Przegląd leków Dipropan i Betaspan

Kortykosteroidy iniekcyjne zajmują szczególne miejsce w praktyce klinicznej. Leki z tej grupy są stosowane w leczeniu schorzeń autoimmunologicznych i dermatologicznych, są stosowane w leczeniu uszkodzeń skóry, stawów, mięśni i innych narządów. Działanie takich leków jest szybkie, ale zwykle stosuje się je w krótkich kursach. Po uzyskaniu pożądanego efektu, pacjent przechodzi na tabletki, żele i maści lub inne leki.

Skupimy się dziś na dwóch kortykosteroidach iniekcyjnych: Dipropanie i Betaspanie. Są analogami: zawierają tę samą substancję czynną, więc mają te same wskazania do stosowania. Czy jest różnica w stosowaniu leków – czytaj artykuł.

Ważne!Kortykosteroidy są silnymi lekami o dużej liczbie działań niepożądanych. Niekontrolowane stosowanie takich leków stanowi zagrożenie dla zdrowia człowieka. Sterydy mogą być przyjmowaneTylko jeśli jest to wskazane i przepisane przez lekarza.

Co jest w środku: skład i postać farmaceutyczna

Cechy wspólne:

1. Dipropan i Betaspan należą do tej samej grupy farmakologicznej. Są to glikokortykosteroidy – hormony kory nadnerczy.

2. Dipropan i Betaspan mają tę samą substancję czynną, betametazon. Składnik aktywny jest zawsze taki sam.

3. Oba produkty są dostępne w postaci zawiesiny do wstrzykiwania.

4. Kortykosteroidy są ściśle przepisane.

Dipropan jest lekiem oryginalnym. To pierwszy lek na bazie betametazonu. Generyki pojawiają się na rynku farmaceutycznym po wygaśnięciu ochrony patentowej. Są to analogi – leki o takim samym składzie i teoretycznie podobnym mechanizmie działania. W praktyce generyki nie zawsze osiągają ten sam poziom co oryginał. Różna technologia, brak oczyszczenia z substancji balastowych – wszystkie te czynniki wpływają na jakość leku. Ale leki generyczne są zawsze tańsze od oryginałów – i to w dużej mierze tłumaczy ich popularność wśród pacjentów.

na całym świecie, aby generyk mógł być wprowadzony na rynek, musi przejść badania kliniczne – wykazać, że działa tak samo dobrze jak oryginał. Prowadzone są badania na pacjentach z ochotnikami. W Rosji wymagania dotyczące analogów są łagodniejsze. Wystarczy, aby lek wykazał swoje działanie w warunkach in vitro. Próby nie są przeprowadzane na pacjentach – jest to kosztowne i nie każdą firmę stać na tak rozbudowane szkolenia.

Wpływ kortykosteroidów na organizm

Betametazon, aktywny składnik obu leków, ma takie działanie:

1. Działanie przeciwzapalne. Betametazon hamuje aktywność enzymu fosfolipazy A2, a tym samym hamuje produkcję substancji prozapalnych, takich jak prostaglandyny, cytokiny, leukotrieny. Zmniejsza produkcję komórek tucznych, zmniejsza przepuszczalność naczyń, stabilizuje błony komórkowe i hamuje rozwój stanu zapalnego.

2. Działanie antyalergiczne. Betametazon hamuje syntezę mediatorów alergii, hamuje uwalnianie histaminy z komórek tucznych i bazofilów. Hamuje powstawanie przeciwciał i zmienia odpowiedź immunologiczną organizmu.

3. Działanie immunosupresyjne. Betametazon hamuje uwalnianie cytokin z limfocytów i makrofagów. Tłumi odpowiedź immunologiczną i zmniejsza odporność organizmu na różne czynniki zewnętrzne (w tym infekcje).

4. Działanie przeciwwstrząsowe i przeciwtoksyczne. Betametazon zwiększa we krwi krążące stężenie katecholamin: adrenaliny, noradrenaliny i dopaminy. Zwiększa też wrażliwość receptorów na te substancje. Powoduje zwężenie naczyń krwionośnych i podnosi ciśnienie krwi.

Betametazon wpływa na kluczowe ogniwa metabolizmu:

1. Metabolizm białek. Obniża poziom białek w osoczu – głównie dzięki globulinom. Zwiększa produkcję albuminy w wątrobie i nerkach, ale przyspiesza jej degradację w mięśniach.

2. Metabolizm węglowodanów. Przyspiesza trawienie węglowodanów z przewodu pokarmowego i zwiększa powstawanie glukozy.

3. Metabolizm tłuszczów. Prowadzi do redystrybucji tkanki tłuszczowej – głównie w obrębie twarzy, obręczy barkowej i brzucha.

4. Metabolizm wodno-elektrolitowy. Opóźnia zatrzymanie sodu i wody w organizmie, zwiększa wydalanie potasu i wapnia.

Oba preparaty zawierają dwie formy betametazonu:

1. Fosforan sodu betametazonu szybko wchodzi do krwiobiegu i jest eliminowany w ciągu nocy po wstrzyknięciu.

2. Dipropionian betametazonu jest powoli uwalniany z depot i eliminowany w ciągu 10 dni.

Efekt po podaniu leku przychodzi szybko i utrzymuje się przez długi czas.

Ocena skuteczności leku

Wiele napisano o roli kortykosteroidów iniekcyjnych. Jeden z nich omawia zastosowanie betametazonu i podobnych leków w zapaleniu więzadeł podeszwowych. Efekty zastrzyków sterydowych były porównywane z placebo lub brakiem jakiegokolwiek leczenia. Wydawało się, że ma on wpływ, ale jakość dowodów została oceniona jako niska. Autorzy przeglądu czekają na kolejne badania w tym zakresie.

W innym artykule naukowcy przyjrzeli się, jak systemowe kortykosteroidy wpływają na przebieg przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Wykazano, że długie i krótkie kursy sterydów są równie skuteczne w leczeniu.

W dermatologii produkty na bazie betametazonu są stosowane w chorobach autoimmunologicznych i alergicznych. Podaje się je jako leczenie ostre, z zamianą na inne niehormonalne. Dermatolodzy pozwalają na wstrzykiwanie sterydów bezpośrednio do zmiany chorobowej. Jest często bardziej skuteczny niż miejscowe żele i maści.

W reumatologii stosuje się wewnątrzstawowe sterydy iniekcyjne. To udowodniony fakt: jeśli leki są przyjmowane bezpośrednio na dotknięte miejsce, efekt jest szybszy i utrzymuje się dłużej. Twierdzi się, że Dipropan ma przewagę nad innymi podobnymi środkami. Jest szybki i długotrwały, nie wymaga dodatkowego znieczulenia i jest dobrze tolerowany.

Nie ma badań klinicznych porównujących dwa leki, Dipropan i Betaspan. Nie wiadomo, czy wersja generyczna odpowiada produktowi oryginalnemu. W dostępnej literaturze medycznej nie ma artykułów naukowych dotyczących Betaspanu.

Regimen

W takich sytuacjach przepisuje się Dipropan i Betaspan:

1. Choroby układu mięśniowo-szkieletowego z silną komponentą zapalną – reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa itp.

2. Choroby skóry, w tym choroby alergiczne i autoimmunologiczne: atopowe zapalenie skóry, toczeń rumieniowaty układowy, łuszczyca itp.

3. Choroby alergiczne – pyłkowica, astma oskrzelowa, alergiczne zapalenie oskrzeli, alergia na leki itp.

4. Układowe choroby tkanki łącznej – sklerodermia, zapalenie skórno-mięśniowe itp.

5. Nowotwory krwi u dzieci.

6. Terapia zastępcza w przypadku pierwotnej lub wtórnej niedoczynności kory nadnerczy. Kortykosteroidy stosowane łącznie z mineralokortykoidami.

7. Inne stany wymagające stosowania kortykosteroidów systemowych to m.in. wrzodziejące zapalenie jelita grubego, zespół adrenogenny, zapalenie nerek.

Dipropan i Betaspan są podawane domięśniowo. Brak zastrzyków dożylnych lub podskórnych!

W przypadku wielu schorzeń, kortykosteroidy są wstrzykiwane bezpośrednio do zmiany. Na przykład betametazon jest podawany wewnątrz stawu w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów, a w tkance wokół stawu w przypadku zapalenia kaletki maziowej.

Schemat dawkowania i czas trwania leczenia ustala lekarz indywidualnie, biorąc pod uwagę ciężkość stanu pacjenta.

Środki ostrożności

Częstość występowania działań niepożądanych wynika z ogólnoustrojowego działania leku. Betametazon działa na różne części metabolizmu, dlatego wywołuje działania niepożądane:

1. Zaburzenia równowagi elektrolitowo-wodnej prowadzą do obrzęków, utraty pierwiastków śladowych i anemii.

2. Działanie na układ sercowo-naczyniowy powoduje wzrost ciśnienia krwi.

3. Zaburzenia syntezy tłuszczów i węglowodanów zwiększają ryzyko wystąpienia cukrzycy i otyłości.

4. Wpływ na tkankę kostną i mięśniową prowadzi do osteoporozy, zerwania ścięgien, osłabienia mięśni.

5. Po stronie skóry występuje wydłużone gojenie się ran.

6. Działanie immunosupresyjne prowadzi do zakażeń. Osoba staje się podatna na różne wirusy i bakterie, łatwo zaraża się od osób z otoczenia. Często dochodzi do aktywacji flory wewnętrznej, co skutkuje wtórnymi zakażeniami grzybiczymi.

7. Kobiety często mają nieregularne cykle menstruacyjne.

8. Gorączka i rumieniec na twarzy bezpośrednio po wstrzyknięciu. Stan ten jest odwracalny i ustępuje w ciągu 10-15 minut.

9. Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest większe w przypadku długich kursów i/lub wysokich dawek.

10. W takich sytuacjach nie stosuje się kortykosteroidów:

11. ciężkie i szeroko rozpowszechnione choroby grzybowe;

12. Zakaźne zapalenie stawów – do wstrzyknięcia wewnątrzstawowego.

Stosować ostrożnie we wszelkich przewlekłych chorobach wewnętrznych oraz we wrodzonych lub nabytych niedoborach odporności. W czasie ciąży lek stosuje się tylko do podtrzymania czynności życiowych – może rozwinąć się niedoczynność kory nadnerczy u płodu. Produktów na bazie betametazonu nie stosuje się w okresie karmienia piersią.

Wnioski

Podsumowując:

1. Dipropan i Betaspan są kortykosteroidami do wstrzykiwania. Są one przepisywane w chorobach zapalnych, autoimmunologicznych i innych jako główna terapia.

2. Dipropan i Betaspan mają tę samą substancję czynną, te same wskazania i te same przeciwwskazania.

3. Dipropan jest lekiem oryginalnym, Betaspan jest jego wersją generyczną. Nie przeprowadzono badań klinicznych, które potwierdziłyby lub obaliły, że generyk jest dokładnym odpowiednikiem oryginału. Nie można jednoznacznie stwierdzić, że leki te są w pełni identyczne i zapewniają takie samo działanie – nie można też twierdzić, że jeden produkt jest lepszy od drugiego.

4. Długotrwałe stosowanie leków kortykosteroidowych zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych i prowadzi do poważnych powikłań.

Kortykosteroidy mogą być przepisane tylko przez lekarza. Nie należy zmieniać dawki i czasu trwania leczenia, gdyż jest to niebezpieczne dla zdrowia.