Acidanthera: sadzenie i pielęgnacja

Kwiaty, które otwierają się późnym latem i wczesną jesienią, są cudownie kolorowe, ale w większości pozbawione zapachu. Acidanthera jest miłym wyjątkiem. Słodki, nienachalny zapach jest wyraźnie wyczuwalny i przyciąga wiele owadów. Jest szczególny urok w kwitnieniu Acidanthery. Każdy, kto kiedykolwiek sadził gladiola, poradzi sobie z nim.

Opis botaniczny

Acidanthera w języku greckim oznacza „cierpki kwiat”. Jego nazwa pochodzi od spiczastych płatków. Roślina ta została odkryta w Afryce Wschodniej przez niemieckiego biologa Christiana Hoxtettera w 1844 roku. Opisał Acidanthera bicolor, osadzając ją w osobnym rodzaju. Następna wzmianka o tym kwiecie pochodzi z 1925 roku, kiedy to kilka egzotycznych cebulek zostało wysłanych przez brytyjskiego ambasadora w Etiopii, kapitana Erskine’a, do rodziny Kelway, która posiadała dużą angielską szklarnię specjalizującą się w uprawie gladioli. Nie tylko wprowadzili Acidantherę do kultury, ale także nadali jej nową nazwę Gladiolus Muriel, od imienia żony ambasadora. Już po 7 latach zdobyła prestiżową nagrodę AGM, przyznawaną przez Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze roślinie o wyjątkowej żywotności, walorach dekoracyjnych i łatwej hodowli. Acidanthera stała się popularna w Europie, a później w Rosji.Charakterystyka biologiczna rośliny:

1. Całkowita wysokość wynosi 1m, w tym liście o długości 60cm w kształcie miecza, różniące się w zależności od gatunku;

2. Kwiatostany kłosowate, rodzące do 10, ale częściej 6 kwiatów;

3. Śnieżnobiałe kwiaty z ciemnokarmazynową, purpurową lub prawie czarną plamą w środku mają sześć ostro zakończonych płatków, z których górny lekko wystaje ponad resztę;

4. kwiaty o średnicy do 8 cm przypominają jednocześnie żonkila i mieczyka;

5. Organami rozmnażania wegetatywnego są mleczne łodygi o średnicy do 5 cm z jasnobrązową, siateczkową osłoną.

Kwitnienie rozpoczyna się późno, w późnym lecie. Jeśli jest zimno i deszczowo, nie można czekać na pąki.

Współczesna klasyfikacja opisuje Acidantera jako należącą do rodziny Iris i do rodzaju Spatula. Wymieniony jest jako odrębny gatunek z 40 gatunkami. Najczęściej spotykaną odmianą jest Acidanthera bicolor, ale inne są równie ciekawe.

Odmiany gladioli o słodkim zapachu

Każdy z nich jest ozdobą rabaty, ale ten egzotyczny kwiat jest nadal trudno dostępny: centra ogrodnicze oferują tylko cebulki Acidanthera bicolor. Roślina ta osiąga wysokość 1,2 m, liście są mieczowate, jasnozielone, a kwiaty są duże, śnieżnobiałe lub kremowe z wyraźnym kontrastem w środku. Ma silny zapach.

W przyrodzie występują jeszcze inne odmiany:

1. . tropikalne (Gladiolus aequinoctia

2. s) – rośliny osiągają 1,3 m wysokości, liście są żebrowane, a każdy z sześciu długich, rurkowych kwiatów jest biały z karmazynowo-purpurowymi plamkami na płatkach;

3. . Gladiolus floribundus: krótka roślina o smukłych liściach, tylko 2 białe kwiaty, o purpurowym zabarwieniu i opadającym kształcie, nie spotykana w uprawie;

4. . Gladiolus floribundus – podobny do poprzedniego gatunku, ale z czerwonym odcieniem kwiatów;

5. . krótka rurka (Gladiolus gueinzii) – kwiaty purpurowo-purowe, bardzo jasne, do 4 kwiatów na szypułce, nie spotykane w kulturze, obiecujące do hybrydyzacji;

6. . Geissorhiza roseoalba – śnieżnobiały kwiat ozdobiony karmazynowymi smugami, wprowadzony do uprawy, ale rzadki;

7. . przylądek (Ixia panicum

   Acidanthera ata) pochodzi z Półwyspu Przylądkowego. Jej białe kwiaty wykazują wyraźne smugi fioletowo-czerwone;

   • . biały (Gladiolus candidus), o intensywnym zapachu i śnieżnobiałych kwiatach.

Ponieważ mieczyki i acidanthera są roślinami blisko spokrewnionymi, hodowcy wielokrotnie podejmowali próby ich skrzyżowania. Odnieśli sukces i powstał nowy kwiat, nazwany gladanthera. Kształt kwiatów zawdzięcza gladiolom, a cudowny zapach acidanterii.

Jak stosować Acidanthera

Ten delikatny kwiat może być ozdobą rabaty. Jego zielone liście służą jako tło dla innych roślin i jest poza konkurencją, gdy kwitnie, dając świąteczny wygląd do każdego kwietnika lub rabaty. Kwietnik na tle trawnika z pewnością przyciągnie uwagę. Bylina w ogrodzie aromatycznym, dobrze wygląda w pojemniku, długo utrzymuje się na sadzonkach. Ten południowy kwiat może również rosnąć jako roślina doniczkowa w pomieszczeniu pod następującymi warunkami: luźne podłoże odżywcze, podlewanie i odżywianie. Dobre dla kwiatów w szklarniach i ogrzewanych szklarniach zimowych. Nadaje się również na bukiety.

agronomia Acidanthra

Nie można go nazwać kapryśnym kwiatem, ale ma pewne preferencje.

Wybór miejsca i gleby

Nawet na otwartej przestrzeni podczas deszczowego lata, kwiatowi może brakować światła, a tym bardziej jeśli jest posadzony w cieniu. Bezpośrednie światło słoneczne w południe nie jest najbardziej odpowiednim rozwiązaniem, lepiej jest, gdy roślina jest w koronkowym cieniu przez kilka godzin Niebezpieczne dla pachnącego gladiola i przeciągów. W miejscu, gdzie często stoi woda, korzenie i cebulki nasiąkają i gniją.

Gleba powinna być lekka, przepuszczająca powietrze i wilgoć, odżywcza i lekko kwaśna. Kwiat ten najlepiej radzi sobie na piasku lub glinie piaszczystej z odpowiednią ilością rozłożonej materii organicznej.

Sadzenie oregano gladiolus

Gleba jest przygotowana od jesieni – pług do głębokości 30 cm, wcześniej przynieść dziesięciolitrowe wiadro kompostu, tylko dobrze dojrzałe, lub mulcz, do 5 kg wieku nie mniej niż sześć miesięcy trocin na metr kwadratowy. . Na glebach ciężkich dodać torfu i piasku – po jednym wiadrze.Nawozić nawozem mineralnym (na m2). .):

1. 2 łyżki. . superfosfat;

2. 1 łyżka. . Siarczan potasu lub popiół – 5 łyżek. .;

3. Wiosną, przed spulchnieniem 1 godz. . Mocznik.

Przygotowanie cebulek

1. Na 2 tygodnie przed sadzeniem wyjmij cebulki z magazynu i trzymaj je w temperaturze pokojowej, aby się obudziły;

2. Dwa-trzy dni przed sadzeniem obierz cebulki z łupin, przejrzyj je, posortuj według wielkości i posadź w słońcu na parapecie – zabieg ten uchroni je przed chorobami i szkodnikami;

3. Cebulki potraktować dodatkowo w roztworze „Phytosporin”, „Epin” lub „Zircon” (rozcieńczonym i przechowywanym zgodnie z instrukcją).

Czas sadzenia jest zazwyczaj taki sam jak w przypadku gladioli. Umieść cebulki w ziemi, która ogrzała się do 10 stopni lub więcej. Jednak częste wiosenne chłody mogą mieć negatywny wpływ na rozwój roślin. Doświadczeni ogrodnicy zalecają więc sadzenie cebulek w doniczkach – do 6 sztuk w każdej, zakopanie ich na głębokość 3 cm i ustawienie w jasnym i ciepłym miejscu. Powinno to nastąpić w marcu. A pod koniec maja przesadzić rośliny do gruntu.

Algorytm sadzenia:

1. Jeśli gleba jest zaatakowana przez infekcje grzybicze, przed sadzeniem wylewa się ją roztworem fungicydów, „Fitosporin” jest odpowiedni (rozcieńczony zgodnie z instrukcją);

2. Głębokość – 3 wysokości żarówek;

3. Odległość wynosi 10-15 cm, im większy materiał sadzeniowy, tym większa odległość;

4. Pod każdą cebulką umieścić warstwę drenażową z piasku – 1-2 cm;

5. Miesza się go z ziemią i przykrywa nim cebulki;

6. wody;

7. Cebulki ściółkujemy torfem – warstwą 2-3 cm, aby mogły bez przeszkód wynurzać się z gleby.

Acidanthera to kompaktowa roślina, która nie zajmuje dużo miejsca. Najlepiej sadzić w „pęczkach”, nie w rzędach,

Letnia opieka

Acidanthera toleruje suchą glebę, ale zbyt duża wilgotność zwiększa ryzyko wystąpienia chorób grzybowych. Przy podlewaniu należy więc znaleźć „złoty środek” – zwilżać glebę dopiero wtedy, gdy jej wierzchnia warstwa nieco przeschnie. Ważne jest, aby krople wody nie dostały się na liście i łodygi, aby uniknąć poparzeń słonecznych. Po każdym podlewaniu powinno nastąpić spulchnianie, jednocześnie pozbywając się chwastów. Pielęgnację drzewa ułatwi ściółkowanie – torf, humus lub inna rozłożona materia organiczna. Ładnie wygląda warstwa mulczu z rozdrobnionej kory drzew.

System korzeniowy Acidanthra jest dobrze rozwinięty,ale roślina nadal potrzebuje dodatkowego odżywienia:

1. natychmiast po pojawieniu się kiełków – azot, roztwór mocznika lub mocznika (rozcieńczony zgodnie z instrukcją) zrobi;

2. następnie zastosować kompleksowy nawóz mineralny przed kwitnieniem, w suchą pogodę w postaci roztworu, w deszczu są one po prostu rozłożone na ziemi i włączone przez spulchnianie;

3. Acidanthera potrzebuje fosforu i potasu, gdy pojawiają się pędy kwiatowe.

Po kwitnieniu należy przygotować rośliny do okresu spoczynku:

1. Odetnij łodygi i część liści, pozostawiając tylko te najniższe;

2. Ograniczenie podlewania;

3. nie nawozić.

Jesienią pogłębić cebulki.

Kiedy i jak wykopać cebulki

Wiele centrów ogrodniczych promuje acidantherę jako zimujący gladiolus. Ale to nieprawda: roślina nie toleruje temperatur poniżej zaledwie 2 stopni Celsjusza. Może zimować w gruncie tylko w miejscach, gdzie gleba nie zamarza. A nie mamy tego co roku, nawet na południu. Należy zatem wykopać cebulki na zimę.

Należy to zrobić po przejściu pierwszych lekkich przymrozków:

1. Pokonać rośliny z widłami, upewniając się, aby w pełni zachować bryłę korzeniową i gleby, najlepiej, gdy gleba jest sucha;

2. jest starannie usuwany ręcznie, zachowując wszystkie korzenie, nawet te najmniejsze, oddzielają potomstwo;

3. Odcina się górną część cebuli, pozostawiając kikut o długości 2 cm;

4. namoczyć materiał roślinny w roztworze środka grzybobójczego (rozcieńczyć i wykonać zabieg zgodnie z instrukcją)

5. moczyć cebulki w roztworze karbofosu przez 30 minut (40 g na 10 litrów wody) – zapobieganie wciornastkom.

Cebulki muszą teraz być suszone przez miesiąc. Temperatura pomieszczenia – 20 stopni Celsjusza, niezbędna jest dobra cyrkulacja powietrza. W tym czasie cebulki uformują pąki kwiatowe nadchodzącego sezonu. Po wysuszeniu należy usunąć zwiędłe korzenie i starą podstawę, ale suchą okrywę nasienną pozostawić nietkniętą do wiosny.

Przechowywanie żarówek

Najważniejsze podczas przechowywania jest to, aby nie dopuścić do tego, aby cebulki wyschły, zgniły i wyszły wcześniej ze stanu spoczynku. Umieszcza się je w płóciennych lub papierowych torbach. Cebulki dobrze przechowują się w skrzynkach wyłożonych suchym piaskiem, torfem lub trocinami w temperaturze około 10 stopni, ewentualnie nieco niższej. Wiele źródeł zaleca, aby temperatura przechowywania wynosiła około 15 stopni. Wciornastki, główne szkodniki Acidanthery, bardzo dobrze rozwijają się w takich warunkach i nadają się tylko na cebulki, które zdecydowanie nie są porażone.

Propagować

Tak piękny kwiat warto rozmnażać. Można to zrobić na dwa sposoby: przez nasiona i przez potomstwo. Posadzone rośliny nie kwitną szybko, czasem dopiero w 4 lub 5 roku. Dlatego też metoda ta jest rzadko stosowana.Etapy rozmnażania nasion:

1. przygotować luźną glebę o dużej zawartości próchnicy i nawilżyć ją;

2. W lutym wysiać nasiona, przykryć je lekko ziemią;

3. Przed kiełkowaniem stworzyć warunki szklarniowe, nakładając na pojemnik worek polietylenowy, utrzymywać w temperaturze 28 stopni, codziennie wietrzyć;

4. Usuń pokrywę, gdy tylko pojawią się siewki;

5. Pojemnik powinien być umieszczony w ciepłym, jasnym miejscu;

6. Po pojawieniu się kilku prawdziwych liści, sadzonki przesadza się do osobnych doniczek.

Wiosną sadzi się je na rozsadniku, a jesienią wykopuje i przechowuje w taki sam sposób jak dojrzałe cebule.

Łatwiej jest rozmnażać acidantery z potomstwem, gdyż każda cebulka wytwarza ich wiele. Młode cebulki powinny być sadzone w tym samym czasie co dorosłe cebulki na podłożu do rozmnażania na głębokość nie większą niż 3 cm. Można je wcześniej rozmnożyć w doniczkach. Grządka jest podlewana, spulchniana, sadzonki dokarmiane. Pogłębić cebulki na zimę.

Szkodniki i choroby

Wciornastki, skalniaki, mszyce i przędziorki uszkadzają roślinę najczęściej. Roztocze zwalcza się środkami owadobójczymi, inne szkodniki – nie zapominając o opryskaniu gleby pod roślinami. Liście acidantry są ulubionym pokarmem ślimaków. Składa się je ręcznie. Szkodniki będą przyciągane przez rozłożone na ziemi kawałki łupka lub desek – lubią się pod nimi chować. Ślimaki nie lubią kłującej słomy jako ściółki.

Choroby występują rzadko, jeśli przestrzegane są metody uprawy. W wilgotne lato korzenie mogą zgnić, a na liściach może pojawić się mączniak lub rdza. Choroby te są wywoływane przez grzyby. Zwalczaj je za pomocą środków grzybobójczych. Jeszcze gorsze są mozaikowe, jasne plamy na liściach. Są one wywoływane przez wirusy. Nie ma lekarstwa. Usuń chore rośliny, aby nie zarażały sąsiadów.