*Przegląd najlepszych według redakcji. O kryteriach wyboru. Niniejszy materiał ma charakter subiektywny i nie stanowi reklamy, ani nie jest wskazówką do zakupu. Przed zakupem należy skonsultować się z pracownikiem służby zdrowia.
Wszyscy znamy ból gardła z dzieciństwa: rzadko łapiemy go w wieku dorosłym, a jeśli już, to zwykle powoduje znacznie cięższy przebieg niż u dzieci. Przecież jakiś defekt immunologiczny, miejscowy lub ogólny, jest konieczny, aby dorosły człowiek zachorował na ból gardła. Opinia publiczna jest obecnie w dużej mierze zdekoncentrowana na zakażeniu koronawirusem, a z oczywistych powodów ostre infekcje dróg oddechowych, grypa i ból gardła zostały niezasłużenie odsunięte na bok. Nie oznacza to jednak, że bóle gardła przestały występować u pacjentów w każdym wieku, dlatego należy przypomnieć o zagrożeniach związanych z tą chorobą. Angina musi być leczona prawidłowo i prawie zawsze, albo miejscowo, albo jako leczenie ogólnoustrojowe (zastrzyki, tabletki) przy anginie wymaga antybiotyków. Jest to leczenie z wyboru, ale najpierw musimy omówić samą chorobę.
Angina, czyli ostra angina, jest chorobą sezonową, która najczęściej występuje zimą i jesienią, może być związana z niekorzystną sytuacją epidemiologiczną. Tak rzeczywiście, ból gardła to infekcja bakteryjna, a epidemię wywołuje SARS i grypa. Jak to połączyć? Bardzo proste: czynniki wirusowe osłabiają organizm i po pierwotnym ataku wirusowym w postaci infekcji dróg oddechowych, ból gardła dołącza jako wtórne, bakteryjne powikłanie. To właśnie pozwala anginie żyć według praw epidemii.
Ogólna podatność na ból gardła o różnej etiologii wynosi zwykle do 20%. Oznacza to, że dwie na dziesięć osób zachorują w sytuacjach sprzyjających chorobie. Dla porównania, w przypadku pierwotnej dżumy płucnej zachoruje 99 na 100 osób, a 98 umrze nieleczone. Ból gardła ma różne objawy. Zanim jednak opiszemy objawy i leczenie, należy wyjaśnić, w jakich warunkach należy wezwać karetkę pogotowia. Co to jest stan zagrożenia życia z dławicą piersiową??
Pilne dolegliwości związane z bólem gardła
Oczywiście ból gardła, gorączka i blaszki migdałków są nieprzyjemne, ale nie ma w tym stanie nic groźnego i zagrażającego życiu. Jakie są sygnały ostrzegawcze skomplikowanego bólu gardła?? Nie wysoka gorączka, ani gorączka w każdym przypadku. Gorączka może być obniżona, a pacjent czuje się lepiej. Należy wezwać karetkę pogotowia, jeśli u pacjenta występują następujące objawy:
Zwiększa się duszność.
Częstość oddechów wzrasta powyżej 20 oddechów na minutę i stale się zwiększa. Pojawiają się oznaki złego zaopatrzenia w tlen: sinica, która zmienia kolor na niebieski przy łożysku paznokcia, trójkącie nosowo-wargowym i wargach. Duszność wskazuje na obrzęk krtani spowodowany ciężkim zatruciem. Zwężenie dróg oddechowych do płuc oznacza, że organizm nie może otrzymać normalnego dopływu tlenu, co może prowadzić do uduszenia się. Problem może być rozwiązany bardzo szybko. Lekarz intubuje pacjenta i zakłada rurkę intubacyjną lub w ostateczności może wykonać otwór poniżej poziomu obrzęku, aby pacjent mógł swobodnie oddychać. Taka operacja ratunkowa nazywa się tracheotomią i ratuje życie człowieka;
Nagłe zwiększenie w ciągu kilku godzin obrzęku twarzy, szyi, niemożność obrócenia języka w ustach, bez lub z uczuciem dławienia się.
Jest to obrzęk tkanek miękkich jamy ustnej, który może rozprzestrzeniać się w dół, aż do szyi. Jest to charakterystyczne dla ciężkich, toksycznych postaci bólu gardła, a nawet flegmony Ludwiga, czyli bólu gardła. Obrzęk świadczy nawet o ciężkim przebiegu błonicy, którą początkowo mylono z bólem gardła. Taki rozproszony, rozsiany obrzęk wymaga pilnego leczenia z wcześniejszym postawieniem dokładnej diagnozy. Jeśli jest to flegmona, konieczne jest pilne leczenie chirurgiczne, jeśli jest to błonica, konieczna jest hospitalizacja w szpitalu zakaźnym z masywnym podaniem surowicy i specyficznym leczeniem;
Sardoniczny uśmiech, trudność lub niemożność otwarcia ust.
Stan ten rozwija się czasem wraz z anginą, ale nie z powodu obrzęku, lecz z powodu skurczu lub rozkurczu mięśni, tzw. trismusu mięśni żuchwy. Klasycznym stanem trismusu jest debiut tężca, ale w anginie proces ten ma charakter odruchowy, wynika z podrażnienia mięśni przez ropne ropnie, lub ma charakter toksyczny. Jeśli przy utrudnionym otwieraniu ust w gardle pacjenta występuje wyraźna asymetria, z wyraźnym przesunięciem ku środkowi obrzęku po jednej stronie, prawdopodobnie powstał ropień i konieczne jest pilne leczenie chirurgiczne;
Jeśli ból gardła jest ciężki, pacjent może mieć nadmierny ślinotok i ślinotok, a przełykanie jest bardzo trudne lub niemożliwe z powodu bólu.
Wszystko to są powody do wezwania karetki. Jak widać, w tej grupie występują jedynie miejscowe objawy ze strony gardła i okolicznych tkanek. Tak, pacjent może być silnie odurzony, ale jest mało prawdopodobne, że należy wezwać karetkę, nawet jeśli występuje wysoka gorączka. Co zrobi lekarz lub ratownik medyczny? Poda mieszankę lityczną, „triplet”, czyli analginum, dimedrol i nostropa. Taniej i taniej. Należy obniżyć temperaturę, jeśli wzrośnie ona powyżej 39 stopni, ale przy zwykłym przebiegu anginy nie trzeba wzywać karetki.
Kiedy nie można leczyć się w domu?
W przypadku ostrej anginy lub bólu gardła lepiej przyjąć pacjenta do szpitala, zamiast leczyć go w domu? Prawie każdy z nas miał w domu ból gardła jako dziecko, a ci, którzy mają jakiekolwiek czynniki ryzyka wystąpienia bólu gardła, byli hospitalizowani. Jakie są warunki? Przede wszystkim jest to:
-
Małe dzieci do 2 roku życia ze zweryfikowanym lub podejrzewanym rozpoznaniem;
-
Pacjenci z ciężkimi chorobami przewlekłymi, np. niewydolnością krążenia, wadami serca, padaczką i cukrzycą;
-
Pacjenci z wtórnym lub pierwotnym niedoborem odporności lub zakażeniem HIV;
-
Pacjenci w podeszłym wieku, u których wystąpił ciężki przypadek dławicy piersiowej z wysoką gorączką i jej nasileniem;
-
Hospitalizacja może być podjęta ze względów epidemiologicznych, kiedy trzeba usunąć chorego ze środowiska. Dotyczy to domów dziecka, domów pomocy społecznej, sanatoriów i innych miejsc zorganizowanego stałego pobytu.
Doświadczenie pokazuje jednak, że większość bólów gardła udaje się przetrwać w domu. Wróćmy do ostrego zapalenia migdałków. Wyjaśnijmy pokrótce, czym jest ból gardła i jak przebiega w jego klasycznej postaci.
Angina i jej rodzaje
Sam termin „ból gardła” oznacza albo „dusić się”, albo „ściskać”. Jest to definicja przenośna, ale stwierdzenie to jest prawdziwe w przypadku ciężkiej postaci, kiedy obrzęk migdałków schodzi w dół, krtań puchnie i dochodzi do rzeczywistego, zagrażającego życiu zadławienia. Ale częściej, na szczęście, takie trudności z oddychaniem się nie zdarzają. Migdałki mogą ulec zapaleniu po obu stronach, mogą być mocno spuchnięte i mogą powodować pewien dyskomfort.
Współczesna medycyna uważa, że ból gardła to złożony proces, nie tylko infekcyjny, ale i alergiczny, który dotyczy gruczołów tzw. pierścienia Pirogowa-Waldeyera, czyli migdałków głównych pierścienia ochronnego limfoepitelialnego gardła. Podstawowym miejscem zapalenia w anginie będą migdałki podniebienne. Ból gardła może być jednostronny lub dwustronny, co jest częstsze. Asymetryczny ból gardła jest zawsze podejrzany. Występuje również przewlekłe zapalenie migdałków, które w czasach sowieckich było diagnozą dla co dziesiątego dziecka.
Ból gardła może być różny, np. kataralny, ropny, martwiczy, a nawet wrzodziejący. Jakie oznaki i objawy mówią nam o początku ostrego zapalenia migdałków, czyli bólu gardła??
Oznaki i objawy bólu gardła
Jak każda choroba zakaźna, zapalenie gardła ma okres inkubacji, ale jest on krótki i zwykle nie przekracza 4-6 dni, maksymalnie tygodnia. Klasyczna angina ma ostry początek: pojawia się ból gardła, bolesne przełykanie, a następnie ogólne objawy odurzenia. Każdy ból gardła, oprócz uszkodzenia gardła i intoksykacji, powoduje również zapalenie węzłów chłonnych, czyli odczyn regionalnych węzłów chłonnych. Rozwińmy te trzy ważne objawy diagnostyczne:
Zajęcie migdałków zawsze zaczyna się od jasnej hiperemii, czyli jasnego zaczerwienienia.
Zaczerwienienie migdałków jest zwykle ograniczone do zatok, Na początku nie ma oznak suppuration, czyli jest proces kataralny, „czysty”. Czasami na migdałkach, lub na podniebieniu miękkim występuje wysypka wżerowa, ale nie ropna, lecz np. o charakterze krwotocznym. W niektórych przypadkach proces zatrzymuje się na etapie tego kataralnego zapalenia i nie ma ropy. W tych przypadkach ból gardła jest łagodny i osoba szybko wraca do zdrowia.
Jeśli na tym etapie rozpoczął skuteczne leczenie, a nie tylko antybiotyki, ale także leki miejscowe, płukanki, irygacja gardła, z antyseptykami, takie nawet ciężkie, ropne anginy mogą być „ograniczone” w czasie i zatrzymać jego rozwój na tym etapie. Ale niestety na etapie kataralnego bólu gardła niewiele osób podejmuje pełen zakres działań, a na migdałkach pojawia się ropa.
Mogą to być punktowe stwardnienia, przypominające pęcherzyki, które nazywane są pęcherzykowym zapaleniem gardła. Ropa wypełnia luki migdałków w rodzaju wysp lub jezior. W takim przypadku na migdałkach pojawią się całe, ropne duże plamy, które mogą ulec koalescencji. Wreszcie może też dojść do procesu martwiczego, w którym na migdałkach tworzą się bolesne owrzodzenia, niezwykle utrudniające przełykanie;
W proces zapalny zaangażowane są regionalne węzły chłonne.
Najczęstsze z nich to węzły podżuchwowe i szyjne. W rzeczywistości węzły chłonne wcale nie ulegają zapaleniu, po prostu zaczynają pracować ze zwiększonym obciążeniem, ponieważ uczestniczą w lokalnych reakcjach odpornościowych, zapewniając walkę z patogenem. Naprawdę zapalony węzeł chłonny występuje np. w kile, w stadium kiły pierwotnej. Jest powiększona, czerwona, bolesna. W bólu gardła węzły chłonne nie są zaczerwienione, są bolesne tylko przy intensywnym palpowaniu, ale same nie odczuwają różnicy w temperaturze ciała i są ruchome, skóra nad nimi jest niezmieniona. Zazwyczaj zapalenie węzłów chłonnych pojawia się dzień lub dwa po wystąpieniu pierwszych objawów w postaci bólu gardła i zaczerwienienia migdałków, lub rozwija się w połączeniu z nimi.
Wreszcie zespół odurzenia ogólnego jest uniwersalną reakcją ogólnoustrojową organizmu.
Objawia się gorączką, w rzadkich przypadkach ciężkiej anginy gorączkę poprzedzają gwałtowne dreszcze, a następnie gwałtowny wzrost do 39 stopni i wyżej. U niemowląt mogą wystąpić nudności i wymioty, a z gorączką mogą wystąpić napady gorączkowe. W takim przypadku dziecko musi być hospitalizowane, co jest kolejnym powodem, dla którego małe dzieci powinny być hospitalizowane.
Pacjent ma zrozumiałe uczucie zmęczenia i osłabienia, ból głowy, silny ból gardła z bólem stawów i dolnej części pleców, brak apetytu i inne zrozumiałe objawy, które są spowodowane toksynami bakteryjnymi i walką organizmu z patogenem.
Jaki jest przebieg poszczególnych rodzajów bólu gardła?? Co rozumie osoba niemedyczna? Okazuje się, że jest wiele.
Kataralny ból gardła
W zasadzie powyżej opisaliśmy katarowy ból gardła. Jest to ból gardła, w którym nie ma ropy na migdałkach, na zatokach, gdy jest wyraźne zapalenie kataralne. Owszem, występuje przekrwienie i obrzęk oraz objawy ogólnego zatrucia, ale są one łagodne. Choroba ma stosunkowo łagodny i tolerowany przebieg. Mamy ból gardła przy przełykaniu i gorączkę, która może być podgorączkowa lub nawet normalna. Pacjent ma lekkie ogólne złe samopoczucie, ale zwykle jest ono łagodne. Ten katarowy ból gardła pojawia się zawsze na początku, a nieleczony może w następnym dniu ulec zakażeniu z różnymi rodzajami stwardnień na migdałkach. Katarowy ból gardła wymaga najbardziej ostrożnego podejścia. Nigdy nie powinno się go nosić na stopach, bo może przejść w stan przewlekły, a zakażenie paciorkowcowe, przechodząc w stan przewlekły, może po wielu latach odpowiedzieć przewlekłym uszkodzeniem serca i stawów oraz patologią reumatyczną.
Forma folikularna
Pęcherzykowy ból gardła różni się od kataralnego bólu gardła tym, że na migdałkach znajdują się już małe, biało-żółte plamy ropne, czyli pęcherzyki ropne. Te pęcherzyki są osadzone na jasnym tle obrzęku i zaczerwienienia, jak plamki na czerwonej czapce muchy. Znacznie nasila się ból gardła, z ostrym bólem przy przełykaniu. Czasami pacjent skarży się, że ból przy przełykaniu z gardła przemieszcza się do ucha i jest to spowodowane obrzękiem przewodu słuchowego. Objawy ogólne są bardziej nasilone niż w kataralnym bólu gardła. Temperatura wyraźnie wzrasta do gorączkowych liczb, osłabienie będzie niepokojące, ze wzrostem temperatury czasami mogą wystąpić dreszcze, a nawet bóle stawów i dolnej części pleców. W tej postaci bólu gardła konieczne jest przepisanie antybiotyków, nie tylko miejscowo, w pastylkach czy sprayach do nawadniania migdałków, ale także jako terapia systemowa, czyli tabletki lub zastrzyki.
Ból gardła w koronce
Łzawiący ból gardła jest kolejnym etapem wzrostu liczby stwardnień na migdałkach i ma cięższy przebieg. Krostki nie są już widoczne jako kropki na pęcherzykach, ale jako całe wyspy i polany, podobne do mapy geograficznej. Nie widać pojedynczych punktów ropnych, a blaszka jest rozlanym polem, z niewielkim światłem jasnoczerwonych, bez ropnych migdałków. Regionalne węzły chłonne są dość bolesne, a ból pojawia się nawet przy obracaniu głowy. W ciężkich przypadkach pacjent może mieć trudności z otwarciem ust, nadmiernym ślinieniem się, z bólem promieniującym do głowy i ucha przy próbie przełykania.
Spożywanie pokarmów stałych jest trudne z powodu ostrego bólu; chory woli małymi łykami pić płynne zupy, rosoły, kompoty. Ponieważ trzeba często wykonywać małe połknięcia, pacjent ma silne dolegliwości bólowe, a przed posiłkami pomocne może być nawadnianie migdałków sprayem z lidokainą. Owszem, stracą czułość i będą drętwieć jak w gabinecie stomatologicznym z odrętwiałą śluzówką w policzku, ale dzięki temu pacjent może jeść mniej lub bardziej komfortowo. Oprócz dławicy piersiowej mogą występować inne rodzaje, takie jak wrzodziejąca błoniasta lub toksyczna, martwicza, ale są one dość rzadkie i nie będziemy poświęcać zbyt wiele czasu na ich opisanie.
Uwaga: komplikacje związane z bólem gardła!
Każdy ból gardła, w każdym wieku, zwłaszcza u dzieci i osób starszych, powinien być traktowany z wyjątkową ostrożnością. Nieleczona ostra angina przejdzie w stan przewlekły i spowoduje przewlekłe reumatyczne uszkodzenie stawów, zastawek serca i mięśnia sercowego. Ale nawet przed tymi odległymi powikłaniami może pojawić się szybki, pilny stan.
Należy do nich kilka rodzajów ropni, w których ropa z migdałków wybucha do tkanek, są to ropnie okołomigdałkowe i za-gardłowe, czyli gardłowe. Jeśli pod błoną śluzową jamy ustnej obok migdałka zacznie gromadzić się ropa, nastąpi gwałtowne pogorszenie samopoczucia, silna gorączka, dreszcze, a migdałek po stronie ropnia wybrzuszy się asymetrycznie ku środkowi, przesuwając za sobą cały zespół struktur jamy ustno-gardłowej, w tym języczek. Konieczna jest pilna interwencja chirurgiczna: nakłucie ściany ropnia, odprowadzenie ropy, irygacja i drenaż. W ten sposób leczy się również ropień gardła, w którym ropa zbiera się za migdałkami, a nawet z tyłu gardła.
Długotrwałe powikłania to m.in. zapalenie stawów, mięśnia sercowego i zastawek serca, gorączka reumatyczna, o której już wspominaliśmy, oraz uszkodzenie nerek, czyli kłębuszkowe zapalenie nerek. Występuje w klasycznym paciorkowcowym zapaleniu gardła. Anginowe kłębuszkowe zapalenie nerek dotyczy mechanizmu filtrującego, czyli samych kanalików nerkowych i ich aparatu. Obecnie, przy nowoczesnym i odpowiednio wczesnym rozpoznaniu i leczeniu anginy, kłębuszkowe zapalenie nerek występuje w 1% przypadków pierwotnej anginy, a w 3-5% przypadków postaci nawrotowych i przewlekłego zapalenia migdałków, co nie jest rzadkością.
Jest to spowodowane autoprzeciwciałami, które zamiast walczyć z paciorkowcem, atakują własne tkanki nerek. Zwykle takie kłębuszkowe zapalenie nerek pojawia się po powrocie gorączki do normy: jest to drugi tydzień choroby, a nawet wcześniej: dni 7-9.
W tej chwili pacjent uważa się za praktycznie zdrowego, ale jednocześnie ma immunologiczne zapalenie w nerkach bez objawów. Kłębuszkowe zapalenie nerek można wykryć na podstawie badań laboratoryjnych moczu. O stanie zapalnym świadczy białkomocz, czyli zwiększona ilość białka w moczu, zwiększona liczba czerwonych i białych krwinek, cylinduria.
Jeśli mają częste bóle gardła, to wynikająca z nich niewydolność nerek może znacznie ograniczyć ich zdolność do prawidłowego funkcjonowania, a w końcu doprowadzić do niewydolności nerek. Uszkodzenie mięśnia sercowego, czyli zapalenie mięśnia sercowego, występuje znacznie wcześniej, a nawet pojawia się na tle ostrego obrazu, na początku choroby. Takie zapalenie mięśnia sercowego jest też wyjątkowo nieme, objawia się jedynie wzrostem LDH we krwi i zmianami w EKG. Zapalenie mięśnia sercowego nie objawia się ani bólem serca, ani dusznością, ani zmniejszoną tolerancją na wysiłek sercowy; na tym polega jego podstępność. Dlatego podczas leczenia szpitalnego dławicy piersiowej należy wykonać kilka badań EKG, a jeśli pacjent leczy się w domu – nie należy być leniwym, a po powrocie do zdrowia należy zbadać go u kardiologa.
Mogą wystąpić inne, rzadsze powikłania. Wspomnieliśmy już o toksycznym obrzęku krtani, duszności, ale nie możemy zapominać, że istnieje również sepsa tonsillogenna, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie kości, a także występowanie odległych ognisk ropnych, które zostały rozprzestrzenione przez krew, czyli hematogenne rozsiewanie się. Właśnie z tego powodu nawet katar, zwykły ból gardła należy leczyć ostrożnie, prawidłowo i z całą wytrwałością.
Uważaj na anginę!
Bardzo szczegółowo przebrnęliśmy przez serię o anginie, ale ani słowa o głównych winowajcach i powikłaniach anginy. Najważniejszym organizmem odpowiedzialnym za różnego rodzaju bóle gardła do tej pory jest dobrze znany paciorkowiec beta-(Y1E9E)-hemolityczny grupy A, który jest również odpowiedzialny za reumatyzm. Jego rodzaj nazywa się Streptococcus pyogenes, pyogenes. Dość często powoduje różnorodne choroby zapalne gardła u dzieci i młodzieży, z częstością od 25 do 58%. Rzadziej ból gardła może być spowodowany zakażeniami wirusowymi, paciorkowcami innych grup, rzeżączką (!), w ciężkich przypadkach – z laseczką błonicy, różnymi beztlenowcami i spirochaetes. Do tego typu bólu gardła zalicza się również ból gardła Simanowskiego-Plauta-Vensena.
W przeszłości bardzo rzadko diagnozowano bóle gardła wywołane przez mykoplazmy i chlamydie – czyli pasożyty wewnątrzkomórkowe. Jednak obecnie, ze względu na powszechne zakażenie wirusem HIV i pojawienie się dużej liczby przypadków niedoboru odporności u osób z nierozpoznanymi zmianami w organizmie, taka angina stała się znacznie częstsza.
Ostre zapalenie migdałków, które jest wywołane przez paciorkowca beta-hemolizującego i może prowadzić do ostrej gorączki reumatycznej, występuje w Federacji Polskaej najczęściej wczesną wiosną. Różne grypowe zapalenie gardła, zapalenie gardła z zakażeniem koronawirusem, które przebiega jako łagodne ostre zakażenie układu oddechowego, zapalenie gardła wywołane wirusem syncytialnym układu oddechowego najczęściej jesienią lub zimą.
Nie należy jednak zakładać, że najgorszą z nich będzie angina koronawirusowa. Z ludzkością straszącą pandemią, choć nie jest ona tak groźna jak zakażenie wywołane przez paciorkowca beta-hemolizującego grupy A.
Pod sam koniec XX wieku w kilku krajach Unii Europejskiej i w USA odnotowano wyjątkowo ciężkie przypadki zakażenia wywołanego przez ten paciorkowiec, które oprócz miejscowych objawów dławicy piersiowej były powikłane ciężkimi objawami ogólnymi: spadkiem ciśnienia tętniczego, rozwojem DIC, czyli – jak to wcześniej nazywano – koagulopatii konsumpcyjnej, objawami niewydolności wielonarządowej. W rzeczywistości były to szczególne przypadki wstrząsu infekcyjno-toksycznego wywołanego przez agresywny paciorkowiec.
W wielu przypadkach udało się ustalić przyczynę: były to zakażenia tkanek miękkich i skóry, różne streptodermy. Jednak w 15% przypadków nie doszło do ropnych zakażeń tkanek miękkich lub skóry, a bramą wejścia były pierwotne ogniska bakteryjne zlokalizowane w migdałkach i innych strukturach limfoidalnych zlokalizowanych w gardle.
Dodatkowe badanie przeprowadzone w USA, zakończone w 1992 roku, wykazało, że krzywe zachorowalności w przypadkach tego wstrząsu toksycznego wywołanego przez paciorkowca hemolitycznego i dławicy piersiowej są niemal identyczne. Ta szczególna „wirulencja” paciorkowca beta-hemolizującego może prowadzić do nieskutecznego leczenia dławicy piersiowej. Oczywiście jest to pytanie czysto medyczne. Jeśli jednak podejmiemy się wymienienia antybiotyków, które powinny pomóc, to trzeba też ostrzec przed możliwością nieskutecznego leczenia, co zdarza się czasem nawet u doświadczonych lekarzy. Dlaczego leczenie dławicy piersiowej antybiotykami może nie być skuteczne?
Dlaczego antybiotyki nie pomogły?
Przede wszystkim zdefiniujmy, kiedy lekarz może „podejrzewać, że coś jest nie tak” i zdaje sobie sprawę, że antybiotyk nie działa tak, jak powinien. Przede wszystkim jest to:
-
W ciągu 3 dni od rozpoczęcia antybiotykoterapii objawy nie ustępują, nie ma poprawy lub wręcz przeciwnie – stan pacjenta, częściej dziecka, pogarsza się;
-
po normalnym przebiegu antybiotykoterapii z udowodnioną poprawą, paciorkowiec beta-hemolizujący grupy A jest nadal wydalany z gardła, a pacjent przechodzi do grupy nosicieli, co jest bardzo niepokojące ze względu na możliwy nawrót i przekształcenie anginy w proces reumatyczny i autoimmunologiczny.
Prowadzone od początku XXI wieku badania wskazują, że nieskuteczność ta częściej występuje w przypadkach leczenia fenoksymetylopenicyliną (Osen). W niektórych przypadkach patogeny znajdowały się w ustno-gardłowych związkach mikrobiologicznych, w których wytwarzana była beta-laktamaza, a penicyliny niechronione miały wówczas również niewystarczającą skuteczność. W tym przypadku, po wykonaniu badania bakteriologicznego rozmazów i określeniu wrażliwości patogenu na antybiotyki, należało ukierunkować leczenie, zgodnie z zasadami racjonalnego podejścia, stosując antybiotyk „podwójny” lub chroniony. Oczywiście chodzi o amoksycylinę plus klawulanian, taki sam Amoxiclav czy Augmentin.
Badania wykazały w różnych krajach, że jeśli pacjent ma paciorkowca beta-hemolizującego grupy A i jest leczony penicyliną przed rozpoczęciem antybiotykoterapii, to wskaźnik niepowodzeń może wynosić nawet 38%. Wskazano dodatkowe przyczyny tego „narkotykowego fiaska”. Po licznych badaniach stwierdzono, że niepowodzenia w leczeniu prowadzą do:
Dość niskie przestrzeganie zasad przez pacjentów, zwłaszcza dzieci.Jeśli antybiotyki pomogą, to w czwartym dniu po przyjęciu gorączka znika, ból gardła staje się mniejszy, a po 6 dniach praktycznie nie ma już objawów anginy. Wielu rodziców uważa więc, że nie trzeba już „karmić” dzieci antybiotykami. Jest to rażący błąd, wynik braku zrozumienia między rodzicami a lekarzem, który po prostu nie wyjaśnił celu leczenia i powodu przyjmowania antybiotyków jeszcze przez kilka dni po normalizacji stanu zdrowia.
Badania wykazały, że jeśli kuracja antybiotykowa jest wymagana przez 10 dni, to dziewiątego dnia polecenia lekarza są respektowane i nie więcej niż 10% pacjentów przyjmuje antybiotyk, a reszta opuszcza kurację bez zgody. Takie zbyt krótkie kursy przyczyniają się do rozwoju lekooporności u niemal wszystkich patogenów;
Istnieją powody, dla których nie jest to wina pacjenta.Tak więc, jeśli podawane są penicyliny, mogą być one degradowane przez mikrobiologiczne beta-laktamazy, co nie jest rzadkością. Szczególnie jeśli pacjent przebywa w przedszkolu, szkole, świetlicy, czyli w środowisku zamkniętym lub półzamkniętym. Streptococcus może być wtedy ponownie zakażony, czyli dochodzi do reinfekcji.
Ponowne zakażenie może być spowodowane przez samego pacjenta, który zaraża się po leczeniu. Na przykład szczoteczka do zębów dziecka, której dziecko używało w szczycie objawów bólu gardła, a następnie kontynuowało używanie, zanieczyszczone patogenem, po uzyskaniu poprawy klinicznej. Po upływie dnia lub dwóch od rozpoczęcia kuracji antybiotykowej należy pozbyć się szczoteczki do zębów i zastąpić ją nową. Podobnie ruchome aparaty ortodontyczne i protezy mogą być źródłem zakażenia;
Zaburzenia w funkcjonowaniu oropharyngeocenosis.Przed paciorkowcem beta-hemolizującym chronią nas zwykle nasze normalne mikroby saprofityczne. Jeśli środowisko bakteryjne zostało osłabione, zniszczone przez antybiotyki, (do prawidłowej flory przede wszystkim należy paciorkowiec alfa-hemolityczny). Tutaj takie antybiotyki mogą „pomóc” patogenowi gardła i zaburzyć ochronę mikrobiologiczną;
Wreszcie, to niepowodzenie w leczeniu może być spowodowane istniejącym wcześniej długotrwałym bezobjawowym nosicielstwem paciorkowca beta-hemolizującego.
Wykazano, że nawet wśród zdrowych dzieci częstość występowania takiego nosicielstwa wynosi około 3%, przy czym dzieci te są klinicznie całkowicie zdrowe i są czystymi „nosicielami”.
Osoby zainteresowane problemem, Po więcej informacji odsyłam do „D. Tulupowa”, dziennikarza medycznego.. i Karpova E..Przebieg leczenia: „Antybakteryjna terapia ostrego i przewlekłego nawracającego zapalenia migdałków u dzieci”, SBEE DPO „Rosyjska Akademia Medyczna Kształcenia Podyplomowego”, Klinika Otorynolaryngologii Dziecięcej, Czasopismo „Skuteczna Farmakoterapia. Pediatria” nr 2.
Najczęstsze błędy
Teraz, gdy znamy już przyczyny oporności drobnoustrojów, należy wspomnieć o błędach najczęściej popełnianych przy przepisywaniu antybiotyków na ostre zapalenie migdałków:
-
Po pierwsze, lekarze mogą zaniedbać badanie bakteriologiczne, czyli mikrobiologiczne. Leczenie to będzie miało jedynie charakter empiryczny i ślepy. Prowadzi to do tego, że po ustąpieniu objawów i normalizacji temperatury leczenie uważa się za zakończone, podczas gdy u pacjenta może rozwinąć się przewlekłe nosicielstwo paciorkowca beta-hemolizującego;
-
lekarz może położyć nacisk na leczenie miejscowe, przepisując środki antyseptyczne i różne płukanki, ale zadbać o organizm dorosłego człowieka, albo ulec błaganiom zbyt aktywnych rodziców „żeby nie podawać antybiotyków”. Taka fałszywa „opieka” jest kosztowna, bo prawidłowe leczenie wymaga stężenia substancji czynnej nie tylko na zewnątrz, ale i we krwi, od wewnątrz. Wiadomo, że powierzchnia migdałków jest usiana głębokimi kryptami, a patogeny mogą niezawodnie „schować się” wewnątrz tych krypt przed płukaniem i działaniem miejscowych środków antyseptycznych;
-
lekarz może nie przepisać tego, co leczy, ale te leki, na które stać biednych. W efekcie zamiast normalnej terapii pacjent otrzymuje nieskuteczne ko-trimoksazole, tetracykliny, sulfonamidy i inne leki, które z powodzeniem stosowano w leczeniu dławicy piersiowej, ale dawno temu, w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku;
-
jednym z największych błędów, o których była mowa powyżej, jest niepotrzebne kończenie antybiotykoterapii przedwcześnie, gdy tylko pojawi się poprawa. Dorośli pacjenci, a tym bardziej rodzice chorych dzieci, powinni być uświadomieni o zagrożeniach wynikających z takiego odstawienia leku;
-
nie zakładać, że paciorkowiec beta-hemolizujący pozostaje stabilny i nie zbroi się na nowe antybiotyki. Pod koniec XX wieku w Japonii i Europie pojawiły się oporne szczepy paciorkowca beta-hemolizującego na makrolidy i inne antybiotyki i tylko kontrola przepisywania leków pozwoliła opanować wzrost oporności.
Zainteresowani częstością występowania anginy wywołanej przez paciorkowca beta-hemolizującego grupy A i specyfiką jej leczenia, Odsyłam do tego arkusza informacyjnego: B. . Belov, Instytut Badawczy Reumatologii Klinicznej, Warszawa.
Nowoczesne antybiotyki na ból gardła
Ci, którzy uważnie przeczytali materiał, zrozumieli, że leczenie każdego bólu gardła to poważna sprawa. Postacie kataralne również wymagają antybiotyków, ale można je opanować stosując miejscowo. Gdy tylko mówimy o anginie ropnej, pęcherzykowej, a tym bardziej o lakunarnej postaci anginy, należy zastosować antybiotyki zarówno miejscowo, jak i w formie terapii systemowej, czyli w postaci tabletek lub zastrzyków domięśniowych.
Podanie antybiotyków w pierwszej kolejności prowadzi do zaprzestania namnażania się flory patogennej na migdałkach, jeśli antybiotyk jest bakteriostatyczny. Jeśli antybiotyk ma działanie bakteriobójcze, ginie flora patogenna, co powoduje zmniejszenie miejscowego zespołu bólowego i zapalnego w migdałkach i gardle. Racjonalne (tzn. ze znanym czynnikiem sprawczym), a nawet empiryczne (z nieznanym), ale prawidłowe stosowanie antybiotyków w dławicy piersiowej zapobiega rozwojowi powikłań. Jednoczesne leczenie niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi łagodzi gorączkę. Ładowanie płynów i bogaty w witaminy reżim picia pomaga szybko odwrócić ogólne odurzenie. Nie będziemy omawiać poszczególnych etapów nieleczniczego i miejscowego leczenia anginy, a zainteresowanych odsyłamy do odpowiedniego artykułu: „Jak prawidłowo leczyć anginę”.
Poniżej sprawdzamy, które antybiotyki w leczeniu bólu gardła są obecnie najczęściej stosowane i najczęściej przepisywane. Zanim jednak przejdziemy do ich opisu, należy pamiętać, że wszystkie antybiotyki są obecnie przepisywane przez lekarza i nigdy nie powinny być stosowane jako samoleczenie. Materiały dotyczące antybiotyków mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią zachęty do zakupu jakichkolwiek leków. Wszystkie leki z tej listy są zgodne z krajowymi i klinicznymi wytycznymi, a także krajowymi i międzynarodowymi protokołami dotyczącymi postępowania z pacjentami z ostrym zapaleniem migdałków pod wpływem antybiotykoterapii.
Dla każdego antybiotyku podano najpierw międzynarodową niezastrzeżoną nazwę (INN). Oto kilka nazw dobrych leków i ich cena. Cena ważna dla wszystkich aptek w Federacji Polskaej do stycznia 2021 roku.
Przegląd najlepszych antybiotyków na ból gardła
| Nominacja | Desto | Nazwa | Cena |
| Aktualne antybiotyki na ból gardła | 1 | Azytromycyna (Sumamed) | 99 € |
| 2 | Amoxicillin (Flemoxin Solutab) | 194 € | |
| 3 | Cefexime (Suprax, Ceforal, Pancef) | 437 € | |
| 4 | Spiramycyna (Rovamycin) | 1 122 € | |
| 5 | Amoksycylina+kwas klawulanowy(Augmentin, Amoxiclav, Arlet) | 100 € | |
| 6 | Benzylpenicylina | 14 € | |
| 7 | Clacid (Clarithromycin) | 522 € | |
| 8 | Cefotaksym (Claforan) | 38 € | |
| 9 | Josamycin (Wilpafen Solutab) | 513 € | |
| 10 | Midekamycyna (Macropen) | 407 € | |
| 11 | Roksytromycyna (Rulid, Esparoxy) | 279 € |
Azytromycyna (Sumamed)
Ocena: 4.9
Azytromycyna, czyli Sumamed, jest lekiem pierwszego rzutu w leczeniu różnych bólów gardła. To nie jest tanie. Trzy tabletki Sumamed po 500mg mogą kosztować ponad 500 Zlotykhli. Sumamed, teraz dostępny w Pliva w Chorwacji. Sumamed zawiera azytromycynę, jest to bakteriostatyczny antybiotyk o szerokim spektrum działania z grupy makrolidów, a mianowicie makrolidy powinny być preferowane w leczeniu różnych postaci anginy, gdyż skutecznie zwalcza paciorkowce płucne.
Lek działa na mikroorganizmy poprzez hamowanie syntezy białek w komórkach mikroorganizmów. W wysokich stężeniach jest bakteriobójczy, aktywny wobec szeregu mikroorganizmów zarówno Gram-dodatnich, jak i Gram-ujemnych, beztlenowych, a nawet wewnątrzkomórkowych. Sumamed jest wskazany w kataralnej i ropnej postaci dławicy piersiowej. Może być podawany w postaci jednej tabletki raz dziennie przez okres do 3 dni. Odpowiednio, dawka kursowa wynosi półtora miligrama, czyli jedno opakowanie.
Zalety i wady
Za duży plus Sumamedu uważa się jego wysoką aktywność, a także idealną zgodność. Wystarczy jedna tabletka dziennie. Sumamed przyjmuje się w formie krótkiego kursu, maksymalnie przez 6 dni. Sumamed wykazuje również aktywność wobec beztlenowców, które również mogą powodować niektóre rodzaje anginy, zarówno w czystej postaci, jak i jako część flory mieszanej. Oprócz zwykłego paciorkowcowego bólu gardła, chlamydialnego bólu gardła, a nawet wywołanego przez inne pasożyty wewnątrzkomórkowe – mykoplazmy – gdy układ odpornościowy jest niski. Sumamed dobrze radzi sobie również z tymi chorobami.
Sumamed rzadko powoduje działania niepożądane, takie jak złe samopoczucie lub reakcje alergiczne. Minus Sumamedu można uznać za stosunkowo wysoką cenę, powyżej 500 Zlotykhli za zaledwie trzy tabletki. Należy jednak pamiętać, że dwie takie paczki, czyli 1000 Zlotykhli, to pełny kurs.
Natomiast w przypadku zakażeń przenoszonych drogą płciową przebieg leczenia to tylko jedna tabletka! Sumamed jest obecnie lekiem uniwersalnym i nie można go zdyskontować jako pomocnego w zapobieganiu wtórnemu bakteryjnemu zapaleniu płuc po zakażeniu koronawirusem.
Amoxicillin (Flemoxin Solutab)
Ocena: 4.9
Są to rozpuszczalne tabletki syntetycznej aminopenicyliny. Flemoxin Solutab to tabletki dyspersyjne, dostępne w opakowaniach 125mg, 250mg, 500mg, a nawet 1g. Ten lek na ból gardła jest silnym antybiotykiem bakteriostatycznym, dobrze jest go stosować przeciwko paciorkowcom i gronkowcom, a to właśnie przedstawiciele tych mikroorganizmów najczęściej powodują ból gardła. W niepowikłanym bólu gardła u dorosłych Flemoxin należy stosować w dawce 250 mg raz lub dwa razy dziennie, a w przypadku bólu gardła o charakterze pęcherzykowym lub lakunarnym dawkę należy podwoić do 500 mg dwa razy dziennie. Kurs trwający 1 lub 2 tygodnie, zgodnie z decyzją lekarza. Produkuje Flemoxin Solutab holenderskiej firmy Astellas Pharma, a to kosztuje niedrogo dla europejskiej jakości: pakiet 20 rozpuszczalnych tabletek zawierających 500 mg leku, można kupić w cenie 300 do 350 Zlotykhli.
Zalety i wady
Tabletki rozpuszczają się szybko i dobrze, mają owocowy zapach, choć smak penicyliny nie był zupełnie odrzucający. Lek Flemoxin dobrze się wchłania i można go przyjmować do woli, na czczo lub po posiłku. W ciągu jednego dnia po zastosowaniu pacjent odczuwa znaczną ulgę w bólu gardła, w tym poprawę ogólnego samopoczucia, lepsze przełykanie i zmniejszenie bólu gardła. Amoksycylina ma pewne działania niepożądane, wśród których najczęstsze są różne reakcje alergiczne, takie jak świąd skóry lub pokrzywka, ale są one rzadkie. Należy pamiętać, że amoksycylina niezabezpieczona kwasem klawulanowym jest bezsilna wobec szczególnie opornych bakterii, które wytwarzają enzymy beta-laktamazy. Dlatego należy uciec się do połączenia amoksycyliny z kwasem klawulanowym w przypadku, gdy Flemoxin jest nieskuteczny, stosując antybiotyk Augmentin, który jest omówiony poniżej. W związku z tym Flemoxin Solutab można uznać za wszechstronny środek przeciwbakteryjny, który ma szerokie działanie na różne mikroorganizmy, jest wysokiej jakości i nie jest bardzo drogi.
Cefexime (Suprax, Ceforal, Pancef)
Ocena: 4.9
Cefixime jest nowoczesną cefalosporyną trzeciej generacji, która jest szeroko skuteczna wobec wielu rodzajów patogenów gardła. Jest to cefalosporyna w postaci kapsułek, co jest rzadkością: większość cefalosporyn jest zwykle podawana we wstrzyknięciu domięśniowym. Ale Suprax węgierskiej firmy Gedeon Richter, produkowany w kapsułkach 200 i 400 mg, ma wyraźne działanie bakteriostatyczne. Zatrzymuje namnażanie się zarazków, ale nie niszczy ich komórek, dzięki czemu nie dopuszcza do masowego uwalniania antygenów i toksyn na zewnątrz, aby nie wywołać szoku infekcyjno-toksycznego.
Antybiotyk Suprax jest bardzo dobrze przepisywany dla dzieci, na różne rodzaje anginy, jak również jako antybiotyk zapasowy. Cefixime jest odpowiedni przy nietolerancji penicylin, a u dzieci nie jest dostępny w kapsułkach, ale w syropie o jasnym truskawkowym smaku, który dzieci bardzo lubią. Bakteryjne zapalenie oskrzeli znane jest po anginie, kiedy pacjent cierpi z powodu kaszlu i ropnej flegmy, a Suprax jest doskonałym lekiem na zapalenie oskrzeli. Jest to nowoczesny antybiotyk i nie jest droższy od Sumamedu. Opakowanie 6 kapsułek po 400 mg kosztuje około 600 Zlotykhli. w aptekach.
Zalety i wady
Suprax jest nowoczesną, szybko działającą, doustną cefalosporyną III generacji. Antybiotyk jest szybko wchłaniany i powoli wydalany, dlatego można go stosować w przypadku różnych bólów gardła, zarówno pęcherzykowych, jak i lakunarnych, stosując tylko jeden zabieg dziennie. Niektórzy uważają, że Suprax często powoduje reakcje alergiczne, pokrzywkę i swędzenie skóry, ale nie wszyscy się z tym zgadzają. Większość antybiotyków jest dobrze tolerowana, także u dzieci. Suprax to niedrogi, wysokiej jakości preparat o stosunkowo niskiej cenie, skuteczny wobec wszystkich rodzajów dławicy piersiowej i jej powikłań.
Spiramycyna (Rovamycin)
Ocena: 4.9
Spiramycyna, czyli vovamycin, produkowana przez francuską firmę Sanofi Aventis, to kolejny doskonały przedstawiciel antybiotyku skutecznego w walce z różnymi rodzajami bólu gardła. Nie jest on wskazany jako antybiotyk pierwszego wyboru, ale jako antybiotyk rezerwowy, który można zastosować, jeśli pacjent jest uczulony na penicyliny, a nawet cefalosporyny, czyli jeśli z jakichkolwiek powodów nie może przyjmować ani Augmentinu, ani Flemoxinu Solutab, ani Supraxu. W takim przypadku Rovamycin zwalczy ból gardła po prostu dobrze, jeśli będzie przyjmowany w postaci tabletek. Każda tabletka zawiera 1,5 lub 3 ml. sztuk, A dla 16 z tych tabletów (1,5 mln.) będzie musiał zapłacić od 1100 do 1700 Zlotykhli.
Rovamycin jest makrolidem, który działa zarówno na tlenki Gram-dodatnie, jak i Gram-ujemne. Należą do nich te drobnoustroje, które najczęściej wywołują zapalenie gardła, zapalenie gardła i choroby zapalne dróg oddechowych. Wskazany również w leczeniu zakażeń paciorkowcami beta-hemolizującymi, zapalenia zatok, środowiskowego zapalenia płuc oraz atypowego zapalenia płuc wywołanego przez chlamydie lub mykoplazmy. Lek przepisywany jest w ilości od 6 do 9 mln. jednostek na dobę, w trzech dawkach. Oznacza to, że każdego dnia należy przyjąć 4 do 6 tabletek dotychczasowej dawki. Odpowiednio, to opakowanie wystarcza na 2-3 dni leczenia, a leczenie powinno trwać co najmniej tydzień.
Zalety i wady
Wiadomo, że wadą leku będzie jego wysoki koszt. Najczęstsze działania niepożądane to wysypka i nudności, ale jest to działanie zależne od dawki, które bardzo szybko ustępuje. Rovamycin jest przeciwwskazany u dzieci poniżej 6 roku życia, gdy wynosi 1,5 mln tabletek. jednostki. Ten lek to naprawdę „super ciężka artyleria”, ale na razie powinien być trzymany w rezerwie.
Amoksycylina+kwas klawulanowy (Augmentin, Amoxiclav, Arlette)
Ocena: 4.8
Wiele mikrobów nauczyło się zwalczać penicyliny i inne „proste” antybiotyki, w tym amoksycylinę, za pomocą specjalnych enzymów: beta-laktamaz, czyniąc te antybiotyki nieszkodliwymi. Gdyby zatrzymać te enzymy, czyli wprowadzić do antybiotyku amoksycyliny inhibitor beta-laktamazy, to w efekcie powstałby antybiotyk chroniony, a takim inhibitorem jest kwas klawulanowy. Dlatego, jeśli połączysz amoksycylinę z kwasem klawulanowym, otrzymasz bardzo skuteczny Augmentin.
Jedna tabletka może zawierać 250mg lub 500mg amoksycyliny i taką samą ilość kwasu klawulanowego (125mg). W rezultacie Augmentin, który jest produkowany przez Smithk
Zalety i wady
Kwas klawulanowy bardzo dobrze zwiększa siłę działania amoksycyliny wobec rekombinowanych drobnoustrojów, przez co chwilowo straciły one zdolność do opierania się temu skutecznemu antybiotykowi. Na plus należy zaliczyć fakt, że cena tego nowego, ulepszonego leku nie wzrosła; w rzeczywistości stał się on nieco tańszy. Wynika to z bardzo szerokiej dystrybucji tego leku, gdyż duży popyt stworzył wręcz nadpodaż różnych firm, a leku stało się po prostu za dużo na rynku. Kolejny plus Augmentinu można uznać za jego szybkość działania przeciwko patogennej florze, natomiast wadą jest jego zrozumiały wpływ jako antybiotyk na mikroflorę przewodu pokarmowego. Ale można to naprawić: po każdej antybiotykoterapii dysbiozę można łatwo skorygować preparatami bakteryjnymi.
Benzylpenicylina
Ocena: 4.8
Nie można pominąć najstarszego, najwierniejszego, wypróbowanego „przyjaciela”: to zwykła benzylpenicylina sodowa, którą szpitale wciąż kupują w workach. Dokładniej jest to sól sodowa benzylopenicyliny, a jedna fiolka do przygotowania iniekcji domięśniowej zawiera 1 milion. jednostki. Jest to niezabezpieczona biosyntetyczna penicylina, która ma działanie bakteriobójcze.
W większości przypadków może pomóc w niepowikłanym bólu gardła, ponieważ jest aktywny wobec bakterii Gram-dodatnich. Jeżeli jest dostępny w domu w postaci zastrzyków domięśniowych, to jest tani i łatwy w leczeniu nieciężkiej dławicy piersiowej i innych takich dolegliwości od zapalenia płuc, zapalenia wsierdzia do zakażeń skóry, błon śluzowych i tkanek miękkich.
Należy go podawać domięśniowo osobom dorosłym, zgodnie z zaleceniami lekarza, ale w przypadku bólu gardła zwykle potrzeba 6 fiolek dziennie, przez tydzień. Koszt tego leku jest dość rozsądny: butelka będzie cię kosztować od 6,50 RUR / USD w aptekach internetowych. za sztukę. Kurs leczenia, odpowiednio, będzie kosztował około 300 Zlotykhli.
Zalety i wady
Wadą preparatu jest jego dość słabe działanie w przypadku silnego bólu gardła. Przecież mikroby tolerowały ten antybiotyk przez dziesiątki lat. Gdybyśmy byli nie w dwudziestym pierwszym wieku, ale w latach czterdziestych, kiedy po raz pierwszy zastosowano penicylinę, byłaby ona bardziej aktywna niż najlepsze współczesne antybiotyki, ponieważ zarazki nie spotkały się jeszcze z niczym takim. Ale obecnie jest to oczywiście dość słabe. Drugą bardzo niekomfortową i nieprzyjemną częścią jest konieczność wykonywania zastrzyków co 4 godziny, czego dzieci w ogóle nie lubią. To częste stosowanie może spowodować nacieki, pośladki wymagają siatek jodowych, rozgrzewających je, więc stosując benzylopenicylinę, wracamy do ZSRR. Jedyną różnicą będą igły jednorazowe, w przeciwieństwie do tępych radzieckich igieł wielokrotnego użytku. Ale przy tym wszystkim przemawia taniość tego leku, a liczba powikłań i skutków ubocznych jest bardzo niska.
Clacid (Clarithromycin)
Ocena: 4.8
Clacid, czyli klarytromycyna, to bardzo skuteczny nowoczesny antybiotyk produkowany we Włoszech przez firmę Abbott, dostępny zarówno w granulkach, jak i tabletkach. 14 tabletek po 500 mg każda będzie kosztować średnio 750 Zlotykhli. Jest to półsyntetyczny makrolid, który wykazuje dużą skuteczność wobec wielu drobnoustrojów wywołujących anginę i patologiczne zapalenie błony śluzowej górnych dróg oddechowych i nosogardzieli. Clacid jest szczególnie skuteczny wobec patogenów mykoplazmozy i legionellozy. Ale jest też dość przydatny w różnych rodzajach dławicy, także wtedy, gdy antybiotyki beta-laktamowe są nieskuteczne. Oprócz bólu gardła, przepisywany jest na zapalenie zatok i inne zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli i płuc, zakażenia skóry i tkanek miękkich oraz ostre zapalenie ucha środkowego. Dawka maksymalna 500 mg dwa razy dziennie, dawka początkowa 500 mg raz dziennie. Lek Clacid stosuje się zarówno u dorosłych, jak i u dzieci, z wyjątkiem okresu karmienia piersią.
Zalety i wady
najczęstsze działania niepożądane to bóle głowy, wysypka, pocenie się, biegunka i zaburzenia smaku. Czasami dochodzi nawet do zaburzeń enzymów wątrobowych, ale zwykle ustępują one po kilku dniach. Clacid nie powinien być stosowany w połączeniu ze statynami, kolchicyną, niskim poziomem potasu lub niektórymi innymi diagnozami. Clacid jest silnym antybiotykiem i powinien być leczony tylko przez lekarza, ale efekt leczenia anginy będzie bardzo dobry.
Cefotaksym (Claforan)
Ocena: 4.8
Mówiąc o krajowej benzylopenicylinie, którą 6 razy dziennie „klepie się w tyłek”, możemy to samo powiedzieć o cefotaksymie (Claforan), który jest produkowany w Turcji. Ma wyraźnie wyższą skuteczność i jest cefalosporyną III generacji. Niszczy szeroką gamę mikroorganizmów, w tym oporne na beta-laktamazy drobnoustroje, np. gdy nieskuteczne okazały się penicyliny, w tym półsyntetyczne. Niektóre bakterie są odporne, ale Acinetobacter, Listeria, Clostridium difficile, które prawie nigdy nie powodują anginy. Claforan jest wskazany, poza dławicą piersiową, w leczeniu zakażeń układu oddechowego i moczowo-płciowego, zapalenia wsierdzia, stanów septycznych, zakażeń kości i stawów.
Lek podaje się domięśniowo w pojedynczej dawce 1 g, tj. jedna fiolka w odstępie 12 godzin, w niepowikłanym bólu gardła. W przypadku łagodnego bólu gardła Claforan podaje się co 8 godzin, czyli trzy razy dziennie, a w przypadku ciężkiego przebiegu podaje się pojedynczą dawkę 2 fiolek (2 gramy), skracając odstęp między wstrzyknięciami do 6 godzin, zbliżając się do częstotliwości podawania benzylopenicyliny. Cena Claforanu to 175 Zlotykhli. za fiolkę, zatem 1 dzień leczenia anginy tym antybiotykiem kosztuje mniej więcej tyle samo w przypadku niepowikłanej anginy, co cały tydzień leczenia domową benzylopenicyliną.
Zalety i wady
Claforan jest wyraźnie bardziej skutecznym antybiotykiem niż benzylopenicylina, choćby dlatego, że jest odporny na działanie beta-laktamaz. Claforan jest dość bolesny po podaniu domięśniowym, dlatego zaleca się podawanie go z roztworem Novocaine lub Lidocaine, a nie z solą fizjologiczną, 1% roztworem. Lek jest przeciwwskazany u dzieci poniżej drugiego roku życia, a działania niepożądane obejmują reakcje alergiczne, nudności, podwyższony poziom kreatyniny. Dlatego należy ostrożnie przepisywać go pacjentom z możliwymi zaburzeniami czynności nerek. Claforan nie powinien być również podawany osobom z ciężkimi blokadami wewnątrzsercowymi lub u których występuje ciężka niewydolność serca lub nadwrażliwość na środki znieczulenia miejscowego stosowane jako rozpuszczalnik do wstrzyknięć domięśniowych.
Josamycin (Wilpafen solutab)
Ocena: 4.8
Lek o tej ładnej nazwie to jozamycyna, słodkie, pachnące truskawkami tabletki. Giosamycin to wysokiej jakości europejski antybiotyk, który jest produkowany we Francji przez firmę Astellas Pharma.
Dziesięć takich tabletek o wadze 1 g będzie kosztować od 600 do 770 Zlotykhli latem 2020 roku. Lek ten należy do grupy antybiotyków makrolidowych. W zwykłych kombinacjach Wilpafen działa poprzez hamowanie rozmnażania się zarazków, ale w wyższych kombinacjach ma działanie bakteriobójcze. Lek wykazuje wysoką aktywność wobec tlenowców Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, które są drobnoustrojami powodującymi różne rodzaje ostrego zapalenia migdałków, czyli bólu gardła. Oprócz bólu gardła może być stosowany w leczeniu ciężkiego bólu gardła, zapalenia zatok szczękowych, zapalenia krtani, szkarlatyny, zapalenia ucha środkowego i innych poważnych schorzeń, nawet błonicy w połączeniu z surowicą przeciwbłoniczą. Dawkowanie zwykle przepisuje lekarz, ale klasycznie dorośli powinni przyjmować 1 g dziennie w 2-3 dawkach, czas trwania leczenia zależy od wskazań i ciężkości schorzenia.
Zalety i wady
Josamycyna jest nowoczesnym antybiotykiem, który może być przepisywany jako lek drugiego rzutu w przypadku bólu gardła, zarówno kataralnego, jak i ropnego: postaci pęcherzykowej i lakunarnej. Giacamycyna może mieć działania niepożądane, ale są one łagodne i zależne od dawki. W leczeniu anginy mizamycyną nie należy polegać na tym, że jest to silny i nowoczesny antybiotyk, a z chorobą radzą sobie tylko tabletki. Obowiązkowo, przy każdym przepisanym antybiotyku, konieczne jest leczenie miejscowe: płukanie gardła, resorpcja lizaków środkami antyseptycznymi, irygacja i płukanie migdałków lekami antybakteryjnymi w celu wytworzenia skutecznego stężenia bakteriobójczego zarówno na zewnątrz, na powierzchni migdałków, jak i we krwi.
Midekamycyna (Macropen)
Ocena: 4.8
Wreszcie, aby zakończyć przegląd skutecznych i znanych antybiotyków w leczeniu różnych rodzajów dławicy piersiowej należy nazwać midekamycynę, pod nazwą handlową Macropen. Są oczywiście inne nazwy od innych producentów. Ta szczególna midekamycyna jest produkowana przez KRKA ze Słowenii i jest niedroga. Za 16 tabletek po 400 mg kosztuje od 200 do 500 Zlotykhli.
Midekamycyna jest makrolidem, antybiotykiem, który zwalcza zarazki poprzez rozbijanie ich ścian komórkowych, zaburzanie syntezy białek. W małych dawkach zatrzymuje rozwój patogenów, a w większych zabija chorobę. Macropen jest wskazany w leczeniu dławicy piersiowej, gdy występuje uczulenie lub nietolerancja na benzylopenicylinę, Flemoxin lub Augmentin. Przecież jest to lek drugiego rzutu, rezerwowy i nie powinien być rozpraszany. Jest doskonały w hamowaniu wzrostu bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, a nawet niektórych beztlenowców, ponieważ clostridia i inne beztlenowce mogą być częścią związków mikrobiologicznych, które powodują dławicę piersiową, szczególnie na tle ciężkiej supresji immunologicznej. Macropen jest wskazany u dorosłych, jedna tabletka 3 razy dziennie, a u dzieci 30 do 50 mg na kilogram masy ciała w dwóch dawkach dziennie. Czas trwania leczenia: 1 do 2 tygodni.
Zalety i wady
Lek jest europejskiej jakości, jest niedrogi, ale w tym samym czasie, jedno opakowanie Macropen wystarczy na 5 dni, odpowiednio, dla dwutygodniowego kursu wymaga trzech opakowań, a to będzie kosztować 600 Zlotykhli w normalnym tempie. A jeśli pójdziesz do sieci aptek, która jest zbyt droga, przepłacisz ponad dwukrotnie. Makropen może powodować działania niepożądane, z których najczęstsze są wysypki skórne, ale znów rzadkie, występujące w mniej niż 1% przypadków. Preparat jest przeciwwskazany u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i nerek oraz nadwrażliwością na midekamycynę. Dużą zaletą tego leku jest to, że może być przepisywany kobietom w ciąży i karmiącym, nawet z zachowaniem ostrożności. Angina u kobiet w ciąży jest bardzo niebezpieczną chorobą pod względem wpływu na płód.
Roksytromycyna (Rulid, Esparoxy)
Ocena: 4.8
Roksytromycyna, (oryginalny Rulid, produkowany przez francuską firmę Sanovi-Aventis, jest antybiotykiem makrolidowym). Jest on dostępny w postaci tabletek 150 mg, w opakowaniu po 10 sztuk. Na rynku Polskam znajduje się niemiecki generyk Lindapharm o nazwie Esparoxy. Koszt opakowania 10 tabletek waha się od 230 do 330 Zlotykhli. Na początku 2021 r.
Rulide to preparat doustny, który doskonale sprawdza się w przypadku bólu gardła i może być stosowany w leczeniu większości typowych zakażeń bakteryjnych, w tym paciorkowca beta-hemolizującego grupy A. Oczywiście istnieją oporne bakterie i drobnoustroje, takie jak mycoplasma czy acinetobacter, ale i tak rzadziej wywołują one anginę, a acinetobacter występuje niezwykle rzadko.
W bólu gardła należy przyjmować jedną tabletkę 150mg, dwa razy dziennie, co 12 godzin. Dawkę dobową 300 mg można zatem podać w następujący sposób: dawkę 300 mg można podać natychmiast, bez dzielenia dawki dobowej na 2 dawki.
Zalety i wady
Lek Rulid może być stosowany u dzieci, ale wyłącznie w wieku od 4 lat. U dzieci o masie ciała powyżej 40 kg dawkowanie jest takie samo jak u dorosłych, natomiast u dzieci o mniejszej masie ciała decyzję o przepisaniu Ruxithromycin podejmuje lekarz pediatra. U pacjentów w podeszłym wieku nie ma potrzeby zmniejszania dawki i dawki dobowej. Należy jednak pamiętać, że należy go przyjmować przed posiłkami i z dużą ilością wody.
Występują działania niepożądane: osłabienie, wysypka alergiczna, dyskomfort w jamie brzusznej i podwyższone enzymy wątrobowe to najczęstsze z nich. Jest przeciwwskazany, jeśli jest przyjmowany razem z ergotaminą oraz w przypadku nadwrażliwości na antybiotyki makrolidowe. Ważne jest, aby lekarz dowiedział się, czy pacjent przyjmuje ergotaminę i dihydroergotaminę oraz inne podobne leki. W przeciwnym razie może dojść do ciężkich powikłań, aż do martwicy kończyn włącznie. Zabrania się stosowania w okresie ciąży i laktacji, a w przypadku niewydolności wątroby i nerek zmniejsza się dawkę o połowę. Istnieją inne interakcje lekowe, których nie będziemy tu omawiać – ich ustalenie jest zadaniem lekarza prowadzącego, podobnie jak określenie czasu trwania leczenia.
Należy pamiętać, że na świecie, a także w Rosji, oporność czynników wywołujących anginę na makrolidy stale rośnie. Dotyczy to nie tylko klarytromycyny, ale także roksytromycyny i azytromycyny. W przypadku stwierdzenia flory opornej na makrolidy i obecności beta-laktamaz, jako antybiotyki rezerwowe można podać linkozamidy oporne na alergię: klindamycynę i linkomycynę.
Wniosek
Oczywiście te antybiotyki nie są jedynymi w przeglądzie leków na anginę. Trzeba jednak pamiętać, że w przypadku procesu ropnego na migdałkach zawsze należy podać antybiotyk nie tylko miejscowo, ale także doustnie, czyli pozajelitowo. Po zakończeniu kursu antybiotyków konieczne jest wyrównanie powstałej dysbiozy jelitowej poprzez przepisanie preparatów bakteryjnych: Bactisubtil, Linex, Hilac-Forte i innych. Nie wyklucza się dysbakteriozy pochwy, ponieważ zawiera skuteczne stężenie nie tylko do niszczenia czynników wywołujących anginę, ale także normalnej flory pochwy u kobiet.
Konieczna jest zatem terapia korekcyjna mająca na celu wyeliminowanie dysbakteriozy pochwy i przywrócenie prawidłowej biocenozy pochwy. Jeśli jest to zaniedbane, może rozwinąć się tzw. waginoza bakteryjna, która polega na rozwoju garderoby i wyparciu prawidłowej flory, przede wszystkim bakterii kwasu mlekowego lub pałeczek Daederlein.
Antybiotykoterapię anginy należy przerwać nie tylko w przypadku dobrego samopoczucia, nie tylko po stabilnej normalizacji temperatury, ustąpieniu obrzęku i przekrwienia migdałków oraz ich całkowitym oczyszczeniu z ropnej płytki, ale także w okresie zaleconym przez lekarza. Poprawa nie może być powodem do odstąpienia od leczenia.
W ten sposób zyskuje się pewność, że nie wystąpią wczesne lub późne powikłania. Pacjenci powinni mieć także wykonane badanie moczu w celu zdiagnozowania ewentualnego kłębuszkowego zapalenia nerek, zapisać EKG i sprawdzić, czy nie doszło do zawału serca po dławicy piersiowej.
Dobrym punktem odniesienia jest artykuł „Antybakteryjna terapia paciorkowcowego zapalenia migdałków i gardła”, opublikowany w The Children’s Doctor, 2000 (numer 3). Pomimo dużego wieku opublikowanego materiału, niektóre punkty są aktualne do dziś.
Czy możecie polecić jakieś inne skuteczne antybiotyki na ból gardła, które nie są uwzględnione w tej liście?
Czy moglibyście polecić któryś z tych 11 najlepszych antybiotyków na ból gardła? Który z nich jest najskuteczniejszy i bezpieczny do stosowania? Chciałbym poznać Wasze doświadczenia i opinie na ten temat. Dziękuję z góry za udzielenie informacji!