10 najpiękniejszych wsi w Rosji

Równocześnie z rozrostem dużych osiedli częściej obserwuje się upadek wsi. Przejeżdżając obok, widzimy domy na przemian z opuszczonymi i zniszczonymi, a czasem widać całe wioski-widma, których mieszkańcy już dawno rozjechali się do innych miast. Jednak nadal istnieje wiele miejsc w Rosji, gdzie ludzie starannie zachowują tożsamość i unikalny wygląd swoich wsi. Takie malownicze miejsca biorą udział w konkursach i, jeśli spełniają określone wymagania, trafiają do Związku najpiękniejszych wsi Rosji, stając się w istocie pełnoprawnym celem turystycznym. Wybraliśmy dziesięć najbardziej kolorowych i najjaśniejszych, w których powinieneś odwiedzić przynajmniej raz w życiu.

Najpiękniejsze wioski w Rosji

Nominacja	miejsce	Wioska	ranking
Najpiękniejsze wioski w Rosji	10	Wieś Varzuga	4.1
9	Wieś Nikolo-Lenivets	4.2
8	Wioska Esso	4.3
7	Osada Bogolyubovo	4.4
6	Wieś Kinerma	4.5
5	Wieś Desiatnikowo	4.6
4	Wieś Oshevensky Pogost	4.7
3	Bolszoj Kunaley wieś	4.8
2	Wioska Kimzha	4.9
1	Wieś Vyatskoye	5.0

Wieś Varzuga

Ocena: 4.1

Varzuga była jedną z największych i najstarszych wsi na Półwyspie Kola, pierwsza historyczna wzmianka o niej pochodzi z połowy XV wieku. Obecnie jest to prawdziwa perła w obwodzie murmańskim, przyciągająca turystów z całej Rosji, a nawet z zagranicy. Oprócz lokalnego folkloru, mieszkańcy wsi zachowali swoją tradycyjną kuchnię, której centralnym elementem są potrawy z łososia, figurki zwierząt wykonane z ciasta żytniego oraz placki Pomor z północnymi jagodami: borówkami, żurawiną i innymi.

Naturalne krajobrazy półwyspu są doskonale uzupełnione przez architekturę Varzuga. Dumą wsi jest kościół Wniebowzięcia NMP, zbudowany bez jednego gwoździa pod koniec XVII wieku i będący dziś uznanym zabytkiem architektury drewnianej. Wśród innych atrakcji: kościół św. Atanazego i kościół Apostołów Piotra i Pawła, zbudowany w XIX wieku, Muzeum życia wiejskiego Pomor. Ale turyści przyjeżdżają tu nie tylko dla pięknych widoków i lokalnej kultury. Co roku w rzece Varuga odbywa się wiosenne tarło łososia atlantyckiego, a wędkarze koczują kilometrami wzdłuż jej brzegów.

Wieś Nikolo-Lenivets

Ocena: 4.2

W XIX wieku liczba mieszkańców Nikola-Lenivets sięgała 10 tysięcy osób, ale wraz z początkiem urbanizacji liczba ta stale malała, aż pod koniec lat 80. spadła do kilkudziesięciu. Wieś otrzymała drugie życie wraz z przybyciem malarza Mikołaja Polisskiego. Zafascynowały go tutejsze krajobrazy i wkrótce założył tam plenerową galerię sztuki. W krótkim czasie mieszkały tu już dziesiątki architektów, artystów i projektantów, którzy tworzyli swoje dzieła. Art-Park Nikola-Lenivets zajmuje 650 ha, wszystkie instalacje wykonane są głównie z naturalnych materiałów: drewna, szyszek, gałązek, kory, siana itp. Niektóre z nich osiągają nawet 20 metrów wysokości. Dwa razy w roku odbywa się tu festiwal Archstoyanie, który przyciąga architektów nie tylko z całej Rosji, ale i z innych krajów.

Specjalny status pozwolił zachować nieskazitelne piękno przyrody wokół wsi. Lasy są domem dla dzikich zwierząt i rzadkich ptaków, a lokalna rzeka Eel jest krystalicznie czysta i pełna ryb. Twórcy parku dążyli do zachowania w jak największym stopniu ekosystemu, a także pierwotnego wyglądu osady. Dlatego wraz z projektami artystycznymi we wsi można zobaczyć stare budynki, takie jak kościół Świętej Trójcy, zbudowany w 1802 roku. Jest zbudowany w stylu, który jest mieszanką architektury bizantyjskiej i Polskach tradycji architektonicznych. Turystom, którzy przyjeżdżają na wakacje, Nikola-Lenivets oferuje przytulny kompleks hotelowy, usługi przewodnika i udział w różnych twórczych działaniach.

Wioska Esso

Ocena: 4.3

Wioska Esso znajduje się na granicy tundry, 600 kilometrów od miasta Petropavlovsk-Kamchatsky. Dzięki licznym źródłom termalnym mieszkańcy nie cierpią z powodu surowych warunków pogodowych panujących w tundrze. Energia cieplna źródeł wykorzystywana jest do ogrzewania domów i szklarni w zimnych porach roku, a także do celów rekreacyjnych, gdyż posiada własne uzdrowisko. Zasilają również basen zewnętrzny na placu głównym oraz basen hotelowy przez cały rok.

Mieszkańcy nazywają Esso najszczęśliwszą wioską w Rosji. I nic dziwnego, bo brak niektórych udogodnień rekompensuje czyste powietrze, piękna przyroda i zachowana kultura narodowa. W wiosce co roku organizowane są pieśni i tańce oraz kolorowe festyny. A w lutym mieszkańcy zbierają się na główne wydarzenie – tradycyjny wyścig psich zaprzęgów zwany „Beringia. Wyścig jest najdłuższym tego typu na świecie, o łącznej długości 1100 kilometrów. W pobliżu Esso (w odległości 80 km) znajduje się również wulkan Ichinsky, jeden z największych w Eurazji.

Wieś Bogolyubovo

Ocena: 4.4

Bogolyubovo to malownicza wieś położona dziesięć kilometrów od miasta Vladimir. Ponad 600-letnia historia miasta rozpoczęła się od księcia Rusi Kijowskiej Andrieja Bogolubskiego, który położył fundamenty pod pierwsze budynki i uczynił osadę swoją rezydencją. Zbudował też kościół wstawienniczy na Nerlu, wybierając na to zaskakująco piękne miejsce, gdzie rzeka Nerl wpadała do Kluża. Biała świątynia otoczona zielonymi łąkami jest arcydziełem staroruskiej architektury. Wraz z pozostałościami starożytnego zamku, należącego do Bogolyubskiego, jest wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

We wsi można też zobaczyć inną prawosławną świątynię – Monastyr św. Bogolyubskiego, który został założony w XII wieku i przebudowany w XVII wieku. Wewnątrz katedry znajduje się muzeum z archeologicznymi artefaktami.

Wioska Kinerma

Ocena: 4.5

Karelska wioska Kinerma istnieje od XVI wieku, a dziś jest połączeniem wsi i skansenu. Na stałe mieszka tu nie więcej niż kilkanaście osób, ale do podziwiania tutejszych atrakcji corocznie przyjeżdża spora liczba turystów, także z zagranicy. Domy z rzeźbionymi żywopłotami, uratowane przez mieszkańców, są unikalnymi przykładami tradycyjnej architektury Oloniec. Głównym zabytkiem lokalnej architektury jest odrestaurowana drewniana kaplica z ikonostasem z XVIII wieku.

Mieszkańcy Kynermy zachowują tradycyjny wiejski styl życia, prowadząc swoje gospodarstwo i oczywiście dbając o wypoczynek turystów. Goście zakwaterowani są w klasycznych Polskach chatach, a w ramach wypoczynku proponuje się im poznanie lokalnych zwyczajów i udział w lekcjach mistrzowskich z zakresu języka karelskiego, rzemiosła tkackiego czy przygotowywania tradycyjnych potraw. Odwiedzający mają również możliwość skorzystania z kąpieli parowej w starożytnym hammamie.

Wieś Desiatnikowo

Ocena: 4.6

Staroobrzędowa wieś Desiatnikowo została założona w połowie XVIII wieku, a dziś liczy około 800 mieszkańców, którzy pielęgnują tradycje przodków. Zajmują się głównie rolnictwem i pszczelarstwem. Starożytna architektura i oryginalny sposób życia sprawiły, że wioska została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Desiatnikowo znajduje się w powiecie tarbagatajskim Republiki Buriacji.

Oryginalną cechą tutejszych domów jest to, że prawie wszystkie są z zewnątrz jaskrawo pomalowane, a wewnątrz mają kolorowe wzorzyste malowidła z motywami kwiatowymi lub bajkowymi. Prosta i niepozorna architektura, która wyróżnia się na tle zielonych wzgórz jest bardzo malownicza i pozytywnie podnosi na duchu. Organizowane są wycieczki do wsi, gdzie goście mogą poznać sposób życia staroobrzędowców, folklor i słynne pieśni semeiskie.

Wieś Oshevensky Pogost

Ocena: 4.7

Oshevensky Pogost to stara osada z tradycyjnymi drewnianymi domami i etnokulturą przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Niektóre budynki pochodzą z XV wieku, w tym klasztor Świętej Zaświaty Aleksandra-Oshevena. W czasach sowieckich popadł w ruinę, ale został następnie odrestaurowany i obecnie znów jest czynny. Uwagę przyciąga również kościół Trzech Króli. Budowla posiada oryginalną ośmiokątną kopułę, której wewnętrzna strona ozdobiona jest malowidłami.

Do dziś mieszkańcy wioski niezłomnie przestrzegają lokalnych obrzędów, jednym z nich jest wypiekanie jadalnego amuletu ślubnego z ciasta solnego. Uczą również gości jak robić ciasteczka i inne podobne dawne potrawy, organizują lekcje spinningu, organizują wycieczki i zajęcia rekreacyjne. Goście zakwaterowani są w odrestaurowanym domu kupieckim.

Bolszoj Kunaley wieś

Ocena: 4.8

Buriacka piękna wieś Bolszoj Kuralei została założona przez staroobrzędowców, którzy wyemigrowali na Syberię na początku XVIII wieku. Do ich tradycji należało malowanie domów i płotów jaskrawymi, wielobarwnymi farbami oraz ozdabianie ich rzeźbionymi platanami i innymi elementami dekoracyjnymi. Współcześni mieszkańcy wsi (w sumie mieszka tu około tysiąca osób) podtrzymują tę tradycję, dzięki czemu przytulne uliczki mają elegancki, a nawet nieco bajkowy wygląd. Są one również niezwykle czyste, a na każdym dziedzińcu znajdują się różnorodne kwiaty i zieleń.

We wsi można zapoznać się z lokalnym folklorem obrzędowym, zobaczyć stroje ludowe odtworzone z historyczną autentycznością i usłyszeć tradycyjne pieśni Transbaikalia Semeiskie. Chór ludowy Bolshekunaleisk jest jednym z najstarszych zespołów muzycznych na Syberii, brał udział w wielu festiwalach, także zagranicznych.

Wieś Kimzha

Ocena: 4.9

Raj dla miłośników północnej architektury i wiejskiego folkloru, każdy dom nosi w sobie kawałek historii. Na szczególną uwagę zasługują solidne dwupiętrowe chaty zbudowane w XIX wieku oraz czterospadowa cerkiew Odigitrievskaya. Mieszkańcy wsi ściśle przestrzegają dawnych zwyczajów, obrzędów i sposobów życia, na które wpływ miało pogaństwo. Ich przodkowie byli nazywani blackthornami, czyli czarownicami, ponieważ wierzono, że mają zdolność rzucania zaklęć, rzucania i usuwania złych uroków itp. Warto zauważyć, że do połowy XX wieku wieś nie miała nawet własnego cmentarza – zmarłych chowano na posesji należącej do nich, aby duch strzegł domu i ziemi.

W Kimzie turyści mogą zobaczyć dwa dobrze zachowane młyny zbudowane na drewnianych fundamentach. Wewnątrz jednego z nich znajduje się muzeum, a drugi został odrestaurowany z pomocą przyjezdnych holenderskich rzemieślników i nadal działa. Znajduje się tu również muzeum etnograficzne oraz szkoła rzemiosła, która uczy sztuki tkania i modelowania w glinie.

Wieś Vyatskoye

Ocena: 5.0

W 2019 roku za najpiękniejszą rosyjską wieś uznano wieś Vyatskoye, założoną na początku XVI wieku przez rolników i kupców. Dziś wieś stanowi duży kompleks historyczno-kulturowy, który przyciąga rzesze turystów. Zachowało się tu w pierwotnej formie wiele zabytkowych obiektów: domy kupieckie, drewniany kościół, chłopskie chaty, około pięćdziesięciu zabytków architektury, pochowanych w zieleni przyrody. W miejscowości znajduje się aż dziesięć muzeów, które można odwiedzić, aby poznać historię tego miejsca, jego tradycje i utalentowanych ludzi urodzonych w Wiatce. Co więcej, jedno z muzeów – Muzeum Politechniki – pokaże Ci jak wykonać grawerunek za pomocą specjalnej maszyny, a Muzeum Dziecięce może pochwalić się największą kolekcją zabawek w kraju.

Możliwości spędzania wolnego czasu przez turystów w miejscowości nie ograniczają się do muzeów i zabytków. Regularnie odbywają się tu różne konkursy, festiwale i Polskae uroczystości ludowe. Znajduje się tu również park rozrywki odtworzony na podstawie starych rycin. Dla wygody odwiedzających znajdują się tu trzy hotele, kilka restauracji i sala koncertowa.