Grusza: choroby, pielęgnacja

Grusza jest znanym mieszkańcem naszych ogrodów. Soczysty, chłodny miąższ jej owoców jest pysznym deserem. Ale nie tylko ludzie rozwinęli smak gruszki. Jest wielu, którzy chcą wykorzystać gruszę do własnych celów. Wśród chorób gruszy m.in. Jest ich zbyt wiele. Aby w porę rozpoznać chorobę i podjąć odpowiednie kroki w jej leczeniu, trzeba wiedzieć, jak objawia się każda z nich.

Parch gruszy

Negatywny przymiotnik „podły” w języku Polskam ma pochodzenie z tą właśnie chorobą. Wywoływana jest przez pasożytniczy grzyb. Często po długotrwałej mokrej i deszczowej pogodzie. Liście pokrywają się małymi ciemnymi plamami. Na uformowanych owocach pojawiają się brodawkowate narośla. Powiększają się one i stają się popękane. Groch traci swój rynkowy wygląd, a jego smak ulega pogorszeniu. Ogólne osłabienie rośliny, niższe plony i jakość owoców z powodu utraty fotosyntezy.

Parch gruszy jest zwalczany za pomocą środków grzybobójczych. Skuteczny jest oprysk siarczanem miedzi lub innymi preparatami zawierającymi miedź (HOM, mieszanka Bordeaux) przed kwitnieniem pąków i po kwitnieniu. Następnie należy systematycznie opryskiwać grusze preparatami Skor, Horus, Topsin-M w odstępach raz na 2 tygodnie. Patogen może uzależnić się od jednego stosowanego preparatu. Silnie porażone liście i owoce są usuwane i niszczone. Starannie usunąć opadłe liście i owoce przed zimą w podkładce. Należy je również spalić i w żadnym wypadku nie kompostować.

gnicie owoców

Inna nazwa tej choroby to monilioza. Bardzo groźna choroba grzybowa. Na owocach gruszki pojawiają się małe brązowe plamki. Później w tych miejscach zaczyna się gnicie. Kolor porażonych owoców zmienia się na jasnobrązowy. Na plamach pojawiają się białe plamy ze skupiskami zarodników. Zarodniki są łatwo przenoszone przez wiatr i owady, co stwarza zagrożenie zainfekowania sąsiednich drzew. Dlatego należy wcześnie usuwać uszkodzone owoce. Leczenie przeciwgrzybicze podczas dojrzewania jest niepożądane. Po zbiorach drzewa z owocami wykazującymi objawy zgnilizny owoców należy opryskać fungicydem. Odpowiednie są takie produkty jak np:

1. Strobi;

2. Topaz;

3. Horus .

Unikać opadania owoców zakażonych moniliozą. Profilaktycznie, po wykopaniu strefy korzeniowej jesienią, należy potraktować glebę roztworem 3% siarczanu miedzi.

Ten sam grzyb powoduje również moniliitis. W tym przypadku porażane są młode liście, kwiaty i pierścienie na pędach owocowych. Pojawiają się na nich brązowe plamy. Pierścienie stopniowo więdną, a po nich pojawiają się pędy owocowe. Liście stają się ciemne, ale nie opadają. Dotknięte gałęzie wyglądają jak gałęzie wypalone przez ogień. Nieleczona uprawa może zostać całkowicie utracona. Ciepła, wilgotna pogoda sprzyja rozwojowi choroby. Chore części gałęzi należy wyciąć i spalić. Opryskać drzewa po przycięciu powyższymi fungicydami.

Brązowa plamka gruszki lub filostektoza

Bardzo groźna choroba, szczególnie dla młodych, niedojrzałych roślin. Wiosną małe ciemne plamki na liściach. Powiększają się i stopniowo całkowicie pokrywają liść, zmieniając kolor na brązowy, czerwony lub pomarańczowy. Jesienią porażone liście rozjaśniają się. Na plamach pojawiają się czarne plamy – nagromadzenia zarodników. Liście są przerzedzone. Ponieważ zainfekowane liście nie biorą udziału w fotosyntezie, roślina staje się bardzo słaba, a plony ulegają zmniejszeniu. Niedoświadczeni ogrodnicy mogą pomylić początkowe stadium tej choroby ze zgorzelą spowodowaną opryskiem. Zaraz po wykryciu pierwszych objawów należy niezwłocznie rozpocząć leczenie. Silnie porażone liście są odcinane i palone. Do oprysku skuteczne są następujące fungicydy:

1. Organy;

2. Tiovit Jet;

3. Scor.

Jesienią opadłe liście są dokładnie usuwane i palone.

Rdza

Jedna z najczęstszych chorób gruszy. Na liściach chorych roślin pojawiają się czerwone plamy. Liście stają się zdrewniałe. Na spodniej stronie liści tworzą się ekskrementy – miejsca gromadzenia się zarodników. Takie liście odpadają jako pierwsze. W miarę postępu choroby pędy ulegają deformacji, grubieją i przestają rosnąć. Grusze porażone przez rdzę są podatne na inne choroby i tracą zimotrwałość. Rośliny jałowca są żywicielami pośrednimi dla grzyba rdzy. Odpadają również formy ozdobne. Dlatego umieszczanie ich obok siebie w tym samym ogrodzie jest wysoce niepożądane.

Gałęzie z porażonymi rdzą liśćmi są wycinane i palone. Sadzonki potraktować 3% roztworem siarczanu miedzi i pokryć lakierem ogrodniczym. Jesienią po zbiorach opryskiwać chore gruszki preparatami zawierającymi miedź: Hom, mieszanka Bordeaux. Wiosną wymagany jest zabieg fungicydowy przed i po kwitnieniu. Odpowiednie dla:

1. Scor;

2. Horus;

3. Canker.

Preparaty należy stosować naprzemiennie, zgodnie z zalecanym dawkowaniem.

Czarny rak gruszy

Bardzo niebezpieczna choroba. Porażona jest głównie kora na pniu i gałęziach. Na korze pojawiają się kłujące, czerwonawe plamy. Plamy następnie stają się czarne, stopniowo opasując gałąź. Na tych poczerniałych miejscach pojawiają się pęknięcia. Gałęzie z uszkodzoną korą usychają. Kora odpada, odsłaniając sczerniałe drewno. W przypadku braku leczenia drzewo obumrze w ciągu 3-4 lat. Wyleczenie drzewa z czarnego raka, gdy kora rusztowania została już porażona, jest praktycznie niemożliwe. Dlatego leczenie należy rozpocząć jak najwcześniej. Miejsca dotknięte chorobą oczyszcza się aż do zdrowej tkanki i traktuje 3% roztworem siarczanu miedzi i pokrywa lakierem ogrodniczym lub ochrą na oleju do olejowania. Najlepiej zrobić to jesienią, gdy temperatury nie przekraczają 10 stopni. Działania profilaktyczne obejmują jesienne bielenie pni, terminowe naprawy uszkodzonej kory.

Pamiętaj, że zawsze łatwiej jest zapobiegać niż leczyć. Wybierz odpowiednie miejsca do uprawy gruszek. Trim in time. Wykonywanie najbardziej podstawowych prac pielęgnacyjnych: bielenie, podwiązywanie gałęzi lub podkładanie pod nie podpór. Przeprowadzić profilaktyczne zabiegi wiosenne i jesienne dostępnymi fungicydami. Dzięki temu można uniknąć zarażenia gruszek chorobami i lepiej uodpornić się na szkodniki.