12 najlepszych odmian czarnej porzeczki dla regionu moskiewskiego

*Przegląd najlepszych według redaktorów. O kryteriach wyboru. Niniejszy materiał ma charakter subiektywny, nie jest reklamą i nie służy jako wskazówka do zakupu. Przed zakupem należy skonsultować się z ekspertem.

Niskokaloryczne czarne porzeczki są skarbnicą składników odżywczych. Pod względem zawartości witaminy C zajmuje drugie miejsce po aktinidii, są tu witaminy z grupy B, P, K i E, minerały, antocyjany, pektyny. Sezon konsumpcyjny tej cennej jagody może być przedłużony: dobrze się mrozi, dobrze suszy, dobrze przechowuje się zmielona z cukrem. W wyborze najlepszych bezpretensjonalnych i plonujących odmian porzeczek dla regionu moskiewskiego pomoże nam ocena.

Jak wybrać odmianę

Obecnie w Państwowym Rejestrze zarejestrowanych jest ponad 200 odmian czarnej porzeczki. Każda z nich ma swój własny „twist”. Na co trzeba zwrócić uwagę przy wyborze:

1. Plon – jeśli jest mniejszy niż 1,5 kg z krzaka, to praca po prostu się nie opłaca;
2. mrozoodporność – większość odmian jest OK z tym wskaźnikiem, ale są takie, które są przeznaczone do uprawy w południowych regionach, ich mrozoodporność jest niższa;
3. czy odmiana jest strefowana dla regionu moskiewskiego;
4. tolerancja na wiosenne przymrozki; jeśli tego nie ma, w niektórych latach nie wyda plonu;
5. samopłodność – owady nie zawsze latają podczas kwitnienia krzewu, jest to szczególnie ważne, jeśli jest on jedynym na działce;
6. odporność na choroby i szkodniki – tylko wtedy można obejść się bez zabiegów i zebrać plon przyjazny dla środowiska;
7. Przydatność rośliny do warunków siedliskowych, skład mechaniczny i wilgotność gleby są różne;
8. Okres zapadalności;
9. Wielkość jagód i ich smak;
10. cel.

Aby mieć pewność, że odmiana, która odpowiada wszystkim wskaźnikom, nie zawiedzie w przyszłości, sadzonki należy kupować w sprawdzonej szkółce i uważnie śledzić agrotechnikę.

Jak sadzić i pielęgnować

Od prawidłowego posadzenia rośliny zależy jej dalsze życie, w tym plon.

Sadzenie

Miejsce pod porzeczki powinno spełniać następujące wymagania:

1. Pożywna gleba;
2. niski poziom wód gruntowych, nie wyższy niż 1 m nad powierzchnią terenu;
3. Nie może być żadnych zastojów wilgoci;

4. gleba H ok. 6,0;

5. Stanowisko powinno być dobrze nasłonecznione, ale dopuszczalny jest również półcień;
6. Niski grunt i wysoki grunt, który jest stale rozwiewany przez wiatr, nie jest odpowiedni.

Do sadzenia najlepiej wziąć dwuletnią sadzonkę. Jeśli jest uprawiana w pojemniku, czas przesadzania nie ma większego znaczenia. Rośliny z otwartym systemem korzeniowym powinny być sadzone wczesną wiosną, zanim obudzą się pąki; szybkość ukorzeniania jest znacznie większa. Można to zrobić również jesienią, jeśli roślina weszła już w stan spoczynku, a do mrozów jest jeszcze daleko.

Przy wyborze sadzonki z otwartym systemem korzeniowym należy zwrócić uwagę na:

1. Stan korzeni – powinny mieć dobrze wykształcony płat i 2-3 twarde korzenie główne o długości co najmniej 15-20 cm;
2. Powinien być 1, a najlepiej 2 lub więcej pędów o długości ok. 40 cm, dobrze dojrzałych, niezbyt kruchych, o jasnobrązowej korze, pozbawionej pęcherzy.

Algorytm sadzenia:

1. Na całej działce (starannie usunąć korzenie chwastów), pod porzeczkami należy zastosować 15 kg humusu lub dobrze dojrzałego kompostu, 150 gramów nawozu wieloskładnikowego i 1 kubek popiołu na metr kwadratowy. ;
2. wykopać dół do sadzenia, zachowując odległość około 2 m między krzewami i 3 m między rzędami;
3. Wielkość otworu: głębokość 40 cm i średnica 50 cm;
4. włożyć tam wiadro humusu, mieszając go z górną warstwą wykopanej ziemi, h. . nawóz złożony, 100 g popiołu i zalać wiadrem wody;
5. Zakopać sadzonkę 5-6 cm w glebie, układając ją pod kątem 45°, aby stworzyć rozgałęziony system korzeniowy;
6. Przykryć ziemią, lekko ubijając, aby nie było pustych przestrzeni przy korzeniach;
7. Dodaj wiadro wody;
8. ostrym sekatorem przycinamy pędy, pozostawiając na każdym około 4 pąki – w pierwszym roku sadzonka zacznie się krzewić i tworzyć bujną koronę;
9. Przestrzeń wokół krzewu jest ściółkowana;

plastry pokrywamy lakierem ogrodowym lub malujemy farbą ogrodową – to brama dla glassworta.

Dalsza opieka

Różni się w zależności od pory roku.

Wiosna

Gdy śnieg jeszcze całkowicie nie stopniał, przed wybudzeniem się pąków i rozpoczęciem ruchu soków, warto skropić krzewy wrzątkiem – to doskonała profilaktyka przed chorobami i szkodnikami:

1. Przycinanie wstępne – należy usunąć wszystkie uschnięte, uszkodzone i leżące na ziemi gałęzie, nie pozostawiając kikutów;
2. skubać pąki uszkodzone przez roztocza – są one znacznie większe od pozostałych;
3. Dla łatwiejszego posługiwania się gałązkami, zwiąż je w pęczki;
4. Napełnij konewkę, najlepiej metalową, wrzącą wodą; woda nieco ostygnie, zanim dotrze na miejsce;
5. Podlewaj gałęzie ze wszystkich stron ruchem góra-dół;
6. Każda gałązka nie powinna być traktowana dłużej niż 30 sekund;
7. jeśli gałęzie są związane, 10 litrów wrzącej wody powinno wystarczyć na 2-3 krzewy.

Po pączkowaniu zasilamy porzeczki roztworem saletry amonowej – 2 łyżki nawozu wieloskładnikowego na 10 litrów wody. . Dawka na dorosły krzew wynosi 1 wiadro. Rośliny, które dopiero co zostały posadzone nie potrzebują nawozu i mają już nawóz startowy.

W okresie kwitnienia, karmienie dolistne – rozpuścić 1 łyżkę wody w 10 litrach podgrzanych do 40 ° C – Zastosować następujące produkty. . Mangan i 0,5 h. . kwasu bornego. Opryskiwać krzew przy suchej, bezwietrznej pogodzie.

Ziemię pod krzewami przekopujemy, ale nie głębiej niż na 10 cm, aby nie uszkodzić powierzchniowego systemu korzeniowego. ściółkuje się go warstwą humusu o grubości 5-10 cm, można też użyć świeżego obornika, ale należy go rozłożyć pod krzewem co najmniej 20 cm od podstawy gałęzi.

Lato

Gdy powstały zalążnie, przeprowadzić drugie dokarmianie dolistne: w 10 litrach ciepłej wody rozpuścić 1 szklankę superfosfatu i 3 łyżki. . mocznik. W połowie lipca zasilić porzeczki u nasady naparem z wody krowiej – 1 l sfermentowanego naparu na 10 litrów wody. 2 do 3 wiaderek kwasu bornego na dojrzały krzew.

W czerwcu nakłuć końcówki pędów na kilka pąków. Korzyść jest podwójna – po pierwsze, roślina całą swoją energię włoży w wyprodukowanie plonu, a po drugie, pędy po zbiorze będą się rozgałęziać. W tym czasie należy regularnie podlewać porzeczki – przy suchej pogodzie raz w tygodniu. Wyjątkiem jest tylko czas zbiorów, w przeciwnym razie jagody mogłyby popękać. Po ich zebraniu krzewy zasila się roztworem siarczanu potasu (1h. . na 10 litrów) – wiadro pod dojrzałym krzewem. Brak stosowania nawozów azotowych od drugiej połowy lata, aby pędy zdążyły dojrzeć przed zimą.

Jesień

W tym czasie krzewy powinny być przygotowane do okresu zimowego. Proces zaczyna się od karmienia – na metr kwadratowy hektara. . Na grządkę wysypać 15 g siarczanu potasu i 30 g superfosfatu. Zaszpachlować delikatnie, spulchniając. Ściółkować glebę pod krzewami humusem lub dobrze dojrzałym kompostem – około jednego wiadra na roślinę. Gdy liście zostaną całkowicie zrzucone, należy je usunąć i przyciąć krzew. Podlewanie jest wymagane w okresie suchej jesieni.

Przez cały sezon należy usuwać spod krzewów wszystkie chwasty, zwłaszcza trawę kanapową – jest ona żywicielem pośrednim rdzy. Jeśli krzewy trzymane są pod ściółką, to wymaga ona aktualizacji.

Przycinanie

Osobliwością porzeczek jest aktywne owocowanie na młodych pędach: dwu- i trzyletnich. Należy więc stale odmładzać krzew, zachowując następujące proporcje:

1. 3-4 trzylatki;
2. taką samą ilość wodorowęglanów;
3. 4-5 rocznych pędów wyrastających z korzenia.

Młodych pędów powinno być zwykle o 2 więcej niż starych. Podczas jesiennego cięcia należy usunąć wszystkie gałęzie piąte i część czwartych.

12 najlepszych odmian czarnej porzeczki dla regionu moskiewskiego

Sporządziliśmy ranking, biorąc pod uwagę cechy odmian i opinie ogrodników.

Nominacja	Lokalizacja	Nazwa	Ocena
12 Najlepsze odmiany czarnej porzeczki na moskiewskie przedmieścia	1	Dobrynya	5.0
2	Yadrenaya	4.9
3	Selechenska	4.8
4	Nara	4.7
5	Pigmej	4.6
6	Ażurowa	4.5
7	Bagheera	4.4
8	Dachatnitsa	4.3
9	Białoruska słodycz	4.2
10	Sybilla	4.1
11	Tytania	4.0
12	Viola	3.9

Dobrynya

Ocena: 5.0

Każda szczotka porzeczek „Dobrynya” może zawierać do 10 kwiatów. tyle samo dużych – do 6 g owalnych, błyszczących jagód o gęstej, elastycznej skórce. Bardzo dobrze się transportują i przechowują – 1,5 miesiąca w temperaturze 0 stopni. Dzięki doskonałej równowadze cukrów i kwasów, jego smak oceniono na 4,8. Plony Yadrenaya nie są zbyt wysokie – 1,6 do 2,4 kg, ale zawartość kwasu askorbinowego jest imponująca: 200 mg w 100 g produktu, 3 dawki dzienne.

szybko owocująca odmiana, w drugim roku po posadzeniu pierwsze zebrane jagody, intensywne owocowanie trwa do 9 lat, a przy terminowym odmładzaniu krzewów i dłużej. Średni czas dojrzewania. Kompaktowy krzew nie zajmuje dużo miejsca, jego wysokość wynosi 1,7 m.

Zalety

• mrozoodporność;
• samopłodność;
• odporność na mączniaka;
• Wysoka jakość jagód.

wady

• kwiaty mogą być uszkodzone przez wiosenne przymrozki;
• Wymagana będzie profilaktyka przeciw chorobom grzybowym;
• prawdopodobnie zaatakowany przez roztocze.

Trujący

Ocena: 4.9

Zaszeregowana do regionu zachodniej Syberii, dzięki czemu posiada doskonałą zimotrwałość. I to nie jest jego jedyna zaleta:

1. Krzew jest niezbyt wysoki, o nielicznych, prostych pędach, prawie nie rozłożysty i sprawiający wrażenie powłóczystego;
2. Średnio na każdej szczotce dojrzewa do 12 dużych (do 5,5 g) jagód, kształtem przypominających śliwkę;
3. pierwszy plon może być zbierany już w drugim roku po posadzeniu;
4. i to niemałe – każdy krzak odwdzięczy się ogrodnikowi zbiorem nawet 4 kg;
5. cukrów w jagodach jest mało – tylko 9%, ale i tak prawie trzy razy więcej niż kwasów;
6. ta odmiana nie wymaga zapylacza;
7. nie cierpi na mączniaka prawdziwego i górskiego.

Okres owocowania nie jest zbyt długi, krzew dość szybko się starzeje, więc trzeba go będzie często odnawiać.

Zalety

• Wysoka odporność na zimowe przeciwności;
• doskonała jakość handlowa jagód;
• dobra wydajność.

Wady

• smak jest dość mocny z kwasowością;
• czas przechowywania jest krótki;
• mniej witaminy C niż inne odmiany.

Selechenskaya

Ocena: 4.8

Jeśli chcesz czarnej porzeczki z deserowym smakiem jagód, sort „Selechenskaya” jest właściwym wyborem. Jest to jeden z najsłodszych, oceniony przez degustatorów na 4,9. Ponieważ gatunek ten należy do typu intensywnego, sadownik będzie musiał się bardzo postarać i nienagannie przestrzegać technik uprawy, aby uzyskać deklarowany przez producenta plon – do 2,8 kg z 1,5-metrowego krzewu. Jego pędy są lekko wygięte i gęste, dlatego konieczne będzie regularne przerzedzanie. Ale jest na nich mało liści; jagody dostają wystarczająco dużo światła słonecznego.

Kwiaty pojawiają się na krzewach w drugiej dekadzie maja i nie obawiają się przymrozków. Pod koniec pierwszej dekady lipca już duże (do 5 g), błyszczące jagody są gotowe do zbioru. Odporny na mączniaka, ale w latach wilgotnych nadal podatny na mączniaka i antraknozę.

Pracownicy Instytutu Badawczego Lupin ulepszyli odmianę „Selechenskaya” i otrzymali nową, nazwaną przez nich „Selechenskaya-2”. Opinie ogrodników są wręcz rewelacyjne. Jagody ważą 6 g, bardzo słodkie (klasa 5), nie kruszą się, plon wyższy od odmiany macierzystej – do 4 kg, krzewy dobrze czują się nawet w cieniu, wysoka odporność na choroby i plastyczność.

Zalety

• wytrzymuje mrozy nawet do – 32 stopni Celsjusza;
• wydajność jest stabilna; – czas przechowywania jest krótki; – wydajność jest stabilna;
• deserowy smak owoców;
• sucha ucieczka;
• Jagody po dojrzeniu nie opadają;
• witamina C – 180 mg na 100 g produktu.

Wady

• Jest umiarkowanie porażany przez roztocze pączkowe;
• wymagane regularne podlewanie.

Nara

Ocena: 4.7

Jest odporna na wszystkie choroby, które mogą dotknąć czarną porzeczkę:

1. jest niewrażliwa na suszę i wiosenne przymrozki;
2. Choroby i roztocza nerek;
3. zimowe mrozy.

Nie potrzebuje również zapylaczy; plon, który może osiągnąć 2,2 kg z krzewu, jest zbierany nawet wtedy, gdy rośnie sam. Krzew kwitnie na początku maja, a na początku lipca można już zbierać duże czarne jagody o masie do 3,3 g, o ocenie smaku 4,6. harmonijnie łączy słodycz i lekką kwasowość. Jagody mają wysoką zawartość witaminy C – 182 mg na 100 gramów. Mają suchą łezkę i długą łodygę, więc zbiór jest przyjemnością. Krzewy nie rozrastają się zbytnio i zajmują mało miejsca. Dorastają do 1,5 m.

Zalety

• Krzew dobrze przystosowuje się do różnych warunków uprawy;
• samowystarczalny;
• wszechstronne wykorzystanie jagód;
• Można je przechowywać przez długi czas;
• długi okres owocowania – przy dobrej pielęgnacji do 15 lat.

Wady

• nie toleruje nadmiernego podlewania gleby.

Pigmej

Ocena: 4.6

Pomimo swojej nazwy, jego jagody są bardzo duże, ważą około 7,7 g każda. Ale ten wynik można osiągnąć tylko przy bardzo dobrej pielęgnacji. Różnorodność jest dobra dla każdego:

1. jagody uzyskały najwyższą ocenę 5 na 5 możliwych za ich smak;
2. Są bardzo słodkie i kochają je nie tylko dorośli, ale i dzieci
3. Pierwsze jagody pojawiają się na początku lipca, ale dojrzewają nierównomiernie, więc zbiór trwa prawie miesiąc, a w chłodniejsze dni dłużej;
4. odmiana daje doskonały plon – prawie 6 kg jagód na krzak, nawet jeśli rośnie samotnie na działce, w obecności zapylaczy będzie jeszcze większy;
5. mróz i inne kaprysy zimowej pogody nie stanowią dla niej problemu;
6. praktycznie nie jest atakowana przez antraknozę i mączniaka prawdziwego.

Średniej wielkości krzew, który nie wytwarza zbyt wielu pędów, dzięki czemu jest łatwy w pielęgnacji. Gałęzie są wyprostowane i słabo rozłożone, więc nie potrzebuje dużo miejsca.

Zalety

• Jagody o smaku deserowym;
• Jego wydajność jest wysoka;
• niewrażliwe na zimowe mrozy.

Wady

• pąki mogą być zaatakowane przez roztocza;
• Umiarkowana odporność na choroby grzybowe, takie jak septorioza.

Ażurowa

Ocena: 4.5

cienki krzew średniej wysokości w tej porzeczce wydaje się ażurowy, co dobrze koresponduje z nazwą. Odmiana ta posiada również szereg innych cech:

1. gęste, średniej wielkości grona jagód;
2. Duże, do 1,6 g lekko owalne jagody, które nie zmniejszają się w miarę dojrzewania gron;
3. dobrą samopłodność – przy braku zapylaczy 60% plonu jest zawiązane;
4. dobra odporność na mróz;
5. wczesna owocność – pierwsze jagody pojawiają się już w drugim roku po posadzeniu.

Jagody mają bogaty skład chemiczny:

1. prawie 160 mg witaminy C na 100 g produktu;
2. 194 mg antocyjanów i 688 mg substancji P-aktywnych w tej samej ilości.

Ze względu na to, że cukrów w owocach jest tylko dwa razy więcej niż kwasów, smak nie jest bardzo słodki; degustatorzy przyznali mu ocenę 4,3.

Średniej grubości skórka, niezbyt krótka szypułka i sucha separacja pozwalają na zmechanizowany zbiór.

Zalety

• Dobre plony – średnio 1,6 kg, a przy dobrej pielęgnacji nawet więcej;
• bogaty w witaminy i minerały;
• Odporność na rdzę i mączniaka.

Wady

• Może być porażana przez septoriozę i antraknozę, ale tylko umiarkowanie.

Bagheera

Ocena: 4.4

Smak jego jagód jest oceniany na 4,5. W upalne lato mają prawie 3 razy więcej cukrów niż kwasów, jagody nadają się do deserów, robią doskonałe konfitury, można je suszyć i mrozić. Zachowuje wszystkie zalety swoich jagód, które są niemałe: prawie 200 mg witaminy C na 100 g produktu i 1132 mg substancji aktywnych P.

Krzewy są dość zwarte, nie zajmują zbyt wiele miejsca na działce; są średnio wyrośnięte i rozłożyste, także. Zalecane dla zimnego klimatu: północno-zachodni, rejon Wołga-Wyatka. Dobra na Uralu i Syberii.

Dojrzewa średnio późno.

Zalety

• Dobrze znosi upały i suszę;
• Wysoka mrozoodporność;
• Nadaje się do mechanicznego zbioru;
• dobre możliwości transportowe;
• szybkie plonowanie.

Wady

• Odporny na mączniaka i roztocze nerkowe.

Dachnitsa

Ocena: 4.3

Nadaje się do uprawy w regionie północno-zachodnim, więc po prostu musi być odporny na mączniaka, jego ogniska są częste w wilgotnym klimacie. Nie dotknięte przez „Dachnitsa” i roztocze nerkowe.

Ta wcześnie dojrzewająca odmiana ma bardzo krótki krzew. W przypadku dużego obciążenia owocami trzeba będzie podwiązać gałęzie, inaczej będą leżały na ziemi. Wymaga też częstego odmładzania, ale odpowiednie przycinanie gwarantuje długi okres wegetacji. Osobliwością odmiany jest owocowanie na wieloletnich gałęziach owocowych, dlatego przycinanie musi być kompetentne.

Aby uzyskać plony deklarowane przez producentów – średnio 1,4 kg z krzewu – wymagany jest wysoki agrophonus: terminowe podlewanie i nawożenie.

Jagody „Dachnitsa” są duże – do 2,2 g, mają okrągło-owalny kształt z cienką skórką, smak jest delikatny i słodki, za co wysoka ocena smakowa – 4,7 pkt.

Zalety

• Samopłodność; bez zapylaczy uzyskuje się 70% jej plonu;
• wczesna dojrzałość;
• dojrzewa wcześnie;
• dobry smak.

Wady

• dojrzałe jagody odpadają.

Belarusian Sweet

Ocena: 4.2

Ta popularna odmiana białoruskiej selekcji jest wybierana przez wielu ogrodników:

1. dobra zimotrwałość;
2. przydatność do uprawy w większości regionów Rosji;
3. Wysoki, silny krzew o dobrym, energicznym wzroście;
4. Tolerancja na suszę;
5. Doskonałe plony, rosnące już w piątym roku życia krzewu, do 6 kg.

Średnio okrągło-owalne jagody o wadze ok. 1 g dojrzewają na lekko wygiętych gałęziach, zebrane w grona po 9 sztuk. Mają błyszczący kolor, niezbyt grubą skórę i średniej wielkości szypułkę. Ich słodycz widać już po nazwie: owoce zawierają prawie cztery razy więcej cukrów niż kwasów.

Jego deserowy smak, oceniony na 4,6, świetnie komponuje się z bogatym składem:

1. rekordowa ilość witaminy C – 239g na 100g produktu
2. Zawartość pektyn – 1,3%.

Producenci opisują odjazd jako suchy, ale doświadczeni ogrodnicy zwracają uwagę, że to nieprawda – przejrzałe jagody mogą pękać przy zrywaniu.

Zalety

• doskonały smak i przydatność do sprzedaży;
• nie odpadają po dojrzeniu
• mogą być transportowane;
• odmiana jest samopłodna.

Wady

• dojrzewa nierównomiernie;
• jagody z pierwszego zbioru są większe niż te z kolejnych;
• Niewystarczająca odporność na choroby grzybowe.

Sybilla

Ocena: 4.1

Odmiana porzeczki „Sybilla” w Państwowym Rejestrze jest stosunkowo nowa – od 2008 roku, ale już zdążyła rozkochać w sobie ogrodników. Przyczyn takiego stanu rzeczy jest wiele:

1. bardzo duże do 5g o pięknej barwie; okrągłe, jednowymiarowe, stemplowane jagody
2. wczesny termin dojrzewania – owoce można spożywać już na początku lipca
3. Dobre plony – 3 kg jagód z jednego krzewu;
4. doskonała zimotrwałość – mrozy nawet do – 30 stopni nie stanowią dla tej odmiany problemu.

Znakomicie owocuje, nawet posadzona samotnie, gdyż samozapłodnienie jest wysokie. Krzewy średniej wielkości owocują wcześnie – w drugim roku po posadzeniu pierwszego plonu.

smak miąższu – słodki, cienki, ale jędrny skórka – lekko kwaśna. Ale nawet to nie przeszkodziło degustatorom w przyznaniu jagodom najwyższej oceny 5.

Zalety

• małe kości;
• Sucha odwarstwianie się owoców;
• doskonała jakość handlowa jagód;
• dobrze znosi lekką suszę;
• Odmiana ta jest odporna na mączniaka.

Wady

• mogą być zaatakowane przez roztocze pączkowe;
• wymagane jest leczenie septoriozy i antraknozy.

Tytania

Ocena: 4.0

Polska liderem w hodowli czarnej porzeczki. Ale również w innych krajach istnieją doskonałe odmiany tej zdrowej, smacznej jagody. Jedną z nich jest Titania, odmiana późno dojrzewająca. Została do nas sprowadzona ze Szwecji i ma Polskae korzenie: została wyhodowana w odmianie „Altaiskaya dessertnaya”. Główne cechy:

1. krzew do 1,5 m wysokości, o gęstym ulistnieniu i kulistej koronie o tej samej średnicy;
2. Grona jagodowe są bardzo długie – do 25 jagód;
3. Są one duże i mogą ważyć od 1,3 do 4 gramów, w zależności od warunków uprawy;
4. przyjemny słodko-kwaśny smak (4,6 pkt), z posmakiem wina;
5. Skórka jagód jest dość gęsta, więc można je zbierać mechanicznie;
6. Rośliny dobrze znoszą suszę, jagody nie ulegają spłyceniu.

Przy odpowiedniej pielęgnacji, a ten rodzaj porzeczki wymaga wysokiego zaplecza agronomicznego, okres produkcji może sięgać 11 lat.

Zalety

• dobry smak jagód;
• suche skubanie;
• dojrzałe jagody nie odpadają;
• stabilnie wysoka wydajność;
• transportowalny;
• wysoka odporność na choroby;
• doskonała odporność na mróz.

Wady

• Krzewy mają skłonność do przerostu i należy je regularnie przerzedzać;
• jagody są niejednorodne w zależności od zbioru.

Viola

Ocena: 4.0

Pochodzący ze Słowacji. Został on zarejestrowany w tym kraju w 1987 roku. jagody dojrzewają w młodym wieku. Są one duże, o kulistym kształcie. Niebiesko-czarna skóra – gruba, twarda. Pod nią kryje się aromatyczny żółto-zielony soczysty miąższ o kwaśno-słodkim smaku.

Krzew jest średniej wielkości, korona jest bujna.

Zalety

• dobra zimotrwałość;
• wysoka wydajność;
• jagody mogą być transportowane;
• uniwersalne zastosowanie.

Wady

• Wymaga wysokiej agrofonii, w tym regularnego podlewania;
• średnia odporność na choroby grzybowe.