Jak porównać dyskretne i zintegrowane karty graficzne – czym się różnią i która jest lepsza

Każdy komputer potrzebuje karty graficznej. Bez niego po prostu nie może konwertować cyfry na analog i obliczać grafiki. A jego główną funkcją jest po prostu dostarczenie podłączonego monitora.

Karty graficzne mogą być dyskretne lub zintegrowane. Są to dwie zasadniczo różne konstrukcje. Czym się różnią i czy lepsza jest dyskretna czy zintegrowana karta graficzna.

Najważniejsze cechy kart graficznych w ogóle

Zasada działania kart wideo (można je również nazwać akceleratorami graficznymi, procesorami graficznymi lub kartami graficznymi) jest dość prosta:

1. Najpierw procesor komputera wydaje polecenie wyświetlenia obrazu na ekranie;

2. Informacja o tym co ma być pokazane jest wysyłana do pamięci wideo. W grach przechowywane są tam na przykład modele 3D;

3. Procesor wideo (GPU) oblicza pozycję każdego piksela na ekranie, pobierając dane z pamięci wideo;

4. Sygnał jest przesyłany kablem do ekranu.

Jest oczywiste, że kluczowymi elementami akceleratora graficznego są procesor wideo i pamięć wideo. Pierwszy z nich zlicza lokalizacje pikseli, drugi przechowuje dane o obiektach. W rzeczywistości GPU to miniaturowy komputer, z własnym procesorem i pamięcią.

Jest to jednak trochę niekonwencjonalna konstrukcja. Na przykład procesor wideo może mieć kilka tysięcy słabych rdzeni, a pamięć wideo może być odpytywana dziesiątki razy szybciej niż pamięć RAM.

Po co zadawać sobie trud posiadania? Tak, aby zapewnić realistyczną grafikę w grach! Musi działać bardzo szybko, aby GPU mógł obliczyć pozycję każdego obiektu na ekranie, każdego promienia światła, każdego błysku, każdego liścia i każdego pocisku, który przelatuje obok. A zasobożerne obliczenia łatwiej dać 4 tys. małych rdzeni niż jeden duży.

Co to jest zintegrowana karta graficzna?

Jak wspomniano wcześniej, istnieją dwa rodzaje układów GPU – zintegrowane i dyskretne. A pierwszym z nich zajmiemy się za chwilę.

Zintegrowane (embedded) „wideo” jest wbudowane bezpośrednio w procesor. Nie posiada osobnego układu na płycie głównej, nie ma własnej pamięci, a jednostka obliczeniowa to mały, mało wydajny koprocesor. Ale zużywa najmniejszą ilość energii i jest niedrogi.

Ponieważ wbudowana karta graficzna nie posiada pamięci wideo, wszystkie dane potrzebne do obliczeń przechowuje w pamięci RAM. Dlatego nie nadaje się do gier. Ilość przydzielonej pamięci RAM nie jest oczywiście wystarczająca do nagrania całej sceny, a jedynie kilku obiektów z niej.

Jednostka obliczeniowa zintegrowanego akceleratora graficznego jest również bardzo słaba. Dlatego sceny nie mogą się szybko renderować. W najlepszym wypadku otrzymujemy „pokaz slajdów”, w najgorszym jedno zdjęcie zamarza na kilka minut.

Skoro zintegrowana karta graficzna jest tak słaba, to po co w ogóle zawracać sobie nią głowę??Cóż, ma to kilka zalet:

1. Nie wszyscy ludzie kupują komputer do gier. I nie ma sensu przepłacać za „dyskretność”, jeśli nie ma planów jej wykorzystania;

2. Pracuje w bardzo niskiej temperaturze. Chłodzenie zapewnione procesorowi jest wystarczające;

3. Zużywa minimalną ilość energii. Ogólnie rzecz biorąc, laptopy ze zintegrowanym „visuosem” mogą uzyskać 6-10 godzin pracy na baterii, a z dyskretnym – 3-4 godziny.

Poza tym, nowoczesne zintegrowane karty graficzne są raczej wydajne. Weźmy na przykład Intel UHD Graphics 640. Jego szybkość jest porównywalna z kartą NVIDIA GeForce GT 1030! To znaczy nawet gry potrafią grać – nie wszystkie, ale niektóre z niezbyt starych.

Co to jest dyskretna karta graficzna?

Podczas gdy zintegrowany układ graficzny jest instalowany bezpośrednio w procesorze, dyskretny układ graficzny jest kupowany i instalowany oddzielnie na płycie głównej. Ma własną pamięć wideo, własny procesor, wszystko to może być bardzo potężne. Wszystkie tzw. gamingowe karty graficzne są dyskretne.

Aby karta graficzna mogła przechowywać wiele danych, potrzebna jest duża ilość szybkiej pamięci wideo. Topowe modele mogą mieć nawet 12-16 GB pamięci wideo pracującej z częstotliwością do 16 GHz – czyli 3-4 razy szybciej niż „RAM” DDR4.

Dzięki potężnemu procesorowi, który w niektórych modelach może pomieścić 4000-6000 rdzeni, może on przetwarzać wiele wątków jednocześnie i renderować najbardziej dynamiczne sceny.

Dyskretne procesory graficzne są jednak wolne nie tylko od wad zintegrowanych, ale także od zalet.Wady dyskretnego GPU są następujące:

1. Cena. Wystarczy zaakceptować fakt, że gaming „wideo” tańsze niż 500 dolarów nie można znaleźć, a dla topowego modelu będzie musiał wyłożyć około 2500 jednostek amerykańskiej waluty;

2. Pobór mocy. Wydajna karta graficzna wymaga mocnego zasilacza. A jeśli zostanie zainstalowany w notebooku, będzie pobierał energię szybciej niż byśmy chcieli;

3. Heat. Topowe akceleratory graficzne często mają nawet dodatkowy system chłodzenia – tak bardzo się nagrzewają.

Jeśli jednak planujemy grać na komputerze lub laptopie, nie obejdzie się bez dyskretnej karty graficznej. Podobnie będzie potrzebny do podłączenia kilku monitorów lub FHD- czy UHD-monitora.

Co jest lepsze – zintegrowana karta graficzna czy dyskretna?

Pozornie dyskretny jest lepszy pod każdym względem. Zdefiniujmy go jednak poprzez jego zastosowania.

1. Jeśli nie planujesz grać w gry na swoim komputerze,Jeśli masz ograniczony budżet i szukasz notebooka, który maksymalnie wydłuży czas pracy na baterii, nie potrzebujesz dyskretnej karty graficznej.

2. We wszystkich innych przypadkach jest to konieczność. Gry, AutoCAD, Blender, Maya i inne programy 3D wymagają wydajnego akceleratora graficznego.