosowany w zapaleniu ucha środkowego różnego typu, w fazie przedoperacyjnej ostrego zapalenia ucha środkowego, w leczeniu pooperacyjnych ropnych powikłań zapalenia ucha środkowego. Jest to zapalenie wyrostka sutkowego i mastoidektomia, tympanoplastyka, wykonywanie innych rodzajów operacji. Do leku stosuje się specjalny kroplomierz, dla dorosłych – 5 kropli 3 razy dziennie, dla dzieci – 3 krople 3 razy dziennie. Kurs leczenia nie powinien trwać dłużej niż tydzień.
Zalety i wady
Im więcej jest komponentów, tym więcej ograniczeń, ponieważ muszą być przedstawione przeciwwskazania do stosowania każdego z nich. W tym przypadku lek jest przeciwwskazany tylko w przypadku indywidualnej nietolerancji, a z działań niepożądanych może być złuszczanie się skóry uszu, które zwykle ustępuje bez leczenia po odstawieniu leku. Może być stosowany u kobiet w ciąży i karmiących piersią, ale tylko w razie rzeczywistej konieczności, przez możliwie najkrótszy okres i zawsze pod kontrolą lekarza. To samo dotyczy stosowania leku Anauran u dzieci w wieku poniżej 1 roku. Krople nigdy nie mogą być stosowane jako krople do oczu lub nosa, a w razie potrzeby należy zastosować ogólnoustrojowe leczenie przeciwbakteryjne. Należy pamiętać, aby nie łączyć tych kropli z leczeniem gentamycyną, amikacyną, streptomycyną, netilmicyną, monomycyną, gdyż może to spowodować nasilenie tzw. efektu ototoksycznego i ciężką utratę słuchu.
Beclomethasone+Chloramphenicol+Clotrimazole+Lidocaine (Candibiotic)
Ocena: 4.8
Czwarty lek, Candibiotic jest rekordzistą w dzisiejszym przeglądzie pod względem liczby składników. Zawiera:
- Lidokaina, która łagodzi ból ucha i zmniejsza swędzenie;
-
klotrimazol, który jest uważany za lek przeciwgrzybiczy, a flora grzybicza często rozwija się w uchu z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego;
-
chloramfenikol – antybiotyk zatrzymujący rozwój wielu drobnoustrojów, zarówno bakterii Gram-dodatnich, jak i Gram-ujemnych;
-
beklometazon jako lek z grupy glikokortykosteroidów. Zmniejsza ogólną odpowiedź zapalną i zmniejsza objawy alergiczne, jeśli takie występują.
Poszerza to spektrum wskazań nie tylko o ostre i rozsiane zapalenie ucha środkowego i otitis externa, ale także o alergiczne zapalenie ucha. Candibiotic stosuje się również w profilaktyce. Należy go wprowadzić w ilości 4-5 kropli trzy do czterech razy dziennie, ale poprawa kliniczna zaczyna się zwykle trzeciego dnia. Przebieg leczenia – zwykle od 7 do 10 dni. Dobrze znana firma o nazwie Glenmark z Indii. Nie powinien on kosztować mniej niż 280 Zlotykhli i nie więcej niż 650 Zlotykhli. Jak widać, rozrzut cenowy jest dość szeroki: prawie dwukrotny. Również objętość opakowania jest bardzo mała: tylko 5 ml.
Zalety i wady
Wadą jest stosunkowo wysoka cena i mała objętość leku, którego nie można znaleźć we wszystkich aptekach. Nie nadaje się dla dzieci poniżej 6 roku życia, ani dla pacjentów, którzy mają przewlekłe zapalenie ucha środkowego, ale mają już perforację błony bębenkowej. Krople należy stosować tylko wtedy, gdy błona bębenkowa jest nienaruszona. Ciąża i laktacja nie są bezwzględnymi przeciwwskazaniami, a ostateczna decyzja należy do lekarza. Ogólnie rzecz biorąc, Candibiotic jest lekiem o szerokim spektrum działania. Ale jeśli chodzi o zapalenie ucha środkowego, to tak naprawdę jego działanie przeciwbakteryjne ogranicza się tylko do chloramfenikolu. W zasadzie można znaleźć kilka odmian kropli do uszu znacznie taniej. Więc, krople do uszu z lidokainy i ten sam Tsipromed. Byłoby to o połowę taniej, a tym bardziej rozsądnie, jeśli w lokalnej aptece masz Candibiotic, który kosztuje ponad 600 Zlotykhli.
Antybiotyki doustne w zapaleniu ucha środkowego
Lekarz zdecyduje, czy po kroplach należy jednocześnie stosować tabletki lub nawet zastrzyki z antybiotykami. Jeśli pacjent ma normalne ostre kataralne zapalenie ucha, jeśli błona bębenkowa jest nienaruszona, jeśli temperatura nie jest bardzo wysoka lub normalna, a pacjent czuje się dobrze, to można próbować robić z preparatami miejscowymi.
Ale jeśli pacjent ma obniżoną odporność, jeśli występuje gorączka, jeśli występują silne bóle strzelające, to po leczeniu miejscowym musi nastąpić antybiotykoterapia systemowa z przepisaniem antybiotyków. Nadal należy preferować tabletki, ale jeśli podawane są zastrzyki, to powinna to być cefalosporyna, np. Ceftriakson. Jednymi z najbardziej skutecznych leków w różnych postaciach zapalenia ucha środkowego są nowoczesne makrolidy.
Ten przegląd pigułek będzie patrzeć na różnych leków, które zostały pomyślnie wykorzystane w leczeniu nie tylko zapalenie ucha środkowego, ale inne infekcje, jak również. W prawie wszystkich oficjalnych wytycznych znajduje się obszerna lista wskazań. To nie tylko zakażenie laryngologiczne, czyli zapalenie ucha, zatok, ropna angina. Prawie wszystkie antybiotyki na tej liście są wskazane w przypadku zakażeń tkanek miękkich, zakażeń skóry itp. Oczywiście nie będziemy mówić o wszystkich tych wskazaniach, skupiając się jedynie na zapaleniu ucha środkowego, ale nie oznacza to, że takie wskazania nie istnieją.
Ampicylina
Ocena: 4.9
Pierwsza z recenzowanych tabletek to zwykła, „budżetowa” ampicylina, lider pod względem ceny i dostępności. 20 tabletek po 250 mg, wyprodukowanych na Białorusi, będzie kosztować tylko 25 Zlotykhli. Oczywiście tak niedrogi lek może z powodzeniem leczyć zapalenie ucha środkowego, ale tylko wtedy, gdy zapalenie ucha środkowego dopiero się zaczęło, a pacjent ma łatwy przebieg. Lek ten należy do półsyntetycznych penicylin o szerokim spektrum działania, zaburza strukturę ścian komórkowych drobnoustrojów, a zarazki są zabijane. Aktywny zarówno wobec flory Gram-dodatniej, jak i Gram-ujemnej, jest uważany za lek pierwszego rzutu w leczeniu niepowikłanego zapalenia ucha środkowego i innych chorób laryngologicznych.
pojedyncza dawka 500 mg, dawka dzienna od 1 do 3 gramów, ale nie więcej niż 4 gramy. Wygodnie jest podzielić dawkę dobową na 4 dawki, wynika to z farmakokinetyki i farmakodynamiki leku. U dzieci lek powinien być przepisywany w dawce dobowej nie większej niż 100 mg na kilogram masy ciała, a u dzieci o masie ciała poniżej 20 kg – nie większej niż 25 mg na kilogram masy ciała. Lek może być stosowany łącznie z jedzeniem.
Zalety i wady
Być może zaletę ampicyliny można upatrywać w jej dostępności i niskim koszcie. Ale zarazki już dawno wykształciły na niego odporność. Lek powoduje działania niepożądane, takie jak różne reakcje alergiczne, nudności i wymioty oraz zwiększenie aktywności transaminaz wątrobowych. Długotrwałe leczenie dużymi dawkami może prowadzić do niedokrwistości, obniżenia liczby białych krwinek i trombocytów. Leku nie należy stosować u pacjentów z istotnymi zaburzeniami czynności wątroby, w ciąży i okresie laktacji – tylko w określonych przypadkach, uzgodnionych z lekarzem i pod jego nadzorem.
Ko-trimoksazol (Biseptol)
Ocena: 4.9
Spójrzmy na inny „budżetowy” lek na zapalenie ucha, który jest nadal używany, a następnie przejdźmy do naprawdę nowoczesnych i silnych antybiotyków. Słowo „silny” należy zawsze rozumieć w ten sposób, że są dwie strony medalu i silny antybiotyk może spowodować dysbiozę jelitową, która będzie wymagała rutynowego leczenia. Przyjrzyjmy się więc Biseptolowi.
Jest to stary, znany lek, z grupy sulfonamidów, składający się z sulfometoksazolu i trimetoprimu, w stosunku pięć do jednego. Lek działa poprzez zaburzenie syntezy kwasu dihydrofoliowego w komórkach bakteryjnych, natomiast trimetoprim wzmacnia działanie sulfometoksazolu. Niektóre z patogenów, które są „kompatybilne” z zapaleniem ucha środkowego mogą być wrażliwe na Biseptol, ale zarazki takie jak Mycobacterium tuberculosis, treponemy i mykoplazmy nie są, ale nie powodują ostrego zapalenia ucha środkowego.
Trimetoprim został specjalnie opracowany w późnych latach 60. jako wzmacniacz sulfonamidów i został wprowadzony na rynek w połączeniu z sulfametoksazolem jako kotrimoksazol. Dane laboratoryjne wykazały synergiczne działanie przeciwdrobnoustrojowe, wzmacniając połączenie, a naukowcy zasugerowali, że zastosowanie obu środków opóźni pojawienie się oporności. Jednak oporność powszechnie występujących patogenów na sulfametoksazol jest wysoka, a oczekiwania są prawie niespełnione.
Biseptol jest (nadal) wskazany w leczeniu zapalenia ucha środkowego, w tym u dzieci. Dorośli i dzieci powyżej 12 roku życia muszą przyjmować 960mg – czyli dwie tabletki – co 12 godzin; jeśli jest to przypadek ciężkiego zapalenia ucha środkowego, trzy tabletki co 12 godzin. Przebieg leczenia ostrego zapalenia ucha środkowego wynosi 10 dni. Biseptol jest jednym z najtańszych leków: 28 tabletek 480 mg, wyprodukowanych w Polsce, będzie kosztować około 80 do 105 Zlotykhli.
Zalety i wady
Biseptol był uważany za dobry w latach siedemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Nadal jest niedrogi, ale obecnie Biseptol może być uważany za słaby i powinien być przepisywany tylko w przypadku ostrego i nie ropnego (kataralnego) zapalenia ucha środkowego.
Już na początku 1994 roku brytyjscy naukowcy zaczęli kwestionować skuteczność biseptolu. Odpowiedni artykuł można przeczytać na Pubmedzie:
„Ograniczenia i wskazania do stosowania ko-trimoksazolu”, B. Bramfitt,
Biseptol ma dość znaczną liczbę przeciwwskazań. Jest to anemia, zaburzenia czynności wątroby i nerek, dzieci poniżej 2 miesiąca życia, nadwrażliwość na składniki. Działania niepożądane mogą obejmować ból i zawroty głowy, nacieki eozynofilowe w płucach, zmniejszenie apetytu i ból brzucha. Działania niepożądane mogą obejmować leukopenię, zapalenie nerek, bóle mięśni i stawów oraz różne reakcje alergiczne. Dlatego obecnie ostre zapalenie ucha środkowego powinno być leczone Biseptolem tylko wtedy, gdy osoba nie ma możliwości zakupu innych antybiotyków, które znajdują się niżej na liście.
Amoxicillin (Flemoxin Solutab)
Ocena: 4.8
Flemoxin Solutab jest silnym, silnie działającym antybiotykiem. Nie oznacza to jednak, że poprzednie dwa nie były poważne. Czas po prostu płynie, a medycyna wymyśla coraz to nowsze i lepsze leki zwalczające zarazki. Co to jest forma Solutab? Są to tabletki rozpuszczalne. Tabletki te zawierają po jednym gramie amoksycyliny, a opakowanie 20 takich tabletek kosztuje od 400 do 550 Zlotykhli. Flemoxin Solutab jest produkowany przez renomowaną firmę Astellas Pharma z Holandii. Jeśli włożysz jedną z tych tabletek do ciepłej wody, po 5 minutach całkowicie się rozpuści.
Flemoxin to nowoczesna, o szerokim spektrum działania półsyntetyczna penicylina. Aktywny wobec wszystkich mikroorganizmów: tlenowców i bakterii Gram-dodatnich, z wyjątkiem tych, które wytwarzają penicylinazę. Flemoxin Solutab może być stosowany jako monoterapia w przypadku zapalenia ucha środkowego wywołanego przez wrażliwą florę. Przy podawaniu doustnym pojedyncza dawka u dorosłych wynosi 250-500 mg, z 8-godzinnym odstępem między dawkami. W ciężkim przebiegu choroby lek można stosować w dawce 1000 mg jednorazowo, czyli 3 g na dobę.
Zalety i wady
Flemoxin Solutab jest lekiem nowoczesnym; przeciwwskazaniem są ciężkie choroby krwi, zakażenia przewodu pokarmowego, astma oskrzelowa, nadwrażliwość na penicyliny. działania niepożądane mogą obejmować reakcje alergiczne, zawroty głowy, nudności i wymioty związane z dużą dawką, rozwój żółtaczki i zapalenia wątroby. Lek ten jest przeciwwskazany u osób poniżej 18 roku życia, kobiet w ciąży i karmiących piersią. W przypadkach niepowikłanego zapalenia ucha środkowego może być również stosowany samodzielnie lub jako monoterapia bez kropli. W ciągu 3-5 dni zwykle przynosi poprawę i zatrzymuje infekcję.
Azytromycyna (Sumamed)
Ocena: 4.8
Azytromycyna, czyli Sumamed, jest lekiem pierwszego rzutu w leczeniu różnych postaci ostrego i przewlekłego zapalenia ucha środkowego. Ten lek nie jest tani. Kosztuje tyle samo co Flemoxin, ale podczas gdy w poprzednim przypadku było to 20 tabletek, teraz za tę samą kwotę są to tylko trzy tabletki. Tak, trzy tabletki Sumamed po 500mg mogą kosztować ponad 500 Zlotykhli. Sumamed jest obecnie produkowany przez Plivę z Chorwacji. Sumamed zawiera azytromycynę, antybiotyk bakteriostatyczny o szerokim spektrum działania z grupy makrolidów, a makrolidy są lekami z wyboru w leczeniu różnych postaci zapalenia ucha środkowego. Lek działa na drobnoustroje poprzez hamowanie syntezy białek w komórkach drobnoustrojów. W wysokich stężeniach jest bakteriobójczy, aktywny wobec szeregu mikroorganizmów zarówno Gram-dodatnich, jak i Gram-ujemnych, beztlenowych, a nawet wewnątrzkomórkowych. Sumamed jest wskazany w zapaleniu ucha środkowego, w tym ropnym zapaleniu ucha środkowego. I należy go podawać w postaci jednej tabletki raz dziennie, przez 3 dni. Odpowiednio, dawka kursowa to półtora miligrama, czyli jedno opakowanie.
Zalety i wady
Sumamed jest bardzo wygodny i skuteczny. kupił jedno opakowanie, co oznacza jeden kurs leczenia: jedna tabletka dziennie. Jest to również bardzo pomocne – pamiętaj, aby przyjmować go godzinę przed lub 2 godziny po posiłku. Azytromycyna może być podawana dzieciom, w tym dzieciom w wieku poniżej 3 lat, ale nie w postaci tabletek, lecz w postaci zawiesiny proszkowej. Lek może być przeciwwskazany w ciężkich zaburzeniach czynności wątroby i nerek lub podczas jednoczesnego przyjmowania ergotaminy, aby uniknąć rozwoju ergotyzmu. W niektórych przypadkach lek może być stosowany przez kobiety w ciąży i karmiące piersią. Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi były: ból głowy, biegunka, nudności i ból brzucha. We krwi, długotrwałe stosowanie zwiększało liczbę eozynofili i zmniejszało liczbę limfocytów. Dlatego przy długotrwałym stosowaniu azytromycyny konieczne jest regularne monitorowanie liczby czerwonych krwinek. Ale ogólnie jest to świetny lek i zaleca się rozpoczęcie leczenia ostrego zapalenia ucha środkowego z tym właśnie antybiotykiem, jeśli to możliwe.
Pubmed, największa na świecie biblioteka artykułów i badań medycznych i biologicznych, ma ponad 10 300 artykułów na temat skuteczności azytromycyny przeciwko szerokiej gamie infekcji.
A w 2020 roku azytromycyna wysokiej jakości skutecznie pomogła w powikłaniach spowodowanych zakażeniem koronawirusem w postaci wtórnego bakteryjnego zapalenia płuc. Dlatego azytromycyna jest niezawodna i dość przystępna cenowo. Oto przykład odpowiedniego badania.
„Perspektywy farmakologii klinicznej aktywności azytromycyny i jej zastosowania w badaniu COVID-19” Damle B i wsp. Pfizer Global Research and Development, Nowy Jork, Nowy Jork, USA.
Clarithromycin (Fromlid)
Ocena: 4.8
Fromilide to nowoczesny lek, klarytromycyna, jeden z najlepiej przepisywanych w leczeniu ostrego zapalenia ucha środkowego. Jest antybiotykiem makrolidowym i wykazuje dużą aktywność wobec zarazków Gram-dodatnich i Gram-ujemnych oraz pasożytów wewnątrzkomórkowych. Lek może być również aktywny wobec gronkowców, które często powodują zapalenie ucha środkowego, ale tylko z wyjątkiem szczepów metycylinoopornych. Preparat ten stosuje się w leczeniu różnych chorób zapalnych narządów laryngologicznych, z wyjątkiem zapalenia ucha środkowego. To ból gardła i ostre zapalenie zatok. Fromilid ma wiele innych wskazań.
W zapaleniu ucha antybiotyk ten przepisuje się w pojedynczej dawce od 250 mg do 1 g dla dorosłych i dzieci powyżej 12 roku życia, ilość ustala lekarz i przyjmuje się ją dwa razy dziennie. Dawkowanie u dzieci jest w miligramach na kilogram masy ciała na dobę, również ustalone przez lekarza. O długości recepty decyduje lekarz, ale w tych niejasnych instrukcjach nie ma nic złego. W końcu wszystkie antybiotyki są teraz lekami na receptę i po prostu nie można ich dostać w aptece bez recepty lekarza. Fromilid produkowany jest przez firmę KRKA ze Słowenii, a opakowanie 14 tabletek po 500 mg kosztuje od 500 do 600 Zlotykhli. Dostępny jest również Fromilid uno, który jest lekiem o dłuższym działaniu.
Zalety i wady
Ten nowoczesny antybiotyk ma dość obszerną listę skutków ubocznych. Często występują nudności i wymioty, wysypka, ból głowy i bezsenność, intensywne pocenie się, zaburzenia smaku, rozszerzenie naczyń i inne efekty. Lek jest przeciwwskazany w przypadku występowania określonego typu EKG, niskiego stężenia potasu w osoczu oraz obecności komorowych zaburzeń rytmu serca. Nie należy go stosować w pierwszym trymestrze ciąży, ani z niektórymi lekami. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z niewydolnością nerek. Ale w przypadku klasycznego, niepowikłanego zapalenia ucha środkowego, bardzo skuteczny Fromilis trwa zwykle nie dłużej niż tydzień. I w tym czasie, zwłaszcza po podaniu odpowiednich kropli, lek działa szybko i skutecznie, lecząc pacjenta z nieprzyjemnych objawów zapalenia ucha środkowego.
Amoksycylina + kwas klawulanowy (Augmentin, Amoxiclav, Arlette, Betaclav, Rapidclav, Ecoclav)
Ocena: 4.8
Powyżej mówiliśmy już o antybiotyku takim jak amoksycylina. Ale zarazki nauczyły się zwalczać penicyliny, w tym amoksycylinę, za pomocą specjalnych enzymów: beta-laktamaz, co czyni te antybiotyki nieszkodliwymi. Gdyby wyłączyć te enzymy, czyli wprowadzić do antybiotyku amoksycyliny inhibitor beta-laktamazy, to w efekcie otrzymalibyśmy antybiotyk chroniony, którego inhibitorem jest kwas klawulanowy. Jeśli więc połączymy amoksycylinę z kwasem klawulanowym, otrzymamy bardzo skuteczny Augmentin.
Tabletka może zawierać 250mg lub 500mg amoksycyliny i taką samą ilość kwasu klawulanowego (125mg). W efekcie Augmentin, który jest produkowany przez Smithk
Zalety i wady
Augmentin i jego analogi są bardzo skutecznymi antybiotykami, które oferują wyższy wskaźnik wyleczenia niż zwykła amoksycylina. Mimo wszystko są skutki uboczne i nie da się od nich uciec. Najczęściej występują nudności, biegunka, szczególnie nudności przy dużych dawkach. Czasami występują wysypki i świąd, a także niektóre inne działania niepożądane, takie jak leukopenia i trombocytopenia. Antybiotyk jest przeciwwskazany w przypadku nadwrażliwości, żółtaczki i ciężkich zaburzeń czynności wątroby oraz u dzieci poniżej 12 roku życia. Augmentin może być stosowany podczas karmienia piersią, ale w czasie ciąży lepiej powstrzymać się od jego stosowania, zwłaszcza w pierwszym trymestrze. Pod względem skuteczności w leczeniu zapalenia ucha, zwłaszcza w połączeniu z lekami miejscowymi, Augmentin jest jednym z najlepszych i najlepszych jakościowo leków.
Josamycin (Wilpafen Solutab)
Ocena: 4.8
Lek o tej pięknej nazwie to jozamycyna, słodka, pachnąca truskawkami tabletka. Josamycin jest wysokiej jakości europejskim antybiotykiem, który jest produkowany we Francji przez Astellas Pharma.
Dziesięć tabletek 1 g będzie kosztować od 600 do 770 Zlotykhli. Lek ten należy do grupy antybiotyków makrolidowych. W zwykłych kombinacjach Vilprafen działa poprzez hamowanie rozmnażania zarazków, w wysokich kombinacjach wywołuje efekt bakteriobójczy. Lek wykazuje dużą aktywność wobec tlenowców Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, które są drobnoustrojami wywołującymi różne rodzaje zapalenia ucha środkowego. Oprócz zapalenia ucha środkowego może być stosowany w leczeniu ciężkich postaci zapalenia gardła, zapalenia migdałków, czyli anginy, zapalenia szczęki, zapalenia krtani, szkarlatyny i innych poważnych stanów, nawet błonicy w połączeniu z surowicą przeciwbłoniczą. Dawkowanie jest zwykle przepisywane przez lekarza, ale klasycznie dorosłym przepisuje się 1 g na dobę w 2-3 dawkach, czas trwania leczenia zależy od wskazania i ciężkości schorzenia.
Zalety i wady
Lek ten ma wiele zalet i niewiele wad. Zazwyczaj silne antybiotyki mają wyraźny zakres skutków ubocznych, ale Wilprafen ma ich bardzo mało. Obejmuje to utratę apetytu, biegunkę, pokrzywkę i zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Przeciwwskazaniem są ciężkie zaburzenia czynności wątroby oraz nietolerancja antybiotyków makrolidowych. Lek może być stosowany w okresie ciąży i laktacji, ale tylko w szczególnych przypadkach, gdy korzyść dla matki przeważa nad ryzykiem dla płodu. Jeszcze jedno: Josamycyny nie podaje się wcześniakom. Niektóre leki mogą wchodzić w interakcje z lekiem Vilprafen i należy to wziąć pod uwagę. Wadą jest zapewne stosunkowo wysoka cena.
Konsekwencje antybiotykoterapii
Oczywiście, konieczne jest leczenie ostrego i przewlekłego ropnego zapalenia ucha środkowego przede wszystkim antybiotykami i środkami przeciwbakteryjnymi. Ale ich stosowanie może być ograniczone na wiele sposobów przez działania niepożądane, w tym opóźnione działania niepożądane. Wymieńmy najważniejsze kłopoty związane z długotrwałą antybiotykoterapią, w tym może kilka, jeśli początkowa antybiotykoterapia jest nieskuteczna:
Dysbakterioza, nie tylko jelit, ale także np. jamy ustnej i pochwy u kobiet.
Dlatego obowiązkowe jest, po kursie antybiotyków, zapobieganie i leczenie dysbiozy jelitowej za pomocą eubiotyków, probiotyków i innych produktów, które przygotowują jelita do zasiedlenia prawidłowej mikroflory. Na przykład Hilac-Forte, a następnie produkty z żywymi kulturami mikroorganizmów: bacillus bacillus, bakterie kwasu mlekowego, bifidobacterium, paciorkowce kwasu mlekowego. Można również stosować produkty zawierające normalne E. coli bez właściwości patogennych. Obecnie dostępnych jest wiele takich leków. (Linex, Bactisubtil).
Może wystąpić reakcja toksyczna na antybiotyk, zwłaszcza stosowany po raz pierwszy.
Reakcje toksyczne występują szczególnie często w przypadku aminoglikozydów, z uszkodzeniem nerek lub działaniem nefrotoksycznym, a tetracykliny, erytromycyna, mogą mieć szkodliwy wpływ na wątrobę, dlatego z ich przepisywaniem należy postępować bardzo, bardzo ostrożnie;
Antybiotyki mogą powodować reakcje alergiczne.
Oczywiście wstrząs anafilaktyczny jest mało prawdopodobny, ale u pacjentów, a zwłaszcza u dzieci, mogą wystąpić wysypki skórne, świąd lub pokrzywka. Najczęstsze działanie niepożądane wywołują nie półsyntetyczne, a raczej naturalne antybiotyki z grupy penicylin;
Kobiety w ciąży z rozwojem ostrego ropnego zapalenia ucha środkowego należy szczególnie przestrzec przed stosowaniem samych antybiotyków i upewnić się, że przed ich przepisaniem skonsultują się z prowadzącym ciążę położnikiem-ginekologiem. Faktem jest, że nie mniej niż 5% wszystkich wad wrodzonych jest związanych z lekami, a antybiotyki mogą mieć również działanie teratogenne, powodując wady wrodzone. Szczególnie niebezpieczne w pierwszym i drugim trymestrze ciąży. Jednak nawet w ostatnich tygodniach ciąży lek może działać fetotoksycznie na płód.
Niektóre antybiotyki mogą powodować działanie immunosupresyjne, mogą nawet tłumić funkcję krwiotwórczą z ciężkimi, śmiertelnymi skutkami. Dobrze znana i pozornie „nieszkodliwa” Levomycetin. Sporadycznie powoduje ciężką, aplastyczną anemię.
Wniosek
W niektórych przypadkach paracenteza, czyli nakłucie ucha i wydalenie ropy, jest wskazana, gdy objawy szybko się nasilają, gdy występuje wzmożony ból ucha, a także gdy błona bębenkowa gwałtownie puchnie. Po ustąpieniu zapalenia ucha środkowego pacjenci powinni zgłosić się do lekarza laryngologa, zwłaszcza dzieci z przewlekłą postacią zapalenia ucha środkowego. Konieczność przywrócenia integralności błony bębenkowej, poprawa napowietrzenia jamy ucha środkowego po zapaleniu ucha środkowego, szczepienia przeciwko grypie i pneumokokom. Po antybiotykoterapii wskazane są preparaty bakteryjne w celu normalizacji mikroflory jelitowej i wzmocnienia układu odpornościowego zarówno środkami leczniczymi, jak i nieleczniczymi.
Czy jest jakiś specyficzny powód, dla którego wymieniono aż 11 antybiotyków na leczenie zapalenia ucha środkowego? Czy istnieje jakiś kluczowy czynnik decydujący o wyborze odpowiedniego leku w każdym indywidualnym przypadku? Jakie są najczęstsze skutki uboczne tych leków i czy istnieją jakieś alternatywne metody leczenia tej choroby?
Chciałbym zapytać, czy wszystkie 11 antybiotyków na zapalenie ucha środkowego jest konieczne? Czy istnieje możliwość, żeby jedno czy dwa z nich były wystarczające do skutecznego leczenia? Czy przedstawione 11 antybiotyków to standardowa terapia? Czy są jakieś inne skuteczne metody leczenia zapalenia ucha środkowego, które można rozważyć? Dziękuję za udzielenie informacji na ten temat.