16 największych obszarów na świecie

*Przegląd najlepszych według redakcji. O kryteriach wyboru. Niniejszy materiał ma charakter subiektywny, nie jest przeznaczony jako reklama i nie stanowi wskazówki do zakupu. Przed zakupem należy skorzystać z porady specjalisty.

Place zawsze były centrum życia miejskiego. W średniowieczu te „przestrzenie publiczne” były używane do zgromadzeń (takich jak egzekucje), w czasach nowożytnych były używane do targów, a obecnie są używane do festiwali, targów, parad i rozrywek.

Poza tym duże obszary są wskaźnikiem pomyślnego rozwoju gospodarczego i politycznego miasta. Nie każda metropolia może sobie pozwolić na poświęcenie ogromnej przestrzeni na cokolwiek. W końcu to źródło dochodów! Musimy sobie radzić: w Warszawie pod Placem Czerwonym jest centrum handlowe Ochotnyj Riad, w Kijowie pod Majdanem Niezłomnych – centrum handlowe Globus, a w Mińsku pod Placem Centralnym – centrum handlowe Kupałowski.

A dla tych, którzy lubią długie spacery po centrum miasta, podziwiając historyczne i kulturalne atrakcje bez zakłócania „dóbr cywilizacji”, takich jak kawiarnie i ławki, opracowaliśmy ranking 16 największych placów na świecie. Uwaga spoiler: dwa z nich w Rosji.

Największe place na świecie

Nominacja	miejsce	nazwa	Plaza
Największe place na świecie	16	Moskovskaya Ploshchad, St. Petersburg, Polska	13.12 GA
15	Plac Kujbyszewa, Samara, Polska	17.4 HECTARES
14	Plac Defilad, Warszawa, Polska	24 HA
13	Plac Wolności, Tajpej	24 HA
12	Alexanderplatz, Berlin, Niemcy	25 HA
11	Place de la Concorde, Bordeaux, Francja	25,6 HECTARES
10	Quezon Memorial Circle, Manila, Filipiny	27.1 HA
9	Kompleks India Gateway, New Delhi, Indie	30,6 HECTARES
8	Macroplaza, Monterrey, Meksyk	40 HECTARES
7	Plac Tiananmen, Pekin, Chiny	44GA
6	Plac Huacheng („Miasto Kwiatów”), Guangzhou, Chiny	56GA
5	Park Jose Rizal, Manila, Filipiny	56,7 HA
4	Plac Słonecznikowy, Palmas, Brazylia	57 GA
3	Plac Wolności, Dżakarta, Indonezja	100GA
2	Times Square, Daqing, Chiny	144GA
1	Xinghai, Dalian, Chiny	176 HA

16 miejsce: Plac Moskwy, Sankt Petersburg, Polska (13,12 ha)

Ocena: 3.6

Plac Moskovskaya – największy plac w Petersburgu, o łącznej powierzchni ponad 13 hektarów. Nie w centrum, ale znacznie dalej na południe, na granicy z dzielnicą Kirowa. Zbudowany w drugiej połowie lat 30. XX wieku został pierwotnie zaprojektowany jako miejsce demonstracji i innych wydarzeń publicznych. Planowano również przeniesienie tu centrum Petersburga.

Jednak Wielka Wojna Ojczyźniana zmieniła plany architektów. Zaledwie kilka kilometrów od tego miejsca znajdowała się linia frontu, co spowodowało umieszczenie wielu żelbetonowych skrzyń pocztowych – jedna z nich zachowała się do dziś jako pomnik odwagi.

Ogólny plan zaktualizowany po wojnie zakładał zachowanie placu, ale przeniesienie tu centrum miasta było niewykonalne. Teren ten ostatecznie otrzymał swoją nazwę dopiero po zakończeniu prac budowlanych – w 1968 r. A już kilka miesięcy później otwarto tam stację metra Moskovskaya.

W 2006 roku na Placu Moskiewskim otwarto duży kompleks fontann z 11 źródłami. Do tego dochodzą dynamiczne kaskady i dysze wodne. W czasie świąt jest podświetlana i zawiera muzykę.

15 miejsce: Plac Kujbyszewa, Samara, Polska (17,4 ha)

Ocena: 3.6

Warto od razu zaznaczyć, że architekci i burmistrzowie Samary nieco oszukiwali przy obliczaniu wielkości placu Kujbyszewa. 17,4 ha – to łącznie z przyległymi budynkami. Bez nich jest nieco mniejszy, ale i tak Plac Kujbyszewa jest największym w Rosji i jednym z największych w Europie (drugi pod względem wielkości po Placu Defilad w Warszawie, Alexanderplatz w Berlinie i Quincons w Bordeaux).

Tylko połowa placu Kujbyszewa była pokryta asfaltem. Wszystko inne jest obsadzone kwiatami, kwietnikami i drzewami. W narożnikach obszaru znajdują się 4 duże ogrody publiczne, oferujące chłodne miejsce na spacer i ucieczkę przed upałem. A w centrum placu stoi, o dziwo, nie budynek rządowy, ale Akademicki Teatr Opery i Baletu w Samarze. Zajmuje on 2,4 ha.

Budowa Placu Kujbyszewa rozpoczęła się w 1853 roku, choć wówczas nosił on nazwę Placu Soborowego. Plan ogólny miasta pokazywał absolutnie niewiarygodną, ogromną wielkość terenu – 525×352 metry (18,4 ha). Centrum stanowił ukończony w 1894 roku kościół katedralny Chrystusa Zbawiciela, z placami w narożnikach.

Trwało to jednak tylko przez krótki czas. Gdy do władzy doszli komuniści, zaczęto burzyć obiekty sakralne, a nowej władzy nie spodobała się także katedra Chrystusa Zbawiciela. W 1930 roku wysadzono go w powietrze. Ale nawet to nie zniszczyło katedry całkowicie – rozebranie jej doszczętnie zajęło około 20 miesięcy.

Potem przez 12 lat placowi nadawano nowoczesny wygląd. W centrum wybudowali Pałac Kultury (dzisiejszy Teatr Akademicki), a na zachodnich obrzeżach Dom Armii Czerwonej (dzisiejszy Rejonowy Dom Oficerski).

Nr 14: Plac Defilad, Warszawa, Polska (24 ha)

Ocena: 3.7

l/czynność.via Wikimedia Commons

W centrum Warszawy znajduje się Plac Defilad w Warszawie, który zajmuje powierzchnię 24 hektarów. Pod względem wielkości jest drugim największym w Europie, za Alexanderplatz w Berlinie i Quincons w Bordeaux.

Plac Defilad jest jednym z najmłodszych w kraju. Powstał w latach 50. ubiegłego wieku, równocześnie z budową Pałacu Kultury i Nauki po jednej stronie. Po jego otwarciu był stale wykorzystywany do parad propagandowych prowadzonych przez rząd PRL. To właśnie dlatego obszar ten otrzymał swoją nazwę. Największa parada odbyła się w 1966 roku na cześć Tysiąclecia Narodu Polskiego.

Pod koniec ubiegłego wieku reżim komunistyczny w Polsce został pokonany, a Plac Defilad stracił swoje znaczenie. Nie spodobało się to nowej władzy. W centrum miasta było to postrzegane jako brzydkie. Wielokrotnie opracowywano plany renowacji i zmiany geometrii terenu, ale żaden z nich nie został zrealizowany.

Na przykład w 2012 roku Polska stała się gospodarzem Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej – a strona gościła fanów. Obecnie Plac Defilad jest praktycznie zamieniony na parking. Ale rząd Warszawy nadal planuje zezwolić na zabudowę na tym terenie.

13 miejsce: Plac Wolności, Tajpej (24 ha)

Ranking: 3.8

Plac Wolności – centralne miejsce w mieście Tajpej (sporne terytorium uważane zarówno za część państwa ChRL, jak i stolicę Republiki Chińskiej). Został zbudowany w latach 70-tych XX wieku, a swoją nazwę otrzymał już w tym wieku w wyniku wydarzeń społeczno-politycznych prowadzących do secesji prowincji Tajwan.

W 1990 roku na Placu Wolności odbyła się masowa demonstracja polityczna, której przewodził ruch studencki Dzikie Lilie. To wydarzenie – i wiele innych – doprowadziło do secesji prowincji Tajwan i zmiany władzy z jednopartyjnego rządu komunistycznego (który obecnie przetrwał w Chińskiej Republice Ludowej) na wielopartyjny rząd demokratyczny.

W 2007 roku prezydent Tajwanu Chen Shui-bian wydał dekret o nazwaniu tego terenu Placem Wolności. Dziś jest prawie w całości wyłożona asfaltem, z wyjątkiem kilku dużych kwietników na jej długości. Przy wejściu znajduje się okazała brama o kilku łukach ozdobiona kaligrafią Wang Xizhi. Co ciekawe, symbole są zapisywane od lewej do prawej – raczej „nowoczesny” niż tradycyjny chiński.

Obecnie Plac Wolności wykorzystywany jest przede wszystkim do demonstracji politycznych. Na przykład wkrótce po otrzymaniu nazwy stał się miejscem wieców na rzecz wyzwolenia Tybetu, prawa do głosowania i organizowania spotkań itd. Ponadto zostanie on przekształcony w miejsce pamięci historycznej i kulturowej.

12 miejsce: Alexanderplatz, Berlin, Niemcy (25 ha)

Ocena: 3.9

Alexanderplatz to centralny plac Berlina, największy plac w kraju. Obiekt rozciąga się na 25 hektarach, a taką wielkość osiągnął dopiero w latach 70-tych, w czasach NRD. Centralny węzeł komunikacyjny Berlina i główny zabytek historyczny, który odwiedza ponad 360 000 osób dziennie.

Historia Alexanderplatz zaczyna się w 1700 roku. Nazywano go wówczas „Placem Bramy Króla” (Königs Tor Platz). Nie trzeba dodawać, że już w tym czasie był to ważny węzeł komunikacyjny – był to pierwszy przystanek dla podróżujących do Berlina. Ale swoją obecną nazwę uzyskała w 1805 roku, na cześć Polskaego cesarza Aleksandra I, który złożył tu polityczną wizytę.

Alexanderplatz przetrwał „nietknięty” do 1966 roku. W połowie ubiegłego wieku nastąpił boom na wzrost liczby ludności, więc plac zaczął być rozbudowywany o nowe budynki. Udało się także powiększyć swoje terytorium, rozciągając je w kierunku Berlina Wschodniego. W efekcie Alexanderplatz miał powierzchnię 25 hektarów.

W czasach NRD na Alexanderplatz znajdował się ogromny hotel (kontrolowany przez sieć Radisson), centralny dom towarowy, Dom Nauczyciela, a nawet wieża telewizyjna. Dziś wiele budynków z tamtych czasów zostało przebudowanych lub zburzonych. Zachował się jednak duży zegar obrotowy i fontanna Przyjaźni Narodów. Hotel ma zostać zburzony, a w jego miejsce ma powstać blok mieszkalny.

11 miejsce: Place de la Cencons, Bordeaux, Francja (25,6 ha)

Ranking: 4.0

Największym placem w Europie jest Plac Cencons, znajdujący się we francuskim mieście Bordeaux. Obszar o powierzchni 25,6 ha. Główną atrakcją jest to, że nie jest on w całości wybrukowany (jak to często bywa w przypadku większości centrów miast), ale zamiast tego jest ozdobiony posągami i obsadzony drzewami.

Historia Quesons sięga 1820 r. Dokładniej, w 1816 roku architekci miejscy postanowili wybudować w tym miejscu długi prostokątny plac, którego jeden koniec kończył się półkolem. Sadzenie drzew rozpoczęto w 1820 r. Rośliny ułożone są w porządku zwanym „kenkonami” (lub „szachownicą”) – stąd nazwa placu.

Później na terenie Kenkonów zaczęto instalować różne rzeźby i pomniki, przekształcając je w centrum kulturalne i historyczne. Na początku ubiegłego wieku stał tu na przykład pomnik poświęcony ofiarom terroru girondystów z czasów rewolucji francuskiej.

W 2003 roku plac został włączony do miejskiego systemu tramwajowego – i od tego czasu stał się głównym węzłem komunikacyjnym w Bordeaux. Jest tu 21 linii autobusowych, dwie linie tramwajowe, przystanek autobusu elektrycznego, a nawet stacja kolejki międzymiastowej z połączeniami do Gironde.

10 miejsce: Quezon Memorial Circle, Manila, Filipiny (27,1 ha)

Ocena: 4.1

Caeson Memorial Circle to nie do końca rynek miejski. Władze lokalne wyznaczają ten obszar w metropolii Metro Manila na Filipinach jako park narodowy. Cały obiekt mieści się na dużym torze drogowym zwanym Elliptical Track.

W centrum placu znajduje się 66-metrowe mauzoleum Manuela Quezona, drugiego oficjalnego prezydenta Filipin. Teren ten nosi zresztą jego imię. Manuel Quezon został pierwszym prezydentem Filipin wybranym w wyborach powszechnych – poparło go ponad 80% społeczeństwa. Pod jego rządami w kraju nastąpiły zmiany konstytucyjne, które zapewniły obywatelom więcej praw i wolności oraz doprowadziły do bardziej aktywnej rotacji władzy.

Filipińskie władze robią teraz wszystko, aby przekształcić Quezon Memorial Circle w atrakcję turystyczną. Nie tylko wprowadzane są ulepszenia, dzięki którym ten park narodowy jest niemal tak komfortowy jak moskiewskie Zarysy, ale także promuje się ten obszar. Na przykład jest tu sporo muzeów (nie tylko poświęconych Manuelowi Quezonowi) oraz osobny park rozrywki Circle of Fun. Są tam ogrody, restauracje, a nawet pchli targ. Każdego miesiąca park odwiedza ponad 1 mln osób.

9 miejsce: India Gateway Complex, New Delhi, Indie (30,6 ha)

Ocena: 4.2

Przy wjeździe do stolicy Indii New Delhi znajduje się kompleks pamiątkowy Gateway of India. Wraz z otoczeniem zajmuje powierzchnię 30,6 ha, co czyni go największym w kraju.

Sama Brama Indii, klasyczny łuk triumfalny, została zbudowana w 1931 roku. Jednak nie na cześć święta. Wręcz przeciwnie, to pomnik tragicznych wydarzeń. „India Gate” poświęcona jest 90 tysiącom żołnierzy, którzy zginęli podczas wojen angielsko-afgańskich. A ich nazwiska są wyryte w ścianach łuku. U stóp placu płonie wieczny płomień.

W 1971 roku kompleks Gateway of India wzbogacił się o kolejny smutny pomnik. Obok łuku odsłonięto Grób Nieznanego Żołnierza – ku pamięci poległych w III wojnie indo-pakistańskiej. Pomnik zamówiła Indira Gandhi, jedyna kobieta premier w kraju.

Przedstawiciele innych narodów, odwiedzający Indie, tradycyjnie składają wieńce pod tymi pomnikami.

Obszar wokół India Gate jest zajęty przez kilka innych ważnych kulturalnych i historycznych zabytków. Jest tam również Princess Park, który jest częścią kompleksu. W najbliższej przyszłości planowane jest przekształcenie całego placu w National War Memorial.

Nr 8: Macroplaza, Monterrey, Meksyk (40 ha)

Ocena: 4.3

Macroplaza – lub po prostu La Gran Plaza – to największy plac w Meksyku. Znajduje się w środku miasta Monterey, stolicy północno-wschodniego stanu kraju, i rozciąga się na 40 hektarów.

Co zaskakujące, Macroplaza, przy całej swojej wielkości, jest raczej „młodym” obiektem. Została ona oficjalnie zainaugurowana w latach 80. na polecenie prezydenta Alfonso Martínez Domíngueza. Aby zbudować plac, trzeba było zburzyć kilka starych budynków, w tym jedno z najsłynniejszych kin w kraju.

Za to na terenie Makroplazy znajduje się ogromna ilość „ciekawych rzeczy”. Przede wszystkim przyciąga uwagę Latarnia Handlowa, 70-metrowa konstrukcja wyposażona w laserowe oświetlenie, które można zobaczyć z każdego miejsca w mieście. Jest tu także wiele ogrodów, pomników, deptaków i atrakcji kulturalnych.

Macroplaza, na przykład, mieściła biuro gubernatora w stylu neoklasycznym; esplanadę bohaterów; ukryty ogród z fontannami i kącikiem darmowych przedstawień; kilka fontann z brązu; teatr; kilka budynków rządowych – i wiele, wiele więcej. Dojazd do placu jest jednak nieco kłopotliwy – jest tam tylko jedna stacja metra. Za to ogromny parking dla przyjeżdżających prywatnym samochodem.

Nr 7: Plac Tiananmen, Pekin, Chiny (44 ha)

Ocena: 4.4

W środku Pekinu znajduje się Plac Tiananmen, do XX wieku uważany za największy plac świata. Obecnie rozciąga się na 44 hektary i zajmuje dopiero 7 miejsce. Mimo to jest jednym z najpopularniejszych w kraju – i nic dziwnego, bo znajdują się na nim dwie ikoniczne budowle.

Pierwszym jest Mauzoleum Mao Zedonga. Służy jako grobowiec dla jednego z założycieli Komunistycznej Partii Chin, obecnego władcy kraju. W przeciwieństwie do mauzoleum Lenina w Rosji, dostęp do niego jest prawie zawsze otwarty, a osoby chcące poznać historię polityczną i kulturalną kraju mogą zobaczyć nie tylko relikwie prezydenta, ale także film o jego życiu oraz wiele zdjęć, posągów, obrazów, listów i innych pamiątek.

Drugą budowlą jest Brama Tiananmen, która nadaje nazwę okolicy i prowadzi do Zakazanego Miasta: kompleksu pałacowego chińskich cesarzy, który służy jako rezydencja władców od 1406 r. Obecnie uznany za obiekt światowego dziedzictwa kulturowego i wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Ale na Placu Tiananmen znajdują się również bardziej nowoczesne zabytki. Na przykład Opera, z jej najnowocześniejszym wyposażeniem. Wygląda to również niesamowicie. Budynek ma kształt kopuły, pół jajka i jest wyłożony szkłem i tytanem.

Ale Plac Tiananmen jest znany nie tylko ze swojego historycznego i kulturowego „kręgosłupa”. Często wybierany na wiece i demonstracje. Samospalenie jest jedną z najbardziej „popularnych” form protestu, do takich „aktów” dochodzi z godną pożałowania regularnością.

Nr 6: Huacheng Square („Flower City”), Guangzhou, Chiny (56 ha)

Ocena: 4.5

W samym sercu chińskiej metropolii Guangzhou znajduje się plac Huacheng, zwany również Flower City. Ma kształt elipsy, zorientowany ściśle wzdłuż centralnej osi miasta i rozłożony na 56 hektarach.

Swoją nazwę zawdzięcza temu, że większość terenu jest obsadzona zielenią, otoczona szeroką arterią komunikacyjną. „Floral City” to w zasadzie duży park, ale bardzo wygodny i nowoczesny. To czyni go atrakcyjnym dla turystów.

W Flower City znajduje się również wiele parków, stawów i fontann. Istnieją ścieżki piesze i rowerowe. Widok na Canton Tower i wieżowce dzielnicy biznesowej Guangzhou jest praktycznie wszędzie. Flower City służy również jako główny węzeł komunikacyjny – łączy kilka tras metra i autobusów. W parku znajduje się również ogromne centrum handlowe, skromnie nazwane Mall of the World.

Huacheng Square został otwarty niedawno, bo w 2010 roku. Został zbudowany na Igrzyska Azjatyckie, odpowiednik Olimpiady, tylko dla 45 krajów Azji i Bliskiego Wschodu (m.in. Kazachstanu, Uzbekistanu i Turkmenistanu). To właśnie Chiny były ich gospodarzem w 2010 roku, a Guangzhou było jednym z trzech ośrodków zawodów.

Również w Florumtown od 2011 roku odbywa się Międzynarodowy Festiwal Świateł, podczas którego uczestnicy z całego świata prezentują różnorodne dzieła sztuki.

5 miejsce: Jose Rizal Park, Manila, Filipiny (56,7 ha)

Ocena: 4.6

Park Jose Rizal, zwany również Parkiem Narodowym Luneta, jest największym obszarem na Filipinach i najstarszą miejską przestrzenią zieloną jakiegokolwiek kraju azjatyckiego. Jego tereny zajmują powierzchnię 56,65 ha. Ale to nie wielkość Parque Risal czyni go sławnym.

W 1946 roku Filipiny ostatecznie zrezygnowały z bycia amerykańską kolonią wyspiarską i stały się pełnoprawnym, niepodległym państwem. I tu ogłoszono niepodległość kraju. W latach 1965-1986 Filipiny były rządzone przez prezydenta Ferdinanda Marcosa. Był bezwzględnym władcą, tyranem i despotą. W końcu lud, zmęczony jego rządami, rozpoczął rewolucję. A w 1986 roku to właśnie w Parque José Rizal nowy prezydent, Quirazón Aquino, ogłosił koniec tyranii swojego poprzednika.

W 2013 roku odbyła się tu kolejna demonstracja zwana Marszem Miliona Ludzi. A w 2015 roku papież Franciszek, odwiedzając Filipiny, odprawił w tym samym parku swoją ostatnią Mszę św. Ponad 6 milionów wiernych bierze udział w tym wydarzeniu.

W sumie Parque José Rizal był najważniejszym miejscem w historii i życiu politycznym Filipin. Nazwany na cześć pisarza, który został tu stracony w 1869 roku. Jego szczątki spoczywają pod pomnikiem w centrum.

Dziś park jest jednym z ulubionych miejsc rekreacyjnych Filipińczyków. Jest całkiem „zielony” i dobrze wyposażony. Przestrzeń ta jest zarządzana bezpośrednio przez Departament Turystyki. To także stały cel ważnych wydarzeń społeczno-politycznych, uroczystości narodowych i upamiętnień.

4 miejsce: Sunflower Square, Palmas, Brazylia (57 ha)

Ocena: 4.7

Plac Słonecznikowy to centralny plac publiczny w Palmas, stolicy brazylijskiego stanu Tocantiz. Rozłożona na 57 hektarach, otrzymała swoją nazwę prawdopodobnie z powodu pewnego „odosobnienia”. Duża część terenu jest po prostu „wyłożona asfaltem”, a w gorące letnie dni nie można tu nawet znaleźć zacienionego miejsca.

Plac Słoneczników powstał w 1991 roku jednocześnie z budową Pałacu Araguay, który jest budynkiem administracyjnym, w którym obraduje rząd Tocantis. Jest tu mnóstwo zabytków, a turyści, którzy rewelacyjnie znoszą upał, mogą udać się do Fonte Luminosa w północnym skrzydle. Strumienie wody z niego wznoszą się na wysokość 15 metrów!

Północne skrzydło Placu Słonecznikowego jest z zasady bardziej komfortowe od pozostałych. Oprócz różnych pomników, w tym Pomnika Biblii, jest tu kilka kawiarni i rodzinny plac zabaw. W tym skrzydle znajduje się również Katedra Metropolitalna w Palmas oraz łańcuch kaskad wodnych imitujących rzeki i rwące potoki w regionie Tocantis.

W samym Pałacu Araguaia znajduje się nie tylko sala konferencyjna, ale także kilka atrakcji turystycznych. Na przykład muzeum, w którym wystawione są prace opisujące historię Tocantis, w stylach od ekspresjonizmu do kubizmu. Znajduje się tam również brazylijskie centrum geodezyjne.

3 miejsce: Plac Wolności, Dżakarta, Indonezja (100 ha)

Ocena: 4.8

Plac Wolności (zwany również Medan Merdeka) jest największym w Indonezji i jednym z największych na świecie. Położony w centrum stolicy kraju, Dżakarty. Wokół tego obszaru o powierzchni 100 hektarów – czyli 1 kilometra kwadratowego – znajdują się kluczowe budynki: Pałac Prezydencki, Kwatera Główna Sił Zbrojnych, Kwatera Główna KOSTRAD, Ambasada USA, Centrum Telekomunikacyjne, Ministerstwo Obrony oraz główna stacja radiowa kraju. I oczywiście dworzec kolejowy.

Historia placu sięga XVIII wieku, czasów Holenderskich Indii Wschodnich, kiedy to Indonezja była kolonią Holandii. A potem dostała się pod kontrolę Francuzów. Następnie, podczas II wojny światowej, stała się kolonią Japonii. A każde nowe mocarstwo powiększało ten obszar, wznosząc wokół niego coraz więcej budynków administracyjnych.

Wreszcie w 1945 roku Indonezja uzyskała niepodległość. Na tym terenie odbyła się proklamacja suwerenności. Pierwszy demokratyczny prezydent Indonezji, Sukarno, w 1946 roku przemianował ten kawałek miejskiej ziemi na Medan Merdeka, co w lokalnym języku oznacza „Plac Wolności”.

Duża liczba budynków administracyjnych i ogólnie centralne położenie sprawiły, że w 2002 roku gubernator miasta nakazał budowę ogrodzenia wokół Medan Merdeka. Wzdłuż niej stoją ochroniarze, których zadaniem jest „filtrowanie” gości. Podczas gdy większość obcokrajowców i miejscowych może bez przeszkód wejść na Medan Merdeka, bezdomni i sprzedawcy są odcięci od tego miejsca.

Teren Placu Wolności podzielony jest na cztery parki. Każdy z nich ma swoje atrakcje. Podczas gdy trzy z nich mają zabytki, południowy Medan Merdeka jest interesujący, ponieważ jest domem dla 33 rzadkich roślin, po jednej dla każdego regionu Indonezji, i jest domem dla rodziny axis (specjalny podgatunek jelenia). A w centrum placu stoi 132-metrowa stela Pomnika Narodowego.

2. miejsce: Times Square, Daqing, Chiny (144 ha)

Ocena: 4.9

Times Square, mimo zwodniczej nazwy, to ogromny plac w chińskim mieście Daqing, w prowincji Heilongjiang. Założona w 2000 r.

O Times Square nie ma zbyt wielu informacji, głównie dlatego, że jest tak młody. Daqing dorastał pod koniec XX wieku. Do tego czasu obszar Heilongjiang był opustoszały.

W latach 50. XX wieku w pobliżu Daqing odkryto pole naftowe. A niewiele rzeczy napędza rozprzestrzenianie się cywilizacji tak bardzo jak podziemne złoża węglowodorów. Daqing rozwinął się w pełnoprawne miasto w latach 90-tych, z centralnym obiektem w postaci rafinerii ropy naftowej, a także kilkoma innymi przedsiębiorstwami przemysłowymi. Ma nawet swoje własne lotnisko.

Times Square w Daqing – obszar prawie w całości pokryty parkami. Rozciąga się na obszarze 1,4 km kwadratowych, wtapiając się w gładkie rzędy lokalnych dzielnic. Nie ma tu żadnych atrakcji turystycznych, a na znaczenie historyczne Times Square jest za młody, więc można go pominąć i od razu przejść na szczyt listy.

Nr 1: Xinghai, Dalian, Chiny (176 ha)

Ocena: 5.0

Xinghai, znany również jako Plac Gwiazdy Morza, to największy plac miejski na naszej planecie. Obejmuje obszar 1,76 kilometrów kwadratowych! Otwarty ponownie w 1994 roku w ramach powrotu Hongkongu pod zwierzchnictwo Chin.

Xinghai nie oferuje wiele do zrobienia. W centrum znajduje się 20-metrowa huabiao (chińska kolumna ceremonialna), kilka fontann świetlnych i muzycznych, dziewięć ogromnych chińskich trójnogów i ogromne trawniki. Można tu również znaleźć wiele rzeźb, od wykonanych z brązu postaci ludzkich po modele starożytnych statków. Na rogu znajduje się również park rozrywki z przejażdżkami na każdy gust, od karuzeli po kolejki górskie, no i oczywiście diabelski młyn, z którego roztacza się widok zarówno na Xinghai, jak i na okoliczne wieżowce ekskluzywnej dzielnicy. Nad placem góruje również 200-metrowa wieża telewizji Dalian.

Jeśli jednak planujesz wycieczkę do Dalyan, powinna ona odbyć się w środku lata. W rzeczywistości w ostatnich dniach lipca i na początku sierpnia na placu Xinghai odbywa się 10-dniowy festiwal piwa!