Porównanie octu winnego i balsamicznego | Ustalenie najlepszego

Profesjonalni kucharze trzymają swoje przygotowania w ściśle strzeżonej tajemnicy, ale jedno jest pewne: niezmiennie używają oryginalnych, naturalnych przypraw i octu. Ze wszystkich dostępnych octów i sosów absolutnymi faworytami są octy balsamiczne i winne. Jakie są różnice między nimi?? Kulinarnymi zawiłościami zajęli się nasi eksperci.

Cud balsamiczny z Włoch

Ocet balsamiczny po raz pierwszy powstał na europejskiej ziemi. Pierwotnie stworzony jako produkt leczniczy. Był tak trudny do wykonania i tak drogi do kupienia, że mógłby stanowić posag panny młodej. Produkt, będący mieszanką owoców, wina i winogron, mógł być infuzowany przez lata, doskonaląc go. Gęsta masa o delikatnym owocowym aromacie i bogactwie cennych minerałów była stosowana do odmładzania skóry przez szlachtę, jako pierwsza pomoc w przypadku oparzeń, a nawet jako jeden z pierwszych leków po zarazie.

Ale oczywiście dziś występuje w zupełnie innej odmianie: w wersji ekonomicznej, która ogranicza się do 2 miesięcy lub mniej w fabryce octu. Nie zawiera moszczu winogronowego, lecz ocet zmieszany ze skrobią i barwnikami. Właśnie z tego powodu nie można już stosować kupionego w sklepie octu balsamicznego do celów medycznych lub kosmetycznych.

Swoją drogą, to włoski ocet balsamiczny zaczął być nazywany po tym, jak Włosi jako pierwsi odgadli jego zastosowanie w kuchni. Od tego czasu jest stałym towarzyszem dań z makaronu i prawie wszystkich potraw, które zawierają pomidory, warzywa, mięso z sosem pomidorowym itp.

Ocet balsamiczny jest czasami nazywany octem z Modeny po nazwie miasta, w którym rośnie ta sama odmiana winorośli, która jest używana do produkcji tej magicznej mieszanki. Autentyczny naturalny wariant jest nadal niezwykle złożony w swojej recepturze, która jest ściśle przechowywana wśród zaledwie 300 włoskich rodzin. W pełni naturalny, „prawdziwy” ocet balsamiczny jest bardzo drogi, co nie dziwi, bo produkuje się tylko 15 litrów surowca.

HINT.Ocet winny produkowany jest z soku białych winogron. Mimo to ma głęboki, ciemny kolor. Wynika to z charakteru pojemników, w których jest „infuzowany”: w beczkach z naturalnego drewna.

Francuski szyk winiarski

Logicznym byłoby przypuszczenie, że Francja, będąc prawdziwą ojczyzną najlepszych win na świecie, będzie miała coś wspólnego z octem winnym. I rzeczywiście tak jest. Produkt pierwotnie był produkowany specjalnie na francuskiej wsi. Używano (i nadal używa się) do tego czerwonego/białego wina. Istnieją, odpowiednio, octy winne białe i czerwone.

Ten ostatni jest uważany za najdroższy, ponieważ do jego produkcji używa się drogich czerwonych win (na przykład Merlot i Bordeaux), które pozostawia się do długiego dojrzewania w drewnianych beczkach. Produkt jest niezastąpiony w marynatach do wieprzowiny, ryb itp. Stosuje się go również jako bazę do takich sosów jak romesco i picado.

Najbliższym „krewnym” czerwonego octu winnego jest biały. Do jego produkcji również używa się wina, tylko białego wytrawnego, a półprodukt jest fermentowany w metalowych pojemnikach. Z tego powodu biały ocet winny jest uważany za prostszy i tańszy. Produkt ma łagodnie wyrazisty, harmonijny smak. Idealny do przyprawiania sałatek warzywnych i potraw z owoców morza.

TIP.Ocet jest niskokaloryczny i stanowiłby doskonałą alternatywę dla tłustych sosów. Działa również jako środek pobudzający trawienie i zwiększa apetyt.

Jaka jest różnica?

Wiele osób myli ocet balsamiczny z octem winnym i odwrotnie. Dla niewtajemniczonego podniebienia (a czasem także dla niedoświadczonego kucharza), rozróżnienie tych dwóch produktów na podniebieniu może być dość trudne. Spróbujmy podsumować, porównując oba produkty według kilku kryteriów.