Jak uprawiać lotos: sadzenie i pielęgnacja

Lotos jest byliną. Chociaż roślina ta wykazuje pewne podobieństwo do członków rodziny lilii wodnych, błędem jest klasyfikowanie jej jako takiej. M. Komarowa potrafiła obronić przed światem naukowym wyjątkowość lotosu. Adamson . Udowodnił, że roślina, której aromatyczne kwiatostany zdobią stawy od czasów mezozoicznych, należy do odrębnej mono rodziny – rodziny lotosowatych.

Cechy Lotosu

Rodzaj jest reprezentowany tylko przez dwa gatunki. Ale w Rosji rośnie tylko jeden. Nie zgadzając się z tym faktem, hodowcy kwiatów są wprowadzani w błąd przez dużą ilość nazw, które z kolei pojawiały się w różnych regionach:

Ponieważ korzeń lotosu rozwija się w ziemi pod słupem wody, a strzałka wieńczy kwiat na powierzchni tej ostatniej, lotos jest rośliną amfibijną. Liście mogą oddychać zarówno wodą jak i powietrzem. Świadczą o tym liście, które znajdują się w słupie wody lub unoszą się na jej powierzchni. Blaszki liściowe mają woskową powłokę: krople w świetle słonecznym lśnią jak perły.Liście mają różny kształt i wielkość, w zależności od warunków uprawy:

1. Pływające – zaokrąglone, gęste i płaskie;

2. Powstanie – lejkowate, ogromne, czasem do 70 cm średnicy.

Duże kwiaty (średnica 30 cm i więcej) wyrastają wysoko ponad powierzchnię wody. Tworzy je duża liczba płatków i są bardzo ozdobne. Ich niezwykła zdolność do zwracania się w stronę słońca jest łatwa do wyjaśnienia. Zapewnia ją szypułka, na której znajduje się plamka wrażliwa na światło słoneczne,

Owoce lotosu powstają w głębi kłosu kwiatowego, w postaci niezdrewniałych węzłów. Gdy osiągnie dojrzałość, ostatnia kurczy się i zwija. W efekcie orzechy wpadają do wody, gdzie wykazują bardzo wysoką żywotność. W niesprzyjających warunkach są prawie w anabiozy i nie zginą. Kiełkowanie nasion trwa bardzo długo, ale korzenie już nie. Te ostatnie giną, gdy woda zamarznie do ziemi.

Pozyskiwanie materiału sadzeniowego

Sugerujemy zakup brył korzeniowych lotosu w specjalistycznych punktach sprzedaży. Pozostaje tylko przeprowadzić nasadzenia. Zbadaj korzenie przed zakupem. Nie powinny wykazywać żadnych oznak choroby.

Możliwe jest również uzyskanie materiału sadzeniowego z nasion. Ale orzechy, które długo nie miały wody, wykiełkują samoistnie. Aby przyspieszyć ten proces, spulchniają nasiona, wypiłowując pilnikiem błonę nasienną. Nie chcesz zaniedbać tego zabiegu z innego powodu: pod warstwą wody do zarodka nie może przeniknąć woda, więc zdolność kiełkowania nasion wynosi tylko 3 proc. Natomiast nakrętkę piłuje się od końca z wgłębieniem w trzech miejscach, bardzo uważając, aby nie uszkodzić kiełka.

Spulchnione nasiona umieszcza się w szklanym słoju, wypełnia ciepłą wodą i utrzymuje w temperaturze około 30°C. Po 1-2 tygodniach doświadczenie pokazuje, że siewki kiełkują. Nie należy jednak spieszyć się z ich wysiewem w ziemi.

Na marginesie!Na kiełkowanie nie ma wpływu poziom oświetlenia.

Rośliny płazowe powinny być optymalnie trzymane w zbiorniku z wodą do momentu rozwinięcia się dwóch pierwszych liści i powstania białawych korzeni. Ponieważ lotosy rozwijają się szybko, proces ten trwa nie dłużej niż 2 tygodnie.

Następnie przejdź do propagacji. Zanim zdecydujesz się na sadzenie, przygotuj ziemię do doniczek z lotosem. W warunkach naturalnych lotosy rosną w błocie lub mieszaninie błota i piasku. Ale w sztucznym środowisku lepiej jest dodać trochę ziemi i torfu. Naszym zdaniem podłoże nie jest tak szybko uszczuplane, a rośliny rzadziej wymagają przesadzania. Wykonaj grządkę mieszając w równych proporcjach ziemię ogrodową, torf, piasek i osad ze zbiorników słodkowodnych.Następnie przygotuj dwa pojemniki o różnej wielkości:

1. Mały pojemnik na substraty.

2. Do wody potrzebne jest większe i głębsze naczynie – wystarczy szerokie okrągłe akwarium.

Wypełnij pojemnik ziemią i umieść nasiona – 5 szt. Głębokość sadzenia powinna wynosić około 6-7 cm. Glebę wokół sadzonek przykryć keramzytem, aby ziemia nie unosiła się na powierzchni. Doniczkę z kwiatami lotosu umieszczamy w większej donicy. Powoli nalewać letnią wodę wzdłuż ścianek, uważając, aby nie zetrzeć podłoża w pojemniku.

Napełnij duży pojemnik do takiego poziomu, aby najniższe liście znalazły się na powierzchni. Jeśli woda jest zbyt gęsta i roślina jest nią całkowicie przykryta, umrze. Ale nie pozwól też, by uprawy znalazły się zbyt wysoko nad wodą. Naszym zdaniem należy ją stale zwiększać w miarę wzrostu lotosu.

Sadzenie w stawie

Po minięciu groźby powrotnych przymrozków rośliny można posadzić w oczku wodnym. Przede wszystkim jednak warto urządzić go tak, aby zapewnić lotosowi jak najbardziej naturalne warunki. Nie jest konieczny zakup dużego kształtu dla sztucznego stawu. Wystarczy wykopać dół o głębokości około 1 m, przykryć dno i boki specjalną folią do oczek wodnych, na dnie ułożyć warstwę podłoża z mułem i posadzić w nim kłącza. Chociaż można je zostawić w ich własnych pojemnikach, co ułatwia późniejszą pielęgnację. Wprowadzić kijanki z lokalnych zbiorników wodnych i sadzić z tego samego basenu w celu stworzenia korzystnego mikroklimatu.

Dalsza opieka

W pierwszym roku po posadzeniu lotos wymaga warstwy gleby o grubości co najmniej 20 cm i warstwy wody o grubości około 40 cm. W głębokich stawach najpierw stopniowo zanurzaj roślinę w płytkiej wodzie. Jeśli lotos rośnie w pojemniku, a dno jest równe, głębokość może być regulowana przez umieszczenie cegieł pod pojemnikiem.

Na marginesie!W pierwszym roku lotos może kwitnąć tylko w południowych regionach. W Midlands faza nie zaczyna się przed drugim, a czasem trzecim rokiem.

Utrzymanie czystości wody

Przy uprawie lotosu w małych pojemnikach z wodą (około 50-80 litrów) najtrudniejszą rzeczą jest utrzymanie wody w czystości. Jeśli ma kontakt z glebą, szybko chmurzy się i kwitnie. Roślina nie może przetrwać w tych warunkach.

Wymiana wody

Metoda czasochłonna. Jeśli wymienimy tylko połowę objętości wody, efekt nie utrzymuje się długo, dlatego procedurę powtarzamy codziennie. A po tygodniu nadal będzie potrzebna świeża woda. Przy całkowitej podmianie wody efekt ten przedłuży się na okres od 2 do 4 dni, w zależności od temperatury.

Stosowanie węgla aktywnego

Produkt pomaga obniżyć wartość pH wody i hamuje rozwój mikroorganizmów. W związku z tym woda musi być zmieniana w odstępach jednego dnia. Dawka preparatu wynosi 1g na 20 litrów cieczy użytkowej. Zwiększenie dawki nie przedłuża efektu.

Tworzenie warstwy

Skuteczniejsza metoda polega na stworzeniu swoistego filtra, który zapobiega spływaniu ziemi do wody. Łóżko można przykryć warstwą czystego piasku rzecznego. Wypełnić na wierzchu ziemią lotosu. Aby wzmocnić efekt, dodaj kolejną warstwę drobnych kamyczków (0,5 cm). Grubość warstwy wynosi 1 cm. Zapobiega erozji piasku podczas wymiany wody.

Kombinacja

Zastosowanie węgla aktywnego w połączeniu z warstwą piasku i żwiru w celu przedłużenia efektu czystej wody. W takim przypadku wymieniaj go częściowo w odstępach 4-5 dniowych i dopiero po 4 tygodniach wymień go całkowicie.

Zimowanie

W południowych regionach lotosy z powodzeniem zimują w stawach, ponieważ nie przemarzają. Dotyczy to również głębokich zbiorników wodnych na śródlądziu. Jeśli woda przymarznie do ziemi, lotosy trzeba zabezpieczyć. W regionach o śnieżnych zimach pozostawić kłącza w zbiorniku, ale z nadejściem jesieni woda jest wypompowywana, a następnie wilgotna gleba jest pokryta kocem, misa stawu wypełnione do góry suchych liści lub innych szczątków roślinnych, nad leżące drewniane lub łupkowe tarcze. Po opadach śniegu na tej ostatniej rozkłada się naturalny materiał pokryciowy.

Innym rozwiązaniem jest umożliwienie podkładce przezimowania w pomieszczeniu. Ostrożnie usuwa się go z gleby, owija w wilgotny mech. przechowywane w chłodnym miejscu, regularnie sprawdzając stan mchu. Ważne jest, aby nie dopuścić do jego wyschnięcia.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

lotos ma silną odporność Nie jest podatny na choroby. A jedynym szkodnikiem, który ją atakuje jest mszyca, która występuje bardzo rzadko. Jeśli doszło do zarażenia, liście są myte myjką ciśnieniową, aby zmyć owady. W przypadku licznych kolonii należy zastosować biopreparat, który nie zaszkodzi innym mieszkańcom stawu.

Lotos jest bardzo dekoracyjną rośliną. A w niektórych krajach jest świętą rośliną, szeroko stosowaną w tradycyjnej medycynie. Dzięki licznym badaniom i doświadczeniom, obecnie można ją z powodzeniem uprawiać w domku letniskowym, a nawet w mieszkaniu.