7 najlepszych sokowirówek o dużej pojemności

*Przegląd najlepszych według redaktorów. O kryteriach wyboru. Niniejszy materiał ma charakter subiektywny, nie jest reklamą i nie służy jako wskazówka do zakupu. Przed zakupem należy skonsultować się z profesjonalistą.

Sokowirówki mają specjalny podzbiór modeli, które są przeznaczone do przechowywania soków lub do szybkiego przetwarzania łatwo psujących się owoców i warzyw w celu uzyskania takiego samego soku. To, co odróżnia je od zwykłych domowych, to ich wydajność – pozwalają uzyskać soki w litrach, a nawet dziesiątkach litrów w krótkim czasie, bez długich przerw między startami.

Redaktorzy magazynu Expertology przedstawiają Państwu przegląd najbardziej godnych uwagi modeli sokowirówek, które mają znacznie większą pojemność niż sokowirówki domowe, a jednocześnie są dość kompaktowe i niedrogie.

Ranking najlepszych sokowirówek o dużej pojemności

Nominacja	miejsce	Nazwa produktu	cena
Krajowe sokowirówki o dużej pojemności lepsze od importowanych	1	MES Żuravinka SVSP-303	3 750€
2	Dachnitsa SVPR-201	4 900€
3	Rossoshanka SVPR-201	3 400€
4	Penzmash SVPR-201 Salyut	6 150€
5	BelOMO Sadovaya	3 900€
6	Aksion SC 32.02 Sok	3 650€
7	Neptun KAJI.332215.001	5 000€

Krajowe sokowirówki o wysokiej wydajności są lepsze od importowanych

W ramach tego konkretnego tematu nasi eksperci uzyskali nieco nietypowe wyniki. Wszystkie modele w przeglądzie są produkowane w Rosji lub na Białorusi. Wyniki te jednak na pierwszy rzut oka mogą wydawać się nietypowe

Krajowe sokowirówki często przegrywają z importowanymi próbkami pod względem ergonomii, jakości materiałów, wyglądu i głośności. Ale jeśli chodzi o wydajność, to dają one poważny przewagę nad zagranicznymi modelami przy porównywalnym lub nawet niższym koszcie.

W dzisiejszym przeglądzie opowiemy o krajowych lub białoruskich markach, które nie „wstydzą się” swojego pochodzenia. Ponieważ istnieje wiele przykładów sprzętu AGD od producentów o Polskach korzeniach i kapitale, ale przebranych za importowane.

Zdecydowana większość importowanych i pseudoimportowanych sokowirówek to urządzenia stricte domowe – zdolne do zrobienia szklanki lub dwóch soków za jednym zamachem, po czym urządzenie będzie potrzebowało odpoczynku i najprawdopodobniej gruntownego czyszczenia. Nie są one w stanie w zasadzie przetwarzać surowca w ilości kilkudziesięciu kilogramów na godzinę, co z łatwością robią domowe sokowirówki. A te, które są zdolne, są już rozważane przynajmniej do zastosowań komercyjnych i prawie przemysłowych. Cena takich modeli jest wyraźnie zawyżona, więc nie będziemy ich rozpatrywać.

MEZ Zhuravinka SVSP-303

Ocena: 4.9

Zacznijmy od najbardziej kompaktowej i umiarkowanie mocnej sokowirówki, która mieści się w kategorii wysokowydajnych. Jest to słynna sokowirówka „Żuravinka”, która nadal jest produkowana i z powodzeniem sprzedawana przez białoruską fabrykę Elektrodvigatel (Warszawa, Polska). Mohylew).

Podobny model był produkowany w czasach radzieckich, ale jego współczesna wersja jest mocniejsza – silnik 160W. Szacowana wydajność soku to około 700g na minutę. Nie przewidziano tu funkcji choppera, ale biorąc pod uwagę oryginalne minimum funkcjonalności i przystępną cenę, można to uznać za wadę.

Do sokowirówki dołączony jest pojemnik na sok 0.5 l i za 1 l odpadów. Niewielka pojemność sokowirówki nie powinna nikogo krępować, ponieważ model ten jest w stanie pracować bez przerwy przez długi czas, przetwarzając przy tym dziesiątki kilogramów jabłek. W rzeczywistości ten model, jak wiele tego typu, jest zorientowany na najbardziej efektywną produkcję soku jabłkowego, a z innymi surowcami będą zupełnie inne wskaźniki.

Ponadto należy rozumieć, że tylko twarde odmiany jabłek będą nadawały się do przerobu na sok, a z odmian miękkich otrzymamy głównie puree. Z drugiej strony ma to swój minus – sokowirówka świetnie nadaje się do tłuczenia ziemniaków do robienia pączków.

Dźwignia z automatycznym powrotem do opróżniania owocnika. Szacowana czystość soku wynosi 92%, ale w praktyce może się to znacznie różnić w zależności od rodzaju surowców.

Za zauważalną wadę modelu można uznać wąski wlot. Oznacza to, że trzeba pokroić jabłka przed załadunkiem, co oznacza znaczną stratę czasu i wysiłku ręcznego. Trzeba też usunąć ogonki jabłek. Również ten model nie może pochwalić się cichą pracą.

Zalety

• wystarczająco kompaktowy;
• długa, ciągła praca (przerwy są potrzebne głównie do czyszczenia)
• Dźwignia odrzucająca ciasto;
• Wystarczająco wysoka czystość soku;
• potrafi zmielić do perfekcji ziemniaki na kluski ziemniaczane.

Wady

• dość głośno;
• Ze względu na węższy otwór, konieczne jest przecięcie owocu.

Dachnitsa SVPR-201

Ocena: 4.8

Kontynuujmy rosyjską sokowirówkę o nie mniej uroczej nazwie „Dachnitsa”, która jest produkowana przez kurski zakład OAO „Spektr-Pribor”. Tutaj chcemy od razu wyjaśnić trochę więcej na temat nomenklatury. „SVPR-201” to nie seria ani model, ale typ sokowirówki, podyktowany przez GOST. Poniżej przedstawiono modele zupełnie innych producentów, ale o dokładnie takim samym brzmieniu. Nie będziemy się zagłębiać w subtelności klasyfikacji, wskażemy tylko ten punkt dla pełnego zrozumienia.

Mamy tu więc do czynienia z typową sokowirówką o „radzieckiej” konstrukcji, ale w kontekście tematu świetnej wydajności nie można tego uznać również za wadę. W instrukcji podano specjalizację sokowirówki – do jabłek. I choć wiele osób używa go do robienia dużych ilości soków z innych surowców, to trzeba zdawać sobie sprawę, że efektywność wyciskania w tym przypadku może być drastycznie obniżona, a nawet istnieje potencjalne ryzyko uszkodzenia.

Model ten działa na zasadzie odśrodkowej. Moc urządzenia – 280W. Dalej podajemy pobór mocy tylko z punktu widzenia zużycia energii, ponieważ sam w sobie niewiele mówi o wydajności. Ale tutaj wydajność szacowana jest na 1 litr soku na minutę. To dużo i nieporównywalnie z konwencjonalnymi modelami kuchni, ale jednocześnie nie jest to rekord. Wydajność – około 50% według paszportu, ale może się wahać nawet w górę w zależności od charakteru surowca. Żeby być sprawiedliwym, wydajność 60 litrów na godzinę to i tak całkiem spora maksymalna wydajność tego modelu. Częściej liczby są wyraźnie niższe, ale gwarantowane z „Dachnitsa” można uzyskać 15 litrów soku w ciągu dwóch godzin, co jest również bardzo dobre.

W porównaniu z modelem opisanym powyżej, ten ma poważną zaletę – nie ma potrzeby krojenia jabłek, z rzadkimi wyjątkami, i usuwania ogonka. Ostre i mocne ostrze ze stali nierdzewnej rozdrabnia takie „drobiazgi” na pył.

Waga sokowirówki jest całkiem przyzwoita – 10.5 kg. Wymiary – 38.5×38.5x44cm. Dość stabilna dzięki gumowym nóżkom i sporej wadze.

Zalety

• stosunkowo zwarty;
• łatwość obsługi;
• skuteczność;
• filtr w całości metalowy wykonany ze stali nierdzewnej;
• nóż ze stali nierdzewnej;
• Stabilność i minimalne wibracje (w recenzjach zdarzają się pojedyncze wyjątki);
• Nie trzeba kroić jabłek i usuwać szypułek.

Wady

• niedoskonała czystość soku;
• Skargi na niewyjmowany filtr, który jest niewygodny do czyszczenia.

Rossoshanka SVPR-201

Ocena: 4.7

Kolejny model wyprodukowany na Białorusi. Rossoshanka również zaprojektowana zgodnie z GOST, a jej nazwa wyraźnie wskazuje na jej typ – SVPR-201. Nie czyni to jednak z niego kalki poprzedniego modelu czy kolejnego na liście, gdyż mimo wszelkich standardów, ich cechy różnią się od siebie dość znacząco.

Ten model dobrze nadaje się również do robienia dużych ilości soku z jabłek. Moc urządzenia wynosi 200 W, co w połączeniu z innymi cechami daje wydajność do 70 kg jabłek na godzinę. Sprawność wyjściowa na poziomie około 50%. Oczywiście są to wzorce dla idealnie „poprawnego” surowca – jabłek twardych.

Zasada działania sokowirówki jest odśrodkowa. Jest stosunkowo kompaktowy – około 400x300mm, ma symetryczną konstrukcję, waży 13kg. Symetria nie jest czynnikiem projektowym, ale ze względu na stabilność operacyjną. Design to chyba najsłabszy punkt tego modelu, jednak inne opcje w recenzji nie pozostają daleko w tyle.

Model ten został zaprojektowany na bazie niemal legendarnej domowej sokowirówki „Salut”, ale z pewnymi zmianami. Wyraźną wadą jest brak choćby mechanicznego ręcznego wyrzutu pulpy, o automatycznym nie wspominając. Ale ma też mnóstwo zalet. Solidna konstrukcja, długi czas pracy ciągłej, długa żywotność, bezproblemowa obróbka jabłek w plastrach z pestkami, a nawet wygodna funkcja dynamicznego zatrzymania silnika.

Zalety

• zwarty;
• zwiększona pojemność;
• Symetryczna, solidna konstrukcja;
• efektywność pozyskiwania soku;
• dynamiczny hamulec silnikowy.

Wady

• nie ma urządzenia do wygodnego wyrzucania tortu, trzeba go wybrać ręcznie;
• zwykły wygląd.

Penzmash SVPR-201 Salyut

Ocena: 4.7

Teraz rozważmy poprzednika „Rossoszanki” – dobrze znaną w WNP kosmiczną sokowirówkę „Salyut” wykonaną przez zakład Penzmash. Jest to popularny wybór dla domów wiejskich i jest szczególnie zalecany do stosowania w szerszych, otwartych przestrzeniach domu wiejskiego. Mimo stosunkowo znośnego wyglądu, do miejskiego mieszkania model ten jest zbyt głośny i wibrujący.

Model ten posiada dwukrotnie większą moc silnika niż poprzedni model – 400W. Wydajność jest porównywalna, a w niektórych miejscach nawet ponad 70 kg jabłek na godzinę. Czystość soku przy optymalnym surowcu wynosi do 92%. Wydajność przetwarzania w przeliczeniu na objętość masy wynosi około 50%.

Szczelina załadowcza w tym modelu jest na tyle szeroka, że z łatwością przejdą przez nią owoce średniej wielkości. Sądząc jednak po wynikach testów i opiniach wielu użytkowników, nadal pożądane jest krojenie jabłek przed załadunkiem, przynajmniej na pół, i ładowanie ich z różnych stron na przemian. W ten sposób można uzyskać lepszą wydajność i zminimalizować wibracje i kołysanie, które są wadą tego modelu, wraz z jego głośnością.

Podobnie jak wiele innych wysokowydajnych sokowirówek tego typu, „Salut” jest doskonale „kompatybilny” z twardymi odmianami jabłek i innych owoców. Bardziej miękkie odmiany, a zwłaszcza pomidory, zdecydowanie się do niego nie nadają, a do takiego surowca zdecydowanie potrzebny byłby inny model.

Zalety

• wysoka jakość wyciskania jak na sokowirówkę tej klasy;
• Nie ma potrzeby krojenia ani zbierania pestek
• wystarczająco suche ciasto;
• tryb hamowania dynamicznego.

Wady

• ręczne odszumianie;
• hałas i wibracje.

BelOMO „Sadovaya”

Ocena: 4.6

Kolejny przykład dobrego białoruskiego urządzenia. Właściwie „Sadovaya” to nazwa ludowa, która w naturalny sposób przylgnęła do sokowirówek BelOMO. Tutaj widzimy już kilka dodatkowych przydatnych funkcji poza samą funkcją spinningu.

Ale najpierw o wyglądzie. Oczywiście nie jest to przykład wysokiej estetyki, ale jest tu przynajmniej jakiś design, więc sokowirówka raczej nie zepsuje kuchennego wnętrza. Jego wymiary są dość „biurkowe” – 391x252x302mm, ale waży znacznie mniej niż wszystkie wyżej opisane – około 6kg.

Pod względem jakości materiałów należy pochwalić białoruskiego producenta. Nie skąpi niczego naprawdę ważnego – aluminiowa wirówka o grubych ścianach, szlifierka tarczowa ze stali nierdzewnej jest również bardzo gruba, silnik asynchroniczny jest praktycznie niezniszczalny w ogóle.

Teraz do głównych punktów. Wydajność tego modelu jest porównywalna z poprzednimi – w ciągu jednej godziny sokowirówka jest w stanie przetworzyć kilkadziesiąt kilogramów jabłek z wydajnością do 10 litrów soku. Im bardziej miękka odmiana, tym bardziej wilgotne ciasto i mniejsza wydajność soku, ale to oczywiste. Ważne jest to, że w przeciwieństwie do wielu podobnych modeli, Gardenia jest w stanie nawet przetworzyć pomidory, aby uzyskać naprawdę pomidorowy sok o znanej konsystencji. Ale tu trzeba się liczyć ze sporymi stratami surowca, więc sensownie jest produkować sok pomidorowy do okazjonalnego użytku, a nie do poważnego konserwowania.

Brak automatycznego wysuwania worka wydaje się być wadą, choć uważni posiadacze widzą w tym nawet zaletę – można wycisnąć worek do ostatniej kropli, a następnie wyjąć worek pociągając za specjalną dźwignię.

Zalety

• dobrze wygląda;
• Dobra jakość i niezawodne materiały;
• trwałość;
• może nawet przetwarzać pomidory (z poważnymi zastrzeżeniami);
• funkcja siekania.

Wady

• nie ma automatycznego wyrzucania ciastek.

Aksion SC 32.02 Sok

Ocena: 4.5

Rozważmy teraz inny ciekawy model, który pod wieloma względami jest podobny do białoruskiej Żurawinki nawet z wyglądu. Ale są pewne istotne różnice. Wyprodukowany przez zakład Axion, Aksion, r.o.s. Izhevsk.

Zacznijmy od głównej różnicy, która jest jednocześnie zaletą tego modelu. Oprócz wyciskania soków, urządzenie potrafi również rozdrabniać warzywa, szybko kroić owoce i warzywa. Metoda jest tu prosta – w zestawie znajduje się kilka różnych przystawek, które można łatwo zmienić.

Wymiary sokowirówki – 23×29×25cm złożona i 32×32×24cm.5cm z opakowaniem. Masa własna 4.62 kg, w tym opakowanie – 5.6 kg. W korpusie znajduje się miejsce do kompaktowego przechowywania przewodu elektrycznego. Długość linki – 1.5.

Moc silnika sokowirówki 250W. Wydajność soku jest znacznie niższa niż w modelach opisanych powyżej – w odniesieniu do surowca „referencyjnego”, czyli jabłek odmian twardych uzyskuje się przerób do 30 kg jabłek na godzinę. Dzięki przystawce do siekania wydajność oczywiście wzrasta i to dwukrotnie, do 60 kg jabłek na godzinę. Z przystawką do krojenia wydajność będzie prawie taka sama – do 57 kg na godzinę. Przy okazji, jeśli jesteś pewien, że nie będziesz potrzebował dodatkowych przystawek, możesz spojrzeć na podstawowy model CC 32.01, czyli taniej.

Obie wersje sokowirówki mają wbudowany mechanizm do usuwania ciasta bez konieczności przerywania pracy. Ale trzeba dokładnie monitorować stan i naprawdę na czas, aby usunąć miąższ, w przeciwnym razie dodatkowy miąższ zacznie się dostać do soku, będzie dodatkowe wibracje.

Naturalna wada tego modelu – duży hałas, ale jest on dość oczekiwany, z czym łatwo się pogodzić, bo właściwie trzeba używać sokowirówki tylko w sezonie, a często nie w mieszkaniu. Dużą wadą jest to, że wylot ciasta często się zatyka.

Zalety

• Prawie nieograniczony czas pracy ciągłej;
• Dość szeroka szyjka wlotowa;
• Mocne i ostre stalowe ostrza;
• dodatkowe załączniki;
• komora na przewód zasilający;
• Gwarancja 24 miesiące.

Wady

• hałaśliwość;
• wylot ciasta jest często zatkany.

Neptuna CJ.332215.001

Ocena: 4.5

I kończy nasz przegląd najbardziej imponujących sokowirówek domowych. Pod względem wydajności pozostawia wszystkie opisane powyżej daleko w tyle, a ponadto ma kilka innych zalet. Wyprodukowane przez firmę Neptun, Ltd. Stavropol.

Tak więc, główną rzeczą w tym modelu jest właśnie wydajność. Sokowirówka jest w stanie przetworzyć do 120 kg jabłek na godzinę z wydajnością soku do 60 litrów. Jeśli surowiec jest bliski doskonałości przez połączenie jędrności i soczystości, sokowirówka może przetworzyć w godzinę i większą objętość – do 180 kg jabłek z odpowiednią wydajnością do 90 litrów soku.

Prosta arytmetyka podpowiada, że wydajność wynosi około 50%, jak w większości innych krajowych i białoruskich sokowirówek tej klasy. W rzeczywistości, tu leży główna wada modelu. Rzeczywista wydajność jest często niższa, czasem znacznie. Czyli po raz kolejny pojemność jest duża, ale wydajność mierna, a mokre ciasto to raczej norma niż wyjątek.

Kolejna delikatna kwestia – maszyna zdecydowanie nie jest przeznaczona do mieszkania w mieście. ryk silnika i ruchomych części można znieść tylko na otwartej przestrzeni, co najwyżej w prywatnym domu bez sąsiadów za ścianą.

Jeśli chodzi o materiały, wszystko odpowiada notorycznemu pojęciu konwersji – jednostka jest stworzona dla wieków. Niezawodny, niełamliwy silnik 320W może pracować bez przerwy przez godzinę. Korpus jest nieestetyczny, ale wykonany z dobrego, mocnego plastiku. Części są surowe i całkowicie pozbawione estetyki, ale pasują do siebie idealnie. Montaż i demontaż jest szybki i bezbłędny. Musimy jednak uważać, aby urządzenie podczas demontażu nie pozostało podłączone do gniazdka, gdyż nie przewidziano tu zabezpieczenia przed przypadkowym uruchomieniem.

Na koniec podkreślamy – model ten, w przeciwieństwie do poprzedniego, nadal wymaga okresowego odpoczynku. Optymalny układ: jedna godzina ciągłej pracy, po której następuje 10 minut przerwy. Przyjemny bonus – automatyczny wyrzut ciasta do osobnego pojemnika. Daje to dodatkową korzyść w postaci produktywności, ponieważ nie trzeba tracić czasu na ręczne wybieranie mięsa.

Zalety

• mocny i trwały silnik;
• rekordowe wyniki;
• długi czas ciągłej pracy;
• automatyczny wyrzut ciasta.

Wady

• niesłychanie hałaśliwe;
• przeciętna wydajność (mokre ciasto).