Osobliwości uprawy rododendronów na Uralu – pielęgnacja i sadzenie w otwartym terenie

Rododendron – liczny rodzaj z rodziny wereszowatych. W linii drzew występuje ponad 600 gatunków. Rododendron jest reprezentowany przez krzewy, rzadziej przez małe drzewa. W środowisku naturalnym w Rosji rośliny kwitnące można znaleźć głównie na Kaukazie. Ale przedstawiciele odmian o podwyższonej zimotrwałości, tolerancji na choroby specjalistyczne są również uprawiani w warunkach Uralu.

Opis rośliny

Pięknie kwitnąca roślina liściasta, półzdrewniała lub wiecznie zielona w literaturze nazywana jest również drzewem różanym ze względu na zauważalne podobieństwo kwiatostanów większości odmian do róż. Kwiaty są lejkowate, rurkowate lub dzwonkowate.

Krzew lub drzewo pochodzące z Azji Wschodniej, Japonii i Ameryki Północnej. Struktura rododendronu różni się w zależności od gatunku. Może mieć małe i duże liście, które są wydłużone lub jajowate, z gładkim lub zaostrzonym brzegiem. Kwiatostan jednokwiatowy tworzy kształtne kwiatostany w gronach lub tarczach. Samotny – rzadki.

Odmiany zimotrwałe

Naszym zdaniem w surowych warunkach Uralu najlepiej zakorzeniają się i rosną mrozoodporne odmiany liściaste. Mają one mniejszą intensywność rozwoju, ale są nastawione na szybką aklimatyzację. Są też odmiany zimozielone na mroźne zimy. Popularni przedstawiciele rododendronów:

1. Różnorodność

2. ghts. Przedstawiciele liściastych tolerują niskie temperatury do -40°C. Rośliny rozwijają się w kuliste krzewy. Oliwkowe liście są błyszczące lub lekko pubowe, zmieniają kolor w miarę wzrostu, a jesienią stają się bordowe. Pierzasty kwiatostan zawiera 10-15 kwiatów. Różnorodność kolorów: biały, jasnożółty, różowy, pomarańczowy, łososiowy czerwony.

3. Uniwersytet Helsiński.Wiecznie zielony krzew o wysokości 1,5 m. Odporny na mróz do -39°C. Kwiatostany w kształcie racy składają się z 12-15 kwiatów o średnicy 6-7 cm. Pomalowane na różowo na zewnątrz i pomarańczowo w środku. Ciekawy jest wzór stworzony przez bordowe drobiny.

4. Roseum Elegans.Angielski wiecznie zielony. Duży krzew dorasta do 3-4 m i ma zaokrągloną koronę. Młode liście o ciemnoczerwonym lub brązowym odcieniu z czasem stają się całkowicie zielone. Różowe kwiaty kwitną wczesnym latem.

Proszę zwrócić uwagę!

Odmiany o wczesnym okresie kwitnienia dobrze nadają się na Ural. Późną wiosną i krótkim latem udaje im się ozdobić ogród jasnymi kwiatami.

Osobliwości sadzenia

Prawidłowe posadzenie jest kluczem do udanego ukorzenienia i intensywnego wzrostu. Ponieważ w jednym miejscu roślina może rosnąć około 30 lat bez utraty walorów ozdobnych, należy odpowiedzialnie wybrać miejsce i sadzonki.

Materiał sadzeniowy i termin sadzenia

Sadzonki kupuje się w szkółkach lub centrach ogrodniczych, które sprzedają odmiany wypuszczone na rynek. Przy wyborze zwróć uwagę na następujące cechy:

1. brak oznak choroby;

2. Zamknięty system korzeniowy;

3. wilgotne podłoże.

Aby sadzonka mogła się zakorzenić, w warunkach uralskich sadzi się ją wczesną wiosną, ale dopiero wtedy, gdy gleba się ogrzeje i minie groźba powrotu mrozów. Zamknięty system korzeniowy pozwala na sadzenie w końcu maja – ale przed pączkowaniem.

Przygotowanie terenu

Rododendrony nie lubią promieni słonecznych. Dobrze rosną w lekkim cieniu z ażurowej korony wysokich drzew. Należy jednak unikać mocnego cienia. Ponieważ rododendrony mają powierzchowny system korzeniowy, muszą rozwijać się pionowo w sąsiednich uprawach, w przeciwnym razie rośliny będą konkurować, a korzenie będą się plątać. Drzewo różane nie toleruje przeciągów. Odpowiednie są miejsca osłonięte od wiatru. Preferowana jest gleba lekka o dobrym napowietrzeniu i wysokiej kwasowości.

Już od jesieni przygotuj odpowiednie miejsce do sadzenia. Jeśli poziom kwasowości jest niewystarczający, pod kopanie stosuje się torf wierzchni lub superfosfat, dla poprawy kruchości stosuje się kompost lub humus. Normy stosowania środków organicznych zależą od stanu wyjściowego gleby – średnio 1 wiadro/m

2.

Technologia sadzenia

Sadzonki z otwartym systemem korzeniowym zanurzamy w wodzie na jeden dzień przed posadzeniem. A w pojemniku jest obficie podlewana. Instrukcja sadzenia:

1. Wykopać dołek do sadzenia nieco większy niż system korzeniowy, glebę odłożyć na bok.

2. Dołek przykryć mieszanką torfu, gliny i igieł sosnowych w stosunku 2:1:1.

3. Podłoże powinno być zagęszczone i pogłębione.

4. Na dnie grządki umieść warstwę żwiru lub glinianych kamyczków.

5. Wyjąć sadzonkę z pojemnika transportowego bez niszczenia bryły, ustawić ją centralnie, podsypać ziemią tak, aby szyjka korzeniowa była na poziomie gleby.

6. Podlewaj obficie, aby wokół korzeni nie było kieszeni powietrznych

7. Teren wokół podstawy pokryty jest grubą warstwą ściółki – torfu z igliwiem i korą sosnową. Zwiększają one kwasowość gleby.

Jeśli wody gruntowe na działce ogrodowej są wysokie, dół do sadzenia przygotowuje się na podwyższeniu, a warstwę drenażową wykonuje się większą. Stagnacja wilgoci w korzeniach jest dla rododendronów śmiertelna.

Jak dbać o roślinę

Klimat na Uralu jest ostrzejszy, co wymaga szczególnej uwagi przy okrywaniu się na zimę. W pozostałych przypadkach technika uprawy jest podobna w zależności od regionu. Obejmuje on regularne nawożenie, nawilżanie, kontrolę stanu fitosanitarnego korony.

Podlewanie

Rododendron lubiący wodę podlewamy co tydzień i sprawdzamy stan gleby. Powinna pozostać lekko wilgotna i nie wysychać. Dawka dla dorosłego osobnika wynosi 1,5 wiadra. Używana woda jest wytrącana, w temperaturze pokojowej.

Karmienie

Nawóz stosuje się 4 razy w sezonie wegetacyjnym. Nawozy azotowe wiosną w celu pobudzenia wzrostu pędów. Fosfor stosować w czasie kwitnienia. A w październiku zastosuj kompleksy potasowe, które pomagają roślinie przygotować się do chłodów i przejść w zimę silnie. Co 3 lata odnawia się wierzchnią warstwę gleby: usuwa się 10 cm ziemi i zastępuje ją substratem z rozłożonego obornika, darni i torfu.

Kształtowanie krzewu

Rododendron rośnie powoli – nie wymaga intensywnego przycinania. Wiosną wycina się suche i połamane pędy, cięcia traktuje się popiołem drzewnym. Aby krzew co roku obficie kwitł, należy usuwać zwiędłe kwiatostany. Zabieg sprzyja powstawaniu nowych pąków kwiatowych.

Okrycie na zimę

Nawet odporne odmiany nie wytrzymają chłodu Uralu bez dodatkowego schronienia. Poniżej -5 °C temperatura spada do -5 °C, co wskazuje na konieczność ochrony rośliny. Schronienie chroniące rododendron przed zimowym chłodem, palącym wiosennym słońcem i wodą roztopową to m.in

1. Ściółkowanie strefy korzeniowej żwirkiem torfowym.

2. Zamontowanie nad krzewem ramy z listew lub metalowych prętów.

3. Przykrycie arkuszem pokrywającym.

Nie należy usuwać okrycia bezpośrednio po wiośnie; istnieje duże ryzyko ponownego pojawienia się mrozu. Zawsze jednak należy sprawdzić, czy pod kocem nie jest zbyt gorąco. Zbyt wysokie temperatury i brak świeżego powietrza mogą prowadzić do brązowienia pędów.

Metody propagacji

Ponieważ metoda nasienna nie gwarantuje zachowania cech odmianowych, kultura jest uprawiana wegetatywnie. Prostą metodą rozmnażania jest stosowanie szczepów.Aby uzyskać nowy okaz:

1. Po zimie, gdy ustabilizuje się ciepło, wybierz młody pęd z podszytu na matach.

2. Kora jest płytko nacięta, wsunięta w ziemię z wcześniej wykonanym rowkiem, zabezpieczona zszywkami.

3. Rozgrzebać i nawodnić uszkodzoną korę, pozostawiając wierzchołek nienaruszony.

4. Po roku odrost z korzeniami oddziela się od rośliny matecznej i sadzi w przygotowanym miejscu.

Sadzonki są produkowane wczesną wiosną.Sekwencja działań:

1. Zdrewniałe pędy tnie się na kawałki o długości do 10 cm.

2. Usuń liście od spodu, zanurz je na jeden dzień w roztworze ze środkiem stymulującym wzrost.

3. Przygotuj podłoże z równych części torfu i piasku, umieść je w doniczce, lekko zagęść i pobierz sadzonki.

4. Na górze należy umieścić przeciętą plastikową butelkę, aby stworzyć efekt cieplarniany.

5. Po wykiełkowaniu pędów, wskazującym na udane ukorzenienie, nowe rośliny sadzi się w osobnych, większych pojemnikach z lżejszym podłożem.

6. Nowe rośliny uprawiać zimą w temperaturze 10-12°C.

7. Następnej wiosny są one sadzone w stałym miejscu.

Według doświadczeń praktycznych formowanie korzeni gatunków liściastych trwa 1-1,5 miesiąca. Evergreeny potrzebują więcej czasu na ukorzenienie – 4 do 4,5.

Szkodniki i choroby

Rododendron ma dobrą odporność. Ale są 3 choroby, które najczęściej odnotowuje się w naruszeniu opieki:

1. Chloroza.Ze względu na niską kwasowość gleby, roślina nie otrzymuje magnezu i żelaza. W rezultacie tkanka liścia pomiędzy żyłkami staje się żółtozielona, ponieważ rododendron nie może w pełni syntetyzować chlorofilu. Zakwaszenie gleby może uratować roślinę. Siarka koloidalna 2 do 3 łyżek dwutlenku siarki wykazuje dobry wynik. ./busz.

2. pleśń. Dotyczy gatunków liściastych. Przerost wywołany jest przez przerost. W walce pomoże opryskanie roślin preparatem „Topaz”. Ale w jej wczesnym stadium choroba jest spowolniona przez korygowanie środków pielęgnacyjnych.

3. Phytophthorosis. Nieleczona choroba zabija roślinę: najpierw więdną i wysychają blaszki liściowe, a następnie nekroza atakuje pędy. Rozwój, naszym zdaniem, sprowokowany przez stagnację wilgoci i ciężką glebę. Po wystąpieniu choroby należy usunąć chore części i 2-3 razy w sezonie opryskać roślinę preparatem grzybobójczym. Jeśli problem tkwi w glebie, konieczne może być przesadzenie na inne miejsce.

Głównymi szkodnikami są przędziorki i ćma akacjowa. Owady wysysające żywią się sokami rośliny, osłabiając ją. Jeśli są mocno zainfekowane, mogą zabić palisander. Skuteczna metoda ochrony: opryski insektycydami (Aktara, Aliot). Zabieg powtórzyć po 7-10 dniach, jeśli występują liczne kolonie.

Rododendron jest rośliną ciepłolubną, która dzięki ciągłej pracy hodowców stała się możliwa do uprawy na Uralu. Naszym zdaniem kluczem do sukcesu jest ambicja ogrodnika, by zobaczyć, jak róże kwitną, oraz jego nieustanna opieka nad rośliną.