Przegląd leków – Indapamid i hipotiazyd | Który wybrać?

Indapamid i Hypothiazide, to diuretyki lub leki moczopędne szeroko stosowane w kardiologii, nefrologii, chirurgii, neurologii i endokrynologii w celu obniżenia ciśnienia krwi i odwrócenia obrzęków. Leki te są stosowane jednocześnie z lekami hipotensyjnymi. Są one obecne w każdym schemacie leczenia nadciśnienia tętniczego. Skutecznie regulują rozkurczowe i skurczowe ciśnienie krwi, prowadząc do prawidłowego ciśnienia tętniczego: 120/80 – 130/80 mm.rt.st., Będą się one różnić w zależności od wieku. Mechanizm działania obu preparatów jest taki sam, dlatego w wyborze Indapamidu lub Hipotiazydu mogą pomóc nasi eksperci z Expertologii.

Indapamid

Oprócz swoich pozytywnych właściwości Indopamid posiada pewną listę przeciwwskazań, a mianowicie

1. Wysokie ciśnienie krwi w postaci kolkowej z nagłymi zmianami ciśnienia krwi.

2. Uczulenie na składniki Indapamidu.

3. Ciężka niewydolność nerek z głębokimi zmianami w filtracji nerkowej.

4. Marskość wątroby, zapalenie wątroby typu C, rak wątroby.

5. Stany po udarze mózgu z zaburzeniami krążenia mózgowego.

6. Hipotensja, bradykardia.

7. Niedokrwistość o dowolnej etiologii.

8. Kamica moczowa stopnia III, stopnia IV.

9. Gout.

10. Obniżony poziom potasu, magnezu czy żelaza.

11. Niedobór laktazy.

12. Ciężka cukrzyca (postać zdekompensowana).

13. Zespół Burnetta.

14. Upośledzona równowaga wodno-elektrolitowa.

Na liście przeciwwskazań znajdują się kobiety w ciąży i karmiące piersią. Lek ten nie jest wskazany u dzieci, ale są pewne wyjątki: obrzęk o etiologii nerkowej. Pacjenci w podeszłym wieku z niewydolnością serca i głębokim uszkodzeniem mięśnia sercowego powinni otrzymywać ten lek tylko z dużą ostrożnością i pod nadzorem lekarza.

Określenie dawki

Indapamid jest dostępny w dawkach 1,5 mg (o przedłużonym działaniu) i 2,5 mg (o nie przedłużonym działaniu). Jeśli leczenie wymaga określonego i stałego stężenia diuretycznego ze stopniowym wycofywaniem płynów z organizmu, zaleca się stosowanie leku Indapamide 1,5 mg. Przebieg leczenia zależy od stopnia zaawansowania choroby i ilości nagromadzonego w organizmie płynu. W takich przypadkach lek stosuje się przez miesiąc lub nieprzerwanie. Są to cechy odpowiednie do leczenia zaawansowanej cukrzycy typu II, której towarzyszy wysokie ciśnienie krwi, zaburzenia pracy serca oraz obrzęki. W przypadku łagodniejszych postaci nadciśnienia tętniczego zaleca się stosowanie dawki 2,5 mg w następujący sposób: jedna tabletka rano, na pusty żołądek przez 3-5 dni.

Hipotiazyd: główne cechy

Hipotiazyd należy do grupy diuretyków tiazydowych. Lek oparty jest na hydrochlorotiazydzie. Dostępny jest w tabletkach o mocy 25mg i 100mg. Odpowiednie dla nadciśnienia i chorób nerek z obrzękami.

Mechanizm działania hipotiazydu

Substancja stała rozpuszcza się powoli w przewodzie pokarmowym, dopiero po 2 godzinach tabletka rozpada się na małe cząstki, które są wchłaniane przez żołądek, jelito cienkie. Pełna skuteczność dawki trwa tylko 4 godziny. Pozytywną stroną tego leku, jest wycofanie nagromadzonych płynów i zachowanie krwi i moczu. Hipotiazyd zwiększa zdolność filtracyjną układu kanalikowego nerek, ponadto lek łagodzi skurcz naczyń zarówno typu obwodowego, jak i ośrodkowego. Jedyną wadą jest to, że przenika przez barierę łożyskową, dlatego lek jest przepisywany z dużą ostrożnością u kobiet w ciąży i tylko w pilnych przypadkach. Wskazania, przeciwwskazania, działania niepożądane i sposób podawania są niemal identyczne jak w przypadku Indopamidu.

Niektóre podobieństwa i różnice

Diuretyki, a dokładniej Indopamid i Hipotiazyd, należą do grupy wolnych diuretyków. W miarę rozpuszczania stopniowo gromadzą się w krwiobiegu, a działanie farmakologiczne występuje po 2-4 godzinach. Mają one jednak podobne i charakterystyczne aspekty, a mianowicie:

Pomimo różnej skuteczności, oba diuretyki skutecznie leczą nadciśnienie + obrzęki różnego pochodzenia. W niektórych przypadkach przepisuje się je równolegle, w zależności od stopnia zaawansowania choroby + szybkości uzyskania pożądanego efektu, czyli szybkiego usunięcia nadmiaru płynów z krwiobiegu.

Ważne fakty dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa

Dla poznania właściwości porównawczych tych leków, na skuteczność leczenia nadciśnienia tętniczego, przeprowadzono długoterminowe badania różnych grup wiekowych pacjentów oraz pacjentów z grup ryzyka z rozpoznaniem cukrzycy II, III, IV stopnia, nefropatii, niewydolności nerek, nadczynności tarczycy. Zbadano również pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i innymi chorobami współistniejącymi, poddano ich obserwacji i wyciągnięto wnioski:

1. Lek moczopędny Hipotiazyd, wolniej regulujący ciśnienie krwi niż Indopamid. Podwójna dawka hipotiazydu plus dwa razy częściej do uzyskania efektu, przy bezpośrednich skutkach ubocznych. Hipotiazyd jest skuteczny w pierwszym i drugim stopniu nadciśnienia, w pozostałych postaciach nie daje pożądanego efektu.

2. W badaniu ponad 1000 pacjentów z nadciśnieniem 900 z nich wybrało Indopamid. Lek wchłania się szybciej, osiągając szczytowe stężenie i eliminując nadmiar płynów z organizmu bez uszczerbku dla zdrowia. Indopamid nie wpływa na pH moczu lub krwi i nie ma skutków ubocznych, takich jak alergie, dystrofia lub skleroza.

3. Indapamid zwiększa zdolność filtracyjną nerek, ale nie wpływa na ich prawidłowe funkcjonowanie, nawet przy długotrwałym stosowaniu. Hipotiazyd po długotrwałym stosowaniu wpływa na czynność nerek poprzez spowolnienie filtracji i nasilenie procesu stwardnienia. W małych dawkach, przy krótkotrwałym stosowaniu nie występują zmiany histologiczne i fizjologiczne w strukturze miąższu nerek.

4. Udowodniono, że w cukrzycy przyjmowanie Indopamidu przez sześć miesięcy ma pozytywny wpływ na mięsień sercowy, jak również na cały układ naczyniowy.

5. Liczne priorytety Indopamidu nie wypierają Hipotiazydu w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Ponieważ nie wszyscy pacjenci tolerują szybkie zmiany ciśnienia, hipotiazyd z jego wolno działającą eliminacją płynu z sieci naczyniowej jest lekiem z wyboru dla tej kategorii pacjentów. Lek ten, jest skutecznym środkiem w leczeniu zespołu nerczycowego, wielomoczu, obrzęków o etiologii endokrynologicznej. Oba produkty są przepisywane tylko po badaniach laboratoryjnych + aparaturowych i tylko na zalecenie lekarza prowadzącego.